bartlal
16/06/2006, 16:31
Αγαπητοί μας συνφορουμίτες και συνφορουμίτισσες, παρότι δεν ήταν στις αρχικές μας προθέσεις, τα ανέκδοτα «αναγκάζονται» να φιλοξενήσουν τις συγκλονιστικές εμπειρίες κάποιων συνανθρώπων μας , οι οποίοι είχαν την καλοσύνη να τις εμπιστευτούν σ’εμάς, πιστεύοντας πως έτσι θα συμβάλουν αποφασιστικά στην εξερεύνηση αυτού που λέμε ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ και ΣΤΕΝΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΥΠΟ.
Σας προειδοποιούμε ότι οι διηγήσεις που θα διαβάσετε περιέχουν πολύ ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και είναι ακατάλληλες για δυναμικούς πατροπασχίτες . Είναι αυτονόητο πως είναι ανώνυμες , ωστόσο τα πλήρη στοιχεία των πρωταγωνιστών καθώς και τα ΙΡ τους είναι στη διάθεση του mod team αλλά και στη δική σας στο τηλέφωνο : 090-987654321 μπουμ!! / 1500δρχ τα 45 δεύτερα και 32 τρίτα.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ 1η –ΓΧ 25 ΕΤΩΝ
Ήταν βράδυ, γύρω στις 2.30. Βρισκόμουν ήδη στον βαρύ ύπνο, όταν ξάφνου είδα ένα φως να μπαίνει στο δωμάτιο. Προερχόταν απο την κουζίνα και συγκεκριμένα απ’το ψυγείο, που μόλις είχε ανοίξει η μητέρα μου παραβιάζοντας τη δίαιτά της.Ένιωσα να παγώνω, αλλά γι’αυτό δεν έφταιγε το ψυγείο.Με κομμένη την ανάσα είδα το σώμα μου να παραμένει στο κρεβάτι, ενώ εγώ δοκίμαζα λίγο από το παριζάκι που άφησε η μητέρα μου φεύγοντας.Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία.Να κοιμάμαι και ταυτόχρονα να τρώω σαλαμάκι! Δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε, πάντως κάποια στιγμή, αφού έφαγα με την... ψυχή μου, είπα να κάνω μια βόλτα μόνος μου.Άνοιξα τη μπαλκονόπορτα και πετάχτηκα στο δρόμο...
Έξω δεν υπήρχε ψυχή. Εκτός απ’ τη δική μου. Όλες οι άλλες ήταν καλά κρυμμένες στα σώματα που κυκλοφορούσαν εκείνη την ώρα. Και τι σώματα !! Πλησίασα ένα από αυτά και έκπληκτος διαπίστωσα ότι μπορούσα να προσεγγίσω όσο ήθελα χωρίς να γίνομαι αντιληπτός...Το επανέλαβα για αρκετή ώρα. Είχε πλάκα. Κάποια στιγμή βαρέθηκα και κατηφόρισα προς Ψυχικό. Εκεί τα είδα όλα! Πάνω από εκατόν είκοσι εφτά ψυχές μαζεμένες στις αυλές των σπιτιών να κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα για να μην ξυπνήσουν τα σώματα των κυρίων τους. Έκανα να πλησιάσω, αλλά κοντοστάθηκα. Εκείνη την ώρα ότι ξεμύτιζε μια ψυχάρα 1,80, ξανθιά κρυφά απ’τον άντρα της. Αφού άφησε καλά αγκαλιασμένο το σώμα της γύρω από τη μέση του, πετάχτηκε έξω για τσιγάρο. Με είδε. Μου χαμογέλασε. Την πλησίασα....
Φοβερό πλησίασμα. Τι κι αν δεν είχε και το σώμα της μαζί! Η αύρα της ήταν το κάτι άλλο. Άλλωστε και γω ψυχικώς ένιωθα ό,τι ένιωθα...Και εδώ που τα λέμε πάντα ψυχικώς νιώθουμε. Άντε και εγκεφαλικώς. Το χέρι πχ τι να νιώσει; Πήγαινε πιάσε σάρκα πεθαμένου. Το χέρι δεν θα καταλάβει διαφορά. Εσύ όμως; Πιάσαμε την κουβέντα. Απαλλαγμένοι από το στρες της εμφανισιοπληξίας χαλαρώσαμε αμέσως. Ανοίξαμε την καρδιά μας. Μου είπε για τον άντρα της. Που σε λίγο θα ξυπνήσει και θα της κάνει έρωτα. Που εκείνη θα συνεχίσει τη βόλτα της οπουδήποτε αλλού εκτός από το σώμα της. Που...Ξαφνικά ψυχοπλακώθηκα και την παράτησα. Άι σιχτίρ! Άμα είναι να μαυρίσω τη ψυχούλα μου ξαναμπαίνω στο σωματάκι μου και ανοίγω Μικρούτσικο!!!
Δεν ξέρω πώς, βρέθηκα σ΄ένα χώρο αλλιώτικο απ’τους άλλους. Εδώ, δεκάδες ψυχές μπαινόβγαιναν ασταμάτητα στα σώματα των άλλων! Φοβερό θέαμα. Η ίδια ψυχή την μία έμπαινε στο σώμα ενός 30χρονου, ενώ την άλλη έβγαινε από το σώμα μιας γριούλας. Κάποια άλλη ένιωθε την ικανοποίηση της νίκης του Μ.Ναπολέοντα, ενώ μια άλλη αγόρευε σαν τον Δημήτρη Τσοβόλα. Στην αρχή δεν κατάλαβα. Μετά πρόσεξα πως είχα μπει σε ψυχιατρείο!
Ξημέρωνε. Αν είχα τα κοκαλάκια μου μαζί θα έπρεπε να τα ζεστάνω. Είχε κρύο. Σε λίγο η μητέρα μου θα ανακάλυπτε την απουσία μου και τότε θα βγαίναμε και οι δυο βολτούλα, εκείνη όμως χωρίς επιστροφή. Έτσι, γύρισα στο κρεβατάκι μου, αφού πρώτα δοκίμασα και λίγο τόνο. Μετά από λίγο σηκωθήκαμε για ξύρισμα! :lol:
Σας προειδοποιούμε ότι οι διηγήσεις που θα διαβάσετε περιέχουν πολύ ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και είναι ακατάλληλες για δυναμικούς πατροπασχίτες . Είναι αυτονόητο πως είναι ανώνυμες , ωστόσο τα πλήρη στοιχεία των πρωταγωνιστών καθώς και τα ΙΡ τους είναι στη διάθεση του mod team αλλά και στη δική σας στο τηλέφωνο : 090-987654321 μπουμ!! / 1500δρχ τα 45 δεύτερα και 32 τρίτα.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ 1η –ΓΧ 25 ΕΤΩΝ
Ήταν βράδυ, γύρω στις 2.30. Βρισκόμουν ήδη στον βαρύ ύπνο, όταν ξάφνου είδα ένα φως να μπαίνει στο δωμάτιο. Προερχόταν απο την κουζίνα και συγκεκριμένα απ’το ψυγείο, που μόλις είχε ανοίξει η μητέρα μου παραβιάζοντας τη δίαιτά της.Ένιωσα να παγώνω, αλλά γι’αυτό δεν έφταιγε το ψυγείο.Με κομμένη την ανάσα είδα το σώμα μου να παραμένει στο κρεβάτι, ενώ εγώ δοκίμαζα λίγο από το παριζάκι που άφησε η μητέρα μου φεύγοντας.Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία.Να κοιμάμαι και ταυτόχρονα να τρώω σαλαμάκι! Δεν ξέρω πόσος χρόνος πέρασε, πάντως κάποια στιγμή, αφού έφαγα με την... ψυχή μου, είπα να κάνω μια βόλτα μόνος μου.Άνοιξα τη μπαλκονόπορτα και πετάχτηκα στο δρόμο...
Έξω δεν υπήρχε ψυχή. Εκτός απ’ τη δική μου. Όλες οι άλλες ήταν καλά κρυμμένες στα σώματα που κυκλοφορούσαν εκείνη την ώρα. Και τι σώματα !! Πλησίασα ένα από αυτά και έκπληκτος διαπίστωσα ότι μπορούσα να προσεγγίσω όσο ήθελα χωρίς να γίνομαι αντιληπτός...Το επανέλαβα για αρκετή ώρα. Είχε πλάκα. Κάποια στιγμή βαρέθηκα και κατηφόρισα προς Ψυχικό. Εκεί τα είδα όλα! Πάνω από εκατόν είκοσι εφτά ψυχές μαζεμένες στις αυλές των σπιτιών να κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα για να μην ξυπνήσουν τα σώματα των κυρίων τους. Έκανα να πλησιάσω, αλλά κοντοστάθηκα. Εκείνη την ώρα ότι ξεμύτιζε μια ψυχάρα 1,80, ξανθιά κρυφά απ’τον άντρα της. Αφού άφησε καλά αγκαλιασμένο το σώμα της γύρω από τη μέση του, πετάχτηκε έξω για τσιγάρο. Με είδε. Μου χαμογέλασε. Την πλησίασα....
Φοβερό πλησίασμα. Τι κι αν δεν είχε και το σώμα της μαζί! Η αύρα της ήταν το κάτι άλλο. Άλλωστε και γω ψυχικώς ένιωθα ό,τι ένιωθα...Και εδώ που τα λέμε πάντα ψυχικώς νιώθουμε. Άντε και εγκεφαλικώς. Το χέρι πχ τι να νιώσει; Πήγαινε πιάσε σάρκα πεθαμένου. Το χέρι δεν θα καταλάβει διαφορά. Εσύ όμως; Πιάσαμε την κουβέντα. Απαλλαγμένοι από το στρες της εμφανισιοπληξίας χαλαρώσαμε αμέσως. Ανοίξαμε την καρδιά μας. Μου είπε για τον άντρα της. Που σε λίγο θα ξυπνήσει και θα της κάνει έρωτα. Που εκείνη θα συνεχίσει τη βόλτα της οπουδήποτε αλλού εκτός από το σώμα της. Που...Ξαφνικά ψυχοπλακώθηκα και την παράτησα. Άι σιχτίρ! Άμα είναι να μαυρίσω τη ψυχούλα μου ξαναμπαίνω στο σωματάκι μου και ανοίγω Μικρούτσικο!!!
Δεν ξέρω πώς, βρέθηκα σ΄ένα χώρο αλλιώτικο απ’τους άλλους. Εδώ, δεκάδες ψυχές μπαινόβγαιναν ασταμάτητα στα σώματα των άλλων! Φοβερό θέαμα. Η ίδια ψυχή την μία έμπαινε στο σώμα ενός 30χρονου, ενώ την άλλη έβγαινε από το σώμα μιας γριούλας. Κάποια άλλη ένιωθε την ικανοποίηση της νίκης του Μ.Ναπολέοντα, ενώ μια άλλη αγόρευε σαν τον Δημήτρη Τσοβόλα. Στην αρχή δεν κατάλαβα. Μετά πρόσεξα πως είχα μπει σε ψυχιατρείο!
Ξημέρωνε. Αν είχα τα κοκαλάκια μου μαζί θα έπρεπε να τα ζεστάνω. Είχε κρύο. Σε λίγο η μητέρα μου θα ανακάλυπτε την απουσία μου και τότε θα βγαίναμε και οι δυο βολτούλα, εκείνη όμως χωρίς επιστροφή. Έτσι, γύρισα στο κρεβατάκι μου, αφού πρώτα δοκίμασα και λίγο τόνο. Μετά από λίγο σηκωθήκαμε για ξύρισμα! :lol: