View Full Version : Τι μουσικη ακουτε?
Αρχιζω πρωτος...
klassic rock 60's & 70's κυριως
Τα τελευταια χρονια ακουω κι αλλα πολλα, αλλα αγαπημενο ειδος το παραπανω...
:beer:
adam_tsouk
25/05/2006, 18:50
lordi!!!
:lol: :lol: :lol:
49695
χαχαχαχαχαα
ειμαι μορφη μεγαλη...
:rotflmao:
adam_tsouk
25/05/2006, 18:53
Αρχικά δημιουργήθηκε από kalant
χαχαχαχαχαα
ειμαι μορφη μεγαλη...
:rotflmao:
εσυ;
:lol: :lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από kalant
................
ΕΡΑ Σπορ (ολη μερα)! :dizzy:
:lol: :rotflmao: :lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από adam_tsouk
εσυ;
:lol: :lol:
οχι ρε η Λουκα...
ειναι ηθελα να γραψω...
latris mixanis
25/05/2006, 21:13
Σχεδόν τα πάντα :)
Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
ΕΡΑ Σπορ (ολη μερα)! :dizzy:
:lol: :rotflmao: :lol:
πλακα πλακα βαζει καλη μουσικουλα...........και καθε πρωι τα 2 κοριτσια που κανουν εκπομπη στις 07:00....:beer:
ειναι πολλα συγκροτηματα που ακουω και αν βαλω κατεβατο θα κουρασει.........αλλα αν ημουν dj σε μπαρ θα επαιζα αυτα.........
για ξεκινημα joy division (disorder),cure(the forest),mission(serpents kiss) , ......διαφανα κρινα και βαλτε να πιουμε .......
ψιλοανεβασμα με battery(metallica) ,.....ramones(pet cemetery) ,maiden (wasted years),marylin manson,ministry,god save the queen......μια σταση για σφηνακια και στα decks Αγγελακα και δεν χωρας πουθενα........αδρεναλινη.........
μια ταχυτητα κατω με nine inch nails(head like a hole),paradise lost(one second.)....wipers (over the edge) και αλλα garage.....
λιγο californication,Him,depeche mode(enjoy the silence) ,new order ......stereo nova(νεα ζωη 705),cathedral,μικρο(περιστερφομενα κεφαλια),placebo (the bitter end)......με μερικες μπυρες.......
και για τελος cold play(speed of sound).......james(born of frustration)....sany baltzi(santa fila)........
αυτα
οσοι πιστοι προσελθετε .........
:beer:
υ.γ. απο ελληνικα να μην παραλειψω και την ΕΥΡΙΔΙΚΗ ,θεοδοσια τσατσου......τσακνη......γενια του χαους......βανδαλουπ....γκουλακ
49710
adam_tsouk
25/05/2006, 22:54
Αρχικά δημιουργήθηκε από zolotas
αλλα αν ημουν dj σε μπαρ θα επαιζα αυτα.........
για ξεκινημα joy division (disorder),cure(the forest),mission(serpents kiss) , ......διαφανα κρινα και βαλτε να πιουμε .......
ψιλοανεβασμα με battery(metallica) ,.....ramones(pet cemetery) ,maiden (wasted years
υ.γ. απο ελληνικα να μην παραλειψω και την ΕΥΡΙΔΙΚΗ ,θεοδοσια τσατσου......τσακνη......γενια του χαους......βανδαλουπ....γκουλακ
φιλαρακι, χωρις παρεξηγηση, ευτυχως που δεν εισαι dj!!!
:lol: :lol:
:wave2:
nickmonstro
25/05/2006, 22:58
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ εχει να κανει με rock!hard rock classic rock,new rock,και ολα τα ειδη του metal(δυστυχως εκτος απο death).Aγαπημενο μου συγκροτημα TOOL:wave2:
Μία εικόνα 1000 λέξεις.:D
49738
Ktm.Prestige
26/05/2006, 08:27
Ότι έχει σχέση με Hard Rock,gothic....Τελευταία (2 χρόνια τώρα) είμαι στο Alt.Rock!:evil:
Δεν κριτικάρω τα άλλα είδη , ο κάθε ένας έχει τα γούστα του.
:wave2:
Progressive trance, progressive, chill out, ambient αντε και κανά ελληνικό πάνω στο κέφι ελαφρολαϊκό και ρεμπέτικο
Α και εννοείταο, όλη την ημέρα και παντώς καιρού ακόμα και με βροχή : Reggae :sun: :cool: :smokin:
hard rock , metal γενικά ότι έχει σχέση με rock :evil: :evil: :evil: :evil:
wild_cat/anima
26/05/2006, 10:42
go on rocking!!
:beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από adam_tsouk
φιλαρακι, χωρις παρεξηγηση, ευτυχως που δεν εισαι dj!!!
:lol: :lol:
:wave2:
γ@μω λεμε
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
DimChios
26/05/2006, 14:34
Αρχικά δημιουργήθηκε από mumbler
Μία εικόνα 1000 λέξεις.:D
No comments!!!
:a18: :a20:
sub_zero
26/05/2006, 14:48
Παπαριζου & Αποστολία Ζώη.... ακόμα και αν τραγουδάνε βυζαντινούς ύμνους....
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
:eyepop: :eyepop: :eyepop: :eyepop:
ktm640lc4
26/05/2006, 15:01
Εγω ακουω Κινουση.
ΧΑ γελασαμε παλι........:lol:
Ακουω τα παντα. Απο ροκ μεχρι δημοτικα.
o_gavros
26/05/2006, 16:37
ραδιο Blackman!!!
παλιές καλές εποχές που ξύπναγα να πάω για δουλειά και στις 7 το πρωί ο τύπος έπαιζε Μακη Χριστοδουλόπουλα!!!
"ολα πανε καλα ολα πανε καλα και δεν έχω αναγκη κανένα..."
:a19: to Blackman!!!
πέρα απ'την πλάκα πάντως,όλες τις μουσικές τις ακούω ευχαριστα,ανάλογα τη διάθεση.
με αυτά τα γκεράπικα τα R 'n B τρώω ένα σκαλωματακι...
Nu metal / darkwave , synth , ebm, electro industrial :a36:
49823
Uriah Heep
26/05/2006, 22:31
Αρχικά δημιουργήθηκε από kalant
Αρχιζω πρωτος...
klassic rock 60's & 70's κυριως
Τα τελευταια χρονια ακουω κι αλλα πολλα, αλλα αγαπημενο ειδος το παραπανω...
:beer:
Είσαι σε καλό δρόμο!
:beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Uriah Heep
Είσαι σε καλό δρόμο!
:beer: :beer: :beer:
το ξερω...
Κι εσυ απ'οτι βλεπω (uriah heep) εισαι σε παααααρα πολυ καλο δρομο...
;)
Αρχικά δημιουργήθηκε από marios8
Κλαρινα
εισαι σε κακο δρομο........:a32:
Αρχικά δημιουργήθηκε από marios8
Κλαρινα
σου αρεσουν τα κλαρινα... πονηρουλιιιιι
:blush:
:wave2:
fallenheaven
27/05/2006, 00:46
Low-Bap : Babulona,Sandahzinia,Red Armada,Active-Member,Sidarta,Piniata,Brigada
Hip-Hop : Snoop Dogg,The Game,Busta Rhymes mono autous!!!Oxi tous gnostous pozerades (blepe Penintalepto!)
R&B kai ligo reggae kai ska.
Klarinosgulolaikotsiftetelokatastaeis makria! (pote min les megala logia bebea...!!)
:beer:
49841
bonepeeler
27/05/2006, 01:01
Αρχικά δημιουργήθηκε από Anritsu
darkwave , synth , ebm, electro industrial :a36:
Μαζί σου.:smokin:
49843
hidefnick
27/05/2006, 01:10
Αρχικά δημιουργήθηκε από adam_tsouk
φιλαρακι, χωρις παρεξηγηση, ευτυχως που δεν εισαι dj!!!
:lol: :lol:
:wave2:
o filos exi mexri nine inch nails stin play list ara malon gia djotheos kani
tha pai kanis new order?
Αρχικά δημιουργήθηκε από wiredgr
o filos exi mexri nine inch nails stin play list ara malon gia djotheos kani
tha pai kanis new order?
φεστιβαλ ειναι ε??? σαββατο ειναι .........shit ,καλη δουλεια:yuck:
οποιος παει ας μας πει παραλειπομενα συναυλιας ........:beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από wiredgr
o filos exi mexri nine inch nails stin play list ara malon gia djotheos kani
:a10: να ο πελατης .......:beer: και τα σφηνακια κερασμενα οσο για τους απιστους ..........:a9: get the hell out of here .........:evil:
Εμένα που ακούω στρουμφάκια & τη Σάντυ θα με παίξετε;:rotflmao: :rotflmao:
lord_dimos76
27/05/2006, 13:14
ΠΑΠΑΡΟΚΑΔΕΣ ΜΟΝΟ!!!!:a08: :a022: :a024: :a34:
Αρχικά δημιουργήθηκε από NikosRR
Εμένα που ακούω στρουμφάκια & τη Σάντυ θα με παίξετε;:rotflmao: :rotflmao:
ναι .............για σερβιτορο και λαντζα:lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από lord_dimos76
ΠΑΠΑΡΟΚΑΔΕΣ ΜΟΝΟ!!!!:a08: :a022: :a024: :a34:
εχουν συναυλια εμαθα με support τους............
49881
lord_dimos76
27/05/2006, 13:33
:rotflmao: :a5: :a028:
AFROPANTELOS
27/05/2006, 15:21
Παπακωσταντινου και τα μυαλα στα καγγελα.
Οταν θελω κατι αλλο παμε σε εντεχνο.
Για διασκεδαση Κ Λ Α Ρ Ι Ν Α:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Δοκιμαστε να ακουσετε ηχογραφηση πριονοκορδελας την ωρα που κοβει βρεμενα πουρναρια μιξαρισμενο με πιτσαρισμενο take five κ θα με θυμηθειτε...
:winka:
nemethon
28/05/2006, 11:59
γενικα noise......brutal death grind κτλ :D
Ακούω Hard Rock και Metal κυρίως τα παλιότερα(Maiden,AC DC,Metallica,Saxon klpa).Απο καινούργια,περισσότερο Monster Magnet,Nirvana(ntaksei,oxi akrivws kanourgioi..),ΝΙΝ,Τοοl,QOTSA,Rammstein klpa.Μου αρέσει βέβαια να χαλαρώνω με New Order,Depeche Mode και Fun Lovin Criminals.
Η μουσική είναι κάτι εκπληκτικό.. κάτι άψογο.. που συμβαδίζει με την πνευματική μας κατάσταση. Προσωπικά ακούω πολλά είδη.. αναλόγως την περίσταση!
Ελληνικό και ξένο rock, κάποια ελληνικά hip hop, μελωδικό metal αργό και γρήγορο, απαλό και δυνατό.
Κλασσική μουσική αρκετά.. και.. ο,τιδήποτε έχει τέχνη, μελωδία, γαλήνη, μελωδική ένταση και όχι αχαλίνωτη ανεξέλεγκτη ένταση (βλέπε death metal black metal κλπ, την οποία θεωρώ τη μόνη μουσική που θα μπορούσαν να ακούνε τα ορκ και τα ούρουκ χάι στο lord of the rings...)
:sun: ;)
Αρχικά δημιουργήθηκε από zolotas
εχουν συναυλια εμαθα με support τους............
άπεχτος!που τους θυμήθηκες;!:eyepop: :)
Αρχικά δημιουργήθηκε από kaps
hard rock , metal γενικά ότι έχει σχέση με rock :evil: :evil: :evil: :evil:
Κ εσύ δικός μας είσαι!!!!:winka: :winka:
METAL!!!!!!!!!!!!!!!!!!
50056
Εκτός από τσιρκολαϊκά, ντιγκι-ντάγκα, τσιφτετελοϊδή, τραλαλά, σκαρπίνια, γραβάτες, μεγάλα αυτοκίνητα γυαλιστερά, Λαμόγια με μικρόφωνα, heaven, πανηγύρια, εδώ οι καλές καρέκλες, ωχ μάνα μου εδώ στην ξενυτιά, ζήτω το έθνος, κλάψτε τη μοίρα σας και για σου ρε μαγκίτη κατσαρέ.
Αυτά! :wave2: :wave2:
blues,rock,hard rock και παλιό καλό heavy metal....
heavy metal μόνο.
Οι QUEENSRYCHE είναι ΘΕΟΙ
(34 χρονών κωλόγερος τρομάρα μου) :D :D :D
live_2_ride
30/05/2006, 07:39
METAAAALLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - kyrios
Palio rock - Uriah,Zepelin, AC/DC, Sabbath :beer:
apo ekei k pera analoga ta kefia k tin peristasi
MAKRIA
apo ta miou mpiou k ta skylia:yuck: :yuck: :yuck:
johnpagr
30/05/2006, 14:10
Heavy metal (palaio), epic kai hard rock ....... :D
:)
Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis
Εκτός από τσιρκολαϊκά, ντιγκι-ντάγκα, τσιφτετελοϊδή, τραλαλά, σκαρπίνια, γραβάτες, μεγάλα αυτοκίνητα γυαλιστερά, Λαμόγια με μικρόφωνα, heaven, πανηγύρια, εδώ οι καλές καρέκλες, ωχ μάνα μου εδώ στην ξενυτιά, ζήτω το έθνος, κλάψτε τη μοίρα σας και για σου ρε μαγκίτη κατσαρέ.
Αυτά! :wave2: :wave2:
--------------------------------------------------------------------------
συνάδελφε :a20:
Τα "λαμόγια με μικρόφωνα" μου άρεσε κάργα. Ό τι δηλαδή μας βομβαρδίζουν απ'τις τηλεοράσεις :a11: :a013:
xastoukopsaro
24/06/2006, 00:29
αν η μουσικη που υπαρχεισ τον υπολογιστη ειναι αυτη που με αντιπρορωμευει τοτε πρεπει να παω σε ψυχολογο!!!
μεγαλωσα ακουγοντας Παπακωνσταντινου (τα παλια) Σιδηροπουλο, τρυπες, Ασιμο... Και οτιδηποτε υπηρχε σε ροκια... μετα το εριξα στα σκυλαδια... ατιμη ξενυτια....
τωρα δεν ξερω..., οτι μου ερθειιι συμερα ξυπνησα και εβαλα μπιτακια....Bodyrockers - I Like The Way You Move (Original Mix).mp3 πολυ καλο.....
Αλλα υπαρουν κομματια που ακομα και μετα απο τοσα χρονια που τα ακουω μου προκσαλουν οργασμο σε καθε κυτταρο!!!
paint it black... the passenger.... dyer maker....kiss off.... add it up....summer in the cityy....
:D :D :D
αλλα που και που.... σ εχω κανει θεοοοοο μια φορα να σε δωωωωωωωωωωωωωωωωωωω....
ΚΑΤΕΡΙΝΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑ:sun: :sun: :sun:
τις απόψεις μου περί μουσικής, ταπεινά στη συζήτησή σας:
Τα τραγούδια πάντοτε είχαν συμβολικό χαρακτήρα και λόγο ύπαρξης.Τραγούδια ήταν και οι πολεμικοί παιάνες, και τα κλέφτικα, και οι διθύραμβοι του Ρήγα Φερραίου, και της Βέμπω, και ο εθνικός ύμνος, και οι ποδοσφαιρικοί ύμνοι, οι βυζαντινοί ύμνοι, οι θρησκευτικοί ψαλμοί, οι όπερες και οι καντάδες, των τροβαδούρων του Μεσαίωνα, και του κρασιού, το δημοτικό, το νανούρισμα, τα μοιρολόγια, το σατυρικό, το ρεμπέτικο, το παλιό λαϊκό, το ερωτικό, το πολιτικά επαναστατικό κλπ. Όλα τα τραγούδια αυτά κάτι συμβολίζουν, για κάποιο σκοπό υπήρξαν και δημιουργήθηκαν.
Το τραγούδι υπάγεται στις Καλές Τέχνες εξ'ολοκλήρου, και αποτελεί λογοτεχνικό είδος (ως προς το στιχουργικό μέρος του), σε συνδυασμό με μουσική επιστήμη, και εμπνέεται απ’τον άνθρωπο-καλλιτέχνη, που αντλεί τα ερεθίσματά του από δικά του βιώματα και καταστάσεις, ή από άλλα που συμβαίνουν γύρω του, και τα εντάσει στη θεματολογία του, ενώ χρησιμοποιείται από ανάγκη έκφρασής του, και ως τέτοιο οφείλει να έχει λόγο ύπαρξης. Και για να έχει λόγο ύπαρξης σε μια προβληματική κοινωνία - όπως αυτή που ζούμε - θα πρέπει τα στοιχεία του να αναφέρονται σε ό,τι ο καλλιτέχνης έχει ανάγκη να εκφράσει μέσα απ’αυτό, σαν άνθρωπος και σαν πολίτης αυτής ή άλλης χώρας. ΑΥΤΟ το τραγούδι έχει αξία, λόγο ύπαρξης και διαχρονικότητα - εφόσον υπάρχουν ακόμα οι προβληματισμοί του. Άρα,αποκλείεται να διαπραγματεύεται μόνο το θέμα της αγάπης, (αφού δεν εξαντλείται ο ψυχισμός και ο πνευματισμός του στοιχουργού μόνο με την ερωτική θεματολογία), όπως το 99% των σύγχρονων -σκυλοπόπ- τραγουδιών, που γράφονται κατά παραγγελία για διασκέδαση δήθεν, ενώ για ψυχαγωγία σχεδόν τίποτα. Ανάλογα με τον τρόπο της ευαρέστησης κάποιου, χαρακτηρίζεται και το επίπεδό του. Εγώ πάντως, θα έδινα ένα μικρό ποσοστό στη διασκέδαση - και μάλιστα όχι στη «διασκέδαση» των σκυλάδων, με τις γαρδένιες και το καμάκι στη γκόμενα του άλλου, και το 1.000.000 το μπουκάλι ουίσκυ - και ΟΛΟ το υπόλοιπο στην ψυχαγωγία, μέσω τραγουδιών που έχουν πράγματα να πουν και σημαίνουν κάτι, γιατί έχουν κοινωνικά μηνύματα που αφορούν όλους μας. Ακόμα, και το θέμα της αγάπης δέον είναι να μήν προπηλακίζεται με ευτελείς στοίχους, που υποβιβάζουν και την αγάπη και τους ακροατές, αλλά να σέβονται το αντικείμενο και να το αναβιβάζουν και αυτό και το επίπεδό μας.
Το θέμα της μουσικής για μένα, είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι δεν θεωρώ ότι είναι απλά μια διασκέδαση κι ένα τσιφτετέλι. Και ενημερώνω ότι κι εγώ ο ίδιος είμαι και μουσικός, και τραγουδοποιός και τραγουδιστής, (υπήρξα και επαγγελματίας). Και συγχίζομαι πραγματικά όταν ακούω ότι ο Πάριος είναι ο τραγουδιστής της αγάπης! Λες και ΤΙΠΟΤΑ άλλο δεν τον απασχολεί αυτόν τον κύριο στη ζωή του. Ενώ ο Νταλάρας τουλάχιστον έχει κατά κόρον τραγουδήσει τραγούδια που εκφράζουν κοινωνικό προβληματισμό κι επαναστατισμό. Αυτό για μένα είναι μια μορφή ροκ. Διότι εκπληροί τις προϋποθέσεις του λόγου ύπαρξής του. Και δε μιλάω για το άτομο, αλλά γι'αυτό που τραγουδάει. Προσοχή!
Το ροκ προσωπικά, είναι στάση ζωής. Σε βάζει να σκέφτεσαι και σε προβληματίζει, ενώ ταυτόχρονα σε ψυχαγωγεί. Έχει μήνυμα κοινωνικών προβλημάτων, ενίοτε δίνει λύσεις, σε ωθεί για επανάσταση απέναντι στα κακώς κείμενα, για να αλλάξεις προς το καλύτερο και όχι να μένεις στάσιμος και βολεμένος στη μιζέρια σου. Κι εγώ δεν ήμουν ποτέ με κείνους τους εφησυχασμένους, ανυποψίαστους και φιλοτομαριστές πολίτες, αλλά αντίθετα, με κείνους που λάτρεψαν τις κόντρες με τις θύελλες. Το ροκ είναι το έρεισμα που σε διατηρεί ασυμβίβαστο, ειλικρινή και καθαρό. Και γιαυτό το λόγο ξεκίνησε. Να αλλάξει το συντηρητικό και φαύλο κατεστημένο. Το ροκ-μπλουζ ήταν το δάκρυ των μαύρων δούλων της Αμερικής. Το ροκ ξεκίνησε με τη διαμαρτυρία κατά του πολέμου του Βιετνάμ. Το ροκ είναι κατά του πολέμου και υπέρ της ειρήνης. Το πανκ-ροκ έγινε απ'τους γυούς των απολυμένων στην Αγγλία από αντίδραση, στο νόμο για απολύσεις της Θάτσερ. Το heavy metal για την εκμετάλλευση των εργατών της βιομηχανίας (το χτύπημα των σφυριών). Το ροκ είναι το κατ'ουσίαν λαϊκό τραγούδι, διότι αναφέρεται στη προβληματική του λαού. Κακώς ορίζουν αυταρχικά ότι λαϊκό τραγούδι είναι τα μπουζουκοτράγουδα. Αυτό ίσχυε σε εποχές που ο λαός ήταν αμόρφωτος και δεν είχε ούτε μουσική αγωγή, ούτε φρασεολογία ανεπτυγμένη, και η κουλτούρα του πήγαζε απ'την ανατολή, και οι μουσικοί και ρυθμικοί του δρόμοι είναι εμβαπτισμένοι στα τούρκικα. Πχ, ουσάκ, χιτζάζ, αμπτάλικος, καμηλιέρικος, τσιφτετέλι, ζεϊμπέκικος (απ'τους ζεϊμπέκιδες που ήταν οι μεθυσμένοι). Ελεος! Αν η Ελλάδα θα έπρεπε να διαλέξει μεταξύ Δύσης και Ανατολής - λόγω του ότι βρίσκεται γεωγραφικά σ'αυτό το σταυροδρόμι - ασφαλώς είναι προτιμότερη η "ανεπτυγμένη" Δύση, απ'τη μουσική των ημιβάρβαρων λαών του τρίτου κόσμου! Και πάνε να μας πείσουν ότι ΑΥΤΉ είναι η ελληνική μουσική!
Το ροκ λοιπόν, είναι ο απλός τρόπος ντυσίματος, οι μηχανές, είναι τα μακρυά μαλλιά σε άντρες και γυναίκες, που συμβολίζουν το ανήσυχο πνεύμα της ελευθερίας, και όχι τα κοντά μαλλιά, που είναι η εικόνα μιας στρατιωτικοποιημένης και υπάκουης κοινωνίας, στους νόμους κάθε φαύλης εξουσίας, με την πρόφαση της μόδας, (και επιβαλλόμενη απ' τις ύπουλες εξουσίες, ταχτική του 20ού αιώνα, διότι πριν, σε ΟΛΕΣ τις εποχές, όλοι είχαν μακρυά μαλλιά). Και τέλος, μου αρέσει η αισθητική του ροκ ως αρμονία, μελωδία και ρυθμό, ως μπαλάντα, ή classic, ή hard, ή μέταλ, αρκεί να έχει κάτι να πει, γιατί το ροκ δεν είναι Ρέμος, Τσαλίκης, Μελάς, Κοκκίνου ή Βανδή, που είναι κατασκευάσματα της show biz, αλλά Παύλος Σιδηρόπουλος, Νικόλας Άσιμος, Jim Morison, Janis joplin, Jimy Hendrix, Rory Galagher και άλλοι υπερευαίσθητοι άνθρωποι, που δεν άντεξαν το ψέμμα, τον φασισμό και τη βρωμιά γύρω τους, και πέταξαν, κι έγιναν άγγελοι στον ουρανό, και τ'αστεράκια έμειναν μόνα, να κλαιν' για τον χαμένο τους αγώνα...
Aν λοιπόν, ορισμένοι αρέσκονται σε τραγούδια που δεν έχουν τίποτα κοινό με όλα αυτά, τότε έχουν ειλικρινά πρόβλημα! Αλλο θέμα είναι που τα κοράκια των δισκογραφικών “μυρίστηκαν ψωμί” και προσπάθησαν να το κάνουν μόδα, το ροκ, αργότερα. Δεν μ’ενδιαφέρει αυτό.Εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι...Εκτός, αν οι εξουσίες θέλουν τον Έλληνα να ακούει τη μουσική των Ταλιμπάν! Τότε, οι γυναίκες που γουστάρουν ο,τιδήποτε τους πασάρουν για in -όπως έδιναν στους μαύρους χάντρες και τους έπαιρναν τη χώρα- να φορέσουν όλες τη μπούργκα και να αφήσουν τις προστυχές και τις δήθεν ισότητες παρα πέρα, για να ταιριάξουν μ'αυτά που ακούνε και χορεύουν ξεγυρισμένα, μπας και μερακλώσουν κάνα κορόιδο φραγγάτο να τις παντρευτεί!
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την ανοχή σας συνάδελφοι.
Τα λέμε.
Εγώ πάντως, μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται,
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου,
συνένοχο στο φόνο δεν θα μ'έχετε!...
Συναδελφικά,
Κωνσταντίνος.
52959
Ακουω τα παντα..απλα η διαθεση διαφερει και...το ποσοστο της αλκοολης :rolleyes:
beholder
25/06/2006, 00:03
Το Classic rock ειναι αυτο που ακουω οταν ειμαι μονος και με χαλαρωνει καθως και καποιες επιλογες Latin.
Υπάρχουν και καποια κομματια απο κλασσικη μουσικη που μπορουν να με απογειωσουν αλλα ειναι λιγα.
Οταν ειμαι με παρεα προσπαθω να προσαρμοστω (αν και δεν τα καταφερνω παντα) και δυστυχως οι περισσοτεροι γνωστοι μου και φιλοι ειναι σκυλαδες. :sad:
Εψαχνα 2 μηνες να βρω ατομο να παμε παρεα σε ενα μπαρακι στα Ιλισσια που επαιζε ο Tασος καλατζης dj και δεν εβρισκα!!!
και τωρα ψαχνω παρεα για κανα ποτο στο Radio Gold (στη Μ Αλεξανδρου στο Μεταξουργειο) γιατι εχω ακουσει οτι ειναι αρκετα καλο και δεν.....
Σε αρκετα πραγματα με καλυψε ο Κωνσταντινος.
vassilis88
25/06/2006, 00:18
system of a down κυριως αλλα κ παλιο metal,delerium,παλια των dj tiesto-paul van dyk-armin van buuren
πολλα που δεν κολλανε μεταξυ τους.ακομα κ ayumi hamasaki γιαπωνεζικα.απο ελληνικα παντως μονο σιδηροπουλο.
Αρχικά δημιουργήθηκε από beholder
Το Classic rock ειναι αυτο που ακουω οταν ειμαι μονος και με χαλαρωνει καθως και καποιες επιλογες Latin.
Υπάρχουν και καποια κομματια απο κλασσικη μουσικη που μπορουν να με απογειωσουν αλλα ειναι λιγα.
Οταν ειμαι με παρεα προσπαθω να προσαρμοστω (αν και δεν τα καταφερνω παντα) και δυστυχως οι περισσοτεροι γνωστοι μου και φιλοι ειναι σκυλαδες. :sad:
Εψαχνα 2 μηνες να βρω ατομο να παμε παρεα σε ενα μπαρακι στα Ιλισσια που επαιζε ο Tασος καλατζης dj και δεν εβρισκα!!!
και τωρα ψαχνω παρεα για κανα ποτο στο Radio Gold (στη Μ Αλεξανδρου στο Μεταξουργειο) γιατι εχω ακουσει οτι ειναι αρκετα καλο και δεν.....
Σε αρκετα πραγματα με καλυψε ο Κωνσταντινος.
-----------------------------------------------------------------------------
το ότι σε κάλυψα σε αρκετά πράγματα. Θα ήθελα όμως να συζητούσαμε σε τί δεν κατάφερα να σε καλύψω. Τις ενστάσεις σου τέλος πάντων. Αν θα ήθελες κι εσύ βέβαια.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς :a013:
vangelis 64
26/06/2006, 13:54
Πολλή κλασσικξή μουσική με ιδιαίτερη προτίμηση στα κοντσέρτα για βιολί,jazz από Django Reinhardt μέχρι Aziza Moustafa, Paco de Lucia:a23: :a23: το παλιό καλό ροκ,η βραζιλιάνικη μουσική(όχι αυτή που ακούμε στα καρναβάλια!)και βέβαια soul,funk....τέτοια.
Από την σύγχρονη ελληνική σκηνή μού αρέσουν πολύ οι Παπάζογλου,Περίδης,Θηβαίος και γενικά εκτιμώ βαθύτατα όλους τούς δημιουργούς που προσπαθούν,με την αγάπη τους για τη μουσική,να βάλουν λίγη ποιότητα στη ζωή μας.
Μού αρέσει επίσης πολύ το ρεμπέτικο(Μαρκος,Παπαϊωάνου,Χατζηχρήστος κ.ά.)λατρεύω τον μεγάλο Γιώργο Ζαμπέτα και προσκυνώ στη μεγαλοφυία που λέγεται Μανώλης Χιώτης.
Φίλε Κωνσταντίνε καλά την ξεκίνησες τηην κουβέντα σου περί ψυχαγωγίας και διασκέδασης,αλλά μετά τα μπέρδεψες τα πράγματα.
Από πού κι ως πού το ουσάκ και το χιτζάζ,το ζεϊμπέκικο και το απτάλικο έρχονται εξ ανατολών,βαρβαρόθεν όπως αφήνεις να εννοηθεί?Ξέρεις για τι πράγματα μιλάς?
Τ ο ουσάκ λοιπόν και το χιτζάζ και το νιαβέντ και τα υπόλοιπα,είναι στην κυριολεξία δρόμοι τής Κωνσταντινούπολης ή τής Σμύρνης-δεν θυμάμαι-που οδηγούν στην πλατεία Taqsim(ταξίμι που λέμε)
Αυτοί οι "δρόμοι" λοιπόν είναι αρχαιοελληνικοί και ονομάζονται Δώρειος,Φρύγιος,Λύδιος κλπ.
Οσο για το ζεϊμπέκικο είναι ελληνικός πολεμικός χορός και οι ζεϊμπέκηδες ήταν βέβαια πολεμιστές και όχι μεθυσμένοι!!!
Η λέξη δε ετυμολογείται από το Ζεύς και μπέκος=ψωμί.
Είμαι κι εγώ μουσικός και κιθαρίστας σαν κι εσένα ,Βαγγέλης το όνομα,και δεν σού κρύβω πως με πείραξε η κουβέντα σου για τα "μπουζουκοτράγουδα τής αμορφωσιάς".
Σού στέλνω λοιπόν μια εικόνατού σχεδόν τελειόφοιτου δημοτικού και εκδορέως το επάγγελμα Μάρκου Βαμβακάρη με πολλή αγάπη.
"Τα ματόκλαδά σου γέρνεις
νου και λογισμό μού παίρνεις"
:wave2:
Nomizo oti tha itan pio dokimo na vazoume playlists imeras, gia na pairnei kai o kosmos idees...
Simera loipon to katastima exei:
1) Astral Projection - Let there be Light
2) Kode IV - Fearless (Live Version)
3) Infinity Project - Alien Airport
4) Ethnica - Intense Visualisation
5) Trancewave - The Rezwalker
6) Har-el - Wild Hunt
8) Section-X - Sector X
9) SubDivision - Come On
10) Ascedens - Internal Synch
11) Astral Projection - Mahadeva
12) Goa Gill - Near to the Divine
Auta....
Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis
Εκτός από τσιρκολαϊκά, ντιγκι-ντάγκα, τσιφτετελοϊδή, τραλαλά, σκαρπίνια, γραβάτες, μεγάλα αυτοκίνητα γυαλιστερά, Λαμόγια με μικρόφωνα, heaven, πανηγύρια, εδώ οι καλές καρέκλες, ωχ μάνα μου εδώ στην ξενυτιά, ζήτω το έθνος, κλάψτε τη μοίρα σας και για σου ρε μαγκίτη κατσαρέ.
Αυτά! :wave2: :wave2:
υπαρχει και τιποτα αλλο ??? :lol: :lol: :wave2:
ενα εχω να πω...
οοοοουυυυυυ χεβιμεταλιστες σατανιστες μαλλιαδες αλητες απλυτοι βρωμοποδαροι σιξ σιξ σιξ φτου φτου!!!
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Αρχικά δημιουργήθηκε από vtzitzis
Πολλή κλασσικξή μουσική με ιδιαίτερη προτίμηση στα κοντσέρτα για βιολί,jazz από Django Reinhardt μέχρι Aziza Moustafa, Paco de Lucia:a23: :a23: το παλιό καλό ροκ,η βραζιλιάνικη μουσική(όχι αυτή που ακούμε στα καρναβάλια!)και βέβαια soul,funk....τέτοια.
Από την σύγχρονη ελληνική σκηνή μού αρέσουν πολύ οι Παπάζογλου,Περίδης,Θηβαίος και γενικά εκτιμώ βαθύτατα όλους τούς δημιουργούς που προσπαθούν,με την αγάπη τους για τη μουσική,να βάλουν λίγη ποιότητα στη ζωή μας.
Μού αρέσει επίσης πολύ το ρεμπέτικο(Μαρκος,Παπαϊωάνου,Χατζηχρήστος κ.ά.)λατρεύω τον μεγάλο Γιώργο Ζαμπέτα και προσκυνώ στη μεγαλοφυία που λέγεται Μανώλης Χιώτης.
Φίλε Κωνσταντίνε καλά την ξεκίνησες τηην κουβέντα σου περί ψυχαγωγίας και διασκέδασης,αλλά μετά τα μπέρδεψες τα πράγματα.
Από πού κι ως πού το ουσάκ και το χιτζάζ,το ζεϊμπέκικο και το απτάλικο έρχονται εξ ανατολών,βαρβαρόθεν όπως αφήνεις να εννοηθεί?Ξέρεις για τι πράγματα μιλάς?
Τ ο ουσάκ λοιπόν και το χιτζάζ και το νιαβέντ και τα υπόλοιπα,είναι στην κυριολεξία δρόμοι τής Κωνσταντινούπολης ή τής Σμύρνης-δεν θυμάμαι-που οδηγούν στην πλατεία Taqsim(ταξίμι που λέμε)
Αυτοί οι "δρόμοι" λοιπόν είναι αρχαιοελληνικοί και ονομάζονται Δώρειος,Φρύγιος,Λύδιος κλπ.
Οσο για το ζεϊμπέκικο είναι ελληνικός πολεμικός χορός και οι ζεϊμπέκηδες ήταν βέβαια πολεμιστές και όχι μεθυσμένοι!!!
Η λέξη δε ετυμολογείται από το Ζεύς και μπέκος=ψωμί.
Είμαι κι εγώ μουσικός και κιθαρίστας σαν κι εσένα ,Βαγγέλης το όνομα,και δεν σού κρύβω πως με πείραξε η κουβέντα σου για τα "μπουζουκοτράγουδα τής αμορφωσιάς".
Σού στέλνω λοιπόν μια εικόνατού σχεδόν τελειόφοιτου δημοτικού και εκδορέως το επάγγελμα Μάρκου Βαμβακάρη με πολλή αγάπη.
"Τα ματόκλαδά σου γέρνεις
νου και λογισμό μού παίρνεις"
:wave2:
Φίλε και συνάδελφε Βαγγέλη, οι απόψεις περί της ελληνικότητας των ανατολίτικων ονομασιών διίστανται. Εγώ πάντως δεν γνωρίζω κάποια ελληνική λέξη "χιτζάζ", ούτε "ουσάκ". Ο ζεϊμπέκικος χορός σου θυμίζει βήματα πολεμιστή ή μεθυσμένου; Θα ήθελα μια απάντηση με ειλικρίνεια όμως. Όσο για την ετυμολογία απ'το Ζεύς και ψωμί, προσωπικά δεν κατανοώ την συνάφεια με το εν λόγω αντικείμενο. Να υποθέσω ότι ο Δίας τους έδινε ψωμί, κι αυτοί χόρευαν πολεμικά;:look: Επί του ζεϊμπέκικου, έχω πληροφορηθεί από έλληνα της Πόλης, και μου είπε περί μεθυσμένων, όπερ και είναι οφθαλμοφανέστατο απ'τον ίδιο το χορό, άρα και πιό πειστικό. Περί του "τσιφτετελίου", στο οποίο 'πάτησαν' και όλοι οι ρεμπέτες, μήπως ΚΑΙ αυτό προέρχεται απ'την αρχαία Ελλάδα; Εξάλλου την εποχή που γραφόντουσαν αυτά τα τραγούδια, στην Πόλη και στη Σμύρνη και σ'άλλα μέρη της Τουρκίας, οι εντοπιότητα των πληθυσμών ήταν ΚΑΙ ελληνική, ΚΑΙ τούρκικη, ΚΑΙ αρμένικη, ΚΑΙ κούρδικη κλπ. Το ποιός πήρε από πού, η ίδια η ιστορία δεν έχει αποφανθεί επιστημονικά.
--Προσωπικά, το θέμα δεν το εξετάζω επί του φρυγίου ή δωρικού ή μιξολιδικού δρόμου, για να εντρυφήσω στο ανατολίτικο τραγούδι, που κάποιοι κύκλοι θέλουν δια της βίας να μου επιβάλλουν και ως σημερινό τρόπο ζωής. Αυτό το τραγούδι για μένα, ανήκει σε άλλες εποχές. Αν θέλουμε να το οικοιοποιηθούμε και νατο διατηρήσουμε ως πολιτιστική μας κληρονομιά εντάξει. Αλλά σήμερα, οι Έλληνες είναι μορφωμένοι, και ασφαλώς δεν μπορούν να συγκρίνουν τον απλοϊκό στίχο των συνθετών εκείνης της εποχής, (οι οποίοι δεν είχαν ούτε και γνώσεις γραφής), με το σημερινό καλό τραγούδι. Και το παράδειγμα των δύο στίχων που παραθέτεις, έχει μείνει πίσω. Δηλαδή τόσο απλοϊκό στίχο, μόνο σε σκυλοπόπ συναντά κανείς. Παράδειγμα: Πάρε δείγμα γραφής των στίχων του Ορφέα Περίδη, ή τη "μικρή πατρίδα" του Θηβαίου, ή τον "προσκυνητή" του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Δεν νομίζω ότι είναι το ίδιο. Και ο κάθε εχέφρων και λογικός άνθρωπος μπορεί να το εντοπίσει αμέσως. Και αλίμονο αν περιμέναμε να μας διδάξει στιχουργική επιπέδου ένας εκδορέας, που μόνος σου ονομάζεις. Τότε, να κλείσουν τα πανεπιστήμια μουσικολογίας και φιλολογίας, φιλοσοφίας κλπ. Όπως εκ παραλλήλου, όλοι οι τομείς της ζωής μας έχουν αναπτυχθεί ή εξελιχτεί. Μπορείς να συγκρίνεις ένα αμάξι του '30 με ένα σημερινό; Ή πρέπει να οδηγούμε όλοι μηχανές με προπολεμική τεχνολογία; Άρα, τα τραγούδια εκείνης της εποχής ήταν καλά ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥΣ, διότι εξέφραζαν ένα μέρος του τότε πληθυσμού. Επί πλέον, προσωπικά, μου τη σπάνε οι φωνητικές αμανετζίδηκες τσαλκάντζες με τα ημιτόνια, που παράλληλες ακούμε απ'τον χότζα στο τζαμί.
---Επειτα, στο τραγούδι δεν υπάρχει μόνο ρυθμός (να παραδεχτούμε αρχαίος ελληνικός), αλλά και μελωδία. ΚΑΙ η μελωδία του είναι και αυτή ελληνική; Τότε γιατί σε όλα τα τριτοκοσμικά κράτη είναι η ίδια; Και μιλάμε ακόμα και για συνταύτιση ολόκληρων τραγουδιών! Αλλά και να παραδεχτούμε ότι ΟΛΑ είναι αρχαία ελληνικά γνήσια, τί σημαίνει αυτό; Ότι πρέπει να ακούμε και καλά, αρχαία ελληνική μουσική; Με ποιό επιχείρημα; Ωραία, κι εγώ σου λέω ότι η Σαπφώ απ'τη Λέσβο, έγραφε ποίηση σε ρυθμό εννέα όγδοα. Αλλά και τί μ'αυτό; Μήπως οι υπόλοιπες δραστηριότητές μας είναι αρχαιοελληνικές; Δεν είδα κανένα συνέλληνα-νεοέλληνα να φοράει χλαμίδα ή φουστίτσα! Ή μήπως μιλάμε αρχαία ελληνικά; Επίσης, τα σκυλάδικα, από πού προήλθαν, και με ποιό τραγούδι σχετίζονται άμεσα; Και καταθέτω προσωπική άποψη, ότι αισθάνομαι υποβιβασμένος σαν άνθρωπος και πολίτης αυτής της χώρας, να εντρυφώ και να ενστερνίζομαι θέματα πολιτισμικά κοινά με τους τριτοκοσμικούς λαούς, τους οποίους ΣΕΒΟΜΑΙ σαν ανθρώπινες υπάρξεις, και ουδέν έχω εναντίον τους. Και επίσης διαφωνώ στο να εισπράττω αρχαιοελληνικά πράγματα ΦΙΛΤΡΑΡΙΣΜΈΝΑ από την Ανατολή.
---Και δεν είναι ωραίο να θίγεσαι προσωπικά με συζητήσεις και αντιπαραθέσεις, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν επιχειρηματολογικά ερείσματα. Εγώ απλά, ονομάτισα "μπουζουκοτράγουδα" τα τραγούδια που παίζονται με μπουζούκι. Αν παιζόντουσαν με κιθάρα, θα ήταν κιθαροτράγουδα. Και πράγματι, ήταν γραμένα από ανθρώπους που δεν είχαν σχέση με το σχολείο. Γιατί σε πείραξε που είπα την αλήθεια; Εάν δεν είναι αλήθεια, να μου αποδείξεις το αντίθετο, κι εγώ ευχαρίστως να το αποσύρω. Τώρα, αν εσύ έχεις αποκτήσει αγωγή μέσω του ανατολίτικου τραγουδιού, σίγουρα θα το υπερασπιστείς με εμπάθεια, και είναι δύσκολο να το δεις απέξω, ακαδημαϊκά και ανεπιρρέαστα.
---Εγώ τα ρεμπέτικα, τα αφήνω στην εποχή της δημιούργησής τους, στην εποχή δηλαδή, που είχε τότε σύγχρονο νόημα η συγγραφή τους, και προχωράω στο σήμερα. Στο σήμερα-όχι αυτό που με βομβαρδίζει το κατεστημένο από τα κανάλια του και όχι μόνο, για να επωφελούνται τα διάφορα βρωμοκυκλώματα των ιδιοκτητών νυχτερινών κέντρων με τους μπράβους και τους νονούς της νύχτας- αλλά στο άσπιλο σήμερα το καθαρό, που ΕΓΩ επιλέγω με κριτήρια που με ενάργεια και εμπεριστατωμένα αναλύω στη προηγούμενη τοποθέτησή μου, σχετικά προς ποιά κατεύθυνση οφείλη να κινείται το σύγχρονο τραγούδι. Και αυτά όλα, στα γράφω εγώ που έχω δουλέψει ως τραγουδιστής και κιθαρίστας επί πενταετία, σε ταβέρνες μεγάλες με πρόγραμμα, σε σκυλάδικα της επαρχίας, και σε διάφορα πιάνο μπαρ, και τα σιχάθηκα και τα αηδίασα όλα. Απ'τους "συναδέλφους" με τα πισώπλατα μαχαιρώματα, τους ιδιοκτήτες που ψαλίδιζαν μεροκάματα και ωράρια εκ συστήματος, βλαχοθαμώνες απαίδευτους, κυκλώματα προστασίας, μπάτσους λαδωμένους, πορνίδια με γέρους ξεμωραμένους, καργιόλες που έδειχναν τα στριγκάκια πάνω στα τραπέζια-γιατί κάτω δεν μπορούσαν να χορέψουν- επιδειξίες σκυλάδες καψούρηδες με τραγουδιάρες, μικροφωνιάδες που λαδωνόντουσαν από τραγουδιστές λαμόγια, για να τους δυναμώνουν τα μικρόφωνα, νωθευμένο ουίσκυ, τσαμπουκάδες στη πίστα, μπουνίδι κλπ, κλπ, κλπ. Αυτά όλα συνέβαιναν την εποχή που εγώ δούλευα σε "λαϊκά κέντρα", αλλά ακόμα και τώρα διαιωνίζεται η ίδια κατάσταση. Σε ροκ μαγαζιά όμως, ή σε καλό τραγούδι όπως αυτά που προαναφέρω, ουδέν συμβαίνει εξ'όλων των παρα πάνω. Γιατί άραγε; Μήπως ο κόσμος τους είναι πιό συνειδητοποιημένος. Ρωτάω εγώ. Δεν ξέρω. Και σε χαιρετώ με αυτό: Ο πατέρας μου ήταν από την Κωνσταντινούπολη. Ουδέποτε άκουγε τραγούδια ανατολίτικα, ή χασικλορεμπέτικα που τα άκουγε όλο το περιθώριο της κοινωνίας, του στυλ μαγκίτες με μουστάκια, στραβά καπέλλα, σακκάκι φορεμένο το ένα μόνο μανίκι, μαχαιροβγάλτες, φυλακόβιοι, τσαμπουκάδες με λαιμούς μπουκαλιών στο χέρι, πόρνες κλπ. Ο πατέρας μου είχε άλλη παιδεία...
--
:wave2:
Υ.Γ. Ο Μανόλης Χιώτης, δεν νομίζω ότι ήταν στο ίδιο επίπεδο με όλους τους άλλους. Βιρτουόζος στο μπουζούκι και στη κλασσική κιθάρα, και επινοητής του οχτάχορδου μπουζουκιού, εισαγωγή ενισχυτών, λατινοαμερικάνικοι ρυθμοί, εισαγωγή πνευστών, άλλο ήθος, και γιαυτό και του επετράπη η είσοδος και η αποδοχή σε όλα τα σπίτια του κοινωνικού συνόλου. Για μένα, καμία σχέση.
Εγώ πάντως παρόλο που όλο και πιο πολύ τζάζ ακούω, ακούω σταθερά ηλεκτρικά μπλουζ (μη τα μπερδεύετε με τις γελοιότητες που χορεύατε αργά για να πιάσετε κάνα κω#αράκι στα νιάτα σας οι πουρόγεροι), μέταλ, κλασσική (λίγο σπάνια πια), οτιδήποτε κάτι μου λέει χωρίς να χαρακτηρίζεται εύκολα (συνήθως instrumental μουσική, συχνά αντι-εμπορική), τη συλλογή μου με κάτι πανκ κομμάτια (είναι μερικά που έχουν πολύ γέλιο), ροκ καταιγίδες με μπλουζ επιρροές (πχ χτες θυμήθηκα το "Johnny the fox meets jimmy the weed" των Thin Lizzy και το έπαιζα σαν ηλίθιος -κόλλησα άσχημα-, για κάνα μισάωρο), και άλλα επιεικώς εξωπραγματικά που δεν είναι της ώρας -πχ τον Zappa, τον McLaughlin, τους King Crimson, τον Pastorius, τον Art Tatum, τον Dennis Chambers, τον Billy Cobham, τον Gambale, τον Scott Henderson, τον Miles Davis, τον John Coltrane, τον Mingus, τον Reindhardt (που προαναφέρθηκε), τον Gillespie, τον Ellington, τη Holiday, τη Fitzgerald και πόσους άλλους ακόμα, τους ξέρεις;
Μήπως δεν παίζει και πιθανότητα να τους μάθεις (αφού βομβαρδίζεσαι με αηδίες, από παντού);
Τα τελευταία χρόνια ακούω περισσότερο τη δική μου μουσική (και φυσικά κάνα δυο φίλοι επιμένουν ευγενικά ότι τους αρέσει -τι τραβάνε ρε οι άνθρωποι), και δεν αναμένεται να τη στρογγυλέψω για το πλατύ κοινό, καθότι η μουσική πάνω από όλα είναι προσωπική υπόθεση, και τη στιγμή που σκέφτεσαι πως να βγάλεις φράγκα από αυτή παύει να είναι.
Ουδέποτε έπαιξα μουσική για φράγκα, ένα δισκάκι που με κάλεσε να παίξω ένας φίλος βγήκε χάλια (αφού γράψαμε τα κομμάτια παιγμένα live, με πρόχειρα σόλα για να βάλουμε άλλα αργότερα, μετά αποφάσισε να κρατήσει τους χάλια αυτοσχεδιασμούς) και φυσικά δεν ακούγεται -κάποιοι έχουν άλλη γνώμη.
Εννοείται ότι δεν πήρα φράγκο (έβαλα και αρκετά), και εννοείται ότι δεν κυκλοφορεί πια -ευτυχώς.
Και φυσικά και το στουντιάκι μου και οι κιθάρες και όλα βγαίνουν με προσωπική δουλειά (αρκετή ώστε να μην μπορώ να παίξω κιθάρα για μέρες/βδομάδες), γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσω να κρατάω ακκόρντα για κανένα πού#τη.
Είναι θέμα επιλογών...
Όσο για το ρεμπέτικο, μη κοιτάς τί πίνει κάποιος (στη τελική μόνο αυτός ξέρει) άκου τι παίζει, Βαμβακάρης πχ, άπαιχτος, υπάρχουν ομοιότητες σε σκάλες blues και λαϊκούς δρόμους, και στη τελική αυτό που έβγαινε στο τεκέ το απαγορευμένο, έβγαινε εκεί γιατί μόνο εκεί χώραγε.
Σαφώς δε χρειάζεται να έχεις πιεί τα γάρα της αρκούδας για να ακούσεις τέτοια κομμάτια, και το να τα απορρίπτεις σημαίνει ότι υστερείς σε μουσική παιδεία (μουσική παιδεία δεν είναι απαραίτητα το να παίζεις μια Super Locrian γρήγορα, 5 νότες από ένα ινδικό κομμάτι μπορεί να είναι αρκέτες για να ανατριχιάσεις).
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Εγώ πάντως παρόλο που όλο και πιο πολύ τζάζ ακούω, ακούω σταθερά ηλεκτρικά μπλουζ (μη τα μπερδεύετε με τις γελοιότητες που χορεύατε αργά για να πιάσετε κάνα κω#αράκι στα νιάτα σας οι πουρόγεροι), μέταλ, κλασσική (λίγο σπάνια πια), οτιδήποτε κάτι μου λέει χωρίς να χαρακτηρίζεται εύκολα (συνήθως instrumental μουσική, συχνά αντι-εμπορική), τη συλλογή μου με κάτι πανκ κομμάτια (είναι μερικά που έχουν πολύ γέλιο), ροκ καταιγίδες με μπλουζ επιρροές (πχ χτες θυμήθηκα το "Johnny the fox meets jimmy the weed" των Thin Lizzy και το έπαιζα σαν ηλίθιος -κόλλησα άσχημα-, για κάνα μισάωρο), και άλλα επιεικώς εξωπραγματικά που δεν είναι της ώρας -πχ τον Zappa, τον McLaughlin, τους King Crimson, τον Pastorius, τον Art Tatum, τον Dennis Chambers, τον Billy Cobham, τον Gambale, τον Scott Henderson, τον Miles Davis, τον John Coltrane, τον Mingus, τον Reindhardt (που προαναφέρθηκε), τον Gillespie, τον Ellington, τη Holiday, τη Fitzgerald και πόσους άλλους ακόμα, τους ξέρεις;
Μήπως δεν παίζει και πιθανότητα να τους μάθεις (αφού βομβαρδίζεσαι με αηδίες, από παντού);
Τα τελευταία χρόνια ακούω περισσότερο τη δική μου μουσική (και φυσικά κάνα δυο φίλοι επιμένουν ευγενικά ότι τους αρέσει -τι τραβάνε ρε οι άνθρωποι), και δεν αναμένεται να τη στρογγυλέψω για το πλατύ κοινό, καθότι η μουσική πάνω από όλα είναι προσωπική υπόθεση, και τη στιγμή που σκέφτεσαι πως να βγάλεις φράγκα από αυτή παύει να είναι.
Ουδέποτε έπαιξα μουσική για φράγκα, ένα δισκάκι που με κάλεσε να παίξω ένας φίλος βγήκε χάλια (αφού γράψαμε τα κομμάτια παιγμένα live, με πρόχειρα σόλα για να βάλουμε άλλα αργότερα, μετά αποφάσισε να κρατήσει τους χάλια αυτοσχεδιασμούς) και φυσικά δεν ακούγεται -κάποιοι έχουν άλλη γνώμη.
Εννοείται ότι δεν πήρα φράγκο (έβαλα και αρκετά), και εννοείται ότι δεν κυκλοφορεί πια -ευτυχώς.
Και φυσικά και το στουντιάκι μου και οι κιθάρες και όλα βγαίνουν με προσωπική δουλειά (αρκετή ώστε να μην μπορώ να παίξω κιθάρα για μέρες/βδομάδες), γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσω να κρατάω ακκόρντα για κανένα πού#τη.
Είναι θέμα επιλογών...
Όσο για το ρεμπέτικο, μη κοιτάς τί πίνει κάποιος (στη τελική μόνο αυτός ξέρει) άκου τι παίζει, Βαμβακάρης πχ, άπαιχτος, υπάρχουν ομοιότητες σε σκάλες blues και λαϊκούς δρόμους, και στη τελική αυτό που έβγαινε στο τεκέ το απαγορευμένο, έβγαινε εκεί γιατί μόνο εκεί χώραγε.
Σαφώς δε χρειάζεται να έχεις πιεί τα γάρα της αρκούδας για να ακούσεις τέτοια κομμάτια, και το να τα απορρίπτεις σημαίνει ότι υστερείς σε μουσική παιδεία (μουσική παιδεία δεν είναι απαραίτητα το να παίζεις μια Super Locrian γρήγορα, 5 νότες από ένα ινδικό κομμάτι μπορεί να είναι αρκέτες για να ανατριχιάσεις).
Αγαπητέ συνάδελφε μουσικέ, όλα αυτά που αναφέρεις ως ακούσματά σου, είναι μια χαρά, και συμφωνώ.
--Έχω όμως ενστάσεις σε άλλα: Δεν συμφωνώ ότι η μουσική πρέπει να μη διαδίνεται, και να τη κρατάς για τον εαυτό σου. Αντίθετα, αν έχεις κάτι να πεις επιβάλλεται να το διαδώσεις. Ιδιαίτερα αν είναι να αφυπνήσεις το κοινωνικό σύνολο, αποκτά βαρύνουσα σημασία το εγχείρημα. Και αναφέρομαι όχι τόσο μουσικολογικά, αλλά στιχουργικά. Θυμάσαι τους θούριους του Ρήγα Φερραίου; Απ'αυτούς εμψυχώθηκε η ελληνική επανάσταση. Απ'το make love, not war των πρώτων χίππυς ροκάδων, δημιουργήθηκαν αντιπολεμικοί πυρήνες σε όλο τον κόσμο, κλπ.
--Έπειτα, το να βγάλεις φράγκα απ'τη μουσική, μπορεί να είναι και βιοποριστικό επάγγελμα. Έπειτα, πώς θα διαδοθεί, αν δεν κυκλοφορήσει, μέσω εταιρίας, ή ακόμα και προσωπική παραγωγή. Θα υποστείς όλο το οικονομικό πακέτο των cds, και θα τα χαρίζεις; Δεν γίνεται. Απλά είναι ο μόνος τρόπος. Εκτός αν είσαι γυιός του Βαρδινογιάννη και κάνεις φιλανθρωπικό λειτούργημα. Που κι αυτό δεν υφίσταται.
--Παρατηρώ ότι κρίνεις τα τραγούδια μόνο μουσικολογικά. Και αντίθετα, για να στηρίξεις ή να απορρίψεις κάτι, ΟΦΕΙΛΕΙΣ να έχεις μουσική παιδεία. Ποιός σου είπε ότι όλοι οι έχοντες μουσική παιδεία συμφωνούν συλλήβδην με τα ανατολίτικα; Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια που μας επέβαλαν την Αρβανιτάκη, και γενηές μεγάλωσαν με σμυρνέικα, έγιναν καλύτεροι από μας; Ολα τα κανάλια που βρίθουν στο μπουζούκι, γιατί το κάνουν; Νιάζονται για να μας δώσουν καλή μουσική παιδεία; Αντίθετα, τα κανάλια έχουν άλλο σκοπό. Μήπως δεν τον φαντάζεσαι; Γιατί δεν δείχνουν ροκ καλλιτέχνες, όσο συχνά δείχνουν μπουζουκάκια; Αστειεύεσαι; Θες ν'αγριέψει η νεολαία και να τους πάρει όλους φαλάγγι; Απλά, προσωπικά δεν ανατριχιάζω εύκολα με ανατολίτικη μουσική, και ιδιαίτερα όταν ακούω ινδικό σιτάρ-ας είναι κι απ'τον Ραβί Σανκάρ- εκτός αν η ανατριχίλα είναι κάτι σαν φρενάρισμα από λάστιχο τροχοφόρου μές το αυτί μου.:lol: Έχω ροκ γονίδια. Και εννοώ ό,τι τραγούδι έχει τις προδιαγραφές που εξήγησα στο αρχικό μου ποστ. Όχι απαραίτητα ροκ μουσικολογικά. Διότι ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ροκ είναι στάση ζωής , ιδεολογία και τρόπος ντυσίματος, με κατευθύνσεις δημοκρατικές, ηθικές, οικολογικές, αντιπολεμικές, δικαιοσύνης, προβληματισμού, επανάστασης σε ό,τι το φαύλο, απαιτήσεις δικαιωμάτων και υποχρεώσεων,προσφοράς στο σύνολο, μακρυά μαλλιά, τζήν, μπότες, μηχανές και δεν ασχολούμαι με το ανούσιο και αδιάφορο ροκ, ούτε και με τους ψευτοροκάδες. ΜΕ αφορά το μήνυμα και η ουσία. Οσο το να τα σπάω -από εκτόνωση- στα σκυλάδικα, μου προκαλεί κλαυσίγελο. :bawl:
---Και θα σου αντιγράψω απ'το βιβλίο "Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού", του Κώστα Μυλωνά, (μεγάλου συνθέτη με διεθνή βραβεία- μελοποίησε και Μενέλαο Λουντέμη), κριτική του για τα τραγούδια του '50 στην Ελλάδα, που όλη η θεματολογία τους ήταν μόνο για έρωτες και χωρισμούς, όπως και σήμερα στα σκυλάδικα τραγούδια: "< ΑΠ' ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '50, ΕΛΕΙΠΕ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΔΑΝ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΑΝ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΣΑΝ ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ, ΣΑΝ ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΑΠΑΤΗΛΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΑΝ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΦΤΗΝΗ, ΨΕΥΤΙΚΗ, ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΔΑΦΙΚΗ "ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ" ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΗ ΦΤΗΝΗ ΚΑΙ ΑΝΟΥΣΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΣΤΕΡΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ. >"
--Και για μένα, άλλη αξία έχει ο στίχος "χαιρετίσματα στην εξουσία", και άλλη ο στίχος του Πανταζή "μείνε μαζί μου έγγυος, είμαι πολύ φερέγγειος". Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά, προσωπικά λυπάμαι. Και οποιοσδήποτε άνθρωπος και πολίτης θέλει να είναι ενσυνείδητος και ευσυνείδητος, και ελεύθερος-όχι άναρχα δομημένος- οφείλει να κινείται σε αρχές και διαχρονικές αξίες σε όλες του τις δραστηριότητες. Αυτό θα πει παιδεία. Επειδή οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ελευθερία σημαίνει το "κάνω ό,τι μου γουστάρει" και "ό,τι μου υπαγορεύουν οι αισθήσεις μου", ανεξέλεγκτα. Επειδή ασφαλώς είναι πολύ πιο εύκολο. Αλλά δεν σκέφτηκαν ότι έτσι δεν διαφέρουν απ'τα ζώα!
--Με κιθαριστικούς χαιρετισμούς :wave2:
tsiros_temp
30/07/2006, 09:46
Ακούω τα πάντα και το εννοώ. Εκτός από κάτι βίση βανδή και τέτοια.
Από αφρικανική πολυρυθμική μουσική μέχρι κινέζικα τύμπανα. Από σόλο με τον αυλό του πάνα μέχρι The Berzerker. Από yehudi menuhin μέχρι δισολιές judas priest. Από αμανέδες μέχρι γρηγοριανό μέλος. Από gameboy music μέχρι electronica.
Κυρίως όμως θα ακούσω τεχνικά παιγμένες μεταλιές (watchtower, spastic ink, atheist, sadus, theory in practice και πολλά άλλα που ξεχνάω τώρα γιατί χτυπιέμαι εντελώς άρρυθμα με το out for blood των sadus). Απ'όσο με βλέπω πάντως, πολύ πιθανό να το γυρίσω σε βυζαντινή μουσική (το γρηγοριανό μέλος που λέγαμε) γιατί απ'ότι φαίνεται και ο bach με τις φούγκες του ωχριούν σε "περιεχόμενο".
tsiros_temp
30/07/2006, 09:52
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
μουσική παιδεία δεν είναι απαραίτητα το να παίζεις μια Super Locrian γρήγορα, 5 νότες από ένα ινδικό κομμάτι μπορεί να είναι αρκέτες για να ανατριχιάσεις).
Μουσική παιδεία είναι να παίξεις μία νότα και ο άλλος να την ακούσει.
Υπάρχει μία στο Watching the Bobbins των camel.
conkark, δεν λέω ότι πρέπει να βγάζουμε μουσική για να τη βάζουμε στη ντουλάπα μας και να λέμε ΟΚ, το κάναμε. Το ότι δεν με ενδιαφέρει να ακούσω την μουσική άποψη της εταιρίας, του παραγωγού κλπ πάνω στη μουσική μου εννοώ. Με ενδιαφέρει η άποψη του ντράμερ, του πληκτρά, και του μπασίστα περισσότερο, και συχνά με ενδιαφέρει αυτό που γίνεται το μη σχεδιασμένο ανάμεσα σε ανταλλαγές αυτοσχεδιασμών σε μια μπάντα.
Και επειδή ακόμα θεωρώ ότι το μόνο καλό που μπορεί να κάνει το πλήθος (ένα μάζωμα κόσμου πως το λένε) είναι να πάει σε μια συναυλία -αντί για το γήπεδο πχ- σαφώς και οι ροκ καταβολές μου με σπρώχνουν προς τη fusion jazz...
Κάποιες δικές μου μουσικές τις έχω εκπορνέψει στο διαδίκτυο (για κατοχύρωση περισσότερο), παρόλο που απέχουν από αυτό που θέλω αλλά δεν είναι εύκολο να ακούω σε μια μπάντα που συμμετέχω, αν το ψάξεις λίγο είναι εύκολο να τα ακούσεις (μη περιμένεις πολλά).
Σαφώς και δεν με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι στιχουργικές ανησυχίες των νεοελλήνων, είμαι μουσικός, ερασιτέχνης και (από ότι ακούγεται) εξωγήινος όσο αφορά πολλά θέματα (δεν περιμένω να συμφωνούν όλοι μαζί μου, ούτε θα έπρεπε).
Εκτός του ότι είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα τί σου αρέσει μουσικά, ακόμα και ο Jeff Beck που έχει γράψει και κάμποση μουσική ιστορία έχει τάσεις για ανατολίτικες κλίμακες (μη μπερδεύεις ένα τρόπο έκφρασης με τον εκχυδαϊσμό του για το χρήμα από εταιρίες κλπ), όπως και άλλοι μουσικοί της ροκ (πχ Deep Purple), καθώς και το πιο σύγχρονο metal (από Sabbath μέχρι Μetallica και βάλε).
Τώρα αν κάποιοι σου πετάνε ένα μπαλάκι απαισιοδοξίας, κατάθλιψης και ήπιας ηλιθιότητας στα τραγούδια τους... μή το πιάνεις.:D
tsiros_temp
30/07/2006, 20:05
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Κάποιες δικές μου μουσικές τις έχω εκπορνέψει στο διαδίκτυο
ΩΠ ΩΠ ΩΠ ΩΠΩΠ!
φρέναααααααααααα
1. μην ξανακούσω το "μουσική" σε πληθυντικό. Είναι τελείως μα τελείως άκυρο. όπως και το "κρέατα" "κρασιά" "τυριά" (το σωστό - και ωραίο! - είναι "πολλά είδη κρασιού/τυριού/κρέατος")
ΔΕΝ ΕΚΠΟΡΝΕΨΕΣ ΤΙΠΟΤΑ που πας να γίνεις και νταβάς! χεχε.
Δεν εκπόρνεψες τίποτα! Δεν πληρώνει κανείς για αυτά που έβγαλες... Θα τα εκπόρνευες αν για να τα ακούσει ο κόσμος ζήταγες λεφτά. Όπως δηλαδή θέλουν να κάνουν οι περισσότεροι μουσικοί. (συναυλία είναι κάτι άλλο.)
τα παντα αναλογα με ην διαθεση και την ορεξη!!!
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
conkark, δεν λέω ότι πρέπει να βγάζουμε μουσική για να τη βάζουμε στη ντουλάπα μας και να λέμε ΟΚ, το κάναμε. Το ότι δεν με ενδιαφέρει να ακούσω την μουσική άποψη της εταιρίας, του παραγωγού κλπ πάνω στη μουσική μου εννοώ. Με ενδιαφέρει η άποψη του ντράμερ, του πληκτρά, και του μπασίστα περισσότερο, και συχνά με ενδιαφέρει αυτό που γίνεται το μη σχεδιασμένο ανάμεσα σε ανταλλαγές αυτοσχεδιασμών σε μια μπάντα.
Και επειδή ακόμα θεωρώ ότι το μόνο καλό που μπορεί να κάνει το πλήθος (ένα μάζωμα κόσμου πως το λένε) είναι να πάει σε μια συναυλία -αντί για το γήπεδο πχ- σαφώς και οι ροκ καταβολές μου με σπρώχνουν προς τη fusion jazz...
Κάποιες δικές μου μουσικές τις έχω εκπορνέψει στο διαδίκτυο (για κατοχύρωση περισσότερο), παρόλο που απέχουν από αυτό που θέλω αλλά δεν είναι εύκολο να ακούω σε μια μπάντα που συμμετέχω, αν το ψάξεις λίγο είναι εύκολο να τα ακούσεις (μη περιμένεις πολλά).
Σαφώς και δεν με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι στιχουργικές ανησυχίες των νεοελλήνων, είμαι μουσικός, ερασιτέχνης και (από ότι ακούγεται) εξωγήινος όσο αφορά πολλά θέματα (δεν περιμένω να συμφωνούν όλοι μαζί μου, ούτε θα έπρεπε).
Εκτός του ότι είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα τί σου αρέσει μουσικά, ακόμα και ο Jeff Beck που έχει γράψει και κάμποση μουσική ιστορία έχει τάσεις για ανατολίτικες κλίμακες (μη μπερδεύεις ένα τρόπο έκφρασης με τον εκχυδαϊσμό του για το χρήμα από εταιρίες κλπ), όπως και άλλοι μουσικοί της ροκ (πχ Deep Purple), καθώς και το πιο σύγχρονο metal (από Sabbath μέχρι Μetallica και βάλε).
Τώρα αν κάποιοι σου πετάνε ένα μπαλάκι απαισιοδοξίας, κατάθλιψης και ήπιας ηλιθιότητας στα τραγούδια τους... μή το πιάνεις.:D
Aυτό που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι το ότι δεν σ'ενδιαφέρει η στιχουργική θεματολογία ενός μουσικού κομματιού, και επικεντρώνεσαι αποκλειστικά στα μουσικολογικά του στοιχεία. Πώς γίνεται αυτό, αφού τραγούδι = μουσική + στίχος. Έτσι όπως μου τα λες συμπεραίνω ότι , είτε ακούς τον "κουρσάρο" ή το "μείνε μαζί μου έγγυος", είναι το ίδιο, και απλά ανάλογα με το κέφι σου εντρυφείς ΚΑΙ στα δύο!
--Εγώ δεν ισχυρίζομαι να μην ακούμε τίποτα άλλο από ροκ. Όλα μπορεί κανείς να τα ακούει. Αλλά όχι βομβαρδισμός αμανετζίδικος όπως απ'τις τηλεοράσεις. Γιατί έτσι, υποκύπτουμε στο παιχνίδι του κατεστημένου, που μας προετοιμάζει με τηνΤΟΎΡΚΙΚΗ πολιτισμική ΕΞΟΙΚΊΩΣΗ, ενώπιον της ένταξής της στην Ευρώπη, και να γεμίσουμε από τούρκους μετανάστες αγόγγυχτα, λες και όλοι οι άλλοι να μη μας έφταναν. Σε λίγο θα γίνουμε όλοι γιουσουφάκια και χανουμάκια! Αυτό λέω. Κάποια ποιοτική ενασχόληση με το τραγούδι δεν βλάπτει.
--Εξάλλου ο στόχος της εξουσίας που μας επιβάλλει, είναι αυτός του να τα ακούμε όλα το ίδιο-και καλά όλα είναι μουσική- για να γίνουμε στο τέλος γιαλαντζί ντολμάδες. Προσωπικά δεν σαλατοποιούμαι. Αντιστέκομαι.
--Όσο για τη τελευταία προτροπή σου λέω αυτό: Όποιος είναι αισιόδοξος και μες τη τρελλή χαρά, μέσα σαυτό το χάλι της κοινωνίας, ή απροβλημάτιστος ή εγωκεντρικός ζαμανφουτίστας ή μάλλον χαζοχαρούμενος πρέπει νάναι!
--Εξάλλου, κι εσύ δεν ακούς μπλουζ; Ελπίζω να ξες ότι ο όρος blues, σημαίνει i got my blues: έχω τις μαύρες μου. Είναι γενικά παραδεχτό ότι τα καλύτερα τραγούδια έχουν γραφτεί σε καθεστώς stress, απαισιοδοξίας και θλίψης. Δηλαδή μινόρε. Τώρα, αν πάλι αντιλαμβάνεσαι ότι όλα γύρω μας είναι στημένα και κατευθυνόμενα και άρα αυτή η κατάσταση σε απαισιοδοξεί, όπως θα ήταν το λογικό, αλλά θες γιαυτό να ευθυμίσεις, τότε μπορείς ν'ακούς τσιφτετέλια όλη μέρα, όπως το "ανέβα στο τραπέζι μου κούκλα μου γλυκιά", ή να βλέπεις mr Bean στη τηλεόραση :rotflmao:
--Φιλικά και με χιούμορ :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από tsiros_temp
ΩΠ ΩΠ ΩΠ ΩΠΩΠ!
φρέναααααααααααα
1. μην ξανακούσω το "μουσική" σε πληθυντικό. Είναι τελείως μα τελείως άκυρο. όπως και το "κρέατα" "κρασιά" "τυριά" (το σωστό - και ωραίο! - είναι "πολλά είδη κρασιού/τυριού/κρέατος")
ΔΕΝ ΕΚΠΟΡΝΕΨΕΣ ΤΙΠΟΤΑ που πας να γίνεις και νταβάς! χεχε.
Δεν εκπόρνεψες τίποτα! Δεν πληρώνει κανείς για αυτά που έβγαλες... Θα τα εκπόρνευες αν για να τα ακούσει ο κόσμος ζήταγες λεφτά. Όπως δηλαδή θέλουν να κάνουν οι περισσότεροι μουσικοί. (συναυλία είναι κάτι άλλο.)
Παρακαλώ να μας εξηγήσει ο φίλος Τσίρος τί εννοεί.
--Υπάρχει τρόπος, αν πληρώσει και βγάλει κάποιος δισκάκι, να γνωστοποιηθεί δημόσια, χωρίς να διατεθεί στο εμπόριο; Με ποιόν τρόπο; Αν έχεις βρει κάποια άκρη με ενδιαφέρει άμεσα. Γιατί ιδεολογικά και θεωρητικά ακούγεται πολύ ωραία. Αλλά στη πράξη, νομίζω ότι μόνο ο Γκέλερ (ο μάγος) θα μπορούσε να το πετύχει.
Αρχικά δημιουργήθηκε από lemmys
τα παντα αναλογα με ην διαθεση και την ορεξη!!!
Η όρεξη πιο πολύ ταιριάζει με το φαγητό. Και η μουσική δεν αποτελεί φαγητό, αλλά ψυχοπνευματική λειτουργία.
Συναδελφικά :wave2:
ΥΓ. Προσωπικά δεν είχα ποτέ διάθεση να ακούσω σκυλάδικα, γιατί απλά, μου τη χαλάνε.
[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από tsiros_temp
[B]Μουσική παιδεία είναι να παίξεις μία νότα και ο άλλος να την ακούσει.
Γιατί μου το χάλασες my friend; Αν είναι έτσι, τότε όλοι μας έχουμε μουσική παιδεία, αφού όλοι μπορούμε να βαρέσουμε μια νότα και ταυτόχρονα να την ακούσουμε, αφού δεν είμαστε κωφάλαλοι! Άρα όσοι παίζουν εφτά νότες είναι τέρατα παιδείας :lol: Εκτός αν υπονοείς βαθύτερο μήνυμα.
tsiros_temp
31/07/2006, 21:33
Υπάρχει τρόπος, αν πληρώσει και βγάλει κάποιος δισκάκι, να γνωστοποιηθεί δημόσια, χωρίς να διατεθεί στο εμπόριο; Με ποιόν τρόπο; Αν έχεις βρει κάποια άκρη με ενδιαφέρει άμεσα. Γιατί ιδεολογικά και θεωρητικά ακούγεται πολύ ωραία. Αλλά στη πράξη, νομίζω ότι μόνο ο Γκέλερ (ο μάγος) θα μπορούσε να το πετύχει. Ο Uri είναι μια κοινή απάτη (όπως όλοι οι μάγοι, μέντιουμ, νεροψάχτες, ψυχοαπαυτοτέτοιοι). Δες εδώ (http://www.youtube.com/watch?v=jYrBAMau4sU&search=geller)... και εδώ (http://www.youtube.com/watch?v=4O90yvyTd5Y&search=geller)... και πάλι (http://www.youtube.com/watch?v=sjp7ZtKpVpU&search=geller)...
Όσο για το θέμα της διάδοσης της μουσικής... Θα σε αφήσω να σκεφτείς λιγάκι τα εξής ερωτήματα:
Γιατί δημιουργήθηκαν οι δισκογραφικές εταιρίες;
Τί σημαντικό εμφανίστηκε την τελευταία δεκαετία;
Γιατί η RIAA (Recording Industries) τα έχει παίξει με το φαινόμενο "mp3" και "download";
Αν τα σκεφτείς αυτά τα 2 και λάβεις υπ'όψη σου ότι η δισκογραφικές εταιρίες έχουν κερδοσκοπικό ενδιαφέρον, θα καταλάβεις πολλά!
Μετά, θα σου δείξω κάποια πραματάκια, αν και νομίζω ότι μέχρι τότε θα τα έχεις βρει μόνος σου ;)
Γιατί μου το χάλασες my friend; Δε σου χάλασα τίποτα απολύτως. Όπως ψυλλιάστηκες, υπάρχει βαθύτερο νόημα στα γραφόμενά μου, εξ ου και τα πλάγια στο "ακούσει".
Ας το πω με άλλα λόγια:
Είναι μάγκας συνθέτης/οργανοπαίχτης αυτός που με μία νότα μόνο θα καταφέρει να σε κάνει να νοιώσεις ρίγη συγκίνησης.
Αρχικά δημιουργήθηκε από xastoukopsaro
αν η μουσικη που υπαρχεισ τον υπολογιστη ειναι αυτη που με αντιπρορωμευει τοτε πρεπει να παω σε ψυχολογο!!!
Όσον αφορά την μουσική με τη χρήση υπολογιστή, θα συμφωνήσω σχετικά με κάτι παληκάρια που παίρνουν έτοιμα δείγματα απο εδώ κι από εκεί, και τα βάζουν σε μια σειρά, κι αυτό ήταν.
Αυτό όμως φίλε μου δεν σημαίνει ηλεκτρονική μουσική, είναι καθαρά djλίκι.
Πριν κάποια χρόνια έφτιαχνα κανονικά μουσική με τη χρήση υπολογιστή, ήταν η μόνη μου ασχολία, και σε πληροφορώ, ότι άκουγόταν το είχα παίξει με το χεράκι μου, νότα προς νότα. Άμα ξέρεις μουσική, ο υπολογιστής είναι ένα πολύ αξιόλογο εργαλείο για ενορχηχτρώσεις. Δεν πατάς ένα play και παίζουν μόνα τους Φτύνεις αίμα να τα φτιάξεις. Προφανώς εννοείς τίποτα λαμόγια dj και τους έχουνε μερικοί για θεούς. Αυτοί στην ουσία είναι playbackers και όχι μουσικοί.
Πες μας τώρα ότι και ο Παπαθανασίου ήταν άμουσος.
Σχετικά με τους άλλους που ανέφερες, ο Παπακωνσταντίνου προσωπικά δεν μου αρέσει, αλλά Άσιμος και Σιδηρόπουλος κορυφή. Απίστευτη Ερμηνεία και μουσική. Τίποτα δεν πήγαινε χαμένο.
Αρχικά δημιουργήθηκε από packo
Nomizo oti tha itan pio dokimo na vazoume playlists imeras, gia na pairnei kai o kosmos idees...
Simera loipon to katastima exei:
1) Astral Projection - Let there be Light
2) Kode IV - Fearless (Live Version)
3) Infinity Project - Alien Airport
4) Ethnica - Intense Visualisation
5) Trancewave - The Rezwalker
6) Har-el - Wild Hunt
8) Section-X - Sector X
9) SubDivision - Come On
10) Ascedens - Internal Synch
11) Astral Projection - Mahadeva
12) Goa Gill - Near to the Divine
Auta....
Ωραία χρόνια μου θύμισες. Astral, Trancewave, Juno Reactor...
Να γύρναγα 10 χρονάκια πίσω...:beer:
Techno,Minimal,Progressive,Industrial!:alien:
57568
Και ο δίσκος είναι αυτός:
57569
Άντε και άλλη μία γιατί γουστάρω..με άλλη διάταξη εν ώρα δράσης παλαιότερα..(6 months ago)
57571
Αρχικά δημιουργήθηκε από Ktm.Prestige
Ότι έχει σχέση με Hard Rock,gothic....Τελευταία (2 χρόνια τώρα) είμαι στο Alt.Rock!:evil:
Δεν κριτικάρω τα άλλα είδη , ο κάθε ένας έχει τα γούστα του.
:wave2:
+1
Αρχικά δημιουργήθηκε από tsiros_temp
Ο Uri είναι μια κοινή απάτη (όπως όλοι οι μάγοι, μέντιουμ, νεροψάχτες, ψυχοαπαυτοτέτοιοι). Δες εδώ (http://www.youtube.com/watch?v=jYrBAMau4sU&search=geller)... και εδώ (http://www.youtube.com/watch?v=4O90yvyTd5Y&search=geller)... και πάλι (http://www.youtube.com/watch?v=sjp7ZtKpVpU&search=geller)...
Όσο για το θέμα της διάδοσης της μουσικής... Θα σε αφήσω να σκεφτείς λιγάκι τα εξής ερωτήματα:
Γιατί δημιουργήθηκαν οι δισκογραφικές εταιρίες;
Τί σημαντικό εμφανίστηκε την τελευταία δεκαετία;
Γιατί η RIAA (Recording Industries) τα έχει παίξει με το φαινόμενο "mp3" και "download";
Αν τα σκεφτείς αυτά τα 2 και λάβεις υπ'όψη σου ότι η δισκογραφικές εταιρίες έχουν κερδοσκοπικό ενδιαφέρον, θα καταλάβεις πολλά!
Μετά, θα σου δείξω κάποια πραματάκια, αν και νομίζω ότι μέχρι τότε θα τα έχεις βρει μόνος σου ;)
Δε σου χάλασα τίποτα απολύτως. Όπως ψυλλιάστηκες, υπάρχει βαθύτερο νόημα στα γραφόμενά μου, εξ ου και τα πλάγια στο "ακούσει".
Ας το πω με άλλα λόγια:
Είναι μάγκας συνθέτης/οργανοπαίχτης αυτός που με μία νότα μόνο θα καταφέρει να σε κάνει να νοιώσεις ρίγη συγκίνησης.
Δε φαντάστηκα να μη κατάλαβες το χιούμορ, όταν αναφέρθηκα στον Γκέλλερ, κι εσύ το πήρες σοβαρά!
--Έχεις θέσει τρία απανωτά ερωτήματα:
Γιατί δημιουργήθηκαν οι δισκογραφικές εταιρίες;
Τί σημαντικό εμφανίστηκε την τελευταία δεκαετία;
Γιατί η RIAA (Recording Industries) τα έχει παίξει με το φαινόμενο "mp3" και "download";
Στο πρώτο, απαντώ ότι αποτελούν εμπορικές επιχειρήσεις, οπότε αποσκοπούν στο κέρδος, αλλά θα προσθέσω ότι είναι ταυτόχρονα διαπλεκόμενες με την εξουσία, με κοινό στόχο την πολιτιστική εγκάθετη κατεύθυνση των μαζών, διότι γνωρίζουν ότι το θέμα "τραγούδι" εμπερικλείει τεράστια δύναμη, που θα μπορούσε να διαμορφώσει πολίτες ξύπνιους κι αντιστεκόμενους -πράγμα μή επιθυμητό γιαυτούς. Χώρια που πίσω κρύβονται εβραίοι, (είναι τυχαίο; Δε γνωρίζω).
Το δεύτερο δεν μπορώ να το φανταστώ (ή πολλά θα μπορούσα να φανταστώ), γιατί είμαι simple minded!
Όσο για το τρίτο, μήπως οι δισκογραφικές χάνουν φράγκα;
--Συμπέρασμα: Δεν μπορώ να βρω μόνος μου πώς μπορεί ένας καλλιτέχνης να γνωστοποιήσει τη μουσική του παρακάμπτοντας τις δισκογραφικές-που ζητούν χρήματα απ'τους ακροατές- αλλά και να βιοποριστεί απ'αυτό, ως επαγγελματίας τραγουδοποιός. Θα ήθελα το 50-50, και καπάκι τη βοήθεια του κοινού:lol: Στους γρίφους δεν είμαι πάντα καλός.
--Όσο για τον μάγκα με τη μία χορδή που θα σε κάνει να ανατριχιάσεις, ερμηνεύεται ως "ταλέντο" και όχι απαραίτητα ότι έχει παιδεία. Από πού προκύπτει η παιδεία; Ο γύφτος που σε κάνει ν'ανατριχιάζεις με το βιολί του, έχει παιδεία; Αλλά αυτό που τονίζω με έμφαση, είναι ότι το τραγούδι δεν είναι μόνο μουσική. Είναι και στίχος. Τί να το κάνω εγώ να ακούσω μία ωραία μουσική φράση, μία εισαγωγή που θα με πάει στον ουρανό, και μετά ν'ακούσω να τραγουδάει ο γύφτος ή ο βλάχος το γαβ-γαβ! Και δεν μιλάω ρατσιστικά, αλλά παραστατικά. Όλοι όμως κολλάτε στο θέμα μουσική, και ο στίχος μπαίνει στις καλένδες. Δεν θα έπρεπε όμως να είναι έτσι τα πράγματα. Αντίθετα, ο στίχος είναι αυτό που βαρύνει, αν είναι προσφορά ψυχοπνευματικής ανύψωσης, και "ελαφρύνει" αν δεν αφορά κανένα. Εκτός, αν θα θέλαμε να μιλήσουμε αποκλειστικά για διάφορα είδη μουσικής. Αλλά το άκουσμα μουσικής απογυμνωμένης απ'τον στίχο, αφορά ΜΟΝΟ τον ψυχισμό. Το πνεύμα μένει ακάλυπτο. Νομίζω ότι είναι κατανοητό αυτό. Παράδειγμα: Τί είδους πνευματισμό μπορεί να κομίζει η ντίσκο ή η τέκνο, ή λάτιν, ή η κλασσική μουσική. Ενώ ένας ΚΑΛΟ'Σ στίχος μιάς ροκ μπαλάντας, ή ενός γνήσιου τραγουδιού παιγμένου με μπουζούκι, μπορούν να σου δώσουν πνευματική τροφή. Έχεις αντίθετη άποψη;
--Και εν κατακλείδι, μου αρέσει να ασκώ αρνητική κριτική σε ό,τιδήποτε το φαύλο, το πρόστυχο, το ευτελές, το ψεύτικο, το κατευθυνόμενο, το απόβλητο και το τίποτα. Αλλά επίσης να εκθειάζω ό,τι το καλό, το ωφέλιμο, το αληθινό, που θα με καθιστά υπερήφανο σαν άνθρωπο και σαν πολίτη αυτής της χώρας. Αν είναι ελαττώματα αυτά, δέχομαι καταδικαστική ετυμηγορία, μ'αυτές τις κατηγορίες. Αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι ασφαλώς και υπάρχουν επίπεδα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, και δεν είναι όλα μια κολλημένη μάζα. Και οπωσδήποτε άλλο ήθος γραφής χαρακτηρίζει το "δικαίωμα στ'όνειρο" του Λάκη Παπαδόπουλου, και άλλο το "τόπε-τόπε ο παπαγάλος" του Λεπά. Και δεν κρίνω τους καλλιτέχνες ως ανθρώπους σωστούς ή λάθος, αλλά ΜΟΝΟ το συγγραφικό τους έργο. Άλλο αν το σύστημα διατυμπανίζει ότι όλα είναι μουσική, γιαυτό για να είσαι ελεύθερο πνεύμα, πρέπει να τα ακούς όλα. Ε, όχι λοιπόν! Εγώ στη βρωμιά που μου πασάρουν ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ. Εγώ δεν συμμετείχα στον πλουτισμό του Λεπά -του καλύτερα αμοιβόμενου τραγουδιστή της Ελλάδας!!!- και είμαι υπερήφανος γιαυτό. Αν τ'ακούσουν αυτό οι ευρωπαίοι, ακόμα θα γελάνε :bawl:
ΥΓ. Το αβαταρ σου είναι ετεροχρονισμένο. Έπρεπε να το βάλεις το Πάσχα:lol: Προς το παρόν, μπορείς να τη περάσεις με κάνα κοντοσούβλι, κάνα κοκορετσάκι, κάνα εξοχικό με τυροκαυτερή και γαρδουμπάκια, και άντε στην υγειά μας:beer: :beer: :beer:
Από ελληνικά τα πάντα !
Ξένα ακούω πολύ σπάνια και επιλεγμένα κομάτια.
Αρχικά δημιουργήθηκε από ΙΠΠΕΑΣ
Από ελληνικά τα πάντα !
Ξένα ακούω πολύ σπάνια και επιλεγμένα κομάτια.
Δηλαδή ακούς μόνο δημοτικά και νησιώτικα. Διότι ΑΥΤΑ' είναι γνήσια ελληνικά, απ'ό,τι λένε. Διότι των Βαλκανίων το φολκλόρ παρομοιάζει. Εκτός αν εννοείς τα τραγούδια που έχουν ελληνικό στίχο και μουσική ανατολικόφερτη ή από δυσμάς.
el_hymador
05/08/2006, 08:56
η παιδικη χαρα μου νο1
57859
el_hymador
05/08/2006, 08:57
η παιδικη χαρα μου νο2
57860
el_hymador
05/08/2006, 08:58
η παιδικη χαρα μου νο3
57861
el_hymador
05/08/2006, 09:02
Χιλιαδες τετοιες συζητησεις εχουν γινει και το συμπερασμα , -παραφραζωντας γνωστη λαϊκη ρηση -ειναι ενα :
ΣΤΟ ΦΑΪ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΜΗΣΙ , Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΡΙΣΗ!
tsiros_temp
05/08/2006, 11:06
Η πνευματική καλλιέργεια του ανθρώπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποιότητα της μουσικής που ακούει. Μάλιστα, είναι σπουδαιότερο κριτήριο από τη μόρφωση: Οι αρχαίοι έλληνες θεωρούσαν μια φυλή (στην κεντρική πελοπόνησο; ) ως αξιόλογη, παρ'όλο που σκάβανε τη γη για να βρούνε ρίζες, επειδή είχαν πολύ καλή μουσική! Άνθρωπος, δε, που θα μου πει "δεν ακούω μουσική...", θα με φοβίσει. Δεν είναι δυνατόν! Ακόμα και κουφοί χαίρονται όταν νοιώθουν τις ρυθμικές δονήσεις ηχείου. Δε μπορώ να φανταστώ πόσο στραβά είναι τα καλώδια στο μυαλό του ώστε να μην απολαμβάνει μουσική.:look:
tsiros_temp
05/08/2006, 11:20
Στο πρώτο, απαντώ ότι αποτελούν εμπορικές επιχειρήσεις, οπότε αποσκοπούν στο κέρδος, αλλά θα προσθέσω ότι είναι ταυτόχρονα διαπλεκόμενες με την εξουσία, με κοινό στόχο την πολιτιστική εγκάθετη κατεύθυνση των μαζών, διότι γνωρίζουν ότι το θέμα "τραγούδι" εμπερικλείει τεράστια δύναμη, που θα μπορούσε να διαμορφώσει πολίτες ξύπνιους κι αντιστεκόμενους -πράγμα μή επιθυμητό γιαυτούς. Χώρια που πίσω κρύβονται εβραίοι, (είναι τυχαίο; Δε γνωρίζω).
Απλούστατα, οι δισκογραφικές εταιρίες δημιουργήθηκαν γιατί την εποχή του βινιλίου δεν ήταν δυνατόν κάποιος μουσικός να αποκτήσει τα φράγκα για να πρεσάρει το δίσκο του. Πάει στη δισκογραφική εταιρία η οποία με αντάλλαγμα μερίδιο από (= όλα ) τα κέρδη, πρεσάρει το δίσκο.
Αυτή ήταν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα. Ή τουλάχιστο είναι μία από τις απαντήσεις. Η συγκεκριμένη όμως έχει ιδιαίτερη αξία για τη συζήτηση που κάνουμε, γιατί...
...η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι : PC+internet
Τώρα πιά, είναι πολύ εύκολο κάποιος να διανείμει το δίσκο του μέσω internet. Το 80' audio (και καλά... το ίδιο πράμα είναι, φορολογία έχει) CD κάνει 65 λεπτά...
Γι'αυτό έχουν χεστεί πάνω τους οι δισκογραφικές εταιρίες και αντιτίθενται στο mp3 και στο internet και και και... Γιατί είναι γέροι και αργοπεθαίνουν.
Όσο για τον μάγκα με τη μία χορδή που θα σε κάνει να ανατριχιάσεις, ερμηνεύεται ως "ταλέντο" και όχι απαραίτητα ότι έχει παιδεία. Από πού προκύπτει η παιδεία; Ο γύφτος που σε κάνει ν'ανατριχιάζεις με το βιολί του, έχει παιδεία;
Είπα για 1 νότα. Θα το ξαναπώ με άλλα λόγια: Υπάρχει περισσότερη ουσία σε μία καλοπαιγμένη νότα παρά στις 500 που θα παίξει ο malakamsteen.
Θα διαφωνήσω μαζί σου. Εγώ λέω ότι δεν είναι ταλέντο. Και για να κάνουμε καλή κουβέντα, θα σου εξηγήσω γιατί διαφωνώ.
Συμφωνούμε ότι 'ταλέντο' ονομάζουμε την ικανότητα χειρισμού ενός μουσικού οργάνου από μικρή ηλικία, ή και την γενικότερη ευκολία στην εκμάθηση ενός οργάνου. Μπορεί να αναφέρεσαι και στον ιδιαίτερο χαρακτήρα που έχει το παίξιμο ενός μουσικού, ως 'ταλέντο', βάζοντας στην άκρη την 'κλασσική τεχνική'. Για παράδειγμα ο hendrix. Τεχνική είχε 2 γραμμάρια. Τέχνη είχε τόνους.
Η παιδεία δεν προκύπτει, φυσικά. Η παιδεία αποκτάται με μελέτη τόσο επί του πρακτέου (μελέτα μία άσκηση πρωί μεσημέρι βράδυ ώστε να σου γίνει δεύτερη φύση) όσο και σε θεωρητικό επίπεδο (Gedalge: Μελέτη της φούγκας, κλπ).
Ο γύφτος με το βιολί του προσωπικά δε με ανατριχιάζει. Φυσικά αυτό δεν είναι λόγος για να πω πως το επιχείρημά σου δε στέκει, επειδή είναι αδιάφορο αν ισχύει για μένα ή όχι.
Όμως καταλαβαίνω γιατί άλλους τους ανατριχιάζει. Το παίξιμο του γύφτου είναι υπερβολικό στο 'πάθος' του. Έχει παραμεληθεί η τεχνική και γι'αυτό το λόγο και η τέχνη έχει χάσει πολύ. Έχουν μάθει 5 πράματα και αυτά παίζουν συνέχεια. Το ρεπερτόριό τους είναι αυτή η μία νότα και καμία άλλη, θα μπορούσε κάποιος να πει. Μάγκας είναι αυτός που, ναι μεν μπορεί να σου παίξει μία νότα και να σε 'στείλει' αλλά και αυτός που έχει μελετήσει πληρέστατα το όργανό του ( :look: ). Παρατήρησε στα πανηγύρια τους βιολιτζήδες... το αριστερό χέρι (αν είναι δεξιόχειρες) δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από την 1η θέση... Δεν τολμούν να το κουνήσουν από κει! Αν το κάνουν, μόνο κατ'εξαίρεση...
Ελπίζω να κατάλαβες τους λόγους για τους οποίους διαφωνώ.
conkark, εγώ δεν θα μπω πολύ σε αυτή τη κουβέντα, γιατί δε γίνομαι κατανοητός (δε τρέχει και τίποτα, συμβαίνουν αυτά), και βαριέμαι να κάνω αναφορές στα προλεχθέντα -ειδικά τα δικά μου. Επίσης δε πολυγουστάρω να ανακατεύομαι σε προσωπικές πεποιθήσεις (που μπορεί να είναι και ψευδαισθήσεις), γιατί κάποιες δικές μου ψευδαισθήσεις τις γουστάρω, και γι'αυτό τις διατηρώ ψευδαισθήσεις.
Όταν αγόρασα σε κασέτα το 84 μια από τις επιστροφές των Deep Purple (Perfect Strangers) είχα κολλήσει άσχημα γιατί απλά η εμπορική μουσική πραγματικότητα -στην Ελλάδα- ήταν χάλια -δεν ήταν κακό το άλμπουμ παρόλα αυτά. Τότε δεν άκουγα τον αχταρμά που με ταϊζανε, είτε ήταν αυτός ένα δήθεν ελληνικό ροκ που άρχισε να ανθίζει τότε -πως έπαιζε κάποτε ο Σιδηρόπουλος, καμμία σχέση-, είτε οτιδήποτε άλλο, ποπ αηδίες της εποχής, ελεεινή disco, κλπ.
Άκουγα αυτά που ερέθιζαν τη γκλάβα μου, και αρκετά είχαν και στίχους αλλά εννιά φορές στις δέκα οι φωνές ήταν μοναδικές επειδή αυτό που είχαν να πουν το είχαν ήδη βιώσει, και από την άλλη οι τραγουδίστριες/ές ήταν μουσικοί και όχι χαζογκόμενες/οι που πουλάνε μούρη. Συχνά η λύτρωση σε ένα πραγματικά θλιμμένο κομμάτι δεν φαίνεται να έρχεται, και δεν πρόκειται να έρθει, ή ακόμα και ένα ματζόρε μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις.
Και εδώ μιλάμε για πραγματικά συναισθήματα και όχι φτηνές αντιγραφές που μπορείς να συναντήσεις σήμερα, ή και έστω τυπάκια που διαλαλούν την ήπια κατάθλιψη που και καλά νοιώθουν μέσα από δήθεν "ροκ" μουσικές. Για περισσότερα θα πρέπει να ψάξεις πίσω στο χρόνο (άκου τις πρώτες τραγουδίστριες της jazz για να δεις τι εννοώ πιο πάνω -έστω τις πιο γνωστές πχ Holiday, Simone)
Βάλε κάτω πχ μιας και είσαι ροκάς το Child In Time των Deep Purple και σύγκρινέ το με τις παπαριές των σύγχρονων ροκάδων -το σκυλάδικο και τα παρακλάδια του, το ψευτο-έντεχνο του φάμε στόρι και του ντριμ σλόου δεν το συζητάμε καν... Αυτό το μπαλάκι εννοούσα.
Η μουσική έχει να κάνει με την αντίδραση σε κυτταρικό επίπεδο των αυτιών σου με το κεφάλι σου, άν θέλεις πραγματικά να εξετάσεις τί ακούς, γιατί σου αρέσει, και άν θα υπάρξει πρόοδος, θα πρέπει να βάλεις 2 πράγματα κατά νου -εννοείται ότι θα αρχίσεις να παίζεις μουσική όχι να ζητάς κάτι από κάποιον μέσω της μουσικής (το να έχεις κάτι να πεις δεν προϋποθέτει απαραίτητα ότι είσαι καλός μουσικός, και αντίστροφα).
Το πάθος που χρειάζεται η μουσική, και η τεχνική -η εξάσκηση είναι δεδομένο και στα δύο, δεν μπορείς να παίζεις μόνο τεχνικά, τον Impeliteri τον βαριούνται και οι φανατικοί ακροατές του, ενώ για τον Hendrix ακόμα μιλάνε.
Τέλος, πριν βιαστείς να μιλήσεις για τον Hendrix, tsire, άκουσε το Drivin' South, και το Killing Floor, (από το album BBC Radio One), και το τελευταίο άλμπουμ του που δεν πρόλαβε να τελειώσει για πρώτη φορά σε δικό του στούντιο (First Rays Of The New Rising Sun). Κρίνε τον σε σχέση με την εποχή του, και θα δεις ότι ήταν μίλλια μπροστά (όπως και ο Miles Davis).
Και conkark, έγω έχω συμπεράνει (ίσως είμαι λάθος) ότι η επανάσταση είναι προσωπική υπόθεση. Τις λίγες φορές που μπήκα μπροστά με σύμφωνη γνώμη όλων, τελικά οι πολλοί λακίσανε αφήνωντας 2-3 να βγάλουν το φίδι από τη τρύπα (δε μιλάω για ένοπλη εξέγερση, για απλά πραματάκια όπως σχολικές καταλήψεις λέω), άσχετο αν μετά αυτά που ζητάγαμε γίνανε -δεν πέτυχε, έτυχε.
Πριν ακολουθήσεις κάποιον πρέπει να σιγουρευτείς ότι πάτε στο ίδιο μέρος, δε νομίζεις;
(Ακόμα διακρίνω το χιούμορ και είναι πάντα ευπρόδεκτο, αν και μερικές φορές δεν ανταποκρίνομαι σε αηδίες -ακόμα και σε αυτές που γράφω ο ίδιος.) :D
Ά, και μη ξεχάσω...
Σήμερα άκουγα (πάλι), Greg Howe -αυτός δεν παίζει απλά τις κάλτσες του, τις στέλνει με τηλεμεταφορά στο καθαριστήριο.
Ακούστε το Giant Steps από αυτόν να δείτε (ακουστικά) που η τζάζ (Coltrane) συναντά τον Hendrix -παίζει και σε συλλογή στα τορρεντάδικα...;)
tsiros_temp
06/08/2006, 00:14
zireous, ο hendrix ήταν (και είναι) πολύ μπροστά.
Ένα απλό παράδειγμα για να καταλάβετε που προσπαθώ να εστιάσω: είναι αμφίβολο αν είχε την τεχνική να παίξει τη χρωματική δύο φορές διαδοχικά, έτσι ώστε να ακουστούν οι δύο φορές (όσο είναι δυνατόν αυτό) ίδιες. Η αξία αυτής της ικανότητας είναι υπο συζήτηση. Θεωρώ ότι έχουν σπουδαία αξία, μα ακόμα μεγαλύτερη αξία έχει η μουσική παιδεία. (Θεωρώ πως) έχει μικρότερη σημασία η τεχνική αρτιότητα, διότι ένα MIDI synth μπορεί να παίξει οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κάποιος, από τεχνική σκοπιά, αλλά το αποτέλεσμα μάλλον θα είναι άνοστο.
Ο hendrix ήταν ο σπουδαιότερος ιστορικά ηλεκτρικός κιθαρίστας.
Κανείς δε μπορεί να παίξει σαν τον hendrix, παρ'όλο που την τεχνική του μπορεί κάποιος να την φτάσει νωρίς στις μουσικές σπουδές του.
Ο hendrix δεν είχε αξιοσημείωτη τεχνική.
Ο hendrix έπαιζε με ψυχή αξιοσημείωτη και τόσο ζωντανή που υπερκάλυπτε τυχόν αδυναμία τεχνικής. Τί να τον νοιάξει να παίξει ένα κομμάτι δεύτερη φορά, ίδια με την προηγούμενη, όταν μπορεί αυθόρμητα να το παίξει ακόμα καλύτερα;
zireous, σε κάλυψα;
Α, και αν δε σε καταλαβαίνουν οι άλλοι, ίσως εσύ να χρειάζεται να τα πεις αλλιώς.
Αν τον άλλον δεν τον ενδιαφέρει η κουβέντα, αλλά πάει να εκτονώσει τυχόν ζόρια που έχει, ό,τι και να πεις, θα προσπαθήσει να παρεξηγηθεί (θυμήσου τον bat12 που ζήτησε συγνώμη και ο άλλος πήγε να του τη βγει από πάνω).
Αν τον άλλον τον ενδιαφέρει η κουβέντα, και στο διάολο αν τον στείλεις (...λέμε τώρα...) θα αναρωτηθεί "μα τί λέει αυτός τώρα;" (φυσικά αν το μόνο που του λες είναι μαλακίες, ο άλλος θα τσαντιστεί. Καλοπροαίρετος είναι, όχι ανεγκέφαλος)
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
conkark, εγώ δεν θα μπω πολύ σε αυτή τη κουβέντα, γιατί δε γίνομαι κατανοητός (δε τρέχει και τίποτα, συμβαίνουν αυτά), και βαριέμαι να κάνω αναφορές στα προλεχθέντα -ειδικά τα δικά μου. Επίσης δε πολυγουστάρω να ανακατεύομαι σε προσωπικές πεποιθήσεις (που μπορεί να είναι και ψευδαισθήσεις), γιατί κάποιες δικές μου ψευδαισθήσεις τις γουστάρω, και γι'αυτό τις διατηρώ ψευδαισθήσεις.
Όταν αγόρασα σε κασέτα το 84 μια από τις επιστροφές των Deep Purple (Perfect Strangers) είχα κολλήσει άσχημα γιατί απλά η εμπορική μουσική πραγματικότητα -στην Ελλάδα- ήταν χάλια -δεν ήταν κακό το άλμπουμ παρόλα αυτά. Τότε δεν άκουγα τον αχταρμά που με ταϊζανε, είτε ήταν αυτός ένα δήθεν ελληνικό ροκ που άρχισε να ανθίζει τότε -πως έπαιζε κάποτε ο Σιδηρόπουλος, καμμία σχέση-, είτε οτιδήποτε άλλο, ποπ αηδίες της εποχής, ελεεινή disco, κλπ.
Άκουγα αυτά που ερέθιζαν τη γκλάβα μου, και αρκετά είχαν και στίχους αλλά εννιά φορές στις δέκα οι φωνές ήταν μοναδικές επειδή αυτό που είχαν να πουν το είχαν ήδη βιώσει, και από την άλλη οι τραγουδίστριες/ές ήταν μουσικοί και όχι χαζογκόμενες/οι που πουλάνε μούρη. Συχνά η λύτρωση σε ένα πραγματικά θλιμμένο κομμάτι δεν φαίνεται να έρχεται, και δεν πρόκειται να έρθει, ή ακόμα και ένα ματζόρε μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις.
Και εδώ μιλάμε για πραγματικά συναισθήματα και όχι φτηνές αντιγραφές που μπορείς να συναντήσεις σήμερα, ή και έστω τυπάκια που διαλαλούν την ήπια κατάθλιψη που και καλά νοιώθουν μέσα από δήθεν "ροκ" μουσικές. Για περισσότερα θα πρέπει να ψάξεις πίσω στο χρόνο (άκου τις πρώτες τραγουδίστριες της jazz για να δεις τι εννοώ πιο πάνω -έστω τις πιο γνωστές πχ Holiday, Simone)
Βάλε κάτω πχ μιας και είσαι ροκάς το Child In Time των Deep Purple και σύγκρινέ το με τις παπαριές των σύγχρονων ροκάδων -το σκυλάδικο και τα παρακλάδια του, το ψευτο-έντεχνο του φάμε στόρι και του ντριμ σλόου δεν το συζητάμε καν... Αυτό το μπαλάκι εννοούσα.
Η μουσική έχει να κάνει με την αντίδραση σε κυτταρικό επίπεδο των αυτιών σου με το κεφάλι σου, άν θέλεις πραγματικά να εξετάσεις τί ακούς, γιατί σου αρέσει, και άν θα υπάρξει πρόοδος, θα πρέπει να βάλεις 2 πράγματα κατά νου -εννοείται ότι θα αρχίσεις να παίζεις μουσική όχι να ζητάς κάτι από κάποιον μέσω της μουσικής (το να έχεις κάτι να πεις δεν προϋποθέτει απαραίτητα ότι είσαι καλός μουσικός, και αντίστροφα).
Το πάθος που χρειάζεται η μουσική, και η τεχνική -η εξάσκηση είναι δεδομένο και στα δύο, δεν μπορείς να παίζεις μόνο τεχνικά, τον Impeliteri τον βαριούνται και οι φανατικοί ακροατές του, ενώ για τον Hendrix ακόμα μιλάνε.
Τέλος, πριν βιαστείς να μιλήσεις για τον Hendrix, tsire, άκουσε το Drivin' South, και το Killing Floor, (από το album BBC Radio One), και το τελευταίο άλμπουμ του που δεν πρόλαβε να τελειώσει για πρώτη φορά σε δικό του στούντιο (First Rays Of The New Rising Sun). Κρίνε τον σε σχέση με την εποχή του, και θα δεις ότι ήταν μίλλια μπροστά (όπως και ο Miles Davis).
Και conkark, έγω έχω συμπεράνει (ίσως είμαι λάθος) ότι η επανάσταση είναι προσωπική υπόθεση. Τις λίγες φορές που μπήκα μπροστά με σύμφωνη γνώμη όλων, τελικά οι πολλοί λακίσανε αφήνωντας 2-3 να βγάλουν το φίδι από τη τρύπα (δε μιλάω για ένοπλη εξέγερση, για απλά πραματάκια όπως σχολικές καταλήψεις λέω), άσχετο αν μετά αυτά που ζητάγαμε γίνανε -δεν πέτυχε, έτυχε.
Πριν ακολουθήσεις κάποιον πρέπει να σιγουρευτείς ότι πάτε στο ίδιο μέρος, δε νομίζεις;
(Ακόμα διακρίνω το χιούμορ και είναι πάντα ευπρόδεκτο, αν και μερικές φορές δεν ανταποκρίνομαι σε αηδίες -ακόμα και σε αυτές που γράφω ο ίδιος.) :D
Ά, και μη ξεχάσω...
Σήμερα άκουγα (πάλι), Greg Howe -αυτός δεν παίζει απλά τις κάλτσες του, τις στέλνει με τηλεμεταφορά στο καθαριστήριο.
Ακούστε το Giant Steps από αυτόν να δείτε (ακουστικά) που η τζάζ (Coltrane) συναντά τον Hendrix -παίζει και σε συλλογή στα τορρεντάδικα...;)
Φίλε και συνάδελφε δις, (μηχανές + μουσικός), συμφωνώ σε ΟΛΑ όσα μου απάντησες. Εδώ, οφείλω να διευκρινίσω ότι κι εγώ έχω ακούσει τζαζ, και ιδιαίτερα όταν σπούδαζα στο Milano, που ήταν πολύ in. Η τζαζ ξεκίνησε από κοινωνική ανάγκη-κυρίως ενάντια στον λευκό ρατσισμό- στη Νέα Ορλεάνη, αλλά ήταν επίσης έκφραση σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως γάμους, κηδείες κλπ. όπως και το Gospel, εκκλησιαστική μουσική των μαύρων. Μετά, με τη κατάργηση των νόμων εναντίον των μαύρων, (Τόμας Τζέφερσον-διακύρηξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Κένεντυ-κατάργηση της δουλείας), η τζαζ έγινε ένα στυλ μουσικής υποκόσμου, που παιζόταν σε υπόγεια και σε μπορντέλα-βλέπε 1920 ποταπαγόρευση, δηλαδή παρέκλινε του αρχικού ιδεολογικού της προσδιορισμού. -Μ'αυτήν την αναφορά, θέλω να θυμίσω ότι είναι απ'τις μουσικές που ξεκίνησαν για την κάλυψη κοινωνικών στόχων. Άρα έχει σοβαρό υπόβαθρο. Το ίδιο όπως και το μπλουζ, και η αρχική ροκ,(αντιπολεμική, make love not war) κλπ, που είναι είδη που εγώ υποστηρίζω,( αλλά επιλέγω το ροκ τελικά). Λοιπόν, Η ΜΟΝΗ μας διαφορά, είναι ότι εγώ εντάσσω τα είδη μουσικής στην κοινωνική πραγματικότητα, στον κοινωνικό προβληματισμό, για να έχουν σοβαρό λόγο ύπαρξης. Η δική σου θεώρηση περιορίζεται σε αυστηρά μουσικολογικά και προσωπικά κριτήρια. Δηλαδή ενώ εγώ υποστηρίζω την τέχνη για τη κοινωνία, εσύ υποστηρίζεις την τέχνη για την τέχνη και για τη πάρτη σου. Αυτό είναι όλο. Και ασφαλώς με σένα θα συμφωνήσει και ένα ποσοστό της τάξης του 97%. Άρα είσαι απ'τους πολλούς, κι εγώ μένω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται...
-Τα λέμε φίλε :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
η παιδικη χαρα μου νο1
Σε βρίσκω πολύ οργανω-μένο :)
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
η παιδικη χαρα μου νο2
...και πολύ ροκά :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
η παιδικη χαρα μου νο3
Ένα ούτι ανάμεσα από τόση ροκιά! Είσαι σε καλό δρόμο :a18: :a19:
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
Χιλιαδες τετοιες συζητησεις εχουν γινει και το συμπερασμα , -παραφραζωντας γνωστη λαϊκη ρηση -ειναι ενα :
ΣΤΟ ΦΑΪ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΜΗΣΙ , Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΡΙΣΗ!
Στο πρώτο και στο τρίτο υπάρχουν περιορισμοί: ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ ! :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από tsiros_temp
Απλούστατα, οι δισκογραφικές εταιρίες δημιουργήθηκαν γιατί την εποχή του βινιλίου δεν ήταν δυνατόν κάποιος μουσικός να αποκτήσει τα φράγκα για να πρεσάρει το δίσκο του. Πάει στη δισκογραφική εταιρία η οποία με αντάλλαγμα μερίδιο από (= όλα ) τα κέρδη, πρεσάρει το δίσκο.
Αυτή ήταν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα. Ή τουλάχιστο είναι μία από τις απαντήσεις. Η συγκεκριμένη όμως έχει ιδιαίτερη αξία για τη συζήτηση που κάνουμε, γιατί...
...η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι : PC+internet
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑ ΟΤΙ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΠΡΙΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΟΛΙΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΠΗΡΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ.
Τώρα πιά, είναι πολύ εύκολο κάποιος να διανείμει το δίσκο του μέσω internet. Το 80' audio (και καλά... το ίδιο πράμα είναι, φορολογία έχει) CD κάνει 65 λεπτά...
ΟΣΟ ΓΙΑΥΤΟ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕΙΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΨΑΞΕΙ. ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΖΟΥΜΕ ΑΝ ΘΕΣ.
Γι'αυτό έχουν χεστεί πάνω τους οι δισκογραφικές εταιρίες και αντιτίθενται στο mp3 και στο internet και και και... Γιατί είναι γέροι και αργοπεθαίνουν.
Είπα για 1 νότα. Θα το ξαναπώ με άλλα λόγια: Υπάρχει περισσότερη ουσία σε μία καλοπαιγμένη νότα παρά στις 500 που θα παίξει ο malakamsteen.
ΤΣΙΡΕ ΜΟΥ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΙ ΑΠΕΡΙΤΤΗ ΑΠΟΨΗ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΧΑΛΑΕΙ ΟΜΩΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΟΠΑΙΓΜΕΝΗ ΝΟΤΑ Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΔΕΚΑ ΚΑΛΟΠΑΙΓΜΕΝΕΣ;; Ο SANTANA ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ; ΣΤΟ ΚΑΤΩ-ΚΑΤΩ Η ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛ ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ. TAKE IT OR LEAVE IT. ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΜΙΑ ΝΟΤΑ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΕΝΤΕ ΧΟΡΔΕΣ. ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΑ.
Θα διαφωνήσω μαζί σου. Εγώ λέω ότι δεν είναι ταλέντο. Και για να κάνουμε καλή κουβέντα, θα σου εξηγήσω γιατί διαφωνώ.
Συμφωνούμε ότι 'ταλέντο' ονομάζουμε την ικανότητα χειρισμού ενός μουσικού οργάνου από μικρή ηλικία, ή και την γενικότερη ευκολία στην εκμάθηση ενός οργάνου. Μπορεί να αναφέρεσαι και στον ιδιαίτερο χαρακτήρα που έχει το παίξιμο ενός μουσικού, ως 'ταλέντο', βάζοντας στην άκρη την 'κλασσική τεχνική'. Για παράδειγμα ο hendrix. Τεχνική είχε 2 γραμμάρια. Τέχνη είχε τόνους.
ΣΥΜΦΩΝΩ.
Η παιδεία δεν προκύπτει, φυσικά. Η παιδεία αποκτάται με μελέτη τόσο επί του πρακτέου (μελέτα μία άσκηση πρωί μεσημέρι βράδυ ώστε να σου γίνει δεύτερη φύση) όσο και σε θεωρητικό επίπεδο (Gedalge: Μελέτη της φούγκας, κλπ).
ΣΥΜΦΩΝΩ.
Ο γύφτος με το βιολί του προσωπικά δε με ανατριχιάζει. Φυσικά αυτό δεν είναι λόγος για να πω πως το επιχείρημά σου δε στέκει, επειδή είναι αδιάφορο αν ισχύει για μένα ή όχι.
ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΟΤΙ Ο ΓΥΦΤΟΣ Μ'ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ, ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ΕΙΠΑ ΟΤΙ Ο ΓΥΦΤΟΣ Μ'ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑ. ΟΜΩΣ ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΙΛΑΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ. ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΕΝΝΟΩ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣ Ή ΜΗΧΑΝΟΒΙΟΣ- ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΕΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΙΛΟΤΟΜΑΡΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΕΙ.
Όμως καταλαβαίνω γιατί άλλους τους ανατριχιάζει. Το παίξιμο του γύφτου είναι υπερβολικό στο 'πάθος' του.
ΑΝΑΛΟΓΑ. ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ.
Έχει παραμεληθεί η τεχνική και γι'αυτό το λόγο και η τέχνη έχει χάσει πολύ.
ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΦΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΩΔΕΙΟ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΣΕ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ.
Έχουν μάθει 5 πράματα και αυτά παίζουν συνέχεια. Το ρεπερτόριό τους είναι αυτή η μία νότα και καμία άλλη, θα μπορούσε κάποιος να πει. Μάγκας είναι αυτός που, ναι μεν μπορεί να σου παίξει μία νότα και να σε 'στείλει' αλλά και αυτός που έχει μελετήσει πληρέστατα το όργανό του ( :look: ).
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΣ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΙΣ ΕΞΟΜΟΙΩΝΕΙΣ; ΑΠΛΑ, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΚΤΗΣ, ΕΝΩ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣ. ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ.
Παρατήρησε στα πανηγύρια τους βιολιτζήδες... το αριστερό χέρι (αν είναι δεξιόχειρες) δεν πρόκειται να φύγει ποτέ από την 1η θέση... Δεν τολμούν να το κουνήσουν από κει! Αν το κάνουν, μόνο κατ'εξαίρεση...
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΥΦΤΟΥΣ. ΑΠΟ ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΜΕΡΙΑ ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ ΠΕΤΑΛΩΝΟΥΝ ΨΥΛΛΟΥΣ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ "ΣΧΟΛΕΣ" ΚΙΘΑΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ. ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΕΔΩ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΤΑΝΟΥΝ. ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΓΚΑ ΤΙ ΚΛΑΡΙΝΟ ΠΑΙΖΕΙ; ΓΙΑ ΑΣ ΤΟΝ ΠΙΑΣΟΥΝ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΠΙΟΝ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ! Ο ΣΑΛΕΑΣ ΕΠΕΙΤΑ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΩΔΕΙΟ. ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΟΧΙ. ΑΛΛΑ Σ'ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η ΜΑΓΚΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΠΑΙΓΜΕΝΗΣ ΝΟΤΑΣ, ΤΟΥ ΜΑΓΚΙΤΗ-ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΚΤΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΩΔΕΙΟ.
Ελπίζω να κατάλαβες τους λόγους για τους οποίους διαφωνώ.
ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΕΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ. ΑΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΒΔΟΜΑΔΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ :beer: :wave2:
tsiros_temp
06/08/2006, 10:26
Χμ. Αν εξαιρέσω μερικές παρεξηγήσεις, με έχεις καταλάβει τι λέω. Επίσης, μου είπες κάποια πράγματα που δεν ήξερα. Θα το κοιτάξω.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΧΑΛΑΕΙ ΟΜΩΣ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΟΠΑΙΓΜΕΝΗ ΝΟΤΑ Ν'ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΔΕΚΑ ΚΑΛΟΠΑΙΓΜΕΝΕΣ;;
Είπα ότι με χαλάει να παίξω 10 καλοπαιγμένες;
Το επιχείρημά μου είναι ότι μία καλοπαιγμένη νότα, για μένα, έχει περισσότερη ουσία από ένα συρμό από νότες. Άλλοι ηδονίζονται να ακούνε τον malmsteen να φλυαρεί. Εγώ τον λέω φλύαρο. Η ταχύτητα είναι ένας εύκολος τρόπος να κάνεις εντύπωση. Μπορώ να παίξω αρκετά γρήγορα (μπορούσα. τώρα μου λείπουν τα ακροδάχτυλα του δεξιου μέσου & παράμεσου) αλλά βρίσκω πιό καλό να δώσω ψυχή σε μία νότα. Ο malmsteen τις σπαταλάει.
ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΟΤΙ Ο ΓΥΦΤΟΣ Μ'ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙ, ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΣ.
Δεν είπα ότι ο γύφτος σε ανατριχιάζει, με παρεξήγησες. Δε ξέρω τί σε κάνει εσένα. Δεν μίλησα για σένα. Μίλησα για μένα. Δε με ανατριχιάζει. Άλλους ίσως. (υπάρχουν λίγοι γύφτοι πάντως που μου αρέσουν. czardas)
Όμως καταλαβαίνω γιατί άλλους τους ανατριχιάζει. Το παίξιμο του γύφτου είναι υπερβολικό στο 'πάθος' του. ΑΝΑΛΟΓΑ. ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ.
Πάντα, ίσως όχι. Κατά κύριο λόγο, όμως, ναι. Παίζουν κατά κύριο λόγο 'παθιασμένα' και αυτό το θεωρώ μειονέκτημα.
ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΦΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΩΔΕΙΟ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΣΕ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ.
Η δεξιοτεχνία δεν αποκτάται σε κανένα ωδείο, μα στο σπίτι του μαθητή. Εκεί αυτός θα καθορίσει αν θα μάθει να παίζει ή αν θα μάθει να συγκινεί (ή να γίνει δεξιοτέχνης κτλ). Εδώ γίνεται, ελαφρά τη καρδία,ο διαχωρισμός τεχνικής και τέχνης. (Διαχωρισμός δεν υπάρχει, στην ουσία. Δε νοείται τέχνη χωρίς τεχνική, ούτε το ανάποδο). Για να είναι ολοκληρωμένος μουσικός/οργανοπαίκτης κάποιος, βοηθάει πολύ το ωδείο, αλλά δεν αρκεί μόνο το ωδείο. Γενικά μιλώντας, πάντως, αυτός από το ωδείο είναι ανώτερος του εκάστοτε γύφτου. (μην τα κάνουμε όλα ίσωμα δηλαδή... )
Συννενοήσου με τον zireous να σου δείξει τι να κάνεις με τα τραγούδια σου. Είμαι στην πάτρα, φαντάζομαι ο zireous είναι κοντά σου.
conkark said (πως το μιλάω το πορτογαλλέζικο έ; ):
Φίλε και συνάδελφε δις, (μηχανές + μουσικός), συμφωνώ σε ΟΛΑ όσα μου απάντησες. Εδώ, οφείλω να διευκρινίσω ότι κι εγώ έχω ακούσει τζαζ, και ιδιαίτερα όταν σπούδαζα στο Milano, που ήταν πολύ in. Η τζαζ ξεκίνησε από κοινωνική ανάγκη-κυρίως ενάντια στον λευκό ρατσισμό- στη Νέα Ορλεάνη, αλλά ήταν επίσης έκφραση σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως γάμους, κηδείες κλπ. όπως και το Gospel, εκκλησιαστική μουσική των μαύρων. Μετά, με τη κατάργηση των νόμων εναντίον των μαύρων, (Τόμας Τζέφερσον-διακύρηξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Κένεντυ-κατάργηση της δουλείας), η τζαζ έγινε ένα στυλ μουσικής υποκόσμου, που παιζόταν σε υπόγεια και σε μπορντέλα-βλέπε 1920 ποταπαγόρευση, δηλαδή παρέκλινε του αρχικού ιδεολογικού της προσδιορισμού. -Μ'αυτήν την αναφορά, θέλω να θυμίσω ότι είναι απ'τις μουσικές που ξεκίνησαν για την κάλυψη κοινωνικών στόχων. Άρα έχει σοβαρό υπόβαθρο. Το ίδιο όπως και το μπλουζ, και η αρχική ροκ,(αντιπολεμική, make love not war) κλπ, που είναι είδη που εγώ υποστηρίζω,( αλλά επιλέγω το ροκ τελικά). Λοιπόν, Η ΜΟΝΗ μας διαφορά, είναι ότι εγώ εντάσσω τα είδη μουσικής στην κοινωνική πραγματικότητα, στον κοινωνικό προβληματισμό, για να έχουν σοβαρό λόγο ύπαρξης. Η δική σου θεώρηση περιορίζεται σε αυστηρά μουσικολογικά και προσωπικά κριτήρια. Δηλαδή ενώ εγώ υποστηρίζω την τέχνη για τη κοινωνία, εσύ υποστηρίζεις την τέχνη για την τέχνη και για τη πάρτη σου. Αυτό είναι όλο. Και ασφαλώς με σένα θα συμφωνήσει και ένα ποσοστό της τάξης του 97%. Άρα είσαι απ'τους πολλούς, κι εγώ μένω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται...
-Τα λέμε φίλε
Ρε συ conkark, ότι θες καταλαβαίνεις από αυτά που σου λέω, και δε γουστάρω να τη λέω σε κόσμο...
Άν τραβήξεις μια γραμμή και βάλεις από τη μία ότι έχει βγεί με αποκλειστικό σκοπό τα φράγκα, και από την άλλη ότι είχε ένα ίχνος συναισθήματος (ακόμα και βίαιου όπως σε ένα punk ή death metal κομματιού) ίσως αρχίσεις να καταλαβαίνεις τι έννοώ.
Το να έχεις ακούσματα (μουσική παιδεία) σε κάνει να κατανοείς τις πιθανότητες επιτηδευμένης αντιγραφής είτε μουσικών θεμάτων ή έστω απλά ρυθμικών αγωγών από μουσικούς παραγωγούς κλπ έμπορους τέχνης, με απλά λόγια ναι, συμβαίνει κάτι πιασάρικο να σου το σερβίρουν για διαφορους λόγους και άν θέλεις να πάρεις μέρος σε αυτό το παιχνίδι κάντο τουλάχιστον συνειδητά. Η tv και το ράδιο δεν ισχύουν, στο νετ τουλάχιστον μπορείς να έχεις κάποια εικόνα (έστω και μικρή) της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και της εξέλιξής της.
Το δικαίωμα να έχω (και εσύ γιατί όχι) προσωπικότητα, ξεχωριστές ιδέες, αντιλήψεις, και να κάνω τα όποια όνειρά μου πράξη (μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας έστω), είναι μέρος της δικής μου ιδεολογίας.
Η οποία δεν μου επιβάλλει να προσπαθώ να μεταδόσω τις όποιες ουτοπίες μου στους άλλους, αν βρεθούν κατάλληλοι συνπορευτές καλώς, αλλιώς ή περιμένω να με φτάσει κάποιος ή πατάω λίγο γκαζάκι να φτάσω τους επόμενους.
Δεν μπορώ να παίζω το ρόλο του κοινωνικού λυτρωτή γιατί απλά δεν βλέπω κοινωνικό ιστό που να κάνει πράξη αυτά που εγώ κάνω πράξη στη ζωή μου.
Αυτό δε σημαίνει ότι όταν χρειαστεί δε θα φωνάξω μαζί με τα άλλα (συνήθως ντυμένα με σκούρα ρούχα) παιδιά που όσο κι αν βλέπω το μάτι τους θολό από τα drugs τουλάχιστον δεν πήγαν με τους μπροστινούς με τα κόκκινα σημαιάκια -που είναι εκεί χαλαρά για τις γκόμενες ως συνήθως.
Τώρα άν είσαι κνίτης και εξοργίστηκες, ας πρόσεχες.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη προσωπική του καλλιέργεια του πνεύματος, και ο τρόπος που βλέπω σαν γόνιμος είναι να αντιστέκεται ο καθένας σε αυτά που τον προσβάλλουν, ενώ συνεχίζει να χτίζει αυτά που θεωρεί δημιουργικά.
Τώρα αν τα παραπάνω τα πάρεις προσωπικά, δεν τό'χα σκοπό.
Τη μουσική μου την έχω στο διαδίκτυο με ανοιχτό copyright (όποιος θέλει τη κατεβάζει και τη δίνει όπου θέλει τσάμπα, αλλά δεν μπορεί να την αλλοιώσει και να τη χρησιμοποιήσει για εμπορικούς σκοπούς).
Φυσικά είναι λίγα μόνο κομμάτια από αυτά που κατα καιρούς (όταν είμαι άνεργος) γράφω, και αντίθετα από αυτό που νομίζεις είναι αυτά που εγώ γουστάρω να ακούω, και δεν προβλέπεται να έχουν εμπορική επιτυχία.
Πληροφορίες για αυτό το copyright στο:
http://creativecommons.org/
Άν θέλεις να πουλάς τη μουσική σου στο νετ όμως, μπορείς να τσεκάρεις για αρχή εδώ:
http://www.vocalist.org.uk/artists_upload.html
(φυσικά ο νόμος της αγοράς ισχύει και εδώ, άρα άν σκεφτείς κάτι που πουλά και το ανεβάσεις ίσως έχεις ελπίδες)
Τέλος, για τη jazz και τα blues θα σου πώ απλά ότι δε ξέρεις τι λές (δεν θα βρίσω σήμερα), η jazz είναι το μόνο είδος που ενώ εξελίσσεται σταθερά μπορεί να ακούσεις κάτι του '50 και να νομίζεις ότι παίζεται κάπου δίπλα [πχ Miles & Coltrane ('55)], και να μην έχει ξεπεραστεί ακόμα.
Τέτοιες μουσικές γράφονται από μουσικούς που μέσα τους ήταν ελεύθεροι, και είχαν το χάρισμα να στο μεταδίδουν είτε εσύ μουρμούραγες τη μελωδία πίσω από σιδερένια ή αλαβάστρινα κάγκελα, είτε τη πρωτάκουγες τυχαία από ένα πλανόδιο μουσικό ή στο χειρότερο μπουρδέλο που μπορείς να φανταστείς -με τσατσά το Μητσοτάκη.
Αυτά...
Και σε όποιον θα σπεύσει να γράψει αηδίες του τύπου +1 κλπ ένα του λέω:
:a22:
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
conkark said (πως το μιλάω το πορτογαλλέζικο έ; ):
Ρε συ conkark, ότι θες καταλαβαίνεις από αυτά που σου λέω, και δε γουστάρω να τη λέω σε κόσμο...
Άν τραβήξεις μια γραμμή και βάλεις από τη μία ότι έχει βγεί με αποκλειστικό σκοπό τα φράγκα, και από την άλλη ότι είχε ένα ίχνος συναισθήματος (ακόμα και βίαιου όπως σε ένα punk ή death metal κομματιού) ίσως αρχίσεις να καταλαβαίνεις τι έννοώ.
Το να έχεις ακούσματα (μουσική παιδεία) σε κάνει να κατανοείς τις πιθανότητες επιτηδευμένης αντιγραφής είτε μουσικών θεμάτων ή έστω απλά ρυθμικών αγωγών από μουσικούς παραγωγούς κλπ έμπορους τέχνης, με απλά λόγια ναι, συμβαίνει κάτι πιασάρικο να σου το σερβίρουν για διαφορους λόγους και άν θέλεις να πάρεις μέρος σε αυτό το παιχνίδι κάντο τουλάχιστον συνειδητά. Η tv και το ράδιο δεν ισχύουν, στο νετ τουλάχιστον μπορείς να έχεις κάποια εικόνα (έστω και μικρή) της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και της εξέλιξής της.
Το δικαίωμα να έχω (και εσύ γιατί όχι) προσωπικότητα, ξεχωριστές ιδέες, αντιλήψεις, και να κάνω τα όποια όνειρά μου πράξη (μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας έστω), είναι μέρος της δικής μου ιδεολογίας.
Η οποία δεν μου επιβάλλει να προσπαθώ να μεταδόσω τις όποιες ουτοπίες μου στους άλλους, αν βρεθούν κατάλληλοι συνπορευτές καλώς, αλλιώς ή περιμένω να με φτάσει κάποιος ή πατάω λίγο γκαζάκι να φτάσω τους επόμενους.
Δεν μπορώ να παίζω το ρόλο του κοινωνικού λυτρωτή γιατί απλά δεν βλέπω κοινωνικό ιστό που να κάνει πράξη αυτά που εγώ κάνω πράξη στη ζωή μου.
Αυτό δε σημαίνει ότι όταν χρειαστεί δε θα φωνάξω μαζί με τα άλλα (συνήθως ντυμένα με σκούρα ρούχα) παιδιά που όσο κι αν βλέπω το μάτι τους θολό από τα drugs τουλάχιστον δεν πήγαν με τους μπροστινούς με τα κόκκινα σημαιάκια -που είναι εκεί χαλαρά για τις γκόμενες ως συνήθως.
Τώρα άν είσαι κνίτης και εξοργίστηκες, ας πρόσεχες.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη προσωπική του καλλιέργεια του πνεύματος, και ο τρόπος που βλέπω σαν γόνιμος είναι να αντιστέκεται ο καθένας σε αυτά που τον προσβάλλουν, ενώ συνεχίζει να χτίζει αυτά που θεωρεί δημιουργικά.
Τώρα αν τα παραπάνω τα πάρεις προσωπικά, δεν τό'χα σκοπό.
Τη μουσική μου την έχω στο διαδίκτυο με ανοιχτό copyright (όποιος θέλει τη κατεβάζει και τη δίνει όπου θέλει τσάμπα, αλλά δεν μπορεί να την αλλοιώσει και να τη χρησιμοποιήσει για εμπορικούς σκοπούς).
Φυσικά είναι λίγα μόνο κομμάτια από αυτά που κατα καιρούς (όταν είμαι άνεργος) γράφω, και αντίθετα από αυτό που νομίζεις είναι αυτά που εγώ γουστάρω να ακούω, και δεν προβλέπεται να έχουν εμπορική επιτυχία.
Πληροφορίες για αυτό το copyright στο:
http://creativecommons.org/
Άν θέλεις να πουλάς τη μουσική σου στο νετ όμως, μπορείς να τσεκάρεις για αρχή εδώ:
http://www.vocalist.org.uk/artists_upload.html
(φυσικά ο νόμος της αγοράς ισχύει και εδώ, άρα άν σκεφτείς κάτι που πουλά και το ανεβάσεις ίσως έχεις ελπίδες)
Τέλος, για τη jazz και τα blues θα σου πώ απλά ότι δε ξέρεις τι λές (δεν θα βρίσω σήμερα), η jazz είναι το μόνο είδος που ενώ εξελίσσεται σταθερά μπορεί να ακούσεις κάτι του '50 και να νομίζεις ότι παίζεται κάπου δίπλα [πχ Miles & Coltrane ('55)], και να μην έχει ξεπεραστεί ακόμα.
Τέτοιες μουσικές γράφονται από μουσικούς που μέσα τους ήταν ελεύθεροι, και είχαν το χάρισμα να στο μεταδίδουν είτε εσύ μουρμούραγες τη μελωδία πίσω από σιδερένια ή αλαβάστρινα κάγκελα, είτε τη πρωτάκουγες τυχαία από ένα πλανόδιο μουσικό ή στο χειρότερο μπουρδέλο που μπορείς να φανταστείς -με τσατσά το Μητσοτάκη.
Αυτά...
Και σε όποιον θα σπεύσει να γράψει αηδίες του τύπου +1 κλπ ένα του λέω:
:a22:
Αρχικά συνάδελφε, πιστεύω ότι πρέπει να αποσύρεις το βρίσιμο: Με αποκάλεσες "κνίτη", επειδή πιστεύω στη κοινωνική προσφορά μέσα απ'τα τραγούδια μου, ή μέσα από οποιαδήποτε κοινωνική μου δραστηριότητα. Οι κνίτες ανέκαθεν άκουγαν μπουζουκάκια -και είναι δικαίωμά τους- που εγώ μικρή σχέση έχω. Ποιός σου μίλησε για πορείες που συγκεκριμένα κόμματα καπηλεύονται; ΕΣΥ ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ότι οι στίχοι των νεοελλήνων δεν σ'ενδιαφέρουν. Εμένα μ'ενδιαφέρουν περισσότερο κι απ'τη μουσική επένδυση. Αυτό είναι που θεωρώ κοινωνικά ωφέλιμο, και γόνιμο, και δημιουργικό που ίσως "πιάσει τόπο". Δεν έχω το δικαίωμα; Κι αυτό το αποκαλείς "ουτοπία"; Δεν χρειάζομαι συμπορευτές για να εκφράσουν τις ιδέες μου. Στο τραγούδι -αλλά και γενικά- καλό είναι ο καθένας να εκφράζει τις δικές του ιδέες. Αν τύχει και υπάρχουν κι άλλοι με παρόμοιες ιδέες, δεν βλάπτει. Ούτε σου υπαγόρευσα να παίξεις το ρόλο του κοινωνικού λυτρωτή. Παραποιείς τα λεγόμενά μου. Έπειτα κι εγώ φοράω μαύρα ρούχα συχνά, κι έχω και μαλλί ως το κώλο, αλλά δεν παίρνω ναρκωτικά. Υποχρεωτικό είναι; Στο κάτω-κάτω γιατί κατηγορείς τα άτομα που κάνουν χρήση; Μη κατηγορείς συλλήβδην ανθρώπους που δεν γνωρίζεις τί τους ώθησε για να πέσουν. Μήπως πιστεύεις ότι είναι ΑΥΤΟΙ που εξαθλίωσαν τη κοινωνία; Αν ναι, είσαι λάθος. Αλλοι έχουν το ιδίωμα αυτό. Την άποψη αυτή την έχουν κυρίως το συντηρητικό κατεστημένο και οι μπάτσοι, που κυνηγούν τους άρρωστους και όχι τους μεγαλέμπορους. Τέλος, για το ότι "δεν ξέρω τί λέω για τη τζαζ και τα μπλούζ", άνοιξε την εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς ή άλλη, και κατάγγειλέ τες, επειδή έχουν τις απόψεις μου. Αυτά που λέω τα τεκμηριώνω από έγκυρες πηγές. Εκτός αν εσύ πιστεύεις ότι είσαι πάνω απ'τις εγκυκλοπαίδειες. Δεν ξέρω αν κατάλαβες, αλλά ήδη είχα δηλώσει ότι είμαι ΥΠΕΡ της τζαζ. Απλά προτιμώ το ροκ, ιδιαίτερα αν είναι κομιστής κοινωνικών μηνυμάτων. Δεν το επιβάλλω σε άλλους. Ο καθένας είναι ελεύθερος να ακούει ό,τι του επιτάσσει η δική του παιδεία.
--Άσχετα από τα παρα πάνω, οφείλω να σ'ευχαριστήσω σχετικά με τη πληροφόρηση καταχώρησης τραγουδιών στο διαδίχτυο, καθώς και για το προσωπικό σου σάιτ, που θα τα επισκευτώ μόλις διορθώσω τον ήχο στον υπολογιστή μου, γιατί μάλλον κάποιο καλώδιο εσωτερικά έχει αποσυνδεθεί απ'το cd player.
--Εδωσες ρέστα στη τελευταία σου φράση σχετικά με τη τσατσά...Σου βγάζω το καπέλο :rotflmao: :a18: :a23: :wave2:
O conkark είπε:
Αρχικά συνάδελφε, πιστεύω ότι πρέπει να αποσύρεις το βρίσιμο: Με αποκάλεσες "κνίτη", επειδή πιστεύω στη κοινωνική προσφορά μέσα απ'τα τραγούδια μου, ή μέσα από οποιαδήποτε κοινωνική μου δραστηριότητα.
Δέν σε αποκάλεσα κνίτη, αποκάλεσα κνίτες αυτούς που κατά καιρούς πράττουν αυτά που περιέγραψα πιο πανω -μη μπερδεύεσαι.
Έκτός αν θέλεις να μπερδεύεσαι... Αν είσαι όμως αριστερός και παρακολουθείς τις κινήσεις του χώρου σου με γειά σου με χαρά σου, κι έχω κάθε δικαίωμα σαν απολίτιστος ρομάντικός αναρχικός να σε αποκαλώ κνίτη έστω για να σε πειράζω. Παρόλο που ούτε μια πέτρα δεν έχω ρίξει σε πορεία, άλλα η γερή μου μνήμη -σε μερικά πράγματα-, δεν με αφήνει να ξεχάσω ότι ελευθεριάζουσες -ακόμα και αριστεροφέρουσες- εφημερίδες συχνά αναφέρουν ότι "τρομαγμένοι ένοικοι δέχτηκαν επίθεση από λυσσασμένους αναρχικούς", άλλα δεν αναφέρουν ότι στη πραγματικότητα οι ένοικοι άνοιγαν και μας έκρυβαν, δεν άνοιγαν μετά στους μπάτσους, και αφού πλενόμασταν από τα χημικά μας χαρτζιλικώνανε κι άπο πάνω για να πάρουμε κάνα λεωφορείο, ούτε την τέλεια συνενόηση των 3 μεατζήδων που πριν πετάξουν κάν πέτρες προς τα ματ -στη κίνηση που λένε-, τα ματ αρχίζανε τα δακρυγόνα -που σημαίνει ότι και η πρόκληση είναι παραμύθα.
Αυτά όμως είναι αρχαία ιστορία -τώρα ιδέα δεν έχω τι παίζεται, ξένος μεταξύ ξένων, και πριν το πανικό, γειά σου -συχνά νοιώθω πολύ γέρος (παρά την ηλικία μου) και κουρασμένος για να με κυνηγάνε μπάτσοι.
Το να προσφέρεις κοινωνικό έργο μέσα από τα τραγούδια σου το θεωρώ σαφή και υγιή αντίδραση σε αυτά που σε τσαντίζουν, άλλα όπως σου έχουν πει και άλλοι (εγώ δεν ήθελα να στο ξαναπώ άλλά άκου το μιας και τό'φερε η κουβέντα, πάντα φιλικά), εγώ θεωρώ ροκ ασυμβίβαστους μουσικούς 2 στην Ελλάδα:
Τον Άσιμο, και τον Σιδηρόπουλο (παρόλο που έχω ακούσει ιστορίες για αγρίους για τον σιδηρόπουλο -όχι τα drugs, έστηνε λέει συχνά τους μουσικούς κλπ, εγώ αυτό βλέπω σαν ελάττωμα). Το έργο τους μιλάει μόνο του.
Τώρα άν σου αρέσει να χρησιμοποιείς στιχάκια των Κατσιμιχαίων, εντάξει, και εγώ είχα ένα κολληματάκι με τη Billie Holiday, άλλα δεν κάθομαι να τη πολυψάχνω, άσε που οι αγαπητοί αφοι Κατσιμίχα δεν παίζουν ροκ, ούτε ο Μαχαιρίτσας, ή ο Τσακνής, ούτε καν ο Παπακωνσταντίνου -γνώμη μου πάντα...
Το ροκ σε πάει βόλτα... αυτοί δεν φτάνουν ούτε μέχρι το περίπτερο.
ΕΣΥ ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ότι οι στίχοι των νεοελλήνων δεν σ'ενδιαφέρουν. Εμένα μ'ενδιαφέρουν περισσότερο κι απ'τη μουσική επένδυση. Αυτό είναι που θεωρώ κοινωνικά ωφέλιμο, και γόνιμο, και δημιουργικό που ίσως "πιάσει τόπο". Δεν έχω το δικαίωμα;
Δεν είναι αλήθεια, με ενδιαφέρουν οι στίχοι των νεοελλήνων ακόμα και γνωστών, και έχει τύχει να ακούσω ενδιαφέροντες στίχους, ακόμα καί από την Αρβανιτάκη (που από ότι λένε οι μουσικοί που συνεργάστηκε κατά καιρούς τους βοήθησε να επεκτείνουν τη μουσική τους σκέψη), από τη Πασπαλά όταν πρωτοξεκίνησε στην Ελλάδα, από το Τζιμάκο (ποιητής μέγας), και πολλούς άλλους/ες -απλά δεν παίζουνε ροκ (υπάρχουν κάνα δύο που παίζουνε ροκ, αλλά μάλλον είναι χαμένοι στο διάστημα οι στίχοι τους).
Φυσικά έχεις το δικαίωμα, όπως και εγώ να αναφέρω ότι δεν με ενδιαφέρει να γράψω στίχους (έχω γράψει) πια, είμαι ινστρουμένταλ εξωγήινος, παίζω μόνο μουσική.
Και επειδή συχνά αναφέρωντας προσωπικά βιώματα προτείνω συμπεράσματα -συχνά αποκαλύπτωντας περισσότερα από ότι θα έπρεπε, άν και δε τρέχει τίποτα ξέρω άλλους δέκα που έχουν περάσει χειρότερες φάσεις-, τί μουσική εσύ εννοείς ροκ -πές συγκεκριμένα πράγματα. Έτσι για να έχουμε μια ιδέα.
Δεν χρειάζομαι συμπορευτές για να εκφράσουν τις ιδέες μου. Στο τραγούδι -αλλά και γενικά- καλό είναι ο καθένας να εκφράζει τις δικές του ιδέες. Αν τύχει και υπάρχουν κι άλλοι με παρόμοιες ιδέες, δεν βλάπτει. Ούτε σου υπαγόρευσα να παίξεις το ρόλο του κοινωνικού λυτρωτή. Παραποιείς τα λεγόμενά μου.
Είτε γράφεις κοινωνικοπολιτικό στίχο είτε πάς σε πορείες, είτε πετάς τούρτες σε κουτάκηδες που παρανομούν (αυτό μ'αρέσει, θα αρχίσω να μαζέυω φράγκα να ανοίξω ζαχαροπλαστείο), παίρνεις θέση, μπορεί βέβαια εγώ να παρερμήνεψα αυτά που προείπες -όπως εσύ αυτά που προείπα πρωτύτερα.
Σου απαντώ με τα λεγόμενά σου:
Λοιπόν, Η ΜΟΝΗ μας διαφορά, είναι ότι εγώ εντάσσω τα είδη μουσικής στην κοινωνική πραγματικότητα, στον κοινωνικό προβληματισμό, για να έχουν σοβαρό λόγο ύπαρξης. Η δική σου θεώρηση περιορίζεται σε αυστηρά μουσικολογικά και προσωπικά κριτήρια. Δηλαδή ενώ εγώ υποστηρίζω την τέχνη για τη κοινωνία, εσύ υποστηρίζεις την τέχνη για την τέχνη και για τη πάρτη σου. Αυτό είναι όλο. Και ασφαλώς με σένα θα συμφωνήσει και ένα ποσοστό της τάξης του 97%. Άρα είσαι απ'τους πολλούς, κι εγώ μένω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται...
Σοβαρό λόγο ύπαρξης έχει η τέχνη. Να σου θυμίζει ότι δεν ζεις για να δουλεύεις, τα όνειρά σου, αλλά και τους προβληματισμούς σου. Η τζάζ άλλα και το ροκ (όπως και το μπλουζ, που η ρίζα του έχει να κάνει με τη πείνα, τις κακουχίες, και τη συχνή σωματική βία πάνω στον μουσικό, αλλά και το αντίδοτο -πάλι το μπλούζ-, σε αυτά) συχνά αποτελούσε εφαλτήριο για να αναδειχτούν αντιρρήσεις σε πολιτικοκοινωνικά θέματα -συχνά, χωρίς καν στίχους.
Η αναφορά μου σε ειρηνικές (όσο τις αφήνουν) πορείες είναι η απάντησή μου στο κατά πόσο ένα τραγούδι (μέ ή χωρίς λόγια), μπορεί να βοηθήσει στην λύση ενός τέτοιου προβλήματος.
Έπειτα κι εγώ φοράω μαύρα ρούχα συχνά, κι έχω και μαλλί ως το κώλο, αλλά δεν παίρνω ναρκωτικά. Υποχρεωτικό είναι; Στο κάτω-κάτω γιατί κατηγορείς τα άτομα που κάνουν χρήση; Μη κατηγορείς συλλήβδην ανθρώπους που δεν γνωρίζεις τί τους ώθησε για να πέσουν. Μήπως πιστεύεις ότι είναι ΑΥΤΟΙ που εξαθλίωσαν τη κοινωνία; Αν ναι, είσαι λάθος. Αλλοι έχουν το ιδίωμα αυτό. Την άποψη αυτή την έχουν κυρίως το συντηρητικό κατεστημένο και οι μπάτσοι, που κυνηγούν τους άρρωστους και όχι τους μεγαλέμπορους.
Ξαναμπερδεύεις αυτά που λέω. Σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ άτομά που κάνουν χρήση, και πάλι σε καμία περίπτωση δεν θα έκρινα έναν καλλιτέχνη μόνο και μόνο επειδή παίρνει ναρκωτικά -σε προσωπικό επίπεδο όμως δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστώ με μουσικούς που τους πέφτουνε νότες, είτε επειδή είναι ξυδάκιδες, πρεζάκιδες είτε μου#άκιδες σε τέτοιο βαθμό ώστε να επηρεάζεται η δημιουργικότητά τους. Έχω καλούς φίλους που ακόμα παίρνουν drugs (σα δε ντρέπονται στην ηλικία τους), και αν και δεν τους τη λέω συχνά, τους τσεκάρω μη το παραμα#ακίσουν.
Από την άλλη, τα drugs στην καλύτερη των περιπτώσεων (πίστεψέ με) θα σου στοιχίσουν απλά χρόνο και φίλους (οι καλοί φίλοι δεν θα λακίσουν), ενώ στη χειρότερη θα μετράς χρόνια σε ένα κελί, ενώ φυτοζωείς, με όλους σου τους φίλους νεκρούς ή χαμένους και την οικογένεια κομάτια...
Τέλος, για το ότι "δεν ξέρω τί λέω για τη τζαζ και τα μπλούζ", άνοιξε την εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς ή άλλη, και κατάγγειλέ τες, επειδή έχουν τις απόψεις μου. Αυτά που λέω τα τεκμηριώνω από έγκυρες πηγές. Εκτός αν εσύ πιστεύεις ότι είσαι πάνω απ'τις εγκυκλοπαίδειες. Δεν ξέρω αν κατάλαβες, αλλά ήδη είχα δηλώσει ότι είμαι ΥΠΕΡ της τζαζ. Απλά προτιμώ το ροκ, ιδιαίτερα αν είναι κομιστής κοινωνικών μηνυμάτων. Δεν το επιβάλλω σε άλλους. Ο καθένας είναι ελεύθερος να ακούει ό,τι του επιτάσσει η δική του παιδεία.
Στις εγκυκλοπαίδειες συχνά δεν βρίσκεις όλη την αλήθεια (τη britannica την έχω και χάρτινη αλλά και ενημερωμένη σε dvd πρόσφατη έκδοση, και οι φίλοι την έχουν κι αυτοί), όπως και στα βιβλία ιστορίας. Μου θύμισες ένα παλιό βιβλίο που διάβασα "η σκηνή της τζαζ", (θα το βρω και θα σου γράψω κάνα δυό φράσεις για να δεις τι εννοούσα), και που όλως τυχαίως αναφέρεται στην -μεταφρασμένη στα ελληνικά- on-line εγκυκλοπαίδεια βικιπαίδεια:
Το λινκ είναι τέρας οπότε, πάτα εδώ για να το δεις. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%B1%CE%B6#.CE.9F.CF.81.CE.B9.CF.83.CE.BC.CF.8C.CF.82)
Φυσικά και υπήρχαν και σκοτεινές εποχές για τους μουσικούς, όπως και για μένα, και μάλλον και για σένα, μπορείς να διαβάσεις πχ το "Χειρότερα κι από σκυλιά - Beneath the Underdog" του Mingus για να δεις μπουρ#ελουπόθεση με αξιώσεις.
Παρόλο που δεν έχω ακούσει τα τραγούδια σου και θα ήταν εξωφρενικό να τα κρίνω, απλά θα σου συνιστούσα να εξερευνείς πιθανές λύσεις και να τις συμπεριλαμβάνεις σε αυτά, σαν αντίδοτο σε ένα στεγνό κατηγορώ που πιθανά χρησιμοποιεί τη μουσική απλά σαν όπλο...
Αλλά εγώ δεν ξέρω από αυτά, εγώ μουσικός είμαι (και παρόλο που κυκλοφορεί εμπορική μου δουλειά και στο νετ, γιατί ο π#πάρας ο #####, (μέλος της πρώην μπάντας) θέλει λέει να βγάλει 20 cents στο κομμάτι -άκου μυαλό, εδώ βρίσκεις τα πάντα τσάμπα στο νετ, αυτός νομίζει ότι θα χεστεί στο τάληρο. Και η πλάκα είναι ότι έχω μερικά γαμώ τα κομμάτια με μπάντες, αλλά δε συμφωνούν όλοι να τα βγάλω με ανοιχτό copyright...
--Άσχετα από τα παρα πάνω, οφείλω να σ'ευχαριστήσω σχετικά με τη πληροφόρηση καταχώρησης τραγουδιών στο διαδίχτυο, καθώς και για το προσωπικό σου σάιτ, που θα τα επισκευτώ μόλις διορθώσω τον ήχο στον υπολογιστή μου, γιατί μάλλον κάποιο καλώδιο εσωτερικά έχει αποσυνδεθεί απ'το cd player.
Σιγά τη πληροφόρηση, και το google θα στά'βρισκε, όσο για το καλώδιο, δεν είμαι κοντά αλλιώς θα τό'φτιαχνα επιτόπου -έχω χαλάσει και ακριβότερα...:D
--Εδωσες ρέστα στη τελευταία σου φράση σχετικά με τη τσατσά...Σου βγάζω το καπέλο
Θα περνάω συχνά από το φόρουμ, να σας διασκεδάζω, μη μου πλήξετε... ρε άντε πηγαίνετε καμιά βόλτα καλοκαιριάτικα.:cool:
Powered by vBulletin® Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.