"Natural" Disaster

[kachius]

***ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ***

Θέλω να το μοιραστώ με κάποιον....αλλά θα είναι άδικο για αυτόν


Χτες το πρωί βρέθηκε ο γάτος μου...
Έλειπε από προχτές το βράδυ. Πολύ σπάνια δεν εμφανίζεται μέσα σε 15-24 ώρες το πολύ.
Τον ψάξαμε χτες το πρωί.
Τον βρήκαν όταν ήμουν στη δουλειά.
Στο απέναντι οικόπεδο που σύχναζε. Στο απέναντι ή στο διπλανό ήταν πάντα.
Δεν πήγαινε πιο μακριά. Όταν τον φώναζα ερχόταν.
Με πήραν τηλέφωνο. "Τον βρήκα". Πάγωσα. Όσο παγωμένος ήταν και αυτός.

Δεν παίζουν φόλες στη γειτονιά. Υπάρχουν πολλές αδέσποτες γάτες.
Μόλις είχε κλείσει χρόνο. "Δε δικαιολογείται θάνατος από φυσικά αίτια σε αυτή την ηλικία"
είπε ο κτηνίατρος. "Αν ήταν άρρωστος θα το ξέρατε".
Δεν ήταν χτυπημένος, ούτε γράσα ούτε ροδιές...το άσπρο τρίχωμά του καθαρό όπως πάντα
έτοιμο να το πλυμμηρίσεις με χάδια και να σου γουργουρίζει με τις ώρες.
Επιπλέον ήταν γύρω στα τρία μέτρα από το δρόμο και αρκετά μεγαλοσωμος για να
τον "πέταξε" αυτοκίνητο τόσο μακρυά...

Απ'την άλλη, είχε λέει σάλια...ένδειξη φόλας....
Και ήταν τόσο κοινωνικός ο χαζούλης...εμπιστευόταν όλους τους..."ανθρώπους"...

Χτες το απόγευμα έθαψαν το γάτο μου...
Δεν πρόλαβα να τον χαιρετίσω' παρά μόνο προχτές το βράδυ με την υπόσχεση
ότι θα γύρναγε νωρίς να κοιμηθούμε αγκαλιά...να γκρινιάξει η Άννα που ανεβαίνει
στο κρεβάτι και έχει και το θράσος να έρχεται στα μαξιλιάρια ανάμεσά μας
και γουργουρίζει ικανοποιημένος μέσα στη μούρη μας....

Δεν τον έθαψα εγώ....δεν τον είδα καν πεθαμένο....
Δεν το έχω πιστέψει ακόμα...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα μου ξαναγκρινιάξει...
δε θα μου φωνάξει να του ανοίξω τη βρύση να πιει νερό
δε θα μου φωνάξει να κάτσω για να έρθει πάνω μου

Δε θα ξαναέρθει τρέχοντας όταν ακούσει τη μηχανή να μπούμε μαζί στο σπίτι

Δε ξέρω σίγουρα -και ποτέ δε θα μάθω- από τί πέθανε τελικά...
Την τόσο ήσυχη και "καλή" γειτονιά μου τη σιχάθηκα...

[kachius]

its been a long cold winter without you
i've been crying on the inside over you
just slipped through my fingers as life turned away
its been a long cold winter since that day

its hard to find
hard to find
hard to find the strength now but i try
and I don't want to
don't want to
don't want to speak now
of what's gone by
Cos no matter what i say
no matter what i do
i cant change what happened
No matter what i say
no matter what i do
i cant change what happened

You just slipped through my fingers
and i feel so ashamed
You just slipped through my fingers
and i have paid

Cos no matter what i say
no matter what i do
i cant change what happened
No matter what i say
no matter what i do
i cant change what happened
no no I can't change

just slipped through my fingers
and i feel so ashamed
You just slipped through my fingers
and i have paid.


ANATHEMA

[dirtbird]

:( :( :(

[hidefnick]

Ολες οι γειτονιές είναι έτσι φίλε......:( :( :(

[mike1821]

Όχι ο Ozzy ρε σειρά!!!

:( :(

[Gandalf dr685sm]

όλα τα ζώα , και το δέσιμο μας με αυτά είναι τέτοιο που μας πληγώνει όταν τα χάνουμε απο κοντά μας.

Πρόσφατα πέθαναν δύο σκύλοι μου, με διαφορά ενός χρόνου ο ένας με τον άλλο και οι πληγές είναι αρκετές.

Φάρμακο για να το ξεπεράσεις (οχι να το ξεχάσεις) είναι να πάρεις ενα άλλο που κάθεται στο κλουβί της Φιλοζωϊκής και περιμένει κάποιον/α να το πάρει για να μην πάει για ευθανασία.

Θα είναι τυχερό να δοκιμάσει στοργή και φροντίδα απο ανθρώπους που μόνο φόβο και πόνο προκαλόύν στα περισσότερα.


Καλημέρα... και μην κάθεσαι... ΄πήγαινε τώρα... σε περιμένει.


Gandalf

[kachius]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
όλα τα ζώα , και το δέσιμο μας με αυτά είναι τέτοιο που μας πληγώνει όταν τα χάνουμε απο κοντά μας.

Πρόσφατα πέθαναν δύο σκύλοι μου, με διαφορά ενός χρόνου ο ένας με τον άλλο και οι πληγές είναι αρκετές.

Φάρμακο για να το ξεπεράσεις (οχι να το ξεχάσεις) είναι να πάρεις ενα άλλο που κάθεται στο κλουβί της Φιλοζωϊκής και περιμένει κάποιον/α να το πάρει για να μην πάει για ευθανασία.

Θα είναι τυχερό να δοκιμάσει στοργή και φροντίδα απο ανθρώπους που μόνο φόβο και πόνο προκαλόύν στα περισσότερα.


Καλημέρα... και μην κάθεσαι... ΄πήγαινε τώρα... σε περιμένει.


Gandalf

Έχω άλλη μια γάτα -5 χρονών- είναι πιο "έξυπνη" αυτη...ούτε εμάς δεν πλησιάζει καλά καλά...
και ένα ποντίκι...

Ο φιλαράκος του ozzy* μου ετοιμάζεται από εξώ-γατο να μπει παραμέσα...
Η κίρκη* πάντως ήταν πολύ αναστατωμένη χτες. Και ο εξώγατος θέλει -για πρώτη φορά
στους 2 μήνες που μας κάνει παρέα- να μπει μέσα...


*κίρκη=η "έξυπνη"
*ozzy=από το μάγο του Οζ...


Να'στε καλά παιδιά...
Η λύση μάλλον είναι ένα σπίτι τουλάχιστον 200 μέτρα μακρυά προς κάθε κατεύθυνση
από τα "ζώα"

Άσχετη-σχετική παράκληση: Μην "τρέχετε" στα στενά! Εκτός από παιδιά (που φαίνονται πιο
εύκολα) υπάρχουν και άλλα ζώα...

[Gandalf dr685sm]

Αφού έχεις και άλλα, επικέντρωσε την αγάπη σου σε αυτά.

Για το απόσταση που είπες... ΕΧΕΙΣ 110% ΔΙΚΙΟ...

Για αυτό σε όσους με ρωτάνε , γιατί μένεις εδώ που το πιο κοντινό σπίτι είναι 1ΚΜ μακριά;... τους απαντώ ... για να ζώ "ανθρώπινα" σε όλες τις παραμέτρους.


Gandalf

[kaps]

Δυστυχώς όλα τα ζωάκια που έτυχαν και πέρασαν από τη ζωή μου (όλα μαζεμένα σε άθλια κατάσταση από το δρόμο και την άσφαλτο) δεν αξιώθηκα ένα να δω να πεθαίνει στα χέρια μου από φυσικά αίτια . Το τελευταίο (κόκερ σπρίγκελ σπάνιελ)που το είχα βρει Δεκέμβριο του 1998 χαμένο πεινασμένο και ετοιμοθάνατο έξω από το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου , το περιμάζεψα του βγάλαμε το κόκκαλο από κοτόπουλο που είχε σφηνωθεί στη σιαγόνα του και δεν το άφηνε ούτε νερό να πιεί (για αυτό το λόγο το άφησαν τα αφεντικά του ώστε να πεθάνει μαρτυρικά στο δρόμο ) κάποια νύχτα του Μάρτη του 2006 ξεγλύστρισε για την ανάγκη του έξω από τη πόρτα του κήπου και δεν ξαναφάνηκε . Δυστυχώς ....:( Τώρα πια έχω βάλει τη κόρη μου κάτω να της πάρω ένα πιθηκάκι μικρό μιας και στο παρελθόν είχα (το μόνο που δεν βρήκα στο δρόμο,αααα και κάποιους χαμαιλέοντες που μου τους έφεραν τότε 1980 κάτι από το Μαρόκο ) .

[kachius]

Εγώ είχα μία γάτα 14 χρόνια...παραπάνω από τη μισή ζωή μου τότε...
Είχε πεθάνει από καρδιά απολύτως φυσιολογικά παρόλο που τότε ήμουν
σε άλλη γειτονιά όπου οι "καλοί" γείτονες φρόντιζαν να ανανεώνουν τα αδέσποτα
κάθε χρόνο...έτσι...για να μην τα βαριόμαστε :( :mad: :sad: :sad:

Γι'αυτό λοιπόν εκεί που είμαι τώρα που ήταν φαινομενικά ήσυχα
είχα ψηθεί ότι θα τον είχα τον μικρό μου πολλά χρόνια ακόμα :sad: :sad:

[gojakla]

:( :( :(

[Atsatsos]

kaps για τα εξωτικά ζώα που λες, δε συμφωνώ γιατί έτσι προωθείς την αιχμαλωσία τους.
Σαν τις γούνες κάτι.

[SPORAKIAS]

:( :sad: ....λυπαμε πολυ....

κουραγιο..μονο...

[tsoukas77]

Κουραγιο φιλε μου...Να θυμασαι οτι περασε καλα μαζι σου και ηταν ευτυχης...

Οπως προαναφερθηκε,καπου σε περιμενει ενα ζωακι να του προσφερεις την αγαπη που προσεφερες και στον γατο σου...


ΥΓ.Μας γαμ*σες την ψυχολογια...

[kaps]

Οχι βρε Atsatos..Σιγά μη με παρουσιάσεις σε λίγο και ζωέμπορα της Αθηνάς. Απλά η αδερφή μου αεροσυνοδός στο επάγγελμα γυρνώντας μια φορά από Μαρόκο , κάποια φιλη της της έδωσε τους χαμαιλέοντες (ήταν θηλυκό και αρσενικό) . Επειδή ταξίδευε συνεχώς μου τα πάσαρε.Το κλίμα βέβαια του Πειραιά που έμενα τότε δεν τα ευννόησα και αποδήμησαν οσονούπω εις κύριον. Το πιθηκάκι που το έλεγα ζουλού το είχε φέρει στον πατέρα μου φίλος καπετάνιος επειδή του το έιχε πασάρει έγχρωμος κάπου στην Αφρική έτσι γιανα τον ευχαριστήσει. Για να μην καταλάξει όπως μου είπε σε κανένα λιμάνι ναυαγός επειδή τότε απαγορευότανε δια ροπάλου η εισγωγη εξωτικών ζώων άνευ χαρτιών μου το έφερε μέσα σε ένα καλάθι . Τι να το κάνω το κακομοίρη ;Από τη ζούγκλα της Αφρικής στη ζούγκλα του Πειραιά . ΕΕΕ το κράτησα μέχρι που μια μέρα έπρεπε να φύγω εξωτερικό το άφησα σε ένα φίλο και όταν γύρισα μου είπε πως τον πάτησε ένα αμάξι κάποια στιγμή που του ξέφυγε από την προσοχή του . Είμαι για να ξέρεις κάθετα αντίθετος σε κάθε είδους ανθρώπινη δραστηίότητα που προασβάλλει την αξιοπρέπεια κα΄θε ζωής στη φύση . Εδώ κάθε εβδομάδα στα ψώνια για τα 2 παιδιά μου συγκαταλέγω στις δαπάνες και γατοτροφές για δύο γατάκια (μάνα και κόρη) που έχω υιοθετήσει στη Λυκόβρυση όπου μένω .

[Alx 84]

:sad: :sad: :sad: :sad: :sad: :sad:

τι να πω... έχω δει μια φορά ένα γατάκι να ξεψυχά από φόλα και είναι φρικιαστικό :sad:


λυπάμαι πολυ για το γάτο σου (και τα ζωάκια που έχουν χάσει οι άλλοι με παρόμοιο τρόπο):sad:

[Atsatsos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από kaps
Οχι βρε Atsatos..Σιγά μη με παρουσιάσεις σε λίγο και ζωέμπορα της Αθηνάς. Απλά η αδερφή μου αεροσυνοδός στο επάγγελμα γυρνώντας μια φορά από Μαρόκο , κάποια φιλη της της έδωσε τους χαμαιλέοντες (ήταν θηλυκό και αρσενικό) . Επειδή ταξίδευε συνεχώς μου τα πάσαρε.Το κλίμα βέβαια του Πειραιά που έμενα τότε δεν τα ευννόησα και αποδήμησαν οσονούπω εις κύριον. Το πιθηκάκι που το έλεγα ζουλού το είχε φέρει στον πατέρα μου φίλος καπετάνιος επειδή του το έιχε πασάρει έγχρωμος κάπου στην Αφρική έτσι γιανα τον ευχαριστήσει. Για να μην καταλάξει όπως μου είπε σε κανένα λιμάνι ναυαγός επειδή τότε απαγορευότανε δια ροπάλου η εισγωγη εξωτικών ζώων άνευ χαρτιών μου το έφερε μέσα σε ένα καλάθι . Τι να το κάνω το κακομοίρη ;Από τη ζούγκλα της Αφρικής στη ζούγκλα του Πειραιά . ΕΕΕ το κράτησα μέχρι που μια μέρα έπρεπε να φύγω εξωτερικό το άφησα σε ένα φίλο και όταν γύρισα μου είπε πως τον πάτησε ένα αμάξι κάποια στιγμή που του ξέφυγε από την προσοχή του . Είμαι για να ξέρεις κάθετα αντίθετος σε κάθε είδους ανθρώπινη δραστηίότητα που προασβάλλει την αξιοπρέπεια κα΄θε ζωής στη φύση . Εδώ κάθε εβδομάδα στα ψώνια για τα 2 παιδιά μου συγκαταλέγω στις δαπάνες και γατοτροφές για δύο γατάκια (μάνα και κόρη) που έχω υιοθετήσει στη Λυκόβρυση όπου μένω .

Έτσι μάλιστα! Σόρρυ για την παρεξήγηση.
Μπράβο για τα γατάκια.

[Λεωνίδας]

:sad: :sad: :sad:
τα 'χω περάσει
:sad: :sad: :sad:

[gloum]

Και εμένα έχει φύγει ο σκύλος μου και ξέρω πολύ καλά το αίσθημα...Περαστικά σου φίλε:(

[o_gavros]

και γατάκι και σκύλο έχω δει να ξεψυχάει απο φόλα και ειλικρινά μαύριζε η καρδιά μου!
σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω στον "ανθρωπο" που επέφερε αυτόν τον πόνο σε αυτά τα πλάσματα και ποιό δικαστήριο θα με αθώωνε για τις πολύ χειρότερες πράξεις μου!
Έχω μουντάρει απο το λαιμό,θείο μου πρόσφατα εγχειρισμένο στην καρδιά επειδή κλώτσησε το σκυλάκι μας!
γαμώ την πουτάνα τους με τον κάθε υπάνθρωπο!

φίλε Κασιους έχω θάψει ως τώρα 3 σκυλιά (ένα αδέσποτο που είχε μαζέψει ο παππούς μου,ένα Βέλγο λυκόσκυλο και ένα κανισάκι).και τα 3 άφησαν τεράστιες πληγές μέσα μου αλλά και στα μέλη τις οικογενείας μου.
κάθε φορά έλεγα τέλος με τα ζωντανά!δεν γίνεται να αρρωσταίνουμε έτσι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.και ειλικρινά το εννοούσα,γιατί έβλεπα τη μάνα μου και τη γιαγιά μου στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού και φοβομουν μην πάθουν και αυτές τίποτα και τρέχουμε χειρότερα.

Ε,σε πληροφορώ πως δεν παίζει αυτό σαν άποψη!!!
απο τη στιγμή που αγαπάς ένα ζωντανό τόσο ώστε να το αφήνεις να σου σκαλίζει τη μούρη κάνωντας παιχνίδια όταν κοιμάστε στο ίδιο μαξιλάρι(έχω κοιμηθεί πιο πιτσιρίκος στο ίδιο κρεβάτι με το λυκόσκυλο),δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξαναπάρεις σκυλάκι/γατάκι ή ότι άλλο.
Όσο κι αν πονάμε με το χαμό τους,γιατί αναπόφευκτα γίνονται ισάξια μέλη στην οικογένεια,αν υπάρχει το "μικρόβιο" της αγάπης προς αυτά δεν παίζει να ζήσεις χωρίς την θετική παρουσία τους στο σπίτι.

[tai]

Έχω ‘ χαιρετίσει’ πολλούς φίλους και φίλες. (Γάτες-ους και σκύλους-ες.)
Πάντα είναι το ίδιο επώδυνο.
Δεν ξεχνάς ποτέ.
Αλλά ο πόνος μαλακώνει με την αγάπη που σου προσφέρουν τα άλλα.
Ας σου μείνει μια καλή ανάμνηση. :( :(

[catmaster]

Το 1999 εχασα τον μαξ , ενα γατο περση που λατρευα.Τον χτυπησε ενα ζωο με αεροβολο και τον αφησε στον τοπο το φουκαρα.Τον ειχα 12 χρονια αυτο το γατο.Ηταν και ασχημες εποχες για μενα και αυτο ηρθε και εδεσε.Δεν μπορεσα ποτε να καταλαβω τι ευχαριστηση παιρνει κανεις με το να πληγωνει τα ζωακια με τετοιους τροπους.....

Το 2001 οδηγωντας τη μηχανη χτυπησα μια φουκαριαρα αδεσποτη γατα που πεταχτηκε απο το πουθενα στη μεση του δρομου.Στην προσπαθεια μου να την αποφυγω εφαγα και εγω τη σαβουρα μου.Ευτυχως ηταν ζωντανη.Πηρα ενα κουβα απο ενα καταστημα διπλα και μια λινατσα και την πηγα σε ενα φιλο κτηνιατρο.Τελικα της ειχα σπασει το ποδι .Ηταν πεινασμενη και τρομαγμενη του θανατα η ερημη.Ηταν τοτε περιπου ενος ετους.

Την εχω εδω και εξι χρονια στο σπιτι και ειναι το πιο ειλικρινες ον που εχω συναντησει.Μονο αγαπη δινουν αυτα τα πλασματακια και για ανταλλαγμα το μονο που ζητουν ειναι ενα χαδι και λιγο φροντιδα.



Σου ευχομαι φιλε να μην ξαναστεναχωρηθεις ποτε για αδικο χαμο κατοικιδιου σου.
Αν υπαρχει παραδεισος για τα ζωα σιγουρα το δικο σου ειναι μεσα τωρα...