View Full Version : Ποίηση και μοτοσυκλέτα...
Σημείωση:
Αποφασίσαμε μαζί με τον αγαπητό Παναγιώτη να συγχωνεύσουμε τα 3 θέματα που είχε ανοίξει ξεχωριστά, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα Ανθολόγιο.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να κρατήσουμε το θέμα καθαρό :)
Move Over...
''Ξεχασμένος κι ἀτίθασος νὰ περπατῶ
κρατώντας μία σπίθα τρεμόσβηστη στὶς ὑγρές μου παλάμες
Καὶ προχωροῦσα μέσα στὴ νύχτα χωρὶς νὰ γνωρίζω κανένα
κι οὔτε κανένας μὲ γνώριζε...''
Μανόλης Ἀναγνωστάκης
452561
https://www.youtube.com/watch?v=rlHHno6oyMw
Οι μέρες μας
η μια δίπλα στην άλλη
σαν στιβαγμένα ρούχα
σε μια ντουλάπα που δεν ήταν δική μας
με ρούχα που δεν φορέσαμε ποτέ.
Έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε μοναχικά όντα
που ταξιδεύουμε στο άγνωστο
περικυκλωμένοι από το άπειρο...P.H.
452602
https://www.youtube.com/watch?v=4wkdORfQqX0&list=PLDDAYQXk_M64uCDk0VcnxR-uS47h6tpnL&index=6
o_gavros
27/04/2024, 08:17
:rockon: Ρορυ μέχρι να παγώσει η κόλαση!!!
Μια κούκλα είναι, μπράβο :beer:
Παράθυρο στη ζωή με ένα όχημα που εμπνέει.
Καβάλαγα μέχρι Πάτρα, έπαιρνα το πρώτο καράβι για Αγκόνα και έφτανα μέχρι Côte d'Azur, επιστροφή πάλι Γένοβα και άραγμα πόρτο φίνο για δυο βράδια.
telegonos
29/04/2024, 23:52
έφτανα μέχρι Côte d'Azur
Α εκεί έτρεχα εγώ στο porsche challenge. Pssssss1 τι μου θύμισες...
Δεν υπάρχει στιγμή, ούτε αντικείμενο
ούτε καν εσύ
ένα πορτοκαλί σκαμνί
καθισμένο στην πλάτη ενός άδειου δωματίου
σαν ένας μικρός ήλιος την ώρα της δύσης...
452643
https://www.youtube.com/watch?v=B7nKzCRL_oo&list=RDMM&index=17
Σε ευχαριστώ από καρδιάς Χάρη. :beer::beer:
Είμαστε κι εμείς που μας κουρδίζει το μυαλό το συναίσθημα και μετουσιώνεται σε ρυάκια λέξεων.
Εικονικές μουτζούρες pixels επάνω σε μια οθόνη.
Που ψάχνουμε μέρα και νύχτα τις κρεμαστές σκάλες για να ανέβουμε έστω και για λίγο στους ουρανούς της έμπνευσης.
Που δεν βαφτιστήκαμε ποιητές,
δεν νοιώσαμε ποτέ ποιητές.
Γιατί όταν γράφεις το κάνεις πρώτα για να γιατρέψεις τη ψυχή σου...P.H.
452653
https://www.youtube.com/watch?v=t24ij5kI2cg
Ίσως, εκτός από την περιέργεια του προορισμού, είναι κι αυτή η καμπυλότητα της Γης που γοήτευε πάντα τους ταξιδευτές.
Μια σφαίρα, που διανύεις μικρά ή μεγάλα τόξα της, μια γεωμετρία των αισθήσεων που οι αριθμοί και τα σύμβολα δίνουν τη θέση τους σε ερεθίσματα και συναισθήματα.
Κεντρομόλος παραίσθηση μιας γυροσκοπικής ενσυναίσθησης, ένα ταγκό αναβάτη και μοτοσυκλέτας...
Πως βιοπορίζονται τα όνειρα; Με τι τρέφονται για να μην πεινάσουν;
Λίγο δανεικό μέλλον, από υποτιθέμενες στιγμές που ελπίζεις πως θα ζήσεις, όντας αιχμάλωτος σε ένα ανιαρό παρόν...P.H.
452654
https://www.youtube.com/watch?v=VISBknsFqEY
Για ένα ηλιοβασίλεμα χρειάζονται
ένας ουρανός
μια θάλασσα
ένας ήλιος
και μια μοτοσυκλέτα...
452655
https://www.youtube.com/watch?v=eB-cX20wsWA
harris_x
30/04/2024, 19:18
Σε ευχαριστώ από καρδιάς Χάρη. :beer::beer:
:beer::beer::beer:
Μη μιλάς
μόνο ψιθύρισε
μπορώ να σε ακούσω
να σε νιώσω
να σε λατρέψω...P.H.
Καλό μας μήνα!
452664
https://www.youtube.com/watch?v=V5QukAC-jqE&list=RDEMnfHjLxEp_3Pc8jterZ9hJA&index=5
Λανθάνουσες "ανάγκες"
κι από την άλλη εσύ
με την ανάγκη της φυγής
της δικής σου φυγής
από ένα κάδρο που περισσεύεις...
διψάς για δρόμο...χιλιόμετρα...στιγμές
διψάς να φεύγεις κάθε ξημέρωμα...P.H.
452665
https://www.youtube.com/watch?v=8Pa9x9fZBtY
Κύματα φθόγγων
παλεμένες αυταπάτες
ηχηρή αντίφαση
μέσα στην αρμονία
πρωτάκουστη σιγή
φασαρία ονείρων
αιχμάλωτες ώρες
σκουριασμένοι άνθρωποι
κι εσύ
που έτρεξες μακριά...P.H.
452842
https://www.youtube.com/watch?v=6vu5FaROIY0
Γίνομαι υγρό συναίσθημα
για να ρέω μέσα σου
γίνομαι φως
στις σκιές σου
γίνομαι ανοιξιάτικο αγέρι
τις Κυριακές σου...P.H.
452860
https://www.youtube.com/watch?v=XIATjH1AxVc
Πλάθεις είδωλο από την αφθονία των αισθήσεων
για να κρατηθεί ο χρόνος ασάλευτος
στους διαδρόμους της μνήμης...
452899
https://www.youtube.com/watch?v=1qXhFRfzXWU
Όλα τα δειλινά...τρία γράμματα...εσύ...και μετά σε κρύβω και σε φυλάω μες στο σκοτάδι...ανάμεσα στα γράμματα τα μαύρα επάνω στο λευκό χαρτί των ονείρων...μέχρι να χαθείς και πάλι το ξημέρωμα...P.H.
453651
https://www.youtube.com/watch?v=eB-cX20wsWA
Η κλειδαριά είναι ο χρόνος.
Το κλειδί είναι οι στιγμές.
Μερικοί πείροι που μετακινούνται, πριν το ένα κουμπώσει μέσα στο άλλο.
Φάλτσοι ήχοι που απέχουν όσο ένα ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων από τη μελωδία.
Μετά ο δρόμος...σε ένα παράλληλο σύμπαν θα παρακολουθούσες τον εαυτό σου, ή καλύτερα τη σκιά του εαυτού σου να μετακινείται μοριακά μέσα στο υλικό της ασφάλτου, πριν δραπετεύσει και αρχίσει να κινείται με φόντο το τοπίο.
Η σχετικότητα του χρόνου σε πλήρη αναλογία με την απόλαυση, δύο γεγονότα που εξελίσσονται παράλληλα, το ένα φυσικό και το άλλο χημικό.
Χιλιάδες ή και εκατομμύρια υποδοχείς και νευρώνες που γεμίζουν με αδρεναλίνη τον εγκέφαλο.
Μία πανδαισία φαινομένων που γεννήθηκαν ταυτόχρονα όταν το κλειδί φώλιασε μέσα στη κλειδαριά.
Ηλεκτρικές εκκενώσεις, ερωτικές διεγέρσεις, οργασμικές κοιλάδες που εναλλάσσονται με συνουσιακές βουνοκορφές.
Κι ύστερα η σιγή, η σιωπή, η αγκαλιά του τοπίου με τον άνθρωπο, καθώς ξαποσταίνουν κατάκοποι με τα χέρια γεμάτα αστρόσκονη, ενός ταξιδιού που ήδη ανήκει στο παρελθόν.
Αποθηκεύτηκε κι αυτό σε έναν πρωτόγονο σκληρό δίσκο με άγνωστη συνολική χωρητικότητα... P.H.
The lock is time.
The key is the moments.
A few pins that move, before one snaps into the other.
False sounds that are an eyelid blink away from the melody.
Then the road...in a parallel universe you would watch yourself, or rather the shadow of yourself move molecularly through the asphalt material, before it escapes and starts moving against the landscape.
The relativity of time in full proportion to pleasure, two events evolving in parallel, one physical and the other chemical.
Thousands or even millions of receptors and neurons that fill the brain with adrenaline.
A feast of phenomena born simultaneously when the key nestled in the lock.
Electric discharges, arousals, orgasmic valleys alternating with intercourse peaks.
And then the silence, the silence, the embrace of the landscape with the man, as they lay down with their hands full of stardust, of a journey that already belongs to the past.
This too was stored on a primitive hard drive of unknown total capacity... P.H.
454387
https://www.youtube.com/watch?v=2A6hG6Xg6zQ&list=RDQcJ2eb3ojPM&index=9
Καβαλάμε για να τρυγήσουμε τις ομορφιές της γης, να αφουγκραστούμε τους ψιθύρους της, να χαθούμε στις γραμμές των οριζόντων της...
454465
https://www.youtube.com/watch?v=grSWdLdp7po
Δρασκελίζοντας το Μαίναλο.
Δραπετεύοντας από τη σύγχρονη Βαβυλώνα αρχίζεις να αγγίζεις την απόλυτη ονείρωξη του κάθε ''επικηρυγμένου'' ονειροπόλου ταξιδευτή...τη σύγκρουση των δυο πραγματικοτήτων, της εικονικής που μας επιβάλλεται και της ρεαλιστικής που απεικονίζεται στο DNA μας κάθε φορά που γινόμαστε ένα με το αληθινό κάδρο όπου ανήκουμε...
455479
https://www.youtube.com/watch?v=CFjMeOnqAPI&list=RDGMEM3vRVvLY6rn_98uxOr5tY5A&index=6
Γυμνοί πια,
χρώματα ντυθήκαμε,
λέξεις και φωνές γδύσαμε,
τυφλοί πια...
455557
https://www.youtube.com/watch?v=4ByU1va1Iuo&list=RDj3x4Ymw9qMk&index=18
Κουράστηκε ο ήλιος και μίκρυναν οι μέρες, μα μεγάλωσαν οι νύχτες που νανουρίζουν τα όνειρα. Όσο πατούν οι ρόδες σε δρόμους στριφτερούς, τόσο τα όνειρα θεριεύουν και λαχταρούν να δρασκελίσουν το μικρό πορτάκι του κλουβιού, που τα κρατούν φυλακισμένα.
Μιλιούνια τα ηλεκτρόνια που φεύγουν από το μπουτον και τρέχουν σαν αλαφιασμένα να στιβαχτούν στον ρότορα της μίζας, να δώσουν ζωή, να γίνουν ζωή, να γίνουν εικόνες και στιγμές, να γίνουν έρωτας του δρόμου.
Μέσα εκεί σε αυτόν τον ορυμαγδό ηλεκτρικών εκκενώσεων και εκρήξεων, συνουσίας των μειγμάτων, κρίκων αλυσίδας που βιάζονται να σφίξουν τα γρανάζια για να κινηθούν όλα μαζί προς τα εμπρός, εκεί που το όνειρο από cartoon γίνεται σάρκα, γίνεται αίμα που τρέχει στις φλέβες, γίνεται αδρεναλίνη που σπιντάρει τα μυαλά, γίνεται παρόν πριν αποθηκευτεί σαν ανάμνηση σε ένα ακόμη stickακι σε μια απέραντη αστρόσκονη που θα συνεχίσει να ταξιδεύει στο σύμπαν για πάντα...P.H.
Λίμνη Λάδωνα for ever...
455567
https://www.youtube.com/watch?v=dwc7ZEYfWYc
Γητευτές ονείρων
παραμελημένα δειλινά
υπόκωφες απουσίες
κιτρινισμένες αναμνήσεις...P.H.
456443
https://www.youtube.com/watch?v=-DVbP8pun0I&list=RDoLIFvYWIp64&index=8
" Να ξέραμε αφεντικό τί λένε οι πέτρες, τα λουλούδια, η βροχή! Μπορεί να φωνάζουν, να μας φωνάζουν κι εμείς να μην ακούμε... "
«Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»
Νίκος Καζαντζάκης
Τσουκαλάδες Βοιωτίας.
456463
456464
https://www.youtube.com/watch?v=2xNFKmBPEBY
Λανθάνουσες "ανάγκες"
κι από την άλλη εσύ
με την ανάγκη της φυγής,
της δικής σου φυγής
από ένα κάδρο που περισσεύεις...
διψάς για δρόμο...χιλιόμετρα...στιγμές
διψάς να φεύγεις κάθε ξημέρωμα...P.H.
457346
https://www.youtube.com/watch?v=4DU4iaqsi_M
Είμαστε τα όνειρα των εαυτών μας
ψυχές από αχτίδες
και ο καθένας στον άλλον
όνειρα από όνειρα άλλων...
458181
https://www.youtube.com/watch?v=xyWHRC8A_uU
Θα σου χαρίσω λίγο βιολετί από το δειλινό κι ένα άστρο από κάποιο παραμύθι...
458190
https://www.youtube.com/watch?v=x_ZeDn-hHGE
Lioulios
16/11/2024, 11:59
Απο την 15η παγκρητια συναντηση μοτοσυκλετιστων ...χρονια πισω στα ματαλα .
Στην 13η ο ιδιος ειχε πει το " Η βίδα " αλλα δεν το βρισκω .
https://youtu.be/OneNHdjYnyc?si=LN6QsnaUPPKtc6NR
''Να αλλάξεις τον κόσμο φίλε Σάντσο δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία, είναι δικαιοσύνη.''
Δον Κιχώτης
458201
https://www.youtube.com/watch?v=xH_Z8xb2gvs
Άφησες τη σιωπή σου
μέσα στη σιωπή
εκτυφλωτικό λευκό
θυμίαμα έλατου
κι εσύ
ένα τίποτα
εμπρός
στη μεγαλοπρέπεια της...P.H.
458955
https://www.youtube.com/watch?v=LTj4rKAsNJk&t=320s
Πόσο αργεί η άνοιξη όταν την περιμένεις
και πόσο αβάσταχτος
φαντάζει ο χειμώνας όταν τον υπομένεις;
Λάτρεψα να είμαι
ένας ταπεινός εραστής του δρόμου
που ψάχνει ένα ηλιοβασίλεμα
μετά από μια ανοιξιάτικη μέρα...P.H.
459035
https://www.youtube.com/watch?v=L5V9nK7-OkM
Περπατήσαμε
σε τόσους σωρούς
ψευδαισθήσεων
εξόριστοι
κάποιου παράλληλου
σύμπαντος
αγγίξαμε
ουράνια τόξα
που γέμισαν
με χρώματα τα χέρια μας
χαθήκαμε
σε γλιστερά σοκάκια
μόλις σταμάτησε η βροχή
μόλις έκλεισε η πόρτα
μόλις μείναμε μόνοι
αλλά σε κάθε συνουσία του μυαλού
υπήρχε πάντα μια θάλασσα...P.H.
459399
https://www.youtube.com/watch?v=_7PUPNxsRQ0
Ψηφιδωτές μνήμες
δεν υπάρχει στιγμή
ούτε αντικείμενο
ούτε καν εσύ
ένα πορτοκαλί σκαμνί
καθισμένο στην πλάτη ενός άδειου δωματίου
σαν ένας μικρός ήλιος την ώρα της δύσης...P.H.
459400
https://www.youtube.com/watch?v=Ofgt7za46PQ&list=RD_7PUPNxsRQ0&index=7
Sound of silence
η σιγή του θορύβου της πόλης
η μετάλλαξη και το γεφύρωμα των ήχων
ταξίδεψες τη ψυχή
αλάργα από άδειους ανθρώπους...P.H.
459401
https://www.youtube.com/watch?v=NAEppFUWLfc
You do something to me...
Αφέθηκα
να περιπλανηθώ
εκεί που η θάλασσα
σμίγει με τον ουρανό...
460349
https://www.youtube.com/watch?v=tM1rSTOs7Zs
Jinxed...
''Κάθομαι στο παράθυρο και παρακολουθώ τον κόσμο να περνάει, νιώθοντας σαν ξένος σε μια ξένη χώρα, ανίκανος να σχετιστώ με τον έξω κόσμο, κι όμως μέσα μου, καίει η ίδια φωτιά που κάποτε πίστευε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο.
Και η πραγματική τραγωδία είναι ότι ο κόσμος παραμένει ακόμα, τόσο μακρινός και άπιαστος, ένα μέρος που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω''.
Αλμπέρ Καμύ, «Η πτώση».
461066
https://www.youtube.com/watch?v=Js3PBz_VXu0
karellen
29/03/2025, 06:56
461066
Έχουμε ξανακάτσει σε αυτό το σαλέ Πότη.
Έχουμε ξανακάτσει σε αυτό το σαλέ Πότη.
Φυσικά Νίκο, όμορφο σημείο.
Στη πλάτη ένα ρολόι...πάντα υπάρχει ένα ρολόι με την αβάσταχτη παρουσία του...τικ τακ τικ τακ.
Να σπρώχνουμε τα λεπτά, τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες και τα χρόνια της ζωής μας...λες κι είναι βάρος, λες κι ανήκουν σε κάποιον άλλον.
Χρόνος που δεν υπήρξε ποτέ σε αυτό το απέραντο κοιμητήριο στιγμών και εικόνων που έμειναν όνειρα...έγιναν ''Πρέπει να πάω...κι εκεί...κι εκεί...παντού''. Μόνο να μπορέσω να πάω. Να ξεχάσει το κλειδί ο κλειδοκράτορας επάνω στο τραπεζάκι φεύγοντας...κι εγώ να το αρπάξω με κάποια πονηριά...και να τρέξω μακριά. Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα...όπως στη σκηνή στο τέλος, στο ''Εξπρές του μεσονυχτίου'' που τρέχει, ελεύθερος πια προς την ελευθερία.
Μόνο που αυτή εδώ που μιλάμε είναι πρόσκαιρη...ευκαιριακή ελευθερία.
Η ονειροπαγίδα του χρόνου, έξω από το κατώφλι ενός μυαλού, που προσπαθεί να μη κοιμηθεί ακούγοντας τις βολικές σειρήνες...''που να τρέχεις τώρα...''. P.H.
Ελάτη Αρκαδίας, μια βόλτα...
463407
463408
463409
463410
463411
463412
https://www.youtube.com/watch?v=-EzURpTF5c8&t=16s
Άδραξε τη μέρα...
Μια προστακτική που αδυνατεί να φυλακίσει στιγμές,
εγκεφαλικά μίγματα, χιλιάδες έγχρωμα εικονίδια ενός
εικονικού vew master.
Ισολογισμοί εμπειριών με έσοδα τις ηδονές της περιπλάνησης και
έξοδα τα κομμάτια της ψυχής σου που αφήνεις σε κάθε μέρος
που επισκέπτεσαι.
Το πλήρωμα του χρόνου δεν υπάρχει, είναι ένα κρυπτονόμισμα
που ανά πάσα στιγμή μπορεί να μηδενίσει και να μείνεις εσύ
αντιμέτωπος με το χάος.
Ένα χάος που προκαλείται από την ανικανότητα να προλάβεις να αδράξεις το απόλυτο.
Ηλιακό ρολόι αμείλικτο, σταθερά βιδωμένο στα ''πρέπει'' ενός χωροχρονικού συνεχούς που μας επιβάλλεται από τη στιγμή της γέννησης.
Πολιτικό-κοινωνικό-οικονομικό-θρησκευτικές Βίβλοι επιβίωσης σε έναν κόσμο που ''κλειδώνει'' κατά πως τον συμφέρει.
Ένας κόσμος που σε λίγο καιρό θα μειώσει ή και θα μηδενίσει τις αποδράσεις, επειδή έτσι απλά καίμε τη βενζίνη τους και μολύνουμε τα ρουθούνια τους.
Σε τέτοιες ανελεύθερες δεξαμενές σκέψεις, μπορείς απλά να πατήσεις τη μίζα και να ζήσεις...
Μπορείς απλά να περιπλανηθείς ισορροπώντας σε δυο τροχούς, να νιώσεις αυτό που δεν μπορούν να σου στερήσουν...την ελευθερία του μυαλού σου...P.H.
Πάρνωνας...
463413
463414
463415
463416
463417
463418
463419
463420
463421
463422
https://www.youtube.com/watch?v=3cRdkFblZT4&list=RDMM&index=1
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.