View Full Version : Ήρθαν μέρες καλές...
μέσα σε μια καταχνιά, που κυβερνά το μυαλό , την ζωή ολάκερη, τον τελευταίο καιρό...
Το τοπίο, αρχίζει να ξεδιαλύνεται...
Υπάρχουν φορές, που δεν σώζεται τίποτα...
Γαμιέται το σύμπαν ολόκληρο...
Θες να πιστέψεις σε κάτι...Μα δεν σε αφήνουν να αγιάσεις...
Ευδαιμονεί η αθλιότητα, μιας τεράστιας οικουμένης...
Από το πουθενά, κάποιες καταστάσεις θαρρείς πώς ταρακουνάνε την σκέψη σου, τα θέλω σου...ωσότου σαν βόμβα σκάει η πραγματικότητα και τότε ξαφνιάζεις και ξαφνιάζεσαι...
Ένα μήνα τώρα, βρίσκομαι στο υποτιθέμενο χωριό μου...
Πριν μια εβδομάδα, βρήκα και δουλειά...Χρόνια τώρα, ήθελα να κάτσω μόνιμα...το πάλευα στο μυαλό μου...
Τα πρωινά, ξυπνάω και χαίρομαι μικρές στιγμές, που άλλωτε είχα εγκαταλείψει...Το κοίταγμα των δέντρων, το άκουσμα των πτηνών που σκορπούν ανύποπτες μελωδίες...Σημαντικότητα που την είχα αφανήσει μέσα μου στην τεράστια μεγαλούπολη, εν ονόματη Αθήνα...
Ένας μήνας πέρασε...
Οι σκέψεις καταγράφονται κι η σιωπή, εγίνηκε οπαδός μου...φίλη μου. Γλυκιά συντροφιά που καλπάζει αβίαστα για να ανταμώσει και να ανταμωθεί...Οι παρέες δεν παραλείπουν...μα δεν είναι το ίδιο...με τις παρέες μου στην Αθήνα. Κι η Αθήνα μου λείπει...Τα μαλλιά μου πια, δεν βρωμάνε καυσαέριο...κι όμως μου λείπει η κίνηση, για να βρίσκω αφορμή να γκρινιάζω...Σε λίγες μέρες, θα παρθεί η απόφαση για το που θα εγκατασταθώ μόνιμα...Δύσκολα όλα...οι αποφάσεις, οι ζωές, οι αλήθειες και τα ψέματα...κάποιος σήμερα μου είπε οτι δεν ήμουν απόλυτα ειλικρηνείς...Και συμφώνησα. Πώς να είμαι με τους άλλους ειλικρηνείς, εφόσων αδυνατώ να είμαι με τον εαυτό μου? Φόβος...Ναι σωστά...Φοβάμαι τον εαυτό μου, πιό πολύ από τους ανθρώπους...Το μυαλό, ενίοτε παίζει περίεργα παιχνίδια...άλλωτε τα δέχεται κανείς κι άλλωτε τα πολεμά...Πώς να εξουδετερωθούν οι μικρές αδυναμίες, ενός άδηλου πλανήτη? Ένας πλανήτης η ψυχή...Ταξιδεύει σε γαλαξίες, σε βυθούς...συναντά γαλάζιους αβλέμονες κι αναπαραστά αυτά που δεν μπορεί να αντέξει, να αγγίξει, να νικήσει ή και να χάσει...Χαμένα όλα! Ατόφια μυστικά, που χάνονται ολοένα...Τα αναζητάς κι αυτά γίνονται μικρές, αχνιστές ηλιαχτίδες και σε βομβαρδίζουν ολούθε...
Ήρθαν μέρες καλές, μα φεύγουν πριν τις ανταμώσω...
Σε πιό ταξίδι θα τις βρώ ξανα άραγε?
Ένα ταξίδι η σκέψη...
Πάει, έρχεται για να ξανα φύγει...
Ένα κενό αστείο, που γίνεται ορατό στην διάχυτη αμηχανία της στιγμής...Ο δυνατός, τα παίρνει όλα...Ο αδύναμος, μετράει τα χαμένα του όνειρα...Και ποιός είναι τι?
Όλα στο μυαλό είναι, λέω συχνά στον εαυτό μου, για να μην χαθώ. Να μην χάσω το μονοπάτι που νομίζω οτι βρήκα...Τι αλλαζονία θεέ μου...Βρίσκω κάτι στο διάβα μου και το χάνω για να το ξανα βρώ...Λάθος προτεραιότητες που διαπερνούν το δίκαιο και σεργιανούν το άδικο...Άντε τώρα να βρώ την άκρη της κλωστής...Μια κλωστούλα η στιγμή, που υψώνει και υψώνεται στις υποσχέσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Καλή Αντάμωση μάγκες...
μην χάνεστε για να μην χαθήτε...
άντε τώρα να βρώ τον δρόμο το οποίο ήρθα...
Να ρωτήσω κάποιον περαστικό, ή να εμπιστευτώ το ένστικτό μου?
Ποιό θα υπερισχύσει?
μια μικρή Θεοδώρα
Αγαπητή Θοδώρα,
Εγω τον δρόμο που επιθυμώ τον ξέρω και είναι στα Χανιά,
δυστυχώς όμως δεν υπάρχει αντίστοιχα δουλιά εκεί, και εαν εμφανιστεί θα πρέπει να είμαι γρήγορος και πανέτοιμος να αντιδράσω...
κάτσε και σκέψου το καλά,
και υπολόγισε και την πιθανότητα στην ζωή να σου ξανακάτσουν έτσι τα πράγματα ώστε να μπορείς να έχεις δουλειά και επιλογές στο "υποτιθέμενο" χωριό σου... (πράγμα πολύ δύσκολο στις μέρες μας...)
αλλωστε δεν ρισκάρεις τίποτα αφήνοντας πίσω την Αθήνα... οι γονείς σου εδώ δεν είναι? οι δουλιές θα είναι πάντα οι ίδιες εκτός και αν ρισκάρεις και επενδύσεις σε πολλά και στην Αθήνα...
όμως αυτήν την αλαφρότητα ,
την αγνότητα,
την ηρεμία και
την επιλογή που έχεις στον τόπο σου,
πόσο μάλλον μαζί με τις εμπειρίες της Αθήνας θα σου δώσουν ένα εμφανές προβάδισμα δύναμης και δημιουργηκότητας...
Σου εύχομαι την καλύτερη επιλογή,
οποια και να είναι αυτή...:wave2: ;)
Πολυ γουσταρα και προχωρω στην αναλυση του κειμενου σου Θοδωρα...
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
μέσα σε μια καταχνιά, που κυβερνά το μυαλό , την ζωή ολάκερη, τον τελευταίο καιρό...
Το τοπίο, αρχίζει να ξεδιαλύνεται...
Υπάρχουν φορές, που δεν σώζεται τίποτα...
Εδω εχω αρχισει ηδη να συγκινουμαι...
Γαμιέται το σύμπαν ολόκληρο...
Μεχρι που πεταξες αυτο και τα εκανες πουτανα με το συμπαθειο....
Θες να πιστέψεις σε κάτι...Μα δεν σε αφήνουν να αγιάσεις...
Σαν το ανεκδοτο με την Κοκκινισκουφιτσα που λεει "Μα καλα θα με αφησεις να χεσω επιτελους μωρη πουτανα χαχαχα
Ευδαιμονεί η αθλιότητα, μιας τεράστιας οικουμένης...
Καμια φορα οκνηρει κιολας, ειδικα στα Τεχνικα...
Από το πουθενά, κάποιες καταστάσεις θαρρείς πώς ταρακουνάνε την σκέψη σου, τα θέλω σου...ωσότου σαν βόμβα σκάει η πραγματικότητα και τότε ξαφνιάζεις και ξαφνιάζεσαι...
Ξαφνιαζεις;...Δηλαδη εκει που εισαι στο γραφειο ξαφνικα σηκωνεσαι πανω και βροντωφωναζεις "ΡΕ ΜΑΚΑΚΕΣ ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΑ!!!!!"
Ένα μήνα τώρα, βρίσκομαι στο υποτιθέμενο χωριό μου...
Ασε την εχω πατησει και εγω πολυ αγρια με τους υποτιθεμενους χωρους, αλλα εμενα με ειχε πιασει κοψιμο και ενω ημουν στο Μεγαρο Μουσικης και νομιζα οτι ημουν στην χεστρα...Αστα Θοδωρα τι να σου λεω αναγουλες και κλαμματα.....
Πριν μια εβδομάδα, βρήκα και δουλειά...Χρόνια τώρα, ήθελα να κάτσω μόνιμα...το πάλευα στο μυαλό μου...
Εδω δεν εχω κατι χαζο να πω γιατι συμπασχω
Τα πρωινά, ξυπνάω και χαίρομαι μικρές στιγμές, που άλλωτε είχα εγκαταλείψει...
Εμενα αυτες τις μικρες "χαρες" του ξυπνηματος, μου τις εκοψε μαχαιρι ο γιατρος, γιατι δεν ειχα κουραγιο ολη την υπολοιπη μερα ουτε τα ποδια μου να παρω....
Το κοίταγμα των δέντρων, το άκουσμα των πτηνών που σκορπούν ανύποπτες μελωδίες...
Ανυποπτη μελωδια πτηνου ειναι δηλαδη να ερθει ενας κουκος στο περβαζι σου και να χλιμιντρισει ενα πραγμα...
Σημαντικότητα που την είχα αφανήσει μέσα μου στην τεράστια μεγαλούπολη, εν ονόματη Αθήνα...
καλα που την χωρεσες την Αθηνα ολη εκει μεσα μωρη χαμουρα που λεει και το ανεκδοτο....(no offence) ...
Ένας μήνας πέρασε...
Και εγω ακομα γραφω....
Οι σκέψεις καταγράφονται κι η σιωπή, εγίνηκε οπαδός μου...φίλη μου.
Οπαδος;...η σιωπη; Δηλαδη οταν πας να πεις κατι σου πεταει φωτοβολιδες και κωλοχαρτα, και τοουμπεκιαζεις;
Τα μαλλιά μου πια, δεν βρωμάνε καυσαέριο...
Ελα παραμεθωριο που θα υπηρετω μετα απο κανα τριμηνο (φορα και κατι καλο) , να το πεις αυτο στα φανταρια...
κι όμως μου λείπει η κίνηση, για να βρίσκω αφορμή να γκρινιάζω...
Εμ τα θες και τα ακους...
Σε λίγες μέρες, θα παρθεί η απόφαση για το που θα εγκατασταθώ μόνιμα...Δύσκολα όλα...οι αποφάσεις, οι ζωές, οι αλήθειες και τα ψέματα...κάποιος σήμερα μου είπε οτι δεν ήμουν απόλυτα ειλικρηνείς...Και συμφώνησα. Πώς να είμαι με τους άλλους ειλικρηνείς, εφόσων αδυνατώ να είμαι με τον εαυτό μου? Φόβος...Ναι σωστά...Φοβάμαι τον εαυτό μου, πιό πολύ από τους ανθρώπους...Το μυαλό, ενίοτε παίζει περίεργα παιχνίδια...άλλωτε τα δέχεται κανείς κι άλλωτε τα πολεμά...
μμμχχχ ναι ωραια παμε παρακατω
Πώς να εξουδετερωθούν οι μικρές αδυναμίες, ενός άδηλου πλανήτη?
Αυτα μονο η NASA τα ξερει, και αν ξαναπεις τιποτα σχετικο θα ερθουν κατι κυριοι με κουστουμια το βραδυ απο το σπιτι σου...
Ένας πλανήτης η ψυχή...Ταξιδεύει σε γαλαξίες, σε βυθούς...
Εδω να αναλαβει αστρονομος να σχολιασει παρακαλω
συναντά γαλάζιους αβλέμονες
Μπατσοι λεγονται και δεν εχουν διαθεση για κουβεντα..
Χαμένα όλα!
δατσ δε σπιριτ
Ατόφια μυστικά, που χάνονται ολοένα...
Στα κλεβουν μαλλον γιατι ειναι ακριβα...
Τα αναζητάς κι αυτά γίνονται μικρές, αχνιστές ηλιαχτίδες και σε βομβαρδίζουν ολούθε...
Τρελλο εφε αλλα σε προλαβε ο Τζορτζ Λουκας 20 χρονια πριν...
Ήρθαν μέρες καλές, μα φεύγουν πριν τις ανταμώσω...
Κανε κρατηση με μπουκαλακι σαμπουκα να δεις για ποτε καθονται.
Σε πιό ταξίδι θα τις βρώ ξανα άραγε?
Ένα ταξίδι η σκέψη...
Πάει, έρχεται για να ξανα φύγει...
Αμα καθοταν μονιμα η σκεψη εκει μεσα θα κατεληγες σε τρελλαδικο Θοδωρα...και εσυ και μεις.
Ένα κενό αστείο, που γίνεται ορατό στην διάχυτη αμηχανία της στιγμής...
Λες και το ηξερες οτι θα γραψω μαλακιες ρε παιδι μου....
Ο δυνατός, τα παίρνει όλα...Ο αδύναμος, μετράει τα χαμένα του όνειρα...Και ποιός είναι τι?
Φοβαμαι να σχολιασω μην πω καμια μαλακια (ακομα) ....
Όλα στο μυαλό είναι, λέω συχνά στον εαυτό μου, για να μην χαθώ.
Γιατι δεν αγοραζεις και συ εναν χαρτη;
Τι αλλαζονία θεέ μου...Βρίσκω κάτι στο διάβα μου και το χάνω για να το ξανα βρώ...
Που σημαινει οτι κανεις κυκλους..παρτο δεξια.
Λάθος προτεραιότητες που διαπερνούν το δίκαιο και σεργιανούν το άδικο...
Πολυ ποιητικο...Εγ μονο τον πιθηκα δερνω, και ενιοτε μαστιγωνω και το δελφινι....
Άντε τώρα να βρώ την άκρη της κλωστής...
Οταν την βρεις ελα Τριπολη να μου ραψεις κανα κουμπι ναουμ.
Μια κλωστούλα η στιγμή, που υψώνει και υψώνεται στις υποσχέσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ.
Α...το αιωνιο αλυτο μαθηματικο προβλημα για την ανυψωσης της κβαντικης κλωστης....
Καλή Αντάμωση μάγκες...
μην χάνεστε για να μην χαθήτε...
Λες και αυτο που εγραψες τωρα, ηταν το μονο περιττο.....
άντε τώρα να βρώ τον δρόμο το οποίο ήρθα...
Μισο να καλεσω ταξι.
Να ρωτήσω κάποιον περαστικό, ή να εμπιστευτώ το ένστικτό μου?
Αν το ενστικτο σου σου λεει να ρωτας μαλακιες οποιον βρισκεις μπροστα σου θα περασεις καλα....
Ποιό θα υπερισχύσει?
Και η ποινη για βιασμο ειναι τοσο μικρη που μετα απο καιρο κυκλοφορουν ελευθεροι....
μια μικρή Θεοδώρα
Ενας μεγαλουτσικος Γιωργακης...(girls δεν ξερω πως ακουστηκε αυτο τωρα, αλλα θα χαρουμε να σας γνωρισουμε) ....
:rotflmao:
Τι μαλάκα Θεέ μου...:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
ο στρατός ΚΑΙΕΙ τελικά...:lol: :bawl: :bigcry:
adam_tsouk
27/08/2006, 22:42
Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook
μμμχχχ ναι ωραια παμε παρακατω
ρε μλκα μπερδευτηκα! μηπως ηθελες να πεις ΧΧΧΜΜΜ?
:confused:
Αρχικά δημιουργήθηκε από adam_tsouk
ρε μλκα μπερδευτηκα! μηπως ηθελες να πεις ΧΧΧΜΜΜ?
:confused:
ιχό!
adam_tsouk
27/08/2006, 22:49
Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook
ιχό!
τι ναι παλι αυτο;
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Αρχικά δημιουργήθηκε από gcrook
Ξαφνιαζεις;...Δηλαδη εκει που εισαι στο γραφειο ξαφνικα σηκωνεσαι πανω και βροντωφωναζεις "ΡΕ ΜΑΚΑΚΕΣ ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΑ!!!!!"
Ενας μεγαλουτσικος Γιωργακης...(girls δεν ξερω πως ακουστηκε αυτο τωρα, αλλα θα χαρουμε να σας γνωρισουμε) ....
...
:rotflmao: :rotflmao: θεος!! :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
κοριτσι...καθε αρχη και δυσκολη! ολα καλα θα πανε αρκει να το θες πραγματικα...
να ακους το ενστικτο σου..και μην αγχωνεσαι...η Αθηνα δε φευγει :smilea: καλη δυναμη! :beer: :beer: :beer: :wave2:
gcrook RULEZ!!!!!!!!!!!!!:a5: :a5: :a20: :a20: :a19: :a19:
:hypnotize :look: :uplate: :look:
καλα ρε παιδι μου τι πινεις?
οχι ΔΕΝ θελω να μου δωσεις...................
παντως αμα θες βοηθεια κατσε εκει που θα βγαλεις το πιο πολλα λεφτα
.+-
μονο μην αρχισεις παλι με ρυακια και δροσοσταλιδες αυτα δεν τρωγοντε ουτε βαζουν βενζινη στη μηχανη ουτε αγωραζουν ρουχα
ΞΕΚΟΛΑ ΟΕΟ
αυτια :smokin:
:wave2:
:bawl: :bigcry: :lol: :rotflmao: :bigcry: :bawl:
crooki σε βλεπω με μακριαααααα..............θητεια!
παντως στην ψυχαναλυση τα παει καλα το παιδι.....
οκ το μαμησαμε και το ποστ αυτο.....
Nαι λιγο...
:smokin:
Θεοδωρα μη μασας βρε...
ακου την καρδια σου και ολα θα πανε καλα! :wacko:
:wave2:
Έχεις πετύχει κάτι που άλλοι προσπαθούμε ακόμα εδώ και καιρό
(όπως και εσύ πριν το πετύχεις φαντάζομαι...) και μας φαίνεται αδύνατο!
Προσπάθησε να βρεις το χώρο σου και τον εαυτό σου...
Σου λείπει η Αθήνα;;;
Μήπως δεν ήθελες να φύγεις τελικά;
Δώσε λίγο χρόνο...είναι πολύ νωρίς ακόμα
Κάθε αρχή και δύσκολη και ειδικά σε μικρές "κλειστές"
κοινωνίες δυσκολότερη!
έψαχνα τόσο καιρό σε ποιον αρέσει αυτή η γαμημένη η Βαβυλωνία με το όνομα Αθήνα.:yuck: :yuck:
ρε πας καλα λεμε?
εγω γυρισα απο Κρήτη..και ουτε στο μπαλκόνι μου δε θελω να βγαίνω.
οχι ρε τον λαλακα τον κρουκη τι εγραψε!
για θαλαμοφυλακα σε κοβω να λες ιστοριουλες μεσα στο θαλαμο για να τους κοιμησεις σε κοβω!
:lol: :lol: :bigcry: :lol: :lol: :bigcry: :lol: :lol:
σας ευχαριστώ κορίτσια κι αγόρια:wave2:
αν και το τσακίσατε πάλι το όλο θέμα, δεν πειράζει:D
ακόμα μικρά είστε:winka: όταν θα μεγαλώσετε θα ωριμάσουν και οι σκέψεις των πολλών:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Tropeas
Αγαπητή Θοδώρα,
Εγω τον δρόμο που επιθυμώ τον ξέρω και είναι στα Χανιά,
δυστυχώς όμως δεν υπάρχει αντίστοιχα δουλιά εκεί, και εαν εμφανιστεί θα πρέπει να είμαι γρήγορος και πανέτοιμος να αντιδράσω...
κάτσε και σκέψου το καλά,
και υπολόγισε και την πιθανότητα στην ζωή να σου ξανακάτσουν έτσι τα πράγματα ώστε να μπορείς να έχεις δουλειά και επιλογές στο "υποτιθέμενο" χωριό σου... (πράγμα πολύ δύσκολο στις μέρες μας...)
αλλωστε δεν ρισκάρεις τίποτα αφήνοντας πίσω την Αθήνα... οι γονείς σου εδώ δεν είναι? οι δουλιές θα είναι πάντα οι ίδιες εκτός και αν ρισκάρεις και επενδύσεις σε πολλά και στην Αθήνα...
όμως αυτήν την αλαφρότητα ,
την αγνότητα,
την ηρεμία και
την επιλογή που έχεις στον τόπο σου,
πόσο μάλλον μαζί με τις εμπειρίες της Αθήνας θα σου δώσουν ένα εμφανές προβάδισμα δύναμης και δημιουργηκότητας...
Σου εύχομαι την καλύτερη επιλογή,
οποια και να είναι αυτή...:wave2: ;)
σε ευχαριστώ πολύ Λάμπρο μου, να είσαι καλά:wave2:
να ξέρεις οτι βοήθησες ήδη:wacko:
Αρχικά δημιουργήθηκε από a-mixani
:rotflmao: :rotflmao: θεος!! :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
κοριτσι...καθε αρχη και δυσκολη! ολα καλα θα πανε αρκει να το θες πραγματικα...
να ακους το ενστικτο σου..και μην αγχωνεσαι...η Αθηνα δε φευγει :smilea: καλη δυναμη! :beer: :beer: :beer: :wave2:
κάθε αρχή και δύσκολη:sick: όλα καλά θα πάνε:D
Σε ευχαριστώ κουκλίτσα:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από EVI z750
:hypnotize :look: :uplate: :look:
καλα ρε παιδι μου τι πινεις?
οχι ΔΕΝ θελω να μου δωσεις...................
παντως αμα θες βοηθεια κατσε εκει που θα βγαλεις το πιο πολλα λεφτα
.+-
μονο μην αρχισεις παλι με ρυακια και δροσοσταλιδες αυτα δεν τρωγοντε ουτε βαζουν βενζινη στη μηχανη ουτε αγωραζουν ρουχα
ΞΕΚΟΛΑ ΟΕΟ
αυτια :smokin:
:wave2:
αν σου πώ τι πίνω, θα θέλεις κι εσύ, οπότε, δεν σου λέω:lol:
σε ευχαριστώ για την υπέροχη συμβουλή σου περί χρημάτων, μα επέτρεψέ μου να σου πώ, οτι τα λεφτά, δεν αποτελούν αφορμή για την συναρμολόγιση της πραγματικής ευτυχίας:winka: Είναι κάποια πράγματα πιό πέρα από τα λεφτά...
Όσο για τα ρυάκια και τις δροσοσταλίδες, γαληνεύουν την ψυχή όταν τα ακολουθείς:wacko: :wave2:
φιλιά πολλά:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από dbandit
Nαι λιγο...
:smokin:
Θεοδωρα μη μασας βρε...
ακου την καρδια σου και ολα θα πανε καλα! :wacko:
:wave2:
σε ευχαριστώ καλέ μου Κωνσταντίνε:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από kachius
Έχεις πετύχει κάτι που άλλοι προσπαθούμε ακόμα εδώ και καιρό
(όπως και εσύ πριν το πετύχεις φαντάζομαι...) και μας φαίνεται αδύνατο!
Προσπάθησε να βρεις το χώρο σου και τον εαυτό σου...
Σου λείπει η Αθήνα;;;
Μήπως δεν ήθελες να φύγεις τελικά;
Δώσε λίγο χρόνο...είναι πολύ νωρίς ακόμα
Κάθε αρχή και δύσκολη και ειδικά σε μικρές "κλειστές"
κοινωνίες δυσκολότερη!
χρόνια το ήθελα αυτό, μα η προσαρμογή, μου κάνει κάτι...όχι απαραίτητα κάτι αρνητικό, κάτι περίεργο, απροσδιόριστο.
Προσπαθώ να βρώ τον χώρο μου, τον εαυτό μου...
Μου λείπει η Αθήνα. Είναι δυνατών να μην μου λείπει? εκεί είναι οι αδερφές μου, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, η ζωή μου...
Κι αυτός που θέλω, εκεί βρίσκεται...Αλλά είναι νωρίς...όλα θα πάρουν τον δρόμο τους...:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από DUKASII
έψαχνα τόσο καιρό σε ποιον αρέσει αυτή η γαμημένη η Βαβυλωνία με το όνομα Αθήνα.:yuck: :yuck:
ρε πας καλα λεμε?
εγω γυρισα απο Κρήτη..και ουτε στο μπαλκόνι μου δε θελω να βγαίνω.
Γειά σου Σπύρο:wave2:
χρόνια το ήθελα αυτό, μα η προσαρμογή, μου κάνει κάτι...όχι απαραίτητα κάτι αρνητικό, κάτι περίεργο, απροσδιόριστο.
αναπόφεκτο...
Μου λείπει η Αθήνα. Είναι δυνατών να μην μου λείπει? εκεί είναι οι αδερφές μου, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, η ζωή μου...
Α! οι άνθρωποί σου σου λείπουν, όχι η πόλη, η κίνηση,
η "τρεχάλα" κτλ. Και αυτό λογικό. Φαντάζομαι το είχες υπ'όψιν
σου ότι θα συνέβαινε και έκανες την επιλογή!
Υπομονή! Πίστευω θα συνηθίσεις τη νέα τάξη...
Πάντα θα σου λείπουν βέβαια...
Κι αυτός που θέλω, εκεί βρίσκεται...
Αυτό πάλι...πώς το έκανες :eyepop:
Έτσι εξηγούνται όλα...
Δε μπορεί να έρθει;
Είναι κάτι προσωρινό;
free rider
28/08/2006, 14:34
Μικρή Θεοδώρα,
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να εμπιστευτείς τον εαυτό σου..
Μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο, καθάρισε το μυαλό από ότι σε επηρεάζει μην κάνεις πίσω στα θέλω σου και σε εκείνα που σου αξίζουν πραγματικά..
Σε τούτη τη ζωή λίγα πράγματα αξίζουν ..ένα από αυτά είναι να ακολουθεί κανένας τη μοίρα του και όχι να κάνει πίσω..
danaos75
28/08/2006, 14:57
Θοδωρα δεν ξερω τι θα κανεις τελικα, αλλα και εγώ με την γυναικα μου το εχουμε πραγματικα ονειρο να φυγουμε απο την Αθηνα, το για που ακόμα δεν το εχουμε αποφασισει.... τελικα μαλλον θα κανουμε αυτο που της προτεινα να γεμισουμε βενζινη το ΧΤακι και σε οποιο χωριο κοντα μας αφησει εκει να εγκατασταθουμε (χιχιχι δεν ειναι πολυ ωριμη σκεψη!!!).
Καλη τυχη οτι και να αποφασισεις και....
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ
:beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από danaos75
Καλη τυχη οτι και να αποφασισεις και....
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ
:beer: :beer: :beer:
:beer: :beer: :beer:
:beer: :beer: :beer:
¨Από το πουθενά, κάποιες καταστάσεις θαρρείς πώς ταρακουνάνε την σκέψη σου, τα θέλω σου...ωσότου σαν βόμβα σκάει η πραγματικότητα και τότε ξαφνιάζεις και ξαφνιάζεσαι...¨
Ακου τα θελω σου,παρατα τα πρεπει,προσαρμοσε τα στο χρονο,φερτα στα μετρα σου και ισως φωτισει ο δρομος...
Εγω δυστυχως δε τα εχω καταφερει...ακομα
Λεωνίδας
28/08/2006, 17:54
ωχ κι άλλος της σχολής alximistis στο quoting :bawl: :bawl: :bawl:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Λεωνίδας
ωχ κι άλλος της σχολής alximistis στο quoting :bawl: :bawl: :bawl:
Ειναι επιβολη των καιρων φιλε μου Λεο,
μη πλανασαι..
κανεις μας δεν ειναι καλα...
Ουτε κι εσυ...
μα δε το ξερεις...
...ακομα...!
Λεωνίδας
28/08/2006, 18:17
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Ειναι επιβολη των καιρων φιλε μου Λεο,
μη πλανασαι..
κανεις μας δεν ειναι καλα...
Ουτε κι εσυ...
μα δε το ξερεις...
...ακομα...! :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused: :confused:
Αρχικά δημιουργήθηκε από kachius
αναπόφεκτο...
Α! οι άνθρωποί σου σου λείπουν, όχι η πόλη, η κίνηση,
η "τρεχάλα" κτλ. Και αυτό λογικό. Φαντάζομαι το είχες υπ'όψιν
σου ότι θα συνέβαινε και έκανες την επιλογή!
Υπομονή! Πίστευω θα συνηθίσεις τη νέα τάξη...
Πάντα θα σου λείπουν βέβαια...
Αυτό πάλι...πώς το έκανες :eyepop:
Έτσι εξηγούνται όλα...
Δε μπορεί να έρθει;
Είναι κάτι προσωρινό;
προσωρινό ή όχι θα δείξει...
Δεν ξέρω πώς έγινε..
Αν θα έρθει? Εξαρτάται από το δέσιμο της σχέσης...Εξαρτάται από πολλά...
Αρχικά δημιουργήθηκε από free rider
Μικρή Θεοδώρα,
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να εμπιστευτείς τον εαυτό σου..
Μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο, καθάρισε το μυαλό από ότι σε επηρεάζει μην κάνεις πίσω στα θέλω σου και σε εκείνα που σου αξίζουν πραγματικά..
Σε τούτη τη ζωή λίγα πράγματα αξίζουν ..ένα από αυτά είναι να ακολουθεί κανένας τη μοίρα του και όχι να κάνει πίσω..
καλέ μου φίλε Χρήστο, έτσι είναι...
τα είπες όλα, σε λίγες γραμμές...
:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από danaos75
Θοδωρα δεν ξερω τι θα κανεις τελικα, αλλα και εγώ με την γυναικα μου το εχουμε πραγματικα ονειρο να φυγουμε απο την Αθηνα, το για που ακόμα δεν το εχουμε αποφασισει.... τελικα μαλλον θα κανουμε αυτο που της προτεινα να γεμισουμε βενζινη το ΧΤακι και σε οποιο χωριο κοντα μας αφησει εκει να εγκατασταθουμε (χιχιχι δεν ειναι πολυ ωριμη σκεψη!!!).
Καλη τυχη οτι και να αποφασισεις και....
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ
:beer: :beer: :beer:
είμαι σίγουρη πώς θα την βρείτε την λύση:)
Μην πάψετε ποτέ να φλερτάρεται με τα όνειρά σας. Είναι αυτά τελικά που δίνουν πνοή και στις πιό δύσκολες καταστάσεις...:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
¨Από το πουθενά, κάποιες καταστάσεις θαρρείς πώς ταρακουνάνε την σκέψη σου, τα θέλω σου...ωσότου σαν βόμβα σκάει η πραγματικότητα και τότε ξαφνιάζεις και ξαφνιάζεσαι...¨
Ακου τα θελω σου,παρατα τα πρεπει,προσαρμοσε τα στο χρονο,φερτα στα μετρα σου και ισως φωτισει ο δρομος...
Εγω δυστυχως δε τα εχω καταφερει...ακομα
όσο και να θέλω να ακούω τα θέλω μου, υπάρχουν οι εξωτερικοί παράγοντες που αποσυντονίζουν ενίοτε...δυστηχώς. Αλλά για να δούμε...
Κι εσύ θα τα καταφέρεις...
Αρκεί να το πιστεύεις...
Το πιστεύεις?
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Ειναι επιβολη των καιρων φιλε μου Λεο,
μη πλανασαι..
κανεις μας δεν ειναι καλα...
Ουτε κι εσυ...
μα δε το ξερεις...
...ακομα...!
φίλε μου, αλήθειες λες:winka:
κανείς δεν είναι καλά, δυστηχώς...
οι περισσότεροι υποκρίνονται:sad:
προσπάθησα κι εγώ να το κάνω αυτό, μα δεν τα κατάφερα και να'μαι:wacko:
Nikoskazer2000
29/08/2006, 03:39
Ποτέ δεν είναι εύκολο να ξαναχτίσεις ολο σου τον κόσμο που για κάποιο λόγο (αρσενικό ή θυλυκό) έγινε κομμάτια.
Το ξέρω καλά πια... :(
Μα εσύ είσαι καλή και έκανες ήδη το δυσκολότερο βήμα που οι πιο πολλοί κολώνουν να κάνουν: ΤΗΝ ΑΡΧΗ!
Είσαι σε καλό δρόμο και δε σε φοβάμαι :winka:
Πάντα όρθια Θοδώρα... :sun:
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
όσο και να θέλω να ακούω τα θέλω μου, υπάρχουν οι εξωτερικοί παράγοντες που αποσυντονίζουν ενίοτε...δυστηχώς. Αλλά για να δούμε...
Κι εσύ θα τα καταφέρεις...
Αρκεί να το πιστεύεις...
Το πιστεύεις?
Eδω θα χρησιμοποιησω τη φραση σου:Γαμιεται το Συμπαν,φιλη μου καλη!
Εχω τη Δυναμη,Πιστευω σε μενα(και οχι μονο),προσπαθω να συντονισω τα θελω μου αλλα...fuck,ειναι πολλα τα εμποδια...
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Eδω θα χρησιμοποιησω τη φραση σου:Γαμιεται το Συμπαν,φιλη θελω μου αλλα...fuck,ειναι πολλα τα εμποδια...
στα π@@@ια σου..κτμ εχεις...ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ..:D
Αρχικά δημιουργήθηκε από DUKASII
στα π@@@ια σου..κτμ εχεις...ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ..:D
ΕΤΣΙ,φιλε Δουκα;;;;
59321
Αρχικά δημιουργήθηκε από Nikoskazer2000
Ποτέ δεν είναι εύκολο να ξαναχτίσεις ολο σου τον κόσμο που για κάποιο λόγο (αρσενικό ή θυλυκό) έγινε κομμάτια.
Το ξέρω καλά πια... :(
Μα εσύ είσαι καλή και έκανες ήδη το δυσκολότερο βήμα που οι πιο πολλοί κολώνουν να κάνουν: ΤΗΝ ΑΡΧΗ!
Είσαι σε καλό δρόμο και δε σε φοβάμαι :winka:
Πάντα όρθια Θοδώρα... :sun:
γειά σου φίλε μου μακρινέ :wave2:
σε ευχαριστώ...:sun:
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Eδω θα χρησιμοποιησω τη φραση σου:Γαμιεται το Συμπαν,φιλη μου καλη!
Εχω τη Δυναμη,Πιστευω σε μενα(και οχι μονο),προσπαθω να συντονισω τα θελω μου αλλα...fuck,ειναι πολλα τα εμποδια...
επέτρεψέ μου να συμφωνήσω με τον Σπύρο:winka:
έχεις κτμ, ξεπέρνα όλα τα εμπόδια κι εμείς μαζί σου:winka: :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
επέτρεψέ μου να συμφωνήσω με τον Σπύρο:winka:
έχεις κτμ, ξεπέρνα όλα τα εμπόδια κι εμείς μαζί σου:winka: :wave2:
Βοηθαει,ναι το ΚΤΜ,λειτουργει σαν ενας δυνατος απορροφητηρας,κανει μια και σου ρουφαει οτι σκεψη σε βασανιζει...
δε μπορω ομως να ειμαι συνεχεια πανω του...
θα ηθελα τα 98 αλογα να ειναι στο μυαλο μου κι οχι στο στροφαλο...
59404
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Βοηθαει,ναι το ΚΤΜ,λειτουργει σαν ενας δυνατος απορροφητηρας,κανει μια και σου ρουφαει οτι σκεψη σε βασανιζει...
δε μπορω ομως να ειμαι συνεχεια πανω του...
θα ηθελα τα 98 αλογα να ειναι στο μυαλο μου κι οχι στο στροφαλο...
συμφωνώ μαζί σου:winka: αλλά κάποια πράγματα, δεν γίνονται εκ των πραγμάτων...μπορείς ωστόσο, τα 98 άλογα, να τα βρείς στο μυαλό σου:) αν κι εφόσων ψάξεις... ίσως χρειάζεται να βρείς τον τρόπο μόνο...
τα καλύτερα έπονται...
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
συμφωνώ μαζί σου:winka: αλλά κάποια πράγματα, δεν γίνονται εκ των πραγμάτων...μπορείς ωστόσο, τα 98 άλογα, να τα βρείς στο μυαλό σου:) αν κι εφόσων ψάξεις... ίσως χρειάζεται να βρείς τον τρόπο μόνο...
τα καλύτερα έπονται...
Ωρες ωρες νιωθω πως εχω,οχι μονο 98 αλογα,μα οσα εχει ενα Hayabusa,νιωθω πως μπορω να καταφερω τα παντα τοσο ευκολα κι πως ολα διπλα μου ειναι ποδηλατα...
κι αλλες στιγμες μετραω τοσα αλογα οσα ενα 50cc παπακι που κανει φιλοτιμες προσπαθειες να ξεκινησει στο φαναρι,περιστοιχισμενο απο 1000αρια supersport...
Δεν ειμαι για φαρμα μαλλον ε;
Αυτη τη καταραμενη Ισορροπια αναμεσα σ’αυτες τις 2 καταστασεις δεν αναζηταμε ολοι;;;;
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Ωρες ωρες νιωθω πως εχω,οχι μονο 98 αλογα,μα οσα εχει ενα Hayabusa,νιωθω πως μπορω να καταφερω τα παντα τοσο ευκολα κι πως ολα διπλα μου ειναι ποδηλατα...
κι αλλες στιγμες μετραω τοσα αλογα οσα ενα 50cc παπακι που κανει φιλοτιμες προσπαθειες να ξεκινησει στο φαναρι,περιστοιχισμενο απο 1000αρια supersport...
Δεν ειμαι για φαρμα μαλλον ε;
για το τι είσαι και το τι κάνεις, εσύ το ξέρεις αυτό και μόνο:)
αρκεί να το βρείς, μέσα σου...:winka:
μην ψάχνεις να βρεις τις απαντήσεις σου σε άλλους, γιατί δεν υπάρχουν...και μην περιμένεις να σου πουν τι είσαι και τι όχι...
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Αυτη τη καταραμενη Ισορροπια αναμεσα σ’αυτες τις 2 καταστασεις δεν αναζηταμε ολοι;;;;
ναι πράγματι φίλε μου....
για αυτή την ισορροπία πασχίζουμε όλοι...
άλλλος πολύ κι άλλος λίγο...άλλος καθόλου...:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
για το τι είσαι και το τι κάνεις, εσύ το ξέρεις αυτό και μόνο:)
αρκεί να το βρείς, μέσα σου...:winka:
μην ψάχνεις να βρεις τις απαντήσεις σου σε άλλους, γιατί δεν υπάρχουν...και μην περιμένεις να σου πουν τι είσαι και τι όχι...
Ηταν παλια που ηθελα να δειξω στους γυρω μου ποιος ειμαι,τωρα αφηνω εκεινους να φτιαξουν τη δικη τους εικονα...οποια τους αρεσει!
Σε εκπλησει το πως μπορει να σε φανταστουν και τι ιδεα σχηματιζουν για σενα!
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Ηταν παλια που ηθελα να δειξω στους γυρω μου ποιος ειμαι,τωρα αφηνω εκεινους να φτιαξουν τη δικη τους εικονα...οποια τους αρεσει!
Σε εκπλησει το πως μπορει να σε φανταστουν και τι ιδεα σχηματιζουν για σενα!
σε εκπλήσει κι ενίοτε σε φοβίζει:winka:
αυτά τα περίεργα παιχνίδια του μυαλού και ξεβγάζουν σε γλυκόξινα μονοπάτια:D Αποτελούν σημαντικά κι άλλωτε απλά πικρά:wave2:
ολα πανε κατ ευχήν..............
η δύναμη της φύσης (σου) σε καλεί
ανοιξε απλά το χέρι σου.
τρελός χορός ....
μούσες παντού......
νυχτερινος
12/09/2006, 02:12
Υπάρχουν φορές και περιπτώσεις,που οπου
και να βρίσκεσαι, νιώθεις μοναξια.Ο χώρος
δεν ειναι αναγκαίο να επηρεάζει την ψυχική διαθεση.Ουτε καί τα καιρικά φαινόμενα διαβρώνουν τα συναισθήματα.Η θλίψη ειναι μέσα στο μυαλό,όπως και η μελαγχολία,ο πόνος,η στεναχώρια..............Μην εχεις αυταπάτες λοιπόν.
[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από νυχτερινος
Υπάρχουν φορές και περιπτώσεις,που οπου
και να βρίσκεσαι, νιώθεις μοναξια.Ο χώρος
δεν ειναι αναγκαίο να επηρεάζει την ψυχική διαθεση.Ουτε καί τα καιρικά φαινόμενα διαβρώνουν τα συναισθήματα.Η θλίψη ειναι μέσα στο μυαλό,όπως και η μελαγχολία,ο πόνος,η στεναχώρια..............Μην εχεις αυταπάτες λοιπόν. [/QUOTE
για άρχισε να κυκλοφορείσ και λίγο μέρα γιατί μάλλον δεν βλέπεις τίποτα........
:winka:
Αρχικά δημιουργήθηκε από νυχτερινος
Υπάρχουν φορές και περιπτώσεις,που οπου
και να βρίσκεσαι, νιώθεις μοναξια.Ο χώρος
δεν ειναι αναγκαίο να επηρεάζει την ψυχική διαθεση.Ουτε καί τα καιρικά φαινόμενα διαβρώνουν τα συναισθήματα.Η θλίψη ειναι μέσα στο μυαλό,όπως και η μελαγχολία,ο πόνος,η στεναχώρια..............Μην εχεις αυταπάτες λοιπόν.
δυστηχώς ή ευτυχώς, η μοναξιά είναι κάτι που υπάρχει στον αβλέμονα του μυαλού και της ψυχής. Το θέμα είναι κατα πόσο οι άνθρωποι την καλοσορίζουν και την υποδέχονται και κατα πόσο την αποφεύγουν:confused: Όπως και να έχει, είναι ένα συστατικό, που δυναμώνει και διδάσκει. Αρκεί να θέλει κανείς να διδαχτεί:winka: και να την δεχτεί:) Όλα στο μυαλό είναι, όπως προείπες, αλλά υπάρχουν μη δυνατοί άνθρωποι που επηρεάζονται άμεσα από τις καιρικές συνθήκες. Βλέπε αυτοκτονίες και καταθλίψεις στο Αμέρικα, Καναδά, Αγγλία κ.τ.λ.
Ακόμα και η αυταπάτη, στο μυαλό είναι. Κάποιοι την μετουσιώνουν κι άλλοι...τελειωμό δεν έχει:look:
Υ.Γ. πώς μπορεί να εκτιμήσει κάποιος την ευτυχία, αν δεν έχει βιώσει την δυστηχία πρώτα? πώς μπορεί να δεχτεί κανείς την καλή συντροφιά αν δεν δεχτεί πρώτα την μοναξιά?:winka: Αλληλένδετα είναι όλα, που το ένα αποτελεί την συνύπαρξη του άλλου:wave2:
νυχτερινος
20/09/2006, 21:34
Υπάρχουν και χειρότερα σενάρια, οπως ο συνδυασμός πολλών άσχημων καταστάσεων.Η μοναξια απο μόνη της μπορεί να δέχεται θεραπεία.Οταν ομως συνδυάζεται για παράδειγμα με τον πόνο ή με τύψεις ή με μελαγχολία?Τότε τι γίνεται?Οταν οι δρόμοι δεν εχουν τέλος?Οταν σε ακολουθούν σκιές?Οταν το τοπίο ειναι πάντα μουντό?Οταν ο ήλιος δέν φωτίζει,δεν αλλάζει αποχρώσεις με την δύση η την ανατολή?Οταν το δάκρυ γίνεται μόνιμος σύντροφος.........................?
κατά την ταπεινή μου άποψη
η μοναξιά δεν είναι ούτε ασθένια ούτε κατάντια.
είναι μια φυσική διεργασία του σώματος και του πνεύματος.
είναι ενας τρόπος διαβίωσης και εξέλιξης της προσωπικότητας.
μερικοί ολοκληρώνονται μέσο αυτης αλλοι όμως οχι.
ειναι ενας τρόπος καθημερινης διεργασίας των καταστάσεων και των γεγονότων.
ειναι στάση και τρόπος ζωης.
μια κατάσταση που σε σπρώχνει να βουτήξεις βαθειά μεσα στο εγώ σου...
αυτά και άλλα πολλά.....
τα σενάρια οι άνθρωποι τα δημιουργούν, ή και τα επιλέγουν, ανάλογα την περίσταση. Η μοναξιά, δεν νομίζω οτι αποτελεί κάποια νόσος για να χρειάζεται θεραπεία, επομένως προσπερνώ την πρώτη σου πρόταση. Οσο αφορά τα μετέπειτα σχόλιά σου περί τύψεων και τα συναφή, είναι όλα στην ζωή. Και οι ενοχές και ο πόνος και η μελαγχολία. Το θέμα είναι, να βρούμε την επίλυση όλων αυτών που καταδιώκουν τα σωθικά της ψυχής. Αυτή είναι προσωπική πάλη για τον καθέναν. Άλλος κερδίζει κι άλλος πάλι χάνει. Άλλος πάλι, δεν κάνει τίποτα απολύτως. Οι σκιές, ακολουθούν όταν τους το επιτρέπεις. Ίσως γιατί βολεύει κι είναι ένας τρόπος να κλαιγόμαστε. Ίσως επειδή νιώθουμε μοναξιά, επομένως η συνύρπαξη των υποτιθέμενων "σκιών" παραμένει συντροφιά του μυαλού:winka:
Το τοπίο, παύει να είναι μουντό, όταν το αλλάξουμε εμείς:D Έτσι λέει ο φίλος μας ο Καζαντζάκης. Ξέρουμε τα χρώματα που μάς αρέσουν. Τι καθόμαστε, ας ζωγραφίσουμε το τοπίο αυτό που επιθυμούμε κι ας γευτούμε τις στιγμές που μάς περιμένουν αείποτε:sun: Φυσικά, υπάρχουν κι οι στιγμές αυτές, που αναζητά κανείς την πιό γλυκιά μελαγχολία. Άυτό ωστόσο, είναι κάτι άλλο.:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από πανας
κατά την ταπεινή μου άποψη
η μοναξιά δεν είναι ούτε ασθένια ούτε κατάντια.
είναι μια φυσική διεργασία του σώματος και του πνεύματος.
είναι ενας τρόπος διαβίωσης και εξέλιξης της προσωπικότητας.
μερικοί ολοκληρώνονται μέσο αυτης αλλοι όμως οχι.
ειναι ενας τρόπος καθημερινης διεργασίας των καταστάσεων και των γεγονότων.
ειναι στάση και τρόπος ζωης.
μια κατάσταση που σε σπρώχνει να βουτήξεις βαθειά μεσα στο εγώ σου...
αυτά και άλλα πολλά.....
έτσι είναι:wave2:
νυχτερινος
24/09/2006, 01:14
Αγαπητοί συνάδελφοι πάνα-nimbus,απόλυτα σεβαστές οι απόψεις/θέσεις σας,αλλά εξακολουθώ να διαφωνώ.Επειδή λοιπόν νομιζω ότι εγώ έχω το πρόβλημα,θα ήθελα νά μου λύσετε μερικές απορίες.
α.Τι είναι για εσάς η μοναξιά?
β.Η μοναξιά είναι συνειδητή επιλογή ή
όχι?
γ.Τι είδους μοναξιά έχετε βιώσει(αν
έχετε βιώσει)?
Η θλίψη καί η 'χαρά' στήν τέχνη είναι μεγάλο κεφάλαιο..........Ετσι δειγματοληπτικά,απέναντι στον Καζαντζάκη θα αντιπαραβάλλω τόν Καρυωτακη(στήν τελευταία του συλλογή παντού υπάρχει μια πνιγερή,καταθλιπτική ατμόσφαιρα ένας τόνος οξύτατης μελαγχολίας,με εκρήξεις και με κραυγές απελπισίας.........)
Αρχικά δημιουργήθηκε από νυχτερινος
Αγαπητοί συνάδελφοι πάνα-nimbus,απόλυτα σεβαστές οι απόψεις/θέσεις σας,αλλά εξακολουθώ να διαφωνώ.Επειδή λοιπόν νομιζω ότι εγώ έχω το πρόβλημα,θα ήθελα νά μου λύσετε μερικές απορίες.
α.Τι είναι για εσάς η μοναξιά?
β.Η μοναξιά είναι συνειδητή επιλογή ή
όχι?
γ.Τι είδους μοναξιά έχετε βιώσει(αν
έχετε βιώσει)?
Η θλίψη καί η 'χαρά' στήν τέχνη είναι μεγάλο κεφάλαιο..........Ετσι δειγματοληπτικά,απέναντι στον Καζαντζάκη θα αντιπαραβάλλω τόν Καρυωτακη(στήν τελευταία του συλλογή παντού υπάρχει μια πνιγερή,καταθλιπτική ατμόσφαιρα ένας τόνος οξύτατης μελαγχολίας,με εκρήξεις και με κραυγές απελπισίας.........)
για κάθε άνθρωπο, η μοναξιά αποτελεί κάτι. Έχει να κάνει από πιά οπτική γωνία την κοιτάζει κάποιος, την μοναξιά...
Άλλωτε είναι συνειδητή επιλογή κι άλλωτε πάλι όχι. Έχει να κάνει με τον τρόπο που την υποδέχεται κανείς, ακόμα κι όταν δεν είναι συνειδητή επιλογή.
Όσο αφορά την τελευταία σου απορία, δεν θα απαντήσω. Πολύ προσωπικό:D
Η θλίψη και η χαρά, πέρνουν άλλες διαστάσεις στην τέχνη. Είτε είναι ζωγραφική, είτε λογοτεχνία, είτε ποίηση. Στην πραγματικότητα, τα δεδομένα αλλάζουν. Κατα πολύ θα έλεγα...
βρε Θοδώρα, Γλεπω καθε 3-4 μερες αυτο το thread να ανασταινεται και μετα παλι στην κατρακυλα και θελω να σε ρωτηΞω: πηγαινοερχονται οι καλες οι μερες σου?
:lol: :lol: :lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
βρε Θοδώρα, Γλεπω καθε 3-4 μερες αυτο το thread να ανασταινεται και μετα παλι στην κατρακυλα και θελω να σε ρωτηΞω: πηγαινοερχονται οι καλες οι μερες σου?
:lol: :lol: :lol:
κι εσύ ζηλεύεις?:D :wacko: :wave2:
Αγαπητή nimbus, υπάρχουν μοναξιές και μοναξιές. Ελπίζω να σου "κάθεται" μόνο το είδος της δημιουργικής μοναξιάς, και όχι πχ η μοναξιά του ανθρώπου που πεινάει, που είναι φυλακισμένος (έστω και στις σκέψεις του), κλπ νωθρά.
Όσο για τα ρυάκια, εμείς που αποδράσαμε από την Αθήνα, έχουμε το νου μας, γιατί σε καμιά τυφλή δεξιά, μπορεί να έχει ξεμυτήσει άτιμο ρυάκι κάθετα στο δρόμο, και να χαρεί απότομα ο (αγαπητός κατά τα άλλα) πολυμεράς.
Έχοντας ρομαντική διάθεση, θυμίζω τους στίχους ενός άλλου βασανισμένου καλιτέχνη (Frank Zappa):
I aint the type for beggin
I aint the type to plead
If she dont change those evil ways
Im gonna make her bleed
She can scream and she can holler
Bang her head all along the wall
If she dont give me what I want
She aint gonna have no head at all
:D
Φιλιά :cool:
(Για φιλιά είναι οι γυναίκες ρε ελεεινοί, όχι για στεγνές αντιπαραθέσεις...)
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
κι εσύ ζηλεύεις?:D :wacko: :wave2:
καλα βρε συ, χαζουλι εισαι? εγω τις εχω σταθερα υπερυψωμενες.... τις μερες! :lol: :lol: :lol:
Ατσάλωσες???
και τις μέρες????? :confused: :p :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :bigcry: :bawl:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Tropeas
Ατσάλωσες???
και τις μέρες????? :confused: :p :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :bigcry: :bawl:
εεεεεεεεετσι, εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεετσι!
και τις καλτσες, και τις καλτσες!
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Αγαπητή nimbus, υπάρχουν μοναξιές και μοναξιές. Ελπίζω να σου "κάθεται" μόνο το είδος της δημιουργικής μοναξιάς, και όχι πχ η μοναξιά του ανθρώπου που πεινάει, που είναι φυλακισμένος (έστω και στις σκέψεις του), κλπ νωθρά.
Όσο για τα ρυάκια, εμείς που αποδράσαμε από την Αθήνα, έχουμε το νου μας, γιατί σε καμιά τυφλή δεξιά, μπορεί να έχει ξεμυτήσει άτιμο ρυάκι κάθετα στο δρόμο, και να χαρεί απότομα ο (αγαπητός κατά τα άλλα) πολυμεράς.
Έχοντας ρομαντική διάθεση, θυμίζω τους στίχους ενός άλλου βασανισμένου καλιτέχνη (Frank Zappa):
I aint the type for beggin
I aint the type to plead
If she dont change those evil ways
Im gonna make her bleed
She can scream and she can holler
Bang her head all along the wall
If she dont give me what I want
She aint gonna have no head at all
:D
Φιλιά :cool:
(Για φιλιά είναι οι γυναίκες ρε ελεεινοί, όχι για στεγνές αντιπαραθέσεις...)
καλύτερα, δεν θα μπορούσες να τα πείς:winka:
adam_tsouk
28/09/2006, 13:37
Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
καλα βρε συ, χαζουλι εισαι? εγω τις εχω σταθερα υπερυψωμενες.... τις μερες! :lol: :lol: :lol:
ορθιες;
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Φιλαλήθης
28/09/2006, 14:55
Εμένα μου αρέσουν οι γυναίκες με μεγάλα οπίσθια.
airamhag
30/09/2006, 08:24
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Ηταν παλια που ηθελα να δειξω στους γυρω μου ποιος ειμαι,τωρα αφηνω εκεινους να φτιαξουν τη δικη τους εικονα...οποια τους αρεσει!
Σε εκπλησει το πως μπορει να σε φανταστουν και τι ιδεα σχηματιζουν για σενα!
:a012: :a012:
airamhag
30/09/2006, 08:39
Αρχικά δημιουργήθηκε από Φιλαλήθης
Εμένα μου αρέσουν οι γυναίκες με μεγάλα οπίσθια.
αυτο μαλλον ειναι μονο "αναζητησεις"...:D :D
monstermind
30/09/2006, 13:29
Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Αγαπητή nimbus, υπάρχουν μοναξιές και μοναξιές. Ελπίζω να σου "κάθεται" μόνο το είδος της δημιουργικής μοναξιάς,
Υπήρχε ανέκαθεν το θέμα αυτό της μοναξιάς. και έχουν γραφτεί και θα γράφονται για αυτήν. την μοναξία που όταν αργεί να εμφανιστεί νιώθεις την ψυχή σου ξένη μα που όταν έρχεται φοβάσαι κάθε φορά σαν την πρώτη, ότι θα σε σκοτώσει πρωτού αποφασίσει και πάλι να φύγει.
γλωσσολογικά ωστόσο, και εξού και ένα μεγάλο μπέρδεμα, η μοναξία δεν έχει ποτέ καλή έννοια, δεν υπάρχει "δημιουργική" μοναξιά, η μοναξία είναι αδυναμία επικοινωνίας. Η άλλη άκρη του διανύσματος, αυτή που είναι δημιουργική, λέγεται μοναχικότητα.
αν και η αλήθεια πιστεύω είναι ότι η μοχαχικότητα και η μοναξιά είναι απο τις πίο βαθιές συναισθηματικές καταστάσεις. Έχουν τέτοια δαιδαλώδη πλοκάμια και μπλέκονται τόσο πολύπλοκα που δεν καταλαβαίνεις πότε, που τελειώνει η μία και που αρχίζει η άλλη.
Όταν μάθεις όμως να τις ξεχωρίζεις, θα καταλάβεις ότι είναι το πιό καθαρό καθρέπτισμα της ψυχής. είναι το σήμα ότι κάτι έχει αλλάξει στα θέλω και στα πρέπει σου. Καί όσο πιο έντονο το σήμα, τόσο πιο βαθιά είναι η αλλαγή, τόσο πιο ανατρεπτική η αποκάλυψη για το νέο σου εγώ.
όταν δεν έχεις μάθει να τις ξεχωρίζεις, δεν έχεις μάθει τι θέλουν απο εσένα, δεν θα είναι παρα ένας τύραννος, ένα καρκίνωμα στα θεμέλια της προσωπικότητας που έχεις χτίσει. και ώς καρκίνος, ως οφείλει ο κάθε καρκίνος, θα σε κατατρώει.
"ο άνθρωπος έχει ανάγκη τους άλλους.
Μέσα από αυτούς βρίσκει την λογική,
μέσα σε αυτούς βρίσκει το θεό.
Αυτός που δεν έχει ανάγκη τους άλλους
είναι ή τρελός...
...ή θεός"
written while playing Riders on the Storm by Doors:
"if you give this man a ride, sweet memory will die"
δεν ξέρω αν το θέμα σας είναι η μοναξία, αλλα ως πιο έξυπνος απο εσας οφείλω να δώσω μια κατεύθυνση.
:lol:
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.