Πώς ζούμε και πώς "θα έπρεπε".....

[villy]

Ο Ζαν Πολ Σαρτρ έλεγε ότι στον αιώνα μας ανακαλύφθηκαν όλα αυτά αλλά όχι το πώς να ζούμε!

Και να φανταστείτε ότι στην εποχή του οι άνθρωποι δούλευαν οκτώ ώρες (κι όχι δώδεκα), διασκέδαζαν με τους φίλους τους (ναι, αυτούς που έχετε να δείτε μια δεκαετία) και έκαναν διακοπές έναν ολόκληρο μήνα (απίστευτο κι όμως αληθινό!).

Σήμερα περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας σχεδιάζοντας τη ζωή που θα θέλαμε να κάνουμε.

Προγραμματίζουμε να γυρίσουμε τον κόσμο, να αποκτήσουμε το εξοχικό και να μάθουμε επιτέλους να ζωγραφίζουμε όταν δεν θα μπορούμε πια να το κάνουμε.

Ο Γκαίτε έλεγε ότι είναι ο τρόπος της φύσης για να μη γίνονται όλα μονομιάς.

Και είχε απίστευτο δίκιο, αφού η δουλειά μπορεί να περιμένει, αλλά η ζωή όχι.

Καλύτερα λοιπόν να να καθυστερήσετε τις φωτοτυπίες για το φάκελο του πελάτη παρά να προσπεράσετε μια συνάντηση στο διάδρομο με έναν συνάδελφο και μια καλή κουβέντα.

Ακολουθήστε τον κανόνα "λίγα και καλά". Στην αρχή μπορεί να υποστείτε ένα...πολιτισμικό σοκ (αφού όλοι είμαστε εκπαιδευμένοι να βγάζουμε περισσότερη δουλειά μπορούμε σε λιγότερο χρόνο), αλλά στην πορεία θα ανακαλύψετε τρόπους να απολαμβάνετε αυτά τα μικρά διαλείμματα ανάμεσα στον πανικό της ημέρας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουμε ότι είμαστε φτιαγμένοι μόνο για τα...μικρά.

Στην πραγματικότητα όμως όλοι κρύβουμε έναν σούπερμαν , που συνήθως βρίσκεται σε βαθύ λήθαργο.

Βρείτε ένα πράγμα στο οποίο είστε καλοί και ακολουθήστε το. Μπορεί να μην πετύχετε αμέσως το όνειρό σας, αλλά δεν πρέπει να εγκαταλείψετε την προσπάθεια, Άλλωστε όλοι χρειαζόμαστε έναν ήρωα. Γίνετε λοιπόν ο ήρωας του εαυτού σας!

Ο Τζορτζ Μπέρναντ Σο έλεγε ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να καταναλώνουμε ευτυχία αν δεν την παράγουμε .

Είναι στο χέρι μας λοιπόν να "φτιάξουμε" την ευτυχία: κοιτώντας τον ήλιο το πρωί, παρατηρώντας τις αντιδράσεις των παιδιών στο πάρκο, απολαμβάνοντας τα λίγα λεπτά που ψήνουμε τον καφέ στην κουζίνα της δουλειάς, μιλώντας με τους φίλους μας για την χαρά της προηγούμενης μέρας......Η ευτυχία βρίσκεται στο τώρα.

Μια έρευνα του Business Week ανέφερε ότι ένας σαραντάρης έχει 2% δημιουργικότητα. Το υπόλοιπο 98% το έχασε στους δαιδαλώδεις "διαδρόμους" της καθημερινότητάς του. Ο εχθρός της δημιουργικότητας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.

Όταν ήμασταν παιδιά ψάχναμε τρόπους για να βάλουμε γκολ στην αντίπαλη ομάδα, να το σκάσουμε από το σπίτι για ένα παιχνίδι με τους φίλους, να φάμε το γλυκό χωρίς η μαμά μας να αντιληφθεί το παραμικρό.

Μεγαλώνοντας, η δημιουργικότητά μας εξαντλείται στο να προσπαθούμε να κλείσουμε τις διάφορες ακάλυπτες "επιταγές" μας.

Ξαναβρείτε τον αυθορμητισμό σας, πάρτε ρίσκα, τολμήστε κάτι διαφορετικό και, το κυριότερο, κάντε και...καμιά βλακεία! Τα λάθη μας είναι οι πιο πολύτιμοι οδηγοί στη ζωή μας.

Ξαναβρείτε το παιδί που κρύβετε μέσα σας, κάντε του τα χατίρια και βρείτε τρόπους να πλησιάσετε στο "δρόμο" σας.

...Όταν ένας μαθητής του ζεν ρώτησε τον δάσκαλό του τι είναι "ζεν", εκείνος απάντησε:

""Ζεν" είναι να σφουγγαρίζεις δάπεδα όταν σφουγγαρίζεις δάπεδα,

να τρως όταν τρως,

να κοιμάσαι όταν κοιμάσαι."

Όταν ο μαθητής ρώτησε αν είναι τόσο απλό, ο δάσκαλος απάντησε:

"Φυσικά, αλλά λίγοι το κάνουν" Οι πιο πολλοί σκεφτόμαστε το πριν ή το μετά, αλλά ποτέ το τώρα. Το μόνο όμως που έχουμε είναι το τώρα και περνάει πολύ γρήγορα για να το χάσουμε.

Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι:

το 40% της ανησυχίας μας είναι για γεγονότα που δεν πρόκειται να συμβούν,

το 30% για γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί,

το 22% για ασήμαντα γεγονότα,

το 4% για γεγονότα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε και...το υπόλοιπο

4% για πράγματα που περνάνε από το χέρι μας.

Το 96% της ενέργειάς μας καθημερινά πάει χαμένο!

Το σίγουρο είναι ότι, όταν κάτι είναι να πάει στραβά, δεν μπορεί τίποτα να το εμποδίσει (ο διάσημο νόμος του Μέρφι), άρα το θέμα δεν είναι να αποκλείσετε όλα τα εμπόδια στη ζωή αλλά να βρείτε ένα δημιουργικό τρόπο να τα προσπεράσετε (χωρίς θύματα, εννοείται!). Άλλωστε οι ανησυχίες σας κλέβουν ενέργεια την οποία θα διοχετεύατε στη λύση των προβλημάτων.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ έλεγε ότι " η σοβαρότητα είναι το καταφύγιο των ρηχών ". Θα έχετε δει άλλωστε τους σοβαρούς τύπους του γραφείου σας που κοιτούν μόνο τη δουλειά τους και σας ρίχνουν δολοφονικές ματιές όταν αρχίζετε τα αστεία.

Το γέλιο κάνει καλό στην υγεία και στη δημιουργικότητα, αφού οι καλύτερες ιδέες έρχονται όταν είστε χαλαροί με την παρέα σας και ξεκαρδίζεστε με ανέκδοτα.

Ξεχάστε τη συμβουλή αυτών που σας λένε να ωριμάσετε. Έχουν "κακό" σκοπό!



Και, μην ξεχνάτε:

Η πιο κατάλληλη στιγμή για να χαλαρώσετε είναι όταν δεν έχετε το χρόνο να χαλαρώσετε"!




Μου ήρθε με e-mail, αλλά έχει τόσες αλήθειες για την ζωή που μπορεί να σας προβληματήσει...!

:beer:

[airamhag]

respect φιλε μου...

αληθινο , χαλαρωτικο οπως κ οι φωτο σου...


για σκεψου...οταν ψαχνεις φωτο να βαλεις ...που παει ο νους σου ?

εγω παντως οταν τις βλεπω.. βλεπω αυτα που περνανε κ υφιστανται διπλα μου χωρις να το γνωριζω...

κ φαντασου πως ειναι αυτα που λαχταρω...

:beer:

:wave2:

[Cpt. Haddock]

ας πω κι εγω τις γνωστές αιρετικές μου κουβέντες... :evil:

Εντάξει, καλός ο ρομαντισμός, καλή η αναπόληση αλλα πάντοτε κοιτάμε ιδεατά μια παλιότερη εποχή και μας διαφεύγουν τα απλά καθημερινά προβλήματα που είχε να λύσει τότε ο κόσμος - και συνήθως δεν είχε τρόπο να τα λύσει...

Καλά τα λέει ο Γκαίτε, πλην όμως ο επιστήθιος φίλος του ο Μπετόβεν έζησε μια (προσωπική) ζωή δυστυχισμένη πασχοντας απο μια μορφή κώφωσης που σήμερα θεραπεύεται για πλάκα...

Απείχε πολύ τότε η ζωή απο το να είναι ωραία. Ωραία τα λέει ο Σαρτρ απο το ομορφο διαμέρισμά του στο Quartier Latin πουλώντας διανόηση (και ζώντας με τα λεφτά της Σιμόν Σινιορέ θα έλεγε κάποιος κεκντρεχής) αλλα η πραγματικότητα ήταν πιο πεζή.

Μη μιλήσουμε για την εποχή του Μπερναρντ Σω...

:smokin:

[airamhag]

δηλαδη ...ειμαστε καταδικασμενοι να ζουμε μια ζωη που δεν μας ικανοποιει ?

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από airamhag
δηλαδη ...ειμαστε καταδικασμενοι να ζουμε μια ζωη που δεν μας ικανοποιει ?

οσο ζουμε για να ζουμε θελοντας οτι βλεπουμε να εχουν οι γυρω μας και οι διαφημισεις, ναι...


αν μαθουμε να ειμαστε ολιγαρκεις, και με ενα χαμογελο, οτι και να γινει, οχι!


:wave2:

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
οσο ζουμε για να ζουμε θελοντας οτι βλεπουμε να εχουν οι γυρω μας και οι διαφημισεις, ναι...


αν μαθουμε να ειμαστε ολιγαρκεις, και με ενα χαμογελο, οτι και να γινει, οχι!


:wave2:


μα αυτο δεν ελεγε κ το ποστ του Villy ?

:look:

[villy]

Εγώ αυτό που θέλω να πώ, άσχετα με το τί είπε ποιος, είναι ότι ο υπερκαταναλωτισμός, το χάσιμο χρόνου στις μετακινήσεις, οι πολλές ώρες δουλειάς, η τάση για επίδειξη στο φίλο, στο γείτονα κλπ, έχουν καταστρέψει την ζωή μας.

Την ζωή που θα έπρεπε να ζούμε και να την χαιρόμαστε.
Να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε όπως γίνεται σήμερα.
Πόσο συχνά κάνουμε πλέον αυτά που θέλουμε πραγματικά;
Πόσοι από εμάς παραπονιόμαστε γιατί δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο να κάνουμε κάτι που μας αρέσει;

Γενικά τα περισσότερα πράγματα στη ζωή πιστεύω είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Εσύ επιλέγεις να δουλεύεις και 2η δουλειά για να εξοφλήσεις τις κάρτες που χρωστάς, εσύ επιλέγεις να χαλάς τα χρήματά σου σε ρούχα για να ξεπεράσεις την φιλενάδα σου, εσύ επιλέγεις κλπ... κλπ...

Βέβαια αυτό δεν ισχύει απόλυτα και πάντα. Πολλοί βρίσκονται σε δύσκολη θέση και δεν ήταν πάντα αυτοί υπεύθυνοι...

Τέλος πάντων καταλήγω λέγοντας ότι οι ρυθμοί ζωής στην πόλη είναι εξοντοτικοί, και οι απαιτήσεις που έχουμε είναι υπερβολικές...

:wave2:

[villy]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
οσο ζουμε για να ζουμε θελοντας οτι βλεπουμε να εχουν οι γυρω μας και οι διαφημισεις, ναι...


αν μαθουμε να ειμαστε ολιγαρκεις, και με ενα χαμογελο, οτι και να γινει, οχι!


:wave2:





τα ίδια λέμε!

:wave2:

[Druuna]

Αρχικά δημιουργήθηκε από villy
Εγώ αυτό που θέλω να πώ, άσχετα με το τί είπε ποιος, είναι ότι ο υπερκαταναλωτισμός, το χάσιμο χρόνου στις μετακινήσεις, οι πολλές ώρες δουλειάς, η τάση για επίδειξη στο φίλο, στο γείτονα κλπ, έχουν καταστρέψει την ζωή μας.

Την ζωή που θα έπρεπε να ζούμε και να την χαιρόμαστε.
Να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε όπως γίνεται σήμερα.
Πόσο συχνά κάνουμε πλέον αυτά που θέλουμε πραγματικά;
Πόσοι από εμάς παραπονιόμαστε γιατί δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο να κάνουμε κάτι που μας αρέσει;

Γενικά τα περισσότερα πράγματα στη ζωή πιστεύω είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Εσύ επιλέγεις να δουλεύεις και 2η δουλειά για να εξοφλήσεις τις κάρτες που χρωστάς, εσύ επιλέγεις να χαλάς τα χρήματά σου σε ρούχα για να ξεπεράσεις την φιλενάδα σου, εσύ επιλέγεις κλπ... κλπ...

Βέβαια αυτό δεν ισχύει απόλυτα και πάντα. Πολλοί βρίσκονται σε δύσκολη θέση και δεν ήταν πάντα αυτοί υπεύθυνοι...

Τέλος πάντων καταλήγω λέγοντας ότι οι ρυθμοί ζωής στην πόλη είναι εξοντοτικοί, και οι απαιτήσεις που έχουμε είναι υπερβολικές...

:wave2:



Περιπου τα ιδια σκεφτομουν κι εγω χτες....

+1 σε ολα.....

:beer: :wave2:

[el_hymador]

Το θεμα ειναι κατα ποσο αρεσκεται κανεις στην ''ψευδαισθηση ελευθεριας και επιλογων'' που επικρατει σημερα...δεν ειμαι συνομωσιολογος , ουτε και πιστευω οτι οι Εβραιοι μηχανοραφουν πισω απο την πλατη μας....απλα τα πραγματα ετσι εχουν εξελιχθει...

Με ανταλλαγμα αρκετα ευρω , πολλοι απο εμας εξαγοραζουμε την ''ελευθερη βουληση'' και την ''επιλογη'' του να δημιουργησουμε μια συγκεκριμενη εικονα και σταση ζωης...δυστυχως ειναι μονο ψευδιασθηση , αφου ως γνωστων αλλο το τι εισαι πραγματικα και αλλο τι θες να βγαλεις προς τα εξω...κοινως τα ρασα δεν κανουν τον παπα ...

Θελει πραγματικα κοτσια ωστε να αντιταξεις τα πραγματικα σου θελω (αν ποτε τα μαθεις πραγματικα) εναντι στο ρευμα της εποχης....κυριως ο φοβος του κοινωνικου αποκλεισμου και η απορριψη , κανει τους περισσοτερους απο εμας να μην το τολμουν...

Για τους ''επαναστατικους'' τυπους υπαρχουν προτυπα αντιδραστικων μοντελων συμπεριφορας τα οποια και αυτα βεβαια κοστιζουν....υπαρχουν επισης ιδεολογιες , θρησκειες , απο ολα εχει ο μπαχτσες...διαλεχτε κοσμε...

νομοτελειακα στην φυση κενα δεν υπαρχουν , οποτε τα ''κενα'' του συγχρονου αστου γεμιζουν με υποσχεση dolce vita , προοπτικη ευημεριας , μακροπροθεσμα ιλουστρε ονειρα και προγραμματισμο του ''ελευθερου'' χρονου...
...αλλωστε κανενα γαϊδουρι δεν προκειτε να τρεξει αν δεν του κρεμασεις καροτο στην μουρη του...

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
οσο ζουμε για να ζουμε θελοντας οτι βλεπουμε να εχουν οι γυρω μας και οι διαφημισεις, ναι...


αν μαθουμε να ειμαστε ολιγαρκεις, και με ενα χαμογελο, οτι και να γινει, οχι!


:wave2:


μόνο που εσύ με το χαμόγελο το έχεις παρακάνει:lol: :a13: :a46: :a25: :a9: :a22:

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
μόνο που εσύ με το χαμόγελο το έχεις παρακάνει:lol: :a13: :a46: :a25: :a9: :a22:


το γελιο ειναι ζωη, και προφανως την εχω παρακανει! :lol: :lol: :lol:


κοινως: εν ειν κακου! :winka:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
το γελιο ειναι ζωη, και προφανως την εχω παρακανει! :lol: :lol: :lol:


κοινως: εν ειν κακου! :winka:


η ζωή έχει γέλιο:p αλλά εσύ ακόμα περισσότερο:rotflmao: :D

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
η ζωή έχει γέλιο:p αλλά εσύ ακόμα περισσότερο:rotflmao: :D



thank youuuuuuuuuuuu!!! (http://www.funpic.hu/funblog.click.php?id=1151&url=http%3A%2F%2Fwww.funpic.hu%2Fswf%2Fthks.html&en=1)





:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
thank youuuuuuuuuuuu!!! (http://www.funpic.hu/funblog.click.php?id=1151&url=http%3A%2F%2Fwww.funpic.hu%2Fswf%2Fthks.html&en=1)





:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:


ωραία η καρτούλα βρε:wave2:

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
ας πω κι εγω τις γνωστές αιρετικές μου κουβέντες... :evil:

Εντάξει, καλός ο ρομαντισμός, καλή η αναπόληση αλλα πάντοτε κοιτάμε ιδεατά μια παλιότερη εποχή και μας διαφεύγουν τα απλά καθημερινά προβλήματα που είχε να λύσει τότε ο κόσμος - και συνήθως δεν είχε τρόπο να τα λύσει...

Καλά τα λέει ο Γκαίτε, πλην όμως ο επιστήθιος φίλος του ο Μπετόβεν έζησε μια (προσωπική) ζωή δυστυχισμένη πασχοντας απο μια μορφή κώφωσης που σήμερα θεραπεύεται για πλάκα...

Απείχε πολύ τότε η ζωή απο το να είναι ωραία. Ωραία τα λέει ο Σαρτρ απο το ομορφο διαμέρισμά του στο Quartier Latin πουλώντας διανόηση (και ζώντας με τα λεφτά της Σιμόν Σινιορέ θα έλεγε κάποιος κεκντρεχής) αλλα η πραγματικότητα ήταν πιο πεζή.

Μη μιλήσουμε για την εποχή του Μπερναρντ Σω...

:smokin:

Συμφωνω με το αρθρο του Villy 100%.Και εμπειρικα αλλα και απο διαισθηση

(αν καταλαβα καλα).
Ολο αυτο που αναφερεται δε θα το ονομαζα ρομαντικο,αλλα υπαρξιστικη αντιληψη της ζωης

Δε κοιταμε ιδεατα μια παλιοτερη εποχη ,απλα αναφερεται σε ανθρωπους οι οποιοι εζησαν παλιοτερα,οσα αναφερονται αφορουν την συγχρονη εποχη της οποιας η αρχη τοποθετειτε καπου στις αρχες του 19ου αιωνα

Ο μπετοβεν μπορει να εζησε μια "δυστηχισμενη ζωη" αλλα δεν τον ειδα να κανει πισω,αρα ηταν επιλογη του.Αποδειξη η μουσικη του.Ειναι σπανια η πληροτητα που μπορει να νιωσει ο καλιτεχνης μπροστα σε ενα δημιουργημα του.Ειναι ικανος να θυσιασει πολλα γι αυτο.Ειναι επιλογη,οχι μοιρα.Η καλητερα ειναι επιλογη που του παρουσιαζεται ως πεπρομενο.

Η ζωη ποτε δεν ειναι ωραια απο μονη της.Ωστοσο οι ανθρωποι μπορουν..........


Για τον Σαρτρ ο ιδιος ελεγε πως δεν εχει περασει ουτε μια μερα απελπισιας -απογνωσης στην ζωη του.Δεν υπαρχει κανεις εδω μεσα που να μπορει να ισχυριστει το ιδιο.Το αν ζουσε με τα λεφτα αλλης ειναι ηθικο θεμα και για αυτο ανεφ σημασιας.Αφου μπορουσε.......

Η πραγματικοτητα ειναι παντα πεζη.Αυτο ομως που υποστηριζεται απο το κειμενο του Villy ειναι δυο διαφορετικες πραγματικοτητες.

α) η πραγματικοτητα που αποτελειτε απο το παρελθον ή το μελλον δηλαδη ολα τα αλλα εκτος απο το παρον του εδω και τωρα(του δυναμικου της καθε στιγμης,της επαφης με τον εαυτο μας και τις εκαστοτε αναγκες).

β)Το παρον ,το εδω και τωρα

Στην τελικη ειναι ηλιθιο να μη περνας καλα σε ενα παρτυ που πηγες για να περασεις καλα επειδη εχεις τις εγνοιες του μελλοντος που προκληθηκαν καποτε στο παρελθον.

Το α) θα μπορουσε να ονομαστει και συνειδηση(αυτο το κτηνος κατα ντοστογιεφσκυ).Η αλλιως και ιστορικοτητα (κατα νιτσε)

Και η ιστορικοτητα ,αυτη η δαιμονικη εμπλοκη του νου με το παρελθον αλλα και το μελλον,ξεπερνιεται με δυο τροπους (κατα νιτσε).
i )Την ανιστορικοτητα (μνημη χρυσοψαρου=μηδεν μνημη)
ii)Την υπεριστορικοτητα (κανενα αλλο σχολιο:lol:) για οσους απο εμας καναμε το λαθος να αρρωστησουμε απο παρελθον και μελλον .Χωρις εκεινο το σημειο που ονομαζεται παρον,δεν ειναι δυνατον να υπαρξουμε καν.Μπορουμε να αγνοηθουμε να προσπεραστουμε ως αορατοι.

Μια μικρη αποδειξη ειναι οτι οι ωραιοτερες στιγμες τις ζωης ηταν αξιοποιησεις παροντων.Δεν ειναι ουτε αναμνησεις ουτε σχεδια για το μελλον.

Φυσικα ολο αυτο μπαζει απο πολλα σημεια,ειναι λιγο "υπερβολικο" λιγο "ποιητικο".Εχει μια καλη δοση αληθειας.

[Druuna]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin



Μια μικρη αποδειξη ειναι οτι οι ωραιοτερες στιγμες τις ζωης ηταν αξιοποιησεις παροντων.Δεν ειναι ουτε αναμνησεις ουτε σχεδια για το μελλον.

.



Κατα την ταπεινη μου αποψη ειναι η πιο σωστη κουβεντα που ακουστηκε για αυτο το θεμα.....Δυστυχως σπανια εφαρμοζεται, οι περισσοτεροι ζουμε στο παρελθον ή στο μελλον και αγνοουμε συστηματικα το παρον, ποσο μαλλον να το αξιοποιουμε κιολας....

:smokin: :beer: :wave2:

[project.breeze]

Μην το φιλοσοφείτε και πολύ,ο αρκάς έχει την απάντηση...


77581

[villy]

Ευχαριστώ όλους όσους απάντησαν!!!

Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο το παρόν και να μην προγραμματίζουμε το μέλλον και να μην μαθαίνουμε από το παρελθόν! Σε όλα πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία!

Αυτό που με ανησυχεί πάρα πολύ εδώ και μερικά χρόνια είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις, η επικοινωνία, η επαφή με την οικογένειά σου, με τους φίλους σου, έχουν αντικατασταθεί από υλικά ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ... Προσπαθούμε να "γεμίσουμε" αγοράζοντας το τελευταίο μοντέλο μηχανής, αυτοκινήτου, το πιο γρήγορο ή το πιό πολυτελές, την τάδε μάρκα παντελόνι κλπ...κλπ...

Γνωρίζω άτομα που "δεν" αγαπάνε την οικογένειά τους. ΔΕΝ τους πειράζει (να μην πώ ότι το επιδιώκουν κιόλας) να δουλεύουν υπερωρίες γιατί τους αρέσει η δουλειά τους, γιατί θα πληρωθούν παραπάνω και γιατί δεν θα πάνε νωρίς σπίτι να τσακωθούνε με τα παιδιά και την γυναίκα τους...



Όσοι έχουν ζήσει για ένα διάστημα εκτός Αθήνας και μετά γύρισαν ή όσοι ηρθαν από την επαρχία μπορούν πολύ εύκολα να μπουν στο πνεύμα του παραπάνω κειμένου και των λεγομένων των υπολοίπων...


Εγώ έζησα 5 χρόνια στην Πάτρα ως φοιτητής, επισκεπτόμουν πολύ συχνά την Κω τα 2 τελευταία χρόνια, πήγα και το καλοκαίρι στην Κρήτη και είδα διαφορετικά την ζωή...





Κλείνω λέγοντας πως όσοι έχετε την δυνατότητα... Φύγετε... Φύγετε μακρυά από την Αθήνα!


:wave2: :wave2: :wave2:

[panagiotispapa]

Den jerw kata poso einai off topic alla mou fainetai oti tairiazei sto thread.


In Italy for thirty years under the Borgias they had warfare, terror, murder, bloodshed but they produced Michelangelo, Leonardo da Vinci and the Renaissance. In Switzerland they had brotherly love, five hundred years of democracy and peace and what did that produce…? The cuckoo clock.

The Third Man, Orson Welles, Harry Lime

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από panagiotispapa
Den jerw kata poso einai off topic alla mou fainetai oti tairiazei sto thread.


In Italy for thirty years under the Borgias they had warfare, terror, murder, bloodshed but they produced Michelangelo, Leonardo da Vinci and the Renaissance. In Switzerland they had brotherly love, five hundred years of democracy and peace and what did that produce…? The cuckoo clock.

The Third Man, Orson Welles, Harry Lime


εγω γιατι δεν καταλαβα πως κολαει εδω?

:look:

[stavrogin]

μπορει να μην κολλαει,αλλα ειναι καλο.:)

[Cpt. Haddock]

Χάριν της ακρίβειας...

Το βιβλιο "Ο τρίτος άνθρωπος" δεν είναι του Όρσον Γουέλς αλλά του Γκράχαμ Γκριν.

Ο Γουέλς έκανε τον Χάρι Λάιμ στην ομώνυμη εκπληκτική ταινία

:wave2: :wave2:

[vangelis 64]

Είμαστε άνθρωποι!Πρώτ' απ' όλα,είμαστε άνθρωποι.

Μπορεί να φτάσαμε από την βοϊδάμαξα στο φεγγάρι αλλά μέσα μας δεν έχει αλλάξει τίποτα.Αλλάξαμε συνήθειες,διατροφή...αλλάξαμε χιλιάδες πράγματα,παραμένουμε όμως ίδιοι εσωτερικά.
Ημασταν και είμαστε άπληστοι,φιλόδοξοι,ατομιστές,τεμπέληδες,αυτοκαταστρο φικοί,λάγνοι,λαίμαργοι,ζηλόφθονοι....

Κι όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία.Οι εξουσιαστές μας,μάς θέλουν ηλίθιους και όχι ελεύθερους και έξυπνους-αλλιώς δεν θα μπορούσαν να μάς εξουσιάσουν.
Ο ελεύθερος χρόνος μας πρέπει να μηδενιστεί.Και μηδενίζεται με όλα αυτά που αναφέρατε πριν:με πολύωρη δουλειά,με άγχος και ανησυχίες για το μέλλον,με ένα κεφάλι ,γενικά,γεμάτο έγνοιες ,που πολύ έντεχνα και πούστικα αυτοί οι κερατάδες μάς έχουνε φορτώσει.
Εχουν μελετήσει πολύ καλά την ανθρώπινη φύση και γνωρίζουν πόσο επιρρεπείς είμαστε σε κάθε τι αρνητικό.
Πάρε λοιπόν ηλίθια τηλεόραση,ηλίθια μουσική,πάρε κι ένα κάρο οικονομικά προβλήματα νά' χεις,κάνε και καμμιά πορεία διαμαρτυρίας,έτσι για να νοιώσεις ότι υπάρχεις,αρκεί να μην έχεις χρόνο και διάθεση να ασχοληθείς με τον εαυτό σου.Αυτό,σού το απαγορεύω ρητώς!!
Απαγορεύεται να επιζητάς τη γνώση,να διαβάζεις και να είσαι δημιουργικός.
Το πνεύμα,με το οποίο γεννήθηκες,πρέπει να σβήσει.
Δεν θέλω να σε βλέπω να γελάς.Πρέπει να καταλάβεις ότι ο μόνος τρόπος να είσαι ευτυχής,είναι να επιδιώκεις όσο περισσότερα υλικά αγαθά μπορείς.
Εγώ θα σού πώ πώς θα μιλάς,πώς θα ντύνεσαι,τι θα τρώς.
Εσύ δεν θα έχεις άποψη.Θα ακολουθείς την δική μου και θα είσαι πεπεισμένος πως είναι δική σου.

Παιδιά,ειλικρινά χαίρομαι που συναναστρέφομαι-έστω και ηλεκτρονικά-ανθρώπους σαν κι εσάς!!!

Villy,συγχαρητήρια για το post:wave2: :

[zireous]

Ο άνθρωπος έχει ένα τεράστιο ελάττωμα: Προσαρμόζεται.

Η λύση:

Πρέπει συνειδητά (όχι και πολύ) αραιά και που να σηκώνεις το κεφάλι από τη μιζέρια που σου πουλάνε και να κοιτάς λιγουλάκι παραπέρα (μή πω πάνω και μου' ρθει κάνα πιάνο).

Κάντε βόλτες, όσο πιο συχνά μπορείτε, είναι άψογη λύση.

[stavrogin]

O ψυχιατρος μου μου λεει οτι περα απο τα ηλεκτροσοκ και τα ψυχρα ντους,:rotflmao: ,καλο ειναι να κανεις πραγματα που σ'αρεσουν,για να γεμιζεις τις μπαταριες σου.
Οπως για παραδειγμα βολτες και επαφη με την φυση.
Υπαρχει ομως και το θεμα της φυγης.Η φυση ειναι καλη αλλα δεν ειναι αρκετο το να καταφευγουμε παντα εκει ως διεξοδο.Εξηγουμε :

Το ζητουμενο ειναι να νιωσουμε ζωντανοι ,πληρεις.Δηλ. ησυχια μεσα μας ,αισθημα ικανοποιησης.
Αυτο γινεται οταν γενικα κανουμε πραγματα που μας αναπτυσουν ,οταν ειμαστε δημιουργηκοι.Οταν ξεχωριζουμε τι εχουμε πραγματικα αναγκη και οχι τι νομιζουμε οτι εχουμε αναγκη,ή τι περιμενουν αλλοι απο εμας ή νομιζουμε πως περιμενουν αλλοι απο εμας.

Αρα το ζητουμενο παντα ειναι η αναπτυξη,κι οχι η συντηριση.Η συντηριση (ρουτινα πχ)οδηγει παντα στον μαρασμο.Γι αυτο λεει κι ενας καλος φιλος:"αγαπη ειναι να προαγεις τον αλλον"Και τον ιδιο τον εαυτο σου(λεω γω)

:rolleyes:

[tai]

μια απαντηση στο θεμα (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=35571) :wave2:

[zireous]

Eμένα πολλά πολλά χρόνια πριν, όταν ο τελευταίος μου ψυχίατρος προσπάθησε να μου τη πεί σε μια συνεδρία, του είπα μερικά πραγματάκια για τη δικιά του ζωή και αυτοκτόνησε (τρώγοντας ένα σπάνιο χειρόγραφο του Jung σχετικό με σκούρες μπλε πίτσες).
:a34:
:a019:

Η ανάπτυξη είναι καλή, αλλά επειδή άλλη μια κατάρα του ανθρώπου είναι η επικοινωνία, το να μοιράζεσαι κοινά πράγματα ή έννοιες ή οτιδήποτε, είναι εξίσου ικανοποιητικό για μερικούς, και αν το επιδιώκεις χαμηλώνει και λίγο τα decibel του εγωισμού που φρενάρουν τη δημιουργία...

[LsKostas]

Φύγετε... Φύγετε μακρυά από την Αθήνα!


Η Αθήνα αγαπά αυτους που την αγαπούν...την σέβονται και την εκτιμούν...

ΑTHENS BY NIGHT...


κατά τ άλλα πολύ σωστός...