Η ΑΓΑΠΗ!!!!

[costas81]

Μια φορά
κι ένα καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα
συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα
συναισθήματα.


Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι
επισκεύασαν
τις
βάρκες τους και άρχισαν να
φεύγουν.


Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την
τελευταία
στιγμή. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να
ζητήσει
βοήθεια.


Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μία λαμπρή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο
σκάφος
μου
και δεν υπάρχει χώρος για σένα».



Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που
επίσης
περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου
χαλάσεις το
όμορφο
σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.


Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από
αυτήν
βοήθεια.

«Λύπη άφησέ με να έρθω
μαζί σου».

«Ω! Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε
η
Λύπη.


Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της
έδωσε
σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά
βοήθεια.


Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.

«Αγάπη, έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».


Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δε γνώριζε, αλλά
ήταν
γεμάτη
από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά
του.


Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.


Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε
ρώτησε τη
Γνώση,


« Γνώση, ποιος με βοήθησε;»

« Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.


«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;»


Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:


« Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η
Αγάπη».:a07: :a07: :a07: :a07: :a07: :a07: :a07:

[tifoefs]

Ελααααα στο παππουυυυυυυυυυυυυ !!!
:a25: :a25: :a25: :a49:

[gerodim]

Τώρα μας έφτιαξες τι μέρα... Κάτι τέτοια διαβάζει τα πρωινά η δικιά μου και μετά πρέπει εγώ να το παίζω μαλάκας και πρωινιάτικα αντί να κάνω καμιά μ@λακία με τη μηχανή να ασχολούμαι με πεταλουδίτσες και λουλουδάκια....

[villy]

Φοβερό!!!

:a23: :a23: :a23:

[Nefeli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από gerodim
Τώρα μας έφτιαξες τι μέρα... Κάτι τέτοια διαβάζει τα πρωινά η δικιά μου και μετά πρέπει εγώ να το παίζω μαλάκας και πρωινιάτικα αντί να κάνω καμιά μ@λακία με τη μηχανή να ασχολούμαι με πεταλουδίτσες και λουλουδάκια....


Έτσι όπως το λες........................................

Όταν γίνεις παππούς θα έχει μια πολύ καλή και μεγάλη συλλογή από πεταλούδες και λουλούδια

Καλά άμα θυμάσαι χρώματα και αρώματα θα είσαι υπερτυχερός

Φιλούμπες


:beer:

[Nefeli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από costas81
Μια φορά
κι ένα καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα
συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα
συναισθήματα.


Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι
επισκεύασαν
τις
βάρκες τους και άρχισαν να
φεύγουν.


Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την
τελευταία
στιγμή. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να
ζητήσει
βοήθεια.


Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μία λαμπρή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο
σκάφος
μου
και δεν υπάρχει χώρος για σένα».



Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που
επίσης
περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου
χαλάσεις το
όμορφο
σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.


Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από
αυτήν
βοήθεια.

«Λύπη άφησέ με να έρθω
μαζί σου».

«Ω! Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε
η
Λύπη.


Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της
έδωσε
σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά
βοήθεια.


Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.

«Αγάπη, έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».


Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δε γνώριζε, αλλά
ήταν
γεμάτη
από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά
του.


Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.


Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε
ρώτησε τη
Γνώση,


« Γνώση, ποιος με βοήθησε;»

« Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.


«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;»


Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:


« Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η
Αγάπη».:a07: :a07: :a07: :a07: :a07: :a07: :a07:





:beer: :beer: :beer: :sun:

[makis206]

Ωραίο !!

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[bartlal]

ωραιο! :a013:
και επειδη δεν το βλεπω ως ανεκδοτο, ειναι κριμα να μεινει εδω, λεω να μετακομισει προς... τις Αναζητήσεις - Σκέψεις - Προβληματισμούς! :winka:

:wave2:

[Yannis37]

:a42: :a42:
:a024: :a024:
:a07: :a07:

καλό.
πολύ flower power.
πότε βγαίνει ο jimi????

[jimmis77]

[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από costas81
[B]Μια φορά
κι ένα καιρό....



:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :) :sun:

[latris mixanis]

:beer: :beer:

[stavrogin]

Και ο αντιλογος απο εναν μεγαλο τρελλο του Διαφωτισμου:


"...H αγαπη δενει τον αλλον στην χαρα της
Μονο τον εαυτο της θα ευχαριστησει
Απολαυση ζηταει για την αφεντια της
Κολαση σε πεισμα τ'Ουρανου θα χτισει"

William Blake 1794
(τραγουδια της πειρας)

[Nikoskazer2000]

Ηταν τόσο όμορφο και αληθινό που συγκινήθηκα :blush: .

Μπράβο ρε Κωστή...όμορφες σκέψεις και ατόφια καρδιά :beer: .

[airamhag]

να σαι παντα καλα...

[conkark]

την ΑΓΑΠΗ δίδαξε κι ο Χριστός, και τον σταυρώσανε.
Για αγάπη ακούς παντού, κι αγάπη δε βλέπεις.
Γιατί η γνήσια και ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ αγάπη, θέλει ωριμότητα, αρετή και τόλμη. Όπως κι η ελευθερία...
Πολύ ευαίσθητο το γραπτό σου!

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
...
Γιατί η ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ αγάπη, θέλει ωριμότητα, αρετή και τόλμη. Όπως κι η ελευθερία...


Οπου ακουω τετοια γλυκαναλατα ,μου βγαινει μια κυνικοτητα.Μηπως δεν εχω και τοσο αδικο;
ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ,πρεπει να ειναι η αγαπη, σωστα.Αλλα αυτο σημαινει οτι ειναι απροσωπη.
Αφου ανιδιοτελης σημαινει πως δεν αποσκοπει σε πρωσοπικο οφελος.Δεν ζητα τιποτα αρα η προσωπικοτητα εξανεμιζεται.
Η αγαπη μας μετατρεπει σε αερικο.
Ποσο ανθρωπινο ειναι αυτο;
Εν ολιγης:Δεν γινεται να "αγαπας" και να "εισαι" ταυτοχρονα ,αφηνεις τον εαυτο σου κατα μερος.Αλλα οι αναγκες επιβιωσης τρεχουν.Η αγαπη τοτε ενδεχεται οχι μονο να ειναι υπερανθρωπη αλλα και απανθρωπη.
Επισης η αγαπη ειναι πανανθρωπινη κατα πως λεει κι ο Χιππις ονοματι Ιησους Χριστος .
Υπο αυτη την εννοια ,η αγαπη πχ. της μανας απεναντι στο παιδι της ειναι μεν ειληκρινης αλλα οχι "καθαρη" αγαπη.
Ακριβως επειδη δεν συμφερει,οι ανθρωποι δεν την προτιμουν απο αλλα πιο ανθρωπινα αισθηματα οπως ας πουμε "η συμπαθεια".

Διαφωνω οτι η αγαπη θελει ωριμοτητα.Αυτο θα απαιτουσε προσωπικοτητα.Στην περιοχη ομως τετοιων ακραιων αισθηματων η προσωπικοτητα δεν υπαρχει.
Η αγαπη ΕΙΝΑΙ αρετη και ΘΕΛΕΙ τολμη.Αλλα τολμη απαιτειτε οταν υπαρχει καποιος κινδινος.Ποιος ειναι αυτος;
Μα φυσικα το υπερανθρωπο,το απανθρωπο και ενδεχομενως το ανωφελο,(εξ ορισμου) της αγαπης
Οπως και να χει:
Ιδου η ροδος ιδου και το πηδημα.


:evil:

[conkark]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Οπου ακουω τετοια γλυκαναλατα ,μου βγαινει μια κυνικοτητα.Μηπως δεν εχω και τοσο αδικο;
ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ,πρεπει να ειναι η αγαπη, σωστα.Αλλα αυτο σημαινει οτι ειναι απροσωπη.
Αφου ανιδιοτελης σημαινει πως δεν αποσκοπει σε πρωσοπικο οφελος.Δεν ζητα τιποτα αρα η προσωπικοτητα εξανεμιζεται.
Η αγαπη μας μετατρεπει σε αερικο.
Ποσο ανθρωπινο ειναι αυτο;
Εν ολιγης:Δεν γινεται να "αγαπας" και να "εισαι" ταυτοχρονα ,αφηνεις τον εαυτο σου κατα μερος.Αλλα οι αναγκες επιβιωσης τρεχουν.Η αγαπη τοτε ενδεχεται οχι μονο να ειναι υπερανθρωπη αλλα και απανθρωπη.
Επισης η αγαπη ειναι πανανθρωπινη κατα πως λεει κι ο Χιππις ονοματι Ιησους Χριστος .
Υπο αυτη την εννοια ,η αγαπη πχ. της μανας απεναντι στο παιδι της ειναι μεν ειληκρινης αλλα οχι "καθαρη" αγαπη.
Ακριβως επειδη δεν συμφερει,οι ανθρωποι δεν την προτιμουν απο αλλα πιο ανθρωπινα αισθηματα οπως ας πουμε "η συμπαθεια".

Διαφωνω οτι η αγαπη θελει ωριμοτητα.Αυτο θα απαιτουσε προσωπικοτητα.Στην περιοχη ομως τετοιων ακραιων αισθηματων η προσωπικοτητα δεν υπαρχει.
Η αγαπη ΕΙΝΑΙ αρετη και ΘΕΛΕΙ τολμη.Αλλα τολμη απαιτειτε οταν υπαρχει καποιος κινδινος.Ποιος ειναι αυτος;
Μα φυσικα το υπερανθρωπο,το απανθρωπο και ενδεχομενως το ανωφελο,(εξ ορισμου) της αγαπης
Οπως και να χει:
Ιδου η ροδος ιδου και το πηδημα.


:evil:


Αγαπητέ συνάδελφε, εφόσον αντίκεισαι στα συστατικά για να μπορέσεις να αγαπήσεις, με βάζεις σε προβληματισμούς, και εξηγούμαι:
1) Μήπως δεν θέλεις ν'αγαπήσεις, ή ν'αγαπιέσαι,ή αμφότερα;
2)Με το "ιδιοτελής",εννοώ ΟΧΙ στην αγάπη που υποστηρίζουν κάποιες ή κάποιοι, που τη τοποθετούν στη περιουσία του άλλου, αλλοιώς δεν μπορούν να αγαπήσουν έναν άνθρωπο. Δεν αποσκοπεί σε ίδιον όφελος, απλά έχει να κάνει με ευγενές συναίσθημα που στηρίζεται στη προσφορά προς τον άλλον, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα και καλά. Τώρα αν εσύ προσωπικά έχεις μάθει να σου δίνουν για να αγαπάς, αυτό αφορά εσένα και μόνο.
Αλλοίμονο αν όποιος μπορεί ν'αγαπάει αγνά, να χαρακτηρίζεται ως απάνθρωπος και άνευ προσωπικότητας. Το αν είναι εύκολο κι ανθρώπινο, είναι άλλο θέμα, μέσα σε μια αδηφάγα υποκριτική κοινωνία του συμφέροντος. Η αγνή αγάπη είναι συνώνυμο της αρετής ή παρεμφερές. Και δεν εξετάζω το αν υπάρχει προσωπικότητα ή αν όχι στις μέρες μας. Το θέμα είναι από ποιους παράγοντες συνίσταται η αγάπη η ΑΛΗΘΙΝΗ, και όχι η μαϊμού.
3) Οσο για την τόλμη και τον κίνδυνο, ακριβώς, επειδή καθένας σκέφτεται όπως εσύ, δηλ. αγάπη με ανταλλάγματα, δεν τολμά να αγαπήσει, διότι φοβάται ότι κάτι θα χάσει. Ενώ στη γνήσια αγάπη δεν χωράνε εμπορικοί και οικονομικοί όροι, όπως είναι το "επενδύω",ή το "συμφέρον". Το αν θες εσύ να μιλάς για συμπάθεια ή αγάπη συναλλαγής, άλλο. Εδώ όμως μιλάμε για ΑΓΑΠΗ, που είναι και απόλυτα δημοκρατική, διότι δεν υποχρεώνει και κανένα. Και καλό θα είναι να μη δίνεις αρνητικούς χαρακτηρισμούς, για πράγματα που εσύ δεν μπορείς να δώσεις.


:wave2:

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
Αγαπητέ συνάδελφε, εφόσον αντίκεισαι στα συστατικά για να μπορέσεις να αγαπήσεις, με βάζεις σε προβληματισμούς, και εξηγούμαι:
1) Μήπως δεν θέλεις ν'αγαπήσεις, ή ν'αγαπιέσαι,ή αμφότερα;
2)Με το "ιδιοτελής",εννοώ ΟΧΙ στην αγάπη που υποστηρίζουν κάποιες ή κάποιοι, που τη τοποθετούν στη περιουσία του άλλου, αλλοιώς δεν μπορούν να αγαπήσουν έναν άνθρωπο. Δεν αποσκοπεί σε ίδιον όφελος, απλά έχει να κάνει με ευγενές συναίσθημα που στηρίζεται στη προσφορά προς τον άλλον, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα και καλά. Τώρα αν εσύ προσωπικά έχεις μάθει να σου δίνουν για να αγαπάς, αυτό αφορά εσένα και μόνο.
Αλλοίμονο αν όποιος μπορεί ν'αγαπάει αγνά, να χαρακτηρίζεται ως απάνθρωπος και άνευ προσωπικότητας. Το αν είναι εύκολο κι ανθρώπινο, είναι άλλο θέμα, μέσα σε μια αδηφάγα υποκριτική κοινωνία του συμφέροντος. Η αγνή αγάπη είναι συνώνυμο της αρετής ή παρεμφερές. Και δεν εξετάζω το αν υπάρχει προσωπικότητα ή αν όχι στις μέρες μας. Το θέμα είναι από ποιους παράγοντες συνίσταται η αγάπη η ΑΛΗΘΙΝΗ, και όχι η μαϊμού.
3) Οσο για την τόλμη και τον κίνδυνο, ακριβώς, επειδή καθένας σκέφτεται όπως εσύ, δηλ. αγάπη με ανταλλάγματα, δεν τολμά να αγαπήσει, διότι φοβάται ότι κάτι θα χάσει. Ενώ στη γνήσια αγάπη δεν χωράνε εμπορικοί και οικονομικοί όροι, όπως είναι το "επενδύω",ή το "συμφέρον". Το αν θες εσύ να μιλάς για συμπάθεια ή αγάπη συναλλαγής, άλλο. Εδώ όμως μιλάμε για ΑΓΑΠΗ, που είναι και απόλυτα δημοκρατική, διότι δεν υποχρεώνει και κανένα. Και καλό θα είναι να μη δίνεις αρνητικούς χαρακτηρισμούς, για πράγματα που εσύ δεν μπορείς να δώσεις.


:wave2:

1.Δεν καταλαβα πως εβγαλες τετοιο συμπερασμα.Εγω δεν ειπα τιποτα
2.Δεν χαρακτηρισα απανθρωπο τον ανθρωπο που αγαπα,αλλα το ιδιο το αισθημα.Με την εννοια οτι ακριβως επειδη ειναι ανιδιοτελες δεν εχεις να λαμβανεις τιποτα κι ετσι για να αντεχεις να αγαπας πρεπει
α)...ειτε να κανεις μια οικονομια δυναμεων(να αγαπας και να μην αγαπας αναλογα, που ειναι και το ορθο,αλλα δεν ειναι αυτη η πανανθρωπινη αγαπη του Χριστου ημων,αμην παναγια μου.)
β)...ειτε να μεταμορφωθεις σε αγιο δηλαδη υπερανθρωπο, δηλαδη χωρις αναγκες και παθη, και ερωτες και μιση,βιοπαλη , παντρολογιματα,παιδια κλπ
πραγμα αδυνατο για την συντριπτικη πλειοψηφια των ανθρωπων(ωστοσο υπηρξαν τραγικες εξαιρεσεις).

Δε φταιει για ολα τουτα η κοινωνια.Καμια σχεση.Φταιει η ιδια η φυση του ανθρωπου,η ιδια η φυση εν γεννει.Δηλαδη η ιδια η ζωη.

Αυτο ειναι και το μεγιστο "μειονεκτημα" (ας μην παρουμε την λεξη κατα γραμμα) του πνευματος της χριστιανικης ηθικης )

Για παραπανω πληροφοριες μπορει κανεις να διαβασει τον "Μεγαλο ιεροεξεταστη" κεφαλαιο στους Αδερφους καραμαζωφ του μεγαλου Ντοστογιεφσκυ, ή "τα μυστικα της συμπαθιας" του δικου μας Παπαγιωργη

3.Βγαζεις συμπερασματα για μενα που δεν τα δηλωσα πουθενα.Υποθετεις απο τα συμφραζομενα ,ΟΚ.
Αλλα προυποθετεις οτι μιλαω απο εμπαθεια,ενω εγω απλα βαζω θεματα πρακτικοτητας.

Αλλα η πρακτικοτητα που τοσο αγαπαει ο κοσμος ερχεται σε συγκρουση με τα "ιδανικα" που τοσο απο αυταρεσκεια (που δεν ειναι αρετη) επικαλειται.

Αυτη η αντιφαση λεγομενων και πραξεων ειναι που καυτηριαζω.αλλα λεμε κι αλλα κανουμε.Ρωταω μηπως επιτελους θα επρεπε να λεμε και να στηριζουμε αυτα που κανουμε, μπας και μπορεσουμε καποτε να κανουμε αυτα που λεμε.
Ειναι μια πραξη αγαπης απο εμενα στον ανθρωπο.
:lol:

[mystique]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin


Ρωταω μηπως επιτελους θα επρεπε να λεμε και να στηριζουμε αυτα που κανουμε, μπας και μπορεσουμε καποτε να κανουμε αυτα που λεμε.



rotao k go ......


mipos? :winka:


alla file stavrogin thelei toso kopo k exoume ginei toooooooso fygoponoi pou..... dyskola ta pragmata.....
Kata t' alla ... mia xara ta les!




NO :smokin: ------:wave2:

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από mystique
rotao k go ......


mipos? :winka:


alla file stavrogin thelei toso kopo k exoume ginei toooooooso fygoponoi pou..... dyskola ta pragmata.....
Kata t' alla ... mia xara ta les!


NO :smokin: ------:wave2:


Σιγουρα ειναι μια δυσκολη ιστορια ,οσο για το "fygoponoi " ...αστα.

Αφου ολοι αγαπαμε τοσο πολυ την αγαπη,ας ειμαστε τουλαχιστον ευγενικοι με τον συντροφο η το φιλο.

Ο Νιτσε ειπε κατι καλο:

Οι ανθρωποι που ειναι ικανοι να αγαπησουν εχουν την μορφη μισανθρωπων.Ειναι κλειστοι κι απομακροι.Ο λογος ειναι απλος.
Κρατουν τα καλητερα δωματια της καρδιας τους κλειστα για "φιλοξενουμενους" που δεν χρειαζεται να ανεχωνται.

Δεν ξερω αν ειναι οντως ετσι.Αλλα ξερω πως καποια πλασματα,κυριως καποιες κοπελιες που αγαπουν με αγνοτητα και απο αγνοτητα ωθουμενα, προσγειωνονται ατσαλα και ειτε αλλαζουν αποψεις, ειτε σκληρενουν

Εδω δεν υπαρχει αγαπη ανευ' ορων προς ολους.Υπαρχει αγαπη και δωσημο ανευ' ορων προς αυτους που το αξιζουν.
Μπαινει το ανθρωπινο μετρο .:wave2:

[tsiros_temp]

AN AGAPAS ST;ARXIDIA SOU OLA 8ES NA EISAI ME TON ALLON NA TON PROSEXEIS NA TON FRONTIZEIS NA TOU MILAS NA TON FILAS KAI NA TON XADEVEIS DEN EXEIS HAMSIASHMASIA AN EINAI ANTRAS H GYNAIKA DE PAISEI ROLO AUTO NOIW8EIS OTI EISAI MESA TOU NOIW8EIS TON KOSMO NA 8LONEI

OTAN VLEPEIES ENA MWRAKI KAI XAMMOGLEAEI SOU ERXETAI NA TO FILSIS NA TO ROUFIKSEIS NA TO FAS NA TO VALEIS MESA SOU NA TO KANEIS KOMATI SOU GIA NA KSANAPOTKHSEIS TH XAMENH A8OOTHTA

ME AUTO SKXETIZETAI KAI TO FILI SAN O8HSH AUTO 8ES NAKANEIS OTAN SOU ERXETAI NA FILISEIS TON ALLON DE LEW GIA TO MATSMOUTS TO XAZO KAI ANOUSIO LEW GIA TO FILI POU 8ES NA FAS TON ALLON OLOKLHRO GIA NA MPEI MESA SOU NA MHN TON XASEIS POTE ESTI STIRIZETAI STO UPOSINIDIOTOO TO FILI!!!!!

EKEI STHRIZETAI KAI OS IMVLLISMOS ME TO SWMA K EMA XRISTOU! NAT ON AGAPSHEIS KAI NA TON VALEISMESA SOU NA TON KANEIS KOMMATI SOU!!1

DEN EEXEI NA KANEI ME KANIVALISMO AUTA EINAI BARBARA PRAMATA KAI ASXETA

EINAIA POLUTA HGIES K NAR8WPINO AUTO POUY PERIGRAFW!!!!!

[stavrogin]

Ναι φιλε μου,αλλα μπορεις να αγαπας τον συντροφο σου και να τον δυναστευεις. Μπορεις επισης να αγαπας το παιδι σου και να του γ@μ@ς το κερατο.Αυτα ειναι πραγματα καθημερινα ,απολυτα ανθρωπινα.Αλλα η αγαπη κρινεται απο το αποτελεσμα κι οχι απο τις προθεσεις.

Νομιζω ο Μπερναρτ Σο ειπε:
"Ο δρομος προς την κολαση ειναι στρωμενος με καλες προθεσεις"

[tsiros_temp]

H AGAPI H PRAMGATIKH DE MPOREI NA KRI8DEI GIAT IDEN XEI KREITIRIA AMA AKENIS KAKO STONA LLON DEN TON AGAPAS TOTE!!!!!

SYMFWNA EM TH XRSITIANIKH OR8ODOKSH PISTH KAI DIDAXH O AN8RPWOS DE MPROEI NA KANEI OUTE KAOLO OUTE KAKO MPOREI MONO NA ZHTHSEI APO TO 8EO AYTO POU PROMKEITAI O AN8RWPOS NA KANEI NA VGEI SE KALO

FISKIA DE MPOREI NA SPAS STO KSUILO TO PAIDI SOU K NA ZHTAS APOTO 8EO NA SOUY BEI SE KALO AUTO EINAI IPPOKRISIA K SKOTOWNIS PSIXIKA TO PAIDI SOU :mad: :mad: :mad: :sun:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Σιγουρα ειναι μια δυσκολη ιστορια ,οσο για το "fygoponoi " ...αστα.

Αφου ολοι αγαπαμε τοσο πολυ την αγαπη,ας ειμαστε τουλαχιστον ευγενικοι με τον συντροφο η το φιλο.

Ο Νιτσε ειπε κατι καλο:

Οι ανθρωποι που ειναι ικανοι να αγαπησουν εχουν την μορφη μισανθρωπων.Ειναι κλειστοι κι απομακροι.Ο λογος ειναι απλος.
Κρατουν τα καλητερα δωματια της καρδιας τους κλειστα για "φιλοξενουμενους" που δεν χρειαζεται να ανεχωνται.

Δεν ξερω αν ειναι οντως ετσι.Αλλα ξερω πως καποια πλασματα,κυριως καποιες κοπελιες που αγαπουν με αγνοτητα και απο αγνοτητα ωθουμενα, προσγειωνονται ατσαλα και ειτε αλλαζουν αποψεις, ειτε σκληρενουν

Εδω δεν υπαρχει αγαπη ανευ' ορων προς ολους.Υπαρχει αγαπη και δωσημο ανευ' ορων προς αυτους που το αξιζουν.
Μπαινει το ανθρωπινο μετρο .:wave2:

κι ο paulo coelho, είπε επίσης:
...ότι αν ψάξεις την αγάπη, με θάρρος αυτή αποκαλύπτει την παρουσία της κι έπειτα λαμβάνεις περισσότερη αγάπη. Αν κάποιος είναι καλά διατεθειμένος απέναντί σου, είναι κι όλος ο κόσμος. Αν όμως είσαι μόνος, γίνεσαι ακόμα πιό μόνος.Είπε επίσης ότι την αγάπη την ανακαλύπτεις μέσα στην πράξη. Είπε επίσης, ότι είναι καλύτερα να πεθάνεις, παρα να μην αγαπήσεις. Έστω κι αν αυτό σημαίνει χωρισμό, μοναξιά, θλίψη, η αγάπη αξίζει έως και το τέλος...Γιατί μόνο όποιος είναι ευτυχής, μπορεί να σκορπίσει την ευτυχία γύρω του. Είπε επίσης, οτι η αγάπη μπορεί να μάς οδηγήσει στην κόλαση ή στον παράδεισο. Μάς οδηγεί κάπου. Πρέπει να την δεχόμαστε, γιατί τρέφεται από την ύπαρξή μας. Δεν υπάρχει τίποτα πιό βαθύ από την αγάπη:winka:

:wave2:

[conkark]

[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
1.Δεν καταλαβα πως εβγαλες τετοιο συμπερασμα.Εγω δεν ειπα τιποτα
2.Δεν χαρακτηρισα απανθρωπο τον ανθρωπο που αγαπα,αλλα το ιδιο το αισθημα.Με την εννοια οτι ακριβως επειδη ειναι ανιδιοτελες δεν εχεις να λαμβανεις τιποτα κι ετσι για να αντεχεις να αγαπας πρεπει
α)...ειτε να κανεις μια οικονομια δυναμεων(να αγαπας και να μην αγαπας αναλογα, που ειναι και το ορθο,αλλα δεν ειναι αυτη η πανανθρωπινη αγαπη του Χριστου ημων,αμην παναγια μου.)
β)...ειτε να μεταμορφωθεις σε αγιο δηλαδη υπερανθρωπο, δηλαδη χωρις αναγκες και παθη, και ερωτες και μιση,βιοπαλη , παντρολογιματα,παιδια κλπ
πραγμα αδυνατο για την συντριπτικη πλειοψηφια των ανθρωπων(ωστοσο υπηρξαν τραγικες εξαιρεσεις).

Δε φταιει για ολα τουτα η κοινωνια.Καμια σχεση.Φταιει η ιδια η φυση του ανθρωπου,η ιδια η φυση εν γεννει.Δηλαδη η ιδια η ζωη.

Αυτο ειναι και το μεγιστο "μειονεκτημα" (ας μην παρουμε την λεξη κατα γραμμα) του πνευματος της χριστιανικης ηθικης )

Για παραπανω πληροφοριες μπορει κανεις να διαβασει τον "Μεγαλο ιεροεξεταστη" κεφαλαιο στους Αδερφους καραμαζωφ του μεγαλου Ντοστογιεφσκυ, ή "τα μυστικα της συμπαθιας" του δικου μας Παπαγιωργη

3.Βγαζεις συμπερασματα για μενα που δεν τα δηλωσα πουθενα.Υποθετεις απο τα συμφραζομενα ,ΟΚ.
Αλλα προυποθετεις οτι μιλαω απο εμπαθεια,ενω εγω απλα βαζω θεματα πρακτικοτητας.

Αλλα η πρακτικοτητα που τοσο αγαπαει ο κοσμος ερχεται σε συγκρουση με τα "ιδανικα" που τοσο απο αυταρεσκεια (που δεν ειναι αρετη) επικαλειται.

Αυτη η αντιφαση λεγομενων και πραξεων ειναι που καυτηριαζω.αλλα λεμε κι αλλα κανουμε.Ρωταω μηπως επιτελους θα επρεπε να λεμε και να στηριζουμε αυτα που κανουμε, μπας και μπορεσουμε καποτε να κανουμε αυτα που λεμε.
Ειναι μια πραξη αγαπης απο εμενα στον ανθρωπο.
:lol: [/QUOT



Αγαπητέ φίλε, εξ αρχής δεν έθεσα κάποια συστατικά της αγάπης, που δεν τα διαθέτει η κοινωνία μας; Άρα, συμφωνούμε ότι ΑΓΑΠΗ δεν υπάρχει με το βαθύ της νόημα. Αλλά έκανες μια διαρκή επίθεση στο συναίσθημα της αγάπης, που σ'έμένα τουλάχιστον, έδωσες την εντύπωση ότι αντιμάχεσαι πυξ-λαξ (διά πυγμής και λακτίσματος), και μάλιστα αποκάλεσες "γλυκανάλατες" της εκφράσεις της άποψής μου. --Έπειτα, στο 2 α) & β), καταφέρεσαι σαν η αγάπη να σου είναι βάρος " για να αντέχεις να αγαπάς πρέπει...". Εγώ μπορεί να μη πιστεύω ότι και καλά, αυτή την ενέργεια τη παίρνεις από κάποιον άλλον, και τη βρίσκεις μέσα σου, αλλά μπορεί να είναι κάτι σαν θείο δώρο, σε κάποιους. Γιαυτό δεν μπορούν όλοι ν'αγαπήσουν. Άρα δεν χρειάζεται να πάρεις για να δώσεις. Λέω μιά άποψη. ΔΕ ξέρω. Αλλά είναι απίθανο; Με ποιά επιχειρήματα ή αποδείξεις; Έπειτα, στο β), ο Χριστός δεν είπε να μην ερωτευτείς, ή να μη παντρευτείς, ή να μη κάνεις παιδιά...ούτε να γίνεις άγιος. Αντίθετα όλα τα περεταίρω τα συνέστησε κι ευλόγισε το γαμο και τον καρπό του. Όσο για τα πάθη, είπε ότι είμαστε ατελείς εφόσον πέφτουμε σε λάθη. Αλλά αν υπάρχει κάποιος που να μπορέσει να τα αποφύγει, αυτός είναι που θα φτάσει στη θέωση. Οι άλλοι, αν αναγνωρίσουν, μετανοήσουν και ζητήσουν συγχώρεση, θα συγχωρεθούν. Και ο "Χριστός ο χίππυς", δεν είναι ωραία έκφραση, τη στιγμή που υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το εκλαμβάνουν ως ειρωνία, και προσβολή στη πίστη τους. Συγνώμη αν κάτι παρεξήγησα.
--Εγώ προσωπικά, πιστεύω στην ΑΓΑΠΗ. Άσχετα απ'το αν την αγγίζω. Πάντως, συνάδω με το εγχείρημα. Αλλά και όταν κατακρίνεις το συναίσθημα, ο αγαπών, που είναι φορέας του, παραμένει αμέτοχος στον χαρακτηρισμό; Παράδειγμα: Έχω επιθετικά συναισθήματα. Δεν χαρακτηρίζομαι απ'αυτά;
--Δεν πιστεύω ότι ευθύνεται η κακή φύση του ανθρώπου και δεν τον αφήνει ν'αγαπήσει.Ο άνθρωπος μέσα του έχει και το κακό, αλλά και το καλό. Γιατί υπερισχύει το κακό; Είναι αυτό που το λέω όπου μπορώ: Καθολική έλλειψη παιδείας. Όταν ο άνθρωπος λάβει την ορθή παιδεία, θα μάθει να ξεχωρίζει το καλό απ'το κακό, και να μη κάνει στον άλλον ό,τι δεν θά'θελε να του κάνουν. Την παιδεία την παίρνουμε απ'τα σπίτια μας, (το οικογενειακό περιβάλλον), το οικείο, φιλικό περιβάλλον, και το σχολείο με την εκπαίδευση που μας παρέχεται απ'το εκάστοτε υπουργείο "παιδείας", της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτά τα τρία είναι τα βασικά συστατικά δόμησης της ανθρώπινης προσωπικότητας, κατά την ψυχολογία. Υπάρχει βέβαια και ο παράγων της γονιδιακής κληρονομικότητας, ο οποίος όμως καλλιεργείται απ'το κατάλληλο περιβάλλον. Αργότερα βέβαια, προστέθηκε και ο ηλεκτρονικός τύπος, και ό,τι αυτό συμπαρασύρει: δημοσιογράφους, πολιτικούς κλπ. που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Ολα λοιπόν, καταλήγουν στη πολιτική. Συμπέρασμα: Όλα τα περάσματα-βιώματα της ζωής μας, σφυριλατούν την ανθρώπινη ψυχοδομή. Αν αυτά είναι κακά,αναληθή, μεταλλαγμένα, θα έχουμε κοινωνίες ανθρώπων που ο όρος "ΑΓΑΠΗ", τουλάχιστον τους κάνει να γελάνε. Αν τα βιώματα και τα περιβάλλοντα, στο μονοπάτι της ζωής μας όμως είναι ενάρετα, καλά και αγαθά, και μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να χάσουμε το ήθος και την ηθική της "ανθρωπιάς", τότε θα είμαστε σε θέση και ν'αγαπήσουμε, και να ζούμε σε ειρήνη, να μη σκοτώνουμε, να μη μοιχεύουμε, να μη στηρίζουμε φαύλη πολιτική, να μην είμαστε φιλοτομαριστές, κλπ.
Με αγάπη, στον φίλο με το όπλο στο χέρι:wave2:

[TROOPER]

και καπως ετσι κωστακη ειδες πως μπορει να σου γ@μησουνε μια ομορφη και αλληγορικη ιστοριουλα.....:a02:

και εφοσον ειναι ετσι το πραγμα να προσθεσω και εγω οτι για ολα φταινε οι κοπανοι οι κουτακιδες που :a31: μεσα στη μεση του δρομου και ο καργιολης ο τουρες που δε λεει να γυρισει στην ομαδα!!!!!!!!!!

ρε εισαστε καλα?????????????????????????????

το παλικαρι εγραψε κατι πολυ ομορφο και το εχετε αναγαγει σε φιλοσοφικη και βλεπω να ερχεται και πολιτικη διαμαχη!!!!!!!!!!!!!!

κωστακη αφτο το ποστ σου φιλε θα ειναι το περιπλανωμενο ποστ του φορουμ!!!!ξεκινησε απο ανεκδοτα, ο γιωργος το εφερε εδω και προβλεπω να πηγαινει για διαμαχες......αντε να το βρεις μετα....χεσε!

:a41:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
1.Δεν καταλαβα πως εβγαλες τετοιο συμπερασμα.Εγω δεν ειπα τιποτα
2.Δεν χαρακτηρισα απανθρωπο τον ανθρωπο που αγαπα,αλλα το ιδιο το αισθημα.Με την εννοια οτι ακριβως επειδη ειναι ανιδιοτελες δεν εχεις να λαμβανεις τιποτα κι ετσι για να αντεχεις να αγαπας πρεπει
α)...ειτε να κανεις μια οικονομια δυναμεων(να αγαπας και να μην αγαπας αναλογα, που ειναι και το ορθο,αλλα δεν ειναι αυτη η πανανθρωπινη αγαπη του Χριστου ημων,αμην παναγια μου.)
β)...ειτε να μεταμορφωθεις σε αγιο δηλαδη υπερανθρωπο, δηλαδη χωρις αναγκες και παθη, και ερωτες και μιση,βιοπαλη , παντρολογιματα,παιδια κλπ
πραγμα αδυνατο για την συντριπτικη πλειοψηφια των ανθρωπων(ωστοσο υπηρξαν τραγικες εξαιρεσεις).

Δε φταιει για ολα τουτα η κοινωνια.Καμια σχεση.Φταιει η ιδια η φυση του ανθρωπου,η ιδια η φυση εν γεννει.Δηλαδη η ιδια η ζωη.

Αυτο ειναι και το μεγιστο "μειονεκτημα" (ας μην παρουμε την λεξη κατα γραμμα) του πνευματος της χριστιανικης ηθικης )

Για παραπανω πληροφοριες μπορει κανεις να διαβασει τον "Μεγαλο ιεροεξεταστη" κεφαλαιο στους Αδερφους καραμαζωφ του μεγαλου Ντοστογιεφσκυ, ή "τα μυστικα της συμπαθιας" του δικου μας Παπαγιωργη

3.Βγαζεις συμπερασματα για μενα που δεν τα δηλωσα πουθενα.Υποθετεις απο τα συμφραζομενα ,ΟΚ.
Αλλα προυποθετεις οτι μιλαω απο εμπαθεια,ενω εγω απλα βαζω θεματα πρακτικοτητας.

Αλλα η πρακτικοτητα που τοσο αγαπαει ο κοσμος ερχεται σε συγκρουση με τα "ιδανικα" που τοσο απο αυταρεσκεια (που δεν ειναι αρετη) επικαλειται.

Αυτη η αντιφαση λεγομενων και πραξεων ειναι που καυτηριαζω.αλλα λεμε κι αλλα κανουμε.Ρωταω μηπως επιτελους θα επρεπε να λεμε και να στηριζουμε αυτα που κανουμε, μπας και μπορεσουμε καποτε να κανουμε αυτα που λεμε.
Ειναι μια πραξη αγαπης απο εμενα στον ανθρωπο.
:lol: [/QUOT



Αγαπητέ φίλε, εξ αρχής δεν έθεσα κάποια συστατικά της αγάπης, που δεν τα διαθέτει η κοινωνία μας; Άρα, συμφωνούμε ότι ΑΓΑΠΗ δεν υπάρχει με το βαθύ της νόημα. Αλλά έκανες μια διαρκή επίθεση στο συναίσθημα της αγάπης, που σ'έμένα τουλάχιστον, έδωσες την εντύπωση ότι αντιμάχεσαι πυξ-λαξ (διά πυγμής και λακτίσματος), και μάλιστα αποκάλεσες "γλυκανάλατες" της εκφράσεις της άποψής μου. --Έπειτα, στο 2 α) & β), καταφέρεσαι σαν η αγάπη να σου είναι βάρος " για να αντέχεις να αγαπάς πρέπει...". Εγώ μπορεί να μη πιστεύω ότι και καλά, αυτή την ενέργεια τη παίρνεις από κάποιον άλλον, και τη βρίσκεις μέσα σου, αλλά μπορεί να είναι κάτι σαν θείο δώρο, σε κάποιους. Γιαυτό δεν μπορούν όλοι ν'αγαπήσουν. Άρα δεν χρειάζεται να πάρεις για να δώσεις. Λέω μιά άποψη. ΔΕ ξέρω. Αλλά είναι απίθανο; Με ποιά επιχειρήματα ή αποδείξεις; Έπειτα, στο β), ο Χριστός δεν είπε να μην ερωτευτείς, ή να μη παντρευτείς, ή να μη κάνεις παιδιά...ούτε να γίνεις άγιος. Αντίθετα όλα τα περεταίρω τα συνέστησε κι ευλόγισε το γαμο και τον καρπό του. Όσο για τα πάθη, είπε ότι είμαστε ατελείς εφόσον πέφτουμε σε λάθη. Αλλά αν υπάρχει κάποιος που να μπορέσει να τα αποφύγει, αυτός είναι που θα φτάσει στη θέωση. Οι άλλοι, αν αναγνωρίσουν, μετανοήσουν και ζητήσουν συγχώρεση, θα συγχωρεθούν. Και ο "Χριστός ο χίππυς", δεν είναι ωραία έκφραση, τη στιγμή που υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το εκλαμβάνουν ως ειρωνία, και προσβολή στη πίστη τους. Συγνώμη αν κάτι παρεξήγησα.
--Εγώ προσωπικά, πιστεύω στην ΑΓΑΠΗ. Άσχετα απ'το αν την αγγίζω. Πάντως, συνάδω με το εγχείρημα. Αλλά και όταν κατακρίνεις το συναίσθημα, ο αγαπών, που είναι φορέας του, παραμένει αμέτοχος στον χαρακτηρισμό; Παράδειγμα: Έχω επιθετικά συναισθήματα. Δεν χαρακτηρίζομαι απ'αυτά;
--Δεν πιστεύω ότι ευθύνεται η κακή φύση του ανθρώπου και δεν τον αφήνει ν'αγαπήσει.Ο άνθρωπος μέσα του έχει και το κακό, αλλά και το καλό. Γιατί υπερισχύει το κακό; Είναι αυτό που το λέω όπου μπορώ: Καθολική έλλειψη παιδείας. Όταν ο άνθρωπος λάβει την ορθή παιδεία, θα μάθει να ξεχωρίζει το καλό απ'το κακό, και να μη κάνει στον άλλον ό,τι δεν θά'θελε να του κάνουν. Την παιδεία την παίρνουμε απ'τα σπίτια μας, (το οικογενειακό περιβάλλον), το οικείο, φιλικό περιβάλλον, και το σχολείο με την εκπαίδευση που μας παρέχεται απ'το εκάστοτε υπουργείο "παιδείας", της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτά τα τρία είναι τα βασικά συστατικά δόμησης της ανθρώπινης προσωπικότητας, κατά την ψυχολογία. Υπάρχει βέβαια και ο παράγων της γονιδιακής κληρονομικότητας, ο οποίος όμως καλλιεργείται απ'το κατάλληλο περιβάλλον. Αργότερα βέβαια, προστέθηκε και ο ηλεκτρονικός τύπος, και ό,τι αυτό συμπαρασύρει: δημοσιογράφους, πολιτικούς κλπ. που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Ολα λοιπόν, καταλήγουν στη πολιτική. Συμπέρασμα: Όλα τα περάσματα-βιώματα της ζωής μας, σφυριλατούν την ανθρώπινη ψυχοδομή. Αν αυτά είναι κακά,αναληθή, μεταλλαγμένα, θα έχουμε κοινωνίες ανθρώπων που ο όρος "ΑΓΑΠΗ", τουλάχιστον τους κάνει να γελάνε. Αν τα βιώματα και τα περιβάλλοντα, στο μονοπάτι της ζωής μας όμως είναι ενάρετα, καλά και αγαθά, και μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρέπει να χάσουμε το ήθος και την ηθική της "ανθρωπιάς", τότε θα είμαστε σε θέση και ν'αγαπήσουμε, και να ζούμε σε ειρήνη, να μη σκοτώνουμε, να μη μοιχεύουμε, να μη στηρίζουμε φαύλη πολιτική, να μην είμαστε φιλοτομαριστές, κλπ.
Με αγάπη, στον φίλο με το όπλο στο χέρι:wave2:


:winka: :beer: :wave2: :wacko:

[Nefeli]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin

Ρωταω μηπως επιτελους θα επρεπε να λεμε και να στηριζουμε αυτα που κανουμε, μπας και μπορεσουμε καποτε να κανουμε αυτα που λεμε.
Ειναι μια πραξη αγαπης απο εμενα στον ανθρωπο.
:lol:
Ωραιότατο θέμα και μπορεί να πει ο καθένας πολλά και διάφορα

Όλοι μα όλοι μιλάμε για την αγάπη και την χρειαζόμαστε σαν τον αέρα που αναπνέουμε απλά ο καθένας της δίνει την δική του μορφή

Θέλω όμως να πω την γνώμη μου για την παραπάνω ερώτηση

Να λέμε και να στηρίζουμε αυτά που κάνουμε ή να μπορέσουμε κάποτε να κάνουμε αυτά που πιστεύουμε ?
Και αυτά που πιστεύουμε μήπως θα πρέπει να περιβάλλονται από καλοσύνη για μας και για όλο τον κόσμο?
Και χρησιμοποιώ την λέξη καλοσύνη γιατί για μένα η αγάπη είναι η καλοσύνη που μπορεί να δείξει ο κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του πρώτα από όλα και μετά για την μάνα, τον πατέρα, τα παιδιά, τον σύντροφο, τον γείτονα, και πάει λέγοντας.

Η αγάπη είναι η έκφραση του καλού που έχουμε μέσα μας και αυτό το καλό είναι φροντίδα, ενδιαφέρον, προστασία, στοργή, υπομονή, κατανόηση, πάτημα του εγωισμού μας, αντιμετώπιση του άλλου ως κάτι το μοναδικό γιατί όλοι μας ξεχωριστά είμαστε μοναδικοί και άλλα πολλά…………….

Ένα απλό παράδειγμα………

Βλέπω ένα λουλούδι και μου αρέσει και το θέλω και το κοιτώ το ξανακοιτώ και το παίρνω.

Και αυτό έχει τις εποχές του, πότε θέλει λίπασμα και το νεράκι και τον ήλιο του και τον ήσκιο του και είμαι και εγώ με τις καλές μου ημέρες και τις ανάποδες εγώ όμως που αποφάσισα να ζήσω μαζί του πρέπει να κάνω τα πάντα αν το θέλω μαζί μου στη ζωή μου στην κάθε μου μέρα……………

Είμαστε σε μια εποχή που είναι τόσο μα τόσο δύσκολη για τον καθένα μας

Ας δούμε πρώτα λίγο μέσα μας, ας φτιάξουμε το δικό μας είναι και ας θελήσουμε να προσπαθήσουμε και για τους άλλους ας αντιμετωπίζουμε τους γύρω μας σαν να είμαστε εμείς στην θέση τους χωρίς κακία και υπολογισμό για τον εαυτό μας μόνο

Ότι διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε, συζητάμε δεν είναι νόμος είναι στοιχεία για αξιολόγηση και η σωστή αξιολόγηση έχει να κάνει με το πόσο ισορροπημένοι είμαστε και με το πόσο διαθέσιμα ανοικτοί είμαστε αν παραδεχτούμε τα λάθη μας.

<<Νομιζω ο Μπερναρτ Σο ειπε:
"Ο δρομος προς την κολαση ειναι στρωμενος με καλες προθεσεις">>

Οκ αν χρησιμοποιεί την κόλαση

Γιατί πρέπει να έχω καλές προθέσεις για να πάω στην κόλαση
Και όχι καλές προθέσεις για να ζήσω στον παράδεισο

Γιατί παράδεισος και κόλαση εδώ είναι και εξαρτάτε από εμάς


Ότι μας έχει κάψει μας δίνει ένα μήνυμα και σίγουρα δεν είναι να κάψουμε εμείς με την σειρά μας

Ότι μας πόνεσε μας δίνει ένα μήνυμα και σίγουρα δεν είναι να πονέσουμε κάποιον άλλο






:sun:

[conkark]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Nefeli
Ωραιότατο θέμα και μπορεί να πει ο καθένας πολλά και διάφορα

Όλοι μα όλοι μιλάμε για την αγάπη και την χρειαζόμαστε σαν τον αέρα που αναπνέουμε απλά ο καθένας της δίνει την δική του μορφή

Θέλω όμως να πω την γνώμη μου για την παραπάνω ερώτηση

Να λέμε και να στηρίζουμε αυτά που κάνουμε ή να μπορέσουμε κάποτε να κάνουμε αυτά που πιστεύουμε ?
Και αυτά που πιστεύουμε μήπως θα πρέπει να περιβάλλονται από καλοσύνη για μας και για όλο τον κόσμο?
Και χρησιμοποιώ την λέξη καλοσύνη γιατί για μένα η αγάπη είναι η καλοσύνη που μπορεί να δείξει ο κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του πρώτα από όλα και μετά για την μάνα, τον πατέρα, τα παιδιά, τον σύντροφο, τον γείτονα, και πάει λέγοντας.

Η αγάπη είναι η έκφραση του καλού που έχουμε μέσα μας και αυτό το καλό είναι φροντίδα, ενδιαφέρον, προστασία, στοργή, υπομονή, κατανόηση, πάτημα του εγωισμού μας, αντιμετώπιση του άλλου ως κάτι το μοναδικό γιατί όλοι μας ξεχωριστά είμαστε μοναδικοί και άλλα πολλά…………….

Ένα απλό παράδειγμα………

Βλέπω ένα λουλούδι και μου αρέσει και το θέλω και το κοιτώ το ξανακοιτώ και το παίρνω.

Και αυτό έχει τις εποχές του, πότε θέλει λίπασμα και το νεράκι και τον ήλιο του και τον ήσκιο του και είμαι και εγώ με τις καλές μου ημέρες και τις ανάποδες εγώ όμως που αποφάσισα να ζήσω μαζί του πρέπει να κάνω τα πάντα αν το θέλω μαζί μου στη ζωή μου στην κάθε μου μέρα……………

Είμαστε σε μια εποχή που είναι τόσο μα τόσο δύσκολη για τον καθένα μας

Ας δούμε πρώτα λίγο μέσα μας, ας φτιάξουμε το δικό μας είναι και ας θελήσουμε να προσπαθήσουμε και για τους άλλους ας αντιμετωπίζουμε τους γύρω μας σαν να είμαστε εμείς στην θέση τους χωρίς κακία και υπολογισμό για τον εαυτό μας μόνο

Ότι διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε, συζητάμε δεν είναι νόμος είναι στοιχεία για αξιολόγηση και η σωστή αξιολόγηση έχει να κάνει με το πόσο ισορροπημένοι είμαστε και με το πόσο διαθέσιμα ανοικτοί είμαστε αν παραδεχτούμε τα λάθη μας.

<<Νομιζω ο Μπερναρτ Σο ειπε:
"Ο δρομος προς την κολαση ειναι στρωμενος με καλες προθεσεις">>

Οκ αν χρησιμοποιεί την κόλαση

Γιατί πρέπει να έχω καλές προθέσεις για να πάω στην κόλαση
Και όχι καλές προθέσεις για να ζήσω στον παράδεισο

Γιατί παράδεισος και κόλαση εδώ είναι και εξαρτάτε από εμάς


Ότι μας έχει κάψει μας δίνει ένα μήνυμα και σίγουρα δεν είναι να κάψουμε εμείς με την σειρά μας

Ότι μας πόνεσε μας δίνει ένα μήνυμα και σίγουρα δεν είναι να πονέσουμε κάποιον άλλο






:sun:




Σ'ευχαριστώ Nefeli, επειδή μ'έκανες να νοιώθω ότι δεν είμαι μόνος μου στο δρόμο της σκέψης και της αντίληψης για το τόσο απλό, το τόσο δύσκολο συγχρόνως θέμα της αγάπης, που έχει απασχολήσει ένα πλήθος φιλοσόφων, όπως ο Εριχ Φρομ, ο Κρισναμούρτι, ο Άντλερ, ο Μαρκούζε, και τόσων άλλων, πέραν της διδασκαλίας του Χριστού, που στηρίζεται στο "αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτώ".
--Εξάλλου, μιλάμε θεωρητικά. Γιατί στη πράξη δεν θα το φωνάζαμε:" Μίλα μου ψιθυριστά σαν μου μιλάς γι αγάπη...".:wave2:

[conkark]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
:winka: :beer: :wave2: :wacko:



:blush::a013: Και μια καντάδα, να βγάλω την υποχρέωση για τις μπύρες:a49: :wave2:

[tai]

Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει να αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου είσαι ικανοποιημένος με αυτόν.
αρα δεν χρειάζεσαι κάτι από κάποιον.
Τότε δίνεις την αγάπη σου ανιδιοτελώς.
Και δεν παύεις να ΅είσαι' πρόσωπο, γιατί δίνεις αυτό που έχεις, και για να έχεις πρέπει πρώτα να ΅είσαι'.
αλλωστε για να ΅είσαι' πρόσωπο πρέπει να έχεις κάποιον προς όψην
:beer: :beer:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει να αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου είσαι ικανοποιημένος με αυτόν.
αρα δεν χρειάζεσαι κάτι από κάποιον.
Τότε δίνεις την αγάπη σου ανιδιοτελώς.
Και δεν παύεις να ΅είσαι' πρόσωπο, γιατί δίνεις αυτό που έχεις, και για να έχεις πρέπει πρώτα να ΅είσαι'.
αλλωστε για να ΅είσαι' πρόσωπο πρέπει να έχεις κάποιον προς όψην
:beer: :beer:



έγραψες αρχηγέ!:winka: :wacko: :beer: :wave2:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
:blush::a013: Και μια καντάδα, να βγάλω την υποχρέωση για τις μπύρες:a49: :wave2:


καμιά υποχρέωση μάγκα μου:wacko:
απλά τα είπες πολύ καλά:winka: :wave2:

[Nikoskazer2000]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Οι ανθρωποι που ειναι ικανοι να αγαπησουν εχουν την μορφη μισανθρωπων.Ειναι κλειστοι κι απομακροι.Ο λογος ειναι απλος.
Κρατουν τα καλητερα δωματια της καρδιας τους κλειστα για "φιλοξενουμενους" που δεν χρειαζεται να ανεχωνται.

Δεν ξερω αν ειναι οντως ετσι.Αλλα ξερω πως καποια πλασματα,κυριως καποιες κοπελιες που αγαπουν με αγνοτητα και απο αγνοτητα ωθουμενα, προσγειωνονται ατσαλα και ειτε αλλαζουν αποψεις, ειτε σκληρενουν
:wave2:

Και οχι μόνο κοπελιές, αλλα και κοπέλια... :(

Το θέμα είναι πως αν γίνουν τα παραπάνω που γράφεις, πόση δύναμη θα έχεις μέσα σου για να μην γίνεις σαν αυτούς που σε πλήγωσαν? :confused: :(

Εγώ την παλεύω ακόμα αυτή τη διαμάχα Αγάπης-Μίσους που εχω μέσα μου για κάποια ΠΟΛΥ ξεχωριστή στην καρδιά μου κι' ας έχουν περάσει χρόνια αλλα το βλέπω σιγά-σιγά οτι αυτή η αντίσταση μου στο Μίσος που περιστασιακά νιώθω με φθείρει λίγο-λίγο...

Αν αγαπάς και σ' αγαπάνε τότε αγγίζεις το τέλειο και απο ΜΙΣΟΣ γίνεσαι ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ, αν αγαπάει μόνο ο ενας απ' τους δυό τότε καλύτερα να μην αγαπήσει ποτές του.

[Nikoskazer2000]

Και αυτό το αφιερώνω σ' αυτήν την ξεχωριστή της καρδιάς μου που μ' άφησε μισό γιατί φοβήθηκε να γίνει ολόκληρη μαζί μου.

Ηταν λίγες μέρες πριν φύγω για πάντα απο κοντά σου. Δεν πρόλαβα ποτέ να σου το πω...
Αυτό είναι για 'σένα Αγγελική:

"Θα πεταχτώ στον κοντινότερο πλανήτη να κλέψω λίγη αγάπη,
για να μη νιώσω μοναξιά όταν μου φύγεις πάλι...".

[stavrogin]

Μπορει κανεις να πει πολλα πανω στον ανεκπληρωτο ερωτα.Αλλα τι νοημα εχει;

"Μεγαλος στην αγαπη σου οσο και στην εχθρα"Γ.Δελης

"Βαθυ βαθυ το πεσιμο,βαθυ βαθυ τ'ανεβασμα"(δεν θυμαμε ποιος το'πε)

"Νυμφιος κι εγω μαρτυρικων ερωτων
τα ηδονικα σας εχω δοκιμασει ριγη
με των παλμων οταν την δυναμη των πρωτων
τ'οψιμο ο νους μου παθος πολεμα και πνιγει.

Μα κ'ιεροσυλα τα χερια εχω προβαλει
στου μαρτυριου σας την παναχραντη πορφυρα,
και στων γυμνων σας κολπων τα υπερουσια καλλη
την νικη γευτικα της σαρκας και την μοιρα."(παλι Δελης)

Κοινως.
Ειναι κομματια της ζωης μας.Ειναι αυτα που μας χαρακτιριζουν.Τα παρασημα μας.(εστω κι αν η καρφιτσα τους,ματωσε λιγακι).

[tai]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Κοινως.
Ειναι κομματια της ζωης μας.Ειναι αυτα που μας χαρακτιριζουν.Τα παρασημα μας.(εστω κι αν η καρφιτσα τους,ματωσε λιγακι).

Αλίμονο σ αυτούς που δεν αγάπησαν.
Αλίμονο σ αυτούς που δεν δακρύσανε.
Ζωή, την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε.

[Dionisisk5]

Χμμ ωραια ιστοριουλα και εξελιχτηκε με τον καλυτερο τροπο:)
Εγω πιστευω οτι ενας απο τους σημαντοικοτερους λογους που δεν υπαρχει πραγματικη και ουσιαστικη αγαπη μεταξυ ανθρωπων ειναι οτι η κοινωνια μας και οι απιστευτες επιλογες που μας δινει...

Ακομα και η αγαπη εχει μπει σε μια λογικη fast food. Aσε μην παρω τωρα ας βολευτω με μικροτερα συναισθηματα ενθουσιασμου, συμπαθειας, ηδονης κτλ... Ολοι λιγοψυχουμε μπροστα στην αγαπη πολλες φορες, μεχρι να ερθει ο καταλληλος ο ανθρωπος και να βουτηξουμε μεσα με το κεφαλι;) :a07:
Απο εκει και περα ειναι στο χερι του καθενος μας ποσο θα μπορεσει να το κρατησει το παιχνιδι ζωντανο...

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει να αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου είσαι ικανοποιημένος με αυτόν.
αρα δεν χρειάζεσαι κάτι από κάποιον.
Τότε δίνεις την αγάπη σου ανιδιοτελώς.
Και δεν παύεις να ΅είσαι' πρόσωπο, γιατί δίνεις αυτό που έχεις, και για να έχεις πρέπει πρώτα να ΅είσαι'.
αλλωστε για να ΅είσαι' πρόσωπο πρέπει να έχεις κάποιον προς όψην
:beer: :beer:


Συμφωνω..καλυτερα δεν μπορουσε να ειπωθει....

και κυριως τις 2 τελευταιες σειρες....

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Nefeli


Είμαστε σε μια εποχή που είναι τόσο μα τόσο δύσκολη για τον καθένα μας

Ας δούμε πρώτα λίγο μέσα μας...

Ότι διαβάζουμε, ακούμε, βλέπουμε, συζητάμε δεν είναι νόμος είναι στοιχεία για αξιολόγηση και η σωστή αξιολόγηση έχει να κάνει με το πόσο ισορροπημένοι είμαστε και με το πόσο διαθέσιμα ανοικτοί είμαστε αν παραδεχτούμε τα λάθη μας.

Ότι μας έχει κάψει μας δίνει ένα μήνυμα και σίγουρα δεν είναι να κάψουμε εμείς με την σειρά μας

Ότι μας πόνεσε μας δίνει ένα μήνυμα και σίγουρα δεν είναι να πονέσουμε κάποιον άλλο

:sun:



συμφωνω κ εδω..
για ολα αυτα χρειαζεται καποιο επιπεδο...ωριμοτητα ...κ να ξερεις τι θες..