road spirit
16/11/2006, 14:24
ανάγ-νωσμα (δεν χώρεσε και κόπηκε :)
Χτύπησε το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Στέλιος.
- «ρε συ, τελικά οι άλλοι κανόνισαν με τη λέσχη «Extreme Superbike Riders», θα πάνε πίστα το σκ, έχει 2μερο τρακντει. Τι λες? Ψήνεσαι?»
- Αυτό το σκ? Δεν ξέρω ρε γαμώτι μου
- Έλα μωρέ, πάμε στο τρακντει, εχω πολύ καιρό να μπω σε αυτή τη πίστα. Εξ’ άλλου το επόμενο σκ θα πάμε μοτοΤζιΠι, το παρ’ άλλο έχει WSBK, έχουμε πολύ πράμα να δούμε.
- Ναι μωρέ έχεις δίκιο, εντάξει μέσα. Θα ετοιμάσεις εσύ το τρείλερ, θα κλείσω εγώ ξενοδοχείο κλπ, εντάξει?
- Ε, μιας και θα κανονίσεις ξενοδοχείο, δεν βγάζεις τώρα και τα εισιτήρια για Κρήτη και κανόνισε και τη διαμονή, και για τους δυο αγώνες ε? εγώ πήζω και δεν προλαβαίνω
- ντάξ, άστο πάνω μου
Ήταν ένας πολύ σούπερ μήνας λοιπόν, 3 σκ στη σειρά γεμάτα πίστα.
Το 1ο, πήγαμε στο τρακντει της λέσχης στη πίστα της Καλαμάτας. Όντως, είχαμε πολύ καιρό να μπούμε σε αυτήν τη πίστα, και μας έκανε καλό που την ξαναθυμηθήκαμε. Γρήγορη πίστα, όχι τόσο τεχνική, αλλά επειδή ακριβώς έχει πολλές γρήγορες στροφές που μαζεύεις αρκετά χλμ, θέλει «χέρια» για να την πάς καλά. Έχει την πιο γρήγορη στροφή από όλες τις άλλες πίστες, η Κ8, μια αριστερή που στην είσοδο έχεις καμιά 100άρα και καταλήγεις στην έξοδο να βγαίνεις με πάνω από 180…σούπερ.
Το επόμενο σκ, κατεβήκαμε Κρήτη, στην πιστάρα των Γουβών, λίγο έξω από το Ηράκλειο. Πανικός! Ήταν η 4η συνεχόμενη χρονιά πλέον που αγώνας ΜοτοΤζιΠι ερχόταν στη Κρήτη, χαμός ρε! Τρελός κόσμος, πάνω από 100.000 πρέπει να μαζεύτηκαν μόνο την ημέρα του αγώνα, να μην σκεφτώ και τα δοκιμαστικά. Μας στεναχώρησε λίγο βέβαια που ο δικός μας, ο Μιχάλης Τούμπανος Τρακοσαρίζης έχασε στο νήμα από τον Vale junior, αλλά εν πειράζει, είναι ακόμα στο παιχνίδι του τίτλου. Vale junior, τι θυμήθηκα τώρα! 2006 ήταν? Ναι, ναι, τότε που ο πατέρας του έχασε το τίτλο στο τελευταίο αγώνα από ένα γκαβό αμερικάνο, τη τελευταία χρονιά που έτρεχαν κάτι σούργελα χιλιάρια. To 'χα δει σε ντοκιμαντερ, χεχε, πω ρε πλάκα είχε…
Και ενώ ακόμα δεν είχαμε χορτάσει από αυτόν το αγώνα, το 3ο σκ, πήγαμε να δουμε τα WSBK, στα μέγαρα. Μλκ! Αυτά τα ντουκατι με τον V8 πάνε μαμιώντας! Άπιαστα λέμε… Πιάσαμε συζήτηση και με κάτι ηλικιωμένους, μας έλεγαν πως στις μέρες τους η πίστα των μεγάρων ήτανε λέει κατι σαν καρτοδρόμιο, χάλια σκέτα. Ακου να δεις! Πάντως εμείς από οσο την θυμόμαστε, πιστάρα είναι που κάθε χρόνο τρέχουν οι παγκόσμιοι σουπερbikers… Λένε μάλιστα ότι ίσως του χρόνου κάνουν αλλαξοκωλιά με κρήτη, ξέρεις…να έρθουν μεγαρα το μοτοΤζιΠι και να πάνε κάτω τα WSBK
Τεσπα, αυτά τα ολίγα. Άντε, γιατί έχω να ετοιμαστώ, πάμε εκδρομούλα αύριο Σέρρες, για το τελευταίο τρακντει της σεζόν (μπαίνει χειμώνας λέμε). Τυχεροί είμαστε τελικά ρε…ο πατέρας μου έλεγε ότι στα νιάτα του, και αυτή η πίστα ήταν μικρή γυρω στα 3 χλμ, τη γυρνούσε στο 1,36, δεν είχε υποδομές και έτσι…
Χτύπησε το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Στέλιος.
- «ρε συ, τελικά οι άλλοι κανόνισαν με τη λέσχη «Extreme Superbike Riders», θα πάνε πίστα το σκ, έχει 2μερο τρακντει. Τι λες? Ψήνεσαι?»
- Αυτό το σκ? Δεν ξέρω ρε γαμώτι μου
- Έλα μωρέ, πάμε στο τρακντει, εχω πολύ καιρό να μπω σε αυτή τη πίστα. Εξ’ άλλου το επόμενο σκ θα πάμε μοτοΤζιΠι, το παρ’ άλλο έχει WSBK, έχουμε πολύ πράμα να δούμε.
- Ναι μωρέ έχεις δίκιο, εντάξει μέσα. Θα ετοιμάσεις εσύ το τρείλερ, θα κλείσω εγώ ξενοδοχείο κλπ, εντάξει?
- Ε, μιας και θα κανονίσεις ξενοδοχείο, δεν βγάζεις τώρα και τα εισιτήρια για Κρήτη και κανόνισε και τη διαμονή, και για τους δυο αγώνες ε? εγώ πήζω και δεν προλαβαίνω
- ντάξ, άστο πάνω μου
Ήταν ένας πολύ σούπερ μήνας λοιπόν, 3 σκ στη σειρά γεμάτα πίστα.
Το 1ο, πήγαμε στο τρακντει της λέσχης στη πίστα της Καλαμάτας. Όντως, είχαμε πολύ καιρό να μπούμε σε αυτήν τη πίστα, και μας έκανε καλό που την ξαναθυμηθήκαμε. Γρήγορη πίστα, όχι τόσο τεχνική, αλλά επειδή ακριβώς έχει πολλές γρήγορες στροφές που μαζεύεις αρκετά χλμ, θέλει «χέρια» για να την πάς καλά. Έχει την πιο γρήγορη στροφή από όλες τις άλλες πίστες, η Κ8, μια αριστερή που στην είσοδο έχεις καμιά 100άρα και καταλήγεις στην έξοδο να βγαίνεις με πάνω από 180…σούπερ.
Το επόμενο σκ, κατεβήκαμε Κρήτη, στην πιστάρα των Γουβών, λίγο έξω από το Ηράκλειο. Πανικός! Ήταν η 4η συνεχόμενη χρονιά πλέον που αγώνας ΜοτοΤζιΠι ερχόταν στη Κρήτη, χαμός ρε! Τρελός κόσμος, πάνω από 100.000 πρέπει να μαζεύτηκαν μόνο την ημέρα του αγώνα, να μην σκεφτώ και τα δοκιμαστικά. Μας στεναχώρησε λίγο βέβαια που ο δικός μας, ο Μιχάλης Τούμπανος Τρακοσαρίζης έχασε στο νήμα από τον Vale junior, αλλά εν πειράζει, είναι ακόμα στο παιχνίδι του τίτλου. Vale junior, τι θυμήθηκα τώρα! 2006 ήταν? Ναι, ναι, τότε που ο πατέρας του έχασε το τίτλο στο τελευταίο αγώνα από ένα γκαβό αμερικάνο, τη τελευταία χρονιά που έτρεχαν κάτι σούργελα χιλιάρια. To 'χα δει σε ντοκιμαντερ, χεχε, πω ρε πλάκα είχε…
Και ενώ ακόμα δεν είχαμε χορτάσει από αυτόν το αγώνα, το 3ο σκ, πήγαμε να δουμε τα WSBK, στα μέγαρα. Μλκ! Αυτά τα ντουκατι με τον V8 πάνε μαμιώντας! Άπιαστα λέμε… Πιάσαμε συζήτηση και με κάτι ηλικιωμένους, μας έλεγαν πως στις μέρες τους η πίστα των μεγάρων ήτανε λέει κατι σαν καρτοδρόμιο, χάλια σκέτα. Ακου να δεις! Πάντως εμείς από οσο την θυμόμαστε, πιστάρα είναι που κάθε χρόνο τρέχουν οι παγκόσμιοι σουπερbikers… Λένε μάλιστα ότι ίσως του χρόνου κάνουν αλλαξοκωλιά με κρήτη, ξέρεις…να έρθουν μεγαρα το μοτοΤζιΠι και να πάνε κάτω τα WSBK
Τεσπα, αυτά τα ολίγα. Άντε, γιατί έχω να ετοιμαστώ, πάμε εκδρομούλα αύριο Σέρρες, για το τελευταίο τρακντει της σεζόν (μπαίνει χειμώνας λέμε). Τυχεροί είμαστε τελικά ρε…ο πατέρας μου έλεγε ότι στα νιάτα του, και αυτή η πίστα ήταν μικρή γυρω στα 3 χλμ, τη γυρνούσε στο 1,36, δεν είχε υποδομές και έτσι…