View Full Version : Dolomiti & Grossglockner 2007
Ένα ταξιδιωτικό-περιπέτεια από τις 24 Μαΐου ως τις 3 Ιουνίου στις ιταλικές και αυστριακές άλπεις, καθώς και λίγο από γερμανική εξοχή.
Vasilis_Strom και SF, χωρίς προετοιμασίες και χωρίς πλάνο.
Ήταν 7 ημέρες οδήγησης και απόλαυσης μακριά από αυτοκινητόδρομους και κύριες οδούς.
Δεν ήταν ταξίδι τουρισμού, αν και προέκυψε λίγος τελικά. Ήταν ταξίδι <μοτοσυκλέτας> και μόνο.
92093
Κάτι άλλο που προέκυψε είναι τα εξής δύο συμπεράσματα:
1. Όπως λέει και η Σαλταρισμένη Εγκυκλοπαίδεια Joe Bar, δεν υπάρχει η έννοια "αδιάβροχος εξοπλισμός". Κανονικά πρέπει όλοι να καταθέσουμε ασφαλιστικά μέτρα κατά των εταιρειών που φτιάχνουν γάντια και μπότες με τον χαρακτηρισμό <waterproof>, και με ψαρωτικά 'ζεστά' ονόματα όπως "Super Nord". (Κάτι ήξεραν οι άλλοι πού είχαν λαστιχένια βιομηχανικά γάντια.)
:lol:
2. Σε βόλτες όπως αυτή, το να σταματάς για να πάρεις φωτογραφίες είναι ουσιαστικά μια θυσία για χάρη της παρέας (aka moto.gr). Δε χρειάζεσαι πάνω από 10 φωτογραφίες και λίγα αυτοκόλλητα για να έχεις να θυμάσαι. Και ούτε μπορεί μια φωτογραφία να μεταφέρει το μεγαλείο που βλέπεις καθώς οδηγείς στα "πάσα" των άλπεων.
:smilea:
Η βόλτα άρχισε και τελειώσε στη Βενετία, όπου πήγαμε με το πλοίο από την Πάτρα. Η αναχώρηση από την Πάτρα έγινε την Πέμπτη 24/5 αργά τα μεσάνυχτα, και απο τη Βενετία ξεκινήσαμε κατά τις 8 το πρωί του Σαββάτου 26/5. Το ότι δεν υπήρχε κανένα πλάνο διαδρομής είναι κυριολεκτικό. Είχαμε τρείς γενικούς σκοπούς:
Να οργώσουμε όσο περισσότερα "πάσα" (http://www.alpineroads.com/index.php) μπορέσουμε στους Δολομίτες (http://en.wikipedia.org/wiki/Dolomites), το κομμάτι των άλπεων μεταξύ Bolzano, Belluno και Cortina. (Θα ακολουθήσουν και χάρτες ημέρας.)
Να πάμε στο Grossglockner (http://www.grossglockner.com) στην Αυστρία, τόπο συνάντησης μοσυκλετιστών από όλη την Ευρώπη και φυσικά απίθανη διαδρομή.
Nα πάμε ένα βράδυ στο Saalfeld (http://en.wikipedia.org/wiki/Saalfeld), στη μέση της Γερμανίας να δούμε τον γιατρό και υπερκάγκουρα των 5 ηπείρων Άρη, aka velisaris.
Μια πάρα πολύ μικρή ματιά στη διαδρομή μας, όπως την κατέγραψε το GPS του Βασίλη:
92095
O τρίτος και τελευταίος μας στόχος δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε λόγω σφοδρής κακοκαιρίας τη μέρα που ξεκινήσαμε από Αυστρία για Saalfeld. Τελικά ξεμείναμε λίγο έξω από το Μόναχο, έχοντας ήδη οδηγήσει πολλή ώρα σε πραγματικά επικίνδυνες συνθήκες. Kαι μάλιστα ήταν η μόνη μέρα που θα οδηγούσαμε κυρίως σε αυτοκινητόδρομο. Άρη, στενοχωρήθηκα όσο κι εσύ... Αλλά που θα πάει, θα μας κάτσει. Οπότε να βγάλουμε στον αέρα και μια παλιά φωτό της πάρτης σου...
:D
92244
Εγώ έφυγα από την Αθήνα την Πέμπτη μετά τη δουλειά μου, για να πάω Πάτρα με βροχή! (Ω οιωνέ!) Πακετάρουμε και τον Βασίλη και πάμε για μια μάσα με τους πατρινούς στο λιμάνι (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=40399).
Μετά από δύο νύχτες και μια μέρα στο "F/B Λευκά Όρη", η βαρεμάρα μας έχει χτυπήσει κόκκινο. Η ψυχολογία επίσης εντελώς χάλια, αφού έχουμε δει δελτία καιρού στο net και για την περιοχή του Bolzano λένε *μόνο* καταιγίδες για τις επόμενες μέρες. Ούτε καν βροχούλες. Το διασταυρώνουμε, το ματαξαναδιασταυρώνουμε και έχουμε πέσει στη μαυρίλα. Δηλαδή σκεφτόμαστε μέχρι και να αλλάξουμε πλάνα και να πάμε Κυανή Ακτή...
92245
Σάββατο 26 Μαΐου, κατά τις 7 και κάτι το πρωί. Το φέρρυ μπαίνει στο "μεγάλο κανάλι" της Βενετίας. Είναι ωραία τουρνέ και απολαμβάνεις την τελευταία ώρα σου στο καράβι. Ο Βασίλης ήθελε ντε και καλά να πηγαίναμε και Βενετία, αλλα δε γινόταν να αφιερώσουμε μια ολόκληρη μέρα απλά για τις βιτρίνες χαχα. Πάντως τρελλάθηκε να βγάζει φωτός. Ο καιρός καλούτσικος, και μας έχει ξεγελάσει ώστε να ξεχάσουμε τον πανικό της προηγούμενης μέρας.
92246
Όταν λέμε ότι δεν υπάρχει πλάνο διαδρομής, το εννούμε. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο πολύ αραιά, και μόλις 2-3 μέρες πριν την Πέμπτη που φύγαμε αρχίσαμε να αναρωτιώμαστε: "Ρε συ όντως θα φύγουμε; Ή κάνουμε πλάκα;" :lol: :lol:
Τα μόνα που είχαμε πει ήταν αυτά τα 3, έτσι γενικά και αόριστα όπως τα γράφω εδώ. Συν την σπαρτιάτικη διαβεβαίωση του φίλου και υπερτουρίστα Γιάννη FJ, μηχανόβιου ιδίου μήκους κύματος: "δε θα έχετε κανένα πρόβλημα".
Βέβαια κάθε άλλο παρά χύμα στο κύμα ήμαστε. Ο Βασίλης κουβαλάει μέχρι και πλήρη σειρά εργαλείων. Ελλείψεις δεν είχαμε, και αν είχαμε συμπληρωνε ο ένας τον άλλον. Από σωληνάκια μετάγγισης βενζίνης έως καλύμματα για χέστρες... :D
Άφιξη στη Βενετία με αρκετό ήλιο και αρκετό κέφι. Τα περί καταιγίδας τα έχουμε ξεχάσει ήδη.
92247
Bγαίνουμε για Treviso που είναι δίπλα στη Βενετία, και μετά αριστερά στον S348 για Feltre. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Απλά ένα μέρος που είδαμε στο χάρτη ως ενδιάμεσο ώστε να κάνουμε την ανάβαση προς τους Dolomiti από 'επαρχιακούς' δρόμους.
H γενική μας κατεύθυνση είναι η Cortina (που θέλω οπωσδήποτε να πάω λόγω Ροζ Πάνθηρα (http://www.imdb.com/title/tt0057413/)), και αναλόγως το τι θα δούμε στο δρόμο, θα ψάξουμε το βράδυ να μείνουμε κάπου εκεί στην πεδιάδα Val Gardena που γύρω της είναι τα περισσότερα πάσα της περιοχής.
Τρώμε αρκετή κίνηση, διότι αυτό που λέμε 'δευτερεύουσα οδός' στο χάρτη, στην πολιτισμένη Ευρώπη είναι συνήθως ένας αρτιότατος δρόμος. Και όταν συνδέει έστω και κωμοπόλεις, έχει πολλή κίνηση. Σφήνες, προσπεράσεις, διήθηση κλπ εννοείται ότι δεν παίζουν πια. Είμαστε στην Ευρώπη.
Πρώτη επαφή με τους πρόποδες των άλπεων...
92250
Στο Feltre δεξιά στον S50, και λίγο παραπάνω αριστερά στον S203 ώστε να πάμε ως πάνω (στον 48) για να βγούμε Cortina d' Amprezzo (που είναι και το πλήρες όνομα της πόλης).
Σιγά σιγά το τοπίο γίνεται πραγματικά βορειοιταλικά εξοχικό, με τις άλπεις να πλησιάζουν αλλά να εξακολουθούν να βρίσκονται στο υπόβαθρο.
Εδώ, το Agordo, αρκετά τουριστικό μέρος και ήδη ανάμεσα σε 'χαμηλές' κορυφές (~2000 μέτρων). Ο καιρός μέχρι στιγμής είναι σουπερ!
92251
Διασταύρωση στον S48 για Cortina. Δασονομοπεριπολικό μας σταματά, διότι η κίνηση έχει διακοπεί λόγω ποδηλατικού αγώνα. Πιθανότατα ετάπ του γύρου Ιταλιας που διεξάγεται εκείνες τις μέρες. Ο Βασίλης, ως φανατίλας ποδηλάτης, παρακολουθεί και παίρνει πολλές φωτό. Κάπου εκεί ξεκινά και η ψιχάλα.
92252
Με αδιάβροχα πλέον, ο δασονομος-αστυνόμος μας δίνει το ΟΚ να πάμε προς Arabba μόνο, και ανακατευόμαστε στον ποδηλατικό αγώνα! Πάμε μαζί με τους, προσπερνάμε όπου δεν ενοχλούμε... ήταν κάτι πολύ διαφορετικό. Στην Αrabba που είναι και ο τερματισμός, καθόμαστε να χαζέψουμε λίγο και μετά παίρνουμε τον S244 βόρεια προς Brunico, ψάχνοντας πλέον να βρούμε μέρος να μείνουμε για 2 μέρες. Θα είμαστε σε στρατηγικό σημείο, 'στο κέντρο' των περισσότερων πάσων που θέλουμε να κάνουμε. Η περιοχή ονομάζετα άτυπα "Val Badia", και φιλοξενεί μέχει και παγκόσμια διοργάνωση σκι.
Βρίσκουμε να μείνουμε στο La Villa, σε ένα ε-ξαι-ρε-τι-κό bed & breakfast, το Dolomit (http://www.dolomit.net). H ιδιοκτήτρια, η οποία μεταξύ άλλων οδηγεί και μηχανή, μας δίνει σύντομες οδηγίες για το υπόλοιπο της ημέρας.
Εν τω μεταξύ, λίγο πριν τη La Villa, έχουμε περάσει από την Corvara. Corvara loves bikers, bikers respect Corvara.
92326
Είμαστε πλέον σε αλπικό τοπίο, σε δευτερεύοντες δρόμους, στην καδριά της εξοχής του Νότιου Τυρόλου και των Dolomiti. Το La Villa είναι σε υψόμετρο περίπου 1400 μέτρων.
92327
Ξαναβάζουμε αδιάβροχα, και από τον S244 στίβουμε αριστερά στο St. Martino για το πρώτο μας πάσο: Paso dele Erbe.
Σε πρώτο πλάνο, ο Mr. ΣουΚατεβάζωΚαιΜοτερΣτηΜεσηΤωνΑλπεωνΑμαΛαχει :D
92332
...και αρχίζουν σιγά-σιγά τα ωραία. Στο βάθος, Dolomiti.
92333
Λίγες ώρες πριν, φέρυ και κίνηση στο Treviso. Τώρα αυτό! Και η 1η μέρα είναι ακόμα στη μέση της!
:cool:
(Ναι, το πλάτος είναι όσο φαίνεται: ένα αυτοκίνητο)
92334
Και ιδού, το πρώτο πασο. Σε υψόμετρο που τις επόμενες μέρες θα το χαρακτηρίζαμε γκέη :P
"Βασίλη, αν σε ρωτάω υψόμετρο και είναι κάτω απο 2000μ, απλά μη μου απαντάς" :lol:
Δυστυχώς δεν είχαμε αυτοκόλλητα moto.gr για να γεμίσουμε όλο το Sudtyrol.
92335
Και συνεχίζουμε. Πότε ήλιος πότε βροχή, αλλά γενικώς βρεγμένα τα πράγματα.
92336
Οι δρόμοι μαγικοί. Ακόμα και με σπασμένη άσφαλτο, είτε επισκευασμένοι είτε όχι, νερό ΔΕΝ κρατάνε. Τα σκληρά Macadam δε γλυστράνε πουθενά, ακόμα κι όταν πιέζω (επί τούτου) λίγο το 1300! Μπορείς να οδηγείς και να ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ, και όχι κάτω το δρόμο για παγίδες.
92337
Συνεχίζουμε προς Klausen για να κάνουμε έναν κύκλο από αριστερά και να επιστρέψουμε στη βάση μας.
92339
Βγαίνουμε στον S12 (που πάει παράλληλα με την αουτοστράντα 22) και κατεβαίνουμε λίγο κάτω για να ξανακάνουμε αριστερά προς Wolkenstein και να συνεχίζουμε τον κύκλο. Τώρα μπαίνουμε στον S242 και πάμε προς paso di Gardena.
Οι μικρές πινακίδες παραπάνω είναι δίγλωσσες. Η ταμπέλα του Erbe ακόμα πιο πάνω, είναι τρίγλωσση. Τρίγλωσσες είναι όλες οι πινακίδες τοπονυμίων. Και μάλιστα (βλ. Erbe) σε κάνουν να απορείς, γιατί συνήθως αυτό που γράφουν δεν μοιάζει οπτικά/ηχητικά ούτε στις 2 από τις 3. Απορία που μας έλυσε η Inge (η ξενοδόχος μας στη La Villa). Η 2η γραμμή είναι γερμανικά και η 3η ιταλικά, οκ το αναμενόμενο. Η 1η γραμμή είναι στην τοπική γλώσσα Ladin (http://en.wikipedia.org/wiki/Ladin). Όλη η περιοχή του Belluno και η πεδιάδα Badia μιλούν κυρίως Ladin. Στα σχολεία διδάσκονται και τις 3 γλώσσες!
92349
Ανάβαση προς Gardena. Από αυτό το πάσο θα δούμε αρκετές φωτό αργότερα, γιατί το κάναμε 2-3 φορές. Ο καιρός πάντως κλείνει όλο και περισσότερο.
92350
Κατεβαίνουμε από το pso. Gardena με βροχούλα.
Δυο πραγματάκια σε αυτή τη φωτό: Το κίτρινο παπαράκι στην άκρη της φουρκέτας είναι μηχάνημα τεχνητού χιονιού. Ο τόπος ήταν τίγκα από τέτοια. Άλλωστε όλη η περιοχη είναι εναλλαγή χωριών αλπικου τουρισμού (δλδ sport hotels που τα λένε) και πιστών για σκι. Απειρες πίστες.
Επίσης βλέπουμε και μια άρτια μπαριέρα, με σωστές άκρες και χωρίς κολωνάκια. (Έτσι ήταν σχεδόν παντού φυσικά.)
92353
Τι να πει κανείς;;;
Να μια γεύση του τι ήρθαμε να κάνουμε στους Δολομίτες. Οι διαδρομές προς και από τα περισσότερα πάσα είναι κάπως έτσι. Θα δούμε κι άλλες απίθανες φωτό δρόμων. Αυτός είναι και ο λόγος που στην περιοχή έρχονται αμέτρητοι μοτοσυκλετιστές από όλη την Ευρώπη.
92354
Φτάνουμε βρεγμένοι στο La Villa. Η πρώτη επαφή με τις 'πραγματικές' βόλτες μας εκεί είναι φυσικά ...υγρή. Είναι απογευμα. Έχουμε μπει πάντως κανονικά στο mood.
- "Ε, δεν πάμε και μια Κορτίνα;"
- "Πάμε!"
Mε την ευκαιρία παίξαμε και το passo di Falzarego.
92355
H Cortina είναι πάρα πολύ όμορφη, και οι φωτό με βροχή δε λένε τίποτα. Πολύ κοσμοπολίτικο κέντρο, με μεγάλη αίγλη από την εποχή των 60s. Εγώ ήθελα να περάσω μόνο και μόνο επειδή εκεί γυρίστηκε μεγάλο μέρος του ορίτζιναλ Ροζ Πάνθηρα, το 1963.
92356
Το Σάββατο τελειώνει στο εστιατόριό μας, το La Tor, κάτω ακριβώς από τα δωμάτια.
:beer:
92357
H γενική διαδρομή της πρώτης μέρας, από το Feltre και πάνω, που άρχισαν τα γούστα :)
Κάπου στο κέντρο φαίνεται η La Villa, το ορμητήριο των 2 πρώτων και 3 τελευταίων ημερών.
Μαζί με το κομμάτι από Βενετία που δε φαίνεται, κάναμε συνολικά 366χλμ.
(Και μπαη δε γουεη, το 1300 έβγαλε μια απίθανη κατανάλωση 5,8lt στα 100!!!)
92861
Μέρα 2, Κυριακή
Οι κούκλες περιμένουν κάτω. H θερμοκρασία είναι μονοψήφια.
92925
...και ο Βασίλης φορτώνει τα εργαλεία του :P
92926
Κατεβαίνουμε προς Corvara και πιάνουμε S243, passo di Gardena.
Σκοπός της μέρας είναι να κάνουμε τον κύκλο γύρω από το Canazei...
Μόνο πάσα όλη μέρααααααα!!!!
92927
(Σήμερα προμοτάρω τον Βασίλη :D )
92928
Συνεχίζουμε αριστερά (από τον 243 μπαίνουμε στον 242), και καπάκι έχουμε passo Sella.
Το τι βλέπουμε και κάνουμε στο δρόμο μας δεν μπαίνει σε λόγια. Κάτι θα ψιλοφανεί στις φωτογραφίες των 3 τελευταίων ημερών, που τα ξανακάναμε όλα αυτά (αλλά με χειρότερο καιρό).
92929
Το Sella είναι από τα σχετικά ψηλά πάσα. Το γκάζι μας είναι αισθητά ασθενικό και το ρελαντί έχει πέσει κατά 200σαλ και στους δυο. Αρχίζει και βρέχει καλά...
92930
Και καπάκι στο καπάκι, S48 και passo Pordoi (http://www.clasohm.com/photodb/photo?photo_id=6304&size=lg). Mεγάλο και χορταστικό. Φωτό δεν έχουμε μέχρι στιγμής από τη διαδρομή γιατί εκτός του ότι βρέχει, είμαστε στη μέση της 2ης μέρας εκεί και δε χορταίνουμε αυτό που συμβαίνει. Το να σταματήσουμε έστω και για 2' θέλει ....μεγάλη δύναμη χαρακτήρα!
Φτάνουμε στο 'πάσο', εκεί στη φωτογραφία του λινκ, αλλά όλα κι όλα 5 αυτοκίνητα έχει. Βρέχει αρκετά και κάνει κρύο. Εκεί βλέπουμε ένα τελεφερικ που πάει κυριολεκτικά στον ουρανό. Παρκάρουμε, κόβουμε τικέτα και...
92932
Είμαστε ήδη στα 2240 μέτρα. Που θα μας πάει ετούτοοοοοοοοο;;;;;;;;;;;
92933
Λοιπόν μας ανέβασε στα 3000, ένα ride απίθανο, δίπλα στους απότομους βράχους των Dolomiti και με βροχή και λίγο αέρα για να σπάει η ...βαρεμάρα της διαδρομής!
:rotflmao: :eek: :rotflmao:
Βρισκόμαστε λοιπόν στο Rifugio Maria (http://tuttofassa.stepdev.org/maria.htm), La terrazza delle Dolomiti στα 2950 μέτρα! :)
Πόσες φωτό να βάλω από εκεί;;;;
92934
Τα σύννεφα έκρυβαν τον ορίζοντα, και δυστυχώς δεν απολαύσαμε τη θέα. Αλλά και η ομίχλη που συνεχώς άλλαζε το τοπίο είχε τη χάρη της. Οταν ανεβήκαμε όλα ήταν στεγνά. Μέχρι να φάμε τα λουκάνικά μας... το είχε στρώσει.
92936
Το ότι κάποιοι παλαβοί έχουν κάνει event εκεί πάνω με ΧΤ, ας μη το συζητήσουμε!!!!! :eek:
92937
Και ευτυχώς για λίγο ο καιρός ανοίγει, για λίγα λεπτά δηλαδή, και ιδού: ένα μικρό μέρος του passo Pordoi. Ένα ελάχιστο δείγμα του πως είναι οι διαδρομές που κάνουμε από το πρωί ως το βράδυ στις 2+3 μέρες μας στους Δολομίτες. Κρατήστε αυτή την εικόνα, γιατί εξηγεί τον χιλιομετρικό απολογισμό της ημέρας.
:)
92938
Για να δούμε τι κάνουν τα αγόρια, μετά τη μάσα και το τρελλό κρύο έξω σε αυτά τα μπαλκόνια....
92941
Συνεχίζουμε κατεβαίνοντας το Pordoi προς Arabba, και μόλις φτάνουμε εκεί........ μεταβολή!
Ένα ακόμα Pordoi (με νερό, η φωτό είναι από αργότερα) γιατί είναι όλα τα λεφτά!!
92943
Μια λεπτομέρια. Στις διαδρομές προς τα πάσα, όλη η φάση είναι φουρκέτες. Φουρκέτες, φουρκέτες και λίγες φουρκέτες. Πολλές πάνω από 180 μοίρες. Στην αρχή του δρόμου προς ένα πάσο, καθώς και κατηφορίζοντας από αυτό, υπάρχει πινακίδα που λέει πόσες φουρκέτες ακολουθούν. Εικοσιτόσες, τριαντατόσες... Kαι κάθε μια έχει αριθμό, σε πινακίδα (πέτρινη ή σιδερένια) στην κορυφή της. Σε κάποιες διαδρομές έχει το υψόμετρο.
92945
Φτάνουμε στο Canazei και πιάνουμε τον S641 για να κάνουμε τον 'κύκλο' των περίφημων πάσων, με το passo di Fedaia. Kάπου εκεί γυρίστηκε και το Italian Job.
Η διαδρομή έχει και ανοιχτά κομμάτια, για αλλαγή, και ακριβώς στο πάσο έχει και την ομώνυμη λίμνη.
92946
Ναι και τα αγόρια μας, στα 2057 μέτρα.
92947
Η λίμνη έχει δυο φραγματάκια ένθεν κι ένθεν... και περνάμε μια βόλτα.
92948
...και στο βάθος της προηγούμενης φωτό:
92950
Είναι απόγευμα, οδηγούμε αρκετές ώρες, και το τοπίο μας κρατά εκεί αρκετή ώρα.
92951
Και σιγά σιγά τα μαζεύουμε για να κατέβουμε το Fedaia ως το τέλος του. Μια ακόμα απίθανη διαδρομή που θα ξανακάνουμε σε 3-4 μέρες.
92953
Οι δρόμοι πάντα καλλιτεχνίες. Οι μηχανές είναι ζήτημα να ισιώνουν για πάνω από 50-60 μέτρα. Η κίνηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
92954
Στην επιστροφή προς Arabba, τα αγόρια θα σταματήσουν στη μέση του δάσους για λίγο αραλίκι στην απόλυτη ηρεμία.
92955
Ξεκινάμε μόλις ξαναρχίζει η βροχή, για να πιούμε έναν καφέ λίγο παρακάτω. Σε μια άλλη μέση του πουθενά στο δάσος.
Btw, δυο μεγάλοι καπουτσίνοι και δυο ουσιαστικά σπιτικές γλυκάρες, ταρίφα σε όλη την περιοχή: ούτε 10€.
92956
Η μέρα τελειώνει στη La Villa (εικονίζεται το μπαλκονι μας από το οποίο έχει φωτόζ αργότερα), για μια ακόμα κτηνωδία στο εστιατόριο. Τα μηχανάκια της φωτό είναι των ξενοδόχων μας. Eίναι και ξενοδόχοι, και σεφ, και σκιερ και μηχανόβιοι...
92957
Είμαστε στο δρόμο ΕΝΤΕΚΑ ώρες, οδηγούμε σβέλτα περισσότερες από ΕΠΤΑ, και το ημερίσιο κοντέρ έχει γράψει...
134 χλμ!
Και η κλίμακα αυτού του χάρτη είναι 3 φορές μεγαλύτερη από του χτεσινού...
Ουδέν έτερο σχόλιο :smokin:
(Το τσουνί που περισσεύει πάνω απο το Pordoi, είναι η ανάβαση του τελεφερικ. Ήταν ανοιχτό το gps.)
92960
Μέρα 3, Δευτέρα 26/5
Τα παιδιά μας ξυπνάνε και τρώνε καλό πρωινό. Η μέρα προβλέπεται πολύ σπουδαία. Next stop: Grossglockner. Τα δελτία καιρού δε μας τα λένε και πολύ καλά, αλλά η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς λένε. (Χαχα, ό,τι και να λένε, δεν έχουμε και πολλές επιλογές)
Πάμε στο Brunico και παίρνουμε τον S49 με σκοπό να περάσουμε στην Αυστρία από την εξοχή της valle di Anterselva, και όχι από τον κύριο δρόμο Ε66. Τι κύριος δηλαδή, μονή λωρίδα είναι (βλ. φωτό). Αλλά για τα γούστα μας είναι αυτοκινητόδρομος :D
Τελικά κάτι δεν έκατσε καλά* και χάνουμε τη στροφή μας και συνεχίζουμε ίσια στον Ε66 για Lienz. Κοντά στα σύνορα πιάνει η βροχούλα.
* για τα GPS θα μιλήσουμε στο τελείωμα! :rolleyes:
93037
Mετά τη Lienz, πιάνουμε τον 107 και οδηγούμε βόρεια, μέσα στην καταπληκτική αυστριακή εξοχή. H κίνηση αραιώνει, το υψόμετρο μεγαλώνει.
93038
Από το πρωί στην Ιταλία έχουμε φάει αρκετό νερό και οδηγούμε συνεχώς. Κάπου εκεί στην εξοχή είναι ένα μικρό γραφικό καφέ στη μέση του πουθενά. Και ακριβώς δίπλα ο μικρός καταράκτης Jungfernsprung.
93039
Kαλό το τοπίο, αλλά πρέπει να στυλωθούμε κιόλας. Η ταρίφα όπως και στην Ιταλία: ούτε 10€. Και όπως βλέπετε........... το τοπίο έρχεται σε δεύτερη μοίρα εύκολααα :rotflmao:
93040
Λίγες στιγμές χαλάρωσης ακόμα...
Ο μύθος του Jungfernsprung έχει ως εξής: Κάποτε εκεί στα μέρη ήταν μια σουπερ γκόμενα και τη γούσταραν όλοι οι συγχωριανοί της. Αλλά αυτή ήταν μάλλον ξινή και δε της άρεσε κανένας. Kαι την όλη φάση την πήρε πρέφα ο διάβολος και μεταμορφώθηκε σε γαμώ τα παιδιά για πάει να πάρει την ...αρετή της. Αλλά πάνω που την άρχισε στο ψηστήρι, αυτή τον κατάλαβε και είπε να την κάνει με πηδηματάκια. Και προτίμησε τελικά τον γκρεμό (άκου τώρα! αντί για καλό σεξ στην εξοχή) και έπεσε από εκεί πάνω. ΟΜΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΠΑΘΕ ΤΙΠΟΤΑ! Ξεσκονίστηκε και τέλος. Και ξάφνου, εμφανίστηκε και αυτός ο όμορφος καταράκτης από εκεί που έπεσε. Αυτά λένε (λίγο πιο ευγενικά) οι ταμπέλες εκεί.
:D
93041
Συνεχίζουμε στον 107, και λίγο παρακάτω έρχεται το μεγάλο χαμόγελο. Είσοδος στο "motorcycle heaven" που λέει, χωρίς να υπερβάλει και πολύ, το site τους (http://www.grossglockner.com/).
93042
Σύμφωνα με την ποδοσφαιρική ορολογία.............
ξεχυνόμαστε σαν εμετοί στο βουνό!!!! Δώσε κι άλλοοοοοοο
93043
Πλησιάζουμε τα 2000μ και συνεχίζουμε... Ο δρόμος υπέροχος και χωρίς κίνηση αυτή την εποχή. Σε αυτό μας ευνοεί και ο μετριότατος καιρός. Για την τουριστική (και γενικότερη) υποδομή, δε χρειάζεται να γράψω κάτι. Εκτιμώντας τη διαδρομή μέχρι και το τέλος της, θα έδινα και πολύ περισσότερα από 18€ διόδιο.
93044
Το ότι μπάζει είναι στάνταρ. Αισθητά περισσότερο από τα αντίστοιχα υψόμετρα της Ιταλίας.
93045
Όχι, δεν είναι χαλασμένος φακός. Έχουμε μπει για τα καλά στις αυστριακές άλπεις με έντονη ομίχλη ψηλότερα, και γύρω γύρω ξεπροβάλουν οι κορυφές. Η ψηλότερη του Grossglockner (και της Αυστρίας) είναι λίγο πιο πέρα, στα 3800μ.
93046
Μοτοαλπινιστής Βασίλης :cool:
93047
Άφιξη!
Είμαστε στο Kaiser-Franz-Josefs-Höhe Visitors’ Centre. Μια απίθανη υποδομή για τουρισμό μέσα στην καρδια των άλπεων, σε υψόμετρο 2360μ. Εκτός από άπειρο parking, γύρω εκεί υπάρχουν και διάφορες εκθέσεις. Για λεπτομέριες δείτε στο link παραπάνω.
Και στο βάθος, ο παγετώνας Hoffman. To τοπίο σου κόβει την ανάσα, κάτι στο οποίο βοηθά και το υψόμετρο :) Μετά που αρχίσαμε να περπατάμε πιο ψηλά, στο παρατηρητήριο Swarovski, το λαχάνιασμα ήρθε αμέσως.
Αυτό που μου έρχεται πρώτο στο νου είναι ο απόκοσμος ήχος του αέρα που φυσάει από τις απέναντι κορυφές, που όμως κρύβονται από την ομίχλη.
93048
Ο Βασίλης Στρομ στο 5ο επίπεδο(!) του parking με φόντο τον παγετώνα.
93049
Και ο SF λίγο παραπάνω, στο μονοπάτι που οδηγεί στο παρατηρητήριο. Εκεί ακριβώς θα μπορούσα να αράξω ακίνητος για ώωωωωρες......... Είναι κάτι άλλο, και οι φωτογραφίες δε μπορούν να μεταφέρουν αυτό που βλέπουμε.
93050
Λίγο ακόμα περπάτημα για το παρατηρητήριο Swarovski. Ένα κόσμημα του μεγάλου αλλά πολύ ισορροπημένου (αρχιτεκτονικά-αισθητικά) τουριστικού κέντρου.
93051
Mέσα στο παρατηρητήριο είναι μια μινι έκθεση για το οικοσύστημα και την ιστορία της περιοχής. Η κατάκτηση της κορυφής του Grossglockner ξεκινά από το 1800 με διάφορες προσπάθειες. Η περιοχή έχει πολλά μονοπάτια για ερασιτέχνες αλπινιστές, αλλά και για πιο σοβαρούς ορειβάτες. Ο παγετώνας Hoffman, στο βάθος των προηγούμενων φωτό, λιώνει σιγά σιγά, και έδώ υπάρχουν και φωτογραφίες του που δείχνουν την εξέλιξή του από το 1825 ως σήμερα.
93052
Ένα από τα ζώα της περιοχής, παρόλο το υψόμετρο, είναι η μαρμότα των άλπεων.
Όπως λένε και οι πινακίδες έξω, είναι ένα <κοινωνικό τρωκτικό>! Θα το δούμε παρακάτω.
Εδώ, ο Βασίλης κάνει τα κοννέ του :lol:
93053
Επιστρέφουμε κάτω. Δύσκολο, αλλά μας περιμένουν πολλά ακόμα :)
Στη φωτό, εκτός του γιγαντιαίου parking (5 τέτοια επίπεδα, εκτός του χώρου για μηχανές), στο βάθος φαίνεται και ένα μονομάτι που οδηγεί στον παγετώνα!
93054
Nα και μια μαρμότα. Οι πινακίδες προειδοποιούν: είναι κοινωνική.
Και πράγματι, εμφανίζεται από το πουθενά και έρχεται προς το μέρος σου... έτσι για τη γνωριμία!
93055
Και τι πιο φυσικό, ντουλάπια για μοτοσυκλετιστές. Πολλά ντουλάπια!
93056
Ο καιρός κλείνει, και αισθανόμαστε τυχεροί που τον προλάβαμε έστω και μέτριο για λίγη ώρα. Εν τω μεταξύ έχουμε πάει και μια βόλτα από τη σήραγγα που έχει ανοιχτεί πριν μερικά χρόνια, και οδηγεί από εκεί ως το καταφύγιο του Hoffman. Αυτό είναι στο μονοπάτι που λέω παραπάνω. Η σήραγγα έχει μήκος 2,5χλμ και περπατήσαμε πολύ λίγο γιατί δεν είχαμε χρόνο. Φωτό έχουμε κι από εκεί, αλλά θα φρακάρει το φόρουμ :)
93057
Αρχίζει μια καλή βροχή και ξεκινάμε για να επιστρέψουμε στον 107, "the Grossglockner high alpine road". Ο πραγματικός μοτοσυκλετιστικός στόχος είναι μερικά χλμ παρακάτω. Ή καλύτερα παραπάνω!
93059
Άντε τώρα να μεταφέρω την εξής εμπειρία: Να οδηγείς εκει πέρα, με τις συνθήκες αυτής της φωτό, σε δρόμο όπως φαίνεται στην προηγούμενη, να απολαμβάνεις αυτό το μαζοχιστικό του μοτοσυκλετιστή... και ξαφνικά, μέσα από την πυκνή ομίχλη, να εμφανίζεται μια ντουζίνα από πεντακοσαράκια (http://www.memoire-vive.org/moblog/images/200601261821/IMGP2317.jpg)!!! Όλων των χρωμάτων και αρωμάτων, ακόμα και κάμπριο!
:look:
93060
Η τύχη ξαναέρχεται με το μέρος μας.
Λίγο παραπάνω ο καιρός ανοίγει, και βλέπουμε ένα μικρό δείγμα του μεγαλείου μέσα στο οποίο οδηγούμε τόση ώρα.
93061
Η κατάκτηση. Grossglockner high alpine road.
Πέρασμα Hochtor. Υψόμετρο: 2504 μέτρα.
Η φωτό κάτω από το λάβαρο είναι δεδομένη. Και ευτυχώς σταμάτησε να βρέχει.
93062
Ο Βασίλης Strom, ταλαίπωρος και πολύ ικανοποιημένος.
93063
Ο Κώστας SF, ταλαίπωρος και πολύ ικανοποιημένος.
93064
Και μια μόνο μεριά της θέας μας...
93065
Εκεί στο Hochtor, δεν έχει παρά ένα μικρό μαγαζάκι με σουβενίρ. Μπαίνουμε για τα απαραίτητα αυτοκόλλητα, και ό,τι άλλο βρούμε.
Του Βασίλη μάλλον του βγαίνει το ...μεσογειακό, και αφού πληρώσαμε τα πράγματα, η μεσόκοπη τύπισα κάνει μια στο συρτάρι και δίνει δώρο του Βασίλη 2 original αυτοκόλλητα Grossglockner! Όχι αυτά που πουλάνε, κάτι άλλα... vintage :):):)
Στην άλλη μεριά αυτού του όμορφου τούνελ, αρχίζει η κατάβαση.
93066
Ακολουθεί η κάθοδος από τα 2500μ, κοντά στα 500.
Είναι μια διαδρομή πέρα από σχόλια. Οι μοτοσυκλέτες είναι παντού φυσικά (όπως άλλωστε και σε όλες τις διαδρομές του ταξιδιού). Οι φουρκέτες συνεχόμενες και με μεγάλη κλίση, και μάλιστα συναντάμε και ΙΧδες που κάνουν ευγενικά άκρη για προσπερνάμε! Εκεί κοντά είναι και το Biker's Point (http://www.grossglockner.com/highalpineroad/motorcycle/) στο οποίο όμως δεν κάτσαμε. Το τοπίο απο αλπικό γίνεται πολύ γρήγορα καταπράσινο. Εδώ δε γίνεται να θυσιάσουμε ούτε λεπτό για φωτογραφίες. Η κατάσταση είναι Playstation II.
Η κατάβαση είναι τόσο extreme που στο τέλος της υπάρχουν τεράστιες πινακίδες για τους ΙΧδες:
"ΑΠΟ ΦΡΕΝΑ ΕΙΣΑΙ ΟΚ;;"
---
Τελειώνουμε τον 107 και αυτή την υπέροχη εμπειρία, και πιάνουμε για λίγη ώρα κατοικημένες περιοχές, περίπου στο Schuttdorf, από τον 311 στον 168.
Επόμενος στόχος το Gerlos και το ονώνυμο πέρασμα. Είναι ήδη απόγευμα και ο καιρός κλείνει και πάλι. Το γενικότερο πλάνο λέει ότι βρίσκουμε να μείνουμε όσο πιο κοντά γίνεται στη Γερμανία, ώστε την επόμενη να πιάσουμε autobahn όλη μέρα μέχρι να φτάσουμε στον Άρη, στο Saalfeld.
Οδηγούμε ανατολικά. Μετά τον 168 και το Mittersill, μπαίνουμε στον 165 και οδηγούμε πλέον στην Gerlosstrasse, με βροχή, πνιγμένοι στο πράσινο.
93067
Η βροχή δε σταματά, αλλά ούτε και η εξοχή. Ο δρόμος δύσκολος, αλλά είπαμε: ο μοτοσυκλετιστής είναι μαζοχιστικό ον. Αν ήμαστε σε κύριο δρόμο, κόβω το χέρι μου ότι θα μας είχε κουρασει ...η βροχή!!
93068
Η ώρα πρέπει να είναι 7-8μμ. Τελειώνει το Gerlos και μπαίνουμε στον 169, πιο κεντρικό δρόμο που πάει προς Γερμανία. Κάπου παρακάτω, βρίσκουμε να μείνουμε σε ένα χωριό που λέγεται Uderns.
O 165 ήταν κι αυτός μια αξέχαστη βόλτα.
93069
Γλυκιά κούραση, και μια ακόμα κτηνωδία στο εστιατόριο του χοτέλ που σταματήσαμε.
Η Lienz κάτω δεξιά, το Grossglockner στην μπλε βουλα, και το Uderns στο βελάκι.
93070
Μέρα 3 τέλος.
315 χιλιόμετρα.
93071
Μέρα 4, Τρίτη 29/5
Ξυπνάμε στο Uderns (φωτό) και η βροχή προφανώς δεν έχει σταματήσει καθόλου. Ένα ακόμα πολύ γερό πρωινό και φεύγουμε.
Συνεχίζουμε βόρεια στον 169, με πολλήηη κίνηση, για να βρούμε στον Ε75 (Α12 που μετά τα σύνορα γίνεται Α93). Μετά μπαίνουμε στον Α8 για Μόναχο.
93191
Και μετά από αρκετή ώρα οδήγησης σε κίνηση με βροχή, και αφού έχουμε φάει και 2-3 μποτιλιαρίσματα στην autobahn, χώρια το τρελλό σπρέη που τρώμε από τα φορτηγά, ένα πράγμα μόνο έλλειπε για μας φτιάξει:
ΧΙΟΝΙ ΣΤΟΝ Α8!
:eek:
93192
Έχουμε μουλιάσει κανονικά. Οδηγούμε σε γερμανικό αυτοκινητόδρομο με διψήφιες ταχύτητες, μερικές φορές και με 50-60χαω. Στάση Α', πριν στο Μοναχο σε ένα μακντόναλντς. Τα πράγματα δύσκολα, αλλά δε το βάζουμε κάτω. To ότι δεν έχουμε καλύψει ούτε το 1/5 της διαδρομής μας, και είναι μεσημέρι, μας ανησυχεί ελαφρώς.
93193
Στις φωτό μπορεί να μη φαίνεται, αλλά βρέχει πολύ!
Φεύγουμε και μπαίνουμε στον περιφεριακό του Μονάχου, Α99. Το χιόνι σταματά, και επιστρέφουμε στην κανονική μας καταιγίδα. Η οδήγηση είναι επικίνδυνη, αλλά είμαστε τόσο μούσκεμα και εκτός προγράμματος που δε το πολυσκεφτόμαστε μάλλον!
93195
Στάση Β'. Στο ύψος του Μονάχου, σταματάμε στο Α99 για βενζίνη και ανασυγκρότηση.
Ανοίγει και το μπαρ "CB1300S"... Κρύο και νερό λέμεεεεε:uplate:
93198
Η κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα.
Αφού πιούμε το οινόπνευμά μας και βάλουμε βενζίνη, μπαίνουμε μέσα στο φαστφουντάδικο να το συζητήσουμε το θέμα. Η καταιγίδα καλά κρατεί.
93200
Μετά από αρκετή συζήτηση, αποφασίζουμε να συνεχίσουμε. Τι στο καλό, πόσο ακόμα να βραχούμε; Δε γίνεται περισσότερο! Οι μπότες του Βασίλη έχουν ψάρια, ενώ εγώ δεν αισθάνομαι τα χέρια μου από το παγωμένο νερό που έχουν γεμίσει τα γάντια.
Συνεχίζουμε να οδηγούμε, και πλέον έχει βάλει και πολύ αέρα! Περνάμε το Μόναχο και βγαίνουμε στον Α9. Έχει περάσει πάνω απο μία ώρα και σταματάμε πάλι. Ούτε 50χλμ δεν έχουμε κάνει, και είδαμε κι έναν καλό τράκο στον αυτοκινητόδρομο. Είναι αδύνατον να συνεχίσουμε. O αέρας είναι πολύ δυνατός, και η βροχή το ίδιο. Άλλωστε πλέον δε γίνεται όχι να προλάβουμε το Saalfeld, αλλά ούτε και τη Νυρεμβέργη δε θα δούμε. Δηλώνουμε γκέη και σταματάμε στο πρώτο σήμα που δείχνει ότι υπάρχει ξενοδοχείο.
Εν το μεταξύ κάτι τύποι παίζουν με τα νεύρα μας, μεταφέροντας μηχανάκια από/προς πίστες...
93202
Το δωμάτιο το χρυσοπληρώνουμε στα 110€, αλλά τουλάχιστον έχει κλειστό parking.
Έχει και μια μαγική heat lamp όπου ο Βασίλης καφέρνει το αδύνατο: να στεγνώσει το jacket του!!!!
Για τα γάντια πάντως, ούτε του χρόνου.
93203
Το τελείωμα της μέρας μας βρίσκει (μετά το καθιερωμένο υπερτσιμπούσι)
- Μουλιασμένους (οκ, μαζοχισμός είπαμε)
- Κουρασμένους (καλό)
- Απογοητευμένους (κακό)
Παίρνουμε τηλέφωνο όποιον μπορούμε για να πάρουμε δελτία καιρού για τις επόμενες μέρες.
Το βράδυ βγαίνουν τα 2 πλάνα.
Να συνεχίζουμε για Άρη με κίνδυνο να σπαταλήσουμε τις υπόλοιπες 4 μέρες μας στην ταλαιπωρία (για να μη χάσουμε το καράβι της επιστροφής), ή να γυρίσουμε πίσω κι ό,τι κάτσει (αλλά τουλάχιστον θα είμαστε κοντά στη Βενετία).
Άρη, να σου αποκαλύψω ότι τελικά ήταν δύσκολο, και το παίξαμε κορώνα-γράμματα το επόμενο πρωί! Αν και η λογική και ασφαλής επιλογή ήταν σαφώς να γυρίσουμε πίσω χωρίς δεύτερη σκέψη...
93206
Μέρα 4 τέλος. Χιλιόμετρα, ούτε που είδαμε.
93207
Μέρα 5, Τετάρτη 30/5.
Ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά για επιστροφή προς τα νότια. Ο καιρός είναι σχετικά βαρύς αλλά δε βρέχει. Η επιλογή να γυρίσουμε προς τα κάτω είναι η λογική και η ασφαλής, και η συνεφιά που βλέπουμε κάνει την απόφαση λιγότερο πικρή.
Λίγο πιο πέρα από εκεί που ετοιμάζουμε τσάντες και μηχανάκια, βλέπω μπουσάκι του 2000 στο χρώμα του δικού μου και ενθουσιάζομαι αχ βαχ :D
Κάτι υποψίες που είχαμε την προηγούμενη νύχτα επιβεβαιώνονται... "Βασίλη πάρε φωτό όπως είσαι!"
93577
Powered by vBulletin® Copyright © 2025 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.