Nik0s
23/01/2007, 16:10
...ευτυχώς, χωρίς δυσάρεστα.
Την Κυριακή που μας πέρασε, πήγα μια βόλτα μέχρι το Γαλαξείδι, όπου συγγενικό forum είχε κανονίσει να κόψει την πίτα του. Αν και BMW-κεντρικό το forum, αποφάσισα να ακολουθήσω για διάφορους λόγους, όπως το οτι θα υπήρχαν αρκετοί φίλοι και γνωστοί, το ότι είχα σκουριάσει στην Αθήνα χωρίς καμιά πρόσφατη εξόρμηση, ο καιρός ήταν καταπληκτικός κτλ κτλ.
Η παρέα αποτελούταν από 35 μηχανές περίπου, κυρίως 1200άρια GS, με τα μικρότερα να είναι στα 650cc.
Λίγο πριν από το Γαλαξείδι, στις κατηφορικές στροφές που οδηγούν εκεί, έγινα μάρτυρας, για πρώτη φορά, ενός σοβαρού ατυχήματος. Μάλιστα, επρόκειτο για άνθρωπο που θεωρώ φίλο μου (όχι οτι έχει σημασία), και ήταν και αρκετά δυνατό.
Ο Χρήστος (γνωστός σε πολλούς από εδώ μέσα ως PRS ή KammenosAfricanos, έφυγε σε μια στροφή με αρκετά χιλιόμετρα, προσπαθώντας να μας προλάβει λίγο πιο κάτω και να μας απαθανατίσει με την κάμερα. Οι λόγοι που οδήγησαν στην πτώση, ήταν πολλοί. Χωμάτινα λάστιχα, δρόμος με υγρασία, μεγάλη ταχύτητα. Είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορώ να πω, "δεν είχε εμπειρία, έκανε λάθος κτλ" - ο Χρήστος είναι ένας έμπειρος οδηγός, με πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη του, σχολεία, κτλ.
Ευτυχώς για το Χρήστο, τη γλύτωσε πολλή φτηνά, παρά τη σφοδρότητα του ατυχήματος ! Η μοτοσυκλέτα έφυγε πάνω στη στροφή κάνωντας σβούρες πάνω στην άσφαλτο, και ο Χρήστος κατέληξε μετά από αρκετές τούμπες στο χαντάκι δίπλα στο δρόμο. Εγώ ακολουθούσα 2 μηχανές πιο πίσω. Οι φλόγες και το χώμα που εκτινάχθηκε πραγματικά θα μείνει ως εικόνα στο μυαλό μου πολύ καιρό... Με το που κατάλαβα τι έχει συμβεί, σταματάω και κατεβαίνω από τη μηχανή (πάνω στη στροφή) κάνοντας νόημα στους υπόλοιπους που ακολουθούν κόψουν ταχύτητα. Τρέχω στο Χρήστο ο οποίος είναι τελείως ακίνητος και μου κόβονται τα πόδια....
Αφού του μιλάω και συνειδητοποιώ οτι έχει τις αισθήσεις του, χωρίς να τον ακουμπήσει κανείς, προσπαθούμε να διαπιστώσουμε μιλώντας του αν έχει χτυπήσει κάπου σοβαρά... Δεν έχει καταλάβει ακριβώς τι έχει γίνει, αλλά πονάει παντού και βογκάει..
Ο δρόμος γεμίζει μηχανές σταματημένες και δημιουργείται μποτιλιάρισμα πάνω στη στροφή, με τον Χρήστο να είναι στο έδαφος. Ευτυχώς κάποιοι προνόησαν, και στήθηκαν στις δύο άκρες του δρόμου ρυθμίζοντας λίγο την κυκλοφορία αποφεύγοντας ακόμα χειρότερα. Η ξάδερφή μου, συνεπιβάτης σε μηχανή, καλεί ήδη το ασθενοφόρο πριν κατέβει από τη σέλα.
Για καλή μας τύχη, έχουμε μαζί μας γιατρό. Ο Χρήστος πονάει στα πόδια, ενώ αφού έχει περάσει κάποια ώρα και ο γιατρός τον έχει δει, του αφαιρούμε το κράνος για να πάρει αέρα. Ενώ σιγά σιγά ο Χρήστος συνέρχεται, σηκώνεται στα πόδια του και ξαπλώνει λίγο πιο κάτω, στο γρασίδι - κι ενώ λέμε οτι ίσως τελικά να μην χρειαστεί ασθενοφόρο (λάθος), συνειδητοποιεί οτι στο δεξί του πόδι, υπάρχει μια τεράστια τρύπα πάνω από το γόνατο.. ευτυχώς, θλαστικό τραύμα . Για ακόμη μία φορά, ήμασταν τυχεροί και υπήρχε φορητό φαρμακείο - δέσαμε το πόδι του Χρήστου για να σταματήσει η αιμοραγία.
Το ασθενοφόρο ήρθε σχετικά γρήγορα από την Ιτέα, και μετέφερε το Χρήστο, συνοδεία μερικών φίλων στο νοσοκομείο. Είναι μια χαρά, με ράμματα στο πόδι, μερικούς μόλωπες και εκδορές.
Η μοτοσυκλέτα, με σπασμένο κύλινδρο και διάφορες άλλες ζημιές, μεταφέρθηκε από την οδική βοήθεια στην Ιτέα, και την επόμενη μέρα στην Αθήνα.
Τώρα γιατί τα λέω όλα αυτά.... δεν ξέρω. Η αλήθεια είναι οτι σοκαρίστηκα, όπως και οι περισσότεροι, ειδικά αυτοί που είδαν το ατύχημα μπροστά τους, 4-5 άνθρωποι.
Παιδιά το νου σας ! ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ! Τον Χρήστο τον έσωσαν οι κορντούρες και το κράνος, δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι θα γινόταν χωρίς τον σωστό εξοπλισμό. Αν βλέπατε πώς έγιναν τα ρούχα, θα καταλαβαίνατε...
Περαστικά στον Χρήστο ο οποίος ξόρκισε και το κακό εν'όψη του γάμου του και του ερχομού της κόρης του !!!
Την Κυριακή που μας πέρασε, πήγα μια βόλτα μέχρι το Γαλαξείδι, όπου συγγενικό forum είχε κανονίσει να κόψει την πίτα του. Αν και BMW-κεντρικό το forum, αποφάσισα να ακολουθήσω για διάφορους λόγους, όπως το οτι θα υπήρχαν αρκετοί φίλοι και γνωστοί, το ότι είχα σκουριάσει στην Αθήνα χωρίς καμιά πρόσφατη εξόρμηση, ο καιρός ήταν καταπληκτικός κτλ κτλ.
Η παρέα αποτελούταν από 35 μηχανές περίπου, κυρίως 1200άρια GS, με τα μικρότερα να είναι στα 650cc.
Λίγο πριν από το Γαλαξείδι, στις κατηφορικές στροφές που οδηγούν εκεί, έγινα μάρτυρας, για πρώτη φορά, ενός σοβαρού ατυχήματος. Μάλιστα, επρόκειτο για άνθρωπο που θεωρώ φίλο μου (όχι οτι έχει σημασία), και ήταν και αρκετά δυνατό.
Ο Χρήστος (γνωστός σε πολλούς από εδώ μέσα ως PRS ή KammenosAfricanos, έφυγε σε μια στροφή με αρκετά χιλιόμετρα, προσπαθώντας να μας προλάβει λίγο πιο κάτω και να μας απαθανατίσει με την κάμερα. Οι λόγοι που οδήγησαν στην πτώση, ήταν πολλοί. Χωμάτινα λάστιχα, δρόμος με υγρασία, μεγάλη ταχύτητα. Είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορώ να πω, "δεν είχε εμπειρία, έκανε λάθος κτλ" - ο Χρήστος είναι ένας έμπειρος οδηγός, με πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη του, σχολεία, κτλ.
Ευτυχώς για το Χρήστο, τη γλύτωσε πολλή φτηνά, παρά τη σφοδρότητα του ατυχήματος ! Η μοτοσυκλέτα έφυγε πάνω στη στροφή κάνωντας σβούρες πάνω στην άσφαλτο, και ο Χρήστος κατέληξε μετά από αρκετές τούμπες στο χαντάκι δίπλα στο δρόμο. Εγώ ακολουθούσα 2 μηχανές πιο πίσω. Οι φλόγες και το χώμα που εκτινάχθηκε πραγματικά θα μείνει ως εικόνα στο μυαλό μου πολύ καιρό... Με το που κατάλαβα τι έχει συμβεί, σταματάω και κατεβαίνω από τη μηχανή (πάνω στη στροφή) κάνοντας νόημα στους υπόλοιπους που ακολουθούν κόψουν ταχύτητα. Τρέχω στο Χρήστο ο οποίος είναι τελείως ακίνητος και μου κόβονται τα πόδια....
Αφού του μιλάω και συνειδητοποιώ οτι έχει τις αισθήσεις του, χωρίς να τον ακουμπήσει κανείς, προσπαθούμε να διαπιστώσουμε μιλώντας του αν έχει χτυπήσει κάπου σοβαρά... Δεν έχει καταλάβει ακριβώς τι έχει γίνει, αλλά πονάει παντού και βογκάει..
Ο δρόμος γεμίζει μηχανές σταματημένες και δημιουργείται μποτιλιάρισμα πάνω στη στροφή, με τον Χρήστο να είναι στο έδαφος. Ευτυχώς κάποιοι προνόησαν, και στήθηκαν στις δύο άκρες του δρόμου ρυθμίζοντας λίγο την κυκλοφορία αποφεύγοντας ακόμα χειρότερα. Η ξάδερφή μου, συνεπιβάτης σε μηχανή, καλεί ήδη το ασθενοφόρο πριν κατέβει από τη σέλα.
Για καλή μας τύχη, έχουμε μαζί μας γιατρό. Ο Χρήστος πονάει στα πόδια, ενώ αφού έχει περάσει κάποια ώρα και ο γιατρός τον έχει δει, του αφαιρούμε το κράνος για να πάρει αέρα. Ενώ σιγά σιγά ο Χρήστος συνέρχεται, σηκώνεται στα πόδια του και ξαπλώνει λίγο πιο κάτω, στο γρασίδι - κι ενώ λέμε οτι ίσως τελικά να μην χρειαστεί ασθενοφόρο (λάθος), συνειδητοποιεί οτι στο δεξί του πόδι, υπάρχει μια τεράστια τρύπα πάνω από το γόνατο.. ευτυχώς, θλαστικό τραύμα . Για ακόμη μία φορά, ήμασταν τυχεροί και υπήρχε φορητό φαρμακείο - δέσαμε το πόδι του Χρήστου για να σταματήσει η αιμοραγία.
Το ασθενοφόρο ήρθε σχετικά γρήγορα από την Ιτέα, και μετέφερε το Χρήστο, συνοδεία μερικών φίλων στο νοσοκομείο. Είναι μια χαρά, με ράμματα στο πόδι, μερικούς μόλωπες και εκδορές.
Η μοτοσυκλέτα, με σπασμένο κύλινδρο και διάφορες άλλες ζημιές, μεταφέρθηκε από την οδική βοήθεια στην Ιτέα, και την επόμενη μέρα στην Αθήνα.
Τώρα γιατί τα λέω όλα αυτά.... δεν ξέρω. Η αλήθεια είναι οτι σοκαρίστηκα, όπως και οι περισσότεροι, ειδικά αυτοί που είδαν το ατύχημα μπροστά τους, 4-5 άνθρωποι.
Παιδιά το νου σας ! ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ! Τον Χρήστο τον έσωσαν οι κορντούρες και το κράνος, δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι τι θα γινόταν χωρίς τον σωστό εξοπλισμό. Αν βλέπατε πώς έγιναν τα ρούχα, θα καταλαβαίνατε...
Περαστικά στον Χρήστο ο οποίος ξόρκισε και το κακό εν'όψη του γάμου του και του ερχομού της κόρης του !!!