Πότε είμαστε έτοιμοι να ανέβουμε κυβικά;

[asxetost]

Καλησπέρα και καλώς ήρθατε άλλη μια φορά να ταλαιπωρήσω τα δύσμοιρα εγκεφαλικά σας κύτταρα:evil:,
είναι μια ερώτηση που σίγουρα δεν με απασχολεί προσωπικά άμεσα για πολλούς λόγους, αλλά:

Αφ'ενός βλέπω-διαβάζω και εκτός φόρουμ αρκετό κόσμο να ξεκινάει πολύ απότομα στα βαθειά -κατ'εμέ τουλάχιστον- και πιστεύω θα είναι χρήσιμο και πολύ ενδιαφέρον να μοιραστείτε την άποψη σας και την διαδρομή σας και....

...κατά δεύτερον, θα ήταν ενδιαφέρον να μοιραστείτε οι πιο παλιοί χωρίς φόβο και πάθος
αλλιώς δεν έχει νόημα...

Πώς κρίνετε/κρίνατε οτι ήσαστε έτοιμοι να ανεβείτε ιπποδυνάμεις και κυβικά, αλλά και να αναφερθείτε όσοι ανεβήκατε κατηγορίες στο κατά πόσο πιστεύετε οτι ήταν η σωστή απόφαση, με κριτήρια όπως το κατά πόσο νιώθετε οτι καταχράζεστε το γκάζι/ έχετε τις ικανότητες να το διαχειριστείτε, αλλά και πρακτικούς παράγοντες όπως η πραγματική λειτουργικότητα για τη σχετική προορισμένη χρήση(πχ 1000άρι που χρησιμοποιείται και σαν καθημερινό μέσο), όπως και ότι άλλο θέλει να πει κάποιος.


***Επειδή είναι πολύ σημαντικό για εμένα να απαντήσει ο καθένας με ειλικρίνεια, από μεριάς μου θέλω να επισημάνω οτι σκοπός του νήματος δεν είναι η επίκριση κανενός που θα μπει στον κόπο να μοιραστεί την εμπειρία του.
Θα παρακαλούσα να μην υπάρξουν απαντήσεις επί των επιλογών κανενός εκτός αν ζητηθεί, ευχής έργον είναι ο κάθε αναγνώστης να κρίνει από μόνος του αν μια θέση τον εκφράζει ή όχι από τις απαντήσεις που θα δοθούν.***


Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους μπουν στον κόπο!

Για να κάνω την αρχή, ξεκινάω αυτό το θέμα από ένα άκρο, ως ένας άνθρωπος με μία σίγουρη δόση ψευδούς αυτοπεποίθησης, που έχω καταλήξει οτι προκειμένου να συνεχίζω να χρησιμοποιώ μοτοσυκλέτα νιώθω οτι θα πρέπει να περιορίζομαι σε ισχύ, κυριολεκτικά γιατί οτι και να μου έδινες θα έψαχνα ευκαιρία να το ανοίξω, δεν ξέρω αν είμαι μόνο εγώ έτσι :lol:
Κάποιος μπορεί να μου πει είσαι λάθος άσε τα μηχανάκια και τράβα με μετρό, ή πάρε μεγαλύτερο να φοβηθείς, για εμένα οι σχολιασμοί θα είναι δεκτοί.

[basilis_k6]

δεν υπαρχει απαντηση. ενας οδηγος μπορει να νιωσει ανετος με το μικρο και να το παει περα απο ορια του (του οδηγου) με ασχημα αποτελεσματα και ενας αλλος αμπαλος τελειως να παρει ενα τερας και επειδη τον φοβιζει να το οδηγαει μια ζωη ασφαλέστατα. το μεγεθος του κινητήρα το ορίζει η χρηση του οχήματος. με εναν αστερισκο εδω γιατι ενα 125 λογικα θα εχει εκτος απο αδυναμο μοτερ αδυναμα και ολα τα αλλα λογω κοστους, οπότε ναι μεν ενα 125 ειναι το καλυτερο για μικρες αποστασεις αλλα ακομη και σε αυτες θα ηταν καλα να εχεις τις αναρτησεις και τα φρενα ενος 600. νομιζω οτι μια μοτοσυκλέτα που πλεον σου πεφτει μικρη στο "λεει" μονη της καποια στιγμη. αν οι μόνες φορες που νιώθεις οτι σου λειπει το γκάζι ειναι οταν εισαι σε τεραστιες ευθειες μονος σου, δεν σου λείπει ακομα, αραξε εκει.

το ταξιδι απο τα μικρα στα μεγαλα κυβικα δεν υπαρχει λογος να γινει βιαστικα. αντε και πηρες εναν πυραυλο 3-4 χρονια αφοτου εμαθες να οδηγας. τωρα τι θα παρεις? πως θα ανανεωθεις? αν και εγω εκανα το ακριβως αντιθετο, θα ελεγα οτι στο βαθος μιας 7-8ετιας (max) ειναι καλα να κάνεις αυτο το ταξιδι απο τα μικρα στα μεγαλα.

[Dimmanoukas]

Δεν είμαι παλιός αλλά είμαι νέος - ωραίος (τρομάρα μου).

Εμπειρία οδηγική (από αυτοκίνητα αρκετή)

Από μηχανάκια έως τα 18 με αρκετά παπάκια, chaly και σκούτερ της εποχής (runner της gillera κλπ.)

Πρώτη εμπειρία (και ευτυχώς για μία μόνο βόλτα) με μηχανή ένα tzr 250 δίχρονο όπου όταν έμπαινε το ypvs νόμιζες ότι διακτινιζοσουν στο υπερπέραν (ακόμη θυμάμαι τον ήχο και την εμπειρία)

Έκτοτε στα 43 πλέον, σκούτερ στα 350 κυβικά για ένα εξάμηνο και έπειτα η τρέχουσα μηχανή, ένα clx της cf moto με πολλά κοινά στοιχεία με τον δικό σου κινητήρα (αντίγραφο ελαφρώς υπερκυβισμενο).

Την τρέχουσα μηχανή στην αρχή τη φοβόμουν στο σπορ πρόγραμμα και ακόμη εάν και έχω 5000 χιλιόμετρα μαζί της τη σέβομαι.

Εάν με φοβίζει όχι πλέον, αλλά το γκάζι το διαχειρίζομαι με αρκετή σύνεση και η αλήθεια είναι ότι συνήθως οδηγώ πολύ στρωτά. Είναι οι διαδρομές τέτοιες όπου δεν μπορώ και δεν έχει νόημα να τρέξω, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έχει ικανοποιητικό τράβηγμα από χαμηλά και έχει την απαιτούμενη δύναμη εάν και οπότε χρειαστεί (αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό η ενεργητική ασφάλεια).

Η αλήθεια είναι ότι πριν καταλήξω στο clx σκεφτόμουν σοβαρά ένα cb της Honda, μοντέλο 2004 - 2006, αλλά η χρήση που κάνω στην μηχανή σε σφιχτό αστικό κύκλο, δεν θα ήταν ότι καλύτερο για τον τετρακύλινδρο που γεμίζει μεσουψηλά.

Τώρα το εάν θα χρειαστώ περισσότερα κυβικά ή απόδοση για τη χρήση που κάνω, σίγουρα όχι. Ωστόσο, το μόνο που σκέφτομαι δεν ξέρω εάν θα με βοηθούσε καλύτερα στο μέλλον κάποιο όχι γυμνό αλλά on off, καθαρά για εργονομικούς λόγους (γωνίες ποδιών και χεριών λόγω ύψους και κιλών)

Κατά τα άλλα από το clx είναι απόλυτα ευχαριστημένος.

[Xlitos]

Για να κάνω την αρχή, ξεκινάω αυτό το θέμα από ένα άκρο, ως ένας άνθρωπος με μία σίγουρη δόση ψευδούς αυτοπεποίθησης, που έχω καταλήξει οτι προκειμένου να συνεχίζω να χρησιμοποιώ μοτοσυκλέτα νιώθω οτι θα πρέπει να περιορίζομαι σε ισχύ, κυριολεκτικά γιατί οτι και να μου έδινες θα έψαχνα ευκαιρία να το ανοίξω, δεν ξέρω αν είμαι μόνο εγώ έτσι :lol:


Αν εισαι ενας αμυαλος καγκουρας ναι θα εχεις προβλημα.Εγω βλεπω πολλους οδηγους που και γρηγορα πανε και με ασφαλεια.Γιατι να μην εισαι ενας απο αυτους?Γιατι πιστευεις οτι θα εισαι επικινδυνος?

[doctoras]

Βάζεις πολλές πτυχές στο θέμα.

Αρχικά για το ερώτημα του τίτλου η απάντηση θα μπορούσε να είναι:
«Όταν ο ρυθμός και οι οδηγικές δεξιότητες του αναβάτη έχουν ξεπεράσει τις δυνατότητες του οχήματος».

Όμως και πάλι χωράνε χίλιοι συνδυασμοί απόψεων πάνω σε αυτό.

Συνήθως ένας διαχρονικός αναβάτης θα θελήσει να περάσει από αρκετά μοντέλα από όλες τις κατηγορίες.
Οσο πιο αθλητικός σωματοδομικα ειναι θα φλερτάρει με την υψηλή απόδοση, όσο λιγοτερο αθλητικός θα μετράει περισσότερο την πρακτικότητα και ποσό βολευει

Οι κατηγορίες κατά την προσωπική μου άποψη έχουν ως εξής:

Μικρή κατηγορία 125, αυτή που θα σε βάλει εισαγωγικά στο χώρο της μοτοσυκλετας θα σε μυήσει να παίξεις στο όριο βρίσκοντας το δικο σου και το δικο του(γιαυτο λέμε πολλές φορές να περάσει νεοεισερχόμενος από αυτή την κατηγορία γιατί όσο μεγαλώνει η κατηγορία τοσο οι ικανότητες του αναβάτη μπορεί να μην συναντηθούν με τις δυνατότητες του οχήματος).

Μικρομεσαία 250-400 μοτοσυκλετες ουσιαστικά που θα γράψεις τα περισσότερα χλμ σε αστικα κέντρα πιο ευχάριστα από κάθε άλλη κατηγορία, παράλληλα με ταξιδιωτικές δυνατότητες με προϋποθέσεις.

Μεσαία 500-800
Κατηγορία που ακουμπάει απο πλευράς απόδοσης το μέγιστο των οδηγικών δυνατοτήτων του μέσου αναβάτη.
Κατηγορία με περισσότερη λογική one for all forever

Μεγάλη 900-1200
Για τη μέγιστη ταξιδιωτική εμπειρία ή απόδοση, αλλά και με την πλεονεξία που τα ακολουθεί, συν τα επιπλέον κόστη

[asxetost]

Αν εισαι ενας αμυαλος καγκουρας ναι θα εχεις προβλημα.Εγω βλεπω πολλους οδηγους που και γρηγορα πανε και με ασφαλεια.Γιατι να μην εισαι ενας απο αυτους?Γιατι πιστευεις οτι θα εισαι επικινδυνος?

Εννοείται πως δεν θέλω να είμαι επικίνδυνος, βέβαια κάθε φορά που αναφέρομαι στο οτι ο "κόφτης" μου είναι από επιλογή κάτι που πηγαίνει μέχρι εκεί που πιστεύω οτι θα μπορούσα να διαχειριστώ, νιωθω οτι λέω κάτι λάθος.
Λες και θα έπρεπε η απάντηση να είναι " οτι και να μου δώσεις εγώ θα έχω το μυαλό να μην το ανοίξω περισσότερο από όσο μπορώ " πράγμα που δε θεωρώ ρεαλιστικό.
Για αυτό είπα εξαρχής οτι το θέμα δεν με αφορά άμεσα σε καμία περίπτωση, αυτό δε σημαίνει οτι δεν θα ήθελα να ακούσω τις αποψεις και τις εμπειρίες ανθρώπων που πιθανόν έχουν πολύ περισσότερη τριβή με το αντικείμενο ως τροφή για σκέψη.

[kostaskk]

Πρώτα 100.000 χιλιόμετρα με 125cc
Και μετά κάθε 50.000 ανέβασμα κατηγορίας περίπου διπλασιασμός κυβισμων γιατί έχει και πάρα πολλές κατηγορίες..
125 μετα 250 με 400 μετά 500 με 750 μετά 800 με 1000+. Σύνολο καμιά 200.000+ χιλιόμετρα για το 1000. Που δεν χρειάζεται κιόλας,, κάτι με 600cc κάπου στα 100 άλογα καλύπτει τα πάντα,, δεν χρειάζεται παραπάνω.

Πχ αν έχεις 1000αρι ss μέσα στην Αθήνα τι να το κανεις, θα πηγαίνεις με πρώτη ταχύτητα μόνο? η οποία τέρμα βγάζει καμιά 150km/h.

Ένας άλλος τρόπος είναι να αντιληφθείς ότι το πας τέρμα τάπα παντού χωρίς κίνδυνο. Δλδ μέσα σε πόλη να φεύγεις πάντα τέρμα γκάζι στα φανάρια,να τις κουμπωνεις όλες στο όριο, να χτυπάς τελικές, φρένα τερμα, να γλιστράει μπροστά πισω, να μπαίνεις με μπάντες,σουζες, να πηγαίνεις συνέχεια τέρμα, άλματα, να σηκώνεσαι και όταν περνάει από λακούβες να ανοιγοκλείνει τέρμα το γκάζι σαν τα καθαρά, όταν περνάς ο κόσμος να γουρλωνει τα μάτια και να φεύγουν τρέχοντας πανικόβλητοι από την μέση,

αν πας συνέχεια έτσι και καταφέρνεις να μην κινδυνεύεις ότι και αν συμβεί, να μην έχεις ατυχήματα η παρολίγον ατυχηματα, που από τύχη δεν έγιναν, δηλαδή αν πεταχτεί ο παππούς από στοπ η φανάρι να το σώσεις χωρίς κόπο, όπως και στα λάδια αν γλιστρήσει το μπροστινό, η γενικά δύσκολες καταστάσεις να τις ξεπερνάς εύκολα ενώ πας τάπα, τότε έφτασε η ώρα να ανέβεις κατηγορία.. δλδ όταν το ελένχεις άριστα σε όλες τις συνθήκες,καταστάσεις ενώ πας στο όριο του...

Αν δεν έχεις φτάσει τα παραπάνω και απλά πας με ταχύτητες παπιου, μισοκλειστο γκάζι,σταθερή ταχύτητα, κάτσε όπως είσαι, αν πας σε μεγάλο απλά θα καις παραπάνω βενζίνη, και θα είναι ποιο επικινδινο για σένα αν ανοίξεις πχ γκάζι σε βροχή.

και άντε αν βγεις από την πόλη και βρεις μια μεγάλη ευθεία τότε μόνο να ευχαριστήθεις-χαρεις το παραπάνω γκάζι του

[rex4539]

Το πότε είναι έτοιμος να ανέβει σε κυβικά ο καθένας είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση.

Αν το δούμε με καθαρά ορθολογική σκοπιά, κανένας δεν χρειάζεται πάνω 300 κυβικά για καθημερινή χρήση.

Η άνοδος σε κυβικά έχει μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Τα πάντα εξαρτώνται απ'τη χρήση που σκοπεύει να κάνει ο ιδιοκτήτης αλλά και την οικονομική του δυνατότητα. Δεν έχει να κάνει μόνο με τις οδηγικές του ικανότητες.

Στην Ελλάδα αν πάρεις 900cc και πάνω θα τρως υπερβολική ζέστη στα πόδια, κάτι που κάνει την πολύωρη οδήγηση από κουραστική ως επικίνδυνη (ειδικά σε γυμνή μοτοσυκλέτα). Στη βόρεια Ευρώπη αυτό το πρόβλημα δεν υφίσταται λόγω χαμηλών θερμοκρασιών. Εκεί μάλιστα το βλέπεις και ως...πλεονέκτημα. Σου ζεσταίνει τα πόδια.

Αν το έχεις για καθημερινό, όσο πιο πολλά τα κυβικά τόσο λιγότερο μανιτζέβελο θα είναι μέσα στον σφιχτό κλοιό μιας μεγαλούπολης.

Όσο πιο πολλά τα κυβικά, τόσο περισσότερο θα καίει.

Όσο πιο πολλά τα κυβικά, τόσο ανεβαίνει και το κόστος αγοράς.

Όσο πιο πολλά τα κυβικά, τόσο μεγαλύτερα τα ασφάλιστρα.

Όσο πιο πολλά τα κυβικά, τόσο μεγαλύτερο το κόστος συντήρησης.

Από την άλλη όμως, στα πολλά κυβικά έχεις και πλεονεκτήματα.

Μεγαλύτερη ασφάλεια λόγω καλύτερων φρένων.

Μεγαλύτερη ασφάλεια λόγω ροπής κινητήρα.

Μεγαλύτερη ασφάλεια λόγω καλύτερου πλαισίου.

Μεγαλύτερη άνεση σε ταξίδια, ανάλογα με τον τύπο μοτοσυκλέτας.

Καλύτερη απόδοση κινητήρα αν κάνεις track days.

Εγώ πάντα λέω ότι οι νεοεισερχόμενοι στον κόσμο της μοτοσυκλέτας καλό είναι να ξεκινάνε από μεταχειρισμένο 125. Μαθαίνεις με ασφάλεια, πέφτεις και δεν το κλαις. Κάποια στιγμή θα νιώσεις την "ανάγκη" για αναβάθμιση. Στον καθένα είναι διαφορετικό και ενδεχομένως για άλλους λόγους. Αν κάποιος μόλις πήρε το δίπλωμα, θέλει και μπορεί να αγοράσει KTM 1390, δικαίωμά του. Το συστήνω; Όχι. Αλλά ο καθένας κάνει ότι θέλει.

Εγώ ας πούμε, παίζει να είμαι εξαιρετικά σπάνια περίπτωση στον κόσμο της μοτοσυκλέτας. Καταρχήν να πω ότι δεν οδηγώ αυτοκίνητο, δεν έχω καν δίπλωμα και ούτε με ενδιαφέρει. Οδηγώ μηχανάκια από τα 14 (παράνομα πιτσιρικάς στην επαρχία σε άλλες εποχές) και έχω 33 χρόνια πάνω στη σέλα, βρέξει χιονίσει. Τα πρώτα 20(!) χρόνια είχα μόνο 50cc (Suzuki TS 50, Honda C50, Piaggio Vespa 50), μετά είχα για 2 χρόνια 125cc στο Los Angeles (Lance Cali Classic 125), στη συνέχεια είχα για 3 χρόνια 300cc (Aprilia Scarabeo 300S) και τώρα έχω για 2 χρόνια 700cc (Yamaha MT-07). Την περίοδο που είχα τα 50cc πραγματικά δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη για αναβάθμιση. Δεν ξέρω γιατί. Πήγαινα σε νησιά, δικάβαλο κλπ. Για κάποιο λόγο με κάλυπτε απόλυτα. Θυμάμαι σκηνικά να μην τραβάει σε ανηφόρες και να σπρώχνω (πχ ανάβαση από Super Paradise στη Μύκονο, πολύ γέλιο). Αλλά δεν με πτοούσε. Τώρα τα σκέφτομαι και γελάω. Όταν πήρα το 125cc στην Αμερική, το πήρα γιατί μου άρεσε εμφανισιακά κυρίως. Έκανα άπειρα χιλιόμετρα στους δρόμους και τα βουνά του Los Angeles και ήμουνα ευχαριστημένος. Όταν ήμουν στα 300cc είχα πει ότι πραγματικά δεν χρειάζεται παραπάνω κυβικά. Και το πιστεύω ακόμα και σήμερα. Με το Scarabeo είχα παει μέχρι και μονοκοπανιά Αθήνα-Αλεξανδρούπολη. Κανένα πρόβλημα. Ο βασικός λόγος που πήγα στα 700cc και το MT-07 ήταν γιατί ήθελα αναβάθμιση στην ασφάλεια. Τα φρένα του Scarabeo ήταν άθλια και δεν ένιωθα καθόλου ασφαλής. Τώρα που είμαι στη μεσαία κατηγορία, νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια, παρόλο που η μηχανή είναι πιο "επικύνδυνη". Στην πραγματικότητα, είναι η πρώτη μου μοτοσυκλέτα. Η αλήθεια είναι ότι το MT-07 με έκανε καλύτερο οδηγό και με έβαλε στο σωστό δρόμο. Τον τελευταίο χρόνο έχω κάνει τα riding school 1 & 2, και απορώ πως οδηγούσα τόσα χρόνια χωρίς να έχω κάνει τουλάχιστον το riding 1. Θα έπρεπε να είναι απαραίτητη προυπόθεση για να βγει κάποιος στον δρόμο. Προς το παρόν δεν έχω σκοπό αναβάθμισης. Όπως είχα γράψει και στο review που έκανα στο MT-07 σε άλλο νήμα (https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=140107&p=3209409&viewfull=1#post3209409), ο λόγος αναβάθμισης κάποια στιγμή θα είναι κατά πάσα πιθανότητα η γκρίνια της συζύγου για τη μικρή πίσω σέλα! Η οποία δεν ξεχνάει να μου υπενθυμίζει πόσο καλή ήταν η σέλα του Scarabeo κάθε φορά που ανεβαίνει στο MT-07 :lol: Αν έλεγα πως δεν λιγουρεύομαι KTM 1390 και Ducati Streetfighter θα ήταν ψέματα. Και δεν θα απέκλεια στο μέλλον μια τέτοιου τύπου αγορά. Χρειάζομαι τέτοια μηχανή για την χρήση που κάνω; Όχι! Αλλά, μια ζωη την έχουμε. Life is short, live it, που λεει και το slogan της Coca-Cola. Αλλά, και joy is where you find it, που λεει και το άλλο slogan της Coca-Cola :D

[thunder ace]

50
125
200
250
550
750
1000
Ετσι το πηγα εγω σε κυβικα
Μη βιαζομαστε

[stefanos]

1000 δεν θα πάρω πότε γιατί δεν βλέπω να το χρειάζομαι.
Αυτό που χρειάζομαι είναι ένα rd350 lc ( όχι ypvs, lc) από αγ Μαρίνα μέχρι Βουλιαγμένη.
Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός αλλά αυτό θα ήταν αναβάθμιση.

[Nostradamus]

Με τα ηλεκτρονικά του σήμερα, ο τρόπος που αλλάζαμε μηχανάκια δεν έχει σχέση.

[karellen]

Πρώτη εμπειρία (και ευτυχώς για μία μόνο βόλτα) με μηχανή ένα tzr 250 δίχρονο όπου όταν έμπαινε το ypvs νόμιζες ότι διακτινιζοσουν στο υπερπέραν (ακόμη θυμάμαι τον ήχο και την εμπειρία)


Μία μικρή διευκρίνηση Δημήτρη, το ypvs έκοβε αυτό μπαμ που λες, στην ουσία δηλαδή ήταν ένας μηχανισμός που εξομάλυνε αυτό το ξέσπασμα ισχύος που είχαν τα δίχρονα :wave2:

[thunder ace]

Δλδ αφαιρουσε ολη την κ@βλ@ του διχρονου.

[stefanos]

Μία μικρή διευκρίνηση Δημήτρη, το ypvs έκοβε αυτό μπαμ που λες, στην ουσία δηλαδή ήταν ένας μηχανισμός που εξομάλυνε αυτό το ξέσπασμα ισχύος που είχαν τα δίχρονα :wave2:

Πιο σωστά διατηρούσε το ξέσπασμα σε όλο το φάσμα των στροφών.

[Dimmanoukas]

@karellen
Χαχα δεν το γνώριζα.
Ευτυχώς, γιατί εάν δεν έκοβε ακόμη θα έκανα τον Σούπερμαν μετά από στούκα σε καμία μάντρα, έστω και στην μια και μοναδική βόλτα που έκανα μαζί του.

Όμως, ο ήχος και η λειτουργία του είναι κάτι που θα το θυμάμαι μια ζωή, όπως και η μυρωδιά από το λαδακι στα ρούχα μετά.

[BLiTzER]

Ο καθένας όπως νιώθει. Παίζει τεράστιο ρόλο η ηλικία, η αυτοσυγκράτηση, η ωριμότητα του ατόμου. Αλλά η μοτοσικλέτα είναι ΠΑΝΤΑ ρίσκο. Όσο τιμονάρα και να είσαι ή χεσμένος από φόβο οδηγώντας 110% αμυντικά, είναι πάντα και θέμα τύχης κατά ένα σημαντικό ποσοστό. Όποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό δεν έχει ιδέα τι του γίνεται.

Προσωπικά, όχι μόνο το πρώτο μου μηχανάκι ήταν κατευθείαν ένα στρογγυλοφάναρο Hornet 600, αλλά δεν είχα οδηγήσει ποτέ πριν στη ζωή μου μοτοσικλέτα (ξέρετε, με συμπλέκτη και τέτοια), ούτε καν δίνοντας για δίπλωμα. Οδήγησα πρώτη φορά αφού το αγόρασα, καθώς ο ιδιοκτήτης δε μου το έδινε καν για δοκιμή. Δικαιολογημένα. :lol: Οδηγούσα σαν κουλός, δεν είχα ιδέα από μοτοσικλέτες, δεν είχα φίλους μοτοσικλετιστές, είχα κάποια χαζά μικροατυχηματάκια, αλλά ποτέ κάτι σοβαρό, και εννοείται ότι ήμουν πάντα φουλ εξοπλισμένος.

Το κράτησα περίπου ένα χρόνο και μεταπήδησα σε ένα CBR1000RR, το οποίο ήταν και το μηχανάκι που κράτησα περισσότερο (2,5-3 χρόνια). Δε σκέφτηκα ούτε κυβικά, ούτε άλογα, ούτε βάρος, ούτε τίποτα. Το καβάλησα στατικά και το ήθελα δικό μου. Και το αγόρασα. Άρχισα να βρίσκω παρέες, ξεκίνησαν οι κυριακάτικες βόλτες (κυρίως Επίδαυρο), κάθε εβδομάδα όμως, έκανα CSS, ξεκίνησα να μαθαίνω γιατί και πώς, και η βελτίωση ερχόταν με γεωμετρικούς ρυθμούς. Πάνω στο CBR έμαθα τα περισσότερα πράγματα (εκτός από σούζα :D). Εννοείται ότι έκανα και τις μαλακίες μου, πάλι είχα λίγα χαζά ατυχήματα (ναι, και πάνω σε αυτοκίνητα, χωρίς δική μου υπαιτιότητα), αλλά πάλι τίποτα σοβαρό. Θα μπορούσε. Είναι πάντα και θέμα τύχης, όπως προανέφερα. Ποτέ, όμως, δεν ένιωσα ότι πρέπει να ξεφορτωθώ τα κυβικά γιατί θα με σκοτώσουν. Αν και δεν αγόρασα ποτέ ξανά 1000άρι, αλλά συνειδητοποιημένα, και δεν είχε να κάνει με το αυξημένο ρίσκο. Το CBR το χρησιμοποιούσα σαν καθημερινό μηχανάκι για λίγους μήνες, μέχρι που αγόρασα ένα XT600 μετατροπή SM για να το ξεκουράσω. Έως τότε απολάμβανα το κάθε λεπτό μαζί του, ακόμα και πηγαίνοντας στη δουλειά. Μετά το XT μπήκα στη φάση που ανακάλυψα τι είναι τα SM και τι κάνουν μέσα στην πόλη και άρχισαν οι κακές παρέες με KTM. Εκεί ένιωσα ότι βρήκα πού ανήκω. Αν και, για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι το μηχανάκι στο οποίο "κούμπωσα" καλύτερα πάνω ήταν το ΜΤ07. Πάντα ένιωθα ότι είναι ακριβώς φτιαγμένο για μένα. Χωρίς πολλά κυβικά, χωρίς πολλά άλογα, αλλά ΑΚΡΩΣ διασκεδαστικό μοτέρ, όχι πολύ μακριά από την αίσθηση SM που γούσταρα, και που - με μένα πάνω - έκανε οτιδήποτε του ζητούσα: καθημερινό, παιχνίδι, βολτάδικο, εκδρομικό.

Anyway, άλλαξα αρκετά μηχανάκια μέσα σε μια ~12ετία, πλάκα είχε, έκανα τις μαλακίες μου, μπήκα σε ασθενοφόρα, ένιωσα τη φροντίδα των δημόσιων νοσοκομείων, έζησα υπέροχες φάσεις με παρέες 20 και 30 και 40 1000άρια SS Επίδαυρο και Τρίπολη, είδα ατυχήματα να συμβαίνουν μπροστά μου, είδα και άκουσα θανάτους φίλων και γνωστών, έκανα τις εκδρομές μου, έφαγα τις βροχές μου, ωραία ήταν, ζήσαμε για να πούμε τις ιστορίες, πάμε παρακάτω.

[RaGe_Raptor]

Παιδιά εγώ συνειδητά πήρα 1000 επειδή "χρειάζομαι" μια υπερβολική υπερβολή για να σπάει η καθημερινότητα μου.

Καταλαβαίνεις, θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς αυτό, οπως θα μπορούσε κάποιος να ζήσει χωρις το σεξ.

Όσο για την άνοδο των κυβικών, η καμπύλη του καθενός είναι μοναδική.

Διόρθωση: συνειδητά το κρατάω ακόμα (και για οσο...), το πήρα από καθαρή καυλα :bawl:

[Ilias_83]

Ξεκίνησα από το Trident 660 πριν 2 χρόνια με αυτό να είναι το πρώτο μου μηχανοκίνητο δίτροχο και μετά από 1 χρόνο πέρασα στο Street Triple 765.

Μόλις άρχισα να καταλαβαίνω πως είμαι άνετος με τα χειριστήρια της μηχανής (δηλαδή μπορώ να βγάζω φλας και να αλλάζω ταχύτητες χωρίς να το σκέφτομαι) έκανα το πρώτο Riding School και μετά από ένα εξάμηνο το δεύτερο.
Έχοντας οδηγήσει πάρα πολύ αυτοκίνητο, δεν ένιωσα ποτέ πως έκανα λάθος που δεν ξεκίνησα από χαμηλά. Ξεκινώντας να καβαλήσω πρώτη φορά στα 39 δεν θα έμπαινα καν στη διαδικασία αν δεν είχα μια μηχανή που να μου αρέσει.

Δεν έχω νιώσει να κινδυνεύω από τον εαυτό μου, αλλά νιώθω να κινδυνεύω συνεχώς από τους άλλους. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλω να οδηγώ σε καθημερινή βάση τη μηχανή και κάνω τις μετακινήσεις μου με το αυτοκίνητο.

Τώρα "αναβαθμίζοντας" τη μηχανή από το Trident στο Street Triple και από τα 80 άλογα στα 120 δεν με έκανε να νιώσω περίεργα ή άβολα. Δεν έφτανα ούτε το ένα, ούτε το άλλο στα όριά του και πολύ δε περισσότερο δεν έφτανα εμένα στα όριά μου.
Με το αυτοκίνητο είχα το μικρόβιο της πίστας. Με τη μηχανή δεν θέλω (τουλάχιστον ακόμα) να μπω στη διαδικασία, δεν νιώθω έτοιμος σε κανένα επίπεδο (ούτε σωματικά καθώς με ταλαιπωρεί λίγο ο αυχένας μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κατέβω χωρίς να πονάω προς τα αριστερά).

Από εκεί και πέρα η διαφορά των δύο μηχανών σε ανάρτηση, βάρος και φρένα είναι πάρα πολύ μεγάλη πράγμα που θεωρώ πως στα δικά μου χέρια κάνει το δεύτερο πολύ πιο ασφαλές από το πρώτο.
Αρνητικό της αύξησης της ιπποδύναμης κατά 50% είναι μόνο η παράλληλη αύξηση της κατανάλωσης. Το 765 είναι σχεδόν πάντα 1 λίτρο στα 100χλμ πάνω σε κατανάλωση, ωστόσο με δεδομένο πως αποτελεί όχημα χαλάρωσης για εμένα δεν με προβληματίζει καθόλου.

Υ.Γ.: Πλέον ένα χρόνο μετά κοιτάω να το αλλάξω και αυτή τη φορά θα πάω σε κάποιο Classic ματρακά με κυβικά και λίγα άλογα για βόλτες με τη γυναίκα που βρίσκω πως την θέλω μαζί μου. Κοιτάω Bonneville και Moto Guzzi V7.

[Bowleno]

Ας ξεκινήσω με τα περισσότερα κυβικά που είχα ποτέ στην κατοχή ΜΟΥ: 660. (το τι έχω οδηγήσει είναι άλλου παπά ευαγγέλιο....) ξεκίνησα με παπί το 1982, δίπλωμα; τι ήταν αυτό; τρωγόταν; :cry::lol:
Συνέχισα με 250άρια μέχρι το 1989 οπότε και έβγαλα το δίπλωμα και πήγα σε 500αρι και από τότε μέχρι σήμερα δεν υπερέβηκα ποτέ τα 660. Μπορούσα; εκείνη την εποχή, ναι, πολύ άνετα.
ΔΕΝ το έκανα διότι θεωρώ τον εαυτό μου ορθολογιστή και πρακτικό, πράγμα που πάντα με απέτρεπε από το να πάρω κάτι μεγαλύτερο, κοινώς, δεν μου χρειαζόταν.
Μεγάλες αποστάσεις ΔΕΝ κάνω, (το Αθήνα-Καλαμάτα-Αθήνα δεν το θεωρώ μεγάλη απόσταση) ταξίδια ΔΕΝ κάνω, η αδυναμία μου είναι οι μοναχικές χαλαρές βραδινές βόλτες, συνεπώς, αυτό που έχω τώρα με καλύπτει απόλυτα.
Όμως....το τελευταίο διάστημα όλο και γλυκοκοιτάζω τις Boneville και speed twin τις οποίες θεωρώ ιδανικές για τα δικά μου θέλω, όχι τόσο από άλογα όσο από εκείνη την γλυκιά ροπή που βγάζουν.
Σχολή δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ (άλλωστε για τον γνωστό λόγο δεν μου είναι δυνατόν) ξέρω ότι οδηγώ ΛΑΘΟΣ, έχω αγοράσει κι εγώ οικόπεδα πιτσιρικάς (έχω πάνω από 20 χρόνια να "αγοράσω" κι ελπίζω να συνεχιστεί :D) δεν μπορεί όλο και κάτι θα κάνω κάπως σωστά...
Ελπίζω να σε ψιλοκάλυψα.

[CorpseAlive]

Δεν θεωρώ ότι είναι τόσο θέμα κυβικών όσο αλόγων και γραμμικότητας ή μη ενός κινητήρα(που πλέον όλα τα καινούρια λίγο πολύ είναι γραμμικά εκτός από SS και Naked τύπου 1290)

Ιδιαίτερη εμπειρία δεν έχω και συγκριτικά με κάτι δεινόσαυρους από πάνω είμαι νεογνό, ωστόσο αυτό που έχω καταλάβει είναι τι εννοούμε οδηγώ μηχανή.

Το να πας από Α στο Β είναι μετακινούμαι με μηχανή.
Το ξέρεις όμως να στρίβεις, να μην χαμπαριάζεις δηλαδή σε στροφές , να κρατάς γραμμές και σβέλτο ρυθμό είναι άλλη πίστα. (και κατ'εμέ άλλη απόλαυση και ο λόγος που πλέον ανεβαίνω στην μηχανή)
Το να ρουφήξεις 500++ χλμ σε μία μέρα πάλι άλλη ιστορία άλλη φιλοσοφία. Θέλει και αυτό μία ικανότητα.

Εγώ ξεκινήσα από 650 κυβικά με ένα τρανσαλπ των 47 αλόγων . Συνέχισα με 700 κυβικά με ένα τρανσαλπ των 55 αλόγων και τώρα είμαι σε GS των 850 αλόγων και 95 αλόγων. |( όλο αυτό από το 2020)
Από την μεταπήδηση μου από μηχανή σε μηχανή το μόνο που με έκανε να γίνω λίγο πιο συνεσταλμένος είναι ο όγκος και η διαφορετική κατανομή του βάρους (πιο ψηλά ) στην BMW.
Επόμενη μου μηχανή και λόγω του ότι δεν την χρησιμοποιώ καθημερινά πλέον θα είναι σίγουρα άνω των 1000 cc και ανάλογα που θα καταλήξω ότι θέλω να κινηθώ (ταξίδι ή σβέλτες βόλτες) (ή θα πάρω ένα 1290 ADV και για τα δύο :P )

Επομένως , αν δεν το κυνηγάς για προσωπική σου ευχαρίστηση ( όχι σε ευθείες προφανώς , αυτό όλοι μπορούν να το κάνουν) , αν δεν σε ενδιαφέρει το θέμα μακρινού ταξιδιού τότε ιδιαίτερους λόγους να ανέβεις κυβικά δεν έχεις πέραν της αισθητικής .

[Sorath]

Απο μπόμπιρας είχα γράψει ατελείωτα χιλιόμετρα με ποδήλατο και πάντα ζητούσα απο τον πατέρα μου μηχανάκι.

Έτσι στα 16, βρέθηκα με ένα διχρονο 50άρι scooter. Προσαρμόστηκα άμεσα, με αποτέλεσμα για 2 χρόνια, καθημερινά να κάνω την διαδρομή κέντρο Αθήνας - Σταυρό Αγίας Παρασκευής λόγω σχολείου.

Είχα ήδη ξεκινήσει να χαζεύω την επόμενη επιλογή μου μέχρι 125cc (λόγω διπλώματος), όταν κόντευα τα 18, και έτσι όταν ήρθε η ώρα, απέκτησα ένα δίχρονο Yamaha TDR 125cc Belgarda. Απο τα 7-8 άλογα δηλαδή, πήγα στα 25 και μάλιστα σε ένα μηχανάκι που μετά τις 7000 στροφές ξέσπαγε δυνατά και τα έδινε όλα. Την πρώτη μέρα, το οδήγησα μόλις 10 λεπτά. Μου πήγε "το σκατό στην κάλτσα". Πήγα το πάρκαρα, ανέβηκα στο σπίτι και σκεφτόμουν τι πήγα και πήρα! Είχα τρομοκρατηθεί.

Ούτε ένα χρόνο μετά, το TDR το είχα για πλάκα. Ακόμα θυμάμαι κάπου στο 2000 που είχαν ρίξει νέα άσφαλτο στην Συγγρού, πριν την έξοδο για Ν. Σμύρνη, να φρενάρω με ατελείωτα rolling-endo.

Απο τα 20 μου, πήγαινα τότε αρκετές εκδρομές και ταξιδάκια, δανειζόμενος το CB400 Super Four του πατέρα μου. Πολύ εύκολο μηχανάκι, και παρόλο τα διπλά άλογα απο το TDR, δεν με προβλημάτισε καθόλου.

Στα 22 μου απέκτησα ένα SH150, μιας και τα διχρονάκια μου, τα είχαν φτύσει, και ήθελα ένα αξιόπιστο "εργαλείο" για μέσα την πόλη.

Στα 25 μου επιτέλους απέκτησα ένα CBF 600s. Την πρώτη μου "μεγάλη" μοτοσυκλέτα. Κανένα πρόβλημα κι εδώ. Η μετάβαση ήταν εξαιρετικά ομαλή, και μάλιστα θυμάμαι ακόμα και σήμερα, την πρώτη στιγμή που το καβάλησα και το οδήγησα, που μου φάνηκε λες το οδηγούσα χρόνια.

Μετά ήρθαν τα παιδιά, και η χρήση της μοτοσυκλέτας μειώθηκε σημαντικά. Στα 39 μου, μετά απο 17 χρόνια και 100.000 απροβλημάτιστα χλμ, αλλάζω το SH150 για ένα SH300. Εντάξει, σιγά την αλλαγή. To SH είναι τέρμα φιλικό, και παρόλο που η ιπποδύναμή του στα χαρτιά είναι ίδια με του TDR125, κυριολεκτικά δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Σαν αίσθηση μου φαίνεται 3 φορές πιο αργό.

Και επιτέλους στα 43 έρχεται η ολοκλήρωση του ονείρου, να αποκτήσω ένα 1000άρι, κι αυτό είναι ένα Kawasaki Ninja 1000SX με ~140 άλογα. Θεωρούσα πως θα ζούσα πάλι στιγμές τρομοκρατίας όπως τότε στα 18, αλλά τελικά ο τρόπος που αποδίδει, συν τα ηλεκτρονικά του, δεν με προβλημάτισε καθόλου. Ναι μεν διαολεμένα γρήγορο, το οποίο σίγουρα απαιτεί σεβασμό, αλλά απόλυτα διαχειρίσιμο.

Συμπερασματικά, το ότι βρίσκομαι σε 2 ρόδες απο 2χρονών, σίγουρα με βοήθησε πολύ στην εξέλιξή μου. Ποτέ δεν προβληματίστηκα με το βάρος των μοτοσυκλετών (και το CBF ήταν βαρύ στα 220+ κιλά, αλλά και το SX στα 230), αλλά και τα σταδιακά βήματα αύξησης στην διαθέσιμη ιπποδύναμη, θεωρώ πως ήταν ιδανικά. Το αστείο είναι, πως όντως η πιο αγχωτική μετάβαση ήταν απο τα 50άρι στο δίχρονο 125άρι... :lol: Μου λείπει πολύ αυτό τι διαολάκι, ήταν το απόλυτο fun bike για μεσα στην πόλη.

[asxetost]

ξεκίνησα με παπί το 1982, δίπλωμα; τι ήταν αυτό; τρωγόταν; :cry::lol:

Μου θύμισες έναν πολύ καλό φίλο, γύρω στα 50 τώρα, που πέρα από τις ιστορίες που μου έλεγε από επαρχία που μεγάλωσε και βασικά περιεγραφε τα "κοινόχρηστα " μηχανάκια, μικρά μοτοποδήλατα και ύστερα τα δίχρονα που υπήρχαν γύρω και αφήνονταν παρκαρισμένα με τα κλειδιά πάνω,κατέληξε να έχει κάποια στιγμή πειραγμένο bol'dor(κυριολεκτικά ο πιο ήρεμος και δεν πάει το μυαλό σου άνθρωπος πάνω στη γη).Δίπλωμα εννοείται πως δεν έβγαλε ποτέ. Γενικά τα 80s πρεπει να ήταν..... ενδιαφέρουσα εποχή από όσο έχω καταλάβει!:lol:
Σορρυ για το εμβόλιμο:ninja: :ufo:

[thunder ace]

τα αυτοφωρα δεν ηταν καθολου διασκεδαστικα

[Lioulios]

Αν και οπως ειπωθηκε παιζει ρολο η ηλικία και ο τροπος που συμπεριφερεται ο καθενας στο δρομο , η μεγαλυτερη μεταβαση για καποιον ειναι απο τα 50 ή 125 κυβικά σε κατι 400-600 με 40+αλογα .
Εκει φαινεται εντονα η διαφορα και πρεπει να συνηθισει ο αναβατης την μεταβαση .
Μετα ειναι λιγο πολυ το ιδιο οτι και να παρει καποιος ,αν εξαιρεσεις καποια ιδιαιτερα 1000+ κυριως ευρωπαικα που ειναι σε αλλο λεβελ

[doctor_john]

...

Πώς κρίνετε/κρίνατε οτι ήσαστε έτοιμοι να ανεβείτε ιπποδυνάμεις και κυβικά, αλλά και να αναφερθείτε όσοι ανεβήκατε κατηγορίες στο κατά πόσο πιστεύετε οτι ήταν η σωστή απόφαση, με κριτήρια όπως το κατά πόσο νιώθετε οτι καταχράζεστε το γκάζι/ έχετε τις ικανότητες να το διαχειριστείτε, αλλά και πρακτικούς παράγοντες όπως η πραγματική λειτουργικότητα για τη σχετική προορισμένη χρήση(πχ 1000άρι που χρησιμοποιείται και σαν καθημερινό μέσο), όπως και ότι άλλο θέλει να πει κάποιος.
...

Είχα κάνει μερικά ταξίδια με <500cc και σκέφτηκα πως μεγαλύτερη μοτό με την ασφάλεια των χαμηλών επιδόσεων
θα με βοηθούσε στα επόμενα.
Αυτό μου βγήκε πολύ καλά, είδα διαδρομές πιο άνετα, φορτωμένος, πάντα με αρκετή δύναμη
να αποφύγω διάφορα, το επίπεδο της μοτό μάζευε τους άτσαλους χειρισμούς μου.

Κινδύνευσα μερικές φορές γιατί προφανώς μου έλειπαν γνώσεις και εμπειρία, άργησα να την έχω του χεριού μου,
νομίζω κοντά 40000χλμ μου πήρε.
Μπορεί να θεωρούσα ασφαλή επιλογή ένα 1000cc με 80hp αλλά δεν ήταν.
Δεν ήμουν πρωτάρης όταν έκανα αυτό το βήμα, οδηγούσα 7-8 χρόνια και διάβαζα γύρω στα 15.

Τώρα πια, το "τι πρέπει να κάνω" οδηγώντας καλύπτεται από τα σεμινάρια.
Εύκολα απλά και σωστά, δίνουν σε κάθε οδηγό πολύ περισσότερες ικανότητες όσον αφορά την ασφάλεια του.

Η κατάχρηση του γκαζιού που λες δεν έχει να κάνει με τις ικανότητες σου σαν χειριστής της μοτό.
Μπορεί να είσαι διαβασμένος και άνετος να λιώνεις 120hp σε πίστα, μόνος σου.

Οι ικανότητες να κατανοείς τον δρόμο, τις συνθήκες, την μοτό σου κ.λπ. είναι αυτά που ορίζουν το ρυθμό
που μπορείς να έχεις ή τα ξεσπάσματα κ.λπ.

πχ: ανεβαίνω βουνό, φουρκέτες 30-40km/h, ευθείες 300μ - 400μ. Τι θα ορίσει τα περιθώρια μου;
Το ότι βλέπω την κίνηση;
το μωσαϊκό που πατάω;
τα ζούδια του δάσους που μπορεί να εμφανιστούν;
το ότι έχω κατάβαση μετά και καλύτερα να μην πάω με βρασμένα φρένα;
το ότι έχω μια ώρα να πιώ νερό στους 35C και έχω αρχίσει να το ψάχνω;

Αυτού του είδους οι ικανότητες έρχονται με σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης στο δρόμο και με εμπειρία.
Όταν ξέρεις την θέση που πρέπει να έχεις για να μπορείς να αλλάξεις πορεία, "υποχρεώνεσαι" να κινηθείς σε συγκεκριμένο
φάσμα κ.λπ.

[panavour]

Ο καθένας όπως νιώθει. Παίζει τεράστιο ρόλο η ηλικία, η αυτοσυγκράτηση, η ωριμότητα του ατόμου. Αλλά η μοτοσικλέτα είναι ΠΑΝΤΑ ρίσκο. Όσο τιμονάρα και να είσαι ή χεσμένος από φόβο οδηγώντας 110% αμυντικά, είναι πάντα και θέμα τύχης κατά ένα σημαντικό ποσοστό. Όποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό δεν έχει ιδέα τι του γίνεται.

Προσωπικά, όχι μόνο το πρώτο μου μηχανάκι ήταν κατευθείαν ένα στρογγυλοφάναρο Hornet 600, αλλά δεν είχα οδηγήσει ποτέ πριν στη ζωή μου μοτοσικλέτα (ξέρετε, με συμπλέκτη και τέτοια), ούτε καν δίνοντας για δίπλωμα. Οδήγησα πρώτη φορά αφού το αγόρασα, καθώς ο ιδιοκτήτης δε μου το έδινε καν για δοκιμή. Δικαιολογημένα. :lol: Οδηγούσα σαν κουλός, δεν είχα ιδέα από μοτοσικλέτες, δεν είχα φίλους μοτοσικλετιστές, είχα κάποια χαζά μικροατυχηματάκια, αλλά ποτέ κάτι σοβαρό, και εννοείται ότι ήμουν πάντα φουλ εξοπλισμένος.

Το κράτησα περίπου ένα χρόνο και μεταπήδησα σε ένα CBR1000RR, το οποίο ήταν και το μηχανάκι που κράτησα περισσότερο (2,5-3 χρόνια). Δε σκέφτηκα ούτε κυβικά, ούτε άλογα, ούτε βάρος, ούτε τίποτα. Το καβάλησα στατικά και το ήθελα δικό μου. Και το αγόρασα. Άρχισα να βρίσκω παρέες, ξεκίνησαν οι κυριακάτικες βόλτες (κυρίως Επίδαυρο), κάθε εβδομάδα όμως, έκανα CSS, ξεκίνησα να μαθαίνω γιατί και πώς, και η βελτίωση ερχόταν με γεωμετρικούς ρυθμούς. Πάνω στο CBR έμαθα τα περισσότερα πράγματα (εκτός από σούζα :D). Εννοείται ότι έκανα και τις μαλακίες μου, πάλι είχα λίγα χαζά ατυχήματα (ναι, και πάνω σε αυτοκίνητα, χωρίς δική μου υπαιτιότητα), αλλά πάλι τίποτα σοβαρό. Θα μπορούσε. Είναι πάντα και θέμα τύχης, όπως προανέφερα. Ποτέ, όμως, δεν ένιωσα ότι πρέπει να ξεφορτωθώ τα κυβικά γιατί θα με σκοτώσουν. Αν και δεν αγόρασα ποτέ ξανά 1000άρι, αλλά συνειδητοποιημένα, και δεν είχε να κάνει με το αυξημένο ρίσκο. Το CBR το χρησιμοποιούσα σαν καθημερινό μηχανάκι για λίγους μήνες, μέχρι που αγόρασα ένα XT600 μετατροπή SM για να το ξεκουράσω. Έως τότε απολάμβανα το κάθε λεπτό μαζί του, ακόμα και πηγαίνοντας στη δουλειά. Μετά το XT μπήκα στη φάση που ανακάλυψα τι είναι τα SM και τι κάνουν μέσα στην πόλη και άρχισαν οι κακές παρέες με KTM. Εκεί ένιωσα ότι βρήκα πού ανήκω. Αν και, για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι το μηχανάκι στο οποίο "κούμπωσα" καλύτερα πάνω ήταν το ΜΤ07. Πάντα ένιωθα ότι είναι ακριβώς φτιαγμένο για μένα. Χωρίς πολλά κυβικά, χωρίς πολλά άλογα, αλλά ΑΚΡΩΣ διασκεδαστικό μοτέρ, όχι πολύ μακριά από την αίσθηση SM που γούσταρα, και που - με μένα πάνω - έκανε οτιδήποτε του ζητούσα: καθημερινό, παιχνίδι, βολτάδικο, εκδρομικό.

Anyway, άλλαξα αρκετά μηχανάκια μέσα σε μια ~12ετία, πλάκα είχε, έκανα τις μαλακίες μου, μπήκα σε ασθενοφόρα, ένιωσα τη φροντίδα των δημόσιων νοσοκομείων, έζησα υπέροχες φάσεις με παρέες 20 και 30 και 40 1000άρια SS Επίδαυρο και Τρίπολη, είδα ατυχήματα να συμβαίνουν μπροστά μου, είδα και άκουσα θανάτους φίλων και γνωστών, έκανα τις εκδρομές μου, έφαγα τις βροχές μου, ωραία ήταν, ζήσαμε για να πούμε τις ιστορίες, πάμε παρακάτω.

Αν το παιδί σου ,στην ίδια ηλικία που ξεκίνησες εσύ σου έλεγε,μπαμπά δώσε μου λεφτά,για να ξεκινήσει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με σένα,θα του έδινες;;

[BLiTzER]

Αν το παιδί σου ,στην ίδια ηλικία που ξεκίνησες εσύ σου έλεγε,μπαμπά δώσε μου λεφτά,για να ξεκινήσει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο με σένα,θα του έδινες;;

Ιδανικά το παιδί μου δε θα ήθελα να ανέβει ποτέ ούτε σε παπί στο τριμπούρδελο που ζούμε. Όσο περνάει από το χέρι μου, θα το αποτρέψω. Αλλιώς θα φροντίσω να γίνει σωστά. Με εξοπλισμό, σχολεία και μέτρο.

[Bowleno]

Μου θύμισες έναν πολύ καλό φίλο, γύρω στα 50 τώρα, που πέρα από τις ιστορίες που μου έλεγε από επαρχία που μεγάλωσε και βασικά περιεγραφε τα "κοινόχρηστα " μηχανάκια, μικρά μοτοποδήλατα και ύστερα τα δίχρονα που υπήρχαν γύρω και αφήνονταν παρκαρισμένα με τα κλειδιά πάνω,κατέληξε να έχει κάποια στιγμή πειραγμένο bol'dor(κυριολεκτικά ο πιο ήρεμος και δεν πάει το μυαλό σου άνθρωπος πάνω στη γη).Δίπλωμα εννοείται πως δεν έβγαλε ποτέ. Γενικά τα 80s πρεπει να ήταν..... ενδιαφέρουσα εποχή από όσο έχω καταλάβει!:lol:
Σορρυ για το εμβόλιμο:ninja: :ufo:

Όντως ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, κάθε λίγο μαθαίναμε για κάποιον γείτονα, φίλο, γνωστό, που κατέληγε στο ΚΑΤ η κάπου πιο "μόνιμα"....
Εκεί, αρχές του '80 όποιον είχε δίπλωμα και ασφάλεια τον κοιτούσαμε σαν εξωγήινο :lol:
Κράνος; τι ναναι τουτο πάλι;;; μπουφάν; κανένα fly και πολύ ήταν, χύμα στο κύμα όλα, λέμε!
μετά ήρθε το "πολιτικώς ορθόν"....


τα αυτοφωρα δεν ηταν καθολου διασκεδαστικα

Επίσης όντως, ούτε θυμάμαι πια πόσες φορές με μάζεψε ο πατέρας μου από το τμήμα της Κυψέλης τα πρώτα 2 περίπου χρόνια :cry::lol:
Μετά έμαθα να κρύβομαι και να αποφεύγω τους...."δύσκολους" δρόμους :D

[billyka]

Ξεκινησα στα 13-14 να οδηγαω μηχανακια φιλων,κυριως του κολλητου μου τοτε.Eιχα καλο μπακραουντ απο ατελειωτο λιωσιμο με ποδηλατο,bmx και mountain,σουζες,μπαντες κτλ.Οταν ακουσα πρωτη φορα ενα διχρονο ηχο σε συνδιασμο με το φιλτροκουτι του απο ενα CR 125 μπηκε το μικροβιο.Αγορες περιοδικα Μοτο,0-300 κτλ.Τα ξεζουμιζα αντι να διαβασω για το σχολειο,μεχρι και τα περιεχομενα διαβαζα.Εκτυπωνα φωτογραφιες με μηχανακια και τις κολλουσα στο δωματιο,επισης ζωγραφιζα μηχανακια.KX 250, KAWASAKI ZX12R κοσμουσαν το δωματιο μου.Ηθελα 1000αρι,τα εβλεπα στα καφε και ελιωνα.Ειδικα τοτε το R1 του 2000...Τι ξυραφι αισθητικη!Ξεκινησα οπως ειπα να κανω βολτες πρωτου παρω το δικο μου με του φιλου.Chappy 50,town mate 80,zx dio 50,gilera runner 50,typhoon 50,chappy με μοτερ crypton 105,περναμε του πατερα του το ΧΤ 600 και προσπαθουσα με κεινο να μαθω συμπλεκτη.suzuki fx 125(και κοντρες επειδη ημουν αδυνατος ενω ο φιλος μου 90αριζε στα κιλα,τα ετρεχα εγω τα μηχανακια του).TDM 850 ενος αλλου 'φιλου', που μονο tdm δεν ηταν με μπροστινα απο gsxr 1100 κτλ.Μετα στα 17 μου αφου δουλεψα ενα καλοκαιρι, πηρα το πρωτο μου,yamaha F1Z-R 110.Η λυτρωση.Ισως οι καλυτερες αναμνησεις και τα ομορφοτερα συναισθηματα μου τα ειχε βγαλει εκεινο το μηχανακι.Ειχα πλεον δικο μου μηχανακι.Ατελειωτες βολτες με αυτο,θαλασσα για μπανιο κτλ.Σουζες,μπαντες,κοντρες ξαπλωμενος σανιδα κτλ.Εφυγα Θεσσαλονικη να μεινω,με το F1 δουλευα ντελιβερι.Το κλεψανε και πηρα honda innova 125.Στα 26 μου το ιννοβα κολλησε,ημουν ανεργος και δεν ειχα χρηματα να το επισκευασω.Εμεινα αμηχανος για αρκετα χρονια.Μεχρι που πηρα στα 30-31 το Χτ 600 ενος φιλου.Ακομα το εχω.Πηρα daytona 125 για ντελιβερι και καθημερινο.Εφυγα απο Θεσσαλονικη,το εργασιακο δεν παλευοταν εκει,ανθρωποφαγια.Μαζεψα λεφτα ξανα.Αρχισα να κοιταω μηχανακια,34 χρονων πλεον.Εβλεπα μεταχειρο 1000αρια,αλλα ειχε καιρο που τα ειχα διαγραψει απο το μυαλο μου λογω οικονομικων.Το σκεφτομαι απο δω,το σκεφτομαι απο κει.Κοιταω ενα Κ3 1000.Βρισκω συνεχεια δικαιολογιες να μην το παρω.''Δεν κανει για καθημερινο,δεν κανει για ταξιδια,βασικα δεν κανει για τιποτα περα απο πιστα,γρηγορες βολτες και καυλα''.Αποθημενο ομως ενα 1000αρι.Η τωρα η ποτε.Το πηρα.Πρωτα χιλιομετρα το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα,ηταν οτι καλα που δεν ειχα την οικονομικη δυνατοτητα να το παρω 22 χρονων,θα ειχα σκοτωθει,οχι λογω της μοτοσυκλετας,λογω της ανωριμοτητας μου τοτε.Το εχω 4 χρονια λοιπον και δεν το μετανιωνω.Εχω το παπι για καθημερινο,αυτο μου βγαζει τις καυλες μου.

[harris_x]

Ο καθένας όπως νιώθει. Παίζει τεράστιο ρόλο η ηλικία, η αυτοσυγκράτηση, η ωριμότητα του ατόμου. Αλλά η μοτοσικλέτα είναι ΠΑΝΤΑ ρίσκο. Όσο τιμονάρα και να είσαι ή χεσμένος από φόβο οδηγώντας 110% αμυντικά, είναι πάντα και θέμα τύχης κατά ένα σημαντικό ποσοστό. Όποιος δεν το αναγνωρίζει αυτό δεν έχει ιδέα τι του γίνεται.

Προσωπικά, όχι μόνο το πρώτο μου μηχανάκι ήταν κατευθείαν ένα στρογγυλοφάναρο Hornet 600, αλλά δεν είχα οδηγήσει ποτέ πριν στη ζωή μου μοτοσικλέτα (ξέρετε, με συμπλέκτη και τέτοια), ούτε καν δίνοντας για δίπλωμα (έδωσα με παπι). Οδήγησα πρώτη φορά αφού το αγόρασα, καθώς ο ιδιοκτήτης δε μου το έδινε καν για δοκιμή. Δικαιολογημένα. :lol: Οδηγούσα σαν κουλός, δεν είχα ιδέα από μοτοσικλέτες, δεν είχα φίλους μοτοσικλετιστές, είχα κάποια χαζά μικροατυχηματάκια, αλλά ποτέ κάτι σοβαρό, και εννοείται ότι ήμουν πάντα φουλ εξοπλισμένος.

Το κράτησα περίπου ένα χρόνο και μεταπήδησα σε ένα CBR1000RR triumph Daytona 675, το οποίο ήταν και το μηχανάκι που κράτησα περισσότερο (2,5-3 χρόνια). Δε σκέφτηκα ούτε κυβικά, ούτε άλογα, ούτε βάρος, ούτε τίποτα. Το καβάλησα στατικά και το ήθελα δικό μου. Και το αγόρασα. Άρχισα να βρίσκω παρέεςβγαίνω βόλτες με το moto.gr, ξεκίνησαν οι κυριακάτικες βόλτες (κυρίως Επίδαυρο), κάθε εβδομάδα όμως, έκανα CSS, ξεκίνησα να μαθαίνω γιατί και πώς, και η βελτίωση ερχόταν με γεωμετρικούς ρυθμούς. Πάνω στο CBR 675 έμαθα τα περισσότερα πράγματα (εκτός από σούζα :D). Εννοείται ότι έκανα και τις μαλακίες μου, πάλι είχα λίγα χαζά ατυχήματα (ναι, και πάνω σε αυτοκίνητα, χωρίς δική μου υπαιτιότητα), αλλά πάλι τίποτα σοβαρό. Θα μπορούσε. Είναι πάντα και θέμα τύχης, όπως προανέφερα. Ποτέ, όμως, δεν ένιωσα ότι πρέπει να ξεφορτωθώ τα κυβικά γιατί θα με σκοτώσουν. Αν και δεν αγόρασα ποτέ ξανά 1000άρι, αλλά συνειδητοποιημένα, και δεν είχε να κάνει με το αυξημένο ρίσκο. Το CBR 675 το χρησιμοποιούσα σαν καθημερινό μηχανάκι για λίγαους μήνες χρόνια, μέχρι που αγόρασα ένα XT600 μετατροπή SM για να το ξεκουράσω. Έως τότε απολάμβανα το κάθε λεπτό μαζί του, ακόμα και πηγαίνοντας στη δουλειά. Μετά το XT μπήκα στη φάση που ανακάλυψα τι είναι τα SM και τι κάνουν μέσα στην πόλη και άρχισαν οι κακές παρέες με KTM. Εκεί ένιωσα ότι βρήκα πού ανήκω. Αν και, για να είμαι ειλικρινής, νομίζω ότι το μηχανάκι στο οποίο "κούμπωσα" καλύτερα πάνω ήταν το ΜΤ07. Πάντα ένιωθα ότι είναι ακριβώς φτιαγμένο για μένα. Χωρίς πολλά κυβικά, χωρίς πολλά άλογα, αλλά ΑΚΡΩΣ διασκεδαστικό μοτέρ, όχι πολύ μακριά από την αίσθηση SM που γούσταρα, και που - με μένα πάνω - έκανε οτιδήποτε του ζητούσα: καθημερινό, παιχνίδι, βολτάδικο, εκδρομικό.

Anyway, άλλαξα αρκετά μηχανάκια μέσα σε μια ~12ετία, πλάκα είχε, έκανα τις μαλακίες μου, μπήκα σε ασθενοφόρα, ένιωσα τη φροντίδα των δημόσιων νοσοκομείων, έζησα υπέροχες φάσεις με παρέες 20 και 30 και 40 1000άρια SS Επίδαυρο και Τρίπολη, είδα ατυχήματα να συμβαίνουν μπροστά μου, είδα και άκουσα θανάτους φίλων και γνωστών, έκανα τις εκδρομές μου, έφαγα τις βροχές μου, ωραία ήταν, ζήσαμε για να πούμε τις ιστορίες, πάμε παρακάτω.

Κάπως σαν το παραπάνω ειναι μισή δική μου διαδρομή. Την υπόλοιπη αργότερα :tooth:

[karellen]

Αυτό κι αν είναι έντιτ.

[billyka]

Αντί για εντιτ συμπληρώνω εδώ μηχανάκια που οδηγούσα κάπου στα 16-18.Xr 600,Yz125 και Η Καύλα για τότε με Κ κεφαλαίο WR250Z,το καθαρό εντουρο,χωρίς φώτα.Τι γκάζι!

[Bowleno]

Αυτό κι αν είναι έντιτ.

Όταν βαριέσαι να γράψεις σεντόνι, η ευρηματικότητα πάει σε άλλο level.... :lol:

[Xlitos]

Ο δικος μου γενικος κανονας ειναι

-2 χρονια και 30.000 ΟΥΣΙΩΔΗ χιλιομετρα σε 250cc...Ουσιωδη εννοω να πας σχολεια και πιστα,και βολτες...να πιεσεις και να μαθεις οσα πιο πολλα μπορεις.
Με τα 125cc διαφωνω,15 αλογα ειναι πολυ λιγα.ΕΙχα Varadero 125 και δε ''μπορουσα'' να παω μια βορεια Ευβοια σαν ανθρωπος να ακολουθησω την μοτοπαρεα.ΕΠισης δεν ειχε δυναμη στο πισω τροχο να πιεσεις αρα ΑΠΟ ΕΛΕΓΧΟ ΓΚΑΖΙΟΥ δεν εμαθα τιποτα.Τα πρωτα γλιστρηματα του πισω τροχου τα εμαθα με δανεικο AX-1 250 + μακρινα ταξιδια.Γι αυτο επιμενω για 250cc

-μετα κανα 600cc με 80-100 αλογα παλι προσεκτικα στην αρχη,παλι σχολεια κτλ

Απο εκει και περα ειναι θεμα ανθρωπου.Απο μικρος ονειρευομουν μεγαλου κυβισμου μηχανες και ηθελα να τις αποκτησω οσο το δυνατον πιο συντομα αλλα παραλληλα να ειμαι και ετοιμος.Ελιωσα το 125 ελιωσα το 250 και μετα πηγα στο 600 χωρις φοβο και τυψεις.Εννοειται επεσα με το 600 μερικες φορες,αλλα ηταν οταν το παραεκανα και φυσικα πανω στην διαδικασια μαθησης αφου δεν σταματας να μαθαινεις.ΑΠλα τι εγινε οι μικρες τρομαρες που πηρα με το 250 με βοηθησαν να ΜΗΝ ΦΟΒΑΜΑΙ στην συνεχεια γιατι αποκτας καποια βασικα αντανακλαστικα.ΕΙλικινα δε με ενοιαζε να πεσω με το 125 250 γιατι ηταν με λιγα χιλιομετρα οποτε πιεζα και μαθαινα.Αυτο με εκανε να μην φοβαμαι και το 600 μετα αν και το πληρωσα γιατι με ''δαγκωσε''.Εδω ειναι που ερχεται αυτο που λενε πολλοι εμπειροι οτι το μηχανακι θα σε ''δαγκωσει'' οταν νομιζεις οτι το εχεις.

[RaGe_Raptor]

Αυτο με εκανε να μην φοβαμαι και το 600 μετα αν και το πληρωσα γιατι με ''δαγκωσε''.Εδω ειναι που ερχεται αυτο που λενε πολλοι εμπειροι οτι το μηχανακι θα σε ''δαγκωσει'' οταν νομιζεις οτι το εχεις.
Εκεί στην πρώτη κορυφή είναι που το παθαίνεις :bawl:
454271

[Tallyban]

Πότε είσαστε έτοιμοι να πάτε σε 16" μπροστά;

[RaGe_Raptor]

Πότε είσαστε έτοιμοι να πάτε σε 16" μπροστά;

16.5" ήταν και είναι πλέον παρωχημένος

[doctoras]

Πως από το ερώτημα του νέου συντροχου περάσαμε στην αυτοβιογραφία, δε κατάλαβα…

[RaGe_Raptor]

Πως από το ερώτημα του νέου συντροχου περάσαμε στην αυτοβιογραφία, δε κατάλαβα…

Ε, είναι ψιλο- αλληλένδετα μαλλον...

[o_gavros]

Στο δάσος ημανε...πατατις έκοβα...:D

[asxetost]

Πως από το ερώτημα του νέου συντροχου περάσαμε στην αυτοβιογραφία, δε κατάλαβα…

Εμένα πάντως δεν με ενοχλεί, ίσα ίσα που αν βοηθάει στο να μοιραστεί τελικά κάποιος πράγματα σχετικά με το νήμα μου αρέσει, χώρια τη ρετρολαγνεία που με διακατέχει ειδικά για τα πιο πρωτόγονα χρόνια για να είμαι ειλικρινής.:beer:

[ptc]

Για μένα είμαστε έτοιμοι να ανέβουμε κυβικά όταν το γκάζι αρχίζουμε να το δουλεύουμε σαν on-off διακόπτη, δλδ ζητάμε όλο το γκάζι της μηχανής και μπορούμε να το διαχειριστούμε. Αυτό ισχύει μέχρι τα 100 -βαριά 120 άλογα, γιατί από εκεί και πάνω κανείς σχεδόν δεν έχει τα χέρια να το κάνει (χωρίς το cheat των ηλεκτρονικών).

Δεν λειτούργησα έτσι προσωπικά τα πρώτα χρόνια, αλλά κοιτώντας πίσω αυτό θα πρότεινα.

[billyka]

Όντως,ειδικά το δικό μου ποστ είναι η μοτοσυκλετιστικη μου αυτοβιογραφία-πορεια.Αλλα το έγραψα έτσι γιατί εάν έγραφα ότι από παπί πήγα στο 600 και μετά 1000 ακούγεται κάπως.

[doctoras]

Στο δάσος ημανε...πατατις έκοβα...:D

Τι μου θυμίζει…:)
https://youtu.be/CqiTPSmQ7kY?si=iCQ3gjcc3L_xXveD

[PaNick67]

Δεν νομιζω οτι εισαι ποτε ετοιμος για να ανεβειθς κυβικα. Το κανεις γιατι θες μια αλλαγη, να δοκιμασεις πραγματα και στην αρχη παντα μα παντα ψιλοσοκαρεσαι.

Απο εκει και μετα ειναι καθαρα θεμα μυαλου και τυχης. Θα κανεις λαθη, θα μαθεις απο αυτα κι αν εισαι τυχερος χωρις σοβαρα τραυματα.

Ακομα θυμαμαι το ποσο τρομαξα οταν αφησα το NS125R, το πρωτο μου μηχανακι, στο μαγαζι και πηρα το καινουργιο ΧΤ600Κ ( με μανιβελα γιατι αντρας :bawl: και γιατι εκανε 100Κ δρχ λιγοτερα ).
Εστριβε με την σκεψη, στην πρωτη στροφη παραλιγο να κανω αναστροφη αντι να στριψω αριστερα :bawl: Λογικο με την τιμοναρα που ειχε

[PortisHead]

Κατα την αποψη μου.... Gas ist rechts (γερμανικη φιλοσοφια)
Ξεκινας με οσα κυβικα γουσταρεις.
Εγω π.χ. ποτε δεν ειχα παπί, ξεκινησα με 400cc.

[kordix]

To σίγουρο είναι ότι έρχεται κάποια στιγμή η ώρα που καταλαβαίνουμε πότε να κατέβουμε κυβικά ή άλογα .

[PortisHead]

To σίγουρο είναι ότι έρχεται κάποια στιγμή η ώρα που καταλαβαίνουμε πότε να κατέβουμε κυβικά ή άλογα .
:beer:

[BLiTzER]

To σίγουρο είναι ότι έρχεται κάποια στιγμή η ώρα που καταλαβαίνουμε πότε να κατέβουμε κυβικά ή άλογα .

Τρου στόρι.

Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες τη δική μου πορεία σε κυβικά, η οποία δείχνει κάπως έτσι:

454298

[Panos760]

Κυβικά ανεβαίνεις όταν νιώθεις πώς σου λείπει η δύναμη στις διαδρομές που κάνεις.
Αυτό βέβαια είναι υποκειμενικό, αφού κάποιοι αρκούνται στην δύναμη που έχουν κ δεν ζητούν το κάτι παραπάνω, ενώ άλλοι δεν είναι ποτέ ικανοποιημένοι ότι κ αν έχουν.
Αντικειμενικά, η ελάχιστη δύναμη που πρέπει να έχει ένα μηχανάκι είναι να κρατάει την ταχύτητα που θέλουμε σε όλες τις συνθήκες κλίσης του εδάφους, με κάθε φορτίο, χωρίς να ζοριζεται αυτό κ εμείς.

[Bowleno]

Τρου στόρι.

Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες τη δική μου πορεία σε κυβικά, η οποία δείχνει κάπως έτσι:

454298

Εσύ αγόρι μου έχεις καρδιακή αρρυθμία.....:p

[Johny the Fox]

Ετοιμος για να ανεβεις κυβικα εισαι οταν το μπορει η τσεπη σου.Τοσο απλα!! Στα πρωτα μου νιατα ,σκεφτομουν ακομα και το διχρονολαδο της μιξης απο το χρεπι που ειχα με στερησεις αποκτησει.Ηρθε η περιοδος που μπορουσα να παρω οτι ηθελα .Εργενης και χωρις υποχρεωσεις αγοραζα περιοδικα για να διαλεξω την επομενη και τον τιμοκαταλογο τον κοιταζα τελευταιο.Ποτε δεν αγοραζα κατω απο 800 κυβικα (VFR 800).Απλα παντα ειχα και ενα εργαλειο-σκουτερ για μεσα στην πολη.

[CorpseAlive]

Ετοιμος για να ανεβεις κυβικα εισαι οταν το μπορει η τσεπη σου.Τοσο απλα!! Στα πρωτα μου νιατα ,σκεφτομουν ακομα και το διχρονολαδο της μιξης απο το χρεπι που ειχα με στερησεις αποκτησει.Ηρθε η περιοδος που μπορουσα να παρω οτι ηθελα .Εργενης και χωρις υποχρεωσεις αγοραζα περιοδικα για να διαλεξω την επομενη και τον τιμοκαταλογο τον κοιταζα τελευταιο.Ποτε δεν αγοραζα κατω απο 800 κυβικα (VFR 800).Απλα παντα ειχα και ενα εργαλειο-σκουτερ για μεσα στην πολη.

Τι σχέση έχουν τα κυβικά με τα χρήματα?

Δεν αναφέρει κάπου πότε να αγοράσω την τελευταία ΚΤΜ/DUCATI/ΒΜW 1000++ cc ρώτησε πότε ανεβαίνουμε σε κυβικά.
Δλδ αν πουλήσει το er6 και πάρει ένα r1 του 2005 ή Fazer ή Varadero που κοστίζουν πάνω κάτω τα ίδια χρήματα με το 600ρι του , πάει να πει ότι οικονομικά μπορεί να το αντέξει ή ότι απλά χρειάζεται δυνατότητες που το 600ρι του δεν τον καλύπτει?

[Johny the Fox]

Τι σχέση έχουν τα κυβικά με τα χρήματα?

Δεν αναφέρει κάπου πότε να αγοράσω την τελευταία ΚΤΜ/DUCATI/ΒΜW 1000++ cc ρώτησε πότε ανεβαίνουμε σε κυβικά.
Δλδ αν πουλήσει το er6 και πάρει ένα r1 του 2005 ή Fazer ή Varadero που κοστίζουν πάνω κάτω τα ίδια χρήματα με το 600ρι του , πάει να πει ότι οικονομικά μπορεί να το αντέξει ή ότι απλά χρειάζεται δυνατότητες που το 600ρι του δεν τον καλύπτει?
Η ικανοτητα διαχειρισης της ιπποδυναμης προαναφερθηκε απο αλλους.Ωριμοτητα,εκπαιδευση και υπομονη ειναι το αυτονοητο για την μεταβαση απο τα χαμηλα στα ψηλα.Εαν εχεις λυσει το οικονομικο το πιθανοτερο ειναι η συντομη ,η,και ανυπαρκτη περιοδος προσαρμογης στην μεταβαση.Η ικανοτητα δεν ειναι δεδομενη της πειρας.Μην το θεωρεις θεσφατο

[CorpseAlive]

Η ικανοτητα διαχειρισης της ιπποδυναμης προαναφερθηκε απο αλλους.Ωριμοτητα,εκπαιδευση και υπομονη ειναι το αυτονοητο για την μεταβαση απο τα χαμηλα στα ψηλα.Εαν εχεις λυσει το οικονομικο το πιθανοτερο ειναι η συντομη ,η,και ανυπαρκτη περιοδος προσαρμογης στην μεταβαση.Η ικανοτητα δεν ειναι δεδομενη της πειρας.Μην το θεωρεις θεσφατο

Μα δεν είπα κάπου κάτι τέτοιο, η απορία μου ήταν πως σχετίζεται με το ποστ η απάντηση σου , χωρίς όμως ίχνος διάθεσης για ''μανούρα'' .

Άρα λες ότι αν σε παίρνει οικονομικά επηρεάζεται η μεταπήδηση σου από κατηγορία σε κατηγόρια προς τα πάνω?
Δεν διαφωνώ, ωστόσο τι να το κάνω αν οδηγεί κάποιος ένα 1000ρι και αξιοποιεί αντικειμενικά τα 300 κυβικά?
Είμαι σίγουρος ότι και εσύ έχεις δει άπειρο κόσμο πάνω σε ΠΡΙΟΝΙΑ να τα πηγαίνουν σαν να οδηγούν βέσπα 50ρι.

Το βασικό θέμα όμως του Thread είναι πότε ''είναι καλό'' κάποιος να ανεβεί σε κυβικά γιατί πρακτικά μιλώντας οποιοσδήποτε έχει στην διάθεση του 5000 ευρώ για αγορά μηχανής αγοράζει και σαν πρώτη ένα 1000ρι.

[BLiTzER]

Συνήθως αυτοί με τα λεφτά είναι που αξιοποιούν το 10% του οχήματός τους. :p

[panavour]

Συνήθως αυτοί με τα λεφτά είναι που αξιοποιούν το 10% του οχήματός τους. :p

ζουλιάρη.:bawl::lol:

[Johny the Fox]

Μα δεν είπα κάπου κάτι τέτοιο, η απορία μου ήταν πως σχετίζεται με το ποστ η απάντηση σου , χωρίς όμως ίχνος διάθεσης για ''μανούρα'' .

Άρα λες ότι αν σε παίρνει οικονομικά επηρεάζεται η μεταπήδηση σου από κατηγορία σε κατηγόρια προς τα πάνω?
Δεν διαφωνώ, ωστόσο τι να το κάνω αν οδηγεί κάποιος ένα 1000ρι και αξιοποιεί αντικειμενικά τα 300 κυβικά?
Είμαι σίγουρος ότι και εσύ έχεις δει άπειρο κόσμο πάνω σε ΠΡΙΟΝΙΑ να τα πηγαίνουν σαν να οδηγούν βέσπα 50ρι.

Το βασικό θέμα όμως του Thread είναι πότε ''είναι καλό'' κάποιος να ανεβεί σε κυβικά γιατί πρακτικά μιλώντας οποιοσδήποτε έχει στην διάθεση του 5000 ευρώ για αγορά μηχανής αγοράζει και σαν πρώτη ένα 1000ρι.

οχι ρε τι μανουρα ....Συγνωμη εχεις δικιο ,παπαρια ειπα.Ειδα φως και μπηκα χωρις να εχω διαβασει τα πριν και μου την πεφτει και ο Χορχοδειλος...

[CorpseAlive]

οχι ρε τι μανουρα ....Συγνωμη εχεις δικιο ,παπαρια ειπα.Ειδα φως και μπηκα χωρις να εχω διαβασει τα πριν και μου την πεφτει και ο Χορχοδειλος...

Ο Χορχόδειλος είναι πέφτουλας

[BLiTzER]

οχι ρε τι μανουρα ....Συγνωμη εχεις δικιο ,παπαρια ειπα.Ειδα φως και μπηκα χωρις να εχω διαβασει τα πριν και μου την πεφτει και ο Χορχοδειλος...

:lol:

Δεν την πέφτω ποτέ σε κανέναν. ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!!!1112

[DoctoR_k6]

:lol:

Δεν την πέφτω ποτέ σε κανέναν. ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ!!!1112

Αληθειες με τη Ζηνα...εεε Μπλιτσερ!!! :lol:


Ξερεις πως τα πανε αυτα τα κτηνη μοτο μεγαλο ποσοστο (οχι ολοι, μην τα μηδενιζουμε ολα) οδηγων...αστα.
Οριακα τους περναω με το σκουτερ.

[Panos760]

Αληθειες με τη Ζηνα...εεε Μπλιτσερ!!! :lol:


Ξερεις πως τα πανε αυτα τα κτηνη μοτο μεγαλο ποσοστο (οχι ολοι, μην τα μηδενιζουμε ολα) οδηγων...αστα.
Οριακα τους περναω με το σκουτερ.

Σωστό αυτό που γράφεις.
Χθες πήγαμε με φιλικό ζευγάρι ημερήσια στην Παύλιανη.
Εγώ με την σύζυγο με Honda NC 750 integra, το άλλο ζευγάρι με GS 1150 2002 μοντέλο.
Στην εθνική ως την Θήβα πηγαίναμε με 140-150 σταθερά, αλλά βλέποντας από τον καθρέφτη έβλεπα το ζεύγος πίσω να ανοίγει χέρια κ πόδια σαν να κάνει pilates.
Στρίβουμε πλευρικά στην Θήβα κ ο φίλος μου κάνει νόημα να σταματήσουμε Αλίαρτο γιατί η δικιά του δεν την πάλευε άλλο.
Σημειωτέον, έχουν σχέση 5 χρόνια, αλλά με μοτοσυκλέτα έχουν κάνει λίγα ταξίδια.
Στον καφέ λοιπόν, η σύντροφος τού ανέφερε πως έχει πιαστεί ολόκληρη κ την ενοχλεί ο αέρας κ να πηγαίνουμε πιο αργά.
Της απαντώ πως έτσι κ αλλιώς θα πηγαίνουμε αργά γιατί βγήκαμε από εθνική.
Μήν τα πολυλογώ, συνεχίσαμε κ από τον καθρέπτη τους έβλεπα κάθε τόσο που έκαναν stretching.
Οριακά κ πριν τα πρόθυρα της κατάρρευσης της συντρόφου του φίλου φτάσαμε Παύλιανη.
Η σύζυγος μου δεν είναι καθόλου της ταλαιπωρίας κ το μηχανάκι μου δεν συγκρίνεται σε επιδόσεις και άνεση της GS, έστω 2002 μοντέλο.
Έχω όμως εξαιρετική σέλα, αλλαγμένη από την εργοστασιακή.
Έτσι, ταξίδεψε σχετικά ξεκούραστη.
Η επιστροφή ήταν ένα δράμα.
Ήθελα να επιστρέψουμε από Γαλαξίδι, Αράχοβα κλπ, αλλά η κυρία ήταν κομμάτια κ τελικά καταλήξαμε Καμμένα Βούρλα για μπάνιο κ Νέα Εθνική για επιστροφή.
Κοινώς, μας μάμησε την εξόρμηση.
Συμπέρασμα δικό μου.
Καλά τα άλογα, οι αναρτήσεις, τα φρένα, η καλή σέλα κ όλα τα σχετικά, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο ο οδηγός κ ΜΈΓΙΣΤΟ ρόλο Η ΣΥΝΕΠΙΒΆΤΗΣ.

[CorpseAlive]

Σωστό αυτό που γράφεις.
Χθες πήγαμε με φιλικό ζευγάρι ημερήσια στην Παύλιανη.
Εγώ με την σύζυγο με Honda NC 750 integra, το άλλο ζευγάρι με GS 1150 2002 μοντέλο.
Στην εθνική ως την Θήβα πηγαίναμε με 140-150 σταθερά, αλλά βλέποντας από τον καθρέφτη έβλεπα το ζεύγος πίσω να ανοίγει χέρια κ πόδια σαν να κάνει pilates.
Στρίβουμε πλευρικά στην Θήβα κ ο φίλος μου κάνει νόημα να σταματήσουμε Αλίαρτο γιατί η δικιά του δεν την πάλευε άλλο.
Σημειωτέον, έχουν σχέση 5 χρόνια, αλλά με μοτοσυκλέτα έχουν κάνει λίγα ταξίδια.
Στον καφέ λοιπόν, η σύντροφος τού ανέφερε πως έχει πιαστεί ολόκληρη κ την ενοχλεί ο αέρας κ να πηγαίνουμε πιο αργά.
Της απαντώ πως έτσι κ αλλιώς θα πηγαίνουμε αργά γιατί βγήκαμε από εθνική.
Μήν τα πολυλογώ, συνεχίσαμε κ από τον καθρέπτη τους έβλεπα κάθε τόσο που έκαναν stretching.
Οριακά κ πριν τα πρόθυρα της κατάρρευσης της συντρόφου του φίλου φτάσαμε Παύλιανη.
Η σύζυγος μου δεν είναι καθόλου της ταλαιπωρίας κ το μηχανάκι μου δεν συγκρίνεται σε επιδόσεις και άνεση της GS, έστω 2002 μοντέλο.
Έχω όμως εξαιρετική σέλα, αλλαγμένη από την εργοστασιακή.
Έτσι, ταξίδεψε σχετικά ξεκούραστη.
Η επιστροφή ήταν ένα δράμα.
Ήθελα να επιστρέψουμε από Γαλαξίδι, Αράχοβα κλπ, αλλά η κυρία ήταν κομμάτια κ τελικά καταλήξαμε Καμμένα Βούρλα για μπάνιο κ Νέα Εθνική για επιστροφή.
Κοινώς, μας μάμησε την εξόρμηση.
Συμπέρασμα δικό μου.
Καλά τα άλογα, οι αναρτήσεις, τα φρένα, η καλή σέλα κ όλα τα σχετικά, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο ο οδηγός κ ΜΈΓΙΣΤΟ ρόλο Η ΣΥΝΕΠΙΒΆΤΗΣ.

Ρε παίδες ξανά πάμε, το θέμα αφορά το να ανεβεί κάποιος σε κυβικά σε μοτοσυκλέτα σε συνάρτηση με την ικανότητα του να οδηγεί.

Ούτε χρήματα ούτε άνεση.

Τα παιδιά μεταξύ των οποίων και εγώ γράψαμε την διαδρομή μας ως σήμερα , ως γνώμονα για το πότε αλλάξαμε κατηγορία και με τι ξεκινήσαμε πάλι σε συνάρτηση με το πως οδηγούμε.

Τι σχέση έχει αυτό με το θέμα?

Υ.γ. πάλι χωρίς να θέλω να αντιπαρατεθώ.

[peterTHErider]

Συνήθως αυτοί με τα λεφτά είναι που αξιοποιούν το 10% του οχήματός τους. :p

Εχει γεμίσει ο τόπος με πιτσιρικάδες που αγοράζουν χρεπια 1000αρια του 2000-2008 με 3-4κ που δεν έχουν ιδέα που πάνε τα 4.
Εχουν γεμίσει τα σοσιαλ με μοτο ομαδες σε αμερικανικά πρότυπα(και καλά)
Που πάνε σαν τα κοπαδια με μηδέν γνώσεις και ικανότητες.
Οπότε και αυτοί χωρίς λεφτά τις περισσότερες φορές αξιοποιούν το 10% του οχήματός τους.
Απλα οι άσχετοι με λεφτά μπορούν και αγοράζουν καλύτερα οχήματα.
Και οι "φτωχοί" άσχετοι αν μπορούσαν τα ίδια ικανά μηχανάκια θα αγόραζαν.
Οι γενικεύσεις αυτές είναι εντελώς άκυρες.

[peterTHErider]

Ρε παίδες ξανά πάμε, το θέμα αφορά το να ανεβεί κάποιος σε κυβικά σε μοτοσυκλέτα σε συνάρτηση με την ικανότητα του να οδηγεί.

Ούτε χρήματα ούτε άνεση.

Τα παιδιά μεταξύ των οποίων και εγώ γράψαμε την διαδρομή μας ως σήμερα , ως γνώμονα για το πότε αλλάξαμε κατηγορία και με τι ξεκινήσαμε πάλι σε συνάρτηση με το πως οδηγούμε.

Τι σχέση έχει αυτό με το θέμα?

Υ.γ. πάλι χωρίς να θέλω να αντιπαρατεθώ.

Δεν νομίζω πως υπάρχει ασφαλής απάντηση στο ερώτημα.

[panavour]

Δεν υπαρχει κοινος μπουσουλας,για κανεναν.Κοινως -οπως λεει κι ο λαος-,οτι του φανει του λωλοστεφανή.Ο καθενας οπως το βλεπει,γι αυτο και ο νομοθετης θεσπισε την κατηγορια διπλωματων.Βεβαια αν εχεις ματσό μπαμπα,μπορεις στα αυτοκινητα να παρεις και LOTUS ή FERRARI με 700 αλογα.Ο βαθμος αυτογνωσιας του καθενός οριζει το τι θα παρει,και ποσο ριψοκινδυνο ειναι αυτο.Τα αποτελεσματα του εκαστοτε ρισκου ειναι γνωστα σε ολους.Και τα καλα,και κυριως τα κακα.

[THRESH]

Καλησπέρα και καλώς ήρθατε άλλη μια φορά να ταλαιπωρήσω τα δύσμοιρα εγκεφαλικά σας κύτταρα:evil:,
είναι μια ερώτηση που σίγουρα δεν με απασχολεί προσωπικά άμεσα για πολλούς λόγους, αλλά:

Αφ'ενός βλέπω-διαβάζω και εκτός φόρουμ αρκετό κόσμο να ξεκινάει πολύ απότομα στα βαθειά -κατ'εμέ τουλάχιστον- και πιστεύω θα είναι χρήσιμο και πολύ ενδιαφέρον να μοιραστείτε την άποψη σας και την διαδρομή σας και....

...κατά δεύτερον, θα ήταν ενδιαφέρον να μοιραστείτε οι πιο παλιοί χωρίς φόβο και πάθος
αλλιώς δεν έχει νόημα...

Πώς κρίνετε/κρίνατε οτι ήσαστε έτοιμοι να ανεβείτε ιπποδυνάμεις και κυβικά, αλλά και να αναφερθείτε όσοι ανεβήκατε κατηγορίες στο κατά πόσο πιστεύετε οτι ήταν η σωστή απόφαση, με κριτήρια όπως το κατά πόσο νιώθετε οτι καταχράζεστε το γκάζι/ έχετε τις ικανότητες να το διαχειριστείτε, αλλά και πρακτικούς παράγοντες όπως η πραγματική λειτουργικότητα για τη σχετική προορισμένη χρήση(πχ 1000άρι που χρησιμοποιείται και σαν καθημερινό μέσο), όπως και ότι άλλο θέλει να πει κάποιος.


***Επειδή είναι πολύ σημαντικό για εμένα να απαντήσει ο καθένας με ειλικρίνεια, από μεριάς μου θέλω να επισημάνω οτι σκοπός του νήματος δεν είναι η επίκριση κανενός που θα μπει στον κόπο να μοιραστεί την εμπειρία του.
Θα παρακαλούσα να μην υπάρξουν απαντήσεις επί των επιλογών κανενός εκτός αν ζητηθεί, ευχής έργον είναι ο κάθε αναγνώστης να κρίνει από μόνος του αν μια θέση τον εκφράζει ή όχι από τις απαντήσεις που θα δοθούν.***


Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους μπουν στον κόπο!

Για να κάνω την αρχή, ξεκινάω αυτό το θέμα από ένα άκρο, ως ένας άνθρωπος με μία σίγουρη δόση ψευδούς αυτοπεποίθησης, που έχω καταλήξει οτι προκειμένου να συνεχίζω να χρησιμοποιώ μοτοσυκλέτα νιώθω οτι θα πρέπει να περιορίζομαι σε ισχύ, κυριολεκτικά γιατί οτι και να μου έδινες θα έψαχνα ευκαιρία να το ανοίξω, δεν ξέρω αν είμαι μόνο εγώ έτσι :lol:
Κάποιος μπορεί να μου πει είσαι λάθος άσε τα μηχανάκια και τράβα με μετρό, ή πάρε μεγαλύτερο να φοβηθείς, για εμένα οι σχολιασμοί θα είναι δεκτοί.

Κ εγώ ανήκω στους ανάποδους

1η μηχανή Suzuki GS500Ε
2η μηχανή Yamaha Z125
3η μηχανή Honda Shadow 400
4η μηχανή Honda PCX125
5η μηχανή Honda Transalp 650
6η μηχανή Yamaha MT-07

αυτές είναι που έγραψα μπόλικα χιλιόμετρα. Απο εκεί και πέρα, καβάλησα πολύ , πολλά και διάφορα , απο ηλεκτρικά μέχρι 1200 κυβικά , απο enduro μέχρι supersport κ.ο.κ

Αυτό που πάντα ειχα απο τη πρώτη μέρα είναι οτι εγώ το πάω , δεν ενδίδω και δεν οδηγώ με νεύρα βγάζοντας τα στο δρόμο.

Επειδή απολαμβάνω τη μοτοκίνηση , μπορώ και απολαμβάνω όλες τις κατηγορίες σχεδόν (δεν το έχω καθόλου με χώμα) και όλα τα κυβικά έχουν το ενδιαφέρον τους.

Οπότε, τυφλοσούρτης δεν υπάρχει, η εκπαίδευση σου και το μυαλό σου υπάρχει. Απόλαυσε απο εκεί και πέρα τα υπόλοιπα και πράξε αναλόγως.

ΥΓ τα κόμικ του Τζό Μπαρ , βρες τα , διάβασε τα. Ανεκτίμητα, η σάτυρα για όλα τα κλασικά μοτοσυκλετιστικά στερεότυπα είναι απολαυστική.

[thunder ace]

Πραγματικο στορυ (προσφατο)
Νεαρος (τον κοβω κατω απο 30..μαλλον 25) που κανει ντελιβερι με παπακι καφεδες,μου λεει ""θα παρω GSXR1000 του 09''
Του λεω οτι ακομα και εγω που οδηγαω σχεδον 50 χρονια και ΕΧΩ 1000αρι,μαλλον με το συγκεκριμενο 1000 θα ειμουν πολυ προσεκτικος τουλαχιστον στην αρχη.
Να μη τα πολυλογω.πηγε ,το δοκιμασε και μου λεει: χεστηκα επανω μου με το κτηνος....δεν ειμαι εγω για τετοια!!!!!!!!
Παλι καλα....λεω εγω.

[motojojo]

Άμα κερδίσω το τζόκερ θα είμαι πανέτοιμος να ανέβω (πολλά) κυβικά.

Και μη διανοηθει κανεις να με περάσει με το βρωμοσκουτερ του, θα φάει κλωτσά.

[Volpad]

Υπάρχει και ή "άλλη" πλευρά όμως...

Εγώ ουσιαστικά ξεκίνησα στα 23 μου με ένα KLE 500.
Όταν λοιπόν απέκτησα την οικονομική δυνατότητα να το αντικαταστήσω, ήθελα κάτι μέχρι 600cc το οποίο να είναι άνετο για ταξίδι με 2 άτομα.
Ήθελα 4κ.

Οι γνώσεις μου επι του θέματος ήταν περιορισμένες, αλλα λόγω του οτι είδα το F800ST και το ερωτεύτηκα, το πήρα παρόλο που ήταν, και περισσότερα cc απο ότι σκόπευα και ήταν και 2κ.

Παρόλα αυτά, πολύ σύντομα το βαρέθηκα. Δεν μου ταίριαζε το ηλεκτρικό μοτέρ του, παρόλο που οι "ταξιδιωτικές" του δυνατότητες ήταν άψογες. Μου άρεσε πολύ η ροπή που είχε στα χαμηλά και κυρίως στα μεσαία, μίας και σε τουριστικούς ρυθμούς, ταξιδεύεις πολύ άνετα έτσι.

Έχοντας οδηγήσει διάφορα 600άρια 4κ φίλων και γνωστών, κατάλαβα οτι με 600cc θα χάσω αυτό το πλεονέκτημα της ροπής στα μεσαία και τα χαμηλά.
Οπότε άρχισα να κοιτάω 1000άρια.
Δεν ήθελα SS γιατι θα έχανα την άνεση στο ταξίδι.

Οδήγησα ένα CBF 1000 και ενα fazer 1000άρι και δεν μπορώ να πώ οτι ενθουσιάστηκα με τις μεσαίες τους.
Έχοντας οδηγήσει το ST2 ενός φίλου μου, το οποίο είναι sohc με 2 βαλβίδες ανα κεφαλή, ήξερα πως είναι να έχεις ροπή νταλίκας στις χαμηλές / μεσαίες και μετά στις ψηλές να κρεμάει. Είδα οτι δεν θα μου αρέσει, παρόλο που γ@μάει σε στριφτερές διαδρομές. Ήθελα κάτι που να ξεσπάει ψηλά για να γουστάρω, αλλα να έχει καλή ροπή στις μεσαίες. Αλλα το V μοτέρ, μου άρεσε....

Δεδομένου οτι θα το κυκλοφορούσα και καθημερινά, δεν ήθελα να ανέβω και άλλο σε κυβικά, λόγω όγκου της μοτοσυκλέτας. (δηλαδή να πήγαινα σε κάτι τύπου ZZR1200 K1200 κλπ)

Οπότε αποφάσισα να μην πάω σε 4κ, αλλα να προτιμήσω ένα μοτέρ V με 4 βαλβίδες ανα κύλινδρο. Εξ ού και το ST4s.

4 χρόνια αργότερα, πήρα 125 :lol:


Με το KLE δεν ξέρω πόσα χιλιόμετρα έκανα, γιατι δεν δούλευε το κοντέρ. Έκανα αρκετές βόλτες όμως, εκτός της χρήσης στην Αθήνα. Το κράτησα απο το 11 μέχρι το 16 που πήρα το BMW. Ήμουν έτοιμος για αναβάθμιση απο τα 2 χρόνια, αλλα δεν υπήρχε το χρήμα.
Με το BMW έκανα περίπου 60Κ χιλιόμετρα σε 3 χρόνια. Το είχα βαρεθεί και έμπαινα στο car μετά απο 6 μήνες.
Το Ducati το έχω απο το 19 και δεν έχω σκεφτεί ποτέ να το αλλάξω. Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο που να μου τραβάει το ενδιαφέρον και είμαι απόλυτα ικανοποιημένος, δεδομένου κιόλας οτι είναι ελάχιστες οι φορές που μπορώ να το "τερματίσω" σε δημόσιο δρόμο.

Δεν θεωρώ οτι ο κυβισμός είναι αυτός που πρέπει να κοιτάει κανείς όταν επιλέγει μοτοσυκλέτα.
Για παράδειγμα, αν κάποιος έχει ένα 600άρι 4κυλινδρο (πχ ΖΧ6R), το να πάρει ένα Vstrom 1000 ή ακόμα και ένα TDM 900, δεν θα του φανεί και τόσο μεγάλη η διαφορά.

Αν όμως κάποιος με ένα Vstrom 1000 πάρει ένα tuono v2, θα του φανεί πύραυλος, παρόλο που η διαφορά στα άλογα είναι μικρή.


Τα κυβικά και τα άλογα δεν λένε όλη την αλήθεια.
Ακόμα, το να ξεκινήσει κάποιος με μοτοσυκλέτα 50-60 αλόγων, πάλι δεν μου φαίνεται τραγικό.

Εύκολα κάποιος μπορεί να ξεκινήσει με ένα bandit πχ

[granazi]

Η αίσθηση που βίωσα όταν 16 ετών άνοιξα γκάζι σε ένα kawasaki Ar 125 δίχρονο όσα χρόνια ,μηχανάκια και κυβικά και αν ανέβηκα δεν επανέρχεται.
Τα κυβικά από μόνα τους (χωρίς να είναι αμελητέος παράγοντας) δεν καθορίζουν το αποτέλεσμα. Είναι πολυπαραγοντικό το ζήτημα, ηλικία, εμπειρία γνώσεις, ωριμότητα, χαρακτήρας και κάμποση τύχη κυρίως..
Γενικά ότι καβαλάμε το σεβόμαστε γιατί εύκολα κλωτσάει.

[STF]

Πραγματικά είναι πολύ εύκολο να ξεφύγεις και να γράψεις το ημερολόγιο της μοτοσυκλετιστικής σου πορείας...

Ως παιδί την δεκαετία του '70 αγάπησα πολύ το ποδήλατο. Τα καλοκαίρια πρέπει να συμπλήρωνα περισσότερες από 12 ώρες την ημέρα στο ποδήλατο. Πάθος. Αυτό με οδήγησε στην μοτοσυκλέτα.

Το ερώτημα σου πιστεύω συνδέεται άμεσα με τις εποχές, την κοινωνική κατάσταση, την εξέλιξη των μοτοσυκλετών και άλλα τέτοια. Μάλλον είναι αδύνατο να σου απαντήσουν με τον ίδιον τρόπο δυο οδηγοί μοτοσυκλέτας που έχουν έστω και 10 χρόνια διαφοράς μεταξύ τους.

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 που άρχισα να καβαλάω μοτοσυκλέτα δεν υπήρχε η πληροφορία με τον τρόπο που υπάρχει σήμερα. Πέρα από δυο βέσπες που ήταν οι πρώτες μηχανοκίνητες "μοτοσυκλέτες" που είχα, απέκτησα ως πρώτη μηχανή ένα DT200R το 1989. Με αυτό έκανα τα πάντα. Ταξίδεψα, μπήκα στον κόσμο του χώματος, έκανα κόντρες, το πείραζα μόνος μου με γνώσεις που μοιραζόντουσαν στόμα με στόμα, έπεσα και χτύπησα άσχημα με αυτό... πολλά! Δεν θυμάμαι ποτέ να ασχολήθηκα με την ρύθμιση των αναρτήσεων όπως δεν θυμάμαι και ποτέ να μπήκα στη διαδικασία επιλογής ελαστικών. Για προστασίες ούτε για αστείο, μόνο το κράνος έμαθα σχετικά νωρίς αλλά και αυτό στον φόβο τον εποχιακών κλήσεων. Ζούσα τότε στη Λέσβο και οι αστυνομικοί "έγραφαν" κατά απραγγελία (όπως και στην Αθήνα).

Εκείνα τα χρόνια λοιπόν η μετάβαση από κυβισμό σε κυβισμό ήταν ομαλή γιατί έτσι και αλλιώς δεν περίσσευαν τα φράγκα για εντυπωσιακές αναβαθμίσεις. Δεν έπαιζε ούτε σαν ιδέα η λογική μην ανεβαίνεις σε κυβικά μέχρι να είσαι έτοιμος. Έπαιζε πόσα έχεις για να πάρεις κάτι που εκ των πραγμάτων συνήθως ήταν κοντά στο προηγούμενο. Αυτό που έπαιζε ήταν : "είσαι στρητάκιας ή εντουράκιας;".... Οπότε μετα το ολοκαίνουριο DT200R των 640.000 δρχ και των 33 αλόγων, ήρθε το μεταχειρισμένο TDR250 των σχεδόν 50 αλόγων και ακολούθησε το KLE500 των επίσης -σχεδόν- 50 αλόγων και μετά το Africa Twin 650 των -και πάλι- 50 αλόγων (τα κυβικά ανεβαίναν τα άλογα όχι). Η μεγάλη διαφορά ήρθε όταν απόκτησα το Super Tenere 750 που και άλογα είχε (70) και φρένα ΔΕΝ είχε :lol: Το ρεζούμε της απάντησης λοιπόν είναι η παραπάνω παράγραφος, εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε θέμα ετοιμότητας και συνειδητοποιημένων αποφάσεων, είχες χρήμα; "ανέβαινες!"

Με αυτά και αυτά θα πω πως από το 1989 μέχρι το 2006, μέσα σε 17 χρόνια πέρασαν 11 μοτοσυκλέτες από τα χέρια μου και τα επόμενα 18 χρόνια πέρασαν 3... με τις δυο από αυτές να είναι ακόμη στα χέρια μου (έχω αφαιρέσει από τον υπολογισμό βέσπες, παπιά και σκούτερ). Μέχρι προχθές δεν είχα καταφέρει να σπάσω το φράγμα των 900cc με εκπροσώπους το TDM900 το 2005 καινούριο και το NUDA900R το 2021 μεταχειρισμένο. Προχθές και αφού πλέον έχω καβαντζώσει τα 53 απέκτησα τη πρώτη μοτοσυκλέτα των +1000 κυβικών εκατοστών η οποία είναι και η 4η των τελευταίων 18 ετών.

Πάνω κάτω πιστεύω παρόμοια είναι η πορεία των ανθρώπων που γεννήθηκαν γύρω από την δεκαετία του '70 και σίγουρα πολύ διαφορετική όσων γεννήθηκαν μετά το 1995, οι δεύτεροι βίωσαν στις ομορφότερες ηλικίες την οικονομική κρίση. Άλλες εποχές, άλλες μοτοσυκλέτες, άλλες προσλαμβάνουσες*.

*Τα παιδιά που γεννήθηκαν την τελευταία 10ετία δε θα μιλάνε για ταχύτητα μοτοσυκλέτας αλλά για ταχύτητα φόρτισης...

[asxetost]

Με γειά και καλοτάξιδη να ειναι!!
Ωραίοι για τα σεντόνια, δεν το λέω ειρωνικά.

Δεν ξέρω τι με έπιασε και διάβαζα για τα RG της Suzuki, έχω μεγάλη περιέργεια ακούγοντας για δίχρονα που μελετιούνται εδώ κατά καιρούς, η οποία εντείνεται και από το γεγονός οτι μάλλον δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μπορέσω να βρω πουθενά κάπου κάτι τέτοιο να δω πώς είναι. Οδηγώ το ίδιο μου το νημα εκτός θέματος άλλη μια φορά:p, με πιάνει περίεργη νοσταλγία διαβάζοντας όλα αυτά, ρετροφιλία μάλλον γιατί δεν τα έζησα..!

[Bowleno]

Δεν ξέρω τι με έπιασε και διάβαζα για τα RG της Suzuki, έχω μεγάλη περιέργεια ακούγοντας για δίχρονα που μελετιούνται εδώ κατά καιρούς, η οποία εντείνεται και από το γεγονός οτι μάλλον δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μπορέσω να βρω πουθενά κάπου κάτι τέτοιο να δω πώς είναι.


Πίστεψέ με....καλύτερα που δεν βρίσκεις. Και ΑΝ βρεις, μείνε μακριά.....

(και δεν το λέψ καθόλου ειρωνικά.)

[asxetost]

Ε όχι για να αγόραζα μάνα 'μ!
Απλά είναι αστικοί μύθοι πια για μας γεννημένους γενιά του 90....!

[thunder ace]

Πίστεψέ με....καλύτερα που δεν βρίσκεις. Και ΑΝ βρεις, μείνε μακριά.....

(και δεν το λέψ καθόλου ειρωνικά.)

υπαρχει και χειροτερο σεναριο: να βρει κανα kawasaki 500 samurai

[Bowleno]

υπαρχει και χειροτερο σεναριο: να βρει κανα kawasaki 500 samurai

Αν το πάμε έτσι....mach ΙΙΙ 750 και τα μυαλά στο μπλέντερ....:D

[thunder ace]

με εχουν παει βολτα με αυτο!!!!!!!
πιτσιρικας ημουν

[grinderx]

Εδώ ένα σχετικό βίντεο:


https://www.youtube.com/watch?v=wMv43YGE1Fw

Και τα σχόλια από κάτω έχουν ενδιαφέρον