spyrakos35
30/03/2007, 07:19
Δεν θ’ αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ
29/3/2007 23:14
Ο γρατζουνισμένος δίσκος και η θλιβερή δικαίωση του Ντέμη
Και τώρα, τι; Κάνουμε το σταυρό μας και συνεχίζουμε. Γιατί συνεχίζουμε και γιατί κάνουμε το σταυρό μας; Διότι, πολύ απλά, δεν θα αλλάξει τίποτα. Το δια ταύτα της υπόθεσης αυτό είναι, και όποιος θέλει το παραδέχεται, όποιος θέλει το πιστεύει, κι ας ακούγεται κυνικό το «πάμε παρακάτω».
Μακάρι η πολιτεία, οι ομάδες, οι οργανωμένοι να ήταν τόσο «κυνικοί» όσο εμείς και πολλοί άλλοι που έχουν καταντήσει γραφικοί να αναφέρονται συνέχεια στη βία και τα επεισόδια. Φτάσαμε στο σημείο να θρηνήσουμε νεκρό. Το περιμέναμε; Το περιμέναμε, είναι η απάντηση με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας. Θυμάστε έξω από το ΟΑΚΑ που την είχαν πέσει καμιά δεκαριά ζώα πάνω από έναν και τον «σκότωναν» στο ξύλο; Και εκείνος νεκρός θα μπορούσε να είναι. Τι άλλαξε έπειτα από εκείνο το περιστατικό και έπειτα από πολλά άλλα; ΤΙΠΟΤΑ.
Βγήκαν όλοι μετά το συμβάν να καταδικάσουν μέσα στην οργή και ξεχειλισμένοι από πίκρα και αηδία. Ξέρετε ποιοι: οι «γνωστοί άγνωστοι» της πολιτικής που όλα τα ξέρουν και τίποτα δεν πράττουν. Μεγαλοστομίες και φαμφάρες που για άλλη μια φορά ακούγονται σαν γρατζουνισμένος παλιός δίσκος στο βινίλιο.
Οι πολιτικοί και η πολιτική φταίνε για όλα; Τι να σου κάνουν άμα ο άλλος έχει πιει τα κέρατά του και πάει και χτυπιέται στα ραντεβού του θανάτου; Κι αυτό σωστό, αλλά ας κάνουν οι ανευθυνοϋπεύθυνοι αυτά που πρέπει, εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, κι ας πάει να σκοτωθεί όποιος θέλει. Δικαίωμά του είναι, στο κάτω κάτω (με όλο το σεβασμό...).
Όταν, όμως, όλη η «πιάτσα» ξέρει για το σημείο «0», όταν μέχρι και εφημερίδες έχουν «προαναγγείλει» το τετ α τετ των βάρβαρων, τότε έχεις υποχρέωση να προετοιμαστείς και να απλώσεις τις άμυνές σου. Όχι τόσο ως προς το συνδεσμιακό-οργανωτικό κομμάτι των άρρωστων οπαδών, αλλά ως προς το κοινωνικό σύνολο. Το απόγευμα της Πέμπτης, από θαύμα δεν θρηνήσαμε περισσότερους νεκρούς. Από καθαρή τύχη δεν έγινε μακελειό.
Πού είστε κύριε Ορφανέ και κύριε Πολύδωρα; Τι λένε εκείνοι που έχουν τις εμπνεύσεις να χορηγούν «οργανωμένα» εισιτήρια; Δεν ακούσαμε, πώς είπατε κ.κ. Γιαννακόπουλε και Μαρινάκη; Σωστά, μέσα στο γήπεδο δεν έγινε τίποτα, διότι πολύ απλά δεν έφτασαν μέχρι εκεί...
Όσα έγιναν την Πέμπτη το απόγευμα αποτελούν ένα και μόνο πράγμα: τη ΘΛΙΒΕΡΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ του «προδότη». Του μοναδικού Έλληνα παράγοντα που ευαισθητοποιείται πραγματικά και που με νύχια και με δόντια προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα... Κι αν είναι ανάγκη να γίνουμε ρουφιάνοι για το καλό των παιδιών μας, των φίλων μας, του διπλανού μας, της κοινωνίας μας, τότε ας βάλουμε όλοι μια μαύρη κουκούλα και ας υψώσουμε τον δείκτη του ενός χεριού μας ή και των δύο αν χρειαστεί.
Πόσο δίκιο έχεις ρε Ντέμη...
Χρήστος Σταθόπουλος
σσ απο το www.sportime.gr
29/3/2007 23:14
Ο γρατζουνισμένος δίσκος και η θλιβερή δικαίωση του Ντέμη
Και τώρα, τι; Κάνουμε το σταυρό μας και συνεχίζουμε. Γιατί συνεχίζουμε και γιατί κάνουμε το σταυρό μας; Διότι, πολύ απλά, δεν θα αλλάξει τίποτα. Το δια ταύτα της υπόθεσης αυτό είναι, και όποιος θέλει το παραδέχεται, όποιος θέλει το πιστεύει, κι ας ακούγεται κυνικό το «πάμε παρακάτω».
Μακάρι η πολιτεία, οι ομάδες, οι οργανωμένοι να ήταν τόσο «κυνικοί» όσο εμείς και πολλοί άλλοι που έχουν καταντήσει γραφικοί να αναφέρονται συνέχεια στη βία και τα επεισόδια. Φτάσαμε στο σημείο να θρηνήσουμε νεκρό. Το περιμέναμε; Το περιμέναμε, είναι η απάντηση με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας. Θυμάστε έξω από το ΟΑΚΑ που την είχαν πέσει καμιά δεκαριά ζώα πάνω από έναν και τον «σκότωναν» στο ξύλο; Και εκείνος νεκρός θα μπορούσε να είναι. Τι άλλαξε έπειτα από εκείνο το περιστατικό και έπειτα από πολλά άλλα; ΤΙΠΟΤΑ.
Βγήκαν όλοι μετά το συμβάν να καταδικάσουν μέσα στην οργή και ξεχειλισμένοι από πίκρα και αηδία. Ξέρετε ποιοι: οι «γνωστοί άγνωστοι» της πολιτικής που όλα τα ξέρουν και τίποτα δεν πράττουν. Μεγαλοστομίες και φαμφάρες που για άλλη μια φορά ακούγονται σαν γρατζουνισμένος παλιός δίσκος στο βινίλιο.
Οι πολιτικοί και η πολιτική φταίνε για όλα; Τι να σου κάνουν άμα ο άλλος έχει πιει τα κέρατά του και πάει και χτυπιέται στα ραντεβού του θανάτου; Κι αυτό σωστό, αλλά ας κάνουν οι ανευθυνοϋπεύθυνοι αυτά που πρέπει, εκεί που πρέπει, όταν πρέπει, κι ας πάει να σκοτωθεί όποιος θέλει. Δικαίωμά του είναι, στο κάτω κάτω (με όλο το σεβασμό...).
Όταν, όμως, όλη η «πιάτσα» ξέρει για το σημείο «0», όταν μέχρι και εφημερίδες έχουν «προαναγγείλει» το τετ α τετ των βάρβαρων, τότε έχεις υποχρέωση να προετοιμαστείς και να απλώσεις τις άμυνές σου. Όχι τόσο ως προς το συνδεσμιακό-οργανωτικό κομμάτι των άρρωστων οπαδών, αλλά ως προς το κοινωνικό σύνολο. Το απόγευμα της Πέμπτης, από θαύμα δεν θρηνήσαμε περισσότερους νεκρούς. Από καθαρή τύχη δεν έγινε μακελειό.
Πού είστε κύριε Ορφανέ και κύριε Πολύδωρα; Τι λένε εκείνοι που έχουν τις εμπνεύσεις να χορηγούν «οργανωμένα» εισιτήρια; Δεν ακούσαμε, πώς είπατε κ.κ. Γιαννακόπουλε και Μαρινάκη; Σωστά, μέσα στο γήπεδο δεν έγινε τίποτα, διότι πολύ απλά δεν έφτασαν μέχρι εκεί...
Όσα έγιναν την Πέμπτη το απόγευμα αποτελούν ένα και μόνο πράγμα: τη ΘΛΙΒΕΡΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ του «προδότη». Του μοναδικού Έλληνα παράγοντα που ευαισθητοποιείται πραγματικά και που με νύχια και με δόντια προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα... Κι αν είναι ανάγκη να γίνουμε ρουφιάνοι για το καλό των παιδιών μας, των φίλων μας, του διπλανού μας, της κοινωνίας μας, τότε ας βάλουμε όλοι μια μαύρη κουκούλα και ας υψώσουμε τον δείκτη του ενός χεριού μας ή και των δύο αν χρειαστεί.
Πόσο δίκιο έχεις ρε Ντέμη...
Χρήστος Σταθόπουλος
σσ απο το www.sportime.gr