Ταξιδευτής
13/12/2006, 20:00
Απο το συναδελφικο φορουμ Motocikleta.gr, οπου το μελος HawkGT ειχε την ευγενη καλοσυνη να μεταφρασει το σχετικό κεφάλαιο από το βιβλίο "Sport Riding Techniques" του Nick Ienatsch (David Bull Publishing, 2003 - ISBN 1 893618 07 2).
http://www.motocikleta.gr/forum/viewtopic.php?t=2351&highlight=
Διαβαστε το... Πραγματικα αξιζει τον κοπο και ισως σωσει την ζωη σε καποιους απο μας...
Αφιερωμενο σε ολους οσους πιστευουν οτι οι δρομοι ειναι πιστες και μερη για να αποδειξουν τον ανδρισμο τους...
Η οδήγηση σε γκρουπ και ο Ρυθμός
Κοινοτοπίες που δεν είναι αρκετά κοινές
Χτυπάει το τηλέφωνό σου και κάποιος παλιός συμμαθητής σου, που ίσα ίσα τον θυμάσαι, σε προσκαλεί για μία γρήγορη βόλτα σε κάποιο καφέ γειτονικής πόλης. Αποφασίζεις να πας;
Πολλοί από σας δεν θα πήγαιναν. Έχετε όλοι πάει κάποια στιγμή βόλτα με αγνώστους και τις περισσότερες φορές η βόλτα εξελίχτηκε σε μια σειρά από ηλίθιες προσπεράσεις, μηδενικές αποστάσεις ασφαλείας, αψυχολόγητες σούζες και η γενικότερη αίσθηση ήταν ότι η καταστροφή παραμόνευε σε κάθε στροφή. Ίσως μάλιστα κάποια από αυτές τις ομαδικές αποδράσεις να τελείωσε στην άκρη του δρόμου, περιμένοντας το ασθενοφόρο ή/και την οδική βοήθεια να μαζέψει κάποιον από το γκρουπ. Έτσι λοιπόν, αρνείστε ευγενικά την πρόσκληση και βγαίνετε μόνοι σας για βόλτα την επόμενη μέρα.
Μην με παρεξηγείτε. Οι μοναχικές βόλτες μπορεί και να είναι πάρα πολύ ικανοποιητικές, αλλά πολλοί θα συμφωνήσουν ότι το αίσθημα της συντροφικότητα ς που αναπτύσσεται σε μία ομαδική βόλτα είναι πολύ καλύτερο από το να κάνεις βόλτες μόνος σου.
Πως θα βρείτε λοιπόν το σωστό γκρουπ για να βγαίνετε βόλτα; Η απάντηση είναι ότι πρέπει να το σμιλέψετε μόνοι σας.
Το κλειδί είναι η επικοινωνία
Ποιες είναι οι δύο πιο συνηθισμένες ομάδες στην ζωή μας; Η οικογένεια και οι συνάδελφοί μας στην δουλειά. Και στις δύο περιπτώσεις, η επικοινωνία είναι το κλειδί της επιτυχίας. Η ίδια ακριβώς ικανότητα που έχετε να συζητάτε τα προβλήματα και τις πιθανές λύσεις τους εκεί, είναι αυτή που χρειάζεται και σε μια ομαδική βόλτα. Αυτή η επικοινωνία παίρνει δύο μορφές, την προφορική/λεκτική και την νοηματική.
Προφορική επικοινωνία: Κάποιες προτάσεις
Πρώτη απ΄όλα έρχεται η προφορική επικοινωνία, πριν καν ξεκινήσει η βόλτα. «Που θα πάμε; Θέλετε να πάμε από την εθνική ή από τον επαρχιακό; Κώστα, δεν μπαίνεις μπροστά μια και την έχεις ξανακάνει την διαδρομή; Α, και πού ‘στε, μόλις κάηκε η λάμπα του στοπ μου!» Αυτού του είδους η επικοινωνία είναι πολύ βασική και έχει σκοπό να εξασφαλίσει ότι όλοι θα πάνε προς την ίδια κατεύθυνση και να κάνει και τους υπολοίπους να αρχίσουν να συζητούν για την διαδρομή, αλλά βέβαια αυτό δεν είναι αρκετό.
Συνεχίστε την συζήτηση: «Ποιος θέλει να οδηγήσει το γκρουπ μετά την Κόρινθο; ΟΚ, Γιάννη αφού κάτσεις επικεφαλής για λίγο, κάνε νόημα να σε προσπεράσει κάποιος για να μην το τραβήξεις όλο μόνος σου. Αν είστε επικεφαλής έξω από το Ξυλόκαστρο, κόψτε ταχύτητα, γιατί την στήνουν συχνά οι μπάτσοι εκεί. Προσέξτε λίγο παραπάνω τον Βασίλη, γιατί είναι νέος. Και συ ρε Βασίλη, χαλαρά έτσι; Μην το ζορίζεις! Πήγαινε τόσο γρήγορα όσο να νοιώθεις άνετα.»
Μετά ξεκινήστε να μιλάτε για πιο σοβαρά θέματα. Πείτε την γνώμη σας και κάντε προτάσεις. «Θα έλεγα ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να αναπτυχθούμε στον δρόμο με τον επικεφαλής στο αριστερό μέρος της λωρίδας. Στις στροφές κάντε χρήση όλης της λωρίδας αλλά αφήστε αρκετή απόσταση από τον μπροστινό σας, εντάξει; Μέσα στην πόλη ας σφίξουμε λίγο τις αποστάσεις μας για να περνάμε όλοι μαζί τα φανάρια. Σε εκείνο το σφικτό κομμάτι δεν είναι εύκολο να προσπεράσεις, οπότε κάντε το με προσοχή. Μην επιχειρήσετε προσπέραση μόνο και μόνο γιατί το έκανε ο μπροστινός σας και αφού προσπεράσετε αφήστε αρκετό χώρο πίσω σας για να περάσει κι ο επόμενος. Θυμάστε τι συνέβη τότε στον Χρήστο...»
Ξεκινήστε τον διάλογο και παροτρύνετε και τους άλλους να μιλήσουν. Αν θέλετε να συμμετάσχετε σε ομαδικές βόλτες, το κείμενο αυτό θα αποτελέσει έναν καλό οδηγό. Τα πάντα όμως εξαρτώνται από την καλή επικοινωνία.
Νεύματα: Κάποιες προτάσεις
Μεγάλωσα πηγαίνοντας βόλτες με τον πατέρα μου και το μοτοσικλετιστικό κλαμπ του Salt Lake City, ο πρόεδρος του οποίου είχε διδάξει στα μέλη ορισμένα πολύ καλά νεύματα τα οποία και έχω συμπεριλάβει εδώ μαζί με τις χειρονομίες που προτείνει το Ίδρυμα για την Ασφάλεια της Μοτοσικλέτας. Η νοηματική επικοινωνία ξεκινάει συνήθως από τον επικεφαλής και οι υπόλοιποι τα μεταφέρουν και στον τελευταίο της ομάδας.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω, βραχίονας προς τα κάτω και η παλάμη ανοιχτή προς τα πίσω: Σταματήστε.
• Αριστερό χέρι να δείχνει τον δρόμο ή δεξί πόδι να έχει αφήσει το μαρσπιέ: Επικίνδυνο σημείο στον δρόμο.
• Ένα δάκτυλο υψωμένο: Συμπτυχθείτε σε μία σειρά.
• Δύο δάκτυλα υψωμένα: Αναπτυχθείτε σε δύο σειρές.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω να κινείται πάνω-κάτω με την παλάμη προς τα πάνω: Αυξήστε ταχύτητα.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω να κινείται πάνω-κάτω με την παλάμη προς τα κάτω: κόψτε ταχύτητα.
• Αριστερό χέρι προς τα πάνω με την παλάμη προς τα εμπρός: Αναλαμβάνω επικεφαλής, ακολουθήστε με.
• Αριστερό χέρι να κινείται μπρος –πίσω με τον δείκτη ανοικτό: Προσπέρασέ με.
• Χτύπημα του πάνω μέρους του κράνους με την παλάμη: Η μεγάλη σου σκάλα είναι αναμμένη.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω με την παλάμη να ανοιγοκλείνει: Τα φλας σου είναι ανοιχτά.
• Αριστερό χέρι ανασηκωμένο και κίνηση μπρος-πίσω: Ξεκινάμε.
• Ο δείκτης δείχνει το ρεζερβουάρ: Χρειάζομαι βενζίνη.
• Ο αντίχειρας να δείχνει το στόμα: Πρέπει να πιω κάτι.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω, η παλάμη σε γροθιά: Δεν σταματάμε για κανένα κατούρημα;
Βάλτε κάποιους κανόνες
Όταν όλοι διαβάζουν από την ίδια παρτιτούρα, η μουσική είναι πιο ωραία. Σε μία ομαδική βόλτα η παρτιτούρα εξαρτάται από το ποιοι θα τραγουδήσουν. Όπως και να έχει το πράγμα όμως, οι κανόνες προσθέτουν ασφάλεια στην βόλτα ή τουλάχιστον βοηθούν να αποφευχθούν μπελάδες.
Με την πάροδο των χρόνων κάποιοι κανόνες έχουν αποδεδειγμένα σώσει ζωές και έχουν αποτρέψει μπελάδες. Για παράδειγμα ο κανόνας που λέει να μην βγαίνεις στο αντίθετο ρεύμα, παρά μόνο για να προσπεράσεις. Ή να προσπερνάς μόνο όταν είσαι σίγουρος ότι μπορείς να το κάνεις με ασφάλεια. Ή να θέτεις ένα περιορισμό την ταχύτητά σου στην ευθεία. Ή να ακολουθείς τον επικεφαλής. Ή να μην προσπερνάς κάποιον άλλον στην ομάδα, αν δεν σου κάνει νόημα να προσπεράσεις. Ή να χαιρετάς ευχαριστώντας τους άλλους χρήστες κάποιου στριφτερού δρόμου που κάνουν στην άκρη για να περάσεις. Ή να περιμένεις και τους υπόλοιπους στις ευθείες, όπου το να πας γρήγορα δεν είναι και κανένα κατόρθωμα και όπου καραδοκούν συνήθως και οι μπάτσοι.
Όλα αυτά μας οδηγούν στον Ρυθμό.
Ο Ρυθμός
Ο Ρυθμός ανακαλύφθηκε μια μέρα που ο Mitch Boehm, συντάκτης του περιοδικού Motorcyclist, κι εγώ χαμένοι κάπου στα βουνά Santa Monica, βρήκαμε έναν διασκεδαστικό τρόπο οδήγησης. Ήμασταν και οι δυο καβάλα στα νεώτερα και κορυφαία SS μοντέλα, με τα οποία θα μπορούσε κανείς ακόμη και να κάνει χρόνους στην πίστα, αλλά βέβαια ξέραμε και οι δύο, ότι οι ταχύτητες που αναπτύσσονται στις πίστες είναι θανατηφόρες στον δημόσιο δρόμο. Η συχνότερη αιτία που οι μοτοσικλετιστέ ς πέφτουν από μόνοι τους στον δρόμο είναι η υπερβολική ταχύτητα στην είσοδο της στροφής και αυτή συνήθως προκαλείται από την υπερβολική ταχύτητα στην ευθεία. Οι περισσότεροι μοτοσικλετιστέ ς, ενώ ξέρουν να ντιζώνουν το γκάζι, δυστυχώς η ικανότητά τους στα φρένα και η φινέτσα που χρειάζεται το φρενάρισμα μέσα στην στροφή, δεν είναι ανάλογη και το αποτέλεσμα είναι μια καταστροφική είσοδος στην στροφή.
Με τον Mitch καταλήξαμε να κουλάρουμε στις ευθείες και να το διασκεδάζουμε στις στροφές. Αργότερα που αναλύσαμε την τεχνική αυτή, την οποία και βάφτισα "Ρυθμό", καταλάβαμε ότι η ταχύτητά μας στην ευθεία ήταν μικρή, ιδίως σε σχέση με την τελική των μοτοσυκλετών μας. Ένας ακόμη λόγος για αυτό ήταν η κατάσταση με τους βαθμούς ποινής που είχαμε στα διπλώματά μας, που δεν ήταν και λίγοι εκείνη την εποχή. Για σκεφτείτε το! Οι υψηλές ταχύτητες συνήθως επιτυγχάνονται στις ευθείες και οι μπάτσοι το έχουν καταλάβει αυτό. Ο νέος Ρυθμός μας, περιόρισε την επιθυμία μας να πηγαίνουμε σαν παλαβοί στις ευθείες και μας οδήγησε στο να διασκεδάζουμε στις στροφές. Έτσι κι αλλιώς, το να τρέχεις σε μία ευθεία είναι μάλλον βαρετό, σε σχέση με το να παίρνεις μία στροφή έτσι ακριβώς όπως πρέπει.
http://www.motocikleta.gr/forum/viewtopic.php?t=2351&highlight=
Διαβαστε το... Πραγματικα αξιζει τον κοπο και ισως σωσει την ζωη σε καποιους απο μας...
Αφιερωμενο σε ολους οσους πιστευουν οτι οι δρομοι ειναι πιστες και μερη για να αποδειξουν τον ανδρισμο τους...
Η οδήγηση σε γκρουπ και ο Ρυθμός
Κοινοτοπίες που δεν είναι αρκετά κοινές
Χτυπάει το τηλέφωνό σου και κάποιος παλιός συμμαθητής σου, που ίσα ίσα τον θυμάσαι, σε προσκαλεί για μία γρήγορη βόλτα σε κάποιο καφέ γειτονικής πόλης. Αποφασίζεις να πας;
Πολλοί από σας δεν θα πήγαιναν. Έχετε όλοι πάει κάποια στιγμή βόλτα με αγνώστους και τις περισσότερες φορές η βόλτα εξελίχτηκε σε μια σειρά από ηλίθιες προσπεράσεις, μηδενικές αποστάσεις ασφαλείας, αψυχολόγητες σούζες και η γενικότερη αίσθηση ήταν ότι η καταστροφή παραμόνευε σε κάθε στροφή. Ίσως μάλιστα κάποια από αυτές τις ομαδικές αποδράσεις να τελείωσε στην άκρη του δρόμου, περιμένοντας το ασθενοφόρο ή/και την οδική βοήθεια να μαζέψει κάποιον από το γκρουπ. Έτσι λοιπόν, αρνείστε ευγενικά την πρόσκληση και βγαίνετε μόνοι σας για βόλτα την επόμενη μέρα.
Μην με παρεξηγείτε. Οι μοναχικές βόλτες μπορεί και να είναι πάρα πολύ ικανοποιητικές, αλλά πολλοί θα συμφωνήσουν ότι το αίσθημα της συντροφικότητα ς που αναπτύσσεται σε μία ομαδική βόλτα είναι πολύ καλύτερο από το να κάνεις βόλτες μόνος σου.
Πως θα βρείτε λοιπόν το σωστό γκρουπ για να βγαίνετε βόλτα; Η απάντηση είναι ότι πρέπει να το σμιλέψετε μόνοι σας.
Το κλειδί είναι η επικοινωνία
Ποιες είναι οι δύο πιο συνηθισμένες ομάδες στην ζωή μας; Η οικογένεια και οι συνάδελφοί μας στην δουλειά. Και στις δύο περιπτώσεις, η επικοινωνία είναι το κλειδί της επιτυχίας. Η ίδια ακριβώς ικανότητα που έχετε να συζητάτε τα προβλήματα και τις πιθανές λύσεις τους εκεί, είναι αυτή που χρειάζεται και σε μια ομαδική βόλτα. Αυτή η επικοινωνία παίρνει δύο μορφές, την προφορική/λεκτική και την νοηματική.
Προφορική επικοινωνία: Κάποιες προτάσεις
Πρώτη απ΄όλα έρχεται η προφορική επικοινωνία, πριν καν ξεκινήσει η βόλτα. «Που θα πάμε; Θέλετε να πάμε από την εθνική ή από τον επαρχιακό; Κώστα, δεν μπαίνεις μπροστά μια και την έχεις ξανακάνει την διαδρομή; Α, και πού ‘στε, μόλις κάηκε η λάμπα του στοπ μου!» Αυτού του είδους η επικοινωνία είναι πολύ βασική και έχει σκοπό να εξασφαλίσει ότι όλοι θα πάνε προς την ίδια κατεύθυνση και να κάνει και τους υπολοίπους να αρχίσουν να συζητούν για την διαδρομή, αλλά βέβαια αυτό δεν είναι αρκετό.
Συνεχίστε την συζήτηση: «Ποιος θέλει να οδηγήσει το γκρουπ μετά την Κόρινθο; ΟΚ, Γιάννη αφού κάτσεις επικεφαλής για λίγο, κάνε νόημα να σε προσπεράσει κάποιος για να μην το τραβήξεις όλο μόνος σου. Αν είστε επικεφαλής έξω από το Ξυλόκαστρο, κόψτε ταχύτητα, γιατί την στήνουν συχνά οι μπάτσοι εκεί. Προσέξτε λίγο παραπάνω τον Βασίλη, γιατί είναι νέος. Και συ ρε Βασίλη, χαλαρά έτσι; Μην το ζορίζεις! Πήγαινε τόσο γρήγορα όσο να νοιώθεις άνετα.»
Μετά ξεκινήστε να μιλάτε για πιο σοβαρά θέματα. Πείτε την γνώμη σας και κάντε προτάσεις. «Θα έλεγα ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να αναπτυχθούμε στον δρόμο με τον επικεφαλής στο αριστερό μέρος της λωρίδας. Στις στροφές κάντε χρήση όλης της λωρίδας αλλά αφήστε αρκετή απόσταση από τον μπροστινό σας, εντάξει; Μέσα στην πόλη ας σφίξουμε λίγο τις αποστάσεις μας για να περνάμε όλοι μαζί τα φανάρια. Σε εκείνο το σφικτό κομμάτι δεν είναι εύκολο να προσπεράσεις, οπότε κάντε το με προσοχή. Μην επιχειρήσετε προσπέραση μόνο και μόνο γιατί το έκανε ο μπροστινός σας και αφού προσπεράσετε αφήστε αρκετό χώρο πίσω σας για να περάσει κι ο επόμενος. Θυμάστε τι συνέβη τότε στον Χρήστο...»
Ξεκινήστε τον διάλογο και παροτρύνετε και τους άλλους να μιλήσουν. Αν θέλετε να συμμετάσχετε σε ομαδικές βόλτες, το κείμενο αυτό θα αποτελέσει έναν καλό οδηγό. Τα πάντα όμως εξαρτώνται από την καλή επικοινωνία.
Νεύματα: Κάποιες προτάσεις
Μεγάλωσα πηγαίνοντας βόλτες με τον πατέρα μου και το μοτοσικλετιστικό κλαμπ του Salt Lake City, ο πρόεδρος του οποίου είχε διδάξει στα μέλη ορισμένα πολύ καλά νεύματα τα οποία και έχω συμπεριλάβει εδώ μαζί με τις χειρονομίες που προτείνει το Ίδρυμα για την Ασφάλεια της Μοτοσικλέτας. Η νοηματική επικοινωνία ξεκινάει συνήθως από τον επικεφαλής και οι υπόλοιποι τα μεταφέρουν και στον τελευταίο της ομάδας.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω, βραχίονας προς τα κάτω και η παλάμη ανοιχτή προς τα πίσω: Σταματήστε.
• Αριστερό χέρι να δείχνει τον δρόμο ή δεξί πόδι να έχει αφήσει το μαρσπιέ: Επικίνδυνο σημείο στον δρόμο.
• Ένα δάκτυλο υψωμένο: Συμπτυχθείτε σε μία σειρά.
• Δύο δάκτυλα υψωμένα: Αναπτυχθείτε σε δύο σειρές.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω να κινείται πάνω-κάτω με την παλάμη προς τα πάνω: Αυξήστε ταχύτητα.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω να κινείται πάνω-κάτω με την παλάμη προς τα κάτω: κόψτε ταχύτητα.
• Αριστερό χέρι προς τα πάνω με την παλάμη προς τα εμπρός: Αναλαμβάνω επικεφαλής, ακολουθήστε με.
• Αριστερό χέρι να κινείται μπρος –πίσω με τον δείκτη ανοικτό: Προσπέρασέ με.
• Χτύπημα του πάνω μέρους του κράνους με την παλάμη: Η μεγάλη σου σκάλα είναι αναμμένη.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω με την παλάμη να ανοιγοκλείνει: Τα φλας σου είναι ανοιχτά.
• Αριστερό χέρι ανασηκωμένο και κίνηση μπρος-πίσω: Ξεκινάμε.
• Ο δείκτης δείχνει το ρεζερβουάρ: Χρειάζομαι βενζίνη.
• Ο αντίχειρας να δείχνει το στόμα: Πρέπει να πιω κάτι.
• Αριστερό χέρι προς τα έξω, η παλάμη σε γροθιά: Δεν σταματάμε για κανένα κατούρημα;
Βάλτε κάποιους κανόνες
Όταν όλοι διαβάζουν από την ίδια παρτιτούρα, η μουσική είναι πιο ωραία. Σε μία ομαδική βόλτα η παρτιτούρα εξαρτάται από το ποιοι θα τραγουδήσουν. Όπως και να έχει το πράγμα όμως, οι κανόνες προσθέτουν ασφάλεια στην βόλτα ή τουλάχιστον βοηθούν να αποφευχθούν μπελάδες.
Με την πάροδο των χρόνων κάποιοι κανόνες έχουν αποδεδειγμένα σώσει ζωές και έχουν αποτρέψει μπελάδες. Για παράδειγμα ο κανόνας που λέει να μην βγαίνεις στο αντίθετο ρεύμα, παρά μόνο για να προσπεράσεις. Ή να προσπερνάς μόνο όταν είσαι σίγουρος ότι μπορείς να το κάνεις με ασφάλεια. Ή να θέτεις ένα περιορισμό την ταχύτητά σου στην ευθεία. Ή να ακολουθείς τον επικεφαλής. Ή να μην προσπερνάς κάποιον άλλον στην ομάδα, αν δεν σου κάνει νόημα να προσπεράσεις. Ή να χαιρετάς ευχαριστώντας τους άλλους χρήστες κάποιου στριφτερού δρόμου που κάνουν στην άκρη για να περάσεις. Ή να περιμένεις και τους υπόλοιπους στις ευθείες, όπου το να πας γρήγορα δεν είναι και κανένα κατόρθωμα και όπου καραδοκούν συνήθως και οι μπάτσοι.
Όλα αυτά μας οδηγούν στον Ρυθμό.
Ο Ρυθμός
Ο Ρυθμός ανακαλύφθηκε μια μέρα που ο Mitch Boehm, συντάκτης του περιοδικού Motorcyclist, κι εγώ χαμένοι κάπου στα βουνά Santa Monica, βρήκαμε έναν διασκεδαστικό τρόπο οδήγησης. Ήμασταν και οι δυο καβάλα στα νεώτερα και κορυφαία SS μοντέλα, με τα οποία θα μπορούσε κανείς ακόμη και να κάνει χρόνους στην πίστα, αλλά βέβαια ξέραμε και οι δύο, ότι οι ταχύτητες που αναπτύσσονται στις πίστες είναι θανατηφόρες στον δημόσιο δρόμο. Η συχνότερη αιτία που οι μοτοσικλετιστέ ς πέφτουν από μόνοι τους στον δρόμο είναι η υπερβολική ταχύτητα στην είσοδο της στροφής και αυτή συνήθως προκαλείται από την υπερβολική ταχύτητα στην ευθεία. Οι περισσότεροι μοτοσικλετιστέ ς, ενώ ξέρουν να ντιζώνουν το γκάζι, δυστυχώς η ικανότητά τους στα φρένα και η φινέτσα που χρειάζεται το φρενάρισμα μέσα στην στροφή, δεν είναι ανάλογη και το αποτέλεσμα είναι μια καταστροφική είσοδος στην στροφή.
Με τον Mitch καταλήξαμε να κουλάρουμε στις ευθείες και να το διασκεδάζουμε στις στροφές. Αργότερα που αναλύσαμε την τεχνική αυτή, την οποία και βάφτισα "Ρυθμό", καταλάβαμε ότι η ταχύτητά μας στην ευθεία ήταν μικρή, ιδίως σε σχέση με την τελική των μοτοσυκλετών μας. Ένας ακόμη λόγος για αυτό ήταν η κατάσταση με τους βαθμούς ποινής που είχαμε στα διπλώματά μας, που δεν ήταν και λίγοι εκείνη την εποχή. Για σκεφτείτε το! Οι υψηλές ταχύτητες συνήθως επιτυγχάνονται στις ευθείες και οι μπάτσοι το έχουν καταλάβει αυτό. Ο νέος Ρυθμός μας, περιόρισε την επιθυμία μας να πηγαίνουμε σαν παλαβοί στις ευθείες και μας οδήγησε στο να διασκεδάζουμε στις στροφές. Έτσι κι αλλιώς, το να τρέχεις σε μία ευθεία είναι μάλλον βαρετό, σε σχέση με το να παίρνεις μία στροφή έτσι ακριβώς όπως πρέπει.