Ο μεγαλος Ταξιδευτης - "Μαρκόνης" Κόλια

[crs-k]

Ακουσα προσφατα μια συνεντευξη του Θ.Μικρουτσικου, σχετικα με τον αειμνηστο Νικο Καββαδια, και συμφωνουσε μ' αυτο που ελεγα εδω και αρκετα χρονια.

Οτι δηλαδη ο Κόλια (για τους φιλους του) ΔΕΝ ηταν ο ποιητης της θαλασσας, αλλα ο υμνητης του ταξιδιου.
Σαν "μεσο" βεβαια στον στιχο του χρησιμοποιησε την θαλασσα και την γλωσσα της, αλλα αυτο που υμνησε περισσοτερο ηταν το ιδιο το ταξιδι.
Το ταξιδι (ακομα και με τον νου) που μας βγαζει απ' την πραγματικοτητα που ζουμε (για λιγο ή για πολυ δεν εχει σημασια, μιας κι ιδιος θα μας φαινεται ο παρελθοντας χρονος αργοτερα) και μας δινει δυναμεις για να την συνεχισουμε.

Μια αποδειξη του ισχυρισμου ειναι και το οτι ΠΟΤΕ δεν μπαρκαρε σε επιβατικα (πιο γρηγορα) καραβια, αλλα παντα σε (αργα) φορτηγα!
Μια δευτερη ειναι η τρομερα μεγαλη του αναφορα σε τοπωνυμια (που τα δενει φανταστικα στον στιχο του), και σε "στιγμες", τοσο της διαδρομης, οσο και της διαμονης.


Δεν ξερω τι μου 'ρθε και τα 'γραγα αυτα. :(
Ειναι οι ωρες φαινεται που περναω τετοιες?
Ειναι η μεγαλη αγαπη μου γι' αυτον?
Ειναι η αναγκη μου για ταξιδια?
Δεν ξερω και μην με ρωτησετε ... :sad:


Το μονο που ξερω ειναι οτι θα ξανασηκωθω και θα συνεχισω (για οσο μπορω) τα ταξιδια, με αδιαφορο τον προορισμο και τον χρονο.
Αυτα ακριβως που λατρευω ... :rolleyes:



"Ποιος ειπε φουντο? Ψεματα! ΔΕΝ φτασαμε ποτες." (απο το αμελοποιητο Yara-Yara)

[adam_tsouk]

δεν το ειδα ολο αλλα πραγματικα σπουδαιος.....

[Vasilis_Strom]

Έχω γράψει και έχω σβήσει πάνω από δέκα κείμενα προσπαθώντας να εξηγήσω τι νιώθω με τους στίχους του Καββαδία, πραγματικά δεν μπορώ να το περιγράψω :rolleyes:

Ίσως είναι και οι ιστορίες που άκουγα από μικρός (μπαμπάς μαρκονης βλέπετε) μαζί με τις φωτογραφίες που τις πλαισίωναν από τόπους μακρινούς και περίεργους :rolleyes:
Ίσως είναι τα πρώτα ποιήματα που έπεσαν στα χέρια μου με αυτή την περίεργη γλώσσα και τα εξωτικά ονόματα που με ταξίδευαν σε όλο τον κόσμο :rolleyes:
Ίσως είναι η αγάπη μου για την θάλασσα και τις απίστευτες εμπειρίες που μου έχει προσφέρει :rolleyes:
Ίσως τελικά είναι απλά το ταξίδι, ακόμα και με το μυαλό όπως είπε και ο Χρήστος :rolleyes:

Μικρός είμαι ακόμα θα το ψάξω και άλλo.......... :winka:

Και επειδή διάλεξες από τα αγαπημένα για να κλείσεις ας μην το χαλάσω

Μια βάρκα θέλω ποταμέ να ρίξω από χαρτόνι,
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές.
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; Ματώνει, δεν σκοτώνει.
Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δεν φτάσαμε ποτές.

Από το Yara Yara
:wave2:

[bonepeeler]

31 χρόνια μπάρκο;:confused:

Να μου λείπει.

[sas]

Πάντα όταν γυρίζει ο κουμπάρος μου από μπάρκο (που συνήθως είναι μεγάλα), ακολουθεί ιεροτελεστία. Σε ένα σπίτι μόνοι μας με 2 μπουκάλες ρούμι ή ουϊσκι και το cd να παίζει καββαδία

:beer:

[DimChios]

...ώς μουσικός και πιανίστας, ήμουν και είμαι φανατικός του Θ. Μικρούτσικου! Μέσα από αυτόν γνώρισα θέλοντας και μή τον Καββαδία! Δέν ξέρω πράγματί τί συναίβει πρώτο...το "είχα" το ταξίδι μέσα μου ή μου το δημιούργησε εκείνος?
Χρήστο, Βασίλη, Γιάννη...
Είστε Άνθρωποι ρε! Με συγκινήσατε!
Γιάννη, έχω ζήσει αυτό που περιέγραψες με φίλους...συμμαθητές μου που διάλεξαν το δύσκολο δρόμο της θάλλασας! Φοβερή στιγμή φίλε! ;)



[B]Kuro Siwo[B]

Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το νότο
Δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε, με το πρώτο

Πέρα απ’ τη γέφυρα του Αδάμ στη νότιο Κίνα
Χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου ’πανε μια κούφιαν ώρα στην Αθήνα

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ’ ανάβει
Χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει
κι ο λόγος της μες στο μυαλό σου να σφυρίζει
Ο μπούσουλας είναι που στρέφει, ή το καράβι

Νωρίς μπατάρησε ο καιρός κι έχει χαλάσει
Σκαντζάρησες, μα σε κρατάει λύπη μεγάλη
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που ’χα με κούραση γυμνάσει

Η λαμαρίνα, η λαμαρίνα όλα τα σβήνει
Μάς έσφιξε το Κούρο-Σίβο σαν μια ζώνη
κι εσύ κοιτάς ακόμη πάνω απ’ το τιμόνι
πώς παίζει ο μπούσουλας, καρτίνι με καρτίνι

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
...ώς μουσικός και πιανίστας, ήμουν και είμαι φανατικός του Θ. Μικρούτσικου! Μέσα από αυτόν γνώρισα θέλοντας και μή τον Καββαδία! Δέν ξέρω πράγματί τί συναίβει πρώτο...το "είχα" το ταξίδι μέσα μου ή μου το δημιούργησε εκείνος?
........................



Οπως κι ο Σπανος ή η Κωχ παλιοτερα, ετσι κι ο Θανος Μικρουτσικος, αλλα σε μεγαλυτερη εκταση, μελοποιησε κατι που αγαπησε.
Εκανε φυσικα ενα μεγαλο καλο, μιας και εφερε τον Κολια (και την περιεργη γλωσσα του) κοντα σε ΠΟΛΥ κοσμο, που ισως αλλιως και να ΜΗΝ τον γνωριζε.

Να 'σαι σιγουρος οτι "το 'χες" το ταξιδι Δημητρη, οπως ολοι οι ταξιδευτες! :smilea:


Θυμασαι, που ταξιδια ονειρευομουνα
κι ειχα ενα διαβητη κι ενα χαρτη
και παντα για να φυγω ετοιμαζομουνα
κι ολο η μητερα μου 'λεγε: "Το Μαρτη..." (απο το αμελοποιητο "Γραμμα ενος αρρωστου") :wave2: