Στοπ - Φανάρι...

[Alkis]

Βράδυ Σαββάτου... ίσως ξημερώματα Κυριακής για πολλούς. Κόσμος ανεβαίνει, κόσμος κατεβαίνει, κάθε λογής μουσικές από τις διάφορες “φορητές” συναυλιακές ηχητικές εγκαταστάσεις που στηρίζονται πάνω σε 4 ρόδες.

Ποιο είναι το θέμα μας; Να βγούμε το Σάββατο, να διασκεδάσουμε, να περπατήσουμε, να κάνουμε ότι μας κατέβει... ή να δείξουμε ότι είμαστε κάποιοι; Και για ποιο λόγο; Πως προσδιορίζονται το “περνάω καλά”, “βγαίνω βόλτα”, “να τα πούμε”, “γίναμε μπορδέλο” ;

Τι σημαίνει διασκεδάζω; Και γιατί; Τι είναι υποκειμενικό, και τι δεν είναι; Ή τι δεν πρέπει να είναι;
Γιατί τη μια μέρα είσαι έτσι, και την άλλη αλλιώς; Τι σε χάλασε; Τι σε έφτιαξε;

Γιατί να μην μπορείς να χαλαρώσεις τον εαυτό σου όταν το θέλεις; Όταν το χρειάζεσαι; Γιατί να μην μπορείς να αδειάζεις το μυαλό σου, να το ξεκουράσεις, να μοιράσεις και λίγο από την ηρεμία σου σε αυτόν που είναι δίπλα σου;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ηρέμησες λιγάκι; Και γιατί; Το έχεις σκεφτεί καθόλου; Τι θα καταφέρεις, και τι θα χαρείς έτσι; Τίποτα, αλλά θα στεναχωρήσεις κι άλλους....

Στη βράση κολάει το σίδερο θα πει κανείς... γιατί; Μπορείς να το αφήσεις να βράζει το σίδερο και για λίγο ακόμα. Δεν είναι απαραίτητο. Πολλές φορές μάλιστα μόνο άγχος μπορεί να σε φορτώσει.

Παρ΄ όλο που τα πράγματα είναι πολύ απλά τις περισσότερες φορές, αυτή η απλότητα στηρίζεται στο δικό σου μυαλό, τη διάθεση, την ηρεμία.... αλλιώς γίνεται τόσο περίπλοκο, που δεν περιγράφεται.

Ακούγεται πλέον καθαρά ο θόρυβος. Το καταλαβαίνεις ότι δεν μπορεί να σου δώσει άλλο. Όσο και αν θες να το κρατήσεις σταθερό, βλέπεις τελικά ότι πίσω από τις κολώνες της γέφυρας υπάρχουν και κάτι φανάρια. Μπορεί να είναι αργά, μπορεί και όχι.

Ακούς τον ήχο του αριστερού σου ποδιού, που απέχει από τις σκέψεις σου μακράν, να κατεβάζει μία μία τις ταχύτητες... το δεξί σου χέρι με σύνεση, να σφίγγει όσο μπορεί το μπροστινό φρένο και να παίρνει οδηγίες από το δεξί σου πόδι το οποίο προσπαθεί να κρατήσει λίγο τις ισορροπίες....

Το αριστερό σου χέρι, αφού ελευθερώσει σε νεκρά, γυρνάει λες και δεν υπάρχουν κλειδώσεις, για να σου χώσει μια μούτζα, κι αν το έπερνε, και μια γροθιά... Ακούγεται ένας διαπεραστικός ήχος, σαν αυτούς που κάνουν τα λάστιχα όταν σέρνονται μπλοκαρισμένα για δεκάδες μέτρα. Σαν, ή ακριβώς αυτό; Δεν κινείσαι πλέον. Έχεις σταματήσει. Μαζί με σένα σταμάτησαν και πολλές εικόνες να περνάνε από το μυαλό σου, που ήθελαν να σου θυμήσουν τη ζωή σου σε περίληψη. Ξαφνικά επανέρχεσαι... κάνει πολλή ζέστη, η ζελατίνα έχει θολώσει, τη σηκώνεις... αλλά κάτι σ' ενοχλεί να δεις καθαρά το φορτηγό που παίρνει κάθετα το δρόμο, για να πάει ποιος ξέρει που...

...θυμάσαι σιγά σιγά, τι πραγματικά έβλεπες την ώρα που ο κινηματόγραφος της ζωής σου προσπαθούσε να σου κλείσει το μνημονικό πεδίο... ένα μαύρο σύννεφο, νευριασμένο, αλλά διατεθειμένο να σε αγκαλιάσει καλού κακού... και το συγκρίνεις με την άσπρη λάμψη που βλέπεις τώρα, ενώ το δεξί σου πόδι πατάει την άσφαλτο τρεμόμενο. Με μάτια ολοστρόγγυλα, μεγαλύτερα όσο ποτέ, την καρδιά να χτυπάει τόσο που βλέπεις το μπουφάν σου να κουνιέται... κρύος ιδρώτας σου ξεπερνάει τα βλέφαρα. Η λάμψη παίρνει ανθρώπινη μορφή και διαστάσεις, σαν κάτι να θέλει να σου δείξει... ξαπλώνει στη μέση της διασταύρωσης, χάνει το φως της προς στιγμήν... αίμα γεμίζει την άσφαλτο, και σαν να προέρχεται από αυτήν... είναι η εικόνα ενός ανθρώπου, ναι. Είναι ξαπλωμένος κάτω, και πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, να ουρλιάζει....

Κοίτα ρε μαλάκα!!!! Κοίτα!!! Άκου την καρδιά σου, μα βλέπε και τα μάτια σου!!!!!!
Κοίταααααααααα!!!!!!!!!!!



Να προσέχεις πάντα, να θεωρείς ότι πίσω από τα 10 κι όλας μέτρα, μπορεί να παραμονεύει το χειρότερο. Μην θεωρείς ότι έχεις προτεραιότητα οπουδήποτε, δεν έχει νόημα να βρεις το δίκιο σου, άμα έχεις καταστρέψει τη ζωή σου, έχεις μείνεις παράλυτος, ή δεν ζεις πια.

Ότι και να βασανίζει το μυαλό σου, στο δρόμο πρέπει να είσαι καθαρός, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή, παρά μόνο αυτό που αγκαλιάζουν τα δυο σου πόδια με αγαλίαση, κι αυτό που σφίγγουν τα χέρια με χαρά, για να σε φέρουν στο σπίτι σου και στους αγαπημένους σου, όπως ακριβώς σε θυμούνταν πριν.

Το κράνος από μόνο του, δεν είναι ασπίδα ζωής... μάθε να κοιτάζεις πιο πέρα από τα 10 μέτρα.

Κάποιοι σε αγαπάνε και θέλουν να σου πουν καλημέρα.

:sun: :sun: :sun:

[DimChios]

Όπως πάντα, ο Alkis με την όμορφη "πένα" του!

:winka:


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕ!!!

:wave2:

[Alkis]

Καλημέρα Mr Music!!! :beer: :beer: :sun:

[Alkis]

ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ :sun:

[Nikoskazer2000]

Στην αρχή ολα καλά, μετά σε "έχασα" κάπου...:confused:

Νόμιζα πως ήθελες να περιγράψεις πως διασκεδάζουν οι "δήθεν" με τον "και καλά" γκλαμουριάρικο/γεμάτο εφέ αλλα χωρίς την πραγματική ουσία της διασκέδασης και στο τέλος κατάλαβα πως έλεγες κάτι για ατύχημα που συνέβη σε παρελθοντικό ή μελλοντικό χρόνο; :confused: :rolleyes:

Οπως και να 'χει καλό το απόφθεγμα σου Άλκη! :smilea: :winka:

Πάντα όρθιος και γερός! :sun:

[Χωμάτινος]

Δεν έχω να σχολιάσω ή να προσθέσω κάτι, απλά γράφω αυτές τις λέξεις προκειμένου να "ανέβει" η συζήτηση στις πρώτες θέσεις γιατί αυτά που είπες είναι πολύ σοβαρά και καλό είναι όσο περισσότεροι γίνεται να τα ξαναδιαβάσουμε ή να τα ξαναθυμηθούμε.

[675]

Αρχικά δημιουργήθηκε από χωμάτινος
Δεν έχω να σχολιάσω ή να προσθέσω κάτι, απλά γράφω αυτές τις λέξεις προκειμένου να "ανέβει" η συζήτηση στις πρώτες θέσεις γιατί αυτά που είπες είναι πολύ σοβαρά και καλό είναι όσο περισσότεροι γίνεται να τα ξαναδιαβάσουμε ή να τα ξαναθυμηθούμε.

Ίσως απο τα πιο όμορφα post που έχουν μπει...

μακάρι όσοι το διαβασουν να το κάνουν και πράξη...

να σαι καλά φίλε συμφορουμίστα και πάντα όρθιος...

:wave2:

[evvou]

:a23: :a23: :a23: :a23: :a23:
απλα υπεροχο το κειμενο σου :beer: :beer: :beer:

[Nefeli]

:a19:


Οι πιο σοφές σκέψεις απλά καλογραμμένες για να καταλάβουμε πόσο εύκολο είναι να <<ξοδέψουμε>> την ζωή μας.

:sun:

[Cpt. Haddock]

Άλκη...

Respect mate!

:beer: :beer: :beer:

:smokin:

[Electra]

:wacko: :sun:

[latris mixanis]

:a23:

[villy]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis



Μην θεωρείς ότι έχεις προτεραιότητα οπουδήποτε, δεν έχει νόημα να βρεις το δίκιο σου, άμα έχεις καταστρέψει τη ζωή σου, έχεις μείνεις παράλυτος, ή δεν ζεις πια.







Αυτό πρέπει να είναι το μότο κάθε μοτοσυκλετιστή που θέλει να οδηγά και να συνεχίσει να οδηγά όρθιος... :wave2: :wave2: :wave2:


:a19: :a19: :a19:

[makis206]

Άλκη είσαι φοβερός !:a18: :a19:


αλλά προτιμούσα το προηγούμενο άβατάρ σου ! :cool:


:lol: :beer: :beer: :wave2:

[Tropeas]

Μπράβο Αλκη...
θα ήθελα να σε γνωρίσω και σε κάνα δέλεαρ απο κοντά βρε παιδί...
τις περισσότερες φορές αυτά ακριβώς τα απλά είναι που μας ανεβάζουν και η ωριμότητα να περάσουμε καλά όπως αισθανόμαστε και όχι όπως θα "έπρεπε" να κάνουμε σύμφωνα με την μεταμοντέρνα εποχή που ζούμε, είναι φρούτο που εμείς οι νέοι το τρώμε αργά και λίγοι,
όποιοι το γεύομαστε απο νωρίς έχουμε την ευτυχή θέση να έχουμε περισσότερο χρόνο να αφιερώσουμε και σε άλλα πράγματα που άλλη θα "ψάχνουν" να γνωρίσουν στα "γεράματα".... ;) :rolleyes: :wave2: :beer:

[Χωμάτινος]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis
...

Κοίτα ρε μαλάκα!!!! Κοίτα!!! Άκου την καρδιά σου, μα βλέπε και τα μάτια σου!!!!!!
Κοίταααααααααα!!!!!!!!!!!

Να προσέχεις πάντα, να θεωρείς ότι πίσω από τα 10 κι όλας μέτρα, μπορεί να παραμονεύει το χειρότερο. Μην θεωρείς ότι έχεις προτεραιότητα οπουδήποτε, δεν έχει νόημα να βρεις το δίκιο σου, άμα έχεις καταστρέψει τη ζωή σου, έχεις μείνεις παράλυτος, ή δεν ζεις πια.

Ότι και να βασανίζει το μυαλό σου, στο δρόμο πρέπει να είσαι καθαρός, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή, παρά μόνο αυτό που αγκαλιάζουν τα δυο σαυ πόδια με αγαλίαση, κι αυτό που σφίγγουν τα χέρια με χαρά, για να σε φέρουν στο σπίτι σου και στους αγαπημένους σου, όπως ακριβώς σε θυμούνταν πριν.

Το κράνος από μόνο του, δεν είναι ασπίδα ζωής... μάθε να κοιτάζεις πιο πέρα από τα 10 μέτρα.

Κάποιοι σε αγαπάνε και θέλουν να σου πουν καλημέρα.

:sun: :sun: :sun:

[GIXXERAKIAS]

"Iσως" ενα απο τα πιο καλα δημοσιευματα που εχω διαβασει μεχρι στιγμης στο μοτο.gr:smilea:

Να σαι καλα φιλε που μας ξυπνας που και που για να καταλαβουμε επιτελους οτι η ζωη μας εχει μεγαλη αξια,ισως εμεις να μην το καταλαβαινουμε,αλλα παντα υπαρχει καποιος που μας αγαπα και μας σκεφτεται ανα πασα στιγμη που ειμαστε εξω στους δρομους και φυσικα εννοω γονεις,αδερφια,κοπελα,φιλοι μας και ειναι αυτο που μας δινει αυτην την τοσο ομορφη πλευρα της ζωης μας!!!Να σαι καλα να μας προσεχεις:wave2: :wave2:

[Χωμάτινος]

:a10:

[byron]

Όμορφο κείμενο Alkis...

[Nostra]

Η πεμπτουσία της κατηγορίας των σκέψεων/προβληματισμών...

να διαβάζεις όμορφα πρωτότυπα κείμενα των συμφορουμιτών, να σε εκφράζουν , να σε πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα....

:wave2: :wave2: :wave2: :wave2:

[Alkis]

Μετά από διάφορα που είδα πάλι τον τελευταίο καιρό, είπα να το ανεβάσω λίγο και πάλι, γιατί δεν είναι δυνατόν να οδηγούμε τη μοτοσικλέτα με την ίδια ασφάλεια που νιώθουμε όταν είμαστε μέσα σε αυτοκίνητο. Δεν βγάζω και τον εαυτό μου απ' έξω εξ' άλλου. Καμιά φορά με πιάνω να ξεφεύγω λιγάκι...

Είναι πολύ λυπητερό αυτό που συμβαίνει. Μπορεί να το κάνω sticky και πάλι, θα δούμε...

[kalesin]

Δεν το ειχα διαβασει οταν ανεβηκε πρωτη φορα, ουτε οταν ανεβαινε απο αλλους φιλους...



πικρο, αληθινο, του αξιζει να ανεβει παλι ψηλα να το δει κ καποιος αλλος...


:wave2:

[zephyr1]

Αρχικά δημιουργήθηκε από kalesin
Δεν το ειχα διαβασει οταν ανεβηκε πρωτη φορα, ουτε οταν ανεβαινε απο αλλους φιλους...



πικρο, αληθινο, του αξιζει να ανεβει παλι ψηλα να το δει κ καποιος αλλος...


:wave2:

+1

[brokenboy999]

πολύ καλή η πένα σ Αλκη,μπράβο

[KaterinaX]

Αρχικά δημιουργήθηκε από kalesin
Δεν το ειχα διαβασει οταν ανεβηκε πρωτη φορα, ουτε οταν ανεβαινε απο αλλους φιλους...



πικρο, αληθινο, του αξιζει να ανεβει παλι ψηλα να το δει κ καποιος αλλος...


:wave2:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Nostra
Η πεμπτουσία της κατηγορίας των σκέψεων/προβληματισμών...

να διαβάζεις όμορφα πρωτότυπα κείμενα των συμφορουμιτών, να σε εκφράζουν , να σε πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα....

:wave2: :wave2: :wave2: :wave2:


αυτό το παραπέρα αγωνιούμε όλοι:winka: Αλλά κάπου θα κρύφτηκε:wacko: Κάπου κόλλησε και μάς κόλλησε!

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis
Βράδυ Σαββάτου... ίσως ξημερώματα Κυριακής για πολλούς. Κόσμος ανεβαίνει, κόσμος κατεβαίνει, κάθε λογής μουσικές από τις διάφορες “φορητές” συναυλιακές ηχητικές εγκαταστάσεις που στηρίζονται πάνω σε 4 ρόδες.

Ποιο είναι το θέμα μας; Να βγούμε το Σάββατο, να διασκεδάσουμε, να περπατήσουμε, να κάνουμε ότι μας κατέβει... ή να δείξουμε ότι είμαστε κάποιοι; Και για ποιο λόγο; Πως προσδιορίζονται το “περνάω καλά”, “βγαίνω βόλτα”, “να τα πούμε”, “γίναμε μπορδέλο” ;

Τι σημαίνει διασκεδάζω; Και γιατί; Τι είναι υποκειμενικό, και τι δεν είναι; Ή τι δεν πρέπει να είναι;
Γιατί τη μια μέρα είσαι έτσι, και την άλλη αλλιώς; Τι σε χάλασε; Τι σε έφτιαξε;

Γιατί να μην μπορείς να χαλαρώσεις τον εαυτό σου όταν το θέλεις; Όταν το χρειάζεσαι; Γιατί να μην μπορείς να αδειάζεις το μυαλό σου, να το ξεκουράσεις, να μοιράσεις και λίγο από την ηρεμία σου σε αυτόν που είναι δίπλα σου;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ηρέμησες λιγάκι; Και γιατί; Το έχεις σκεφτεί καθόλου; Τι θα καταφέρεις, και τι θα χαρείς έτσι; Τίποτα, αλλά θα στεναχωρήσεις κι άλλους....

Στη βράση κολάει το σίδερο θα πει κανείς... γιατί; Μπορείς να το αφήσεις να βράζει το σίδερο και για λίγο ακόμα. Δεν είναι απαραίτητο. Πολλές φορές μάλιστα μόνο άγχος μπορεί να σε φορτώσει.

Παρ΄ όλο που τα πράγματα είναι πολύ απλά τις περισσότερες φορές, αυτή η απλότητα στηρίζεται στο δικό σου μυαλό, τη διάθεση, την ηρεμία.... αλλιώς γίνεται τόσο περίπλοκο, που δεν περιγράφεται.

Ακούγεται πλέον καθαρά ο θόρυβος. Το καταλαβαίνεις ότι δεν μπορεί να σου δώσει άλλο. Όσο και αν θες να το κρατήσεις σταθερό, βλέπεις τελικά ότι πίσω από τις κολώνες της γέφυρας υπάρχουν και κάτι φανάρια. Μπορεί να είναι αργά, μπορεί και όχι.

Ακούς τον ήχο του αριστερού σου ποδιού, που απέχει από τις σκέψεις σου μακράν, να κατεβάζει μία μία τις ταχύτητες... το δεξί σου χέρι με σύνεση, να σφίγγει όσο μπορεί το μπροστινό φρένο και να παίρνει οδηγίες από το δεξί σου πόδι το οποίο προσπαθεί να κρατήσει λίγο τις ισορροπίες....

Το αριστερό σου χέρι, αφού ελευθερώσει σε νεκρά, γυρνάει λες και δεν υπάρχουν κλειδώσεις, για να σου χώσει μια μούτζα, κι αν το έπερνε, και μια γροθιά... Ακούγεται ένας διαπεραστικός ήχος, σαν αυτούς που κάνουν τα λάστιχα όταν σέρνονται μπλοκαρισμένα για δεκάδες μέτρα. Σαν, ή ακριβώς αυτό; Δεν κινείσαι πλέον. Έχεις σταματήσει. Μαζί με σένα σταμάτησαν και πολλές εικόνες να περνάνε από το μυαλό σου, που ήθελαν να σου θυμήσουν τη ζωή σου σε περίληψη. Ξαφνικά επανέρχεσαι... κάνει πολλή ζέστη, η ζελατίνα έχει θολώσει, τη σηκώνεις... αλλά κάτι σ' ενοχλεί να δεις καθαρά το φορτηγό που παίρνει κάθετα το δρόμο, για να πάει ποιος ξέρει που...

...θυμάσαι σιγά σιγά, τι πραγματικά έβλεπες την ώρα που ο κινηματόγραφος της ζωής σου προσπαθούσε να σου κλείσει το μνημονικό πεδίο... ένα μαύρο σύννεφο, νευριασμένο, αλλά διατεθειμένο να σε αγκαλιάσει καλού κακού... και το συγκρίνεις με την άσπρη λάμψη που βλέπεις τώρα, ενώ το δεξί σου πόδι πατάει την άσφαλτο τρεμόμενο. Με μάτια ολοστρόγγυλα, μεγαλύτερα όσο ποτέ, την καρδιά να χτυπάει τόσο που βλέπεις το μπουφάν σου να κουνιέται... κρύος ιδρώτας σου ξεπερνάει τα βλέφαρα. Η λάμψη παίρνει ανθρώπινη μορφή και διαστάσεις, σαν κάτι να θέλει να σου δείξει... ξαπλώνει στη μέση της διασταύρωσης, χάνει το φως της προς στιγμήν... αίμα γεμίζει την άσφαλτο, και σαν να προέρχεται από αυτήν... είναι η εικόνα ενός ανθρώπου, ναι. Είναι ξαπλωμένος κάτω, και πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, να ουρλιάζει....

Κοίτα ρε μαλάκα!!!! Κοίτα!!! Άκου την καρδιά σου, μα βλέπε και τα μάτια σου!!!!!!
Κοίταααααααααα!!!!!!!!!!!



Να προσέχεις πάντα, να θεωρείς ότι πίσω από τα 10 κι όλας μέτρα, μπορεί να παραμονεύει το χειρότερο. Μην θεωρείς ότι έχεις προτεραιότητα οπουδήποτε, δεν έχει νόημα να βρεις το δίκιο σου, άμα έχεις καταστρέψει τη ζωή σου, έχεις μείνεις παράλυτος, ή δεν ζεις πια.

Ότι και να βασανίζει το μυαλό σου, στο δρόμο πρέπει να είσαι καθαρός, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή, παρά μόνο αυτό που αγκαλιάζουν τα δυο σου πόδια με αγαλίαση, κι αυτό που σφίγγουν τα χέρια με χαρά, για να σε φέρουν στο σπίτι σου και στους αγαπημένους σου, όπως ακριβώς σε θυμούνταν πριν.

Το κράνος από μόνο του, δεν είναι ασπίδα ζωής... μάθε να κοιτάζεις πιο πέρα από τα 10 μέτρα.

Κάποιοι σε αγαπάνε και θέλουν να σου πουν καλημέρα.

:sun: :sun: :sun:


Καλησπέρα φίλε μου και σε σένα!:wave2:

[siakattackj]

Άλκη....


Έχεις δώσει ρέστα ρε άνθρωπε!!!
Τι κείμενο είναι αυτό?
Απίστευτο.......
Μπράβο.....
Μόνο ουσία....
Εύγε.......

[iwantaroad]

eimai neos odigos... dld para poli neos...
oute mia evdomada den exei klisei i mixani(Hornet 250) sta xeria mou...
imoun volta prin liges ores se enan paraliako dromo opou perase apo dipla mou mia mixani pou isa-isa tin katalava...
ego pigena peripou me 60-70 xiliometra...
pragmatika ennoiosa ton aera tis pano mou...
panikovlithika arketa k mexri na sineltho ena autokinito petaxtike apo ena steno...
i mixani epese pano tou kai kollise mesa sto autokinito ,k o anavatis eksfentontistike sto dromo..
stamatisa grigora giati tha xtipousa sto mprostino autokinito to opoio kokkalose..
katevika apo ti mixani k pira amesos tilefono to nosokomeio..
eutixos to eixan idi eidopoiisei prin apo mena...
kathe vima pou ekana pros to atuxima itan toso vasanistiko akouga tin kardia mou na xtipaei poli entona ..imoun etoimos na lipothimiso k elega se kathe mou vima <<MA GIATI RE GMT!!!>>
otan irthe to asthenoforo pire ton motosikletisti k efige grigora ..apo oti akousa kati ipan gia esoteriki aimoragia k meta apo ligi ora mathame oti -------...
piga me tin mixani tremamenos se ena parko na katso.. se olo ton dromo fovomoun toso poli ...
ekatsa sto pagkaki k anapsa ena tsigaro mipos iremiso ligo...
pragmatika exo toso pathos gia tis mixanes omos skeftika na min ksanaodigiso... i empeiria mou stous dromous einai poli mikri opos k i ilikia mou (se ligo tha gino 19 xronon)..
omos otan xanetai mia zoi mprosta sta matia sou...einai poli poli periergo sinaisthima..
re gmt perissotero mualo exo ego apo 27 xronon palikari?? giati etrexe?? den iksere ton kindino?? giati exoun valei ta simata?? gia diakosmisi??
tosa <<""giati"">> ,epeidi kapoioi odigoi eite me mixanes eite me autokinita nomizoun oti einai to kentro tou kosmou...
otan ginetai ena tetoio atuxima den xanei ti zoi tou mono autos pou exei amesi emploki me auto ...
alla k kapoioi alloi anthropoi pou mporei kata tuxi na itan ekeini ti stigmi kapou konta...
Prosexete ligo stous dromous... Den einai paixnidi sto PC... distixos an pethaneis den exeis alli zoi...
:sad: :sad: :sad: :sad:

[DimChios]

Αρχικά δημιουργήθηκε από iwantaroad
eimai neos odigos... dld para poli neos...
oute mia evdomada den exei klisei i mixani(Hornet 250) sta xeria mou...
imoun volta prin liges ores se enan paraliako dromo opou perase apo dipla mou mia mixani pou isa-isa tin katalava...
ego pigena peripou me 60-70 xiliometra...
pragmatika ennoiosa ton aera tis pano mou...
panikovlithika arketa k mexri na sineltho ena autokinito petaxtike apo ena steno...
i mixani epese pano tou kai kollise mesa sto autokinito ,k o anavatis eksfentontistike sto dromo..
stamatisa grigora giati tha xtipousa sto mprostino autokinito to opoio kokkalose..
katevika apo ti mixani k pira amesos tilefono to nosokomeio..
eutixos to eixan idi eidopoiisei prin apo mena...
kathe vima pou ekana pros to atuxima itan toso vasanistiko akouga tin kardia mou na xtipaei poli entona ..imoun etoimos na lipothimiso k elega se kathe mou vima <<MA GIATI RE GMT!!!>>
otan irthe to asthenoforo pire ton motosikletisti k efige grigora ..apo oti akousa kati ipan gia esoteriki aimoragia k meta apo ligi ora mathame oti -------...
piga me tin mixani tremamenos se ena parko na katso.. se olo ton dromo fovomoun toso poli ...
ekatsa sto pagkaki k anapsa ena tsigaro mipos iremiso ligo...
pragmatika exo toso pathos gia tis mixanes omos skeftika na min ksanaodigiso... i empeiria mou stous dromous einai poli mikri opos k i ilikia mou (se ligo tha gino 19 xronon)..
omos otan xanetai mia zoi mprosta sta matia sou...einai poli poli periergo sinaisthima..
re gmt perissotero mualo exo ego apo 27 xronon palikari?? giati etrexe?? den iksere ton kindino?? giati exoun valei ta simata?? gia diakosmisi??
tosa <<""giati"">> ,epeidi kapoioi odigoi eite me mixanes eite me autokinita nomizoun oti einai to kentro tou kosmou...
otan ginetai ena tetoio atuxima den xanei ti zoi tou mono autos pou exei amesi emploki me auto ...
alla k kapoioi alloi anthropoi pou mporei kata tuxi na itan ekeini ti stigmi kapou konta...
Prosexete ligo stous dromous... Den einai paixnidi sto PC... distixos an pethaneis den exeis alli zoi...
:sad: :sad: :sad: :sad:


:sad:

File mou λυπαμαι γι αυτη την εμπειρια που εζησες!
Λυπαμαι και για το παληκαρι ασφαλως!

Θα σου πω ομως κατι! Κρανος φοραγε? Επειδη δεν το αναφερεις φανταζομαι πως οχι! Αν το φοραγε το πιθανοτερο ειναι πως δε θα ειχε την καταληξη αυτη η ιστορια!
Παμε παρακατω!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ στο χωρο που μπηκες θα ακους πολλα τετοια!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ!
Φροντιζε πάντα εσυ να εισαι οκ απο εξοπλισμο! Τουλαχιστον αυτο!
Ολοι τρεχουμε καποιοες φορες! Ολοι θα κανουμε μαλακια, καποιοι ισως και να παρανομησουν ελεγχομενα οπως λενε :yuck:

Φροντιζε να εισαι παντα σωστα εξοπλισμενος! Παντα το νου σου στην οδηγηση! Παντα να κοιτάς μπροστά και να προβλέπεις!

Πάντα, πάντα....

Εισαι καινουριος οπως λες! Σου ευχομαι να γερασεις και ακομα να οδηγας! Να χαρεις την τωρινη μοτο και τις επόμενες!
Οι στραβες που ισως σου τυχουν απλως να σε επαναφερουν και να σε κανουν πιο καλο και συνετο οδηγο!

Όλοι μας λιγο πολυ εχουμε χασει καποιον δικο μας, ταρακουνηθηκαμε αλλα συνεχιζουμε!

ΚΑΛΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ!

:wave2:

[apav]

:a10:

[Tpap]

αλκη, to the bone φιλε!!!

[karneadis]

Με το που διάβασα τις πρώτες 2 γράμμες ή για να είμαι ειλικρινής τις πρώτες 2 λέξεις, μού ήρθαν στο μυαλό οι παρακάτω στίχοι... Το ξέρω είναι λίγο μεγάλο αλλά ή το παραθέτεις όλο ή καθόλου...

"Προάστια" (Στ3ρ3ο ν0βα)

Σάββατο απόγευμα σε μια πλατεία
στριφογυρνάς χωρίς να δίνεις σημασία
σκέφτεσαι μόνο ένα τυχαίο συνδυασμό
από αριθμούς για ένα σύστημα ΠΡΟ-ΠΟ
κι ένα λαχείο στην πίσω τσέπη κολλημένο
που η τύχη το 'φερε να μείνει πεταμένο
ένας ρυθμός στριφογυρνά στο μυαλό σου
σαν ένα ποδήλατο στη μέση του δρόμου
έπαιξες κι έχασες μα κάποια μέρα θα καταλάβεις
πως όταν ο κόσμος μένει ίδιος πρέπει εσύ ν' αλλάζεις
να προκαλείς, να γελάς, έχοντας ψηλά το κεφάλι
δυνάμωσε το μπάσο, νιώσε το σώμα σου πάλι
κοίταξε γύρω σου, καμιά ευχαρίστηση δεν είναι τζάμπα
μην είσαι ανίδεος, θα σε περνάνε για μαλάκα
δεν κάνω τον έξυπνο, αν θέλεις βγάλε με από 'δώ
το μόνο που θέλω είναι αγάπη, ειρήνη, σεβασμό
χιλιάδες βλάκες διαστρεβλώνουν την αλήθεια
δεν υπερασπίζονται κανένα και ζουν στα παραμύθια
κοίταξε, ο ήλιος αρχίζει να δύει
δε θα χαθούμε, ένας δρόμος ανοίγει
έι, σε σένα μιλάω, δείξε μας το πιο καλό σου σημάδι
κι έλα μαζί μας γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ

Σάββατο βράδυ σ' ένα κλαμπ στο χάος
κοιτάς τον κόσμο που χορεύει και τον κόσμο που δουλεύει
ένας φίλος σου περνάει, χαιρετάει και φεύγει
δεν υπάρχει νόημα, ο ρυθμός ανεβαίνει
υπάρχει μόνο το κορμί σου και κάμποσοι άλλοι
τυχαίες σχέσεις που συμπίπτουν γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ σε μια γωνία
σκέφτεσαι τι είναι αυτό που έχει πιο μεγάλη σημασία
η θέση των άστρων ή η παγκόσμια ιστορία
ένας μεγάλος έρωτας ή μια απλή συνουσία
πιο τρελός κόσμος δε θα μπορούσε να υπάρξει
δες τους πλούσιους, τους μεσαίους, την εργατική τάξη
σε χτυπάνε και νομίζεις πως χτυπιέσαι όταν χορεύεις
γύρνα και χτύπα τους με όλα αυτά που εσύ πιστεύεις
αυτή είναι μια αιτία να μπορείς να γελάς
ή απλά κάποιοι στίχοι να μπορείς να τραγουδάς
δες την ψυχή μου, είναι τόσο πεινασμένη
σαν μια τίγρη που είναι στο κλουβί κλεισμένη
κοίταξε, η ζωή μάς ανήκει
δε θα χαθούμε γιατί ένας δρόμος ανοίγει
έι, σε σένα μιλάω, δείξε μας το πιο καλό σου σημάδι
κι έλα μαζί μου γιατί είναι Σάββατο βράδυ
Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ

Σάββατο νύχτα στο ρολόι στην πλατεία
παραμένεις μια ζωή στην αλητεία
μ' ένα σκύλο που γαβγίζει όποιον περάσει
αυτό είναι το τίποτα, κι εκεί του λεωφορείου η στάση
άκου το χρόνο, τικ τακ, όταν περνάει πώς νιώθει
όταν εσύ ονειρεύεσαι, η αγάπη πέφτει σαν χιόνι
σαν μια ιστορία όπου κι οι δυο είμαστε χαμένοι
χαμένοι στο διάστημα, μα ποτέ χωρισμένοι
τυλιγμένοι κι οι δυο στο δικό μου παλτό
μέχρι το σπίτι σου, κι εκεί σ' ένα στρώμα διπλό
δύναμη τ' ουρανού, δύναμη της αγάπης
ελευθερία στην έκφραση, ζωή δίχως τάξεις
δες τι αργά που ο ήλιος ανεβαίνει
κι αυτό που ήθελα να γίνει πόσο ξεμακραίνει
δες την πρωινή δροσιά πάνω στα φύλλα
μέσα στα μάτια μου τοπία ακατοίκητα
δώσ' μου την αγάπη σου για να πετάξω
δώσ' μου ένα άλλο κόσμο να ζήσω, να πεθάνω
δώσ' τη χαρά σ' αυτούς που πονάνε
στ' αδέρφια μου, σ' όσους δε βρίσκουν αιτία να γελάνε
έι, σε σένα μιλάω
έλα να φύγουμε μαζί γιατί είναι Κυριακή πρωί
Κυριακή πρωί, Κυριακή πρωί

[dimr1]

Εξαιρετικός

[jimmis5]

Ωραιο το κειμενο με εκανε να σκεφτομαι ολα τα φαναρια και τις διασταυρωσεις που περασα σημερα αλλα και αλλες μερες.Να σε καλα φιλε:a18: :a23:

[booktsio]

Ωραίο κείμενο, μπράβο!!!
Το νου μας να έχουμε και να διπλοσκεφτόμαστε, με δικυκλο ή με αυτοκίνητο.


:a18:
:a19:

[Mafiozos]

Φιλε σ`ευχαρηστω πολυ..Καμια φορα ξεχναμε κι`ας εχουμε παθει για να μαθουμε.Σ`ευχαρηστω ξανα,γιατι αυτα που εγραψες τα ακουσε η ψυχη μου.Να εισαι παντα καλα. :a19:

[Kavlof]

sugxaritiria!!!

[mevi]

Να προσέχεις πάντα, να θεωρείς ότι πίσω από τα 10 κι όλας μέτρα, μπορεί να παραμονεύει το χειρότερο. Μην θεωρείς ότι έχεις προτεραιότητα οπουδήποτε, δεν έχει νόημα να βρεις το δίκιο σου, άμα έχεις καταστρέψει τη ζωή σου, έχεις μείνεις παράλυτος, ή δεν ζεις πια.

Ότι και να βασανίζει το μυαλό σου, στο δρόμο πρέπει να είσαι καθαρός, σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή, παρά μόνο αυτό που αγκαλιάζουν τα δυο σου πόδια με αγαλίαση, κι αυτό που σφίγγουν τα χέρια με χαρά, για να σε φέρουν στο σπίτι σου και στους αγαπημένους σου, όπως ακριβώς σε θυμούνταν πριν.

Το κράνος από μόνο του, δεν είναι ασπίδα ζωής... μάθε να κοιτάζεις πιο πέρα από τα 10 μέτρα.

Κάποιοι σε αγαπάνε και θέλουν να σου πουν καλημέρα.



Είναι η 4η μέρα οδήγησης μου.....ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.

[road spirit]

Αρχικά δημιουργήθηκε από mevi
Είναι η 4η μέρα οδήγησης μου.....ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.

ξεκίνα διάβασμα:

http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=74608

http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=78781



:wave2:

[soksok]

Απίστευτο post φίλε Άλκη! Συγχαρητήρια!!!!

Μακάρι να έχουμε πάντα μυαλό στο κεφάλι μας και να ήμαστε προσεκτικοί! Βέβαια είναι και ο αστάθμητος παράγοντας του ΜΑΛΑΚΑ μεθυσμένου από το απένταντι ρέυμα, αλλά τι να κάνεις... Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα!