kaps
12/01/2006, 07:03
Λοιπόν εχθές 11-1-06 πήρα την οικογένεια μπήκαμε στο Τζιπ και ανεβήκαμε Πάρνηθα για να παίξουν τα μικρά και μεγάλα παιδιά.Το κρύο όσο ανέβαινες ήταν αρκετά τσουχτερό και από ένα σημείο και μετά άρχιζε να γίνεται πάγος ειδικά στα ανήλια κομμάτια.
Ξάφνου εκεί μέσα στο ανεμοβόρι και το παγετό σκάνε μύτη ένα KLE 500 και ένα YAMAHA R1. Δεν το πίστευα , μου θύμισε μια πριν από χρόνια αποτυχημένη προσπάθειά μου να ανέβω με χιόνι στο βουνό με ένα XR 500 και από το κρύο είχα εγκαταλείψει κάπου στα μισά. Δυστυχώς τις αναμνήσεις μου σταμάτησε η θεαματική τούμπα του YAMAHA , αφού όπως ήταν φυσικό με τα λάστιχα που φόραγε δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην ολίσθηση του πάγου . Εντάξει δεν έπαθε τίποτα απολύτως ο οδηγός μόνο λίγο παραπάνω πόνο λόγω του κρύου και σίγουρα μια τρομάρα μιας και από κάτω χάσκει ένας γκρεμός ατελείωτος . Θυμάμαι Καρπενήσι στα χρόνια που σπούδαζα στο ΤΕΙ έναν τύπο Αθηναίο που τα είχε παρατήσει όλα και ζούσε με τα πρόβατά του σε ένα απομωνομένο χωριό κάπου μέσα στα ευρυτάνικα δάση και είχε έναν ΜΖ 250 που του φόραγε στο πίσω λάστιχο σχοινιά και ερχόταν μέσα από τις χυονοθύελλες χωρίς να του καίγαιτε καρφάκι . Απαιχτος...... Βέβαια και εγώ δεν πήγαινα πίσω . Είχα ένα DT200R το οποίο και αυτό δεν κόλλωσε πουθενά αν και μερικές φορές χαμένος στα βουνά το έπαιρνα αγκαζέ και το πήγαινα όταν είχε πάγο στο απόλυτο βαθμό και χιόνι ίσαμε 2 μέτρα. Αλλες εποχές και άλλες τρέλλες... :sad: :rotflmao:
Ξάφνου εκεί μέσα στο ανεμοβόρι και το παγετό σκάνε μύτη ένα KLE 500 και ένα YAMAHA R1. Δεν το πίστευα , μου θύμισε μια πριν από χρόνια αποτυχημένη προσπάθειά μου να ανέβω με χιόνι στο βουνό με ένα XR 500 και από το κρύο είχα εγκαταλείψει κάπου στα μισά. Δυστυχώς τις αναμνήσεις μου σταμάτησε η θεαματική τούμπα του YAMAHA , αφού όπως ήταν φυσικό με τα λάστιχα που φόραγε δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην ολίσθηση του πάγου . Εντάξει δεν έπαθε τίποτα απολύτως ο οδηγός μόνο λίγο παραπάνω πόνο λόγω του κρύου και σίγουρα μια τρομάρα μιας και από κάτω χάσκει ένας γκρεμός ατελείωτος . Θυμάμαι Καρπενήσι στα χρόνια που σπούδαζα στο ΤΕΙ έναν τύπο Αθηναίο που τα είχε παρατήσει όλα και ζούσε με τα πρόβατά του σε ένα απομωνομένο χωριό κάπου μέσα στα ευρυτάνικα δάση και είχε έναν ΜΖ 250 που του φόραγε στο πίσω λάστιχο σχοινιά και ερχόταν μέσα από τις χυονοθύελλες χωρίς να του καίγαιτε καρφάκι . Απαιχτος...... Βέβαια και εγώ δεν πήγαινα πίσω . Είχα ένα DT200R το οποίο και αυτό δεν κόλλωσε πουθενά αν και μερικές φορές χαμένος στα βουνά το έπαιρνα αγκαζέ και το πήγαινα όταν είχε πάγο στο απόλυτο βαθμό και χιόνι ίσαμε 2 μέτρα. Αλλες εποχές και άλλες τρέλλες... :sad: :rotflmao: