DirtyHarry
30/04/2004, 02:37
> Ας μην κρυβόμαστε άλλο. Η σπουδαιότητα της πορδής στην ομαλή λειτουργία
του
> οργανισμού αλλά και της ψυχολογίας μας είναι μεγάλη. Η κομπλεξική κοινωνία
> μας όμως τη μετέτρεψε σε επαίσχυντη πράξη, δείγμα έλλειψης αγωγής και
> γυφτιά. Στο δοκίμιο αυτό θα εξετάσομε τις κοινωνικές προεκτάσεις της
πορδής
> και τρόπους αντιμετώπισής της.
> Το κλάσιμο είναι φυσιολογικό. Και η Αντζελίνα Τζολί κλάνει και η Κάμερον
> Ντίαζ κλάνει. Όλοι κλάνουν επομένως ΚΙ ΕΣΥ, άρα το άρθρο αυτό σε
ενδιαφέρει.
> Πόσες φορές δε βρέθηκες στη δύσκολη θέση να πονάς και να υποφέρεις και να
μη
> μπορείς να κλάσεις για να ανακουφισθείς; Ας θεωρήσομε, λοιπόν, ότι
> βρισκόμαστε σε μια κοινωνική εκδήλωση και μάλιστα συμμετέχομε ενεργά σε
> κάποια συζήτηση. Εάν ξαφνικά μας έλθει η ανάγκη να κλάσομε, τρία τινά
μπορεί
> να συμβούν:
> Α. Να σφιχθούμε επαρκώς με αποτέλεσμα να πνίξομε εντελώς την πορδή.
> Η έκφραση του προσώπου μας, το γουργούρισμα της κοιλιάς και οι κινήσεις
του
> σώματος θα μαρτυρήσουν σίγουρα το στόχο μας. Θα χαλάσει η διάθεσή μας και
η
> διάθεση των γύρω μας και θα αποχωρήσομε δημιουργώντας άσχημη εικόνα.
> Β. Να σφιχθούμε ανεπαρκώς με αποτέλεσμα να κλάσομε κατά λάθος.
> Μπορούμε να χωρίσομε την περίπτωση αυτή σε δύο υποπεριπτώσεις:
> Β1. Να μην ακουσθεί τίποτα. Οι γνωστές σε όλους μας "βουβές" πορδές οι
> οποίες είναι αποδεδειγμένο ότι ακολουθούνται από δυσοσμία, οπότε και πάλι
θα
> γίνομε ρεζίλι.
> Β2. Να ακουσθεί μία δειλή ριπή του πρωκτού όπως παρουσιάζεται στο παρακάτω
> ηχητικό παράδειγμα:
> Όπως θα διαπιστώσατε και ακουστικά το αποτέλεσμα είναι φρικτό. Ο δειλός
και
> επίπεδος ήχος φανερώνει την αποτυχία μας να συγκρατήσομε την πορδή αλλά
και
> την ταυτόχρονη αποτυχία μας να κλάσομε ελεύθερα.
> Η δε τρίτη και τελευταία περίπτωση είναι:
> Γ. Να κλάσομε συνειδητά και καλλιτεχνικά.
> Μπορείτε να έχετε μια ακουστική εντύπωση της περιπτώσεως αυτής:
> Τα πλεονεκτήματα;
> 1. Δείχνομε πως δε μασάμε και δε ντρεπόμαστε.
> 2. Δίνομε χιουμοριστικές διαστάσεις στην παρουσία μας, αποδεικνύοντας ότι
> είμαστε άτομα με χιούμορ.
> 3. "Σπάμε τον πάγο" και δίνομε την ευκαιρία και στους συντρόφους μας να
μας
> μιμηθούν, βγάζοντάς τους από το αδιέξοδο του επίπονου σφιξίματος.
> ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε περίπτωση που παρ' ελπίδα σπρώξομε υπερβολικά και χεσθούμε,
> αποχωρούμε αμέσως.
του
> οργανισμού αλλά και της ψυχολογίας μας είναι μεγάλη. Η κομπλεξική κοινωνία
> μας όμως τη μετέτρεψε σε επαίσχυντη πράξη, δείγμα έλλειψης αγωγής και
> γυφτιά. Στο δοκίμιο αυτό θα εξετάσομε τις κοινωνικές προεκτάσεις της
πορδής
> και τρόπους αντιμετώπισής της.
> Το κλάσιμο είναι φυσιολογικό. Και η Αντζελίνα Τζολί κλάνει και η Κάμερον
> Ντίαζ κλάνει. Όλοι κλάνουν επομένως ΚΙ ΕΣΥ, άρα το άρθρο αυτό σε
ενδιαφέρει.
> Πόσες φορές δε βρέθηκες στη δύσκολη θέση να πονάς και να υποφέρεις και να
μη
> μπορείς να κλάσεις για να ανακουφισθείς; Ας θεωρήσομε, λοιπόν, ότι
> βρισκόμαστε σε μια κοινωνική εκδήλωση και μάλιστα συμμετέχομε ενεργά σε
> κάποια συζήτηση. Εάν ξαφνικά μας έλθει η ανάγκη να κλάσομε, τρία τινά
μπορεί
> να συμβούν:
> Α. Να σφιχθούμε επαρκώς με αποτέλεσμα να πνίξομε εντελώς την πορδή.
> Η έκφραση του προσώπου μας, το γουργούρισμα της κοιλιάς και οι κινήσεις
του
> σώματος θα μαρτυρήσουν σίγουρα το στόχο μας. Θα χαλάσει η διάθεσή μας και
η
> διάθεση των γύρω μας και θα αποχωρήσομε δημιουργώντας άσχημη εικόνα.
> Β. Να σφιχθούμε ανεπαρκώς με αποτέλεσμα να κλάσομε κατά λάθος.
> Μπορούμε να χωρίσομε την περίπτωση αυτή σε δύο υποπεριπτώσεις:
> Β1. Να μην ακουσθεί τίποτα. Οι γνωστές σε όλους μας "βουβές" πορδές οι
> οποίες είναι αποδεδειγμένο ότι ακολουθούνται από δυσοσμία, οπότε και πάλι
θα
> γίνομε ρεζίλι.
> Β2. Να ακουσθεί μία δειλή ριπή του πρωκτού όπως παρουσιάζεται στο παρακάτω
> ηχητικό παράδειγμα:
> Όπως θα διαπιστώσατε και ακουστικά το αποτέλεσμα είναι φρικτό. Ο δειλός
και
> επίπεδος ήχος φανερώνει την αποτυχία μας να συγκρατήσομε την πορδή αλλά
και
> την ταυτόχρονη αποτυχία μας να κλάσομε ελεύθερα.
> Η δε τρίτη και τελευταία περίπτωση είναι:
> Γ. Να κλάσομε συνειδητά και καλλιτεχνικά.
> Μπορείτε να έχετε μια ακουστική εντύπωση της περιπτώσεως αυτής:
> Τα πλεονεκτήματα;
> 1. Δείχνομε πως δε μασάμε και δε ντρεπόμαστε.
> 2. Δίνομε χιουμοριστικές διαστάσεις στην παρουσία μας, αποδεικνύοντας ότι
> είμαστε άτομα με χιούμορ.
> 3. "Σπάμε τον πάγο" και δίνομε την ευκαιρία και στους συντρόφους μας να
μας
> μιμηθούν, βγάζοντάς τους από το αδιέξοδο του επίπονου σφιξίματος.
> ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε περίπτωση που παρ' ελπίδα σπρώξομε υπερβολικά και χεσθούμε,
> αποχωρούμε αμέσως.