PDA

View Full Version : όταν ταξιδεύω (λογοτεχνία)



johnpan
14/09/2004, 00:46
Όταν ταξιδεύω, καμιά φορά ξεχνιέμαι και οδηγώ μηχανικά. Το μυαλό μου ταξιδεύει ξεχωριστά από το σώμα, με διαφορετικούς προορισμούς και άλλες ταχύτητες. Μπρος στα μάτια μου περνάνε σκηνές από όνειρα που είχα ξεχάσει, γιατί τα είχα δει πριν πολλά πολλά χρόνια. Ακούω φωνές γνωστών μου που γελάνε ή λένε κάτι που το λένε συχνά, και αυτό μου αφήνει μια αίσθηση νοσταλγίας, αλλά γλυκιάς, σα να νοσταλγώ το μέλλον. Μετά θυμάμαι μικρά και ασήμαντα περιστατικά από την καθημερινότητα, που μπορεί να έγιναν χτες ή πριν έξι μήνες, ή και πέρυσι. Θυμάμαι τη μάνα μου να ρωτάει αν ήρθε ακόμα ο αδερφός μου σπίτι, ή εσένα να με ρωτάς μέχρι πότε ξενύχτησα χτες. Μπορεί να θυμάμαι ένα χαμόγελο που προκάλεσα, ή μια φράση που προκάλεσε ένα δικό μου. Σπανιότερα, μπορώ και ανακαλώ ακριβώς το πώς ένοιωσα με ένα γεγονός. Ας πούμε, τη ντροπή μου όταν έβρισα έναν αδερφικό μου φίλο, ή την αγαλλίαση μετά την ερμηνεία μιας ηθοποιού στο θέατρο. Αυτό το ταξίδι μπορεί να κρατήσει πολλή ώρα. Αν ο δρόμος είναι πλατύς, ήσυχος, και με μεγάλες ευθείες, τίποτα δε με γυρίζει στην πραγματικότητα. Εκείνη την ώρα, μόνο μια προκλητική στροφή μπορεί να με ξυπνήσει. Να ανοίξω το γκάζι για να φτάσω πιο γρήγορα κοντά της, και ύστερα να πλακωθώ στα φρένα, να κάτσω λίγο στραβά στη σέλα και να αφεθώ στην αγκαλιά της. Να βγάζω το κεφάλι στο πλάι και να ανησυχώ μόνο για τις λακκούβες –Ελλάδα είμαστε-. Και στην έξοδό της, με τέρμα γκάζι να κοιτάω με περιέργεια το νέο τοπίο γύρω μου και να αναρωτιέμαι πού πήγε ο ορεινός όγκος αριστερά μου, πού βρέθηκε η κοιλάδα, γιατί με στραβώνει ο ήλιος, γιατί όλα αυτά είναι τόσο διαφορετικά από το τοπίο που ήξερα πριν πέσω στο λήθαργό μου.

Μετά από λίγα χιλιόμετρα, οι σκέψεις μου αρχίζουν πάλι να αποσυντονίζονται. Στην αρχή σα μια εικόνα τηλεόρασης που έχει παράσιτα. Η εικόνα σπάει συνέχεια, ή στρεβλώνει και παραμορφώνεται. Ύστερα τα αυτοκίνητα γύρω μου, τα φορτηγά, τα πούλμαν, τα παπάκια δεξιά –τι κάνουν τόσα παπάκια στην εθνική;- όλα φλουτάρουν, όλα σιωπούν και παγώνουν. Πάμε όλοι ξαφνικά πάρα πολύ αργά, σαν τις σφαίρες στο Matrix, χωρίς ήχο ή χρώμα. Όλα γίνονται μουντά, αποχρώσεις του γκρι, και τείνουν να ακινητοποιηθούν. Με το δυνατό μου τσι, απλώνω το χέρι και μέσα στη γαλήνη όλα παύουν και τίποτα πια δεν αλλάζει. Σαν άλλος εκλεκτός, σταματώ τα γεγονότα, και μπορώ να σκέφτομαι ό,τι θέλω, να τραγουδάω ό,τι θέλω, να ελπίζω για ότι θέλω. Μπορώ να σταματάω όλες τις σκέψεις που έρχονται σα βέλη κατά πάνω μου, να μου χαλάσουν τη γαλήνη, να με προβληματίσουν και να μου μαυρίσουν τη μέρα. Τραβάω το γκάζι και όλα μένουν πίσω, τίποτα δε με προλαβαίνει. Και τότε, οι αγωνίες γλιστράνε σαν πέπλα από πάνω μου και κυλάνε στην άσφαλτο, και οι φόβοι χαλαρώνουν το σφίξιμο στο στομάχι. Αρχίζω να πετάω και κάνω ελιγμούς ανάμεσα στα σταματημένα αυτοκίνητα, ελιγμούς που πιάνουν όλο το πλάτος του δρόμου. Ταυτόχρονα με πλησιάζουν όλες οι καλές και γλυκές αναμνήσεις. Έρχονται από δεξιά κι αριστερά μου, γυρνώ το κεφάλι και βλέπω χιλιάδες μικρά βιντεάκια. Αν ένα βιντεάκι δε μου αρέσει και είναι σε σκούρο φόντο, τότε κατεβάζω μια ταχύτητα, μπαίνω στα κόκκινα και του ξεφεύγω.

Βλέπω πάνω από το δρόμο μια γέφυρα, και κλείνω το γκάζι. Οι γέφυρες ρίχνουν σκιές. Κάνω δεξιά και σταματάω κάτω από τη σκιά της. Είναι η καλύτερη στάση. Κανένας δε μπορεί να με ενοχλήσει εδώ. Ούτε μωρά που κλαίνε, ούτε σκυθρωπές φάτσες που δεν κοιτάζουν πουθενά και που υποφέρουν σιωπηλά μα και σκορπούν μιζέρια. Ούτε βαβούρα έχει, ούτε κορίτσια ντυμένα σαν πορνίδια, ούτε λιγούρηδες νέους και γέρους με βλέμμα πρόστυχο και τιποτένιο. Κανείς προϊστάμενος εδώ δε μπορεί να μου χαμογελάσει ψεύτικα, κανείς υπάλληλος να με κοιτάξει με σιχαμάρα απλά και μόνο επειδή είμαι πελάτης. Από κανένα δε θα ζητήσω ένα ποτήρι νερό για να μου δείξει -χωρίς καν να σηκώσει το κεφάλι του- τον ψύκτη. Κανένας δε θα με καρφώσει στα μάτια έτοιμος για καυγά χωρίς λόγο, απλά επειδή του αρέσει να μυρίζει αίμα και καμιά δε θα με κοιτάξει λάγνα επειδή της αρέσει να ξερογλείφονται για πάρτη της.

Κάτω από τις γέφυρες μου αρέσει να ξεκουράζομαι. Αν έχει ήλιο στη σκιά, κι αν βρέχει στη στεγνή λωρίδα που αφήνει. Εδώ είμαι μόνος μου και υπάρχω μόνος μου. Είμαι κάποιος, κάπου. Υπάρχω γιατί μ’ αρέσει. Μπορώ να φωνάξω και όσοι περνάνε θα με βλέπουν χωρίς να σταματάνε. Δε νοιάζονται, δε νοιάζομαι, δε γίνονται θεατές, δε γίνομαι θέαμα. Έτσι όπως πρέπει. Για να με δεις πρέπει να σταματήσεις. Αλλιώς δεν προσφέρω τίποτα. Μόνο για μια στιγμή ένα άγαλμα με ανοιχτά τα χέρια να φωνάζει κοιτώντας ψηλά. Σα σποτάκι. Ένα μικρό βιντεάκι για να βλέπεις όταν ταξιδεύεις.

nimbus
20/09/2004, 19:14
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ ΣΤΙς ΘΥΜΗΣΕΣ...ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΟΛΟΥΘΕ...:wave2:
ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ...ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ...

johnpan
21/09/2004, 22:28
Αυτό είναι που σε τρώει και ταξιδεύεις, το πραγματικό ταξίδι μέσα σου. Ευχαριστώ φίλε, καλά να περνας και εσύ και πάντα με υγεία.

nimbus
23/09/2004, 15:58
...ΟΠΩς ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΑΛΕΞΙΟΥ...¨ΦΕΥΓΩ, ΚΙ ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ...¨

johnpan
07/02/2005, 15:29
Έλα ρε Θοδώρα, εσύ ήσουνα τελικά!!! Καλά να περνάς.

nimbus
07/02/2005, 18:10
να σαι καλά!

petridist
07/02/2005, 23:55
Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
να σαι καλά!

εσένα θα σε βρίσκουμε μόνο στην τρελοκατηγορία???

ρε είστε τρελοί ρε!!!

ελάτε και απο τα ανέκδοτα που είμαστε εμείς!!!:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

άντε γεια μας!!

:beer: :wave2:

johnpan
29/07/2007, 21:10
Κοιτούσα την πρώτα μου posts και είπα να το ανανεώσω αυτό μιας και δεν έτυχε εκτίμησης... και είναι θέμα πάντα επίκαιρο. Με δεδομένο ότι έχουμε πολλά νέα μέλη, οι παλιοί συγχωρήστε μου το αθέμιτο της πραξης μου! :beer:

Χωμάτινος
29/07/2007, 21:42
Γι' αυτό κάνουμε ότι κάνουμε, γιά την εμπειρία του Τ Α Ξ Ι Δ Ι Ο Υ


Φεύγεις άδειος γιά ένα ταξίδι και επιστρέφεις πλήρης, εμπλουτισμένος από μία ενδοφλέβια ένεση ομορφιάς, ευτυχίας, αλληλεγγύης, προβλημάτων, επιλύσεως προβλημάτων, ανακαλύψεων και πάνω απ' όλα στιγμών χαλάρωσης που κάνουν το ταλαιπωρημένο μυαλό μας να λειτουργεί - επιτέλους - σαν καλοκουρδισμένο καρμπυρατέρ



Φεύγεις φτωχός και γυρίζεις πλούσιος

sober
30/07/2007, 11:02
Ωραιο κειμενο αλλα ειδικα αυτη η τελευταια παραγραφος....

:rolleyes: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

OldMan
30/07/2007, 11:38
Αρχικά δημιουργήθηκε από johnpan
Κοιτούσα την πρώτα μου posts και είπα να το ανανεώσω αυτό μιας και δεν έτυχε εκτίμησης... και είναι θέμα πάντα επίκαιρο. Με δεδομένο ότι έχουμε πολλά νέα μέλη, οι παλιοί συγχωρήστε μου το αθέμιτο της πραξης μου! :beer:
Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα τύχεις "εκτίμησης" από τα νέα μέλη, Γιαννάκη ??? :winka:

johnpan
30/07/2007, 20:46
Αρχικά δημιουργήθηκε από OldMan
Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα τύχεις "εκτίμησης" από τα νέα μέλη, Γιαννάκη ??? :winka:

Η αισιοδοξία μου!

Defiant
30/07/2007, 21:11
Αρχικά δημιουργήθηκε από johnpan
Αυτό είναι που σε τρώει και ταξιδεύεις, το πραγματικό ταξίδι μέσα σου. Ευχαριστώ φίλε, καλά να περνας και εσύ και πάντα με υγεία.

Ετσι man ετσι :wave2:

Υγ πραγματικα απιστευτη γραφη

johnpan
30/07/2007, 21:32
Αρχικά δημιουργήθηκε από Defiant
Ετσι man ετσι :wave2:

Υγ πραγματικα απιστευτη γραφη

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αν σου άρεσε, υπάρχει και αυτό (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?threadid=11427) που είχα γράψει

Defiant
30/07/2007, 21:59
Αρχικά δημιουργήθηκε από johnpan
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αν σου άρεσε, υπάρχει και αυτό (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?threadid=11427) που είχα γράψει


Ειναι η πρωτη φορα που ξανανοιγω το Pc για να γραψω κατι

συμπαθα με αν ακουστει καπως, αλλα ΝΟΜΙΖΩ οτι τετοια πραγματα δεν κανει να τα "πουλας" οσο μεγαλη και αν ειναι η αναγκη

τεσπα αγνοησε τα λογια μου αν σε πειραζουν και ζητω συγνωμη

απο τα ποστ που σε ξεπληρωνουν για τους τονους μαλακιας, ενα θραυσμα της μεγαλης αληθειας, πολυ πολυ ομορφο για να ειναι εδω

Υγ Θυμισε μου εκεινο το thread με το τραγουδακι των Papa Roach δικο σου δεν ηταν?

:wave2:

tilo_wolff
30/07/2007, 22:21
συνέχισε φίλε μου αυτό που κάνεις..είναι ένα σπουδαίο κατόρθωμα να ξεφεύγουμε από αυτά που μας πληγώνουν και μας κάνουν να ταξιδεύουμε για μια ζωή!!!
ΑΞΙΖΕΙ ΦΙΛΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ
ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ!!!
Β.Π.:beer:

johnpan
31/07/2007, 00:51
Αρχικά δημιουργήθηκε από Defiant
Ειναι η πρωτη φορα που ξανανοιγω το Pc για να γραψω κατι

συμπαθα με αν ακουστει καπως, αλλα ΝΟΜΙΖΩ οτι τετοια πραγματα δεν κανει να τα "πουλας" οσο μεγαλη και αν ειναι η αναγκη

τεσπα αγνοησε τα λογια μου αν σε πειραζουν και ζητω συγνωμη

απο τα ποστ που σε ξεπληρωνουν για τους τονους μαλακιας, ενα θραυσμα της μεγαλης αληθειας, πολυ πολυ ομορφο για να ειναι εδω

Υγ Θυμισε μου εκεινο το thread με το τραγουδακι των Papa Roach δικο σου δεν ηταν?

:wave2:

Ναι, δικό μου ήταν το θρεντάκι.

Δε με πειράζουν τα λόγια σου, αν και δεν καταλαβαίνω τι εννοείς όταν λες "οσο μεγαλη και αν ειναι η αναγκη" ούτε με το "πουλάς" ... Χωρίς να θέλω να το παίξω καλλιτέχνης -ούτε είμαι ούτε θα γίνω ποτέ- νομίζω ότι οι καλλιτέχνες υπάρχουν επειδή "εκτίθενται", επειδή δημοσιεύουν... δεν το πουλάνε, απλά έχουν ανάγκη να το μοιραστούν. Αυτή είναι η γνώμη μου. Άλλωστε όπως εμένα μου αρέσει να διαβάζω κάτι διαφορετικό εδώ μέσα πού και πού, έτσι δημοσιεύω κιόλας.

Υ.Γ. Χαίρομαι που σου άρεσαν

Defiant
31/07/2007, 08:17
Αρχικά δημιουργήθηκε από johnpan
Ναι, δικό μου ήταν το θρεντάκι.

Δε με πειράζουν τα λόγια σου, αν και δεν καταλαβαίνω τι εννοείς όταν λες "οσο μεγαλη και αν ειναι η αναγκη" ούτε με το "πουλάς" ... Χωρίς να θέλω να το παίξω καλλιτέχνης -ούτε είμαι ούτε θα γίνω ποτέ- νομίζω ότι οι καλλιτέχνες υπάρχουν επειδή "εκτίθενται", επειδή δημοσιεύουν... δεν το πουλάνε, απλά έχουν ανάγκη να το μοιραστούν. Αυτή είναι η γνώμη μου. Άλλωστε όπως εμένα μου αρέσει να διαβάζω κάτι διαφορετικό εδώ μέσα πού και πού, έτσι δημοσιεύω κιόλας.

Υ.Γ. Χαίρομαι που σου άρεσαν

Φιλε (αν μου επιτρεπεις φυσικα) johnpan

Εγραψα νομιζω με κεφαλαια αν προσεξες οποτε αγνοησε τα, προκειται για δικες μου εμμονες

:wave2:

dodos 900
02/08/2007, 02:02
Πολύ ωραίο!!!Αλήθεια με την μηχανή πάς ταξίδι και η ελευθερία που νοιώθεις δίνει την ευκαιρία για σκέψεις,για όνειρα και άν δέν βρίσκεις κάπου απαντήσεις λές ένα ''πάμε κούκλα μου;''Και ανοίγοντας γκάζι χάνονται πίσω.
:wave2: :wave2: :wave2: