PDA

View Full Version : Γονείς και μοτοσικλέτα



ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ
17/02/2007, 10:06
Προς τους γονείς των μελλοντικών μοτοσικλετιστών.

Γονείς και μοτοσικλέτα

Τα παιδιά βρήκαν την μηχανή και οι γονείς έχασαν τον ύπνο τους.
Πόσοι από εμάς τους γονείς δεν ακούσαμε από τα παιδιά μας ότι θέλουν να πάρουν μηχανή η μηχανάκι και αισθάνθηκαν το αίμα τους να παγώνει και την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Και όρχησαν οι τσακωμοί και οι βαριές κουβέντες <<μηχανάκι θα πάρεις πάνω από το πτώμα μου>>.
Είναι όμως τόσο φοβερά τα πράγματα?
Θα έλεγα και ναι και όχι.
Και ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Σας λέει το παιδί σας ότι θα πάρει μηχανάκι και αρχίζετε να τσακώνεστε και να φωνάζετε. Πιστεύεται ότι αυτός ο τρόπος είναι ο σωστός?

Τι θα εμποδίσει να πάρει το μηχανάκι του φίλου του και χωρείς δίπλωμα, γνώσεις, και σωστό εξοπλισμό, να κινηθεί παράνομα με ένα μηχανάκι που στο κάτω κάτω δεν ξέρει το αν είναι σωστό η είναι ρημάδι. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάποια στιγμή θα τον πιάσουν και θα τον τρέχουν στα δικαστήρια η θα τσακιστή και θα είναι τα πράγματα χειρότερα.
Και όσο και να φωνάζετε εσείς , από αντίδραση προς τον τρόπο που συμπεριφέρεστε, η γιατί οι φίλοι του είπαν <<που θα σε δουν οι γέροι σου εδώ πέρα>> η γιατί είναι <<μαγκιά>>.
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο το παιδί σας θα είναι παράνομο και επικίνδυνο για την σωματική του ασφάλεια, αλλά και για τους άλλους.
Τι έκανα εγώ……
Κάποια στιγμή σαν γονιός και εγώ (έχω 3 γιους 25, 23, 19, χρόνων) ήξερα μια που είμαι μοτοσικλετιστής από το 1975 ότι <<το μήλο θα πέσει κάτω από την μηλιά>>.
Και ήρθε η ημέρα το 1998 που ο μεγάλος μου γιος έκλεισε τα 16 του μου είπε ότι <<μπαμπά θέλω να πάρω μηχανάκι , έχουν άλλοι οι φίλοι μου και θέλω να πάρω και εγώ να πηγαίνω καμιά βόλτα και να πηγαίνω και στην σχολή γρήγορα>>.
Δεν αισθάνθηκα ούτε το αίμα μου να παγώνει αλλά ούτε την γη να χάνετε από τα πόδια μου. ήταν φυσικό επακόλουθο ακόμα και αν εγώ δεν είχα μηχανή, η μοτοσικλέτα είναι δίπλα μας, την βλέπουμε κάθε στιγμή και μην μου πείτε ότι όσο και να την φοβάστε και σε οποία ηλικία και να είστε ότι δεν θαυμάσατε μια μοτοσικλέτα που σταμάτησε κάποια στιγμή δίπλα σας στο φανάρι…
Πήρα λοιπών τον γιο μου από το χέρι και τον πήγα σε κάποια μαγαζιά να διαλέξει αυτήν που του άρεσε και την κλείσαμε.
Την ημέρα που την έφερα στο σπίτι την πάρκαρα κάτω από την πολυκατοικία και ζήτησα από την γυναίκα μου και τους γιους μου να κατέβουν,
Μαζεύτηκαν γύρω από το μηχανάκι και το θαύμαζαν. Τότε τους είπα αυτό που πιστεύω ότι θα τους έμενε να το θυμούνται για πάντα.
Το βλέπετε το μηχανάκι? Σας αρέσει? Λοιπών θα σας μάθω να οδηγείτε το μηχανάκι, και θα πάτε ένας ένας μόλις γίνετε στην επιτρεπόμενη ηλικία να βγάλετε δίπλωμα.
ΑΛΛΑ….
Προσέξτε καλά αν πέσει στην αντίληψη μου ότι δεν φοράτε το κράνος σας, η κάνετε κόντρες, η τρέχετε και κάνετε καγκουριες, τότε ΔΕΝ θα το πουλήσω το μηχανάκι. Αλλά θα σας κατεβάσω εδώ όπως είμαστε τώρα και θα του βάλω φωτιά να το κάψω μπροστά σας, με αυτόν τον τρόπο θα βλέπετε τα όνειρα σας για μηχανάκι να καίγονται και θα ξέρετε ότι ΕΣΕΙΣ τα κάψατε με την ανευθυνότητα σας.
Όλο αυτό το έκανα με το σκεπτικό ότι θα οδηγήσει που θα οδηγήσει μηχανάκι, ας οδηγήσει το δικό του που θα ξέρει ότι είναι σωστά συντηρημένο, να είναι νόμιμος για να μην έχει τον φόβο να τον κυνηγήσει η τροχαία , αλλά και τον φόβο (που φυλαει τα έρημα που λέει η παροιμία) ότι αν κάνει κάποια λαδιά θα με βρει απέναντι του και όχι υποστηριχτή του. Και μάλιστα όταν για αυτές της ιδέες μου έδωσα μάχη μαζί με την υποστήριξη της Κατερίνας προς όλους τους συγγενείς και φίλους που εναντιώνονταν μαζί μας.
Με αυτό το σκεπτικό προχωρήσαμε σαν οικογένεια και με τον δεύτερο γιο και με τον τρίτο.
Το 2002 αποφάσισα να δηλώσω συμμέτοχη σε μαθήματα ασφαλούς οδήγησης μοτοσικλέτας για να βελτιώσω της ικανότητες μου αλλά και να αποκτήσω γνώσεις που θα μετέδιδα στα παιδιά μου.
Ήταν απίστευτη εμπειρία που με έκαναν να νιώσω ότι είμαι άσχετος τέλειος, και ας οδηγούσα 27 χρόνια μοτοσικλέτα.
Γυρίζοντας μάζεψα τα παιδιά μου και αρκετούς φίλους και τους έδειχνα το τι έμαθα. Ήταν σαν να άνοιξε ένα παράθυρο και κοίταξα σε έναν νέο κόσμο πολύ πιο όμορφο και ασφαλή.
Μια μέρα ο μεγάλος μου γιος εκεί που έβλεπα τηλεόραση μου έρχεται με ένα περιοδικό και μου δείχνει μια μότο απίστευτης ομορφιάς και υψηλών επιδόσεων.
Μπαμπά αυτό θέλω να πάρω βρήκα και να πουλήσω το σκούτερ.
Μπράβο σου αγόρι μου πολύ ωραίο μηχανάκι του είπα. Αν σου αρέσει να το πάρεις. Δουλεύεις και τα χρήματα σου είσαι ελεύθερος να τα επενδύσεις σε ότι σε ευχαριστεί.
Το δείξαμε και στην Κατερίνα και της άρεσε. Και εμείς θα σου κάνουμε ένα δωράκι του είπε.
Αλώστε αν του άρεσε του ιδίου εμάς δεν μας έπεφτε και λόγος. Και να του λέγαμε ότι δεν θέλαμε ήταν 23 χρονών παιδί. Την άλλη μέρα μάλιστα το πρωί έδωσε προκαταβολή και έκλεισε το μηχανάκι, και εγώ έριξα το τηλεφώνημα για το δωράκι του Γιάννη.
Του κλείσαμε μαθήματα σουπερ μπαικ ασφαλούς οδήγησης στο ίδιο σχολείο που έκανα και εγώ. Το ίδιο έκανα τώρα και με τον δεύτερο που αγόρασε και αυτός μεγάλη μηχανή.
Προεκλογικά στον δήμο που κατοικώ άκουγα που ζητούσαν χώρους για παραδοσιακούς χορούς σε κάθε γειτονιά για πιάνο για ότι μπορείτε να φανταστείτε.
Δεν είμαι κατά σε όλα αυτά. Αλλά πιστεύω ότι και το παιδί που παίζει τένις η ποδόσφαιρο η μαθαίνει πιάνο μπορεί είναι και οδηγός μοτοσικλέτας. Στον δήμο μας όπως είπα σε υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και δημάρχους, υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που οδηγούν δίκυκλο. Γιατί να μην γίνει ένας χώρος που να συγκεντρώνονται μια δημοτική λέσχη μοτοσικλέτας που θα μαζεύονται τα παιδιά μας αλλά και εμείς οι μεγαλύτεροι να βρισκόμαστε. Υπάρχουν πολλές λέσχες αλλά οι περισσότερες είναι μόνο για να πηγαίνουν εκδρομές 1-2 μόνο κάνουν κάποιες εκδηλώσεις.
Θα μπορούσαμε μέσα από αυτήν την δημοτική λέσχη να τραβήξουμε τα παιδιά μας από κάποιες άλλες κακές παρέες να τους μάθουμε ότι μηχανάκι δεν είναι κόντρες και σούζες στα φανάρια. Ότι το μηχανάκι δεν είναι σκοτωστρα, αλλά ο κακός οδηγός ευθύνεται για ότι συμβαίνει. ότι σαν λέσχη μπορούμε να μαζευτούμε να νοικιάσουμε μια πίστα να μπουν όσοι θελήσουν να τρέξουν μέσα με ασφάλεια και οι πιο έμπειροι αλλά και αγωνιζόμενοι να τους δείξουν με ασφάλεια πάνω από όλα την σωστή και ασφαλή οδήγηση. Να γίνονται σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης στην πόλη, σεμινάρια για λάστιχα , για τα λάδια, για οδήγηση στην βροχή και τόσα άλλα πράγματα που όσες φόρες έχει ζητηθεί από αρμόδια άτομα έχουν προθυμοποιηθεί και έχουν έρθει να μας κάνουν. Μέσα από αυτά τα σεμινάρια να ωφεληθούν και οι γονείς που δεν οδηγούν μοτοσικλέτα και να δουν πιο φιλικά την μοτοσικλέτα.
Να απαιτήσουμε από τον δήμο για θέματα όπως χώρους παρκιν για μοτοσικλέτες, από τους δημότες μας να μας σέβονται, αλλά και να μάθουμε να ανταποδίδουμε τον σεβασμό μην παρκάροντας πχ στα πεζοδρόμια αλλά στους χώρους που θα μας φτιάξει ο δήμος κλπ.
Και οι γονείς θα ξέρουν ότι τα παιδιά τους πάνε σε κάποιους χώρους που θα ακούσουν 5-10 σωστές κουβέντες, και θα μπορέσουν και αυτοί να βρεθούν μαζί τους σε κάποιο σεμινάριο η ότι άλλο υπάρξει κοινού ενδιαφέροντος.
Σε αυτό το θέμα εγώ πιέζω και περιμένω…
Περιμένω και πιέζω…..
Απλά για την ώρα είμαι μόνος, τώρα αρχίζουν και άλλοι δημότες γονείς που τους αρέσει η ιδέα και βρισκόμαστε για να πιέσουμε περισσότεροι…
Άλλωστε αν το καταφέρουμε θα είναι καλό για τα παιδιά μας.
Και μην μου πείτε ότι δεν θα έρχονται τα παιδιά μας μαζί μας.
Εγώ με τα παιδιά μου έχουμε πάει με της μοτοσικλέτες μας πάρα πολλά ταξίδια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γονείς και παιδιά η μοτοσικλέτα μπορεί να τους δέσει με ακόμα πιο ισχυρούς δεσμούς.

kalesin
17/02/2007, 10:28
Προσπαθω να γραψω μια απαντηση αλλα γραφω σβηνω, γραφω σβηνω....

μακαρι να ηταν κ αλλοι σαν εσενα.. ισως τα κλαματα πισω απο κλειστες πορτες να ηταν πολυ λιγοτερα...

σ' ευχαριστω

:a10:

hidefnick
17/02/2007, 10:29
Δεν διαφωνώ πουθενά με αυτά που λές, αλλά σαν μοτοσικλετιστής ξέρεις, όπως ξέρουμε (και το ζούμε καθημερινά άλλωστε) οι περισσότεροι εδώ μέσα, ότι όσα και να διδάξεις σε κάποιον την μαλακία ενός τρίτου μόνο μάντης την προβλέπει. Και νομίζω ότι αρκετοί από εμάς αυτό φοβούνται όταν τα βλαστάρια ζητήσουν μηχανάκι.

Το γεγονός ότι εμείς την γλυτώσαμε σε κάποιες άλλες εποχές, που κανείς δεν φόραγε κράνος, που η άσφαλτος ήταν ακόμα χειρότερη από την σημερινή και που η οδική παιδεία των ελλήνων ήταν το δεύτερο συντομότερο ανέκδοτο, προσωπικά σε τύχη το αποδίδω (μετά από ουκ ολίγα ατυχήματα και ούτε ένα σπάσιμο)

Και πρέπει να λάβεις υπ' όψη ότι δεν έχουν όλοι την υπομονή και την ωριμότητα να ασχοληθούν τόσο με το θέμα.

hidefnick
17/02/2007, 10:34
Και για να μην παρεξηγηθώ, ονειρεύομαι κάποια στιγμή να κάνω ένα πολύ μακρύ ταξίδι με τα παιδιά μου με μηχανές. (προς το παρόν, όμως, ο ένας που έχω είναι χέστης)

zephyr1
17/02/2007, 11:31
Επηδει νιωθω οτι ο Γιωργος κανει μια προταση και οχι απλα μια αναφορα θα το κανω quote στο θεμα που απασχολει καποιους τον τελευταιο καιρο και αναζητουν ιδεες.

Ετσι νιωθω και εγω για τον υιο μου και απλα πιστευω να καταφερω να πραξω σαν και σενα.

Τα σεβη μου.:wave2:

Elektra
17/02/2007, 13:10
Καλησπέρα,
Έχω να πω ότι έχω μείνει άναυδη από τον τρόπο αντιμετώπισης του θέματος και εύχομαι να ήταν περισσότεροι γονείς έτσι.
Κι εμένα ο πατέρας μου είναι 35 χρόνια μοτοσυκλετιστής και υποθέτω το μικρόβιο το κόλλησα από αυτόν. Από την ηλικία των 14ων του είχα ζητήσει μηχανή και μου είχε πει "όταν γίνεις 16-17 θα σου πάρω ένα καθαρόαιμο να πηγαίνουμε στο βουνό οι δυο μας" η οποία θεωρώ ήταν σωστή σκέψη δεδομένου ότι στο βουνό δεν κυκλοφορούν μεθυσμένοι και ανευθυνοι οδηγοί.
Έφτασα 16,17,18 τίποτα. Έτσι πάνω στην πλάκα του έλεγα κι εγώ "κοίτα να δεις, εγώ μηχανή θα πάρω. είναι καλυτερα να ειμαι 30 οταν την παρω με δικα μου λεφτα, να βγω στο δρομο ασχετη, να μαθω μονη μου και να πεσω θυμα του πρωτου μαλακα? ή να την παρουμε μαζι τωρα και να εχω το πλεονεκτημα οτι με διδαξε καποιος εμπειρος και καποιος που ξερω οτι νοιαζεται για μενα? αφου αργα ή γηγορα θα την παρω"
και μου απαντησε ¨ε αμα ειναι ετσι καλυτερα να σκοτωθεις αργα παρα γρηγορα"
οχι πως ειχε και αδικο.
Οταν αρχισα να μεγαλωνω και να καταλαβαινω λιγο περισσοτερο και την θεση των γονιων μας μου ειπε, "αν σου παρω εγω μηχανη και σκοτωθεις, πως θα ζησω εγω μετα που σου την εδωσα στο χερι?" Και τον καταλαβαινω απόλυτα, γι αυτο και επαψα να του το ζηταω.
Τι έκανα? Πέρασα σε μια σχολη στην επαρχια και αγορασα μια στα κρυφα. Ενα ΤΤ-R 250 που ειναι σκετο ερειπιο, τα λαστιχα ειναι πεθαμενα, τα φρενα ειναι θανατος κτλ... Και ακομα δεν εχω καταφερει να μαζεψω λεφτα για διπλωμα γιατι μονιμως κατι χρειαζεται η μηχανη.
Τελικα λοιπον και την μηχανη την πηρα, και ειναι επικινδυνη απο μονη της γιατι δεν ειχα την οικονομικη ανεση να παρω κατι καλο, και παρανομη ειμαι. Πραγματα ομως που τον ακουγα να λεει για χρονια (πχ κρανος, προσοχη κτλ) τα εχω τηρησει απολυτα.
Ξερετε ποσες φορες ευχομαι να μπορουσα να του το πω? και ποσο πολυ θα μου αρεσε να πηγαιναμε βολτες μαζι και ποσο καλυτερα θα ενιωθα αν ηξερα οτι εχω τον μπαμπα μου να με προσεχει... κι εμενα και την μηχανη μου.
Χρονια ονειρευομαι να πηγαιναμε βολτες μαζι και στεναχωριεμαι που την χαιρομαι μονη μου.

Ο πατερας μου ειναι φοβερος ανθρωπος και πολυ καλος φιλος και ποτε δεν θα μου ελεγε ¨μονο πανω απο το πτωμα μου" γιατι τα ιδια ειχε ζησει κι αυτος με τον πατερα του.
Το κυριο προβλημα ειναι η μητερα μου η οποια το εχει ξεκαθαρισει. "Ετσι και παρεις μηχανη, σου εχω κοψει την καλημερα και σ'εχω αποκληρωσει. Τοσο απλα."
Πολυ φοβαμαι οτι αν το μαθει, η αν παθω τιποτα ειτε σοβαρο ειτε οχι, θα κατηγορησει τον πατερα μου και κανεναν αλλον. Επειδη ηταν κακο προτυπο και αλητης και χιλια δυο αλλα...

Δεν ξερω τι να σας πω, παντως αν ηταν και αλλοι γονεις σαν κι εσας, ισως θα ηταν καλυτερα τα πραγματα..



:wave2:

Elektra
17/02/2007, 13:13
Να σε ρωτησω ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ,
μηπως εχεις συνεργειο στην αθηνα?

AFROPANTELOS
17/02/2007, 13:14
Μπορει να ειμαστε λιγοι ακομα που σκεφτομαστε και πρατουμε ετσι αλλα σιγα σιγα η νοοτροπια αλαζει και αυτο ειναι καλο.

Οπως εχω γραψει και παλαιοτερα ευχομαι σε ολους να νοιωσουν την χαρα που νοιωθω οταν ξεκιναω με την κορη μου και τον γιο μου ταξιδι με τις μηχανες μας.:beer: :beer: :beer:

TROOPER
17/02/2007, 14:27
Αρχικά δημιουργήθηκε από ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ
Προς τους γονείς των μελλοντικών μοτοσικλετιστών.
.....................................................


:a23: :a23: :a23:

RESPECT !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

warlord
17/02/2007, 17:24
Σχεδον δακρυσα.....μακαρι και ο πατερας μου να εβλεπε με το ιδιο ματι γενικοτερα τα οχηματα,Θα ειχα γλυτωσει πολλα λεφτα σε τρακες προσπαθωντας να μαθω.....
Εισαι κορυφη
:beer: :beer: :beer: :beer:

mouse
17/02/2007, 17:37
Αν υπήρχαν γονείς σαν εσένα "γιαγιά αρκούδα" σίγουρα θα ακούγαμε λιγότερες φορές για θάνατους και καγκουρίες μοτοσυκλετιστών.:a18:

Οι δικοί μου γονείς με βοήθησαν πολύ να πάρω μοτοσυκλέτα στον οικονομικό τομέα. Τους σέβομαι και τους εκτιμώ ακόμα περισσοτερο γιατί οι ίδιοι δεν έχουν καποια ιδιαίτερη σχεση με μοτοσυκλετισμό. Πιστεύουν οτί σίγουρα δεν μπορούν να με εμποδίσουν να κάνω κάτι που αγαπώ και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να με βοηθήσουν ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος. Και το αποτέλεσμα! Δύο κοπέλες στην οικογένεια να έχουν μοτοσυκλέτα και το μυαλό στην θέση του. (ο αδελφος ασχολείται μόνο με αυτοκίνητα:lol: )

ps. Πρέπει να σας βάλω και φωτο όταν έβαλα τη μητέρα μου πανω σε ένα CBR900 να την πάω βόλτα καθίσμενη σε γυναικεία θέση!:lol:

VegasKitty
17/02/2007, 17:42
Γιαγια Αρκουδα, οτι και να πω, θα ειναι λιγο!!! Απλα, :a19:

Οντως, αν ηταν περισσοτεροι γονεις σαν και εσενα, θα ηταν πολυ καλητερα
τα πραγματα, γιατι ολοι αυτοι που θελουν και αγαπανε τις μηχανες μπορει
και να μην κανανε/κανουν τις μλκς που κανουν στους δρομους, αν ειχαν
καποια ατομα να τους στηριζουν και να τους μαθουν μερικα πραγματα για
το πως θα επρεπε να συμπεριφεροντε στο δρομο, να κινουντε, τι να προσεχουν,
και πολλα αλλα... :sad:

makis206
17/02/2007, 18:04
Αρχικά δημιουργήθηκε από kalesin
μακαρι να ηταν κ αλλοι σαν εσενα.. ισως τα κλαματα πισω απο κλειστες πορτες να ηταν πολυ λιγοτερα...

Μεγάλα λόγια.. και τα πείσματα και η αποξένωση των παιδιών απ'τους ίδιους τους τους γονείς αλλά και οι στεναχώριες κι από τις δύο πλευρές να συμπληρώσω.

Γιαγιά.. :a18: :a18: :a19: :a19:

jen
17/02/2007, 19:15
:beer: Μου άρεσαν πολύ οι εικόνες που περιγράψατε... παιδιά και γονείς μοτοβόλτα... :cool:
Θυμάμαι το σχόλιο του πατέρα μου όταν (στα 26 μου) πήρα μηχανάκι και του είπα πως έδωσα 130€ στο κράνος... "Εγώ μπορούσα να σου βρω από την λαική με 10!"
Σαφώς και δεν ήθελε να πάθω κάτι... απλά η μόνη του σχέση με το άθλημα ήταν ένα βεσπάκι που είχε για να πηγαίνει στην δουλειά - σε νησί.... :confused:
Οτι έμαθα το έμαθα διαβάζοντας σχετική αρθρογραφία και ιστοσελίδες...
Ωστόσο ήρθε λίγο αργότερα και η σειρά του ενός αδερφού μου... μετά το μάθημα τόσων μηνών και αφού πλέον συνειδητοποίησαν πως δεν είναι τρέλα της στιγμής που "θα μας περάσει" οι γονείς μου του έκαναν δώρο το κράνος...
Δεν ξέρω αλλά εκείνη την ημέρα ένιωσα πολύ καλά! :)
Γιαγιά Αρκούδα...:a19:

DrIoannis
18/02/2007, 11:21
Αρχικά δημιουργήθηκε από ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ
Προς τους γονείς των μελλοντικών μοτοσικλετιστών.

Γονείς και μοτοσικλέτα

Τα παιδιά βρήκαν την μηχανή και οι γονείς έχασαν τον ύπνο τους.
Πόσοι από εμάς τους γονείς δεν ακούσαμε από τα παιδιά μας ότι θέλουν να πάρουν μηχανή η μηχανάκι και αισθάνθηκαν το αίμα τους να παγώνει και την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Και όρχησαν οι τσακωμοί και οι βαριές κουβέντες <<μηχανάκι θα πάρεις πάνω από το πτώμα μου>>.
Είναι όμως τόσο φοβερά τα πράγματα?
Θα έλεγα και ναι και όχι.
Και ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Σας λέει το παιδί σας ότι θα πάρει μηχανάκι και αρχίζετε να τσακώνεστε και να φωνάζετε. Πιστεύεται ότι αυτός ο τρόπος είναι ο σωστός?

Τι θα εμποδίσει να πάρει το μηχανάκι του φίλου του και χωρείς δίπλωμα, γνώσεις, και σωστό εξοπλισμό, να κινηθεί παράνομα με ένα μηχανάκι που στο κάτω κάτω δεν ξέρει το αν είναι σωστό η είναι ρημάδι. Το αποτέλεσμα είναι ότι κάποια στιγμή θα τον πιάσουν και θα τον τρέχουν στα δικαστήρια η θα τσακιστή και θα είναι τα πράγματα χειρότερα.
Και όσο και να φωνάζετε εσείς , από αντίδραση προς τον τρόπο που συμπεριφέρεστε, η γιατί οι φίλοι του είπαν <<που θα σε δουν οι γέροι σου εδώ πέρα>> η γιατί είναι <<μαγκιά>>.
Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο το παιδί σας θα είναι παράνομο και επικίνδυνο για την σωματική του ασφάλεια, αλλά και για τους άλλους.
Τι έκανα εγώ……
Κάποια στιγμή σαν γονιός και εγώ (έχω 3 γιους 25, 23, 19, χρόνων) ήξερα μια που είμαι μοτοσικλετιστής από το 1975 ότι <<το μήλο θα πέσει κάτω από την μηλιά>>.
Και ήρθε η ημέρα το 1998 που ο μεγάλος μου γιος έκλεισε τα 16 του μου είπε ότι <<μπαμπά θέλω να πάρω μηχανάκι , έχουν άλλοι οι φίλοι μου και θέλω να πάρω και εγώ να πηγαίνω καμιά βόλτα και να πηγαίνω και στην σχολή γρήγορα>>.
Δεν αισθάνθηκα ούτε το αίμα μου να παγώνει αλλά ούτε την γη να χάνετε από τα πόδια μου. ήταν φυσικό επακόλουθο ακόμα και αν εγώ δεν είχα μηχανή, η μοτοσικλέτα είναι δίπλα μας, την βλέπουμε κάθε στιγμή και μην μου πείτε ότι όσο και να την φοβάστε και σε οποία ηλικία και να είστε ότι δεν θαυμάσατε μια μοτοσικλέτα που σταμάτησε κάποια στιγμή δίπλα σας στο φανάρι…
Πήρα λοιπών τον γιο μου από το χέρι και τον πήγα σε κάποια μαγαζιά να διαλέξει αυτήν που του άρεσε και την κλείσαμε.
Την ημέρα που την έφερα στο σπίτι την πάρκαρα κάτω από την πολυκατοικία και ζήτησα από την γυναίκα μου και τους γιους μου να κατέβουν,
Μαζεύτηκαν γύρω από το μηχανάκι και το θαύμαζαν. Τότε τους είπα αυτό που πιστεύω ότι θα τους έμενε να το θυμούνται για πάντα.
Το βλέπετε το μηχανάκι? Σας αρέσει? Λοιπών θα σας μάθω να οδηγείτε το μηχανάκι, και θα πάτε ένας ένας μόλις γίνετε στην επιτρεπόμενη ηλικία να βγάλετε δίπλωμα.
ΑΛΛΑ….
Προσέξτε καλά αν πέσει στην αντίληψη μου ότι δεν φοράτε το κράνος σας, η κάνετε κόντρες, η τρέχετε και κάνετε καγκουριες, τότε ΔΕΝ θα το πουλήσω το μηχανάκι. Αλλά θα σας κατεβάσω εδώ όπως είμαστε τώρα και θα του βάλω φωτιά να το κάψω μπροστά σας, με αυτόν τον τρόπο θα βλέπετε τα όνειρα σας για μηχανάκι να καίγονται και θα ξέρετε ότι ΕΣΕΙΣ τα κάψατε με την ανευθυνότητα σας.
Όλο αυτό το έκανα με το σκεπτικό ότι θα οδηγήσει που θα οδηγήσει μηχανάκι, ας οδηγήσει το δικό του που θα ξέρει ότι είναι σωστά συντηρημένο, να είναι νόμιμος για να μην έχει τον φόβο να τον κυνηγήσει η τροχαία , αλλά και τον φόβο (που φυλαει τα έρημα που λέει η παροιμία) ότι αν κάνει κάποια λαδιά θα με βρει απέναντι του και όχι υποστηριχτή του. Και μάλιστα όταν για αυτές της ιδέες μου έδωσα μάχη μαζί με την υποστήριξη της Κατερίνας προς όλους τους συγγενείς και φίλους που εναντιώνονταν μαζί μας.
Με αυτό το σκεπτικό προχωρήσαμε σαν οικογένεια και με τον δεύτερο γιο και με τον τρίτο.
Το 2002 αποφάσισα να δηλώσω συμμέτοχη σε μαθήματα ασφαλούς οδήγησης μοτοσικλέτας για να βελτιώσω της ικανότητες μου αλλά και να αποκτήσω γνώσεις που θα μετέδιδα στα παιδιά μου.
Ήταν απίστευτη εμπειρία που με έκαναν να νιώσω ότι είμαι άσχετος τέλειος, και ας οδηγούσα 27 χρόνια μοτοσικλέτα.
Γυρίζοντας μάζεψα τα παιδιά μου και αρκετούς φίλους και τους έδειχνα το τι έμαθα. Ήταν σαν να άνοιξε ένα παράθυρο και κοίταξα σε έναν νέο κόσμο πολύ πιο όμορφο και ασφαλή.
Μια μέρα ο μεγάλος μου γιος εκεί που έβλεπα τηλεόραση μου έρχεται με ένα περιοδικό και μου δείχνει μια μότο απίστευτης ομορφιάς και υψηλών επιδόσεων.
Μπαμπά αυτό θέλω να πάρω βρήκα και να πουλήσω το σκούτερ.
Μπράβο σου αγόρι μου πολύ ωραίο μηχανάκι του είπα. Αν σου αρέσει να το πάρεις. Δουλεύεις και τα χρήματα σου είσαι ελεύθερος να τα επενδύσεις σε ότι σε ευχαριστεί.
Το δείξαμε και στην Κατερίνα και της άρεσε. Και εμείς θα σου κάνουμε ένα δωράκι του είπε.
Αλώστε αν του άρεσε του ιδίου εμάς δεν μας έπεφτε και λόγος. Και να του λέγαμε ότι δεν θέλαμε ήταν 23 χρονών παιδί. Την άλλη μέρα μάλιστα το πρωί έδωσε προκαταβολή και έκλεισε το μηχανάκι, και εγώ έριξα το τηλεφώνημα για το δωράκι του Γιάννη.
Του κλείσαμε μαθήματα σουπερ μπαικ ασφαλούς οδήγησης στο ίδιο σχολείο που έκανα και εγώ. Το ίδιο έκανα τώρα και με τον δεύτερο που αγόρασε και αυτός μεγάλη μηχανή.
Προεκλογικά στον δήμο που κατοικώ άκουγα που ζητούσαν χώρους για παραδοσιακούς χορούς σε κάθε γειτονιά για πιάνο για ότι μπορείτε να φανταστείτε.
Δεν είμαι κατά σε όλα αυτά. Αλλά πιστεύω ότι και το παιδί που παίζει τένις η ποδόσφαιρο η μαθαίνει πιάνο μπορεί είναι και οδηγός μοτοσικλέτας. Στον δήμο μας όπως είπα σε υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και δημάρχους, υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που οδηγούν δίκυκλο. Γιατί να μην γίνει ένας χώρος που να συγκεντρώνονται μια δημοτική λέσχη μοτοσικλέτας που θα μαζεύονται τα παιδιά μας αλλά και εμείς οι μεγαλύτεροι να βρισκόμαστε. Υπάρχουν πολλές λέσχες αλλά οι περισσότερες είναι μόνο για να πηγαίνουν εκδρομές 1-2 μόνο κάνουν κάποιες εκδηλώσεις.
Θα μπορούσαμε μέσα από αυτήν την δημοτική λέσχη να τραβήξουμε τα παιδιά μας από κάποιες άλλες κακές παρέες να τους μάθουμε ότι μηχανάκι δεν είναι κόντρες και σούζες στα φανάρια. Ότι το μηχανάκι δεν είναι σκοτωστρα, αλλά ο κακός οδηγός ευθύνεται για ότι συμβαίνει. ότι σαν λέσχη μπορούμε να μαζευτούμε να νοικιάσουμε μια πίστα να μπουν όσοι θελήσουν να τρέξουν μέσα με ασφάλεια και οι πιο έμπειροι αλλά και αγωνιζόμενοι να τους δείξουν με ασφάλεια πάνω από όλα την σωστή και ασφαλή οδήγηση. Να γίνονται σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης στην πόλη, σεμινάρια για λάστιχα , για τα λάδια, για οδήγηση στην βροχή και τόσα άλλα πράγματα που όσες φόρες έχει ζητηθεί από αρμόδια άτομα έχουν προθυμοποιηθεί και έχουν έρθει να μας κάνουν. Μέσα από αυτά τα σεμινάρια να ωφεληθούν και οι γονείς που δεν οδηγούν μοτοσικλέτα και να δουν πιο φιλικά την μοτοσικλέτα.
Να απαιτήσουμε από τον δήμο για θέματα όπως χώρους παρκιν για μοτοσικλέτες, από τους δημότες μας να μας σέβονται, αλλά και να μάθουμε να ανταποδίδουμε τον σεβασμό μην παρκάροντας πχ στα πεζοδρόμια αλλά στους χώρους που θα μας φτιάξει ο δήμος κλπ.
Και οι γονείς θα ξέρουν ότι τα παιδιά τους πάνε σε κάποιους χώρους που θα ακούσουν 5-10 σωστές κουβέντες, και θα μπορέσουν και αυτοί να βρεθούν μαζί τους σε κάποιο σεμινάριο η ότι άλλο υπάρξει κοινού ενδιαφέροντος.
Σε αυτό το θέμα εγώ πιέζω και περιμένω…
Περιμένω και πιέζω…..
Απλά για την ώρα είμαι μόνος, τώρα αρχίζουν και άλλοι δημότες γονείς που τους αρέσει η ιδέα και βρισκόμαστε για να πιέσουμε περισσότεροι…
Άλλωστε αν το καταφέρουμε θα είναι καλό για τα παιδιά μας.
Και μην μου πείτε ότι δεν θα έρχονται τα παιδιά μας μαζί μας.
Εγώ με τα παιδιά μου έχουμε πάει με της μοτοσικλέτες μας πάρα πολλά ταξίδια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γονείς και παιδιά η μοτοσικλέτα μπορεί να τους δέσει με ακόμα πιο ισχυρούς δεσμούς.


Αυτά τα οποία γράφεις είναι πολύ σωστά αλλά αποτελούν την συντριπτική μειοψηφία.Οι γονείς μου μεγάλωσαν σε μία εποχή όπου η μηχανή θεωρούταν κάτι "κακό".Παρόλο που τελείωσα τις σπουδές μου στην Ιατρική και τώρα δουλεύω, μου είναι πολύ δύσκολο να μιλήσω στον πατέρα μου για μηχανή.Είναι κάθετος και πολύ αγχώδης.Αισθάνομαι άσχημα και λυπάμαι που αναγκάζομαι, εκ των πραγμάτων να το κρατάω "κρυφό" και να μην μπορώ να μοιραστώ την χαρά που νοιώθω αγοράζοντάς την.Όλα αυτά για δικό του καλό...

Lupo
18/02/2007, 13:57
Αρχικά δημιουργήθηκε από ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ

.



Απλά.....



:a19: :a18: :a19:


και...


:beer: :beer:


78634

675
18/02/2007, 14:47
φιλε συμφορουμιστα συμφωνω απολυτα με οσα γραφεις, μ αρεσει και εγκρινω τον τροπο σκεψης σου και ειλικρινα μακαρι να σκεφτοντουσαν περισσοτεροι σαν και σενα...'

ΟΜΩΣ θελω να μου απαντησεις σε κατι με ολη σου την ειλικρινεια...

εσυ στην ηλικια των 16 και γενικοτερα οταν ησουν μικρος δεν μπορει ουτε για μια στιγμη να μη δοκιμασες την αδρεναλινη της σουζας, του να τρεξεις λιγο εως και πολυ παραπανω, το μπαντιλικι στις ανοιχτες αλλα και κλειστες στροφες, ενα καλο εντο στο φαναρι ή οποιαδηποτε αλλη καγκουρια...

:rolleyes:


πιστευω πως ειναι στο αιμα του εφηβου η καγκουρια αλλα οπως λες με την καταλληλη αντιμετωπιση αυτα μπορουν να περιοριστουν σε ενα βαθμο αλλα οχι να εκλειψουν...:wave2:

να σαι καλα, πολυ ομορφο το θεμα σου!:beer:

warlord
18/02/2007, 15:44
Αρχικά δημιουργήθηκε από elias_sgr
φιλε συμφορουμιστα συμφωνω απολυτα με οσα γραφεις, μ αρεσει και εγκρινω τον τροπο σκεψης σου και ειλικρινα μακαρι να σκεφτοντουσαν περισσοτεροι σαν και σενα...'

ΟΜΩΣ θελω να μου απαντησεις σε κατι με ολη σου την ειλικρινεια...

εσυ στην ηλικια των 16 και γενικοτερα οταν ησουν μικρος δεν μπορει ουτε για μια στιγμη να μη δοκιμασες την αδρεναλινη της σουζας, του να τρεξεις λιγο εως και πολυ παραπανω, το μπαντιλικι στις ανοιχτες αλλα και κλειστες στροφες, ενα καλο εντο στο φαναρι ή οποιαδηποτε αλλη καγκουρια...

:rolleyes:


πιστευω πως ειναι στο αιμα του εφηβου η καγκουρια αλλα οπως λες με την καταλληλη αντιμετωπιση αυτα μπορουν να περιοριστουν σε ενα βαθμο αλλα οχι να εκλειψουν...:wave2:

να σαι καλα, πολυ ομορφο το θεμα σου!:beer:


Δεν ειναι ομως πιο επικινδυνος ενας καγκουρας χωρις γνωσεις πανω στην μηχανη απο εναν καγκουρα με γνωσεις?:sun: :sun: :sun:

KaterinaX
18/02/2007, 16:25
Μαλλον πρεπει να γινει συνειδηση τετοια αντιμετωπιση προς τα παιδια, δεν ξερω ποσο χρονο θα μας παρει ακομα κατι τετοιο..
Εσυ παντως εισαι το παραδειγμα προς μιμηση!
Ευχομαι ειλικρινα , τα ταξιδια με τους γιους σου να συνεχιστουν μεχρι να δεις τους δικους τους γιους με μηχανες ,να ταξιδευουν πανω στα χναρια τα δικα σου....

siokatas
18/02/2007, 18:45
:wave2:



ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΦΙΛΕ......



αν και μολις εγινα μπαμπας προχτες το σκεφτομουνα και εχω και εγω την ιδια γνωμη με εσενα...

Tropeas
18/02/2007, 19:27
Μακάρι και μερικά παιδιά που είχαμε την τύχη ή την υπευθυνη συνείδηση που καλώς μας περάσαν οι γονείς μας ,
να μπορέσουμε τώρα να κάνουμε κάτι και για αυτούς που αρχίζουν να χάνουν τις ιδέες που είχαν στο μεγάλωμά μας...
τι εννοώ?
ότι τελικά μερικοί γονείς...
ενω και όσο είναι νέοι σκέφτονται με σωστό και καθαρό τρόπο, μεγαλώνοντας αδιαφορούν για τις αξίες που μέχρι τώρα υποστήριζαν...
παράδειγμα με τον πατέρα μου που θα ήταν καλύτερα αν καταλάβαινε να φορέσει ένα λίγο πιο ακριβό κράνος για το παπί (μάλλον θα του έρθει δώρο τώρα που σιγά σιγά έχω την οικονομική δυνατότητα) και ένα μπουφανάκι cordura, δεν θα ειν'κακό...
κάπου αλλάζουν και οι ρόλοι και πρέπει και εμείς με την μεριά μας να βοηθήσουμε ώστε ο κύκλος να κλήσει ΑΨΟΓΑ! :beer: ;) :wave2:

siokatas
18/02/2007, 22:43
[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από Elektra

Ξερετε ποσες φορες ευχομαι να μπορουσα να του το πω? και ποσο πολυ θα μου αρεσε να πηγαιναμε βολτες μαζι και ποσο καλυτερα θα ενιωθα αν ηξερα οτι εχω τον μπαμπα μου να με προσεχει... κι εμενα και την μηχανη μου.
Χρονια ονειρευομαι να πηγαιναμε βολτες μαζι και στεναχωριεμαι που την χαιρομαι μονη μου.



.....ετσι προβλεπω καπως και εγω το μελλον....

EVI
18/02/2007, 23:58
elektra


μην περιμενεις να σου πω μπραβο που κυκλοφορείς με ενα σουργελο χωρις φρενα χωρις τιποτα
αμα το ξεραν μπορει να μην ειχες σουργελο να σε βοήθαγαν (θετεις τον εαυτο σου σε κίνδυνο)

επισεις αν δεν ειχες λεφτα να έπαιρνες κατι με τα λεφτα που ειχες καλυτερο (πχ παπι να μαθεις ) η να περιμενεις να μαζεψεις λεφτα

ξερεις

και εγω πανω στην μανια μου και την βιασύνη μου πηρα το πρωτο μου μηχανακι κρυφα πριν κατι χρονια (κακος μιας και δε μου ειπαν τπτ) και ηταν σουργελο μιας και τοτε ημουν στη σχολη και δουλευα σε ενα κεντρο αδυνατισματος για 240 ευρω το μηνα!................ το μηχανακι εκανε 500 και ....δανειστικα κιολας :lol:



και το μετανιωσα γιατι το πληρωσα χρυσαφι μετα
και γιατι μεχρι να το φτιαξω εφαγα και 2 ωραιοτατες τουμπες ....

αυτα τωρα που -και καλα- εβαλα μυαλο









:beer: :beer: :beer: :beer:

Elektra
19/02/2007, 00:12
Αρχικά δημιουργήθηκε από EVI
elektra


μην περιμενεις να σου πω μπραβο που κυκλοφορείς με ενα σουργελο χωρις φρενα χωρις τιποτα
αμα το ξεραν μπορει να μην ειχες σουργελο να σε βοήθαγαν (θετεις τον εαυτο σου σε κίνδυνο)

επισεις αν δεν ειχες λεφτα να έπαιρνες κατι με τα λεφτα που ειχες καλυτερο (πχ παπι να μαθεις ) η να περιμενεις να μαζεψεις λεφτα



Δεν διαφωνω καθολου με οσα λες. Αλλα φαντασου οτι το μηχανακι το πηρα 1100 ευρω και εκανα 11 μηνες να το ξεχρεωσω γιατι τοσα μπορουσα να φυλαω το μηνα λογω σπουδων σε επαρχια. Και ευτυχως που ηταν ενος φιλου μου και μου εδωσε πολυ μεγαλο περιθωριο να το ξεπληρωσω. Αλλιως δεν θα μπορουσα να εχω αγορασει μηχανη. Γι αυτο θεωρησα οτι ηταν καλη ευκαιρια και την πηρα εστω και σε αυτην την κατασταση...
Σιγουρα θα προτιμουσα να εχω ενα καλυτερο και αξιοπιστο μηχανακι, αλλα αυτη μου ετυχε και την αγαπω πολυ γιατι εχει ανεχτει πολλες μαλακιες και ειναι πολυ φιλοτιμη.
Την αλλη φορα με αφησε μπροστα σε ηλεκτρολογιο μηχανων! Τον Μπάμπη μεν, αλλα δεν φανταζομαι να το εκανε επιτηδες... :lol: :lol: :lol:

:rotflmao:

zireous
19/02/2007, 01:41
Αρχικά δημιουργήθηκε από elias_sgr
φιλε συμφορουμιστα συμφωνω απολυτα με οσα γραφεις, μ αρεσει και εγκρινω τον τροπο σκεψης σου και ειλικρινα μακαρι να σκεφτοντουσαν περισσοτεροι σαν και σενα...'

ΟΜΩΣ θελω να μου απαντησεις σε κατι με ολη σου την ειλικρινεια...

εσυ στην ηλικια των 16 και γενικοτερα οταν ησουν μικρος δεν μπορει ουτε για μια στιγμη να μη δοκιμασες την αδρεναλινη της σουζας, του να τρεξεις λιγο εως και πολυ παραπανω, το μπαντιλικι στις ανοιχτες αλλα και κλειστες στροφες, ενα καλο εντο στο φαναρι ή οποιαδηποτε αλλη καγκουρια...

:rolleyes:


πιστευω πως ειναι στο αιμα του εφηβου η καγκουρια αλλα οπως λες με την καταλληλη αντιμετωπιση αυτα μπορουν να περιοριστουν σε ενα βαθμο αλλα οχι να εκλειψουν...:wave2:

να σαι καλα, πολυ ομορφο το θεμα σου!:beer:


Η λύση είναι μία, το να αφιερώσεις στη "καγκουριά" το χώρο της, είτε αυτός είναι μια πίστα εντούρο (όσο χάλια κι αν είναι), είτε μια κλειστή ασφάλτινη (όσο βαρετή κι αν είναι) ώστε ο πιτσιρικάς να μάθει να μην συγχέει από νωρίς μια συνηθισμένη μέρα στη κίνηση με τη μέρα που είναι ελεύθερος κι ωραίος να γουστάρει σε ειδικές (και προστατευόμενες γι' αυτόν και τους άλλους) συνθήκες.


Άλλο ένα :a18: για τη Γιαγιά Αρκούδα.

General_lee
20/02/2007, 11:31
Καλημερα και απο μενα και καλως σας βρηκα...Κοιταξα με προσοχη να δω ποιο τοπικ ειναι εκεινο που με εκφραζει περισσοτερο στη φαση που βρισκομαι, και νομιζω πως ειναι αυτο εδω, και λεω να ξεκινησω απο εδω με το πρωτο μου ποστ.

Καταρχην ειμαι 21, με λενε Δημητρη και η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν αγαπουσα τις μηχανες..
Απο τα 12 αρχισα να οδηγω αυτοκινητο, μια ζωη για αυτοκινητα διαβαζα, με αυτοκινητα ασχολουμουν, με αυτοκινητα εκανα τις πρωτες μου καγκουριες και στα αυτοκινητα περιοριζονται οι οποιες γνωσεις μου με τα μηχανοκινητα.
Πριν 3 περιπου χρονια αρχισε για μενα η μετακινηση μεσα στην πολη να γινεται κουραστικη(καθε μερα σχολη στο κεντρο), και η ζηλεια για τους τυπους με τα δικυκλα που περνανε διπλα μου ολο και μεγαλυτερη.
Με αφορμη αυτο αρχισα σιγα σιγα να διαβαζω και να μαθαινω καποια εντελως στοιχειωδη πραγματακια και για τις μηχανες, μηπως και αποκτησω καποιο πολυ απλο μηχανακι για να κανω απλα αυτην την προκαθορισμενη διαδρομη. Παρολα αυτα μεσα σε αυτα τα 3 χρονια οι αποψεις μου για τις μηχανες αρχισαν να αλλαζουν και να τις βλεπω με αλλο ματι, οχι απλα σαν ενα μεσο για να κανεις τη δουλεια σου.

Αποτελεσμα αυτου και ανεβαινοντας σε καποιες κανονικες μηχανες (οχι παπια,βεσπες, η σκουτερ) διαπιστωσα οτι η ιδεα της μηχανης ολο και κερδιζε εδαφος μεσα μου, και με γοητευε ολο και περισσοτερο.

Ομολογω οτι απο τοτε που η ιδεα της μηχανης μπηκε στο μυαλο μου, εχω απειρα σκαμπανεβασματα μεσα μου..
Σκεφτομαι τους χτυπημενους αναβατες που εχω δει σε ατυχηματα, σκεφτομαι οτι παρα τις πολλες γνωσεις μου στα αυτοκινητα και την οποια εξασκιση σε δυσκολες καταστασεις εχω με αυτα (με αρκετες επισκεψεις σε πιστες κλπ), εχω κοντεψει καποιες φορες να τρακαρω ασχημα, σκεφτομαι τι θα γινοταν σε αντιστοιχες περιπτωσεις με μηχανη. Σκεφτομαι οτι αν την ωρα της νεανικης κ^%ας που ολοι καποια στιγμη ειχαμε λιγο πολυ, αντι για 150 αλογα στο δεξι μου ποδι σε 1000+ κιλα, ειχα στο δεξι μου χερι 100+ αλογα σε 200 κιλα, μπορει τα πραγματα να μην ειχαν αισιο τελος.

Και τελος πιο πολυ απολα σκεφτομαι τους γονεις μου και μπαινω στη θεση τους, η προσπαθω να μπω. Αν ημουν γονιος ειλικρινα σας το λεω δε θα μου επαιρνα μηχανη. Ισως να μην μου επαιρνα καν αυτοκινητο απο τα 18 αλλα αρκετα μετα, κοιτωντας πισω στα χρονια της πρωτης καψας. (17-18-19 για μενα, χωρις να ειμαι 100% ηρεμος ακομα).
Ολοι μας εχουμε σταθει τυχεροι οδηγωντας ειτε διτροχο ειτε τετρατροχο, και καλιστα με λιγη ατυχια θα μπορουσαμε να εχουμε χτυπησει ασχημα η να μην ειμαστε καν εν ζωη. Το λεω αυτο με πληρη γνωση του πως σκεφτεται ενας νεος με παθος για την οδηγηση. (ειτε ειναι μηχανη ειτε αυτοκινητο)
Μπορω να διαβεβαιωσω οποιονδηποτε ειναι γονιος και εχει παιδι σε αυτην την ηλικια, που ασχολειται εντονα με τις μηχανες η τα αυτοκινητα και τα μηχανοκινητα σπορ, οτι δεν υπαρχει καμια μα καμια περιπτωση να μην κανει στα πρωτα σταδια αρκετες επικινδυνες ανωριμοτητες στο δρομο. Μπορει να κανει λιγες, μπορει να τις κανει σε σχετικα ασφαλες περιβαλλον, μπορει να κατσει να μαθει να τις κανει με το σωστο τροπο...Ολα αυτα ειναι θεμα χαρακτηρα, παιδειας,γονιων, ΦΙΛΩΝ-παρεας (το κυριοτερο). Αλλα οτι θα τις κανει και οτι θα βρεθει σε κινδυνο καποια στιγμη δεν υπαρχει αμφιβολια.

Θα μου πειτε, δε μπορεις να προστατευεις τον αλλον μεσα σε μια γυαλα για παντα, ειναι υπευθυνος για τις πραξεις του. Επισης οτι παντου εγκυμονουν κινδυνοι ετσι κι αλλιως...
Συμφωνοι, αλλα καταρχην το ποσα κακα θα σου συμβουν ειναι βαση πιθανοτητων ευθαιως αναλογο με τους κινδυνους στους οποιους εκτιθεσαι....Οποτε προσπαθεις να τους μειωσεις οσο γινεται....
Δεν ειμαι λοιπον υπερ του να απαγορευει ο γονιος του παιδιου του το να παρει μηχανη, σιγουρα ομως ειμαι υπερ του να το αποθαρρυνει και να του επισημαινει το ποσο επικινδυνο ειναι. Το να το ενθαρρυνει αντιθετως το θεωρω λαθος μεγαλο.

Επισης χωρις καμια παρεξηγηση και θαυμαζοντας μεγαλο μερος των επιλογων του κυριου που ξεκινησε το τοπικ, απλα να πω οτι το θεμα δεν ειναι να καψει κανεις τη μηχανη μολις μαθει οτι ο γιος του εκανε ανωριμοτητες.....Το θεμα ειναι να μην παθει τιποτα...Γιατι αμα παθει τι ουσια εχει??(χτυπαμε ξυλο για ολους)
Εκτος αυτου δεν υπαρχει περιπτωση να το μαθει ποτε κανενας γονιος αυτο πριν την πρωτη στραβη, και ευχομαι σε ολους αυτο να ειναι απλα μια μικρη ζημια στη μηχανη και τιποτα παραπανω. Απλα να μην εχουμε αυταπατες, οτι το παιδι μας δεν προκειται ποτε να κανει ανωριμοτητες, ειδικα σε μικρη ηλικια, η οτι θα το μαθουμε αμεσως, ως γονεις.

Οποιος ειναι ακομα πιο πολυ παιδι αποτι γονιος σε τροπο σκεψης (αυτο δεν εχει σχεση μονο με την ηλικια, ειναι θεμα ορημοτητας γενικα), γνωριζει οτι αν οι γονεις μας ηταν σε θεση να παρακολουθουν τη ζωη μας, θα προτιμουσαν τελικα τη λυση της γυαλας....Εκεινοι που ειναι πιο πολυ γονεις (κι ας μην εχουν παιδια κατ αναγκη) απλα ελπιζουν τα παιδια τους να μην κανουν τα ιδια με τους ιδιους...

(χιλια συγγνωμη για το τεραστιο ποστ...)

gloum
20/02/2007, 12:38
Ήμουν 14 όταν ο πατέρας μου με πήρε από το χέρι ένα πρωινό Κυριακής και μου είπε "Σήμερα θα σε μάθω να οδηγείς μηχανή"..Σε αυτόν οφείλω ότι αγάπησα την μοτοσυκλέτα σωστά και υπεύθυνα.Είμαι τυχερός που μεγάλωσα σε μία οικογένεια που οδηγούσε μηχανή ο πατέρας μου,οι 2 μου θείοι και τα 4 μου ξαδέλφια.Και εννοείτε πως με την σειρά μου μύησα και τον αδελφό μου..

vangelis 64
20/02/2007, 12:54
Ενα μεγάλο :a18: στον ΠΑΤΕΡΑ Γιαγιά Αρκούδα κι από μένα.

Τα ίδια,πάνω κάτω,πράγματα σκέπτομαι κι εγώ για τον γιο μου,που τώρα μπαίνει στην εφηβεία,αλλά αυτό που ανέφερες σε ό,τι έχει να κάνει με την δημοτική οργάνωση,μ' έβαλε στην πρίζα.
Εδώ στον Πόρο,βλέπεις,κανείς μα κανείς δεν φοράει κράνος(ούτε κι εγώ!)Πρέπει αυτό να είναι χαρακτηριστικό τής επαρχίας-δεν ξέρω.
Και φυσικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να πεί μερικά πράγματα σ' αυτάτα άμοιρα τα πιτσιρίκια που αυτοσχεδιάζουν με κάθε τρόπο πάνω στα μηχανάκια τους.


Νά 'σαι πάντα καλά!:wave2:

THEOD
20/02/2007, 13:06
Προσωπικά δεν ξέρω πως θα αντιδράσω όταν και αν ο γιός μου (που τώρα είναι στα 11) μου ζητήσει δική του μηχανή...είναι ένα από τα διλήματα που όλο "τα ρίχνω στο μέλλον" γιατί κατά βάθος φοβάμαι να το αντιμετωπίσω....

Πάντως θα με ανακούφιζε το να μην μου ζητήσει...

makis206
20/02/2007, 13:17
Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
Προσωπικά δεν ξέρω πως θα αντιδράσω όταν και αν ο γιός μου (που τώρα είναι στα 11) μου ζητήσει δική του μηχανή...είναι ένα από τα διλήματα που όλο "τα ρίχνω στο μέλλον" γιατί κατά βάθος φοβάμαι να το αντιμετωπίσω....
Πάντως θα με ανακούφιζε το να μην μου ζητήσει...

Δεν είμαι πατέρας αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Χωρίς να ξέρω την κατάσταση, μήπως θα πρέπει σιγά σιγά να τον καθοδηγείς (με ότι κι αν σημαίνει αυτό ή με ότι εσύ κρίνεις απαραίτητο) προς αυτό τον τομέα ;

Μήπως θα πρέπει σιγά σιγά ν'αρχίσει να μαθαίνει αυτά που οι περισσότεροι από εμάς τα μάθαμε μετά την απόκτηση του πρώτου μας δίτροχου ;

Ίσως και να είναι πολύ νωρίς βέβαια για ν'αρχίσει να σ'απασχολεί το θέμα, απ'την άλλη πάλι ίσως και να είναι η κατάλληλη στιγμή.

:beer:

alximistis
20/02/2007, 13:19
Το έχω διαβάσει το έχω ξαναδιαβάσει και ξανά και ξανά και ποτέ δεν έβρισκα κάτι να γράψω.
Τι να πω άλλωστε; Αφού η αρχική τοποθέτηση By γιαγιά αρκούδα τα λέει όλα.
ΓΙΑΓΙΑ... είσαι τεράστιος!!!!!!!
Ευχαριστούμε για τις σκέψεις σου. Όσοι γονείς εδωμέσα... να τα θυμάστε όλα αυτά τα υπέροχα της γιαγιάς... όταν φτάσει η στιγμή που ο γιος ή η κόρη θα σας ζητήσει μοτοσικλέτα.

el_hymador
20/02/2007, 13:41
Το κειμενο ειναι εκπληκτικο !!!

ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ δεν σε ξερω προσωπικα , αλλα τα παιδια σου ειναι παρα πολυ τυχερα ...:a18: φιλε...






διαβαζωντας αυτα , δεν μπορω παρα να πω και ενα μεγαλο :a19: :a20: :a20: στους γονεις μου...μπορω πλεον να μπω για λιγο στην θεση τους και καταλαβαινω οτι πρεπει να ηταν βασανιστικο να προσπαθησουν να κρυψουν την αγωνια τους οταν βολταριζα -και βολταρω- με την μοτοσυκλετα ...:wave2:

ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ
20/02/2007, 16:37
Elektra

Να σε ρωτησω ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ,
μηπως εχεις συνεργειο στην αθηνα?
==================================================================
οχι ηλεκτρα ειμαι υδραυλικος.
--------------------------------
θα θυμαστε τοτε που ο μεσαιος μου ηταν στα τει διαβαζε με τους φιλους του σε καποιο σπιτι σημαθητη του?
θυμαστε τι λαχταρα τραβιξα?
παντα θα φωβασε αν εισαι γωνιος, ειτε τον τριτο που θα διμιουργιση προβλημα η την κακια στιγμη η.... η.... η.....
αν ομως απο μικρο του δηξεις τα σωστα βηματα να πορευτη στην ζωη του και του μαθεις 5 πραγματα το πως να αποφευγη την στραβη τοτε μπορεις να κοιμασε πιο ησυχος. πολλες φορες σκευτομαι οτι τοτε που προτοπηρα μοτο στα χερια μου σε ηλικια 15 χρωνων αν ειχε βρεθει καποιος και μου ειχε δηξει 5 πραγματα θα ηταν πιο καλα για την ασφαλεια μου.
σαν νεος εκανα καγκουριες και τωρα που τα σκευτομαι λεω οτι ημουν τυχερος που ζω. τα λαθη μου ας γινουν παραδηγματα προς αποφυγη για τους νεοτερους...

symvoulos
20/02/2007, 17:59
Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
Προσωπικά δεν ξέρω πως θα αντιδράσω όταν και αν ο γιός μου (που τώρα είναι στα 11) μου ζητήσει δική του μηχανή...είναι ένα από τα διλήματα που όλο "τα ρίχνω στο μέλλον" γιατί κατά βάθος φοβάμαι να το αντιμετωπίσω....

Πάντως θα με ανακούφιζε το να μην μου ζητήσει...
+1000
ΑΛΛΑ ΑΜΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΜΑΛΟΝ ΠΑΩ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ....:wave2: