latris mixanis
14/05/2006, 06:27
Λόγου τρελλού άγχους το τελευταίο διάστημα δεν έχω ύπνο. Έτσι και χτες/σήμερα δεν μπορούσα να κοιμήθω,το σπίτι δεν με χωρούσε,με έπνιγε.Σηκώνομαι και ξεκινάω κατά τις 4:30 για Σούνιο μαζί με τη λατρεία μου....
Με πολύ χαλαρούς ρυθμούς ξεκίνησα και άρχισα να απολαμβάνω το φεγγάρι συντροφιά με τη θάλασσα,τα μαγικά χρώματα που υπήρχαν γύρω.Κάποια στιγμή έφτασα και έκατσα να απολαύσω το τοπίο!Ήταν μαγευτικά και το γεμάτο φεγγάρι απλά υπέροχο(μακάρι να είχα ένα φίλο μαζί να μοιραστώ αυτή τη μαγεία).
Ήρθε η ώρα του γυρισμού και φυσικά οι δρόμοι γεμάτοι απο αμάξια,μηχανές και μεθυσμένους. Για το γυρισμό μου προτίμησα να γυρίσω απο Βάρη και μετά Βουλιαγμένης,διότι στην Ποσειδώνος υπερβολική κίνηση και
επικίνδυνα :sick:
Όπως κινούμαι στη Βουλιαγμένη ξαφνικά ντελαπάρει ένα αμάξι :(
Βλέπω ένα νεαρό παιδί να κάθεται δίπλα απο το αμάξι γεμάτο αίματα. Χωρίς να το σκεφτώ ανεβάζω τη μηχανή στο πεζοδρομίο και πάω να δω πως μπορώ να βοηθήσω:sick:
Το παιδί ευτυχώς δεν είχε χτυπήσει πολύ σοβαρά. Επιφανειακά τραύματα στο κεφάλι και ένα πολύ καλό τραύμα στο δάχτυλο του χεριού(ας μην μπω σε λεπτομέρειες). Ρωτάω τα παιδιά που είχαν σταματήσει με ένα αμάξι να βοηθήσουν, αν έχουν φαρμακείο. Μου δίνουν από το ντελαπαρισμένο αμάξι ,το οποίο ήταν και πλήρως εξοπλισμένο(γιατρός ο παθών) και ξεκινάω να του δίνω τις πρώτες βοήθειες και να πιέζω την αιμοραγία μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο να τον πάρει:rolleyes:
Δεν άργησε πολύ ,έκανε 10-15 λεπτά για να έρθει και όλο αυτό το διάστημα το παιδί ρωτούσε πως έγινε και αν θα φτιάχνοταν το αμάξι. έρχεται ο τραυματιοφορέας και του είπα πόση ώρα πίεζα και τι ακριβώς χτύπημα είχε,μετά έπεισα το παληκάρι να βάλει το κολάρο έστω και αν δεν πονούσε.Σημείωση ότι την ώρα που περιμέναμε να έρθει το ασθενοφόρο έτυχε να περνάει ένα άλλο με ασθενή μέσα,αλλά σταμάτησε και περίμενε μαζί μας μέχρι να έρθει αυτό που καλέσαμε.
Αφού μπήκε στο νοσοκομειακό έφυγα για το σπίτι.
Τελικά χαίρομαι που ξεκίνησα τα μαθήματα Α' Βοηθειών,είναι πολύ χρήσιμα , ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί:rolleyes: Νομίζω ότι όλοι πρέπει να τα ξέρουμε
Προσοχή παιδιά στο δρόμο.......:wave2:
Με πολύ χαλαρούς ρυθμούς ξεκίνησα και άρχισα να απολαμβάνω το φεγγάρι συντροφιά με τη θάλασσα,τα μαγικά χρώματα που υπήρχαν γύρω.Κάποια στιγμή έφτασα και έκατσα να απολαύσω το τοπίο!Ήταν μαγευτικά και το γεμάτο φεγγάρι απλά υπέροχο(μακάρι να είχα ένα φίλο μαζί να μοιραστώ αυτή τη μαγεία).
Ήρθε η ώρα του γυρισμού και φυσικά οι δρόμοι γεμάτοι απο αμάξια,μηχανές και μεθυσμένους. Για το γυρισμό μου προτίμησα να γυρίσω απο Βάρη και μετά Βουλιαγμένης,διότι στην Ποσειδώνος υπερβολική κίνηση και
επικίνδυνα :sick:
Όπως κινούμαι στη Βουλιαγμένη ξαφνικά ντελαπάρει ένα αμάξι :(
Βλέπω ένα νεαρό παιδί να κάθεται δίπλα απο το αμάξι γεμάτο αίματα. Χωρίς να το σκεφτώ ανεβάζω τη μηχανή στο πεζοδρομίο και πάω να δω πως μπορώ να βοηθήσω:sick:
Το παιδί ευτυχώς δεν είχε χτυπήσει πολύ σοβαρά. Επιφανειακά τραύματα στο κεφάλι και ένα πολύ καλό τραύμα στο δάχτυλο του χεριού(ας μην μπω σε λεπτομέρειες). Ρωτάω τα παιδιά που είχαν σταματήσει με ένα αμάξι να βοηθήσουν, αν έχουν φαρμακείο. Μου δίνουν από το ντελαπαρισμένο αμάξι ,το οποίο ήταν και πλήρως εξοπλισμένο(γιατρός ο παθών) και ξεκινάω να του δίνω τις πρώτες βοήθειες και να πιέζω την αιμοραγία μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο να τον πάρει:rolleyes:
Δεν άργησε πολύ ,έκανε 10-15 λεπτά για να έρθει και όλο αυτό το διάστημα το παιδί ρωτούσε πως έγινε και αν θα φτιάχνοταν το αμάξι. έρχεται ο τραυματιοφορέας και του είπα πόση ώρα πίεζα και τι ακριβώς χτύπημα είχε,μετά έπεισα το παληκάρι να βάλει το κολάρο έστω και αν δεν πονούσε.Σημείωση ότι την ώρα που περιμέναμε να έρθει το ασθενοφόρο έτυχε να περνάει ένα άλλο με ασθενή μέσα,αλλά σταμάτησε και περίμενε μαζί μας μέχρι να έρθει αυτό που καλέσαμε.
Αφού μπήκε στο νοσοκομειακό έφυγα για το σπίτι.
Τελικά χαίρομαι που ξεκίνησα τα μαθήματα Α' Βοηθειών,είναι πολύ χρήσιμα , ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί:rolleyes: Νομίζω ότι όλοι πρέπει να τα ξέρουμε
Προσοχή παιδιά στο δρόμο.......:wave2: