Συμβούλιο γενετικών βιολόγων από όλο τον κόσμο :

[tai]

Συμβούλιο γενετικών βιολόγων από όλο τον κόσμο :
Ο αμερικάνος εκπρόσωπος λέει:
-"Φίλοι μου, εμείς διασταυρώσαμε κροκόδειλο με σκύλο!"
Ο γερμανός συνάδελφος απευθύνει ερώτηση:
-"Και η χρησιμότητα αυτού?"
-"Μα είναι προφανές φίλτατε...Άγριος σαν κροκόδειλος φύλακας του σπιτιού και πιστός σα σκύλος φίλος του ανθρώπου..."
Παίρνοντας το λόγο ο Γερμανός λέει
-"Εμείς φίλοι μου διασταυρώσαμε καναρίνι με καρακάξα
-"Και η χρησιμότητα αυτού?", ρωτά ο αμερικάνος
-"Έχουμε ένα καλό ωδικό πτηνό και ταυτόχρονα ένα σκουπιδαφάγο στην κουζίνα..."
-"Κυρίες και κύριοι, λέει ο Έλληνας, εμείς διασταυρώσαμε πυγολαμπίδα με αιδιόψειρα (μουνόψειρα η κοινή)"
-"Και που το χρησιμοποιείτε αυτό φίλτατε?", ρωτά ένας Ολλανδός
-"Δε γαμάμε όπου φέγγει!!!!!!!"

[tai]

Ο Γεράσιμος και η Αμαλία είναι ενα ζευγάρι ηλικιωμένο που παντρεύτηκε πριν απο σαράντα χρόνια. Θέλησε λοιπόν να γιορτάσει την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους στο ίδιο ξενοδοχείο, στο ίδιο δωμάτιο,με τα ίδια ακριβώς έπιπλα που υπήρχαν και τότε,και να φάνε ακριβώς το ίδιο βασιλικό γεύμα που είχαν φάει πριν από σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Πραγματικά πλήρωσαν κάτι παραπάνω για τις απαιτήσεις τους αυτές και όλα ήταν όπως έπρεπε.
Μπαίνουν λοιπόν στο δωμάτιο (η συγκίνηση ήταν μεγάλη), γδύνονται εντελώς, όπως και τότε, και κάθονται στο πολύ μεγάλο τραπέζι να φάνε ο ένας απέναντι από τον άλλον.
-Γεράσιμε, λέει η Αμαλία με τρεμάμενη φωνη, πες μου....πες μου δεν είναι συγκινητικό, δεν είναι ανεπανά-ληπτο αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή; Σκέψου, πέρασαν σαράντα ολόκληρα χρόνια από εκείνη την πρώτη νύχτα του γάμου μας και βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο δωμάτιο που ήμασταν και τότε με τα ίδια έπιπλα, το ίδιο κρεβάτι, γυμνοί και οι δύο όπως και τότε... Θεέ μου, πόσο μα πόσο ομορφα νιωθω... νιώθω ερωτευμένη όπως τότε, νιώθω τη ζεστασιά σου, την αγάπη σου... Ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά, νιώθω την κάψα μέσα μου... νιώθω τα στήθεια μου να καίνε, Γεράσιμε, για σένα....
-Ελα, λέει ο Γεράσιμος, άσε τις μαλακίες και βγάλε το βυζί σου από τη σούπα.

[costas81]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Ο Γεράσιμος και η Αμαλία είναι ενα ζευγάρι ηλικιωμένο που παντρεύτηκε πριν απο σαράντα χρόνια. Θέλησε λοιπόν να γιορτάσει την τεσσαρακοστή επέτειο του γάμου τους στο ίδιο ξενοδοχείο, στο ίδιο δωμάτιο,με τα ίδια ακριβώς έπιπλα που υπήρχαν και τότε,και να φάνε ακριβώς το ίδιο βασιλικό γεύμα που είχαν φάει πριν από σαράντα ολόκληρα χρόνια.
Πραγματικά πλήρωσαν κάτι παραπάνω για τις απαιτήσεις τους αυτές και όλα ήταν όπως έπρεπε.
Μπαίνουν λοιπόν στο δωμάτιο (η συγκίνηση ήταν μεγάλη), γδύνονται εντελώς, όπως και τότε, και κάθονται στο πολύ μεγάλο τραπέζι να φάνε ο ένας απέναντι από τον άλλον.
-Γεράσιμε, λέει η Αμαλία με τρεμάμενη φωνη, πες μου....πες μου δεν είναι συγκινητικό, δεν είναι ανεπανά-ληπτο αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή; Σκέψου, πέρασαν σαράντα ολόκληρα χρόνια από εκείνη την πρώτη νύχτα του γάμου μας και βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο δωμάτιο που ήμασταν και τότε με τα ίδια έπιπλα, το ίδιο κρεβάτι, γυμνοί και οι δύο όπως και τότε... Θεέ μου, πόσο μα πόσο ομορφα νιωθω... νιώθω ερωτευμένη όπως τότε, νιώθω τη ζεστασιά σου, την αγάπη σου... Ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά, νιώθω την κάψα μέσα μου... νιώθω τα στήθεια μου να καίνε, Γεράσιμε, για σένα....
-Ελα, λέει ο Γεράσιμος, άσε τις μαλακίες και βγάλε το βυζί σου από τη σούπα.


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[devil's animal]

:lol: :bigcry: :lol: :bigcry: :lol: :bigcry: :lol: :bigcry:

[geopitt]

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[alex14]

:rotflmao: :bigcry: :rotflmao: