anf125
24/08/2006, 22:46
20-23 του μηνός ήμουν στις Σπέτσες, συμπαθητικό νησάκι για να περάσεις λίγες μέρες και ενδεδειγμένο και για οδηγούς μοτό με μικρή εμπειρία ακόμα, αφού δεν κυκλοφορούν αμάξια (εκτός από μερικά ταξί και υπηρεσιακά οχήματα), μόνο ποδήλατα και μηχανάκια. Α, ναι και... άλογα. Ως προς τα μηχανάκια το περίεργο είναι ότι προς ενοικίαση διατίθενται μόνο πενηντάρια, ενώ ιδιωτικά κυκλοφορούν ανεξαρτήτος κυβισμού. Η περίμετρος του οδικού δικτύου είναι μόνο 25χλμ, έτσι ακόμα και με 50ρι διανύεται μέσα σε μια ώρα. Ο περιφερειακός δρόμος είναι αρκετά καλός, με πολύ καλή άσφαλτο (με εξαίρεση ένα μικρό κομμάτι χαλικόδρομου μεταξύ Ζωγεριάς και Αγ. Παρασκευής), στενός όμως και με πολλές επικίνδυνες κλειστές στροφές, όπως στα περισσότερα νησιά, με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να πηγαίνεις με περισσότερο από 50.
Λόγω της αποστροφής μου προς τα σκούτερ, βρήκα (με λίγη δυσκολία) ένα πανάρχαιο Honda Cub 50, χωρίς καθρέφτες και κόρνα, ξεχαρβαλομένα πλαστικά και ανύπαρκτη ουσιαστικά ανάρτηση. Το μοτέρ ωστόσο λειτουργούσε αξιοπρεπώς, μέχρι περίπου 50 χλμ/ω (κατ' εκτίμηση, φυσικά δε λειτουργούσε ούτε το κοντέρ). Από φρένα λειτουργούσε σχετικά μόνο το μπροστινό ταμπούρο, αλλά το καλό ήτανι ότι ένα τόσο αργό και ελαφρύ όχημα σταματάει και με... το πόδι. Σε γενικές γραμμές, αν και η οδήγηση ήταν λίγο κουραστική ως εκνευριστική (ειδικά όταν βλεπεις μαμάδες με ως και... 3 παιδιά πάνω σε σκούτερ να σε περνάνε), η αποστολή εξετελέσθη επιτυχώς χωρίς απρόοπτα.
Από φυσικές καλλονές το νησί έχει ωραία τοπία, ειδικά ένα κομμάτι κάτω από πλατάνια μεταξύ Ντάπιας και Βρελλού αλλά και οι αποκρυμνοι γκρεμοί στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής. Μόνη ασχήμια ένα τμήμα που περνά μέσα από ένα καμμένο δάσος... ανατριχιαστικό... σαν να διασχίζεις νεκροταφείο.
ΥΓ: Λεπτό θέμα... κράνους (γκουχ γκουχ). Χωρίς υπερβολή, δεν είδα ΚΑΝΕΝΑΝ να φορά, ούτε για δείγμα. Εγώ φυσικά ζήτησα από το μάστορα που νοίκιαζε, αφού όφειλε να διαθέτει, αλλά αποκαρδιώθηκα τόσο από κάτι τόσο φτηνιάρικα και ξεχαρβαλωμένα κράνη, χωρίς εξωτερική πλαστική επένδυση, με πολύ ελαφριά μεταλλική και κατεστραμμένη εσωτερική φόδρα σε σημείο να μην στερεώνει στο κεφάλι, ώστε αναγκάστηκα να το παίξω κι εγώ... κάγκουρας με το τζόκευ και γυαλιά ηλίου μόνο... In my defense, το σκέφτηκα να κουβαλήσω το δικό μου από το σπίτι, αλλά... :blush: :sick: :look:
Kids dont read this :smilea: :nono: :eek: :rolleyes:
Λόγω της αποστροφής μου προς τα σκούτερ, βρήκα (με λίγη δυσκολία) ένα πανάρχαιο Honda Cub 50, χωρίς καθρέφτες και κόρνα, ξεχαρβαλομένα πλαστικά και ανύπαρκτη ουσιαστικά ανάρτηση. Το μοτέρ ωστόσο λειτουργούσε αξιοπρεπώς, μέχρι περίπου 50 χλμ/ω (κατ' εκτίμηση, φυσικά δε λειτουργούσε ούτε το κοντέρ). Από φρένα λειτουργούσε σχετικά μόνο το μπροστινό ταμπούρο, αλλά το καλό ήτανι ότι ένα τόσο αργό και ελαφρύ όχημα σταματάει και με... το πόδι. Σε γενικές γραμμές, αν και η οδήγηση ήταν λίγο κουραστική ως εκνευριστική (ειδικά όταν βλεπεις μαμάδες με ως και... 3 παιδιά πάνω σε σκούτερ να σε περνάνε), η αποστολή εξετελέσθη επιτυχώς χωρίς απρόοπτα.
Από φυσικές καλλονές το νησί έχει ωραία τοπία, ειδικά ένα κομμάτι κάτω από πλατάνια μεταξύ Ντάπιας και Βρελλού αλλά και οι αποκρυμνοι γκρεμοί στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής. Μόνη ασχήμια ένα τμήμα που περνά μέσα από ένα καμμένο δάσος... ανατριχιαστικό... σαν να διασχίζεις νεκροταφείο.
ΥΓ: Λεπτό θέμα... κράνους (γκουχ γκουχ). Χωρίς υπερβολή, δεν είδα ΚΑΝΕΝΑΝ να φορά, ούτε για δείγμα. Εγώ φυσικά ζήτησα από το μάστορα που νοίκιαζε, αφού όφειλε να διαθέτει, αλλά αποκαρδιώθηκα τόσο από κάτι τόσο φτηνιάρικα και ξεχαρβαλωμένα κράνη, χωρίς εξωτερική πλαστική επένδυση, με πολύ ελαφριά μεταλλική και κατεστραμμένη εσωτερική φόδρα σε σημείο να μην στερεώνει στο κεφάλι, ώστε αναγκάστηκα να το παίξω κι εγώ... κάγκουρας με το τζόκευ και γυαλιά ηλίου μόνο... In my defense, το σκέφτηκα να κουβαλήσω το δικό μου από το σπίτι, αλλά... :blush: :sick: :look:
Kids dont read this :smilea: :nono: :eek: :rolleyes: