The Mall - Part II

[duck456]

Και μετά μιλάμε για το παρκινγκ μοτοσυκλετών....
Το παρακάτω είναι αντιγραφή από site περιοδικού, και στο τέλος παραθέτω το link.
--------------------------------------------------------------

Τίτλος: Τhe Mall
Δημοσιεύθηκε: Wed 04 Jan 2006
Περιγραφή: Η λέξη αυθαιρεσία γράφεται με δύο Lamda
του Νικόλα Λεοντόπουλου
Κείμενο:
Με το πρόσχημα των Ολυμπιακών Αγώνων χτίστηκε και λειτουργεί το μεγαλύτερο
αυθαίρετο της Ευρώπης. Ένα πολεοδομικό θρίλερ όπου συμπρωταγωνιστούν εταιρείες
real estate, κατασκευαστικές και εμπορικές, ο Δήμος Αμαρουσίου, πολιτικοί όλων των
κομμάτων, media. Παράνομο και αυθαίρετο εξακολουθεί να είναι το νέο εμπορικό
κέντρο.
Υπάρχει η διαπλοκή, και πάνω από τη διαπλοκή υπάρχει ο Λάτσης. Η διαπλοκή είναι
διακομματική, ο Λάτσης είναι υπερκομματικός. Είναι γενικά υπέρ πάντων. ‘Oλοι το
ξέρουμε, κανείς δεν τα βάζει με τον Λάτση, κανείς δεν μιλάει για τον Λάτση...
Το Mall είναι το must των φετινών Χριστουγέννων: Λατρεύεται σαν θρησκεία από τα
τρισευτυχισμένα media ενώ εκατομμύρια (κυριολεκτικά) καταναλωτές έχουν ήδη συρρεύσει
στα εκατοντάδες μαγαζιά-φίρμες του. Αλλά αυτό που σήμερα ονομάζεται Μall, δεν είναι
άλλο από το «Χωριό Τύπου», το μεγαλύτερο σκάνδαλο πριν και μετά τους Ολυμπιακούς
Αγώνες... Ένα ολυμπιακό έργο που εγκαινιάστηκε ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς!
Το κόλπο ήταν τόσο απλό, σχεδόν νηπιακό. Το πρόσχημα ήταν το «Χωριό Τύπου» στο
Μαρούσι, που θα στέγαζε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών μέρος των ξένων
δημοσιογράφων. Ουσιαστικά, η συμφωνία που έγινε μεταξύ της Lamda Development,
εταιρείας του Ομίλου Λάτση, και του κράτους ήταν η εξής: η Lamda θα έφτιαχνε (και θα
νοίκιαζε στον «Αθήνα 2004») κατοικίες προκειμένου 1.600 ξένοι δημοσιογράφοι να ’χουν
πού να μείνουν τις 15 μέρες των Ολυμπιακών. Σε αντάλλαγμα, λίγο πιο πλάι, το κράτος θα
νομοθετούσε ώστε η Lamda να χτίσει ένα κτίριο 75.000 τετραγωνικών, σε γη που δεν της
ανήκε (43 στρέμματα του ΟΕΚ), με τρόπο που (όπως έκρινε το ΣτΕ) απαγορεύει το
Σύνταγμα. Θα ήταν το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη -και το
μεγαλύτερο αυθαίρετο με βούλα στην Ευρώπη. Και όμως, το κόλπο έπιασε! Ένα Mall
75.000 τ.μ., για τον ύπνο μερικών δημοσιογράφων για 15 μέρες...
Από τη μία, ο κ. Λάτσης και η εταιρεία του, Lamda. Μαζί τους, όλος ο νεοελληνικός θίασος:
η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης (που μπλέχθηκε σε διπλωματικό
επεισόδιο με την Ολλανδία για την υπόθεση) αλλά και ο νυν, Κώστας Kαραμανλής, που
κατήγγειλε το σκάνδαλο στη Βουλή, για να το συνεχίσει ο ίδιος ως πρωθυπουργός. Ο
Λαλιώτης, η Βάσω, ο Βενιζέλος (που έφτιαχναν φωτο-νόμους κόντρα στους νόμους). Μέσα
σε δύο χρόνια, τριπλασίασαν τον συντελεστή δόμησης! Αλλά και οι υπουργοί της ΝΔ, οι
οποίοι με τη σειρά τους βοήθησαν να ολοκληρωθεί το αυθαίρετο. Ο Δήμος Αμαρουσίου
(του δημάρχου Τζανίκου που κατέβασε την ιδέα, και αντιμετωπίζει μέχρι και αυτεπάγγελτη
δίωξη για κακούργημα) και, φυσικά, η Γιάννα (που έστελνε επιστολές υπέρ του
«ολυμπιακού» έργου)... Νονοί, που βάπτισαν το έργο «ολυμπιακό», παρότι τι σχέση μπορεί
να έχει ένα εμπορικό κέντρο με τους Ολυμπιακούς, άσε που δεν πρόλαβε να είναι έτοιμο για
τους Αγώνες...
Από την άλλη, μόνο κάτι “γραφικοί” πολίτες (καμμιά δεκαριά...) και το δίκιο τους. Μερικοί
δικαστές και το Δίκαιο τους. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζουμε δύο μικρούς ήρωες: τη Σοφία
Σακοράφα, τη μόνη Ελληνίδα πολιτικό που φώναξε. Και τον πολίτη Δορίλαο Κλαπάκη, που
ξεκίνησε τη δικαστική μάχη αναγκάζοντας τη Lamda σε δικαστικές ήττες. Αλλά φυσικά, το
Mall χτίστηκε.
Θίασος διαπλοκής
Και όμως, δεν ήταν ο Λάτσης που τα ξεκίνησε όλα. Την ιδέα για «Χωριό Τύπου» στο
Μαρούσι δεν την εισηγείται η κυβέρνηση, ούτε ο Αθήνα 2004, αλλά ο δήμαρχος
Αμαρουσίου Παναγιώτης Τζανίκος, που βλέπει μακριά ήδη από το 2000. «Στην
πραγματικότητα, το Χωριό Τύπου στο Μαρούσι δεν υπήρχε στον φάκελο του Αθήνα 2004»,
λέει η Μαρία Παπασυμεών, της Παρέμβασης Πολιτών Αμαρουσίου, που αντιτάχθηκε από
την αρχή στο Mall. Αλλά ο δήμαρχος Τζανίκος ξεκινά να αγοράζει οικόπεδα στην περιοχή
γύρω από το Ολυμπιακό Στάδιο, με στόχο όχι απλώς το «Χωριό Τύπου», αλλά ένα
«υπερτοπικό εμπορικό κέντρο».
Το Μάρτιο του 2001, ο Δήμος υπογράφει μνημόνιο συνεργασίας με τον Αθήνα 2004 για το
«Χωριό Τύπου». Η τελική έκταση θα φτάσει τα 202 στρέμματα, δίπλα στο Ολυμπιακό
Στάδιο στο Μαρούσι. Τα περισσότερα ανήκαν στο Δήμο Αμαρουσίου ή αγοράστηκαν από
ιδιώτες. (η διαδικασία προκάλεσε αυτεπάγγελτη δίωξη εναντίον του δημάρχου Τζανίκου για
κακούργημα).
Τον Οκτώβριο του 2001, o δήμαρχος Αμαρουσίου και η ολλανδική εταιρεία MDC
παρουσιάζουν το σχέδιό τους για εμπορικό κέντρο εντός της έκτασης του «Χωριού Τύπου».
Όμως, από το παζλ λείπει ένα κομμάτι: τα 43 στρέμματα του Οργανισμού Εργατικής
Κατοικίας (ΟΕΚ), στα οποία θα χτιζόταν το εμπορικό κέντρο. Ο ΟΕΚ συμφωνεί να
παραχωρήσει στο Δήμο την έκταση, με αντάλλαγμα -εκτός από χρήματα- την κατασκευή
γραφείων του στην ίδια έκταση.
Την ιδέα του δημάρχου και της ολλανδικής εταιρείας για εμπορικό κέντρο την υιοθετούν
πάραυτα η κυβέρνηση και ο «Αθήνα 2004».
Ο Κώστας Λαλιώτης, υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, φτιάχνει το νόμο 2947/2001 (περί Ολυμπιακής
Φιλοξενίας), ο οποίος προβλέπει για πρώτη φορά λειτουργία στο Χωριό Τύπου «χώρου
υποδοχής πολεοδομικού κέντρου» με συντελεστή δόμησης 1, αλλάζοντας έτσι τη χρήση γης
που ήταν αμιγούς κατοικίας. Στις 13.10.2001, ο «Αθήνα 2004» ανακοινώνει την κατασκευή
του «Χωριού Τύπου» στο Μαρούσι: «H σύμβαση προβλέπει την κατασκευή υποδομών που
θα φιλοξενήσουν όλες τις βοηθητικές υπηρεσίες (εστιατόρια, ταχυδρομεία, τράπεζες,
περίπτερα τύπου, γυμναστήρια, κέντρα αναψυχής)». Βοηθητικές υπηρεσίες... είναι το Mall.
Λάτσης ακόμα δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Αλλά το Δεκέμβριο του 2001, κυκλοφορεί η
φήμη ότι «Έλληνας επιχειρηματίας ενδιαφέρεται για το έργο». Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες:
οι Ολλανδοί ανησυχούν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, «ο πρέσβης τους επισκέπτεται
κυβερνητικά γραφεία», και τελικά ο ίδιος ο Ολλανδός πρωθυπουργός εκφράζει δημοσίως τη
δυσφορία του προς τον κ. Σημίτη για τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλά ο
Σημίτης είναι αμετακίνητος.
Ο Δήμος Αμαρουσίου παρατάει την «πρόσκληση ενδιαφέροντος» από την οποία θα
έβγαιναν νικητές οι Ολλανδοί και προκηρύσσει νέο διαγωνισμό για την εξαγορά του 95%
της Δημοτικής Επιχείρησης (ΔΗΜΕΠΑ, στην οποία έχουν περιέλθει τα στρέμματα όπου θα
χτιζόταν το «Χωριό Τύπου»). «Αιφνίδιος» και με «ασφυκτικές προθεσμίες» ο διαγωνισμός
κατά την «Καθημερινή», προκηρύσσεται στις 8.2.2002 και μόλις ένα μήνα αργότερα, στις
8.3, ανοίγουν οι προσφορές. Λίγες μέρες αργότερα, γίνεται γνωστό ότι η Lamda έχει κάνει
την καλύτερη προσφορά: 129 εκατ. ευρώ.
Η «Καθημερινή» μας προϊδεάζει για τη συνέχεια: «Οι εκτάσεις δεν διαθέτουν τον
απαραίτητο συντελεστή δόμησης». «O ιδιώτης πρέπει να πιέσει την πολιτεία να προχωρήσει
σε αλλαγή συντελεστή». Από το στόμα του ιδιώτη και στης Βασούλας το αυτί: στη Βουλή
έρχεται τροπολογία της Βάσως Παπανδρέου σε νομοσχέδιο για τα... υδατορέματα.
Εκτοξεύει τον συντελεστή δόμησης στο 2 (από 1) για τα 43 στρέμματα του εμπορικού
κέντρου και με διάφορα άλλα εφευρήματα η οικοδομήσιμη έκταση του εμπορικού κέντρου
από 23.000 τ.μ. που ήταν στο νόμο Λαλιώτη φτάνει τα 85.000 τ.μ.!
Η σύμπτωση μεταξύ διαγωνισμού (τον οποίο κερδίζει η Lamda) και τροπολογίας δεν περνά
απαρατήρητη στη Βουλή. Σχολιάζει ο... Μητσοτάκης: «Ενώ ο διαγωνισμός είναι σε εξέλιξη,
δημιουργείτε υπεραξίες δισ. και σκάνδαλο που σε άλλες εποχές μια κυβέρνηση με
ευαισθησία θα είχε παραιτηθεί». Και συνεχίζει: «Όλα γίνονται εκ του πονηρού και
καλύπτουν σκανδαλώδη συμφέροντα».
Τις ίδιες ημέρες, δύο γυναίκες στέλνουν δημοσίως δύο επιστολές στη Βουλή με αντίθετο
μεταξύ τους στόχο. Είναι η Γιάννα Αγγελοπούλου, πρόεδρος του Αθήνα 2004, και η Σοφία
Σακοράφα, δημοτικός σύμβουλος Αμαρουσίου και μέλος της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ.
Η Σακοράφα κάνει έκκληση στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μην ψηφίσουν την
τροπολογία, την οποία χαρακτηρίζει «έγκλημα» μιλώντας για «υλοποίηση σχεδιασμών πέρα
από κάθε νομιμότητα, που μοναδικό σκοπό έχουν τη δημιουργία κερδών».
Μεταξύ των δύο συνεδριάσεων της Βουλής, επεμβαίνει και η Γιάννα. Υπογραμμίζει την
«αναγκαιότητα του Χωριού Τύπου» και θεωρεί την «αλλαγή του σ.δ. απαραίτητη για την
κατασκευή του». (Απαραίτητη για ποιον; Η αλλαγή του συντελεστή αφορούσε το...
εμπορικό κέντρο και όχι τις κατοικίες των δημοσιογράφων).
Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντιδρά – αλλά οι πιο βαριές κουβέντες ακούγονται από τους
βουλευτές της... ΝΔ. Λέει ο... αντεξουσιαστής Αλογοσκούφης: «Υποψιάζομαι ότι θα
δημιουργηθούν υπεραξίες δισ. Αν κάποιοι είχαν πληροφορίες για την αλλαγή του
συντελεστή, ενδεχομένως να έκαναν άλλες προσφορές στο διαγωνισμό. [...] Η Βουλή δεν
μπορεί να μετατρέπεται σε πλυντήριο συμφερόντων». Και μετά έρχεται η ώρα της
ψηφοφορίας: Οι βουλευτές της ΝΔ εγκρίνουν (!) τη διάταξη.
Είναι η ώρα για τον Δορίλαο να πάρει το δόρυ του! Τον Δορίλαο Κλαπάκη, αρχιτέκτονα και
Μαρουσιώτη, που από χρόνια κυνηγά στη δικαιοσύνη όσους αυθαιρετούν στο Μαρούσι.
Ακολουθούν δικαστικές μάχες - και ήττες για την πλευρά της Lamda. Αρχικά, ασφαλιστικά
μέτρα που γίνονται δεκτά (04.06.2002) και διακόπτουν το έργο. Και τελικά, ένα χρόνο
αργότερα (09.04.2003), η απόφαση 1528/2003 του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που
είναι καταπέλτης: Η κατασκευή του έργου -λέει- παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος
και επιβαρύνει ανεπανόρθωτα το οικιστικό περιβάλλον. Η Ολομέλεια ακυρώνει ομοφώνως
τις σχετικές αποφάσεις υπουργών και κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο Λαλιώτη. Το
ανώτατο δικαστήριο της χώρας διατάζει να σταματήσει το έργο.

[duck456]

Και ενώ το ΣτΕ έχει αποφασίσει από το Φεβρουάριο (αλλά η απόφασή του δεν έχει
δημοσιοποιηθεί), η Lamda φανερώνει τις προθέσεις της. Δημοσιεύματα γράφουν πως το
έργο «με ταχύτατους ρυθμούς υλοποιείται», «το εργοτάξιο δουλεύει σε διπλή βάρδια».
Ας λέει το ανώτατο δικαστήριο, όλα συνέχισαν σαν να μην υπήρχε η απόφαση του. Λέει ο
δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου στο βιβλίο του «Η Πόλη των Αγώνων»: «Στο διάστημα
ενός μήνα, ο Δ. Κλαπάκης γράφει πέντε φορές στον διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος
Αμαρουσίου Χρήστο Σαπουνά και δύο φορές προς τους προϊσταμένους του, ζητώντας τους
να εφαρμόσουν το νόμο». Παρά τα αιτήματα των κατοίκων αλλά και την παραγγελία της
Εισαγγελίας, το τοπικό αστυνομικό τμήμα επικαλείται «οδηγία» υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ
να μη σταματήσουν. Τα ΜΜΕ -ακόμα κι αυτά που είχαν αναφερθεί στην απόφαση-
σιωπούν. Στο κρίσιμο μάλιστα διάστημα μετά την απόφαση του ΣτΕ και πριν το νέο νόμο
Βενιζέλου, στις 16.12.2003, σκοτώνεται σε εργατικό ατύχημα στο εργοτάξιο ο Αλβανός
εργάτης Νταλίπ Ντόκα.
Όταν είχε γίνει γνωστή η απόφαση του ΣτΕ, ο (συνταγματολόγος) Ευάγγελος Βενιζέλος
δήλωσε πως «θα συμμορφωθούμε». Λίγους μήνες αργότερα, θα είναι αυτός που θα υφάνει
τον νόμο 3207/2003 περί «Ολυμπιακής Προετοιμασίας», που θα νομιμοποιήσει το
αυθαίρετο. Μειώνει τον σ.δ. από 2,0 σε 1,9 (!) αλλά επεκτείνει τη χρήση γραφείων και σε
άλλο οικοδομικό τετράγωνο. Συνολικά επιτρέπει το χτίσιμο 121.000 τ.μ. στο «Χωριό» (Mall
+ κατοικίες)!
Ο νομοθέτης Βενιζέλος παίρνει αυτή τη φορά τα μέτρα του: ο νόμος έχει το χαρακτήρα
οικοδομικής άδειας και έτσι δεν χρειάζονται υπουργικές αποφάσεις για την εφαρμογή του.
«Αυτό έγινε» εξηγεί ο Δ. Κλαπάκης, «ώστε οι πολίτες να μην έχουν πού να προσφύγουν,
αφού υπουργική απόφαση δεν υπήρχε και προσφυγή κατά νόμου δεν μπορεί να γίνει...».
Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, ο Δορίλαος Κλαπάκης (που ανήκει στο ΠΑΣΟΚ) θα
στείλει επιστολές στον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Σε μία απ’ αυτές, γράφει:
«Επανειλημμένως έχετε προτρέψει τους πολίτες να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη για μη
νόμιμες ενέργειες μελών της κυβέρνησης. Τώρα, πιστός στα λόγια σας, θα πρέπει να δώσετε
εντολή για εφαρμογή της δικαστικής απόφασης από τους υπεύθυνους υπουργούς, εκτός αν
οι δικαστικές αποφάσεις εφαρμόζονται επιλεκτικά».
Το Μάρτιο του 2004, η ΝΔ γίνεται κυβέρνηση με σημαία τον πόλεμο κατά της διαπλοκής. Ο
Καραμανλής κατονομάζει τους περίφημους νταβατζήδες, αλλά σ’ αυτούς δεν
συγκαταλέγεται ο Σπύρος Λάτσης. Η ΝΔ νομοθετεί το βασικό μέτοχο κατά επιχειρηματιών
όπως ο Μπόμπολας και ο Κόκκαλης, αλλά για το Μall τσιμουδιά! Και όμως, ένα χρόνο
νωρίτερα (04.02.2003) ο Κώστας Καραμανλής δεν μάσαγε τα λόγια του από το βήμα της
Βουλής: «Ολυμπιακό Χωριό Τύπου: Περίπτωση αλλαγής όρων διαγωνισμού μετά το
άνοιγμα των προσφορών. [...] Δόθηκε δώρο μια υπεραξία της τάξεως των 145
δισεκατομμυρίων περίπου στον ανάδοχο του έργου στο Μαρούσι. Το θυμάστε;»
Ο ίδιος πάντως το ξέχασε, γιατί η κυβέρνησή του συνέχισε όπως οι προηγούμενοι. Ίσως
ρόλο να παίζει και η προαναγγελθείσα συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Σπύρο Λάτση
με θέμα ακριβώς το Mall, σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», την άνοιξη του 2005.
«Ο Λάτσης δεν ζητά, απαιτεί» γράφει η εφημερίδα. Επί των ημερών ΝΔ, το έργο
ολοκληρώνεται και λειτουργεί. Μετά τους μάγους του συντελεστή δόμησης Λαλιώτη,
Βασούλα, Βενιζέλο, οι μαθητευόμενοι μάγοι της ΝΔ: ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, που ενώ
είναι ο εποπτεύων του ΟΕΚ αφήνει το σκάνδαλο να συνεχίζεται. Ο Προκόπης
Παυλόπουλος, που φτιάχνει τον νόμο 3392/2005 με τον οποίο ο εποπτεύων υπουργός του
ΟΕΚ (ο... Παναγιωτόπουλος) απαλλάσσεται από την ευθύνη της παραχώρησης της έκτασης
στη Lamda (βλ. προηγούμενη σελίδα, ένθετο ΟΕΚ).

[duck456]

Το Mall εγκαινιάζεται στις 25.11.2005. Ο υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας κόβει
την κορδέλα. Είναι ο ίδιος που παλιότερα τηλεφωνούσε σε συμβούλους του Μαρουσιού να
τους συγχαρεί για την αντίστασή τους. Tώρα αποκαλεί το έργο «κούκλα», αγνοώντας
προφανώς πως πολλά από τα καταστήματα του Mall λειτουργούν χωρίς άδεια....
100 χιλιάδες και βάλε τ.μ. για πάντα
πόσοι δημοσιογράφοι για 15 ημέρες
Όλη η υπόθεση του Mall χτίστηκε πάνω σε μία πρόφαση: στην ανάγκη φιλοξενίας των
ξένων δημοσιογράφων στο Μαρούσι.
Αρχικά, το «Χωριό Τύπου» θα φιλοξενούσε 5.585 δημοσιογράφους. Το Νοέμβριο του 2001,
στο έντυπο του δημάρχου Αμαρουσίου (Το Μαρούσι προς το 2004), οι δημοσιογράφοι
μειώνονται σε 5.000. Όταν πλέον υπογράφεται η σύμβαση με τον «Αθήνα 2004», οι
δημοσιογράφοι πέφτουν τελικά στους 1.600!
Όσο οι δημοσιογράφοι μειώνονταν, τόσο τα τετραγωνικά του Μall αυξάνονταν! Ξεκινούν
από 0 τ.μ (αφού ο Αθήνα 2004 και η ΔΟΕ δεν απαίτησαν κανένα εμπορικό κέντρο), γίνονται
23.000 με το νόμο Λαλιώτη και φτάνουμε στα 85.000 τ.μ. των νόμων Παπανδρέου και
Βενιζέλου. Τελικά, το Mall επισήμως καταλαμβάνει 58.500 τ.μ. (και 90.000 τ.μ. υπόγεια).
Ζητήσαμε από πολιτικούς μηχανικούς να “μετρήσουν” τα πραγματικά τετραγωνικά του
Mall, και τα βγάζουν όχι 58.500 αλλά πάνω από 120.000!
Τελικά, στους Ολυμπιακούς δεν τηρήθηκε ούτε το πρόσχημα των 1.600 δημοσιογράφων!
Στελέχη του Αθήνα 2004 λένε οφ δε ρέκορντ πως το «Maroussi 1 Media Village»
λειτούργησε... λιγάκι. Σύμφωνα με την κ. Φιλίτσα Δασκαλάκη, δ/ντρια τομέα ολυμπιακών
χωριών, στα χωριά τύπου στο Μαρούσι φιλοξενήθηκαν 1.400 δημοσιογράφοι και 100 στο
ΙΑΣΩ». Ωστόσο, η Σοφία Σακοράφα παραθέτει περιπτώσεις ξένων δημοσιογράφων που
τελικά διέμειναν αλλού. Στο site της αμερικανικής εφημερίδας «Houston Chronicle»,
διαβάσαμε πως συντάκτες της «Boston Globe» (μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας)
«ειδοποιήθηκαν να μείνουν στο μαιευτήριο ΙΑΣΩ επειδή το Maroussi Media Village δεν
ήταν έτοιμο». «Φοβάμαι» λέει ο δημοσιογράφος Τζον Πίτερς -με σαφή είναι η αλήθεια
τάση υπερβολής- «μη μπουν μέσα οι νοσοκόμες να μου κάνουν καμία ένεση...»
Μικροί Ήρωες: Το ακόντιο και το δόρυ
* Η Σοφία Σακοράφα, δημοτική σύμβουλος Αμαρουσίου και μέλος της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ,
είναι η μοναδική Ελληνίδα (ή Έλληνας) πολιτικός που σήκωσε φωνή μπροστά στο
«έγκλημα» όπως το χαρακτήρισε η ίδια, του Mall. Τελικά πλήρωσε τη στάση της
πολλαπλώς. Ιδού πώς ένα δημόσιο πρόσωπο τόσο θετικά αποτυπωμένο στη συνείδηση του
κόσμου μπορεί να σβηστεί από τον πολιτικό χάρτη της χώρας. Για δύο χρόνια, τα ΜΜΕ (τα
τοπικά και τα πανελλήνια) την έκοψαν. Ακόμα και κουτσομπολίστικα έντυπα
επιστρατεύθηκαν με δημοσιεύματα για την προσωπική της ζωή. Και όταν έφτασαν οι
εκλογές του 2004, το ΠΑΣΟΚ την έκοψε αναιτιολόγητα από τις λίστες. Με προσωπικό βέτο
του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη...
Αν η Σακοράφα ρίχνει ακόντιο, ο Δορίλαος κρατάει δόρυ - δικαστικό. Ο Δορίλαος
Κλαπάκης είναι ο άνθρωπος που είχε τα κότσια να ξεκινήσει και να υπογράψει τις
προσφυγές στη δικαιοσύνη εναντίον του δημάρχου Τζανίκου και της Lamda. Αλλά και
πολλών άλλων, ακόμα και των αστυνομικών που δεν τήρησαν την απόφαση του ΣτΕ.
Αρχιτέκτων, πατέρας 4 παιδιών, παππούς. Όσο μιλάμε, ασχολείται ταυτόχρονα με την
εγγονή του που κάνει τα μαθήματά της, ενώ δικαιολογείται και στη γυναίκα του στο
τηλέφωνο επειδή ακόμα δεν ψώνισε από τη λαϊκή. «Εμείς απλώς τηρούμε τους νόμους. Ας
τους τηρήσει κι ο Λάτσης, κι ας φτιάξει ό,τι θέλει. Υπάρχει μια παρέα νέων δικηγόρων στο
Μαρούσι που δεν αφήνει τίποτε να περάσει έτσι». Δίνει ραντεβού στην εκδίκαση της
προσφυγής κατά του Mall στο ΣτΕ και τον ρωτάω τι νόημα έχουν όλ’ αυτά, αφού το Mall
ήδη λειτουργεί: «Το πρόβλημα δεν είναι το παράνομο τσιμέντο. Είναι θέμα αξιοπρέπειας
του καθενός μας. Αυτό που διακυβεύεται είναι η υπόσταση του ελληνικού κράτους».
Πού είναι το πάρκο, οέο;
Στην ανακοίνωση για την ανάληψη του Χωριού Τύπου (9.5.2002), η Lamda είχε αναλάβει
δύο δεσμεύσεις:
(α) “Κέντρο πολλαπλών εμπορικών, ψυχαγωγικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων για
την εξυπηρέτηση των δημοσιογράφων που θα καταλύσουν στο «Χωριό Τύπου»”. Στους
Ολυμπιακούς, το υπό ανέγερση εμπορικό κέντρο καλύφθηκε με πανέλα ώστε να μη φαίνεται
το εργοτάξιο (η τρύπα, όπως έλεγαν οι Μαρουσιώτες), και φυσικά ούτε κατά διάνοια
εξυπηρέτησε «ολυμπιακές χρήσεις».
(β) “Ενιαίο πάρκο 80 στρεμμάτων που δημιουργείται εξ ολοκλήρου και διαμορφώνει
«πνεύμονα πρασίνου» (ανακοίνωση Lamda, 9.5.2002). Στο site της Lamda Olympia Village
το πάρκο παρουσιάζεται στα διαγράμματα σαν να έχει γίνει. Πού είναι το πάρκο, ο-έ-ο;
Αρκεί μια βόλτα στην περιοχή για να δει κανείς πως “το πάρκο” δεν είναι παρά πάρκινγκ για
λεωφορεία, όπως άλλωστε φαίνεται και στον επίσημο χάρτη του Αθήνα 2004!
7 πράγματα για το Mall που δεν λέει κανείς + 1 που λένε όλοι
1. Κανένα από τα μαγαζιά εστίασης και τα σινεμά στο Mall, σύμφωνα με τον Δ. Κλαπάκη,
δεν έχει άδεια λειτουργίας από την αρμόδια επιτροπή της Νομαρχίας. Κανένα, δηλαδή, δεν
έχει ελεγχθεί για θέματα υγιεινής, ασφάλειας, πυρασφάλειας κ.λπ.
2. Ο ΟΕΚ δεν έχει μεταβιβάσει την έκταση πάνω στην οποία χτίστηκε το Μall. Δηλαδή, το
Mall λειτουργεί χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας.
3. Αρχικά η Lamda είχε δεσμευτεί να κατασκευάσει γραφεία 13.000 τ.μ. για τον ΟΕΚ . Tα
γραφεία δεν κατασκευάστηκαν ποτέ, η σύμβαση με τον ΟΕΚ άλλαξε και τελικά
συμφωνήθηκε ο ΟΕΚ να πληρωθεί σε μετρητά - τα οποίο δεν έχουν καταβληθεί!
4. H Lamda κέρδισε τον διαγωνισμό για το «Χωριό Τύπου» αλλά ακόμα δεν έχει καταβάλει
παρά μικρό μέρος του τιμήματος στο Δήμο Αμαρουσίου. Η Lamda προτείνει στο Δήμο να
τον αποπληρώσει σε είδος, παραχωρώντας του διαμερίσματα στον οικισμό Ήλιδα.
5. Το Μall δημιούργησε 2.500 θέσεις εργασίας (αλλά, σύμφωνα με τη Σοφία Σακοράφα,
εξαιτίας του χιλιάδες άλλες θέσεις χάθηκαν ή θα χαθούν στο Μαρούσι).
6. Σύμφωνα με τον Πέτρο Κούκουζα της “Κίνησης Κόντρα Στον Καιρό”, «για το Μαρούσι,
Mall σημαίνει 300.000 κυβικά μέτρα τσιμεντένιοι όγκοι σε πρώην ελεύθερους χώρους και
5.000 περισσότερες διελεύσεις αυτοκινήτων την ημέρα».
7. Εκδικάζεται στις 7 Μαρτίου 2006, μετά από 6 αναβολές, η προσφυγή στο ΣτΕ για το νόμο
Βενιζέλου που νομιμοποίησε το Μall.
+1. Το Mall ζει και βασιλεύει.

του Νικόλα Λεοντόπουλου
Το κείμενο αρχικά δημοσιεύθηκε στην:
Ιστοσελίδα: galera.gr
URL: http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=68

[billgeo]

....FOBERA ENDIAFERON KEIMENO, POU PREPEI NA MAS KANEI NA DOUME ME ALLA MATI THN OPOIA MALAKIA MAS PLASAROUN APO TA MME...

...ALLA META TI GINETE??:confused:

[Krokodilos001]

Eimouna sigouros oti oi olimpiakoi agones itan to prosxima gia to megalo fagopoti mias mikris pareas, alla oti tha to kanane me tetio krabgaleo ke ksediatropp tropo.....me ekplisei!

ke se anotera

[AFTER]

Γιατι νομιζατε οτι λεγανε/λεγαμε ''ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΣ'' ?

Νομιζατε οτι νοιαζονται για τους ολυμπιακους?

[tools]

κοιταξτε στις αναζητησεις,στο θεμα του μαγου,
παιζει μερες το θεμα:wave2:

[billgeo]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Krokodilos001
Eimouna sigouros oti oi olimpiakoi agones itan to prosxima gia to megalo fagopoti mias mikris pareas, alla oti tha to kanane me tetio krabgaleo ke ksediatropp tropo.....me ekplisei!

ke se anotera

KAI PALI MPRAVO MAS!!!:a06: :a06: