PDA

View Full Version : Η ζούγκλα του δρόμου.



powerphot
09/06/2004, 00:46
Εδώ γράψτε το δικό σας περιστατικό, και το σχόλιό σας για αυτά που θα διαβάζετε, απο όλους.
Μην το κάνουμε chat αυτό το πόστ.
:nono:

powerphot
09/06/2004, 00:48
Ώρα 21.00-21.30 Κυριακή 23 Μαίου αν θυμάμαι καλά.
Είμαι στην Κάλβου από Αχαρνών και κατεβαίνω προς την γέφυρα της Εθνικής να περάσω από κάτω.
Στην μηχανή εγώ και το έτερο ήμισυ. Κάτω από την γέφυρα κόβω αρκετά ταχύτητα και κάνω δεξιά, μια χαρά ως εδώ. Σε 50 μέτρα βρίσκεται το «βγάλσιμο» της Εθνικής για αυτούς που κατεβαίνουν από Φιλαδέλφεια και κάνουν δεξιά για Ίλιον - Αγ. Ανάργυροι εκεί έχει ένα ΜΕΓΑΛΟ STOP γι’ αυτούς που βγαίνουν από την Εθνική.
Η ταχύτητα μου πρέπει να ήταν έως 40 χλμ και ούτε…..γιατί αν δεν ήταν….σιγά να μη διαβάζατε αυτά τώρα.
Συνεχίζοντας την πορεία μου στην λεωφόρο και φτάνοντας στο σημείο που βρίσκεται αυτή η διασταύρωση με STOP, για άγνωστο λόγο ένα μπλε CORSA αποφάσισε να αγνοήσει τα 350 κιλά (δηλαδή εμάς) που πήγαιναν καταπάνω του.
Όχι απλώς παρά τρίχα, αλλά παρά τίποτα και θα έτρωγε στην μούρη όλα τα 350 κιλά + την τζαμαρία του. Ως σαν ένας βιρτουόζος ακροβάτης, ως σαν ένας Ζορρό του 21ου αιώνα, κάνοντας δύο ελιγμούς με το άλογο…εμ…. με τη μηχανή… (τώρα κάνω πλακίτσα αλλά εκείνη την στιγμή…) …ένα τσακ πριν την «σαβούρντα» κατάφερα και κράτησα την μηχανή όρθια χωρίς να πάθουμε τίποτα.
Ναι αλλά; ….ο τυπάκος αφού χέστηκε με την φάση να βλέπει ξαφνικά μια μηχανή να στριφογυρίζει μπροστά του…… έφυγε χωρίς να περιμένει να δει την ΣΙΓΟΥΡΗ για τους υπόλοιπους ΣΟΥΠΑ που θα τρώγαμε.
Τον ……μ@*)@*&%@ …θα τον ….γαμ$^&&&ω. και αρχίζω το κυνηγητό, (μαλ/ία μου) αλλά εκείνη την ώρα τα πείρα στο κρανίο, ήμουν εκτός εαυτού.
Τον έφτασα πριν την Αχαρνών και σίγουρα ξεσήκωσα όλα τα σπίτια με τις φωνές. Ο παπάρας δεν άνοιγε το τζάμι του γιατί φοβόταν να μη μπω μέσα. Σταμάτησε τελικά στο φανάρι ,είμαι σίγουρος ότι θα πέρναγε και με κόκκινο για να την κάνει, όντας χέστης όμως….
Εκεί λοιπόν έπεσε το βρισίδι της ΑΡΚΟΥΔΑΣ, όταν άνοιξε 2 πόντους το τζάμι για να μου πει ότι εμφανίστηκα ξαφνικά. Από πού ρε μαλ… ξαφνικά απ’ το ραδιόφωνο που ψάχνεις σταθμούς;
Ήμουν τυχερός που είχα παρέα και δεν μπορούσα να κατέβω εύκολα από την μηχανή, αλλιώς τώρα θα είχαμε δικαστήρια.

Ούφ τα θυμήθηκα πάλι και τσαντίστηκα αη στο διαλ…. Παλιομαλ….

Εγώ κατά βάθος είμαι ήρεμος άνθρωπος είμαι και σε κρίσιμη ηλικία τι τις θέλω τις μηχανές;
Αλλά όχι ρε πούσ….δεν θα κατέβω από την μηχανή μετά από 20 τόσα χρόνια επειδή εσύ πήρες δάνειο για να πάρεις στον γιο σου αυτοκίνητο για να ακούσει μουσική, να αλλάζει σταθμούς και να μη κοιτάει έξω.
Εδώ θα κάτσω, εδώ, επάνω στη μηχανή μου μέχρι που να αρχίσω να γελάω όταν θα βλέπω τα αυτοκίνητα που δεν θα μπορούν, όχι να παρκάρουν αλλά ούτε να ΞΕΠΑΡΚΑΡΟΥΝ, γιατί δεν θα…. χωράτε άλλο Ρ έ έ ε έ έ έ έ έ έ έ έ έ ε έ έ έ έ έ έ έ έ΄..

Ora_Nihil
09/06/2004, 04:19
Πάλι καλά φίλε Powerhot που δεν έπαθες κάτι κακό.

Ελπίζω ο "κουτάκιας" να έμαθε κάτι από αυτή την ιστορία.


Το δικό μου περιστατικό:


Απρίλιος 2000.

Έμενα τότε Αθήνα όντας σπουδαστής στη σχολή της εθνικής τράπεζας.
Για να μη πολυλογώ ήταν γύρω στις 1 το μεσημέρι μιας ηλιόλουστης ημέρας.

Πριν από κανα δίωρο, είχε έρθει ο αδελφός μου από Πάτρα για το πάρτι που έκανα στο σπίτι μου.
Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε στα Goody's της Αγίας Παρασκευής να τσιμπήσουμε κάτι μιας που ήταν μερικά τετράγωνα από το σπίτι.

Φοράμε τα κράνη και καβαλάμε το DT 125 που είχα τότε (Πουλήθηκε το 2002). Έλα όμως που η τύχη τα έφερε αλλιώς, ένα τετράγωνο πιο κάτω, δηλαδή μια κοπέλα 28 Μαΐων έφερε με ένα κατακόκκινο WV Polo.
Η ταχύτητά μου ήταν 50 χλμ (νόμιμο για κατοικημένη περιοχή αλλά μεγάλη για το συγκεκριμένο δρόμο. Ελληνοσερβικής φιλίας για τους γνώστες).

Παραβιάζει το ΣΤΟΠ η κοπέλα, ακολουθεί πλάκωμα φρένων, η μηχανή γυρνάει κώλο. Το πόδι του αδελφού μου βρίσκει το μπροστινό δεξί φτερό και του κάνει μια μεγαλοπρεπέστατη γούβα (100.000 δρχ (τιμές 2000), ζημιά παρακαλώ. Η μηχανή τη γλίτωσε μόνο με τη μανέτα του συμπλέκτη στραβωμένη).
Πεταγόμαστε στην άσφαλτο και φέρνουμε και κανα δυο τούμπες. Σοκαρισμένη η κοπελιά μένει στο αυτοκίνητο.

Αφού σηκώθηκα και μάζεψα τα πράγματά μου από το δρόμο (κινητά και άλλα), και ενώ μετακινούσα και τη μηχανή, ακούω μια φωνή (του αδελφού μου) "Βρε μαλάκα έλα να με βοηθήσεις να σηκωθώ γιατί δε μπορώ να κάνω βήμα"
(Όσο το σκέφτομαι τώρα, στεναχωριέμαι πολύ που δε μου έκοψε τότε να βοηθήσω τον αδελφό πρώτα και μετά να μαζέψω τα πράγματα και τη μηχανή από το δρόμο).

Τον πάω σε ένα πεζοδρόμιο να κάτσει. Η οδηγός μας ακολουθεί. Πίσω της ένας αυτοκινητιστής γύρω στα 40-45 που είχε δει τη σκηνή άρχισε να φωνάζει και να ωρύεται. "Παιδιά ότι και να σας λέει μη την ακούτε. ΠΛΑΚΩΣΤΕ ΤΗ ΣΤΙΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ". Οπότε του απαντάει ο Κώστας.
"Μπράβο μαλάκα. Αντί να βοηθήσεις μας άρχισες στις συμβουλές. Και τι συμβουλές!!!"

Εκείνη βγαίνει από το αυτοκίνητο και άρχισε να μας ζητάει συγνώμη με ένα υστερικό κλάμα. (Μιλάμε για υστερία και όχι αστεία. Περισσότερη ώρα μας πήρε να τη καλμάρουμε, παρά να καλμάρουμε τους εαυτούς μας)

Και αφού σταμάτησε να αναφέρει τις συμβουλές του πατέρα της, "ΑΑΑΑΧΧΧΧΧ και μου το 'λεγε ο πατέρας μου. Ρίχτο σε τοίχο παρά σε άνθρωπο. Δεν τον άκουσαααααααα", ανταλλάξαμε τα στοιχεία μας. Βλέπει την ηλικία μου μέσα από τα χαρτιά.
Οπότε εκεί που είχε καλμάρει λίγο ξανάρχισε.
"ΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧ τα σκότωσα τα παιδιάααααα 20 χρονώωωωωων είναι το κακόμοιρο θα μπορούσε να είναι γιος μου." (20 εγώ, 28 αυτή λίγο απίθανο αλλά τέλος πάντων. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια). Και να τα νερά, και να ο αέρας για να ξαναηρεμίσει.

Λίγο αργότερα και αφού είχε ηρεμίσει κάπως ακολούθησε ο εξής διάλογος:

Κοπέλα: Από Πάτρα είστε παιδιά;

Εγώ: Ναι φοιτώ σε μια σχολή.

Κοπέλα: Και το άλλο παιδί;

Εγώ: Το άλλο παιδί είναι αδελφός μου.

Κοπέλα: Πώς και βρέθηκε εδώ;

Εγώ: Ααα ήρθε από Πάτρα για το πάρτι που κάνω σήμερα.

Κοπέλα: ΑΑΑΑΑαααα ήρθε για διασκέδαση το παιδί και εγώ το σκότωσααααααα!!!!!!

Ξανά πάλι νερά κλπ. Μέχρι και στο πάρτι την κάλεσα για να ηρεμίσει.
(Οι κακόβουλοι :smilea: θα με κατηγορήσουν ότι την κάλεσα για άλλο λόγο στο πάρτι. :lol: Πάντως ήταν ωραία η κοπέλα. Μια ξανθιά με μακριά μαλλιά).
Σε λίγο ήρθε ένας ξάδερφος ύστερα από τηλεφώνημα και πήρε τον Κώστα, να τον πάει στο νοσοκομείο.

Αφού πήγαμε στη τροχαία, τους ενημερώσαμε για το συμβάν. (Δεν άσκησα δίωξη και η κοπέλα με ευχαρίστησε. Ευτυχώς που το θέμα έληξε εκεί).

Αργότερα και αφού μάθαμε που έχουν τον αδελφό μου, πήγαμε με το αυτοκίνητό της να τον επισκεφτούμε.
Καθοδόν μαθαίνουμε ότι ο Κώστας είχε γυρίσει σπίτι και πως έχει μόνο μια μικρή κάκωση στη γάμπα. Εκείνη, εξέφρασε την επιθυμία να περάσουμε από το σπίτι μου να τον δει.

Αφού είδε πως είναι καλά. Ξεκίνησε να πάει στο σπίτι της.

Τέλος καλό, όλα καλά.



ΥΓ 1. Πριν ξεκινήσουμε να πάμε Goody's πετύχαμε το εν λόγω ξάδερφο, ο οποίος αφού περιεργάστηκε τη μηχανή, μας ρώτησε γιατί λυγίζουν τα φλας και διπλώνουν οι μαρσπιέδες. Αφού έμαθε το γιατί, μας έδωσε την εξής συμβουλή:
"Η μηχανή δε σπάει. Ο άνθρωπος σπάει".

Τι τον πετύχαμε τον άτιμο; Μας γκαντέμιασε. Η γκαντεμιά, μας βρήκε στο πιο κάτω τετράγωνο.


ΥΓ 2. Για όσους αναρωτιούνται αν ήρθε η ξανθιά (Ήταν και συνονόματη βλέπετε) στο πάρτι:

ΌΧΙ. Δεν ήρθε. Κρίμα γιατί στο πάρτι ήρθαν λίγες κοπέλες. :(



Συγνώμη αν σας κούρασα.

Να είστε όλοι καλά και πάντα όρθιοι
(Jimbar. All rights reserved) :smilea:

crs-k
09/06/2004, 11:11
Προτεινω το 5τομο εργο:
"10 χρονια πανω στη μηχανη, μεσα στην Αθηνα", Ε' Εκδοση,
Εκδοσεις: Παπαπαριου
Συγγραφεας: Κουτρουμανος Χρηστος

Εχει βγει εδω και τρια χρονια.
Εχει φτασει στην Ε' εκδοση.
Ειναι Οδηγος ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ!

Θα γελασετε πολυ!

:smokin:









ΥΓ: Δεν πιστευω να ψαχνει κανεις που θα το βρει ... :lol: :lol: :lol: