ΙΠΠΕΑΣ
12/05/2006, 17:11
Μέρα: Καθημερινή
Ώρα: Λίγο πριν τα μεσάνυχτα
Περιοχή : N. Ιωνία
Επιστρέφω από βόλτα που είχα πάει με κάποιον φίλο μετά την δουλειά.
Είναι αργά και οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης κοιμούνται γιατί αύριο το πρωϊ δουλεύουν. Οι δρόμοι είναι άδειοι και εγώ συνήθως οδηγώ σχετικά γρήγορα αφού το πεδίο είναι ελεύθερο.
Ο δρόμος που διένυα ήταν ο δρόμος που πάντα ακολουθώ για να γυρίσω στο σπίτι μου τελιώνοντας την εργασία μου. Γνωρίζω και την παραμικρή λακούβα στο συγκεκριμένο δρόμο και δεν αλλάζω ποτέ διαδρομή.
Σε ένα σκοτεινό κομμάτι(ερημικό εκείνη την ώρα) της διαδρομής μου υπάρχει μία εύκολη αριστερή στροφή. Πριν τη στροφή αυτή ένα σκουρόχρωμο αυτοκίνητο που μοιάζει με opel astra(Δεν πρόσεξα ιδιαίτερα) είναι μπροστά μου, κινούμενο με υπερβολικά χαμηλή ταχύτητα για το προχωρημένο της ώρας. Με συνοπτικές διαδικασίες βγαίνω αριστερά για να προλάβω να το προσπεράσω πριν τη στροφή. Δίνω ότι γκάζι έχω για να γεμίσει η 3η του παπιού και να ρίξω την 4η όταν τον περάσω για να βρεθώ στα δεξιά του δρόμου πριν την στροφή.
Αυτό ήταν, 1'' αφού έριξα την 4η και έχω διανύσει τη μισή στροφή, ακούω από πίσω μου σειρήνες και φλας να αναβοσβήνουν. :confused:
Συνηθισμένος εδώ και αρκετά χρόνια από τους ελέγχους και τις δημόσιες σχέσεις με τα όργανα της τάξης, βγάζω δεξί φλας και σταματώ μετά από 7-8 μέτρα, ενώ από πίσω ακούω το θηρίο να με πλησιάζει μαρσαριστό.
Γνωρίζοντας τι θα επακολουθήσει, με του που κατεβαίνω από τη σέλα στερεώνω το παπί στο διπλό σταν. Χωρίς καν να κοιτάξω πίσω μου, βγάζω τα γάντια μου αφήνοντας τα στη σέλα και βγάζω και το κράνος μου τοποθετώντας στο καθρέφτη.
Ήρθε η ώρα να αντικρύσω το βλέμα του νόμου :lol: . Γυρνώ πίσω μου και βλέπω ένα άτομο αριστερά μου (στην εμπρός δεξιά πόρτα του αυτοκινήτου- Πεζοδρόμιο) και έναν δεξιά μου(στην αριστερή εμπρός πόρτα του αυτοκινήτου). Και οι δύο είχαν τα χέρια τους, επειδικτικά αιωρούμενα, 10 εκατοστά από την δεξιά εμπρόσθια τσέπη τους(Περιμέναν μία λάθος κίνηση μου :evil: ). Τα ρούχα τους θύμιζαν ντύσιμο καθημερινών βιοπαλαιστών :eyepop: . Για μιά στιγμή πίστεψα ότι μπορεί και να μην ήταν αυτοί που παρίσταναν αλλά το όλο σκηνικό (Ερημιά, σκοτάδι, σειρήνες) με οδήγησαν σε κλάσσματα δευτερολέπτου να υποθέσω το προφανές :rolleyes: . Η προτροπή του μεγαλύτερου(στα αριστερά μου) "Άδεια , Δίπλωμα και μία ασφάλεια" έσβησε από το μυαλό μου κάθε ίχνος αμφιβολία.
Δεν ανοίγω το colori γιατί όταν πάω και έρχομαι στην δουλειά κρατώ τα χαρτιά μου στην τσάντα εργασίας, μέσα στη βαλίτσα. Βγάζω τα κλεδιά από τη μίζα και τα χρησιμοποιώ για να ανοίξω τη μπαγαζιέρα. Ανοίγω την τσέπη της τσάντας και τους δίνω όλα τα χαρτιά μου. Ο μεγάλος αρχίζει να παίρνει τηλέφωνα για να επιβεβαιώσει την εγκυρότητα των χαρτιών μου και τη νομιμότητα του οχήματος.
Μου κάνουν εναλλάξ ερωτήσεις:
Που μένεις ;
Απαντώ
Που δουλεύεις;
Απαντώ
Μία τυλιγμένη πορτοκαλί σακούλα που είχε πάνω από την τσάντα της δουλειάς μου και περιείχε ένα φαστ, ένα μικρό φακό και μία τσιμπίδα :lol: , προξενούν εκ νέου άγχος στους δύο φίλους μου. Το πιάνω και τους το επιδευκνύω λέγοντας τους, εδώ έχω ένα φακό, ένα φάστ και ένα εργαλείο. Την ώρα που πάω να βγάλω τα χοντρά λάστιχα τσιτώνονται ακόμα περισσότερο νομίζοντας ότι μπορεί και να μην έχει αυτό που τους έλεγα.
Καθησυχάζονται σιγά σιγά από το θέαμα. Εκείνη την ώρα έρχεται και το τηλεφώνημα της "αθώωσης μου" οπότε χαλαρώνουν προοδευτικά. Ο μεγάλος λέει στον μικρό να κάνει έλεγχο και την τσάντα μου που περιείχε μέσα ένα μπολάκι από το φαγητό μου :lol: και ένα αδιάβροχο.
Στο τέλος διαπιστώνω ότι με το μικρό έχουμε κοινά ενδιαφέροντα σε σχέση με τον τομέα της εργασίας μου(αφού συνειδητοποίησαν που εργάζομαι) και πιάνουμε κουβέντα για αυτό. Ενδιαφερόταν για το προϊον της εργασίας μου και ξαφνικά μέσα στην ερημιά και το σκοτάδι, διαπιστώνω ότι κάνω διάλεξη προμοτάροντας προϊόντα :rotflmao: :rotflmao: :a24: και λύνοντας απορίες κατά την διάρκεια μπλόκου από την ασφάλεια. Απ έξω προσπαθούσα να καλύψω την αμηχανία της κατάσταση και από μέσα μου γέλαγα μανιωδώς :lol: :bigcry: .
Στο τέλος μου επέστρεψαν το πλαστικό με τα χαρτιά και μου λένε "Έλεγξε τα χαρτιά στη θήκη μην έπεσε τίποτα κάτω και μας χρεώσεις" :lol: :a013: . Καληνυχτίζω με καληνυχτίζουν και φύγαμε.
Φεύγοντας παρατήρησα ότι το αυτοκίνητο που είχαν απ έξω ήταν σακαράκα αλλά τα "σωθικά" του άλλα κρύβαν όπως διαπίστωσα πριν με σταματήσουν.
Ελπίζω η περιγραφή μου να χρησιμεύσει σε κάτι σε οποιονδήποτε βρεθεί σε ανάλογη θέση. Πρώτη φορά για να πω την αλήθεια μου την πέσαν ασφαλίτες. Μου είχε γίνει πολλές φορές έλεγχος από την τροχαία αλλά από ασφαλίτες πρώτη φορά.
:wave2:
Ώρα: Λίγο πριν τα μεσάνυχτα
Περιοχή : N. Ιωνία
Επιστρέφω από βόλτα που είχα πάει με κάποιον φίλο μετά την δουλειά.
Είναι αργά και οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης κοιμούνται γιατί αύριο το πρωϊ δουλεύουν. Οι δρόμοι είναι άδειοι και εγώ συνήθως οδηγώ σχετικά γρήγορα αφού το πεδίο είναι ελεύθερο.
Ο δρόμος που διένυα ήταν ο δρόμος που πάντα ακολουθώ για να γυρίσω στο σπίτι μου τελιώνοντας την εργασία μου. Γνωρίζω και την παραμικρή λακούβα στο συγκεκριμένο δρόμο και δεν αλλάζω ποτέ διαδρομή.
Σε ένα σκοτεινό κομμάτι(ερημικό εκείνη την ώρα) της διαδρομής μου υπάρχει μία εύκολη αριστερή στροφή. Πριν τη στροφή αυτή ένα σκουρόχρωμο αυτοκίνητο που μοιάζει με opel astra(Δεν πρόσεξα ιδιαίτερα) είναι μπροστά μου, κινούμενο με υπερβολικά χαμηλή ταχύτητα για το προχωρημένο της ώρας. Με συνοπτικές διαδικασίες βγαίνω αριστερά για να προλάβω να το προσπεράσω πριν τη στροφή. Δίνω ότι γκάζι έχω για να γεμίσει η 3η του παπιού και να ρίξω την 4η όταν τον περάσω για να βρεθώ στα δεξιά του δρόμου πριν την στροφή.
Αυτό ήταν, 1'' αφού έριξα την 4η και έχω διανύσει τη μισή στροφή, ακούω από πίσω μου σειρήνες και φλας να αναβοσβήνουν. :confused:
Συνηθισμένος εδώ και αρκετά χρόνια από τους ελέγχους και τις δημόσιες σχέσεις με τα όργανα της τάξης, βγάζω δεξί φλας και σταματώ μετά από 7-8 μέτρα, ενώ από πίσω ακούω το θηρίο να με πλησιάζει μαρσαριστό.
Γνωρίζοντας τι θα επακολουθήσει, με του που κατεβαίνω από τη σέλα στερεώνω το παπί στο διπλό σταν. Χωρίς καν να κοιτάξω πίσω μου, βγάζω τα γάντια μου αφήνοντας τα στη σέλα και βγάζω και το κράνος μου τοποθετώντας στο καθρέφτη.
Ήρθε η ώρα να αντικρύσω το βλέμα του νόμου :lol: . Γυρνώ πίσω μου και βλέπω ένα άτομο αριστερά μου (στην εμπρός δεξιά πόρτα του αυτοκινήτου- Πεζοδρόμιο) και έναν δεξιά μου(στην αριστερή εμπρός πόρτα του αυτοκινήτου). Και οι δύο είχαν τα χέρια τους, επειδικτικά αιωρούμενα, 10 εκατοστά από την δεξιά εμπρόσθια τσέπη τους(Περιμέναν μία λάθος κίνηση μου :evil: ). Τα ρούχα τους θύμιζαν ντύσιμο καθημερινών βιοπαλαιστών :eyepop: . Για μιά στιγμή πίστεψα ότι μπορεί και να μην ήταν αυτοί που παρίσταναν αλλά το όλο σκηνικό (Ερημιά, σκοτάδι, σειρήνες) με οδήγησαν σε κλάσσματα δευτερολέπτου να υποθέσω το προφανές :rolleyes: . Η προτροπή του μεγαλύτερου(στα αριστερά μου) "Άδεια , Δίπλωμα και μία ασφάλεια" έσβησε από το μυαλό μου κάθε ίχνος αμφιβολία.
Δεν ανοίγω το colori γιατί όταν πάω και έρχομαι στην δουλειά κρατώ τα χαρτιά μου στην τσάντα εργασίας, μέσα στη βαλίτσα. Βγάζω τα κλεδιά από τη μίζα και τα χρησιμοποιώ για να ανοίξω τη μπαγαζιέρα. Ανοίγω την τσέπη της τσάντας και τους δίνω όλα τα χαρτιά μου. Ο μεγάλος αρχίζει να παίρνει τηλέφωνα για να επιβεβαιώσει την εγκυρότητα των χαρτιών μου και τη νομιμότητα του οχήματος.
Μου κάνουν εναλλάξ ερωτήσεις:
Που μένεις ;
Απαντώ
Που δουλεύεις;
Απαντώ
Μία τυλιγμένη πορτοκαλί σακούλα που είχε πάνω από την τσάντα της δουλειάς μου και περιείχε ένα φαστ, ένα μικρό φακό και μία τσιμπίδα :lol: , προξενούν εκ νέου άγχος στους δύο φίλους μου. Το πιάνω και τους το επιδευκνύω λέγοντας τους, εδώ έχω ένα φακό, ένα φάστ και ένα εργαλείο. Την ώρα που πάω να βγάλω τα χοντρά λάστιχα τσιτώνονται ακόμα περισσότερο νομίζοντας ότι μπορεί και να μην έχει αυτό που τους έλεγα.
Καθησυχάζονται σιγά σιγά από το θέαμα. Εκείνη την ώρα έρχεται και το τηλεφώνημα της "αθώωσης μου" οπότε χαλαρώνουν προοδευτικά. Ο μεγάλος λέει στον μικρό να κάνει έλεγχο και την τσάντα μου που περιείχε μέσα ένα μπολάκι από το φαγητό μου :lol: και ένα αδιάβροχο.
Στο τέλος διαπιστώνω ότι με το μικρό έχουμε κοινά ενδιαφέροντα σε σχέση με τον τομέα της εργασίας μου(αφού συνειδητοποίησαν που εργάζομαι) και πιάνουμε κουβέντα για αυτό. Ενδιαφερόταν για το προϊον της εργασίας μου και ξαφνικά μέσα στην ερημιά και το σκοτάδι, διαπιστώνω ότι κάνω διάλεξη προμοτάροντας προϊόντα :rotflmao: :rotflmao: :a24: και λύνοντας απορίες κατά την διάρκεια μπλόκου από την ασφάλεια. Απ έξω προσπαθούσα να καλύψω την αμηχανία της κατάσταση και από μέσα μου γέλαγα μανιωδώς :lol: :bigcry: .
Στο τέλος μου επέστρεψαν το πλαστικό με τα χαρτιά και μου λένε "Έλεγξε τα χαρτιά στη θήκη μην έπεσε τίποτα κάτω και μας χρεώσεις" :lol: :a013: . Καληνυχτίζω με καληνυχτίζουν και φύγαμε.
Φεύγοντας παρατήρησα ότι το αυτοκίνητο που είχαν απ έξω ήταν σακαράκα αλλά τα "σωθικά" του άλλα κρύβαν όπως διαπίστωσα πριν με σταματήσουν.
Ελπίζω η περιγραφή μου να χρησιμεύσει σε κάτι σε οποιονδήποτε βρεθεί σε ανάλογη θέση. Πρώτη φορά για να πω την αλήθεια μου την πέσαν ασφαλίτες. Μου είχε γίνει πολλές φορές έλεγχος από την τροχαία αλλά από ασφαλίτες πρώτη φορά.
:wave2: