tai
18/06/2006, 21:19
Είναι ντάλα μεσημέρι και ο κλασσικός γύφτος με το Ντάτσουν προσπαθεί να ξεπουλήσει τα καρπούζια του: "Ολα με το μαχαίρι. Πάρε γλυκίσματα" και τέτοια. Ο κόσμος όμως δεν φαίνεται να πολυσυγκινείται και ο γύ-φτος συλλαμβάνει ΤΗΝ ιδέα και αρχίζει να φωνάζει από το μεγάφωνο:
-Μεγάλος διαγωνισμός. Δέκα χιλιάρικα σε όποιον κρατήσει τα περισσότερα καρπούζια!
Οπως είναι φυσικό, κίνησε την περιέργεια πολλών και άρχισε να μαζεύεται κόσμος. Πετάγεται ένας φουσκω-τός μέσα από το πλήθος και λέει:
-Να δοκιμάσω εγώ ρε μάστορα;
Αλλο που δεν ήθελε ο καρπουζάς. Κάνει μία έτσι το παλληκάρι και βάζει ένα καρπούζι στη μιά μασχάλη και ένα στην άλλη. "Δύο", λέει ο γύφτος. "Κανένας άλλος κύριος κάτι καλύτερο;"
Πετάγεται ένας άλλος, χτισμένος κι αυτός και βάζει από ένα στις μασχάλες. Μετά γυρνάει τις παλάμες προς τα πίσω και πιάνει κι άλλα δύο.
-Μπράβο τέσσερα! φωνάζει ο γύφτος, ενώ σκέφτεται ότι θα πρέπει να αρχίσει να βγάζει τον Παπανικολάου.
Λίγο πρίν βάλει το χέρι στην τσέπη όμως, νάσου ένας τρίτος, θέλει κι αυτός να δοκιμάσει. Ολος ο κόσμος τον κοιτάει με περιέργεια να δει τι θα κάνει. Ο τυπάς κρατάει τα πρώτα τέσσερα όπως και ο προηγούμενος και μετά γυρίζει και κοιτάει μια νόστιμη κοπελλίτσα που τον παρακολουθούσε και της λέει χαμογελαστά:
-Μανταμίτσα, μπορείς να με ξεκουμπώσεις και να μου τον χαϊδέψεις λιγάκι;
Το κορίτσι, σοκάρεται βέβαια, αλλά επειδή την τρώει η περιέργεια, κάνει όπως της ζήτησε. Δε χρειάζεται πολλά πολλά ο διαγωνιζόμενος και σε λίγο θυμίζει εκείνη τη Διονυσιακή φιγούρα του σάτυρου. Κοιτάει τότε ξαναμμένος το γύφτο και του λέει:
-Κάρφωσε εδώ πάνω άλλο ένα τώρα.
Τόπε και τόκανε ο μπαγάσας, γράφοντας έτσι το ακαταμάχητο ρεκόρ των 5 καρπουζιών. Ενα πλατύ χαμό-γελο διαγράφεται στα χείλη του και με το δίκηο του περιμένει το δεκαχίλιαρο. Πάνω που του τόδινε ο γύφτος, ακούγεται μιά φωνή από το πλήθος:
-Μη βιάζεστε ακόμα. Εγώ μπορώ να κρατήσω εννέα!
Ακρα του τάφου σιωπή στο εκκλησίασμα. Ολοι τον κοιτάνε με δυσπιστία, ενώ αυτός προχωράει με πολύ σίγουρα βήματα και ένα χαμόγελο αυτοπεποίθησης, προς το φορτηγάκι.
Κρατάει πρώτα τα κλασικά πια τέσσερα και μετά γυρίζει κι αυτός προς την κοπέλλα και την κοιτάει με νόημα. Τι να κάνει εκείνη, σου λέει το έκανα για τα πέντε, στα εννέα θα κωλώσω; Τον ξεκουμπώνει λοιπόν αργά αργά και αρχίζει να κάνει το καθήκον της. Σε ένα λεπτό και κάτι του είχε φτάσει στον αφαλό. Γυρίζει τότε με μισόκλειστα μάτια στον καρπουζά και του λέει:
-Κάρφωσε τώρα τον μάγκα με τα 5!
-Μεγάλος διαγωνισμός. Δέκα χιλιάρικα σε όποιον κρατήσει τα περισσότερα καρπούζια!
Οπως είναι φυσικό, κίνησε την περιέργεια πολλών και άρχισε να μαζεύεται κόσμος. Πετάγεται ένας φουσκω-τός μέσα από το πλήθος και λέει:
-Να δοκιμάσω εγώ ρε μάστορα;
Αλλο που δεν ήθελε ο καρπουζάς. Κάνει μία έτσι το παλληκάρι και βάζει ένα καρπούζι στη μιά μασχάλη και ένα στην άλλη. "Δύο", λέει ο γύφτος. "Κανένας άλλος κύριος κάτι καλύτερο;"
Πετάγεται ένας άλλος, χτισμένος κι αυτός και βάζει από ένα στις μασχάλες. Μετά γυρνάει τις παλάμες προς τα πίσω και πιάνει κι άλλα δύο.
-Μπράβο τέσσερα! φωνάζει ο γύφτος, ενώ σκέφτεται ότι θα πρέπει να αρχίσει να βγάζει τον Παπανικολάου.
Λίγο πρίν βάλει το χέρι στην τσέπη όμως, νάσου ένας τρίτος, θέλει κι αυτός να δοκιμάσει. Ολος ο κόσμος τον κοιτάει με περιέργεια να δει τι θα κάνει. Ο τυπάς κρατάει τα πρώτα τέσσερα όπως και ο προηγούμενος και μετά γυρίζει και κοιτάει μια νόστιμη κοπελλίτσα που τον παρακολουθούσε και της λέει χαμογελαστά:
-Μανταμίτσα, μπορείς να με ξεκουμπώσεις και να μου τον χαϊδέψεις λιγάκι;
Το κορίτσι, σοκάρεται βέβαια, αλλά επειδή την τρώει η περιέργεια, κάνει όπως της ζήτησε. Δε χρειάζεται πολλά πολλά ο διαγωνιζόμενος και σε λίγο θυμίζει εκείνη τη Διονυσιακή φιγούρα του σάτυρου. Κοιτάει τότε ξαναμμένος το γύφτο και του λέει:
-Κάρφωσε εδώ πάνω άλλο ένα τώρα.
Τόπε και τόκανε ο μπαγάσας, γράφοντας έτσι το ακαταμάχητο ρεκόρ των 5 καρπουζιών. Ενα πλατύ χαμό-γελο διαγράφεται στα χείλη του και με το δίκηο του περιμένει το δεκαχίλιαρο. Πάνω που του τόδινε ο γύφτος, ακούγεται μιά φωνή από το πλήθος:
-Μη βιάζεστε ακόμα. Εγώ μπορώ να κρατήσω εννέα!
Ακρα του τάφου σιωπή στο εκκλησίασμα. Ολοι τον κοιτάνε με δυσπιστία, ενώ αυτός προχωράει με πολύ σίγουρα βήματα και ένα χαμόγελο αυτοπεποίθησης, προς το φορτηγάκι.
Κρατάει πρώτα τα κλασικά πια τέσσερα και μετά γυρίζει κι αυτός προς την κοπέλλα και την κοιτάει με νόημα. Τι να κάνει εκείνη, σου λέει το έκανα για τα πέντε, στα εννέα θα κωλώσω; Τον ξεκουμπώνει λοιπόν αργά αργά και αρχίζει να κάνει το καθήκον της. Σε ένα λεπτό και κάτι του είχε φτάσει στον αφαλό. Γυρίζει τότε με μισόκλειστα μάτια στον καρπουζά και του λέει:
-Κάρφωσε τώρα τον μάγκα με τα 5!