johnpan
12/05/2006, 15:39
Προϊστορία
Από τότε που είχα βρει ένα οικόπεδο σε τιμή ευκαιρίας, το τιμόνι μου στράβωσε! Και συγκεκριμένα, το δεξί γκριπ είχε πάρει κλίση προς τα πάνω. Μέρα με τη μέρα, και μετά μήνα με το μήνα, το συνήθισα και οδηγούσα μια χαρά. Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου να το αλλάξω. Μπορούσα βέβαια να το βγάλω και να το πάω στο μηχανουργείο του θείου μου να το βάλω στην πρέσα ώστε να το ισιώσει. Αυτό όμως δε θα διόρθωνε και τον πληγωμένο μου εγωισμό, και πιστεύω θα είχα πάντα μια υποψία πως δεν είναι τελείως ίσιο, πράγμα που θα με απασχολούσε στην αυτοπεποίθησή μου.
Οι ενέργειες
Μόλις έμαθα την τιμή του τιμονιού της Χόντα, πίστεψα το να το αγόραζα θα μου έκανε μεγαλύτερη ζημιά στον εγωισμό από το να οδηγούσα πάντα με στραβό τιμόνι, ακόμα και με στραβά πιρούνια που λέει ο λόγος! 80 ευρώ κάνει αυτό το κομμάτι επινικελωμένου σωλήνα! Πέρασα λοιπόν στην αντεπίθεση! Κοίταξα τι παίζει στην αγορά και πήρα ένα τιμόνι με 20 ευρώ, όσο πιο κοντά μπορούσα στο γνήσιο σχήμα.
Αργότερα αγόρασα και τα αντίβαρα από το ίδιο μαγαζί, ώστε να μπορούσα να σιγουρευτώ ότι θα μπαίνουν στο τιμόνι. Τα αντίβαρα που ξεβίδωσα από το αρχικό τιμόνι δεν έμπαιναν στο νέο γιατί δεν υπήρχε κολλημένο παξιμάδι εσωτερικά, και έτσι πήρα από αυτά που όσο τα βιδώνεις διαστέλονται και σφηνώνουν μέσα. Προσέξτε τα αντίβαρα να έχουν αρκετό βάρος και να μην είναι τα ψεύτικα που βάζουν στα παπάκια, αν δε θέλετε να μουδιάζουν οι παλάμες σας στο πρώτο δεκάλεπτο της βόλτας.
Με το φίλο μου τον Κώστα, ένα μεσημέρι, αρχίσαμε να λύνουμε το στραβό τιμόνι, αφού πρώτα φτιάξαμε την απαραίτητη φραπεδιά! Ξεκινήσαμε από το αριστερό γκριπ όπου αφού βγάλαμε εύκολα το βιδωτό αντίβαρο, το πρώτο εμπόδιο ήταν να βγει το λαστιχένιο γκριπ. Η λύση ήταν με ένα σουγιά να το ανασηκώνω από όλο και πιο βαθιά σημεία, και ταυτόχρονα να του ρίχνω το γνωστό λιπαντικό WD40. Μετά λύσαμε τους διακόπτες, και με προσοχή αποσυνδέσαμε τη ντίζα του τσοκ από το πλαστικό της δαχτυλίδι. Τέλος λύσαμε το σετ καθρέπτη - μανέτα συμπλέκτη μόνο από τα δυο δεκαράκια παξιμάδια που συγκρατούνται στο τιμόνι και τα αφήσαμε να κρέμονται. Χρειάστηκε να αποσυνδέσω τα δύο καλωδιάκια που συνδέονται στο συμπλέκτη για να ανιχνεύουν τη θέση του.
Μετά πήγαμε στο δεξί γριπ όπου δυσκολευτήκαμε λίγο να βγάλουμε τις ντίζες του γκαζιού. Θέλει προσοχή να μην τις τσακίσετε ή κόψετε το βαρελάκι με το τράβηγμα. Τραβήξτε τη από το συρματόσκοινο και όχι από το βαρελάκι. Ομοίως και στο δεξί γκριπ, βγάλαμε με τη σειρά αντίβαρο, γκάζι, ηλεκτρικά, και καθρέπτη. Εδώ χρειάστηκε να αφαιρέσουμε τη μανέτα του φρένου που είναι όμως μια απλή βίδα – άξονας με παξιμάδι. Υπήρχαν και στο δεξί γκριπ κάτι καλώδια τα οποία αποσύνδεσα με απλό τράβηγμα, είναι του φως του φρένου.
Τέλος, με το σουγιαδάκι βγάλαμε τα καπάκια από τα 4 άλεν που συγκρατούν το τιμόνι, και λύσαμε τα άλεν. Το τιμόνι πλέον ήταν ένα κομμάτι σωλήνας στα χέρια μας! Κρατήσαμε όλες τις βίδες και ότι άλλο αφαιρέσαμε σε ειδικές θέσεις στον πάγκο ώστε να μπουν όλα στη θέση από όπου βγήκαν.
Από τότε που είχα βρει ένα οικόπεδο σε τιμή ευκαιρίας, το τιμόνι μου στράβωσε! Και συγκεκριμένα, το δεξί γκριπ είχε πάρει κλίση προς τα πάνω. Μέρα με τη μέρα, και μετά μήνα με το μήνα, το συνήθισα και οδηγούσα μια χαρά. Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου να το αλλάξω. Μπορούσα βέβαια να το βγάλω και να το πάω στο μηχανουργείο του θείου μου να το βάλω στην πρέσα ώστε να το ισιώσει. Αυτό όμως δε θα διόρθωνε και τον πληγωμένο μου εγωισμό, και πιστεύω θα είχα πάντα μια υποψία πως δεν είναι τελείως ίσιο, πράγμα που θα με απασχολούσε στην αυτοπεποίθησή μου.
Οι ενέργειες
Μόλις έμαθα την τιμή του τιμονιού της Χόντα, πίστεψα το να το αγόραζα θα μου έκανε μεγαλύτερη ζημιά στον εγωισμό από το να οδηγούσα πάντα με στραβό τιμόνι, ακόμα και με στραβά πιρούνια που λέει ο λόγος! 80 ευρώ κάνει αυτό το κομμάτι επινικελωμένου σωλήνα! Πέρασα λοιπόν στην αντεπίθεση! Κοίταξα τι παίζει στην αγορά και πήρα ένα τιμόνι με 20 ευρώ, όσο πιο κοντά μπορούσα στο γνήσιο σχήμα.
Αργότερα αγόρασα και τα αντίβαρα από το ίδιο μαγαζί, ώστε να μπορούσα να σιγουρευτώ ότι θα μπαίνουν στο τιμόνι. Τα αντίβαρα που ξεβίδωσα από το αρχικό τιμόνι δεν έμπαιναν στο νέο γιατί δεν υπήρχε κολλημένο παξιμάδι εσωτερικά, και έτσι πήρα από αυτά που όσο τα βιδώνεις διαστέλονται και σφηνώνουν μέσα. Προσέξτε τα αντίβαρα να έχουν αρκετό βάρος και να μην είναι τα ψεύτικα που βάζουν στα παπάκια, αν δε θέλετε να μουδιάζουν οι παλάμες σας στο πρώτο δεκάλεπτο της βόλτας.
Με το φίλο μου τον Κώστα, ένα μεσημέρι, αρχίσαμε να λύνουμε το στραβό τιμόνι, αφού πρώτα φτιάξαμε την απαραίτητη φραπεδιά! Ξεκινήσαμε από το αριστερό γκριπ όπου αφού βγάλαμε εύκολα το βιδωτό αντίβαρο, το πρώτο εμπόδιο ήταν να βγει το λαστιχένιο γκριπ. Η λύση ήταν με ένα σουγιά να το ανασηκώνω από όλο και πιο βαθιά σημεία, και ταυτόχρονα να του ρίχνω το γνωστό λιπαντικό WD40. Μετά λύσαμε τους διακόπτες, και με προσοχή αποσυνδέσαμε τη ντίζα του τσοκ από το πλαστικό της δαχτυλίδι. Τέλος λύσαμε το σετ καθρέπτη - μανέτα συμπλέκτη μόνο από τα δυο δεκαράκια παξιμάδια που συγκρατούνται στο τιμόνι και τα αφήσαμε να κρέμονται. Χρειάστηκε να αποσυνδέσω τα δύο καλωδιάκια που συνδέονται στο συμπλέκτη για να ανιχνεύουν τη θέση του.
Μετά πήγαμε στο δεξί γριπ όπου δυσκολευτήκαμε λίγο να βγάλουμε τις ντίζες του γκαζιού. Θέλει προσοχή να μην τις τσακίσετε ή κόψετε το βαρελάκι με το τράβηγμα. Τραβήξτε τη από το συρματόσκοινο και όχι από το βαρελάκι. Ομοίως και στο δεξί γκριπ, βγάλαμε με τη σειρά αντίβαρο, γκάζι, ηλεκτρικά, και καθρέπτη. Εδώ χρειάστηκε να αφαιρέσουμε τη μανέτα του φρένου που είναι όμως μια απλή βίδα – άξονας με παξιμάδι. Υπήρχαν και στο δεξί γκριπ κάτι καλώδια τα οποία αποσύνδεσα με απλό τράβηγμα, είναι του φως του φρένου.
Τέλος, με το σουγιαδάκι βγάλαμε τα καπάκια από τα 4 άλεν που συγκρατούν το τιμόνι, και λύσαμε τα άλεν. Το τιμόνι πλέον ήταν ένα κομμάτι σωλήνας στα χέρια μας! Κρατήσαμε όλες τις βίδες και ότι άλλο αφαιρέσαμε σε ειδικές θέσεις στον πάγκο ώστε να μπουν όλα στη θέση από όπου βγήκαν.