View Full Version : Greece2india (Ένα μεγάλο τόλμημα)
Σελίδες :
1
2
[
3]
4
5
6
7
:eyepop:
Κράτα γερά. Αν δουλεύει τώρα, γιατί να μην δουλεύει και μεθαύριο :lol:
Αφού ο ανορθωτής είναι και απο "πολεμική μηχανή" μπορεί και να δουλεύει καλύτερα έτσι. :lol:
Asaverle
10/02/2008, 15:02
Αρχικά δημιουργήθηκε από OzZzZzY
χειροτερο μηχανακι δεν βρηκε? :D
Τι έχει δηλαδή το μηχανάκι; Τι περίμενες να κάνει το ταξίδι με ΚΤΜ? Ποτέ δεν θα επέστρεφε...μόνο αεροπορικώς...
filipp0s
10/02/2008, 19:05
Καλή συνέχεια Ηλία και ελπίζω να πάνε όλα καλά! :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :wave2: :wave2: :wave2:
MEGALE DEN PEZESE ...PROSEXE TIN YGIASOU;) ;)
SYNEXISE GERA@!!!!
ολη η ενεργειά μας μαζί σου!:beer: :wave2:
powerphot
17/02/2008, 10:20
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΗΛΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ! , να είσαι καλά και παντα να πραγματοποιείς τα όνειρα σου οπως τα εχεις σχεδιάσει, κι ευχαριστούμε απο καρδιάς για όλο αυτό το φανταστικό οδιπορικό που ζούμε τόσους μήνες μαζί σου.........έστω κι απ' την καρέκλα μας.
----------------------------------
Θάλαττα, θάλαττα!
Μετά από 9 μήνες είδα θάλασσα! Απ' την Τουρκία την αποχωρίστηκα. Την είχα πεθυμήσει. Το γιόρτασα, βέβαια, με όλες τις αγαπημένες μου συνήθειες: κολύμπι, βόλτες στην απέραντη και έρημη αμμουδιά με τη μοτοσικλέτα, κατασκήνωση βλέποντας το ροδοκόκκινο ήλιο να σβήνει σιγά - σιγά μέσα στη θάλασσα και ύπνος κάτω από τ' αστέρια, στην αμμουδιά, έξω από το αντίσκηνο, ακούγοντας το κύμα.
Μετά την πρώην πορτογαλλική αποικία στο νησί Diu ξανανέβηκα στο Rajasthan κάνοντας έναν κύκλο για να επισκεφθώ κάποια μέρη που δεν ήθελα να χάσω. Τώρα είμαι στην Udaipur, τη ρομαντική πόλη όπως τη λένε λόγω της λίμνης και του παλατιού μέσα στο νερό.
Στις 14 Φεβρουαρίου έκλεισα 10 μήνες ταξιδεύοντας και σύμφωνα με το πρόγραμμα ήταν η περίοδος που θα επέστρεφα στην Ελλάδα. Το πρόγραμμα, όμως, είναι μια μακρινή ανάμνηση πλέον. Δεν ακολουθώ κανένα πρόγραμμα.
Όταν ξεκίνησα το ταξίδι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φαγώθηκαν να λένε: "Ο 23χρονος Βροχίδης Ηλίας...". Από προχθές είμαι πια 24χρονος και το γιόρτασα ζώντας το όνειρό μου!
Ααααα! Ξέχασα να πω ότι ο ανορθωτής στη μοτοσικλέτα δουλεύει άψογα! Απίστευτο, ε; Αν βρεθείτε ποτέ στην Ινδία με XR και σας καεί ο ανορθωτής να ξέρετε: βάλτε από Enfield 350 Electra. Μια χαρά ταιριάζει!
Να 'στε καλά, τα λέμε,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
120761
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΗΛΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ! , να είσαι καλά και παντα να πραγματοποιείς τα όνειρα σου οπως τα εχεις σχεδιάσει, κι ευχαριστούμε απο καρδιάς για όλο αυτό το φανταστικό οδιπορικό που ζούμε τόσους μήνες μαζί σου.........έστω κι απ' την καρέκλα μας.
+1000 και απο μένα
----------------------------------
Στις 14 Φεβρουαρίου έκλεισα 10 μήνες ταξιδεύοντας και σύμφωνα με το πρόγραμμα ήταν η περίοδος που θα επέστρεφα στην Ελλάδα. Το πρόγραμμα, όμως, είναι μια μακρινή ανάμνηση πλέον.
""Δεν ακολουθώ κανένα πρόγραμμα""".
:a23:
αμα μεγαλώνει ο άνθρωπος ωριμάζει:lol:
filipp0s
17/02/2008, 10:52
Xρόνια σου Πολλά και καλά Ηλία και καλή συνέχεια! :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Πω πω, τι φωτογραφία είναι αυτή! Εδώ χιονίζει!:wave2: :wave2:
Καλά να περνάς & φρόντισε να ρουφάς κάθε δευτερόλεπτο του ταξιδιού σου μέχρι τη τελευταία του σταγόνα!
Πάντα δυνατός!
:beer: :beer: :wave2:
Εχω μεινει :eyepop:
Επιασα να διαβασω απο την αρχη το thread και κολλησα!Καλη συνεχεια και ζησε το ονειρο σου
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
αμα μεγαλώνει ο άνθρωπος ωριμάζει:lol:
Εσυ να τ' ακους αυτα ! Ετοιμασε τις βαλιτσες σου για Νοτια Αμερικη ! Ακους ρε κφαλογο ;;
:mad: :beer: :beer: :evil:
Αρχικά δημιουργήθηκε από tifoefs
Εσυ να τ' ακους αυτα ! Ετοιμασε τις βαλιτσες σου για Νοτια Αμερικη ! Ακους ρε κφαλογο ;;
:mad: :beer: :beer: :evil:
βρές μου σπόνσορα, οικονομικό χορηγό δλδ και φύγαμε:D
powerphot
21/02/2008, 16:34
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
βρές μου σπόνσορα, οικονομικό χορηγό δλδ και φύγαμε:D
Εδώ μέσα θα κλείσετε το ραντεβού?:smokin:
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Εδώ μέσα θα κλείσετε το ραντεβού?:smokin:
:p
Ηλία να σου πω και από εδώ καλή συνέχεια και όμορφες διαδρομές. Είναι περιττό να σου πω ότι όποια βοήθεια και να χρειαστείς...........
Όνειρο ζωής .........
Α μόλις μιλήσαμε για 5 λεπτά στο τηλέφωνο…θέμα γραφειοκρατικό ;-)….και είναι καλά…είναι ο Ηλίας και είναι καλά!
Αρχικά δημιουργήθηκε από argpap
Ηλία να σου πω και από εδώ καλή συνέχεια και όμορφες διαδρομές. Είναι περιττό να σου πω ότι όποια βοήθεια και να χρειαστείς...........
Όνειρο ζωής .........
Α μόλις μιλήσαμε για 5 λεπτά στο τηλέφωνο…θέμα γραφειοκρατικό ;-)….και είναι καλά…είναι ο Ηλίας και είναι καλά!
Σ' ευχαριστώ πολύ Αργύρη! Για να καταλάβουν και οι υπόλοιποι: πήρα τηλέφωνο στην ΕΛΠΑ για να ανανεώσω ένα έγγραφο για τη μοτοσικλέτα που θα λήξει μετά από ένα χρόνο στο δρόμο. Βγήκε ο Αργύρης στη γραμμή, ο οποίος με εξυπηρέτησε φιλικότατα και τον ευχαριστώ.
Να 'σαι καλά Αργύρη! Τα λέμε!
powerphot
02/03/2008, 21:12
Τι μπορεί να σου κάνει ένα λάστιχο...!
Το μπροστινό λάστιχο εδώ και κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα είχε φθαρεί υπερβολικά. Όσο κι αν έψαξα οι 21 ίντσες τους είναι παντελώς άγνωστες. Μόνο στο Δελχί και στη Βομβάη έχουν τέτοια λάστιχα. Για να φτάσω, όμως, στη Βομβάη έπρεπε να κάνω πάνω από 1.000 χλμ. μ’ ένα λάστιχο όπου είχαν φανεί τα λινά σε δύο σημεία και είχε αδυνατίσει τόσο που τρυπούσε μέχρι και από αγκαθάκια.
Πήγα σ’ ένα συνεργείο αναγόμωσης ελαστικών για φορτηγά και τους είπα να κολλήσουν ένα κομμάτι γόμας πάνω από τα λινά για να μη σκιστούν. Ήταν μαλακή γόμα, αλλά άντεξε. Τα πλαϊνά τακούνια του ελαστικού είχαν ανοίξει χαραμάδες μέχρι μέσα και μου τρυπούσαν την ενισχυμένη σαμπρέλα που είχα. Έβαλα ένα διπλό κομμάτι σαμπρέλας μέσα από το λάστιχο στο σημείο των χαραμάδων και πάει κι αυτό.
Μετά από όλο αυτό τον άθλο κατάφερα να φτάσω στη Βομβάη. Πριν από τη Βομβάη είδα τις σπηλιές της Bhimbetka με τις προϊστορικές τοιχογραφίες 12.000 ετών. Αυτό ήταν το τέλος του ταξιδιού μου στο πρόγραμμα, αλλά μετά την προσθήκη του Νεπάλ στο ταξίδι, κάνω τη διαδρομή στην Ινδία με ανάποδη φορά από αυτήν που είχα σχεδιάσει.
Στην Ajanta και Ellora έχουν σκαλίσει τους βράχους αφαιρώντας εκατοντάδες χιλιάδες τόνους πέτρας και δημιουργώντας ναούς και μοναστήρια. Ειδικά το ναό Kailasa στην Ellora όταν τον αντίκρισα έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Ο ναός αποτελεί το μεγαλύτερο μονολιθικό γλυπτό του κόσμου. Είναι διπλάσιος σε μέγεθος από τον Παρθενώνα. Εφτά χιλιάδες εργάτες δούλευαν για 150 χρόνια για να αφαιρέσουν 200.000 τόννους!
Αν και μισώ τις πόλεις, η Βομβάη έχει ένα ενδιαφέρων πολυεθνικό κλίμα. Δεν έχει καμία σχέση με την υπόλοιπη Ινδία που έχω δει. Στους δρόμους κυκλοφορούν από Porsche μέχρι βελτιωμένα αυτοκίνητα και σχίζουν τη θάλασσα πολυτελή γιωτ. Αποκαλείται η πύλη της Ινδίας, λόγω του σημαντικού λιμανιού της. Δίπλα στις Ινδές με τα σαρί βλέπεις άραβες με τις λευκές κελεμπίες τους, νέγρους από την Αφρική και κατάλευκους δυτικούς. Δεν είναι τουρίστες όλοι αυτοί. Πολλοί έρχονται για δουλειές ή για να ζήσουν εδώ.
Η φωτογραφία είναι από τον εκπληκτικό ναό Kailasa που έφτιαξαν σκαλίζοντας το βράχο.
Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές σας στα προηγούμενα μηνύματα,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
122437
powerphot
12/03/2008, 14:48
Μπανάκια με θέα τους φοίνικες!
Μετά τη Βομβάη ήρθε η ώρα για τη φημισμένη Goa. Εκεί έβρισκαν καταφύγιο οι χίπηδες τη δεκαετία του '60. Πολλοί από αυτούς, γερασμένοι πλέον πηγαίνουν ακόμη εκεί μαζί με άλλους νέους που αρέσκονται στα πάρτυ και τα παρελκόμενά τους. Εμένα μου έπεφτε πολύ τουριστική. Απόλαυσα τις εξωτικές παραλίες, αλλά δύσκολα έβρισκα ένα ήσυχο μέρος να κατασκηνώσω το βράδυ δίπλα στο κύμα. Έβρισκα, όμως κι ήταν ωραία.
Άφησα για λίγο τη θάλασσα για να εξερευνήσω τους θυσαυρούς των λόφων στην περιοχή Karnataka. Συνάντησα έναν 65χρονο Ελβετό που μαζί μ' ένα φίλο του είχαν κάνει την ίδια διαδρομή μ' εμένα το 1964 με δυο πενηνταράκια της εποχής! Αυτοί είναι οι ήρωες. Το Ιράν τότε δεν είχε άσφαλτο και ταξίδευαν μέσα από την έρημο, έσπρωχναν, χαλούσαν τα μοτοσακό... Εγώ θαύμαζα κι αυτός αναπολούσε...
Είδα πολλούς αρχαίους, περίτεχνους ναούς σε διάφορες περιοχές. Ήταν σκαλισμένοι σε βράχους. Τώρα έφτασα στο Mysore, μία συμπαθητική, μικρή πόλη. Είναι στους λόφους κι έτσι η ζέστη εδώ δεν είναι αφόρητη.
Η φωτογραφία που στέλνω είναι από την εξωτική Goa. Ήταν πορτογαλλική αποικία κι αυτή, γι' αυτό βλέπετε την εκκλησία αριστερά μου. Οι περισσότεροι είναι Χριστιανοί εκεί.
Να 'στε όλοι καλά,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
123649
:beer: :beer: :beer: :beer:
Uriah Heep
13/03/2008, 13:20
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Συνάντησα έναν 65χρονο Ελβετό που μαζί μ' ένα φίλο του είχαν κάνει την ίδια διαδρομή μ' εμένα το 1964 με δυο πενηνταράκια της εποχής! Αυτοί είναι οι ήρωες. Το Ιράν τότε δεν είχε άσφαλτο και ταξίδευαν μέσα από την έρημο, έσπρωχναν, χαλούσαν τα μοτοσακό...
Παιδιά, μου υπόσχεστε ότι θα μείνει μεταξύ μας?
Μη το μάθουν ο Τσάρλυ και ο Γιούαν, κατά λάθος .....
....και σαλτάρουν σε κανέναν ακάλυπτο!
ΥΓ Καλή συνέχεια Ηλία!
:beer: :beer: :beer:
powerphot
20/03/2008, 15:53
Ξανά στον παράδεισο!
Απόλαυσα λίγο τη δροσιά των βουνών και ξανακατέβηκα στη θάλασσα. Στην Alappuzha με περίμενε άλλος ένας παράδεισος. Δε μ' άρεσαν τα ξενοδοχεία στην πόλη και βολτάριζα με τη μοτοσικλέτα μπροστά στη θάλασσα, μήπως βρω καμιά ήσυχη αμμουδιά να κατασκηνώσω. Είχε παντού σπίτια, όμως. Βλέπω μια πινακίδα: "Sea shore: Home stay & restaurant". Ήταν ένα σπίτι. Ρωτάω "Μπορώ να μείνω εδώ;". Ο σπιτονοικοκύρης με πήγε στην αυλή με τις καλύβες και τότε ανοίχτηκε μπροστά μου ο παράδεισος...
Λευκή, ψιλή άμμος κάτω, φοίνικες με μια αιώρα δεμένη ανάμεσά τους, το κύμα να σκάει μπροστά στα πόδια μου και όλος αυτός ο παράδεισος μόνο για 'μένα! Όταν ο ήλιος έδυε καθόμουν μπροστά στη θάλασσα και έβλεπα μπροστά στα πόδια μου δελφίνια να βγάζουν την πλάτη τους απ' το νερό... Απίστευτη στιγμή!
Πάρτε μια μικρή γεύση απ' τον παράδεισο στη φωτογραφία. Ξάπλωνα στην αιώρα, έβλεπα από πάνω μου τους εξωτικούς φοίνικες και αναρωτιόμουν που βρίσκομαι... Γι' άλλη μία φορά ήμουν εκτός τόπου και χρόνου...
Να 'στε καλά και καλό τριήμερο! Ετοιμάζεστε για βόλτες, ε;
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
Ε, όχι δε θα τ' αντέξω να την βάλω αυτή την φωτό.
Είναι βασανιστήριο.............:bawl: :bawl: :bawl: :bawl: :eyepop: :eyepop: :eyepop:
124591
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Ετοιμάζεστε για βόλτες, ε;
Πλάκα μας κάνεις ρε Ηλία ....:eyepop:
Τολμάμε εμείς να μιλήσουμε για βόλτα.....:bawl:
:bigcry: :bigcry: :bigcry: :bawl: :bawl: :bawl:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Anty12
Πλάκα μας κάνεις ρε Ηλία ....:eyepop:
Τολμάμε εμείς να μιλήσουμε για βόλτα.....:bawl:
Γιατί ρε παιδιά; Εντάξει, δεν περιμένω να πεταχτείτε στο Τόκυο για τριήμερο, αλλά καμιά βολτίτσα εκεί κοντά; Η Ελλάδα πανέμορφη είναι. Κοπήκανε και τα τριήμερα, δηλαδή; Μη μου λέτε τέτοια :eek:
powerphot
27/03/2008, 14:35
Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
Γιατί ρε παιδιά; Εντάξει, δεν περιμένω να πεταχτείτε στο Τόκυο για τριήμερο, αλλά καμιά βολτίτσα εκεί κοντά; Η Ελλάδα πανέμορφη είναι. Κοπήκανε και τα τριήμερα, δηλαδή; Μη μου λέτε τέτοια :eek:
Ηλίααααααα
Μας έχεις τσακίσει μ' αυτές τις φωτογραφίες~ :rotflmao: :rotflmao:
powerphot
27/03/2008, 14:37
Η ανάπαυλα συνεχίζεται...
Η περιοχή της Kerala φημίζεται για τα αμέτρητα κανάλια που σχηματίζουν οι ποταμοί και οι παραπόταμοι. Και στην Alappuzha, αλλά και στο Kollam εξερεύνησα τα κανάλια μ' ένα κανό. Στο Kollam ειδικά ήταν τέλεια, γιατί η περιοχή δεν έχει ιδιαίτερο τουρισμό κι έβλεπα την αγνή ζωή στα παραποτάμια χωριά.
Τώρα είμαι στη Varkala, τη σειρήνα της περιοχής. Έρχονται από κάθε γωνιά του κόσμου και μένουν εδώ για μήνες. Μέχρι και Έλληνα πέτυχα πρώτη φορά στην Ινδία (εκτός απ' τον Καραμανλή :-) )! Τεράστια αμμουδιά, φοίνικες, παιχνίδια στα κύματα και το βράδυ παρτάκια στην άμμο με σαξόφωνο και κιθάρα και ένα σωρό κόσμο γύρω απ' τη φωτιά: από ασπρούλες Αμερικανίδες μέχρι νέγρους Αφρικάνους... All we are saying is give peace a chance...
Στη φωτογραφία φαίνεται ένα από τα καραβόσπιτα που φτιάχνουν από μπαμπού και φύλλα φοινικιών και περιηγούν τους τουρίστες στα κανάλια.
Πάντα όρθιοι,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
125267
powerphot
06/04/2008, 20:36
Η απάντηση Περί των οικονομικών
Πρώτα απ' όλα ξέχασα να γράψω πριν ότι στο περιοδικό moto κυκλοφορεί ήδη η συνέχεια του οδοιπορικού μου στο Πακιστάν. Ελπίζω να σας ταξιδέψω και πάλι για λίγο μέσα από τις σελίδες μου.
Γράφω εδώ την απάντησή μου προς τον Κώστα μια και είναι λίγο εκτενής καθώς πρέπει να εξηγήσω λίγο τη φιλοσοφία της ζωής μου. Η ερώτηση ήταν:
Γεια σου ρε Ηλία, Είσαι ΦΟΒΕΡΟΣ. Εσυ μπορείς να πεις πως έκανες ωραία πράγματα στη ζωή σου, όχι οπως εμείς κλεισμένοι στα κολογραφεία........
Να σε ρωτήσω όμως κάτι αδιάκριτο? Από χρήματα πως τη βγάζεις? έχεις σπόνσορες ή κατι τέτοιο? Πόσα ξοδευεις την ημέρα περίπου? Γιατί προφανώς εχεις βγει εκτος προγράμματος..Πως σκοπευεις να γυρίσεις?
Φίλε Κώστα, σ' ευχαριστώ για την υποστήριξη πρώτα απ' όλα. Μη στεναχωριέσαι για την ερώτηση. Δεν είναι αδιάκριτη. Δεν έχω να κρύψω τίποτα. Μάλλον, είναι ευκαιρία να εξηγήσω το πώς τα βγάζω πέρα, γιατί σίγουρα πολλοί έχουν την ίδια ερώτηση με 'σένα.
Χορηγούς, όπως το εννοείς, δεν έχω. Αυτοί που ευχαριστώ στην ιστοσελίδα μου μου έκαναν μια μικρή έκπτωση σε ότι αγόρασα. Τους ευχαριστώ, όμως, περισσότερο για την ηθική, παρά για την οικονομική υποστήριξη. Τότε, όλοι με κορόιδευαν και ήταν πολύ ευχάριστο που βρήκα αυτούς τους λίγους ανθρώπους που με πήραν στα σοβαρά, με σεβάστηκαν, με πίστεψαν και στάθηκαν δίπλα μου.
Τα χρήματα, λοιπόν, τα μάζεψα δουλεύοντας σκληρά επί χρόνια (10 - 16 ώρες την ημέρα τρέχοντας, σερβιτοριλίκι κυρίως). Για να μένουν, όμως, τόσα χρήματα στην άκρη κάθε μήνα σημαίνει ότι δε ζούσα όπως ο μέσος Έλληνας. Δεν έμενα ποτέ μόνος μου. Έμενα είτε με τους γονείς μου όταν ήμουν στη Θεσσαλονίκη, είτε με συγκάτοικο όταν ήμουν αλλού. Πολύυυυυυ σπάνια έβγαινα σε club, καφετέριες, εστιατόρια κ.λ.π. Προσοχή!!! Όχι, επειδή ήθελα να μαζέψω λεφτά, αλλά επειδή αυτός ο τρόπος ζωής με κάνει δυστυχισμένο.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, παρ' όλο που αυτές οι χώρες είναι φθηνές έχω πάντα στο μυαλό μου ότι το πορτοφόλι μου δε γεννάει λεφτά. Όταν δεν κοιμάμαι στο αντίσκηνό μου, κοιμάμαι σε ξενοδοχεία που κοστίζουν 0,50 - 3 ευρώ. Μερικά από αυτά είναι τόσο βρώμικα που οι περισσότεροι δε θα 'θελαν ούτε να τα δουν.
Με το φαγητό και το νερό κάνω κάτι ανάλογο. Δεν τρώω στα χλιδάτα, τουριστικά εστιατόρια. Πηγαίνω στα απλοϊκά εστιατόρια που τρώνε οι Ινδοί. Πληρώνω 0,30 - 1,50 ευρώ για πλήρες γεύμα. Μέχρι και σε συμπόσια ναών τρώω. Νερό πίνω από οποιαδήποτε βρύση.
Δε χρειάζεται να πω πολλά για τις συνθήκες των εστιατορίων αυτών. Οι περισσότεροι θα τα έχετε ακούσει και θα ξέρετε ότι οι ξένοι μόνο που αγγίζουν την καρέκλα σε τέτοια μέρη αρρωσταίνουν έχοντας διάρροιες, εμμετούς και άλλα σοβαρά συμπτώματα. Η διάρροια είναι η πιο συνηθισμένη αρρώστια για τους ταξιδιώτες. Λίγοι τη γλυτώνουν σ' αυτές τις χώρες.
"Ως εκ θαύματος", δεν είχα ούτε μία σοβαρή διάρροια. Μετά από ένα χρόνο σε τέτοιες συνθήκες δε μπορεί να είναι θέμα τύχης το ότι δεν έπαθα το παραμικρό. Φαντάζομαι ότι παίζει ρόλο το ότι είμαι νέος, υγιής, ευτυχισμένος και ήρθα εδώ περνώντας από χώρες όπου οι συνθήκες υγιεινής χειροτέρευαν προοδευτικά, οπότε ο οργανισμός είχε το χρόνο να προσαρμοστεί. Σίγουρα, αν τη μία μέρα είναι κανείς στην Αθήνα και την άλλη προσγειωθεί στο Δελχί ο οργανισμός του θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στο τελείως διαφορετικό περιβάλλον.
Τα περισσότερα χρήματα, λοιπόν, φεύγουν στα αναλώσιμα και τα ανταλλακτικά της μοτοσικλέτας, τα οποία δεν υπάρχουν σ' αυτές τις χώρες και αναγκαστικά μου τα στέλνουν απ' την Ελλάδα με courier, οπότε τα χρυσοπληρώνω. Ευτυχώς, το μηχανάκι είναι αξιόπιστο και δε χρειάστηκε να μου στείλουν και πολλά.
Συνολικά, λοιπόν, με όλα μου τα έξοδα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τα ανταλλακτικά κ.λ.π. ξοδεύω γύρω στα 350 ευρώ το μήνα, πολύ λιγότερα δηλαδή απ' όσα ξοδεύει ο μέσος Έλληνας στο σπίτι του.
Σίγουρα, όπως λες, κάνω ωραία πράγματα στη ζωή μου, αλλά πρέπει να συνηδειτοποιήσεις ότι ΟΛΑ έχουν και το αντίτιμό τους. Αλλιώς θα ζούσαν όλοι τη ζωή που ζω. Όπως καταλαβαίνεις, όμως, οι περισσότεροι θεωρούν κατάντια να κοιμούνται στο πάτωμα σε βρώμικα ξενοδοχεία, να τρώνε με τα χέρια σε συμπόσια δίπλα σε Ινδούς που βρωμάνε κ.λ.π. Εγώ ζω τη ζωή που ζω επειδή όλα αυτά απλά δε με ενδιαφέρουν. Δε με ενοχλούν καθόλου.
ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΑΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΝΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ (ΔΟΥΛΕΥΩ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ) ΓΙΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. Συνήθως, δουλεύω τόσο σκληρά που οι περισσότεροι δε θέλουν ούτε να το σκέφτονται. Αυτό δε με πειράζει. Αυτό που θέλω είναι να χάνω όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες από τη ζωή μου στη δουλειά (ή δουλεία).
Κάποιοι θα πείτε ότι υπάρχουνε και οι εργασίες (όχι δουλείες) που κάνει κάποιος για να ζήσει χωρίς να πουλάει απλώς το χρόνο του, απολαμβάνοντας την εργασία που κάνει. Κάνω και τέτοιες εργασίες κατά διαστήματα, αλλά ακόμη δεν έχω βρει τρόπο να ζω μόνο από αυτές. Είμαι κοντά, ωστόσο :-)
Την τελευταία ερώτηση σχετικά με το πώς σκοπεύω να γυρίσω την παραβλέπω ;-) Είπαμε, no plans, no worry!
Ελπίζω να μη σας στεναχώρησα με την απάντησή μου, αλλά να σας έδωσα τροφή για σκέψη.
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
powerphot
06/04/2008, 20:58
Στο τέλος του κόσμου!
Έφτασα στο Kanyakumari, το ακρωτήριο Comorin, το νοτιότερο άκρο της Ινδίας, το τέλος του κόσμου για τους Ινδούς. Ξάπλωσα στο νερό, έκλεισα τα μάτια μου και ένιωθα τρεις θάλασσες να χαϊδεύουν το κορμί μου... ο Ινδικός ωκεανός, η Αραβική θάλασσα και ο κόλπος της Βεγγάλης.
Κολύμπησα μέχρι μία από τις τελευταίες βραχονησίδες πριν ο ωκεανός κατακλύσει το τοπίο. Σκαρφάλωσα πάνω και άκουγα τους γλάρους που φεύγανε. Στάθηκα όρθιος και αγνάντευα το απέραντο γαλάζιο. Μέχρι το νότιο πόλο δεν υπάρχει άλλη στεριά που να διακόπτει την αεικίνητη θάλασσα. Έφτασα κοντά στον ισημερινό.
Γύρισα προς τη μεριά της στεριάς κι ένιωθα από πάνω μου όλη την Ασία που επί ένα χρόνο ταξιδεύω. Πέρασαν από μπροστά μου όλες αυτές οι εικόνες, τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι περιπέτειες, οι δυσκολίες, οι ανταμοιβές των δυσκολιών και πάνω απ' όλα οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που γνώρισα.
Άρχισα να ανεβαίνω προς το βορρά. Κάποιοι ταξιδιώτες μου είπαν για δυο ιστοσελίδες http://www.couchsurfing.com και http://www.hospitalityclub.org μέσα από τις οποίες φιλοξενείς ή σε φιλοξενούν άτομα ανά τον κόσμο. Άρχισα αμέσως να τις χρησιμοποιώ. Εδώ και μια 'βδομάδα δεν έχω πάει σε ξενοδοχείο. Από σπίτι σε σπίτι κοιμάμαι. Ωστόσο, αυτοί που ασχολούνται με το διαδίκτυο και αυτές τις ιστοσελίδες είναι οι πλούσιες οικογένειες. Δεν πειράζει, όμως. Έτσι, βλέπω και το άλλο πρόσωπο της Ινδίας, το εξευρωπαϊσμένο.
Ένας από αυτούς, ο Salavanan, είναι ανοιχτόμυαλος και ταυτόχρονα παθιασμένος με τον Ινδουισμό. Όταν το γνώρισα με μάγεψε... Έκατσα μαζί του δύο ολόκληρες μέρες για να με ξεναγήσει στο τεράστιο σύμπλεγμα ναών (από τα μεγαλύτερα στην Ασία) του Srirangam στο Tiruchirappalli. Η γυναίκα του ανήκει στο διοικητικό προσωπικό του ναού και ο ίδιος γράφει ένα βιβλίο σχετικά με την πνευματική ζωή. Μου άνοιξε πόρτες απ' τις οποίες δεν είχαν ξαναπεράσει ξένοι. Μου εξηγούσε την Ινδουιστική φιλοσοφία πίσω από κάθε μικρή λεπτομέρεια του ναού και με είχε γοητεύσει. Έχω δει εκατοντάδες Ινδουιστικούς ναούς, αλλά αυτό ήταν κάτι το μοναδικό, όχι λόγω του ναού, αλλά λόγω του Salavanan.
Τώρα έχω φτάσει στο Pondicherry, τη γραφική, πρώην γαλλική αποικία. Ακόμη και τώρα, κάποιες περιοχές της πόλης θυμίζουν περισσότερο Γαλλία, παρά Ινδία.
Η φωτογραφία είναι από έναν άλλο σπουδαίο, Ινδουιστικό ναό, το Sri Meenakshi στο Madurai.
Χαιρετώ προς το παρόν,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
126682
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Η απάντηση Περί των οικονομικών
απλά :a23: με απέραντο σεβασμό, για την εκτίμηση που έχεις στον ΑΝΘΡΩΠΟ-Ηλία.
ποιος ζει "κατάχαμα" και "βρόμικα"εσύ η αυτός που κοιμήθηκε στην χλιδή, ειναι ενα θέμα για την σκέψη πολλών "καθαρών":winka:
:wave2:
Ηλία είσαι άνθρωπος που ξέρει τι θέλει ξέρει να ζει την πραγματικότητα και έχει πλήρη συναισθηση του τι συμβαίνει τριγύρω του και παγκόσμια..... είναι τρομερές αρετές αυτες!:beer: :beer: :beer: :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
αυτός ο τρόπος ζωής με κάνει δυστυχισμένο
:a23: :a23: :a23:
Συνέχισε! :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Η απάντηση Περί των οικονομικών
Πρώτα απ' όλα ξέχασα να γράψω πριν ότι στο περιοδικό moto κυκλοφορεί ήδη η συνέχεια του οδοιπορικού μου στο Πακιστάν. Ελπίζω να σας ταξιδέψω και πάλι για λίγο μέσα από τις σελίδες μου.
Γράφω εδώ την απάντησή μου προς τον Κώστα μια και είναι λίγο εκτενής καθώς πρέπει να εξηγήσω λίγο τη φιλοσοφία της ζωής μου. Η ερώτηση ήταν:
Φίλε Κώστα, σ' ευχαριστώ για την υποστήριξη πρώτα απ' όλα. Μη στεναχωριέσαι για την ερώτηση. Δεν είναι αδιάκριτη. Δεν έχω να κρύψω τίποτα. Μάλλον, είναι ευκαιρία να εξηγήσω το πώς τα βγάζω πέρα, γιατί σίγουρα πολλοί έχουν την ίδια ερώτηση με 'σένα.
Χορηγούς, όπως το εννοείς, δεν έχω. Αυτοί που ευχαριστώ στην ιστοσελίδα μου μου έκαναν μια μικρή έκπτωση σε ότι αγόρασα. Τους ευχαριστώ, όμως, περισσότερο για την ηθική, παρά για την οικονομική υποστήριξη. Τότε, όλοι με κορόιδευαν και ήταν πολύ ευχάριστο που βρήκα αυτούς τους λίγους ανθρώπους που με πήραν στα σοβαρά, με σεβάστηκαν, με πίστεψαν και στάθηκαν δίπλα μου.
Τα χρήματα, λοιπόν, τα μάζεψα δουλεύοντας σκληρά επί χρόνια (10 - 16 ώρες την ημέρα τρέχοντας, σερβιτοριλίκι κυρίως). Για να μένουν, όμως, τόσα χρήματα στην άκρη κάθε μήνα σημαίνει ότι δε ζούσα όπως ο μέσος Έλληνας. Δεν έμενα ποτέ μόνος μου. Έμενα είτε με τους γονείς μου όταν ήμουν στη Θεσσαλονίκη, είτε με συγκάτοικο όταν ήμουν αλλού. Πολύυυυυυ σπάνια έβγαινα σε club, καφετέριες, εστιατόρια κ.λ.π. Προσοχή!!! Όχι, επειδή ήθελα να μαζέψω λεφτά, αλλά επειδή αυτός ο τρόπος ζωής με κάνει δυστυχισμένο.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, παρ' όλο που αυτές οι χώρες είναι φθηνές έχω πάντα στο μυαλό μου ότι το πορτοφόλι μου δε γεννάει λεφτά. Όταν δεν κοιμάμαι στο αντίσκηνό μου, κοιμάμαι σε ξενοδοχεία που κοστίζουν 0,50 - 3 ευρώ. Μερικά από αυτά είναι τόσο βρώμικα που οι περισσότεροι δε θα 'θελαν ούτε να τα δουν.
Με το φαγητό και το νερό κάνω κάτι ανάλογο. Δεν τρώω στα χλιδάτα, τουριστικά εστιατόρια. Πηγαίνω στα απλοϊκά εστιατόρια που τρώνε οι Ινδοί. Πληρώνω 0,30 - 1,50 ευρώ για πλήρες γεύμα. Μέχρι και σε συμπόσια ναών τρώω. Νερό πίνω από οποιαδήποτε βρύση.
Δε χρειάζεται να πω πολλά για τις συνθήκες των εστιατορίων αυτών. Οι περισσότεροι θα τα έχετε ακούσει και θα ξέρετε ότι οι ξένοι μόνο που αγγίζουν την καρέκλα σε τέτοια μέρη αρρωσταίνουν έχοντας διάρροιες, εμμετούς και άλλα σοβαρά συμπτώματα. Η διάρροια είναι η πιο συνηθισμένη αρρώστια για τους ταξιδιώτες. Λίγοι τη γλυτώνουν σ' αυτές τις χώρες.
"Ως εκ θαύματος", δεν είχα ούτε μία σοβαρή διάρροια. Μετά από ένα χρόνο σε τέτοιες συνθήκες δε μπορεί να είναι θέμα τύχης το ότι δεν έπαθα το παραμικρό. Φαντάζομαι ότι παίζει ρόλο το ότι είμαι νέος, υγιής, ευτυχισμένος και ήρθα εδώ περνώντας από χώρες όπου οι συνθήκες υγιεινής χειροτέρευαν προοδευτικά, οπότε ο οργανισμός είχε το χρόνο να προσαρμοστεί. Σίγουρα, αν τη μία μέρα είναι κανείς στην Αθήνα και την άλλη προσγειωθεί στο Δελχί ο οργανισμός του θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί στο τελείως διαφορετικό περιβάλλον.
Τα περισσότερα χρήματα, λοιπόν, φεύγουν στα αναλώσιμα και τα ανταλλακτικά της μοτοσικλέτας, τα οποία δεν υπάρχουν σ' αυτές τις χώρες και αναγκαστικά μου τα στέλνουν απ' την Ελλάδα με courier, οπότε τα χρυσοπληρώνω. Ευτυχώς, το μηχανάκι είναι αξιόπιστο και δε χρειάστηκε να μου στείλουν και πολλά.
Συνολικά, λοιπόν, με όλα μου τα έξοδα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, τα ανταλλακτικά κ.λ.π. ξοδεύω γύρω στα 350 ευρώ το μήνα, πολύ λιγότερα δηλαδή απ' όσα ξοδεύει ο μέσος Έλληνας στο σπίτι του.
Σίγουρα, όπως λες, κάνω ωραία πράγματα στη ζωή μου, αλλά πρέπει να συνηδειτοποιήσεις ότι ΟΛΑ έχουν και το αντίτιμό τους. Αλλιώς θα ζούσαν όλοι τη ζωή που ζω. Όπως καταλαβαίνεις, όμως, οι περισσότεροι θεωρούν κατάντια να κοιμούνται στο πάτωμα σε βρώμικα ξενοδοχεία, να τρώνε με τα χέρια σε συμπόσια δίπλα σε Ινδούς που βρωμάνε κ.λ.π. Εγώ ζω τη ζωή που ζω επειδή όλα αυτά απλά δε με ενδιαφέρουν. Δε με ενοχλούν καθόλου.
ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΑΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΝΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ (ΔΟΥΛΕΥΩ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ) ΓΙΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ. Συνήθως, δουλεύω τόσο σκληρά που οι περισσότεροι δε θέλουν ούτε να το σκέφτονται. Αυτό δε με πειράζει. Αυτό που θέλω είναι να χάνω όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες από τη ζωή μου στη δουλειά (ή δουλεία).
Κάποιοι θα πείτε ότι υπάρχουνε και οι εργασίες (όχι δουλείες) που κάνει κάποιος για να ζήσει χωρίς να πουλάει απλώς το χρόνο του, απολαμβάνοντας την εργασία που κάνει. Κάνω και τέτοιες εργασίες κατά διαστήματα, αλλά ακόμη δεν έχω βρει τρόπο να ζω μόνο από αυτές. Είμαι κοντά, ωστόσο :-)
Την τελευταία ερώτηση σχετικά με το πώς σκοπεύω να γυρίσω την παραβλέπω ;-) Είπαμε, no plans, no worry!
Ελπίζω να μη σας στεναχώρησα με την απάντησή μου, αλλά να σας έδωσα τροφή για σκέψη.
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Υπάρχει κι ένα Blog (http://greece2india.apriliabikers.gr/ilias/) που "τρεχει", με την δυνατότητα επισύναψης σχολίων προς τον Ηλία! :wave2:
Με έναν κόμπο στο λαιμό μου......
:a18:
:a23: :a23: :a23:
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
ποιος ζει "κατάχαμα" και "βρόμικα"εσύ η αυτός που κοιμήθηκε στην χλιδή, ειναι ενα θέμα για την σκέψη πολλών "καθαρών":winka:
:wave2:
Έτσι ακριβώς!! :beer:
:a18: Καλή συνέχεια Ηλία στο ταξίδι σου!! :a23: :a23:
Αυτό θα πει μακρινό ταξίδι. :eyepop:
:sun:
Συνέχισε να ζεις το όνειρο σου και προσπάθησε να είσαι όσο μπορείς προσεκτικός και πειθαρχημένος ως προς την ασφάλεια σου.
Γίνομαι ενδεχομένως κουραστικός αλλά πρέπει να υπάρχει κάποιος να σου γκρινιάζει :lol: για το θέμα της ασφάλειας. :D
AX !!!!!!! να ηξερες ποσοι ταξιδευουνε μαζι σου...:a19: :a20: :a20:
powerphot
16/04/2008, 22:28
Auroville: μια ενδιαφέρουσα κοινότητα
Δίπλα στο Pondicherry υπάρχει η ενδιαφέρουσα κοινότητα του Auroville (www.auroville.org). Περιληπτικά να σας πω ότι είναι μία κοινότητα όπου ζουν άνθρωποι 48 διαφορετικών εθνικοτήτων, που δημιουργήθηκε το 1968. Αναδάσωσαν μία κατάξερη περιοχή, καλλιεργούν λαχανικά, εκτρέφουν ζώα και ζουν σε αρμονία με τη φύση, χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια κ.λ.π.
Ήθελα οπωσδήποτε να γνωρίσω αυτή την κοινότητα από κοντά. Πήγα και γνώρισα διάφορους, αξιόλογους ανθρώπους. Ο Edzard μια φορά κι έναν καιρό (πριν 30 χρόνια) ήταν Γερμανός. Έχει πάθος με τα άλογα και αυτό με τράβηξε. Τα αγαπάω πολύ, αλλά δεν έχω ιδέα. Πήγαινα να τον βοηθάω με τα δυο του άλογα για να μάθω.
Με μάγεψε ο τρόπος που επικοινωνεί μαζί τους. Δεν τα χτυπάει με μαστίγια. Τα αγαπάει και με απλές κινήσεις του σώματός του τα άλογα τον υπακούν απόλυτα. Τα καβαλάει ασέλωτα με δίχως χαλινάρι και άμα δείτε τι κάνει θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα!
Καβάλησα για πρώτη φορά άλογο και όλα ήταν περίφημα! Ένιωθα απολύτως άνετα και το άλογο ένιωθε το ίδιο. Εντυπωσιάστηκε κι ο Edzard με την τέλεια συνεργασία μας. Σίγουρα, λέει, ίππευα στην προηγούμενή μου ζωή. Λέτε να ήμουν ο Λούκυ Λουκ; Ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ...
Πήγα στο Μαδράς, που τώρα λέγεται Chennai, όχι επειδή έχει τίποτα ιδιαίτερο, αλλά λόγω της εικόνας που δημιούργησε στο μυαλό μου ο Καββαδίας μέσα από τα ποιήματά του.
Τώρα είμαι στο παραλιακό Puri, το οποίο είναι τουριστικό, αλλά τώρα δεν είναι η εποχή του κι έτσι είμαι μόνος μου και απολαμβάνω την ησυχία του.
Η φωτογραφία είναι ένα στιγμιότυπο από το νωχελικό περίπατο που έκανα εχθές το απογευματάκι στην παραλία, αναμεμειγμένος με τους ντόπιους.
Να 'στε πάντα καλά,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
127812
powerphot
25/04/2008, 15:26
This is The End...?
Στο ναό του ήλιου, λοιπόν, στο Konark, το ταξίδι μου έφτασε στο τέλος του. Ήρθα ολομόναχος από την Ελλάδα μέχρι την Ινδία μ' ένα μικρό μηχανάκι 250 κ.εκ. Δε με άφησε ποτέ στο δρόμο προς έκπληξη των "έμπειρων" μοτοσικλετιστών, που με διαβεβαίωναν πως αποκλείεται να αντέξει 46.000 χλμ. τέτοιου ταξιδιού ένα αερόψυκτο χωμάτινο μηχανάκι 250 κ.εκ.
Και σκεφτείτε ότι δεν έπαθα ούτε γραντζουνιά ούτε στην αλλοπρόσαλλη κίνηση της Ινδίας, ούτε πουθενά αλλού.
Δε με σκότωσαν, δε με απήγαγαν, δε με λήστεψαν και δε με βίασαν, όπως το 90% του κόσμου πίστευε και προσπαθούσε παθιασμένα να με αποτρέψει από αυτό το ταξίδι.
Δεν έπαθα ελονοσία, ηπατίτιδα, χολέρα, τύφο, ούτε ιαπωνική β εγκεφαλίτιδα, όπως πολλοί ήταν σίγουροι ότι θα πάθω όλες τις αρρώστιες του κόσμου.
Ήταν τυχαίο ή είμαι το "παιδί θαύμα"; Το "παιδί θάυμα" δεν είμαι και ούτε τύχη μπορεί να είναι μετά από περισσότερο από ένα χρόνο ταξιδιού κάτω από αυτές τις συνθήκες. Δεν είναι ούτε δύο 'βδομάδες, ούτε ένας μήνας. Φυσικά, μπορεί αργότερα στη ζωή μου να πάθω κάτι από τα παραπάνω, αλλά το ότι ΕΖΗΣΑ (δεν επιβίωσα απλώς) για περισσότερο από ένα χρόνο στη ζωή μου, μου είναι αρκετό.
Θέλω, λοιπόν, να βγουν κάποια διδάγματα από το εγχείρημα που ολοκλήρωσα, γιατί κι άλλοι έχουν αυτό το πάθος για ΖΩΗ. Πριν ξεκινήσω έκρυβα αυτό που ήθελα να κάνω, γιατί ήξερα τι θα αντιμετωπίσω. Δεν το έκρυψα, όμως, από τα πρόσωπα του στενού μου περιβάλλοντος και λόγω του περίεργου εγχειρήματος το νέο εξαπλώθηκε ευρέως κι εγώ είχα να αντιμετωπίσω πολύ άσχημες συμπεριφορές και πικρά σχόλια, επειδή δεν άκουγα αυτούς που "ήξεραν κάτι παραπάνω" και προσπαθούσαν να μου επιβάλλουν την άποψή τους.
Ενώ εγώ πάλευα σκληρά να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, αυτοί μου έλεγαν: "Μέχρι την Τουρκία θα φτάσεις και θα γυρίσεις" και άλλα παρόμοια. Και σκεφτείτε τι έγινε όταν μόλις 2.000 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, όταν ήμουν στο Αϊβαλί ακόμη, γύρισα όντως πίσω για να αλλάξω αμορτισέρ. Σκεφτείτε τι έλεγαν τότε... Νόμιζαν πως δικαιώθηκαν...
Ούτε καν που μου πέρασε από το μυαλό, όμως, να τα παρατήσω. Σηκώθηκα απ' τα λασπόνερα και περπάτησα προς το φως και έφτασα στο φως κάνοντας άλλα 44.000 χλμ.
Δεν έχω κακία για όλους αυτούς που με πλήγωσαν τόσο. Καταλαβαίνω ότι ήταν βυθισμένοι στην άγνοια. Αυτούς τους μετρημένους στα δάχτυλα που με πήρανε στα σοβαρά, που δε με κορόιδευαν και που με στήριξαν, τους ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου και το ξέρουν. Δε χρειάζεται να πω ονόματα. Ξέρουν ποιοι είναι.
Αυτό που εύχομαι είναι να θυμάστε όλοι το παράδειγμά μου την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κάποιον ονειροπόλο. Όσο τρελό κι αν είναι το όνειρό του, μην προσπαθείτε να του κόψεται τα φτερά. Αν δε μπορείτε να τον βοηθήσετε να πετάξει, τότε τουλάχιστον αφήστε τον να παλέψει μόνος του. Μην τον εμποδίζεται. Μην τον τραβάτε με το ζόρι κάτω.
Ένα τέτοιο εγχείρημα χρειάζεται υποστήριξη για να πραγματοποιηθεί. Δύο χρόνια πριν ξεκινήσω το ταξίδι, όταν άρχισα εντατικά να προετοιμάζομαι, δεν είχα ιδέα ούτε από μοτοσικλέτες, ούτε από ταξίδια. Είχα, λοιπόν, ούτως ή άλλως αμέτρητα εμπόδια να ξεπεράσω. Αν εσείς βάζετε κι άλλα εμπόδια, τότε η πορεία προς το όνειρο γίνεται σχεδόν αδιαπέραστη.
Τα δικά μου φτερά ήταν και είναι τόσο μεγάλα, που όλοι αυτοί μαζί δε μπόρεσαν να τα κόψουν. Ξέρω, όμως, τουλάχιστον ένα αγγελούδι, που ήταν εκεί στην άκρη του γκρεμού, έτοιμο να πετάξει. Κάποιοι του κόψανε τα φτερά, έπεσε και τσακίστηκε και τώρα το 'χουν μέσα σ' ένα κλουβί. Αυτή είναι η αφορμή που με έκανε να σας τα γράψω όλα αυτά.
Εκπλάγηκα τρομερά από το πόσο απεγνωσμένα έψαξε να με βρει όταν έμαθε ότι δεν είναι το μόνο πλάσμα στη γη με τέτοια "παρανοϊκά" όνειρα. Κατανοούσα, όμως, το γιατί έψαξε τόσο. Ήξερα πώς ένιωθε. Πέρασα κι εγώ την ίδια κατάσταση.
Όταν ήταν μακριά δε μπορούσα να διακρίνω πολλά, παρά μια όμορφη σιλουέτα. Όταν ήρθε πιο κοντά είδα ότι κάποιοι του 'χαν τσακίσει την αγνή ομορφιά του. Τα φτερά του ήταν κομμένα.
Τα δικά μου φτερά είναι ακόμη γερά, πιο γερά από ποτέ! Κοιτάξτε στον ουρανό και θα δείτε ότι θα κάνω ότι σας είπα. Θα το πιάσω από το χέρι και θα το πάρω μαζί μου στους αιθέρες μέχρι να ξαναβγούν τα φτερά του και να μπορεί λεύτερο να πετάξει. Τότε μόνο θα αφήσω το χέρι του, για να το θαυμάσω όταν θα πετάει με τα δικά του φτερά.
Ξέρω ότι το πρώτο που θέλετε να μάθετε όλοι είναι αυτό που ρωτούσατε πριν καν ξεκινήσω και καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, το πώς και πότε θα γυρίσω. Ας παίξουμε λίγο... Θα σας βάλω ένα κουίζ:
Στην ιστοσελίδα που είχα φτιάξει πριν ξεκινήσω (http://www.geocities.com/greece2india) υπήρχαν τρία πιθανά σενάρια για την επιστροφή:
* Εγκατάλειψη της μοτοσικλέτας και επιστροφή μου με αεροπλάνο.
* Επιστροφή με τη μοτοσικλέτα από το συντομότερο δρόμο.
* Επιστροφή με τη μοτοσικλέτα ταξιδεύοντας μέσα από διαφορετικούς τόπους.
Μαντέψτε, λοιπόν, ποιο σενάριο θα υλοποιήσω. Περιμένω τις απαντήσεις σας στο 090... Όποιος το βρει κερδίζει μαντζούνι!
Τώρα είμαι στο Δελχί, για να κανονίσω το πώς θα γυρίσω. Ερχόμενος προς τα 'δω πέρασα για μια τελευταία ματιά του Ταζ Μαχάλ, κάτι σαν αποχαιρετιστήριο...
Καλό Πάσχα και προσοχή στους δρόμους,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
128625
powerphot
25/04/2008, 15:27
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
This is The End...?
Φίλε Ηλία, (μόνο "φίλε" μπορώ να σε αποκαλέσω μετά από ένα χρόνο+, και μετά από αμέτρητα τα μηνύματα και e-mails που έχουμε ανταλλάξει, κι ας μην έχουμε συναντηθεί ακόμα), σου εύχομαι το ταξίδι αυτό που τελειώνεις εκτός από την μόνιμη γλυκιά γεύση που σου έχει αφήσει, να είναι ένας οδηγός για όλη την υπόλοιπη ζωή σου.
Προσωπικά θέλω να σε ευχαριστήσω για όλο αυτό τον καιρό και για όλες αυτές τις εικόνες που έστελνες μέσα από τις φωτογραφίες, αλλά περισσότερο μέσα από τα κείμενα σου, τα οποία δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από όλα μαζί τα ταξιδιωτικά του κόσμου.
Να είσαι καλά, και πάντα να δίνεις δύναμη σ' αυτούς που την χρειάζονται, δύναμη απ' αυτή που έχεις και που την μεγάλωσες μέσα σε αυτούς τους μήνες.
Φίλε Ηλία καλή επιστροφή με όποιον τρόπο επιλέξεις, και καλή ελπίζω "αντάμωση"!
:a19: :a19:
:a23: :a23: :a23: :a19: :a23: :a23: :a23:
Απλα σε ζηλεύω!!!
καλό επαναπατρισμό...............
:beer: :beer: :beer:
H.A.Balafoutre
25/04/2008, 16:09
Θα συμφωνήσω με την ιδέα πίσω από την οποία έκανες το ταξίδι.
Αλλά η τρίτη (3) επιλογή της επιστροφής είναι η μοτοσικλετίστικη.
Άσε που στο δρόμο μπορεί να πετύχεις και τον έταιρο μοτοσικλετιστή (Αφρικανό, στην κυριολεξία)Σαλονικιό...κατά το Ισπαχάν.:lol:
Μπράβο σου. Καλή επιστροφή.
"Αυτό που εύχομαι είναι να θυμάστε όλοι το παράδειγμά μου την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κάποιον ονειροπόλο. Όσο τρελό κι αν είναι το όνειρό του, μην προσπαθείτε να του κόψεται τα φτερά. Αν δε μπορείτε να τον βοηθήσετε να πετάξει, τότε τουλάχιστον αφήστε τον να παλέψει μόνος του. Μην τον εμποδίζεται. Μην τον τραβάτε με το ζόρι κάτω.
Η 3η επιλογή είναι στάνταρ!
:beer: :wave2:
σε περιμένουμε πως και πως!:beer:
οταν με το καλό δώσε λεπτομέρειες επιστροφής!
Αρχικά δημιουργήθηκε από Tropeas
"Αυτό που εύχομαι είναι να θυμάστε όλοι το παράδειγμά μου την επόμενη φορά που θα συναντήσετε κάποιον ονειροπόλο. Όσο τρελό κι αν είναι το όνειρό του, μην προσπαθείτε να του κόψεται τα φτερά. Αν δε μπορείτε να τον βοηθήσετε να πετάξει, τότε τουλάχιστον αφήστε τον να παλέψει μόνος του. Μην τον εμποδίζεται. Μην τον τραβάτε με το ζόρι κάτω.
Η 3η επιλογή είναι στάνταρ!
:beer: :wave2:
σε περιμένουμε πως και πως!:beer:
οταν με το καλό δώσε λεπτομέρειες επιστροφής!
+1
Min egatalipseis tin mihani!!!!!!!!!!
Valtin sto ebay! Tha vgaleis ta eksoda epistrofis!!!!!!! :)
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
μπράβο σου
τώρα για τις επιλογές μη μας ρωτάς αφού θα κάνεις τελικά "του κεφαλιού σου"
όπως πολύ καλά έκανες κι όταν προσπαθούσαν να σε αποτρέψουν από (υποθέτω) "τη μεγαλύτερη βλακεία της ζωής σου"
μπράβο και πάλι μπράβο
powerphot
25/04/2008, 22:50
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
+1
Min egatalipseis tin mihani!!!!!!!!!!
Valtin sto ebay! Tha vgaleis ta eksoda epistrofis!!!!!!! :)
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Αν ήσουν στην θέση του θα πούλαγες μετά την μηχανή? :winka:
:a012: Επιστροφή καβάλα και το μηχανάκι δίπλα στο κρεβάτι! :wave2:
Καλή αντάμωση πίσω στην Ελλάδα!!
Ας είναι αυτό το ταξίδι η αρχή για κάτι ακόμα μεγαλύτερο!
:wave2: :wave2: :sun:
fantacid
26/04/2008, 12:18
καλη επιστροφη παλικαρε!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Ξαφνικα νιωθω συνταξιουχος........:(
Keep going my friend...
χαίρομαι αφάνταστα που υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα :sun:
...με τον τρόπο σκέψης σου, αλλά ιδιαίτερα με το θάρρος σου να ξεφύγεις από τα στενόμυαλα όρια της "ασφάλειας" που οι περισσότεροί μας έχουμε σαν οδηγό, αλλά που μας κρατάει μακριά από τον εαυτό μας εν τέλει...
είναι ωραίο να τολμάς...γιατί έτσι κάνεις ένα βήμα πιο κοντά στο να είσαι λεύτερος! κι σύ έκανες πολλά!!
που και που ανοίγουν τα μάτια μας και βλέπουν πιο βαθιά στον εαυτό μας και στον κόσμο τριγύρω... βοήθησες να ανοίξω τα μάτια μου για ακόμη μια φορά και για αυτό σε ευχαριστώ!!
να είσαι καλά φίλε μου!
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
This is The End...
Ούτε καν που μου πέρασε από το μυαλό, όμως, να τα παρατήσω. Σηκώθηκα απ' τα λασπόνερα και περπάτησα προς το φως και έφτασα στο φως
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Υπάρχει κι ένα Blog (http://greece2india.apriliabikers.gr/ilias/) που "τρεχει", με την δυνατότητα επισύναψης σχολίων προς τον Ηλία! :wave2:
:a23: :a23: :a23: :a23: :a23: :a23: :a23: :a23: :sun: :sun: :sun: :sun:
Παντα στο φως Ηλια...Παντα στο φως.......
:wave2:
Uriah Heep
27/04/2008, 07:58
Ηλία, καλή επιστροφή!
Εύχομαι να διαλέξεις τη μηχανή, σαν μέσο!
Σε 4-5 μέρες θα βρισκόμαστε στο Ιράν και θα περιφερόμαστε για ένα δεκαήμερο σε διάφορα ανατολίτικα παζάρια. Θα είναι χαρά μας να πιούμε ένα τσάι μαζί ...
...εκεί ανατολικά της Εδέμ!
Στέλνω το κινητό μου στον powerphot, σε περίπτωση που θα είσαι εκεί.
Καλό δρόμο και προσεχτικά!
:beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Αν ήσουν στην θέση του θα πούλαγες μετά την μηχανή? :winka:
Ούτε με σφαίρες που λένε...
Από την άλλη... Αν έβρισκες την μηχανή του Ηλία στο ebay, δεν θα έκανες Bid?
Ηλία, την απάντηση την ξέρεις πριν ακόμα φύγεις για το ταξίδι.
Καλά χιλιόμετρα στην επιστροφή σου!!
Σε περιμένουμε!
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Uriah Heep
...εκεί ανατολικά της Εδέμ!
:beer: :beer: :beer:
Αν παιχτεί τέτοιο ραντεβού στη μέση της ανατολής, θα ανατριχιάσω λέμε!!!
:beer: :beer: :beer:
Καλό δρόμο σε όλους
powerphot
27/04/2008, 11:34
Αρχικά δημιουργήθηκε από Uriah Heep
Ηλία, καλή επιστροφή!
Εύχομαι να διαλέξεις τη μηχανή, σαν μέσο!
Σε 4-5 μέρες θα βρισκόμαστε στο Ιράν και θα περιφερόμαστε για ένα δεκαήμερο σε διάφορα ανατολίτικα παζάρια. Θα είναι χαρά μας να πιούμε ένα τσάι μαζί ...
...εκεί ανατολικά της Εδέμ!
Στέλνω το κινητό μου στον powerphot, σε περίπτωση που θα είσαι εκεί.
Καλό δρόμο και προσεχτικά!
:beer: :beer: :beer:
Έχει ήδη μεταφερθεί στο μήνυμα στον Ηλία.
Καλά "τσάγια"!:D :lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
This is The End...
Τώρα είμαι στο Δελχί, για να κανονίσω το πώς θα γυρίσω. Ερχόμενος προς τα 'δω πέρασα για μια τελευταία ματιά του Ταζ Μαχάλ, κάτι σαν αποχαιρετιστήριο...
Καλό Πάσχα και προσοχή στους δρόμους,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Υπάρχει κι ένα Blog (http://greece2india.apriliabikers.gr/ilias/) που "τρεχει", με την δυνατότητα επισύναψης σχολίων προς τον Ηλία! :wave2:
Mια και εισαι εκει δε καθεσαι κανα χρονο να πας και Κινα και γυριζεις απο Σαγκαη με κανα ελληνικο φορτηγο ;;
:beer: :evil: :a18: :a23:
Αρχικά δημιουργήθηκε από SF
Αν παιχτεί τέτοιο ραντεβού στη μέση της ανατολής, θα ανατριχιάσω λέμε!!!
:beer: :beer: :beer:
Καλό δρόμο σε όλους
θα είναι απίστευτη συνάντηση όντος
:wacko:
Ηλία ενα μεγάλο ευχαριστώ σου χρωστώ, για όσα "έζησα" μέσα απ'το όνειρό σου !
Οσο για τα φτερά σου, ξεδίπλωνέ τα τακτικά για να ξεμουδιάζουν, και με τον αέρα τους θα διώχνουν τους φονιάδες των ονείρων.
καλή επάνοδο με τον τρόπο που ταιριάζει στα όνειρά σου.:wave2:
εὖ γὰρ ἴστε ὅτι τὴν ἐλευθερίαν ἑλοίμην ἂν ἀντὶ ὧν ἔχω πάντων καὶ ἄλλων πολλαπλασίων.
:beer: :beer: :a46: :a46:
Καλή επιστροφή αδερφέ.
Σε ευχαριστούμε....
:a23:
άτσα
http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080430&nid=8362988&sn=&spid=876
powerphot
30/04/2008, 09:41
Αρχικά δημιουργήθηκε από cityfly
άτσα
http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080430&nid=8362988&sn=&spid=876
:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:
Φίλε Ηλία, καλή επιστροφή, όπως κι αν γίνει αυτή... να'σαι καλά για τις εικόνες και τα συναισθήματα που μας μετέφερες, αλλά και για τα όνειρα που ενέπνευσες!
:beer: :beer: :wave2: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από cityfly
άτσα
http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080430&nid=8362988&sn=&spid=876
:a013:
powerphot
01/05/2008, 15:55
india2greece - Η επιστροφή!
Πω πω, μηνύματα που μου στείλατε! Χάρηκα πολύ, γιατί είχε πέσει λίγη μοναξιά στο blog προς το τέλος και νόμιζα ότι σας έχασα. Εξεπλάγην, διότι λίγοι βρήκατε την απάντηση σχετικά με το πώς θα γυρίσω. Καλά, το αεροπλάνο δεν είναι δύσκολο να το αποκλείσετε. Δεν έχω μπει ποτέ σε αεροπλάνο (εκτός από μια φορά μικρούλης. Δε μπορούσα να καβαλήσω μοτοσικλέτα τότε ;-) ) και δεν έχω σκοπό να μπω όσο έχω κι άλλες επιλογές. Επίσης, να πουλήσω τη μοτοσικλέτα αποκλείεται. Προτιμώ να την ταξιδεύω ώσπου να μην πηγαίνει άλλο.
Μένουνε, λοιπόν, δύο επιλογές:
* Επιστροφή με τη μοτοσικλέτα από το συντομότερο δρόμο.
* Επιστροφή με τη μοτοσικλέτα ταξιδεύοντας μέσα από διαφορετικούς τόπους.
Κάποιοι χτυπήσατε διάνα, όπως ο Τροπέας που ήταν απόλυτα σίγουρος εξ' αρχής ότι η τελευταία επιλογή είναι η δική μου, η μοτοσικλετιστική, όπως την αποκάλεσε ο H.A.Balafoutre. Όσο για το Δημήτρη, για μια στιγμή νόμισα ότι είναι κάπου γύρω μου και με κατασκοπεύει όταν μου έγραψε:
"Για να είσαι Δελχί σημαίνει ότι είσαι σε πρεσβείες και παίρνεις βίζες για την επιστροφή με τη μηχανή!!!! Σιγά μη γυρίσεις εσύ με την τρέλα που κουβαλάς με αεροπλάνο...".
Σε κάθε βήμα πάντοτε ανοίγονται δυο δρόμοι. Τον ένα δεν τον ξέρω. Ο άλλος είναι της φωτιάς: Ινδία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Τατζικιστάν, Κυρτζιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Ιράν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία, Τουρκία και... κάποια Ελλάδα που φαίνεται λίγο στο χάρτη!!!
Δεν είναι τυπογραφικό λάθος, όπως νομίζατε όταν πρωτοδιαβάσατε για το ταξίδι μου στις εφημερίδες. Είναι αλήθεια! Ξέρω, πρέπει να ψάξετε στο χάρτη για να βρείτε αυτές τις χώρες. Κι εγώ πριν λίγους μήνες δεν ήξερα και πολλά γι' αυτό το κομμάτι του χάρτη.
Πρώτα απ' όλα μη βιάζεστε να τρομοκρατηθείτε για εκείνη τη χώρα που διαβάσατε τρίτη. Μίλησα με ταξιδιώτες που ήταν εκεί πρόσφατα και το μελέτησα πάρα πολύ. Η κατάσταση τώρα δεν είναι τόσο τραγική όσο ήταν πριν από κάποια χρόνια. Βέβαια, δε θα κάτσω μήνες στο Αφγανιστάν, όπως κάνω στις άλλες χώρες. Θα ταξιδέψω μόνο το βορειοανατολικό κομμάτι, που είναι το ασφαλέστερο και δε θα ταξιδεύω όπως εδώ. Έχω να πάρω πολλά μέτρα ασφαλείας. Για παράδειγμα θα ζητάω από άλλα οχήματα να τα ακολουθώ, για να μην είμαι μόνος. Ευτυχώς, οι Αφγανοί φημίζονται για τη φιλικότητά τους, οπότε θα με βοηθάνε, νομίζω.
Τι να πρωτοπώ γι' αυτά τα μέρη; Όσο σχεδιάζω το ταξίδι, είμαι έτοιμος να καβαλήσω το μηχανάκι και να φύγω. Πρέπει να πάρω και όλες αυτές τις βίζες, όμως, πρώτα :-( Έχει τόσο off-roading όσο δεν έχω κάνει σε όλο το ταξίδι μου μέχρι τώρα και σε όλη τη ζωή μου! Θα ξεχάσω εκείνο το γκρίζο σίχαμα που βάζουνε στους δρόμους. Θα χορτάσω off-roading! Τρόπος του λέγειν... Δε χορταίνεται!
Το άλλο που με συναρπάζει είναι ότι σε αντίθεση με την Ινδία, αυτές οι χώρες είναι τελείως έρημες! Θα κατασκηνώνω επιτέλους και πάλι και θα 'χω δικιά μου όλη την πανέμορφη φύση που δώρισε ο καλός θεούλης στον πλανήτη μας. Μου έλειψε τόσο αυτό...
Όπως έχω ξαναπεί, όμως, πίσω από κάθε θετικό υπάρχουν και τα αρνητικά. Δε θέλω να σας τα κρύβω και να σας τα παρουσιάζω όλα ρόδινα. Σκεφτείτε ότι θα ξεκινήσω ένα πολύ πιο απαιτητικό ταξίδι από αυτό που έκανα μέχρι εδώ με μία μοτοσικλέτα δεκαετίας, 250 κ.εκ., αερόψυκτη, που το κοντέρ της έχει μηδενίσει και πέρασαν 46.000 χλμ. από το τελευταίο σωστό service! Έστω και μια σαμπρέλα να χρειαστώ σ' αυτές τις χώρες, ίσως να περιμένω 1-2 μέρες να περάσει κάποιο όχημα για να με βοηθήσει. Βλέπετε ότι η ερημιά που με συναρπάζει τόσο είναι η ίδια που μπορεί να με ταλαιπωρήσει στο έπακρο.
Τα ρισκάρω, όμως, όλα για όλα. Είναι ότι πιο συναρπαστικό έχει περάσει από το μυαλό μου μέχρι τώρα και ταυτόχρονα ότι πιο δύσκολο. Αλλά όπως έχω εξηγήσει, αυτές οι δυσκολίες είναι απόλαυση στα μάτια μου. Ακόμη και να χάσω τη μοτοσικλέτα δε με πειράζει. Μου έχει χαρίσει τόοοοοοοοοσες στιγμές ζωής, που πλέον της επιτρέπω να αυτοκαταστραφεί. Πιστεύω, όμως, στην καλή μου που έχω ανάμεσα στα πόδια μου... Τόσο καιρό οι δυο μας έχουμε γίνει ένα. Τη νιώθω... Κάτι μου λέει πως θα τα καταφέρει! Μπορεί να γυρίσω σπρώχνοντάς την για να τη βάλω μπρος, αλλά θα τα καταφέρει!
Είδα ότι στεναχωρεθήκατε που τελείωσε αυτό το ταξίδι και δε θα ταξιδεύατε πλέον κι εσείς μαζί μου μέσα από τα οδοιπορικά που σας στέλνω. Όχι, δε θα σας στεναχωρήσω τόσο... Θα συνεχίσουμε το ταξίδι! Δυστυχώς, όμως, δε μπορώ να σας εγγυηθώ το ίδιο πυκνές ανταποκρίσεις, γιατί αυτές οι χώρες έχουν internet μόνο στην πρωτεύουσα. Τι να κάνω; Δεν κουβαλάω μαζί μου φορητό Η/Υ, δορυφορική κεραία κ.λ.π.
Είδα, επίσης, ότι βρήκατε και το ρεπορτάζ στα Νέα (http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080430&nid=8362988&sn=&spid=876). Πού το ανακαλύψατε κιόλας; Ούτε εγώ δεν ήξερα ακόμη ότι δημοσιεύτηκε! Καλά που μου το είπατε. Αυτή τη φορά, όμως, θα σας προλάβω. Αύριο (Παρασκευή 2 Μαΐου) μπορείτε να ακούσετε και τη φωνή μου στη ΝΕΤ 10:00 - 10:30!
Τώρα, λοιπόν, όπως σας αποκάλυψε ο κατάσκοπος με το ψευδώνυμο "Δημήτρης" είμαι στο Δελχί και παίρνω βίζες. Είναι πολλές και θέλει πολύ τρέξιμο και πολύ αναμονή. Σκεφτείτε, επίσης, ότι ούτε ήξερα κατά που πέφτουν αυτές οι χώρες και τώρα έχω να σχεδιάσω όλο αυτό το ταξίδι ενώ βρίσκομαι στο δρόμο. Έχω πάρει, όμως, τον αέρα. Δε χρειάζομαι δύο χρόνια προετοιμασίας, όπως χρειάστηκα για να 'ρθω εδώ. Σε 1,5 'βδομάδα ελπίζω να έχω τελειώσει και να ξεκινήσω το συναρπαστικότερο όνειρο που έχω οραματιστεί!
Ραντεβού στα ουράνια...
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
128986
ζημιά που κάνεις στη γαλήνη μου ρε Βροχίδη...
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
india2greece - Η επιστροφή!
......................................
Ραντεβού στα ουράνια...
Ηλίας Βροχίδης
Πέτα παληκάρι μου!
Πέτα λεύτερος!
Πέτα μακρυά απ' την "ζωή", όσο μπορείς ακόμα και μακάρι να μπορείς για πάντα!
Πέτα κουβαλώντας μαζί σου τα όνειρά μας, τα σχέδια της ζωής μας που βγήκαν όλα πλάνες...
Πέτα, τινάζοντας από πάνω σου το δάκρυ που μας ξέφυγε, ακόυγοντας τα όργανα του μυστικού θιάσου, αποχαιρετώντας την Αλεξάνδρειά (μας) που φεύγει... :sad:
Σου ευχόμαι, μέσα απ' την ψυχή μου, που μάτωσες, να 'ναι μακρύς (ακόμα) ο δρόμος σου !!!
:smokin: :beer: :wave2:
καλή συνέχεια Ηλία
:wave2: :wave2: :wave2: :wave2:
Φίλε Ηλία,
θα είναι πιο εύκολα να ταξιδέψεις απο Ιραν, Ιρακ, Αφγανιστάν απο ότι αν ταξίδευε κάποιος απο Αφρική...(όχι σαν εναλλακτική)
είναι πλεον πολύ πιο ασφαλή και δεν θα κινδυνεύεις εκεί απο "τρομοκρατία" όσο απο υλικά για το ταξίδι σου και την διαβίωσή σου ίσως... δεν ξέρω τους ανεφοδιασμούς σου και το πόσο κοντινά θα είναι τα χωριά...
και εγω μαζί με τους άλλους θα πρότεινα να βρεθείτε με τους "άλλους" Έλληνες ανατολίτες που πήγαν για τσάι, και να γυρίσετε ΟΛΟΙ μαζί παρέα!
θα ήταν μια μαγία να μην είχες τίποτα άλλο να σκέφτεσαι και να γύρναγες απο έναν "Μεσογειακό" υπερ Βαλκάνιο δρόμο,
φτάνοντας παραλιακά μέχρι και Γιβραλταρ και απο εκέι Ευρωπαικώς πίσω ...
αλλά φαίνεται και αυτό με τις ημέρες που διαθέτεις σε κάθε τόπο (και πολύ σωστά) άλλος ένας χρόνος... και πολύ πιο ακριβός...
εύχομαι ότι σκεφτείς ... και αν αυτό που σου είπα σου φανεί όμορφο... να κάτσει να το κάνεις! :winka: :wave2:
Εισαι ατελειωτος ....
....... keep riding
να σαι καλα , αναμενουμε , καλο ταξιδι να χεις Ηλία:wave2:
Ταξιδευτής
02/05/2008, 17:32
Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Σου ευχόμαι, μέσα απ' την ψυχή μου, που μάτωσες, να 'ναι μακρύς (ακόμα) ο δρόμος σου !!!
:smokin: :beer: :wave2:
+απειρο! Να εχεις καλους δρομους αδερφε! Καλη ανταμωση μια μερα... :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Πέτα παληκάρι μου!
Πέτα λεύτερος!
Πέτα μακρυά απ' την "ζωή", όσο μπορείς ακόμα και μακάρι να μπορείς για πάντα!
Πέτα κουβαλώντας μαζί σου τα όνειρά μας, τα σχέδια της ζωής μας που βγήκαν όλα πλάνες...
Πέτα, τινάζοντας από πάνω σου το δάκρυ που μας ξέφυγε, ακόυγοντας τα όργανα του μυστικού θιάσου, αποχαιρετώντας την Αλεξάνδρειά (μας) που φεύγει... :sad:
Σου ευχόμαι, μέσα απ' την ψυχή μου, που μάτωσες, να 'ναι μακρύς (ακόμα) ο δρόμος σου !!!
:smokin: :beer: :wave2:
Θα συνεχίσω να πετάω και θα σας πάρω και μαζί μου πάλι! Ελπίζω κάτι καλό να βγει από την πληγή που σου άνοιξα στην ψυχή. Αλλιώς θα στεναχωρηθώ που τη μάτωσα...
Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
Θα συνεχίσω να πετάω και θα σας πάρω και μαζί μου πάλι! Ελπίζω κάτι καλό να βγει από την πληγή που σου άνοιξα στην ψυχή. Αλλιώς θα στεναχωρηθώ που τη μάτωσα...
απο τετοιες πληγες αδεφε μονο καλο προκυπτει..
με το καλο να γυρισεις, οποτε κ αν ειναι αυτο.
Σε καποια στιγμη νονιζα οτι θα εκανες το μακρυ δρομο για πισω... απο κινα αμερικη, μια βολτα εκει περα κ επιστροφη απο δυτικη ευρωπη..
:beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από kalesin
απο τετοιες πληγες αδεφε μονο καλο προκυπτει..
με το καλο να γυρισεις, οποτε κ αν ειναι αυτο.
Σε καποια στιγμη νονιζα οτι θα εκανες το μακρυ δρομο για πισω... απο κινα αμερικη, μια βολτα εκει περα κ επιστροφη απο δυτικη ευρωπη..
:beer: :beer: :beer:
Πες του τα συ, νομιζα οτι μονο γω παλαβωσα...
Πες του θα τον βρουμε στη Παταγωνια ...
:sun: :sun:
powerphot
10/05/2008, 20:45
Επαναϋπολογισμός
Δυστυχώς, τις τελευταίες εβδομάδες έμαθα ότι η κατάσταση στο Αφγανιστάν χειροτέρεψε τραγικά. Όλα έδειχναν καλύτερα. Είχα σχεδιάσει συναρπαστικότατο ταξίδι και τώρα πάει... Κάνουν έργα στην εθνική οδό από το Πακιστάν προς την Καμπούλ και τώρα όλη η κίνηση περνάει μέσα από χωριά που ελέγχουν οι Ταλιμπάν. Πριν δύο μήνες είχαν απαγάγει πάλι κάποιον ξένο. Στην Καμπούλ σκοτώθηκαν αρκετοί τις τελευταίες μέρες και γίνονται βομβιστικές επιθέσεις. Τέλος, στο δρόμο προς το Τατζικιστάν δρα μία από τις ένοπλες οργανώσεις που δε θα ήθελαν τίποτα άλλο απ' το να απαγάγουν κάποιον ξένο με μια γυαλιστερή μοτοσικλέτα που περνάει απ' την περιοχή τους.
Επαναϋπολογισμός της διαδρομής, λοιπόν, ώστε να αποφύγω το Αφγανιστάν. Μέσα από το Πακιστάν θα κατέβω νότια, θα περάσω πάλι στο Ιράν και πάνω που θα 'χω φτάσει, σχεδόν, στην Ελλάδα, θα μπω Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κυρτζιστάν και βλέπουμε...
Δεν ξανακάνω πρόγραμμα. Μία φορά έκανα και μου το χάλασαν κι αυτό. Είχα πάρει μερικές βίζες κι ύστερα έπρεπε να αλλάξω τις ημερομηνίες τους για να βολέψουν. Τώρα, πρέπει να κάτσω μέχρι τις αρχές Ιουνίου, περίπου, στην Ινδία έτσι, ώστε να ταιριάξουν οι ημερομηνίες που έχω στις επόμενες βίζες. Αφού τελειώσω από 'δω με τις βίζες, θα κάνω καμιά βόλτα κατά τα Ιμαλάια πάλι μέχρι τότε.
Στο τελευταίο τεύχος του moto, αυτό του Μαΐου μπορείτε να διαβάσετε την επόμενη ανταπόκρισή μου από την είσοδο στην Ινδία. Οι περισσότεροι δεν ήσασταν όταν ξεκίνησα το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη, αλλά ο φίλος μου ο Θανάσης μου έκανε ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα για εκείνη την ημέρα. Μπορείτε να μπείτε στο http://avarikos.blogspot.com και να δείτε πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα τότε. Σας στέλνω μία φωτογραφία από εκείνη τη μέρα. Κοιτάξτε διαφορά στα χρώματα! Τότε η μοτοσικλέτα ήταν πεντακάθαρη!
Να 'στε καλά,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
130160
Αρχικά δημιουργήθηκε από Nik0s
Φίλε Ηλία, καλή επιστροφή, όπως κι αν γίνει αυτή... να'σαι καλά για τις εικόνες και τα συναισθήματα που μας μετέφερες, αλλά και για τα όνειρα που ενέπνευσες!
:beer: :beer: :wave2: :beer: :beer:
Γιατί δε μου λέτε κι εμένα τι όνειρα ενέπνευσα να χαρώ που τα ενέπνευσα;
Σας ευχαριστώ για τις ευχές! Τα λέμε!
Υ.Γ.: Αυτό για την Παταγονία το κανονίζουμε...
powerphot
19/05/2008, 21:08
Νοστάλγησα...
Με προσκάλεσε ο ανεκτίμητος φίλος μου ο Θανάσης. Μου άρεσε κι έτσι πρώτη φορά απαντώ σε ηλεκτρονικό παιχνίδι. Στέλνω ένα κομμάτι του εαυτού μου, γράφοντάς το με το χέρι αυτή τη φορά. Χρήσιμοι οι Η/Υ και η τεχνολογία, αλλά είμαι κλασσικός... Άλλη χάρη έχει το χαρτί και ο κόκκινος ο μαρκαδόρος. Σε κάθε μου ταξίδι έχω χαρτί και στυλό και γράφω κάθε βράδυ το προσωπικό μου ημερολόγιο.
Στέλνω, λοιπόν, κάτι από το προσωπικό μου ημερολόγιο. Κάτι που έχει διαβάσει μόνο ένας άνθρωπος: η μητέρα μου, που παραλαμβάνει τα ημερολόγια μου στην Ελλάδα. Κάτι που είχα γράψει πριν καιρό, αλλά είναι τόσο καινούριο...
Έτσι, επειδή πολλοί με ζηλεύετε και καταλαβαίνω το λόγο, αλλά υπάρχουν και κάποια αγαθά (προς Θεού, όχι υλικά!) που εμένα μου λείπουν, ενώ εσείς τα απολαμβάνετε... Εκτιμήστε τα!
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
Υ.Γ. sorry για το "μεταχρονολογημένο" αλλά.....είχαμε πάρει τα βουνά. :D
131435
H.A.Balafoutre
19/05/2008, 21:52
Τελικά είναι αναγκαίο να πας τόσο μακρυά για να εκτιμήσεις κάτι που το έχεις τόσο κοντά?
Έχω πάει στο πανέμορφο αυτό νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου και πραγματικά κατάλαβαίνω γιατί πράγμα μιλάς.
Καλοκαίρι του 2005, πρώτη φορά πήγαινα και η Μυτιλήνη ήταν αποκάληψη.
Αρχικά δημιουργήθηκε από H.A.Balafoutre
Τελικά είναι αναγκαίο να πας τόσο μακρυά για να εκτιμήσεις κάτι που το έχεις τόσο κοντά?
Έχω πάει στο πανέμορφο αυτό νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου και πραγματικά κατάλαβαίνω γιατί πράγμα μιλάς.
Καλοκαίρι του 2005, πρώτη φορά πήγαινα και η Μυτιλήνη ήταν αποκάληψη.
Δεν είχα πάει στη Μυτιλήνη για διακοπές. Την κοπάνησα απ' την πόλη και τους τελευταίους 7-8 μήνες ζούσα εκεί, σ' ένα χωριουδάκι, με το κορίτσι μου. Όχι, δεν το εκτίμησα τώρα. Το εκτιμούσα και τότε. Δε μιλάω, όμως, για τη Μυτιλήνη. Μιλάω για το κοριτσάκι μου...
H.A.Balafoutre
20/05/2008, 13:23
Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
Δεν είχα πάει στη Μυτιλήνη για διακοπές. Την κοπάνησα απ' την πόλη και τους τελευταίους 7-8 μήνες ζούσα εκεί, σ' ένα χωριουδάκι, με το κορίτσι μου. Όχι, δεν το εκτίμησα τώρα. Το εκτιμούσα και τότε. Δε μιλάω, όμως, για τη Μυτιλήνη. Μιλάω για το κοριτσάκι μου...
Κι εγώ με την γυναίκα μου πήγα εκεί. Άνετα θα μπορούσα να μείνω εκεί και για πάντα μη σου πω.
Καταλαβαίνω την ανάμνηση, αλλά δεν περίμενα και δεν χρειάζόταν να μου περιέγραφες περισσότερα. Είναι δικά σου. Άλλωστε κι εγώ έχω μείνει μακρυά από αγαπημένα πρόσωπα και μέρη είτε από επιλογή είτε από ανάγκη και μπορώ να καταλάβω πως είναι.
Τελικά πρέπει να φτάσουμε στην ακρη του κόσμου για να εκτιμήσουμε τα απλά καθημερινά πράγματα?
Μήπως αντι να παλεύουμε για 1002 θα'πρεπε να κάνουμε ενα τέτοιο ταξίδι όλοι μας?
Μήπως έτσι καθορίσουμε με εργαλεία τον νόστο και την λήθη τι είναι πραγματικά σημαντικό για τον καθένα μας?
:rolleyes:
Α! ρε Ηλία τι φωτιές ανάβεις:wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Τελικά πρέπει να φτάσουμε στην ακρη του κόσμου για να εκτιμήσουμε τα απλά καθημερινά πράγματα?
Μήπως αντι να παλεύουμε για 1002 θα'πρεπε να κάνουμε ενα τέτοιο ταξίδι όλοι μας?
Μήπως έτσι καθορίσουμε με εργαλεία τον νόστο και την λήθη τι είναι πραγματικά σημαντικό για τον καθένα μας?
:rolleyes:
Α! ρε Ηλία τι φωτιές ανάβεις:wave2:
Ναι, συμφωνώ ότι με εργαλεία το νόστο και τη λήθη καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους. Αυτό το ταξίδι για 'μένα, εκτός από επιλογή, ήταν και ανάγκη και οι άνθρωποι που με έζησαν πριν φύγω το ένιωσαν και γι' αυτό δε με παρεξηγούν. Όπως έγραψα, εκτιμούσα και τότε αυτά που είχα, αλλά το ταξίδι ήταν αυτό που ήθελα περισσότερο από κάθε τι. Ήταν πρώτο στην καρδιά μου...
Τώρα που το έκανα και μου έλειψαν αυτά που είχα, ξέρω ότι αν γυρίσω και τα ξαναέχω θα είναι αρκετά για να με κάνουν ευτυχισμένο. Όχι για πολύ, όμως. Για δύο χρόνια, περίπου. Μέχρι να ξαναφύγω. Όταν βρίσκομαι συνέχεια στην ίδια κατάσταση, τότε αυτό που εκτιμώ γίνεται καθημερινότητα.
Το γαλατάκι το πίνω κάθε πρωί και κάθε βράδυ στο σπίτι μου, όχι επειδή μ' αρέσει, αλλά από συνήθεια, επειδή η μητέρα μου απ' όταν ήμουνα μωρό μου έμαθε ότι το γάλα κάνει καλό στην υγεία μου. Το πίνω και δεν αισθάνομαι τίποτα.
Όταν μία φορά βρήκα να σερβίρουνε ζεστό γαλατάκι κάπου εδώ στην Ινδία, ήπια ένα λίτρο γάλα κι έκανα σα μικρό παιδί που του δώσανε σοκολατίτσα! Έφαγα λίγο ψωμάκι μαζί κι αυτό ήταν το βραδυνό μου και για πρωινό έφαγα το ίδιο. Έπινα γαλατάκι κι ήμουνα στον έβδομο ουρανό! Καταλαβαίνεις τι σου λέω;
Λοιπόν, για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα και να μη χαθούμε στις αμπελοφιλοσιφίες :
Πρέπει να βρω μια "παλαβή" σαν την πάρτη μου, για να γυρίσουμε τον κόσμο μαζί :D
Πού να βρω, τώρα, τέτοια γυναίκα;;; :lol:
Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
Πρέπει να βρω μια "παλαβή" σαν την πάρτη μου, για να γυρίσουμε τον κόσμο μαζί :D
Πού να βρω, τώρα, τέτοια γυναίκα;;; :lol:
πρέπει να γυρίσεις ολο τον κόσμο για να την βρείς!!!
Και αν την βρείς, να ξαναγυρίσεις τον κόσμο για να εισαι σιγουρος για την επιλογή σου!!
Να κατι που δεν θέλεις να κάνεις :rolleyes: Ετσι?:lol: :winka:
Operater
21/05/2008, 16:00
Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
..........
Λοιπόν, για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα και να μη χαθούμε στις αμπελοφιλοσιφίες :
Πρέπει να βρω μια "παλαβή" σαν την πάρτη μου, για να γυρίσουμε τον κόσμο μαζί :D
Πού να βρω, τώρα, τέτοια γυναίκα;;; :lol:
Mερικοί ΙΣΩΣ την έχουνε βρει...Θα δείξει...
Καλά να είσαι Ηλία, καλά να περνάς...
Όμως η λήθη και οι ανάγκες (που δημιουργούμε μόνοι μας) μας καθηλώνουν στη γη...
Αλλά ευτυχώς για μας, το πνεύμα ταξιδεύει... Μέχρι να καταφέρει η λήθη να το τυλίξει,
και να μείνουμε ανδροειδή... :( Το αντεύχομαι σε όλους μας...
:) ;) :) :wave2:
powerphot
29/05/2008, 23:03
Όχι άλλες βίζες!
Επιτέλους, μετά από 2 εβδομάδες, 7 επισκέψεις στην πρεσβεία του Τουρκμενιστάν, αμέτρητα τηλεφωνήματα και έναν καβγά (αυτή καβγάδιζε, εγώ άκουγα μόνο :-) ), πήρα τελικά τη βίζα! Τώρα έχω πλέον τις βίζες που χρειάζομαι για αρχή και μπορώ να είμαι σίγουρος ότι μπορώ να κάνω το ταξίδι που έχω στο μυαλό μου από άποψη γραφειοκρατίας τουλάχιστον.
Πριν 3 μέρες βγήκα με κάτι Ινδούς και με πήγαν σ' ένα πολυτελέστατο και πανάκριβο εστιατόριο. Δεν είμαι εγώ για τέτοια... Τις επόμενες δυο μέρες είχα μια ελαφρά διάρροια κι ένιωθα αδυναμία. Καλά τρώω εγώ στα βρωμιάρικα με τους φίλους μου τους Ινδούς, που πιάνουν το φαγητό και το σερβίρουν με το χέρι. Τι με πηγαίνουν στα καθαρά κι έχω προβλήματα;
Χθες και προχθές μόνο υγρά έπινα και έφαγα δυο μήλα μόνο. Είχα και το μπελά με την πρεσβεία, που οδηγούσα 45 λεπτά μέσα στην κίνηση κι όταν έφτασα μου είπαν να ξανάρθω αργότερα! Ήμουν στο δρόμο, τηλεφωνούσα και μόλις έκλεισα το τηλέφωνο χάθηκαν όλα από μπροστά μου. Έβλεπα μόνο μια μαύρη εικόνα. Άκουγα τον κόσμο δίπλα μου, σκεφτόμουν, αλλά δεν έβλεπα τίποτα. Κρατούσα τα λεφτά στο χέρι για να τα πάρει ο μαγαζάτορας και περίμενα για κάποια βασανιστικά δευτερόλεπτα να επανέλθει η όρασή μου. Όταν μισοεπανήλθε είδα το μαγαζάτορα που μου έδινε τα ρέστα και το τσάι του. Έκανα τις κινήσεις γρήγορα και μηχανικά και κάθησα κάτω. Συνήλθα αμέσως και σε λίγα λεπτά έφυγα. Το βράδυ ένιωθα έτοιμος να φάω και σήμερα είμαι καλά.
Εδώ που βρήκα λίγο χρόνο και σωστούς Η/Υ, ανανέωσα την ιστοσελίδα μου στο http://www.geocities.com/greece2india
Έγραψα πολλές πληροφορίες και συμβουλές από τα συμπεράσματα που έβγαλα, κάτι σαν απολογισμό. Θα φανούν χρήσιμες, νομίζω, σε ταξιδιώτες, μοτοσικλετιστές και μοτοσικλετιστές ταξιδιώτες.
Μέχρι τις αρχές Ιουνίου πρέπει να είμαι στην Ινδία, λόγω των ημερομηνιών που είναι δηλωμένες στις βίζες για τα επόμενα κράτη. Θα επισκεφθώ, μάλλον, την οικογένεια ενός φίλου, που με κάλεσε στο χωριό του.
Η φωτογραφία που στέλνω είναι μία στιγμή από την καθημερινότητα στο Δελχί. Βέβαια, σπάνια συναντάω τέτοιες καταστάσεις (όχι όπως στην Ελλάδα που συναντάμε κίνηση κάθε μέρα δηλαδή), αλλά όταν συμβαίνει...
Σας χαιρετώ προς το παρόν,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
132349
Bavarian
29/05/2008, 23:13
Ρε παιδιά πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον Ηλία να συνεχίσει το ταξίδι του ? Νομίζω ότι είχε βάλει την αφρικάνα του αγγελία να την πουλήσει κρίμα δεν είναι ? Αν κάνω λάθος ας με διορθώσετε...δεν μπορούμε κάποιοι ανώνυμα να τον βοηθήσουμε να συνεχίσει ? Για να γουστάρουμε οι υπόλοιποι με το ταξιδιωτικό ? Με καλή πρόθεση πάντα :beer:
powerphot
29/05/2008, 23:18
Αρχικά δημιουργήθηκε από Bavarian
Ρε παιδιά πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον Ηλία να συνεχίσει το ταξίδι του ? Νομίζω ότι είχε βάλει την αφρικάνα του αγγελία να την πουλήσει κρίμα δεν είναι ? Αν κάνω λάθος ας με διορθώσετε...δεν μπορούμε κάποιοι ανώνυμα να τον βοηθήσουμε να συνεχίσει ? Για να γουστάρουμε οι υπόλοιποι με το ταξιδιωτικό ? Με καλή πρόθεση πάντα :beer:
Έχει ξανα συζητηθεί αυτό, το έχει απαντήσει ο Ηλίας με τον δικό του μοναδικό τρόπο.:winka:
Ρίξε μια ματιά ΕΔΩ (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=38448&perpage=40&pagenumber=3)
Στο ποστ με ημερομηνία και τίτλο "15 Αυγούστου 2007":wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από Bavarian
Ρε παιδιά πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον Ηλία να συνεχίσει το ταξίδι του ? Νομίζω ότι είχε βάλει την αφρικάνα του αγγελία να την πουλήσει κρίμα δεν είναι ? Αν κάνω λάθος ας με διορθώσετε...δεν μπορούμε κάποιοι ανώνυμα να τον βοηθήσουμε να συνεχίσει ? Για να γουστάρουμε οι υπόλοιποι με το ταξιδιωτικό ? Με καλή πρόθεση πάντα :beer:
Πρώτα απ' όλα σιγουρευτείτε ότι διαβάσατε το post, που αναφέρει και ο powerphot παραπάνω, από τις 15 Αυγούστου 2007 στο:
http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=38448&perpage=40&pagenumber=3
Τις τελευταίες μέρες κάποιο ακόμη μέλος του forum μέσω προσωπικού μηνύματος, απολύτως φιλικά, μου ζήτησε το λογαριασμό τραπέζης μου. Μόλις το διάβασα ένιωσα τρομερά άβολα και αισθάνθηκα έναν κόμπο στο λαιμό μου. Βέβαια, δε φταίει το συγκεκριμένο μέλος και τον ευχαριστώ για την καλή του πρόθεση. Φυσικά, αρνήθηκα και πάλι.
Ο φίλος με έβαλε σε πολλές σκέψεις και το συμπέρασμα που έβγαλα είναι το εξής: Όπως έγραψα και στο post στις 15 Αυγούστου 2007, δε μπορώ να δεχθώ οικονομική βοήθεια, γιατί δεν κάνω κάποιο καλό στην κοινωνία. Το ταξίδι είναι ένα προσωπικό μου όνειρο. Καταλαβαίνω ότι είναι όνειρο και πολλώωωωων άλλων εδώ μέσα και ταξιδεύουν κι αυτοί μαζί μου νοερά και όπως είπαν πολλοί, με ευχαριστούν γιατί τους ενέπνευσα και τους έδωσα δύναμη στη ζωή τους.
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους θέλουν να κάνουν κάποια κίνηση σα δώρο για να με ευχαριστήσουν. Αυτό μπορώ να το δεχτώ. Δεν είμαι ακατάδεκτος. Μου αρέσει να κάνω δώρα και φυσικά δέχομαι και τα δώρα των άλλων.
Διαφέρει, όμως, από την οικονομική βοήθεια, διότι αν ζητούσα οικονομική βοήθεια, τότε οι φίλοι μου (είτε αυτοί που ξέρω από παλιά, είτε αυτοί που γνώρισα μέσω του forum) θα αισθανόταν υποχρεωμένοι να μου προσφέρουν την οικονομική βοήθεια που θα ζητούσα και δεν το θέλω αυτό βέβαια.
Φίλε Bavarian, φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχεις καλή πρόθεση, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι σχετικά με το ταξιδιωτικό που γράφω. Εγώ το γράφω δωρεάν (πληρώνω κι απ' την τσέπη μου για τα έξοδα του internet, αλλά αυτό είναι το λιγότερο). Είμαι υπέρ της ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας, όπως ξανάγραψα.
Αν κάποιοι με ενισχύσουν οικονομικά προκειμένου να συνεχίσω να ταξιδεύω και να διαβάζουν τα ταξιδιωτικά μου, όπως λες (ξέρω ότι δεν το ζητάς σαν ανταμοιβή, αλλά το γράφω και για άλλους), τότε τι γίνεται άμα συμβεί κάτι σοβαρό στην οικογένειά μου, για παράδειγμα και πρέπει να γυρίσω επειγόντως στην Ελλάδα. Κάποιοι ίσως να πούνε "πήρε τα λεφτά κι έφυγε" (ξαναλέω ότι δεν το λέω προσωπικά για 'σένα). Επίσης, όπως έγραψα σε προηγούμενο post, στην κεντρική Ασία όπου θα πάω, internet έχει μόνο στις πρωτεύουσες, οπότε δε θα μπορώ να στέλνω ανταποκρίσεις τόσο συχνά.
Δηλαδή, για να ανακεφαλαιώσω: δε μπορώ να δεχθώ οικονομική βοήθεια για τους λόγους που ανέφερα και δε μπορώ να δεσμευτώ ούτε για τη συνέχιση του ταξιδιού, ούτε για τη συνέχιση των ανταποκρίσεων (αυτό δε σημαίνει ότι δε θα στέλνω! Μην ανησυχείτε :D Όσο ταξιδεύω θα στέλνω!).
Εάν κάποιος θέλει να κάνει κάποια κίνηση σα δώρο για να με ευχαριστήσει, τότε μπορώ να τη δεχθώ, αλλά θα προτιμούσα να επικοινωνήσουμε προσωπικά έτσι, ώστε να γνωριστούμε τουλάχιστον λίγο, όσο γίνεται να γνωριστούμε μέσω του διαδικτύου.
Σας ευχαριστώ, πάντως, όλους για την υποστήριξη που μου δείχνετε και ξέρω ότι όλα αυτά ξεκινάνε πάντα με καλή πρόθεση. Πάντα όρθιοι! Τα λέμε,
Ηλίας Βροχίδης
καλα νασαι και νοιωστο οπως μας κανεις να το νοιωνουμε με καθε λεξη που στελνεις.
:beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
Εάν κάποιος θέλει να κάνει κάποια κίνηση σα δώρο για να με ευχαριστήσει, τότε μπορώ να τη δεχθώ, αλλά θα προτιμούσα να επικοινωνήσουμε προσωπικά έτσι, ώστε να γνωριστούμε τουλάχιστον λίγο, όσο γίνεται να γνωριστούμε μέσω του διαδικτύου.
Σας ευχαριστώ, πάντως, όλους για την υποστήριξη που μου δείχνετε και ξέρω ότι όλα αυτά ξεκινάνε πάντα με καλή πρόθεση. Πάντα όρθιοι! Τα λέμε,
Ηλίας Βροχίδης
Ηλία εμείς σε ευχαριστούμε για το ταξίδι "μας". :beer:
Επειδή το δώρο ίσως είναι λίγο αόριστο για τον κάθε συμφορουμίτη που θα ήθελε να προσφέρει κάτι, μπορείς να μου στείλεις σε πμ (ή στον powerphot που είναι φίλος και των δύο μας), τι θα μπορούσε να σε βοηθήσει για να κάνεις το υπόλοιπο ταξίδι σου καλύτερο/ασφαλέστερο/ανετότερο.
Ως mod θα προσπαθήσω να οργανώσω την όποια προσπάθεια των παιδιών που θα ήθελαν να βοηθήσουν με το τρόπο τους και να στο στείλω.
Φίλε είσαι άρχοντας. Να ΄σαι πάντα καλά. :beer:
μου μπήκανε ιδέες!!! :D :cool: :rolleyes: :p :beer: :beer: :beer: :wave2:
Λιάκο να περνάς καλά πότε ξεκινάς? τελικά απο που? όλα καλά με τις Βίζες?
powerphot
31/05/2008, 17:07
Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Ηλία εμείς σε ευχαριστούμε για το ταξίδι "μας". :beer:
Επειδή το δώρο ίσως είναι λίγο αόριστο για τον κάθε συμφορουμίτη που θα ήθελε να προσφέρει κάτι, μπορείς να μου στείλεις σε πμ (ή στον powerphot που είναι φίλος και των δύο μας), τι θα μπορούσε να σε βοηθήσει για να κάνεις το υπόλοιπο ταξίδι σου καλύτερο/ασφαλέστερο/ανετότερο.
Ως mod θα προσπαθήσω να οργανώσω την όποια προσπάθεια των παιδιών που θα ήθελαν να βοηθήσουν με το τρόπο τους και να στο στείλω.
Φίλε είσαι άρχοντας. Να ΄σαι πάντα καλά. :beer:
Συμφωνώ κι επαυξάνω με τα παραπάνω του Βύρωνα.:wave2:
powerphot
05/06/2008, 15:31
Παρακαλούμε διαβάστε ΚΙ ΕΔΩ (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=60493) όσοι ενδιαφέρεστε για κάποιες εξελίξεις.:D :wave2:
powerphot
09/06/2008, 15:25
Φορέστε τα κράνη σας, ξεκινάμεεεε!!!
Αγαπητοί συνταξιδιώτες, επιτέλους ξεκούνησα από το Δελχί, γιατί 1,5 μήνα στην πόλη πειριμένοντας για τις βίζες είχα σκουριάσει (κι όπως λέει κι ένα στιχάκι που μου αφιέρωσε κάποια πολύτιμη φίλη μου: Είναι καλύτερα να φθείρεσαι από τη χρήση, παρά απ' τη σκουριά!).
Πήγα στο χωριό του Αμάν, του φίλου μου που σας είχα πει και προηγουμένως. Κάθησα τρεις μέρες μαζί τους. Ήταν όμορφα. Πήγαμε στο ναό όπου ο Αμάν θα γινόταν Ινδουιστής ασκητής. Τα λέγαμε με τους άλλους ασκητές σα φιλαράκια. Ήταν πολύ ενδιαφέρον που είδα πώς πραγματικά ζούνε, πέρα από την καθώς πρέπει ζωή που δείχνουνε στους τουρίστες. Είχαν τηλεόραση μέσα στο ιερό του ναού για να καταλάβετε!
Τώρα είμαι στο Amritsar, στα σύνορα Ινδίας - Πακιστάν, εδώ που ήμουνα και πριν 10 μήνες, όταν μπήκα στην Ινδία. Θα πάω να δω πάλι το Χρυσό Ναό (θυμάστε εκείνη τη φωτογραφία;). Εδώ ήταν το πρώτο μου βήμα στην Ινδία και θα είναι και το τελευταίο.
Αύριο μπαίνω στο Πακιστάν. Όπως έγραψα και προηγουμένως δε θα μπορώ να σας στέλνω τα νέα μου τόσο συχνά, γιατί στο Πακιστάν και το Ιράν έχω μόνο 7 μέρες βίζα για τη κάθε χώρα, οπότε θα πρέπει να ταξιδεύω συνεχώς για να προλάβω να διασχίσω αυτές τις χώρες. Στην κεντρική Ασία, δυστυχώς, έχει internet μόνο στις πρωτεύουσες, οπότε μπορεί να κάνω και 2-3 'βδομάδες, ίσως και παραπάνω, να στείλω κάτι. Μην ανησυχείσετε.
Κι εκεί που μπήκα σ' ένα ξενοδοχείο, ποιους λέτε να είδα;;; Τον Άκη και τη Βούλα, που κάνουν το γύρο του κόσμου με το Land Rover (http://www.theworldoffroad.com)! Δεν το πίστευα! Δεν τους γνώρισα ποτέ στην Ελλάδα και τους πέτυχα εδώ. Παρακολουθούσα συνέχεια το ταξίδι τους, μήπως και συναντηθούμε. Θα πήγαιναν, όμως, στην Κίνα και δεν ήξερα για τις αλλαγές. Τους πέτυχα τελείως τυχαία! Αν είναι δυνατόν!
Στέλνω μια φωτογραφία από αυτή τη συνάντηση κορυφής! Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα! Φυσικά, κάτσαμε και τα λέγαμε μέχρι αργά! Καλή συνέχεια Άκη και Βούλα στον άθλο σας!
Να 'στε όλοι καλά και θα επικοινωνούμε όσο γίνεται συχνότερα,
Ηλίας Βροχίδης
----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα (http://www.madnomad.co.cc/)
133062
Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Τον Άκη και τη Βούλα, που κάνουν το γύρο του κόσμου με το Land Rover (http://www.theworldoffroad.com)!
Θα πας και στο κομμάτι που περιέγραψαν με τον Έλληνα δάσκαλο στο Πακιστάν; :wave2:
Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
Θα πας και στο κομμάτι που περιέγραψαν με τον Έλληνα δάσκαλο στο Πακιστάν; :wave2:
Εκεί είχα πάει πέρσι το καλοκαίρι. Άμα διαβάσεις το post από τότε θα το βρεις. Κάπου κατά τον Αύγουστο πρέπει να ήταν. :wave2:
:blush: καταλαβαίνεις :a024: καλή συνέχεια! :a10:
Καλά ακόμα να γυρίσει αυτό το παιδί? κοντά ένα χρόνο λείπει.
Αρχικά δημιουργήθηκε από KiNG-R!
Καλά ακόμα να γυρίσει αυτό το παιδί? κοντά ένα χρόνο λείπει.
κ να τον εχει ο θεος καλα να κανει αλλο τοσο...
:beer: :beer: :beer:
Αρχικά δημιουργήθηκε από KiNG-R!
Καλά ακόμα να γυρίσει αυτό το παιδί? κοντά ένα χρόνο λείπει.
γιατι να γυρίσει???
θα περνάει καλύτερα αμα έρθει??
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.