λιγο απο ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ

[anna Z1750]

ΕΓΙΝΕ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΜΑΣ

γλυφω το οξυ απ τις ρωγμες των χειλιων σου και προσπαθω να σου απαλυνω τον πονο

τα χρονια που περασανε μ αφησανε μονο να ψαχνω την πνοη μου στον νεκρο εαυτο σου

Ζηταω βοηθεια απο ανημπορα χερια που ριγουν στην αγαπη και στον τρομο

πηρες λαθος τον δικο μου δρομο και ψαχνεις το φως μου σε σβησμενα αστερια

η απουσια σου με εξουθενωνει και δεν μπορω να συνηθισω....νοιωθω να προχωραω μπροστα μα παντα φθανω πισω κι αυτη η αληθεια με σκοτωνει

σβηνω τα ιχνη απ τα ψεμματα μας παραπαταω στην σιωπη
εγινε η απωλεια συνηθεια μας κι ο ερωτας μια αρρωστη κραυγη

..................................................


παιδια σορι ,ξερω εορταστικο το κλιμα και τωρα που γραφω θα διασκεδαζετε σιγουρα ...αλλλα την ειδα αλλιως σημερα.....
και ελπιζω να μην σας χαλασα


32599

[afrolykos]

Μονάχα έχουν περάσει χίλια χρόνια,
κι εγώ συνήθως πέθαινα από αγάπη,
μέχρι που ήρθε αυτός ο μπλε χειμώνας,
ν 'ανάψει αυτά που έσβησε ο αιώνας.

Μετρήθηκα στις ώρες του τυφώνα,
στις ώρες που η καρδιά ξερνούσε στάχτη,
ακίνητος στη δίνη του κυκλώνα,
ν 'ακούω μονάχα να μου λένε "πόνα"!

Το σώμα μου δεν δόθηκε στις πέτρες,
δε στέρεψε το τελευταίο μου δάκρυ,
του έρωτα εποχές, μάγισσες, ψεύτρες,
των πιο όμορφων νυχτών, ώρες αλήτρες!

Δε θα συγκρίνω φως με το σκοτάδι,
ούτε λευκό αμνό με λύκο μαύρο.
Δε θα με θρέψει άλλο μάνας χάδι,
ας κλείσει της ψυχής μου το πηγάδι!

Μονάχα έχουν περάσει χίλια χρόνια












μηπως λεω τωρα
...εχμ μηπως
υπαρχει τιποτα σε mp3 να μου το εστελνες

πες ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

[nimbus]

Γράψαμε τραγούδια που μιλούσαν για τη θλίψη
C Em F
των άρρωστων, δυσάρεστων και μάταιων δεσμών
παίξαμε με στίχους που γελούσαν με την πίστη
των άτυχων, των άσχημων, των άδοξων θνητών

Φτιάξαμε τραγούδια που γλεντούσαν με τις τύψεις
των άχρωμων, ασήμαντων, ανόητων εραστών
κλάψαμε με στίχους που γραφτήκαν για τις πτώσεις
των όμορφων, ανέγγιχτων, απόμακρων ονείρων
κι αυτό που μένει!

C G
Ένας άθλιος σκοπός, ένας γελοίος ρυθμός
Am Em
σαν ψυχροί θεατές να θρηνούμε το χθες
F Em
κάποιος που υπομένει κι άλλος που περιμένει
G
για να σώσει ένα αστέρι στον ουρανό που πεθαίνει
ένας γέρος που μένει μοναχός να προσμένει
σ' ένα θάνατο αργό, να φανεί δυνατός
ένας ένας που φεύγει, τι 'ναι αυτό που απομένει;
ένας άθλιος σκοπός, ένας γελοίος ρυθμός


ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ

[nimbus]

Κάποιος έτρεχε στο πλήθος
Em
κάποιος άλλος όχι εγώ
Am
εγώ τάιζα τους λύκους
G
και κοιμόμουν στο βουνό

Dm
Κάποιος μου 'κλεψε τα χρόνια
Am
και μου πήρε τη ψυχή
G
εγώ άκουγα τ' αηδόνια
κι έπινα γλυκό κρασί

C Em Am G
Dm Am G G

Κάποιος ζούσε τη ζωή μου
μες το σπίτι μου είχε μπει
τον κοιτούσα απ 'το φεγγίτη
που 'στρωνε να κοιμηθεί

Κάποιος έκλαιγε με τύψεις
για όσα πρόδωσα εγώ
για όλα αυτά που 'χα αγαπήσει
για όλα αυτά που δε θα δω

Κάποιος φεύγει μ 'ένα πλοίο
κάποιος που δεν είμαι 'γω
στη προβλήτα μες το κρύο
λυπημένα τον κοιτώ

Κάποιος έκλαιγε με τύψεις
για όσα πρόδωσα εγώ
για όλα αυτά που 'χα αγαπήσει
για όλα αυτά που δε θα δω

C Em Am G
για όλα αυτά που δε θα δω ] 2x
Dm Am G


(έτσι για να γουστάρουμε:winka: ) Διάφανα Κρίνα:wave2:

[afrolykos]

Είναι που όλα ήρθαν αργά


Λυπάμαι που δεν έγινα μια θάλασσα για σένα
να με κοιτάς νοσταλγικά με τα μαλλιά βρεγμένα
λυπάμαι που δεν έγινα Σαχάρα να ουρλιάζεις
κάτω από τ' άστρα από χαρά να κλαις ν' ανατριχιάζεις
λυπάμαι που δεν έγινα βράχος να ξαποστάσεις
αψηλάφητο να σκύψεις να το πιάσεις.

Είναι που όλα ήρθαν αργά και πώς να συνηθίσω
την άπειρή σου ομορφιά, τον τρυφερό σου ίσκιο
είναι που όλα ήρθαν αργά και πώς να συνηθίσω
την άπειρή σου ομορφιά μαράθηκα πριν ζήσω.

Πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν για σένα
πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν κανένα.






Βάλτε να πιούμε


Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ 'άφταστα θα ζητούμε;
Βάλτε να πιούμε

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει
τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι
μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;
Βάλτε να πιούμε

Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι
στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε

Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ 'αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ 'αφήσει
τ 'αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε
Βάλτε να πιούμε

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει
πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει
σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε
Βάλτε να πιούμε

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα
καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε
Βάλτε να πιούμε

Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη
μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη
μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε
Βάλτε να πιούμε






στην
υγεια μας

[νυχτερινος]

Απωλεια.............βιωνω την εννοια της απο την 13/11/2005.Λειτουργω μηχανικα,προσποιουμαι,χαμογελω κατ αναγκη,"σερνομαι",εχω διαλυθει ψυχολογικα-συναισθηματικα,ο κοσμος γκρεμιστηκε ξαφνικα,προσπαθω να μαζεψω οτι εχει απομεινει....και να συνεχισω..... .Γιορτες δεν υπαρχουν και δεν ξερω αν θα ξαναυπαρξουν, παρολο που οι φιλοι λενε οτι ο χρονος γιατρευει τα παντα............Συγνωμη για το πενθιμο υφος.Ελπιζω συναδελφε ι η δικη σου απωλεια να εχει "επουλωθει"..................... .Καλη χρονια

[Kortenaer]

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ένα κορίτσι με κοιτάει
χορεύει, κι ύστερα πετάει
πάνω απ' τα μπάρ και τα ηχεία

Δεν έχει τίποτα να κρύψει
καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
μαζεύει πίσω τα μαλλιά της
θυμίζεις μια μικρή κυρία
που όλο ξεχνάω τ' όνομα της

Ποιός θα τα βάλει με τη θλίψη
όσο αντιστέκεται νικάει
σ' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο

Όταν τελιώνει η συναυλία
κάτι παιδιά έρχονται κοντά μου
στα σκονισμένα της αρχεία
λένε πως είδαν τ' όνομα μου

Κι εγώ αρχίζω να γελάω
αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ρωτάνε αν την αγαπάω
έστω για λίγο θα μου λείψει






αν και εγινε πολυ dark το κλιμα........καλημερα σε ολους :D

[OldMan]

:mad: :D :mad:

Ρε κουφάλες moderators:lol: , μόνο τον Ματθαίο "σφάζετε" όταν αντιγράφει στίχους ???

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από OldMan
:mad: :D :mad:

Ρε κουφάλες moderators:lol: , μόνο τον Ματθαίο "σφάζετε" όταν αντιγράφει στίχους ???

βρε συ, μην φωναζεις, θα του ξυπνησεις τα ποιητικα ενστικτα παλι...! :lol: :lol: :lol:

[Julius]

Αρχικά δημιουργήθηκε από OldMan
:mad: :D :mad:

Ρε κουφάλες moderators:lol: , μόνο τον Ματθαίο "σφάζετε" όταν αντιγράφει στίχους ???

Παρακαλώ μην spammαρετε


Εάν είσαστε ρηχοί και απολίτιστοι δεν σας φταίει κανένας



Να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου σε αυτό το….. το…. το….. post
.
.
.

.
.
.
.



τσιφτετέλι τούρκικο, νινανάι γιαβρούμ, νινανάι-νάι

Ώπα, νινα-νινανάι, νινανάι-νάι
νινανάι γιαβρούμ, νινανάι-ναι

Θα σου τραγουδήσω πάλι στον ασίκικο χαβά
κούνα λίγο το κορμί σου, νινανάι γιαβρούμ, νινανάι-νάι

Ώπα, νινα-νινανάι, νινανάι-νάι
νινανάι γιαβρούμ, νινανάι-ναι

Μια φορά μονάχα ζούμε μες στον ψεύτικο ντουνιά
πρέπει λίγο να χαρούμε, νινανάι γιαβρούμ, νινανάι-νάι

Ώπα, νινα-νινανάι, νινανάι-νάι
νινανάι γιαβρούμ, νινανάι-ναι

[Julius]

Και στην συνέχεια…..


Ρε, ήσουνα ξυπόλητη
και γύριζες στους δρόμους
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις ιπποκόμους.

Ήσουνα ξυπόλητη
και μάζευες κοσάρια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις κατοστάρια.

Ρε, ήσουνα αδέκαρη
και μάζευες ραδίκια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σκουλαρίκια.

Με χίλια χρόνια φυλακή
τιμώρησα τον Χάρο
να σαι πάντα ελεύθερη
μαζί σου να γουστάρω.

Ήσουνα ξυπόλητη
και μάζευες χορτάρια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις κατοστάρια.

Βρε, ήσουνα - τι ήσουνα -
μία παξιμαδοκλέφτρα
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σούρτα-φέρτα.

Ήσουνα - τι ήσουνα -
μία παξιμαδοκλέφτρα
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σούρτα-φέρτα.

Ήσουνα ξυπόλητη
και μάζευες ραδίκια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις βανταρίκια.

Ήσουνα ξυπόλητη
και πάταγες στις λάσπες,
και τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις άσπρες κάλτσες.




:a33: :a33: :a33:

[OldMan]

:eek: :look: :eek:

Μπρέ τζάνουμ, έγραψες Ελληνικά ???

[Julius]

Αρχικά δημιουργήθηκε από OldMan
:eek: :look: :eek:

Μπρέ τζάνουμ, έγραψες Ελληνικά ???


Βασικά μόνο τα εισαγωγικά σχόλια τα υπόλοιπα είναι κοπι-πειστ


Ανακάλυψα ότι με πατημένο το αλτ πατώντας σιφτ γράφει ελληνικά ρε!!! Τώρα πως γυρνάω πάλι πίσω??

[SAKIS.XT660X]

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer

[makis206]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Julius
Ανακάλυψα ότι με πατημένο το αλτ πατώντας σιφτ γράφει ελληνικά ρε!!! Τώρα πως γυρνάω πάλι πίσω??

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

Λυπάμαι, φτάσατε σε αδιέξοδο χωρίς επιστροφή.:lol:

:beer: :beer:

[Tropeas]

Ωπα νινανιναναι νιναναναι
Ωπα νινανιναναι νιναναιναι...

Ωραίος o Julius... ;) :rotflmao: :wave2:
ΣΤΑ ΤΡΑΠΈΖΙΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!

[Julius]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Tropeas
Ωπα νινανιναναι νιναναναι
Ωπα νινανιναναι νιναναιναι...

Ωραίος o Julius... ;) :rotflmao: :wave2:
ΣΤΑ ΤΡΑΠΈΖΙΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!

Ειναι να μην με πιασει το ρομαντικό μου....

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Julius
Και στην συνέχεια…..


Ρε, ήσουνα ξυπόλητη
και γύριζες στους δρόμους
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις ιπποκόμους.

Ήσουνα ξυπόλητη
και μάζευες κοσάρια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις κατοστάρια.

Ρε, ήσουνα αδέκαρη
και μάζευες ραδίκια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σκουλαρίκια.

Με χίλια χρόνια φυλακή
τιμώρησα τον Χάρο
να σαι πάντα ελεύθερη
μαζί σου να γουστάρω.

Ήσουνα ξυπόλητη
και μάζευες χορτάρια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις κατοστάρια.

Βρε, ήσουνα - τι ήσουνα -
μία παξιμαδοκλέφτρα
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σούρτα-φέρτα.

Ήσουνα - τι ήσουνα -
μία παξιμαδοκλέφτρα
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σούρτα-φέρτα.

Ήσουνα ξυπόλητη
και μάζευες ραδίκια,
τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις βανταρίκια.

Ήσουνα ξυπόλητη
και πάταγες στις λάσπες,
και τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις άσπρες κάλτσες.




:a33: :a33: :a33:


το ξέρεις όλο βλέπω..:lol: :lol: :lol: