KaTaNaS
26/09/2004, 19:18
γαμώτο και αναρωτιόμουν αν θα αργήσει να έρθει!
Δόξα τον ΘΕΟ μόνο εκδορές στον δεξί αγκόνα και γονατάκια.
ενώ άρχισε καλά η βόλτα σήμερα, αν και λίγο καθυστερημένα (κατα τις 12:00) πήγα πρός επίδαυρο. όλα όμορφα και ωραία, άρχισα να ζεσταίνομαι στις στροφές ξαφνικά σε μία φρεσκοστρωμένη βλέπω 3 παιδιά στην άκρια , κόβω ταχύτητα, ήταν 2 Ρ1 και ενα νίντζα εννιάρι χτυπημένο.
σταμάτησα κατέβηκα, τους ρώτησα αν χτύπησε κανείς και ο κώστας (συστηθήκαμε αργότερα)μου απάντησε αρνητικά. μπήκε με αρκετά χλμ, και βρήκε μπροστά του αυτοκίνητο και απο την αντίθετη ενα ντούκατο να ξύνει , δεν είχε περιθώρια , έπεσε στα φρένα, αφήνιασε το μηχανάκι, τον έφτυσε στην άσφαλτο και έπεσε πάνω του.
ευτυχώς το παιδί ήταν πολύ σωστό, με μια φορμίτσα στο δέρμα δεν επαθε τίποτε, για το μηχανάκι στενοχωριόταν. περίμεναν την οδική, τους χαιρέτησα και συνέχισα, πέρασα απο το στόρκ, υπήρχαν καμμιά 15αριά μηχανάκια , και συνέχισα , είχα σκοπό να κατέβω μέχρι μολάους λακωνίας, όταν έφτασα αχλαδόκαμπο, πίσω μου πάνω απο το ναύπλιο λιακάδα και μπροστά μου πάνω απο τρίπολη μαυρίλα, συνεχίζω και σε 3-4 στροφές άρχισε να ρίχνει. το ξανασκέφτηκα, και γύρισα επιτόπου , παραήταν σκοτεινά προς τρίπολη μεριά.
πάλι πίσω , νέα κίος, ναύπλιο, παλαιά επίδαυρο, σταματάω στόρκ για καφέ και γλυκό, ξεκινάω για αθήνα και στα 15 χλμ αρχίζει να ρίχνει αποφασιστηκά. σταματάω φοράω το ολόσωμο αδίαβροχο που είχα στο σακίδιο (απο μέσα εν το μεταξύ με ένα κοντομάνικο και ένα γιλεκάκι τζήν) και συνεχίζω , περνάω τη στροφή που είχε πέσει ο κώστας και σε τρείς στροφές πιο κάτω (απο αυτές που έχουν ακόμη την παλαιά άσφαλτο) και ενώ έβρεχε αρκετά μου δίχνει στη μέση της η στροφή πως υπάρχει άλλη τόση, ρίχνω λίγη κλίση ακόμη με έλαφρύ γκαζάκι, και νά σου ξαφνικά συνειδητοποιώ πώς βρίσκομαι στην άσφαλτο ξαπλωμένος και γλυστράω εφαπτομενικά στο αντίθετο ρεύμα ενώ κοιτάω και βλέπω το μηχανάκι να προπορέυεται απο εμένα ξύνοντας κάτω ώσπου σταματάει στα χώματα στο τέλος της ασφάλτου, δόξα τον θεό δεν ερχόταν κανείς εκείνη τη στιγμή απο το αντίθετο.
σήκωσα το μηχανάκι σε κατάσταση σόκ ακόμα. και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι συνέβει.
με σπασμένη μανέτα μπροστινού φρένου και λάδι να στάζει απο το ψυγείο λαδιού έφτασα αθήνα με το μισό λάδι
λόγω της ολισθηρότητας του δρόμου σκίστηκε στα γόνατα και στον αγκόνα το αδιάβροχο και τίποτε παραπάνω
υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην ξαναβγώ βόλτα αν δεν πάρω πρώτα ένα δερμάτινο και ενα ζευγάρι μπότες.
τέρμα τα αστεία
μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή
σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να διαβάσετε το εκτενές πόστ, είχα ανάγκη να το πώ σε κάποιον , μιάς και δυστυχώς απο τους δικούς μου εφόσων δεν δυνέβη κάτι σοβαρότερο το κρύβω για να αποφύγω τον σαματά
ευτυχώς τα πλαστικά τα είχα αφαιρέσει και εκτός της μανέτας και του ψυγείου μείναν κάποιες γρατζουνιές σε εξάτμιση και σκελετό
ΠΆΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ ΠΑΙΔΙΑ
σταύρος
Δόξα τον ΘΕΟ μόνο εκδορές στον δεξί αγκόνα και γονατάκια.
ενώ άρχισε καλά η βόλτα σήμερα, αν και λίγο καθυστερημένα (κατα τις 12:00) πήγα πρός επίδαυρο. όλα όμορφα και ωραία, άρχισα να ζεσταίνομαι στις στροφές ξαφνικά σε μία φρεσκοστρωμένη βλέπω 3 παιδιά στην άκρια , κόβω ταχύτητα, ήταν 2 Ρ1 και ενα νίντζα εννιάρι χτυπημένο.
σταμάτησα κατέβηκα, τους ρώτησα αν χτύπησε κανείς και ο κώστας (συστηθήκαμε αργότερα)μου απάντησε αρνητικά. μπήκε με αρκετά χλμ, και βρήκε μπροστά του αυτοκίνητο και απο την αντίθετη ενα ντούκατο να ξύνει , δεν είχε περιθώρια , έπεσε στα φρένα, αφήνιασε το μηχανάκι, τον έφτυσε στην άσφαλτο και έπεσε πάνω του.
ευτυχώς το παιδί ήταν πολύ σωστό, με μια φορμίτσα στο δέρμα δεν επαθε τίποτε, για το μηχανάκι στενοχωριόταν. περίμεναν την οδική, τους χαιρέτησα και συνέχισα, πέρασα απο το στόρκ, υπήρχαν καμμιά 15αριά μηχανάκια , και συνέχισα , είχα σκοπό να κατέβω μέχρι μολάους λακωνίας, όταν έφτασα αχλαδόκαμπο, πίσω μου πάνω απο το ναύπλιο λιακάδα και μπροστά μου πάνω απο τρίπολη μαυρίλα, συνεχίζω και σε 3-4 στροφές άρχισε να ρίχνει. το ξανασκέφτηκα, και γύρισα επιτόπου , παραήταν σκοτεινά προς τρίπολη μεριά.
πάλι πίσω , νέα κίος, ναύπλιο, παλαιά επίδαυρο, σταματάω στόρκ για καφέ και γλυκό, ξεκινάω για αθήνα και στα 15 χλμ αρχίζει να ρίχνει αποφασιστηκά. σταματάω φοράω το ολόσωμο αδίαβροχο που είχα στο σακίδιο (απο μέσα εν το μεταξύ με ένα κοντομάνικο και ένα γιλεκάκι τζήν) και συνεχίζω , περνάω τη στροφή που είχε πέσει ο κώστας και σε τρείς στροφές πιο κάτω (απο αυτές που έχουν ακόμη την παλαιά άσφαλτο) και ενώ έβρεχε αρκετά μου δίχνει στη μέση της η στροφή πως υπάρχει άλλη τόση, ρίχνω λίγη κλίση ακόμη με έλαφρύ γκαζάκι, και νά σου ξαφνικά συνειδητοποιώ πώς βρίσκομαι στην άσφαλτο ξαπλωμένος και γλυστράω εφαπτομενικά στο αντίθετο ρεύμα ενώ κοιτάω και βλέπω το μηχανάκι να προπορέυεται απο εμένα ξύνοντας κάτω ώσπου σταματάει στα χώματα στο τέλος της ασφάλτου, δόξα τον θεό δεν ερχόταν κανείς εκείνη τη στιγμή απο το αντίθετο.
σήκωσα το μηχανάκι σε κατάσταση σόκ ακόμα. και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τι συνέβει.
με σπασμένη μανέτα μπροστινού φρένου και λάδι να στάζει απο το ψυγείο λαδιού έφτασα αθήνα με το μισό λάδι
λόγω της ολισθηρότητας του δρόμου σκίστηκε στα γόνατα και στον αγκόνα το αδιάβροχο και τίποτε παραπάνω
υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην ξαναβγώ βόλτα αν δεν πάρω πρώτα ένα δερμάτινο και ενα ζευγάρι μπότες.
τέρμα τα αστεία
μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή
σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να διαβάσετε το εκτενές πόστ, είχα ανάγκη να το πώ σε κάποιον , μιάς και δυστυχώς απο τους δικούς μου εφόσων δεν δυνέβη κάτι σοβαρότερο το κρύβω για να αποφύγω τον σαματά
ευτυχώς τα πλαστικά τα είχα αφαιρέσει και εκτός της μανέτας και του ψυγείου μείναν κάποιες γρατζουνιές σε εξάτμιση και σκελετό
ΠΆΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ ΠΑΙΔΙΑ
σταύρος