MotoGP Cinzano di San Marino e della Riviera di Rimini

[road spirit]

Ακολουθεί περιγραφή των 4 μερών που ζήσαμε στην Ιταλία, στα πλαίσια της επίσκεψης μας εκεί για τον αγώνα του motogp.

Μέρα 1η , Παρασκευή 31/8: Άφιξη στην Ανκόνα και στο Ρίμινι, βραδινή βόλτα στη πόλη.
Μέρη 2η , Σάββατο 1/9: περιγραφή διαδρομής Forli – Firenze, βόλτα στη Φλωρεντία
Μέρα 3η , Κυριακή 2/9 : Αγώνας
Μέρα 4η , Δευτέρα 3/9: επίσκεψη στο κρατίδιο του San Marino, στη μεσαιωνική πόλη, και αναχώρηση

Σχετικά με τον αγώνα και τα καθαρά αγωνιστικά δρώμενα, δεν θα βρείτε εκτεταμένη αναφορά εδώ, παρά μια περιγραφή των εντυπώσεων, της αίσθησης και της ατμόσφαιρας που επικρατούσε στη πίστα. Εξ’ άλλου υπάρχουν τα σχετικά θρεντ στο υποφορουμ «Αγωνιστικά νέα».

Στο τέλος παραθέτω μερικές χρηστικές πληροφορίες για το ταξίδι.

Πάμε λοιπόν…

[road spirit]

Παρασκευή 31/8

Φτάνουμε Ανκόνα μεσημέρι κατά τις 2. Ετοιμαζόμαστε να βγούμε από το γκαράζ του πλοίου και αντικρίζουμε έξω τον κατακλυσμό! Τόση βροχή είχα καιρό να δώ! Βέβαια, πριν φύγουμε από Αθήνα, μια ματιά στο ιντερνετ μας είχε δείξει ότι την Παρασκευή προβλέπονταν καταιγίδες, έτσι ήμασταν προετοιμασμένοι. Σταματάμε λοιπόν όλοι στη μπουκαπόρτα, ανοίγουμε μπαγκαζιέρες και βγάζουμε τα αδιάβροχα.. Αρματωνόμαστε και περιμένουμε για λίγο μπας και κόψει η βροχή, αλλά το ξανασκεφτόμαστε και αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε. Εξάλλου η βροχή μπορεί να συνέχιζε έτσι για ώρες και εμείς θέλαμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο να οριζοντιωθούμε για λίγο να ισιώσει το κορμί μας... 22 ώρες ταξίδι με το πλοίο ήταν αρκετές… Το ξενοδοχείο βρίσκεται στο Ρίμινι, που σημαίνει ότι έπρεπε να καλύψουμε μια απόσταση 106 χλμ από το λιμάνι…


102184

[road spirit]

Οκ λοιπόν, από autostrada λέμε θα φτάσουμε σχετικά σύντομα. Αμ δε!! Με το που βγαίνουμε από Ανκόνα και λίγο πριν μπούμε autostrada η βροχή δυναμώνει, γίνεται χαλάζι (!) και η ένταση του αέρα αρχίζει να προβληματίζει. Κινούμαστε σε παραθαλάσσιο δρόμο και δεξιά μας η θάλασσα λυσσομανάει. Η εικόνα θυμίζει βαριά χειμωνιάτικη ημέρα, από εκείνες που κάθεσαι μέσα γιατί έξω χαλάει ο κόσμος…

Μετά από περίπου 10 χλμ φτάνουμε στα διόδια για την autostrada Α14 και βλέπουμε μπροστά μας ένα ακόμα θέαμα που μας αγχώνει. Ατελείωτο μποτιλιάρισμα! Πρώτη σκέψη, πως στο καλό θα διανύσουμε 100 χλμ υπο καταρρακτώδη βροχή, φορτωμένοι και κινούμενοι ανάμεσα σε σταματημένα αυτοκίνητα?
Σταματάμε ξανά αμέσως μετά τα διόδια, και αράζουμε για λίγο σε ένα υπόστεγο…

φωτό απο τον φιλο Αντώνη:


102185

[road spirit]

Δεν περνάνε όμως 5 λεπτά, και η αρχική σκέψη που κάναμε στο πλοίο, ότι δηλαδή δεν έχει νόημα να περιμένουμε, επικρατεί ξανά και εφόσον είμαστε όλοι εξοπλισμένοι σωστά, συνεχίζουμε το δρόμο μας…
Για τα επόμενα 52 χλμ κινούμασταν με ρυθμό χελώνας, πρώτη – δευτέρα στο κιβώτιο, ανάμεσα σε δυο λουρίδες με σταματημένους ιταλούς ΙΧήδες και με την βροχή και τον αέρα να μην καταλαγιάζουν. ¨Όμως, μετά το 52ο χλμ η βροχή σταμάτησε, καθάρισε ο ουρανός, και τελείωσε και το μποτιλιάρισμα… Ανοίξαμε γκάζι και φτάσαμε στο Ρίμινι, συνολικά 2 ώρες μετά από την αποβίβαση μας από το πλοίο…

Ξεκουραστήκαμε για καμιά ώρα, και βγήκαμε για βόλτα με τα πόδια, να δούμε ότι μπορούμε από την κοντινή περιοχή και να καθίσουμε κάπου για φαγητό.

Το Ριμινι είναι παραθεριστικό θέρετρο (Riviera di Rimini) και ήταν κάτι που κανείς μας δεν περίμενε…
Για πολλές δεκάδες χιλιόμετρα εκτείνεται η παραλία, και από την άλλη πλευρά του δρόμου, αμέτρητα ξενοδοχεία το ένα δίπλα στο άλλο. Αν όλα αυτά γεμίζουν το Αύγουστο, τότε θα μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου!

Στη φωτό : η παραλία έξω απο το ξενοδοχείο μας


102188

[road spirit]

Φωτό : έκανε κρύο, δεν βουτήξαμε!


102189

[road spirit]

Φωτό : ξενοδοχεία, αμμουδιά, ξαπλώστρες και ομπρέλες μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι


102190

[road spirit]

Φωτό (Αντώνης) : ο παραλιακός δρόμος του Ριμινι


102192

[road spirit]

Φωτό : παντού πολλές θέσεις για μοτο (όπως Ελλάντα)! Την μέρα δεν βρίσκεις να βάλεις τη δικιά σου…


102194

[road spirit]

Το βράδυ περπατήσαμε σε ένα κεντρικό πλακόστρωτο δρόμο που βρίσκεται παράλληλα και πίσω από τον παραλιακό. Από εστιατόρια και καφετέριες, μέχρι εμπορικά καταστήματα και πλανόδιους μικροπωλητές, παντομίμες, χαρτορίχτρες, καραόκε… Ένα μεγάλο roadshow από ότι θα μπορούσε να δει κανείς σε ένα εντελώς τουριστικό μέρος …

Φωτό : να σε πω τη μοίρα σου?


102196

[road spirit]

Φωτό : αυτή η κούκλα, εντυπωσιακά διατηρημένη και όμορφη. FIAT coupe 2300S


102198

[road spirit]

Φωτό : Το σηματάκι μπροστά γράφει : «Adriatic veteran car club»


102200

[road spirit]

Φωτό : ο κόσμος κυκλοφορεί πολύ με ποδήλατα. Φυσικά σε αυτό βοηθά το εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατόδρομων (σχεδόν κάθε πεζοδρόμιο φέρει σήμανση ποδηλατόδρομου), ο τρόπος με το οποίο οι οδηγοί αυτοκινήτων σέβονται τα σήματα, τις διαβάσεις, και τους πεζούς, και υποθέτω η ανάλογη παιδεία…

Τέτοιες σιδεριές-θέσεις πάρκινγκ ποδηλάτων υπήρχαν παντού, σε όλη τη πόλη. Ακόμα και τα ξενοδοχεία διέθεταν δικά τους ποδήλατα, αριθμημένα, τα οποία οι ένοικοι τα χρησιμοποιούσαν για να μετακινούνται στη πόλη


102201

[road spirit]

Φωτό : παλιό “Holland” ? …


102202

[road spirit]

Φωτό : Ποδηλάτων συνέχεια… Αυτές οι κατασκευές είχαν τη πλάκα τους. Δίσελα και τετράσελα ποδήλατα παντού! Τα έβρισκες από γραφεία ενοικίασης


102203

[road spirit]

Φωτό : ενοικιαζόμενα είπα? Κάπου εκεί εκπλαγήκαμε όταν αντικρίσαμε αυτή τη ταμπέλα, έξω από ένα γραφείο ενοικιάσεων. CBR600, R6, GSXR750 !! ολοκαίνουρια και προς 37 ευρώ την ώρα!


102204

[road spirit]

Φωτό: τα «νοικιάρικα»


102205

[road spirit]

Φωτό : Απέναντι, ένας ανταγωνιστής είχε ακόμα καλύτερη ποικιλία : R1, CBR 1000, Aprilia tuono !!
Κανείς για rent a bike και βουρ για τρακντει στη πίστα του μιζάνο ??


102206

[road spirit]

Καταλήξαμε στο bar Bounty με έμβλημα τη πειρατική σημαία, και με έναν κιθαρίστα που έδειχνε να έχει πατήσει τα 60 μπορεί και τα 70 (!) και τη συνοδό του να τραγουδάει live ροκιές όλο το βράδυ…


102207

[road spirit]

Ημέρα 2η, Σάββατο 1/9

Η πληροφορία είχε δοθεί από φίλο που επισκέφτηκε τα μέρη παλιότερα, και επιβεβαιώθηκε από τους μισούς της παρέας οι οποίοι είχαν ξαναέρθει το 2005 για τον αγώνα του Μουτζέλο.
Έτσι, ξεκινάμε οι άλλοι μισοί στις 9 το πρωί για να ανακαλύψουμε τα μαγική διαδρομή. Το δρόμο SS67 που ενώνει το Forli με το Firenze (Φλωρεντία), και το περίφημο Paso di Muraglione που βρίσκεται περίπου στη μέση της διαδρομής.

Από το Ρίμινι, βγαίνουμε autostrada και μετα από 46 χλμ φτάνουμε Forli. Από εκεί ακολουθούμε τις ταμπέλες για Φιρενζε. Η απόσταση Forli – Firenze είναι ~ 110 χλμ


102210

[road spirit]

Περνάμε μέσα από 2-3 χωριά, γραφικότατα και πανέμορφα. Εκεί κόβουμε, όπως και σε κάθε πέρασμα που υπάρχει οικισμός, γιατί έχουμε πληροφόρηση από φίλο ιταλό και μπάτσο, ότι κατά μήκος της διαδρομής σε αυτά τα σημεία είναι εγκατεστημένα τουλάχιστον 5 ραντάρ. Το όριο εντός οικισμού είναι 50, εσύ έρχεσαι με όσα από τις προηγούμενες στροφές, τρως τη φλασιά (από πίσω) και σου στέλνουν το δίπλωμα μέσω πρεσβείας στην Ελλάδα ! (πόσο έκανε η κλήση δεν ρωτήσαμε... )

φωτό : στάση στο πρώτο χωριό


102213

[road spirit]

...


102216

[road spirit]

φωτό : και μια 2η στάση σε επόμενο χωριό, όπου συναντήσαμε και άλλους έλληνες


102221

[road spirit]

Ο SS67...

Φανταστείτε ένα ορεινό επαρχιακό δρόμο, στενό που στο μεγαλύτερο μέρος του ίσα ίσα χωράνε δυο αυτοκίνητα στις δυο λωρίδες του, με στροφιλίκι που μπροστά του η «Επίδαυρος» και ο «Αϊ Γιάννης» ωχριούν, με χάραξη σφιχτή, και με άσφαλτο και πρόσφυση … ΑΛΛΟΥ!Κάνω reset στον εγκέφαλο, να ξεχάσω ότι ήξερα … αδύνατον! Δεν μπορεί να έχουν τέτοια «πίστα» στη διάθεση τους! Τα χιλιάρια της παρέας κάνουν εσκεμμένα προσπάθεια να «γλιστρήσουν». Τίποτα! Ακόμα και οι άσπρες διαχωριστικές γραμμές κρατάνε! Και όλα αυτά, ανάμεσα σε καταπράσινο τοπίο, κατά διαστήματα με θέα (όπου δηλαδή το επέτρεπε η βλάστηση να δεις παραπέρα).


102224

[road spirit]

Ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας λοιπόν το paso di muraglione, βρίσκεσαι μέσα σε ένα πολύχρωμο τσίρκο (με τη καλή έννοια) μοτοσυκλετισμού. Εκατοντάδες μηχανές, στη πλειοψηφία τους supersport και street, να στριφογυρνάνε «φέτες». Μηχανόβιοι από πολλές χώρες (προλάβαμε και είδαμε Δανία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία), όλοι να αλληλοχεραιτιούνται στο δρόμο!
Ο χαιρετισμός είναι με τα δυο δάκτυλα του αριστερού χεριού σε σχήμα νίκης (V), ΧΩΡΙΣ να αφήνουν το γκριπ. Ούτε αναβόσβημα φώτων, ούτε σήκωμα του χεριού (γεια σου Έλληνα!).
Οι ιταλοί φυσικά είναι σε άλλο επίπεδο. Όλοι τους με ολόσωμες δερμάτινες, με ξύστρες, και γόνατα κάτω, με ταχύτητες ασύλληπτες για εμάς, σε ένα τόσο στενό δρόμο!

Συνειρμός πρώτος : είναι τυχαίο άραγε που τα αστέρια του μοτοgp κατάγονται από τις γύρω περιοχές? Rossi από το Urbino, Dovizioso από το Forli, DeAngelis από το San Marino…
Μας είχαν πει εξάλλου: «μην τολμήσετε να προσπαθήσετε να πάρετε από πίσω κάποιον ιταλό! Θα καταλήξετε στο γκρεμό ή σε καμια μπαριέρα!». Οι τύποι απλά δεν πιάνονται!

Συνειρμός 2ος : κάποτε έλεγαν (και δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει) ότι η Ducati, το εργοστάσιο της οποίας είναι σχετικά κοντά (forli – bologna περίπου 85 χλμ), έβγαζε της μηχανές της για δοκιμή σε αυτή τη διαδρομή… Για να πάρετε μια ιδέα για τι είδους δρόμο μιλάμε (Αμ, έτσι τα κάνουν και στρίβουν… )

Φτάνοντας στο muraglione, κάνουμε στάση. Εκεί είναι το «στέκι». Πως λέμε … «στορκ»? … ναι, καλά, στο περίπου… Εκεί σταματάνε όλοι, είναι “must”. Η μηχανές σε παράταξη. Συναντήσαμε και πολλούς Έλληνες, που είχαν έρθει και αυτοί για το αγώνα.


102229

[road spirit]

φωτό : paso di muraglione #2


102231

[road spirit]

φωτό : paso di muraglione #3


102232

[road spirit]

φωτό : paso di muraglione #4


102233

[road spirit]

Το σνακ μπαρ στο paso σερβίρει νόστιμα σάντουιτς και τόστ με προσούτο και αλλαντικά ιταλικής σπεσιαλιτέ. To ξενοδοχείο ήταν κλειστό.


102234

[road spirit]

τα μηχανάκια της παρέας κρυώνουν τα λάστιχα τους όσο οι αναβάτες τους ξεσκιζουν τα panini


102236

[road spirit]

Από εκεί έχουν περάσει στο παρελθόν και άλλοι δικοί μας. Στο σνακ μπαρ, η τζαμαρία του στέκεται ως αναμνηστικό των μηχανόβιων που τίμησαν τη διαδρομή. Διακρίνετε τα ελληνικά σήματα ?


102238

[road spirit]

ας κάνουμε ένα ζουμ : (και την επόμενη φορά, με αυτοκόλλητο του moto.gr! επόμενη? Εννοείται!)


102240

[road spirit]

...


102244

[road spirit]

,


102247

[road spirit]

οχι, φωτογραφίες "δράσης" απο τον SS67 δεν υπάρχουν. Στάθηκε αδύνατο να ακινητοποιηθούμε (!), να πάρουμε μια ανάσα από αυτό το άγριο και επαναλαμβανόμενο δεξιά-αριστερά ...

Συνεχίσαμε για Firenze...
Εκεί τι να πρωτοδείς, που να πρωτοπάς και τι να πρωτοθαυμάσεις, σε μια πόλη που :

«αποτέλεσε εμπορικό και οικονομικό κέντρο της Ευρώπης κατά το μεσαίωνα, που θεωρείται η γενέτειρα της ιταλικής αναγέννησης, αποκαλείται “η Αθήνα του μεσαίωνα”, ενώ το ιστορικό της κέντρο έχει ανακηρυχθεί Σημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO…» [πηγή : wikipedia]

Στους λάτρεις της αρχιτεκτονικής, και από ιστορικής απόψεως, όπως και στους φιλότεχνους, αυτή η πόλη έχει πάρα πολλά να δώσει και να δείξει. Εμείς περιπλανηθήκαμε σαν τουρίστες που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να αντιληφθούν την ιστορική αξία των όσων βλέπαμε, προβάλλοντας ένα χαζό χαμόγελο που έλεγε «κοίτα! πήγα και στην Φλωρεντία!» …

[road spirit]

Φωτό: άφιξη στη Φλωρεντία, ανασυγκρότηση και άνοιγμα χάρτη για να επιλέξουμε που θα πάμε στη λιγοστή ώρα που έχουμε στη διάθεση μας. Θέλαμε να γυρίσουμε σχετικά νωρίς το βράδυ στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε, να κάνουμε μια βόλτα ακόμα στο Ρίμινι, και να την πέσουμε νωρίς για ύπνο (…δηλαδή κατά τις 2... ) γιατί το πρωί έπρεπε να είμαστε στη πίστα το αργότερο στις 8:00, που σημαίνει ξύπνημα λίγο πριν τις 6…

Αποφασίζουμε λοιπόν να δούμε στα γρήγορα την piazzale Michelangelo, κυρίως για την θέα που προσφέρει, και ότι προλάβουμε από το ιστορικό κέντρο της πόλης, 2-3 σημεία δηλαδή…


102253

[road spirit]

Φωτό : στη piazzale Michelangelo. H πλατεία βρίσκεται σε ύψωμα, από όπου βλέπεις όλη τη Φλωρεντία, σχεδόν από άκρη σε άκρη


102255

[road spirit]

Φωτό : Το κεντρικό σημείο της πλατείας


102259

[road spirit]

Φωτό : νοτιοανατολική άποψη της Φλωρεντίας και του ποταμού Arno από την piazzale Michelangelo


102261

[road spirit]

Φωτό : και βορειοανατολική


102262

[road spirit]

..


102263

[road spirit]

και κάνοντας zoom in στις δυο προηγούμενες φωτό, έχουμε :
Α) τις γέφυρες της Φλωρεντίας, με την ponte vecchio («παλιά γέφυρα») σε πρώτο πλάνο, …


102264

[road spirit]

… Β) το Pallazo Vecchio, εντυπωσιακό γοτθικό παλάτι ...


102265

[road spirit]

… Γ) την Basilica di Santa Croce di Firenze. Εκεί βρίσκονται οι τάφοι των Michelangelo, Galileo, Machiavelli, Dante !!!, …


102266

[road spirit]

... και Δ) το αρχιτεκτονικό κόσμημα της Φλωρεντίας, ο καθεδρικός ναός Santa Maria del Fiore, γνωστός ως The Duomo


102267

[road spirit]

,


102268

[road spirit]

Ήπιαμε ένα espresso στη πλατεία και κατεβήκαμε προς το ιστορικό κέντρο. Αφήσαμε τις μηχανές σε ένα στενό σοκάκι, και αμέσως βγήκε ένας Ιταλός από ένα γκαράζ που με σπαστά αγγλικά μας προειδοποίησε «εδώ κλέβουν, δεν θα τις βρείτε άμα γυρίσετε». Βρήκαμε ένα άλλο σημείο πιο φωτεινό και με αρκετό κόσμο γύρω, τις κλειδώσαμε με ότι είχαμε και με λίγο άγχος περπατήσαμε προς τη γέφυρα ponte vecchio


102269

[road spirit]

.,


102270

[road spirit]

Φωτό : H γέφυρα αλλά και o δρόμος που εκτείνεται στη συνέχεια της (via por santa maria) είναι ένα απόλυτο τουριστικό σημείο, με αμέτρητα μαγαζιά και πάρα πολύ κόσμο


102271

[road spirit]

Φωτό : Άποψη του ποταμού Arno προς νότο, από την Ponte Vecchio


102272

[road spirit]

Φωτό : και προς βορρά


102273

[road spirit]

Φωτό : είσοδος της εκκλησίας Chiesa di Santo Stefano, σε παράδρομο της via por santa maria


102274

[road spirit]

Φωτό : εδώ πλέον βρισκόμαστε στην Piazza della Signoria, και πίσω μου είναι το Pallazo Vecchio που βλέπαμε πριν από ψηλά


102276

[road spirit]

Φωτό: στην ίδια πλατεία, η Loggia dei Lanzi, ή αλλιώς Loggia della Signoria


102277

[road spirit]

Αναχωρήσαμε από φλωρεντία κατά τις 7 το απόγευμα. Η πλειοψηφία είπε να επιστρέψουμε απο autostrada και όχι ξανά από τον ίδιο δρόμο SS67. Συμφώνησα γιατί ήμουν πολύ κουρασμένος για να δοκιμάσω ξανά το οργασμικό στροφιλίκι του paso d. Muraglione (εκ των υστέρων, το μετάνιωσα). Ρότα για Bologna λοιπόν, μέσω της autostrada A1 και από εκεί στην autostrada A14 με προορισμό νότια προς Ρίμινι. (συνολική απόσταση Φιρένζε – Bologna - Ρίμινι 230 χλμ).


102278

[road spirit]

Στο βενζινάδικο έξω από τη Bologna, o υπάλληλος έρχεται και μου λέει «καλησπέρα»! Όχι, δεν ήταν έλληνας, αλλά τα βασικά τα ήξερε! Καθώς μου έβαζε βενζίνη με ρωτά στα ιταλικά : «τι θα υποστηρίξεις αύριο? Ροσσι, εε?» «Στόνερ» του απαντάω θέλοντας να τον πειράξω και να δω αντιδράσεις… «Αααα, θα σου βάλω πετρέλαιο στο ντεπόζιτο εεε, με ακούς Γκρέκο? Πετρέλαιο, εεε…»
Κάναμε τρελό γέλιο!
Φεύγοντας μου φωνάζει : «εεε, Γκρέκο, SS67, πήγες?» «Si!» του απάντησα και έσκασε χαμόγελο!...

Η autostrada A1 που ενώνει Firenze – Bologna έχει δυο λωρίδες ανά κατεύθυνση. Κορυφαία άσφαλτος, ανοιχτές καμπές-στροφές που αν στο επιτρέπει το κυκλοφοριακό, τις παίρνεις με όσα, αρκετή βλάστηση δεξιά-αριστερά, γέφυρες, και αρκετές σήραγγες.

Το 2ο βράδυ στο ρίμινι κύλησε χαλαρά με μπύρα και βόλτα στον παραλιακό…

[road spirit]

Κυριακή 2/9 – Ημέρα αγώνα

Ξέραμε ότι ο κόσμος αρχίζει και συρρέει από πολύ νωρίς το πρωί στη πίστα, ειδικά αυτοί που δεν έχουν εισιτήριο σε εξέδρα αλλά στα γρασίδια και στα πρανή γύρω γύρω (στις θέσεις «pratto»). Έτσι, αποφασίζουμε να ξυπνήσουμε ξημερώματα και 6:45 το πρωί να είμαστε όλοι για πρωινό. Συνεννοούμαστε με τη reception και μας λέει ότι ειδικά για εμάς θα φροντίσουν να υπάρχει πρωινό από εκείνη την ώρα (κανονικά σερβίρεται μετά τις 7).

7.30 αναχωρούμε. Μετά από 18 χλμ βρισκόμαστε στα πέριξ της πίστας και ήδη επικρατεί το αδιαχώρητο! Ωστόσο η οργάνωση φάνηκε πολύ καλή. Αστυνόμοι και διοργανωτές καθοδηγούσαν σχετικά εύκολα τον κόσμο, όπου υπήρχε πάρκινγκ γεμάτο, στο έλεγαν λίγο πριν φτάσεις ώστε να μην χρειαστεί να κάνεις τζάμπα δρόμο (και με αυτό το πλήθος που υπήρχε αυτό ήταν πολύ πολύ χρήσιμο)… Βρίσκουμε εύκολα τις δικές μας θέσεις, σε ένα ελεγχόμενο χώρο. Ουσιαστικά ένα συγκρότημα κατοικιών – studio, όπου είχαν μετατρέψει τον κεντρικό του χώρο/πλατεία σε χώρο στάθμευσης και η είσοδος/έξοδος γινόταν μόνο από ένα σημείο.

Εκεί πληρώνεις 3 ευρώ και παίρνεις 2 αριθμημένα χαρτάκια. Το ένα το βάζεις πάνω στη μοτο, το άλλο μαζί σου. Αν δεν το έχεις στην επιστροφή, δεν παίρνεις τη μοτο! Μια στοιχειώδης κάλυψη έναντι κλοπής…

Φωτό (από κινητό): ο χώρος του «παρκινγκ»


102279

[road spirit]

Κάπου εδώ, αρχίζω και νιώθω σαν μικρό παιδί, τη πρώτη φορά που το πάει ο μπαμπάς του σε ένα λουναπαρκ … Κάπου εδώ αρχίζω και χαμογελάω συνεχώς, προσπαθώ να το ζήσω με κάθε μου αίσθηση, αυτό που αρχίζει και ξετυλίγεται γύρω μου είναι απίστευτο!
Από το πρωί ακόμα, πολύ πριν ξεκινήσει η όποια «αγωνιστική» δραστηριότητα, η ατμόσφαιρα, όλο το κλίμα, όλος ο κόσμος, όλες οι εικόνες που βλέπω είναι πέρα από τη δυνατότητα μου να τα περιγράψω.

Όταν δε μπεις στα κυρίως πιάτα, τότε χάνεις τη μπάλα! Αδυνατούσα να παρακολουθήσω αγώνα, έτσι όπως το κάνουμε στο σπίτι, από τη τηλεόραση. Δεν γίνεται! Μα που να πρωτοκοιτάξω και σε τι να δώσω προσοχή ?

- Στον κόσμο που παραληρεί στο πέρασμα του Ρόσσι? Και στις εκδηλώσεις λατρείας προς το πρόσωπο του?
- Στις λεπτομέρειες από τη πίστα και τις γύρω υποδομές? (όσοι πάνε σε τρακντεις θα με καταλάβουν…)
- Στην αίσθηση της ταχύτητας? Αυτό που βλέπουμε στο χαζοκούτι δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Στερείται της αίσθησης των 3 διαστάσεων, και όταν τους βλέπεις να περνάνε από μπροστά σου ΕΤΣΙ, νιώθεις ξαφνικά δέος και σεβασμό. Και εκστασιάζεσαι και κάνεις τουμπεκί ταυτόχρονα … Τα 125 περνούσαν από μπροστά μου όπως περνάνε τα ελληνικά 600άρια και 1000αρια αγωνιάρικα στις Σέρρες… Τα υπόλοιπα τα αφήνω στη φαντασία σας…
- Στο ήχο?!!! Αυτός ο ήχος! Όσοι νομίζετε ότι αυτά που κατά καιρούς μπορεί να ακούτε από ελεύθερα ακραποβιτς-αρροου-ρεμους κλπ, είναι «δυνατά», πρέπει να ακούσετε από ΚΟΝΤΑ κινητήρα 200 ίππων να στροφάρει στις 18000 στροφές με ελεύθερο σύστημα εξαγωγής. Από την τηλεόραση? Ούτε στο 10% της πραγματικής αίσθησης δεν πλησιάζει, φιλτραρισμένο και καλυμμένο από τους σχολιαστές …
Και φυσικά, στο θέμα του ήχου: υπήρχαν οι άλλες, και υπήρχε η DUCATI ! Η διαφορά ήταν έντονη. Πολύ έντονη! Χαρακτηριστικός, διαπεραστικός ήχος, σε έκανε να θες να ουρλιάξεις και εσύ! Σου σηκώνει τη τρίχα κάγκελο! ...και καμία σχέση με το ήχο των ducati όπως τα ξέρουμε στην «πολιτική» μας καθημερινότητα

[road spirit]

τι λέγαμε? τι να πρωτοκοιταξεις....
Αυτά που σου έρχονται από δεξιά?


102280

[road spirit]

αυτά που περνάνε από μπροστά σου?


102281

[road spirit]

αυτά που στρίβουν λίγο πιο κάτω, αριστερά σου?


102282

[road spirit]

το videowall απέναντι για το τι γίνεται στον υπόλοιπο αγώνα? (προβάλει την ίδια μετάδοση που έχει η τηλεόραση)


102283

[road spirit]

μήπως αυτά που χάνονται στο βάθος ?


102284

[road spirit]

ή μήπως αυτά τα παλιοκόριτσα που έχουν πλημμυρίσει τις εξέδρες και τους γύρω χώρους…?

(Σημείωση : αυτή η άσχημη, κάποια στιγμή που πιάσανε οι ζέστες, τα έβγαλε τα από πάνω της και έμεινε με ένα μπικίνι. Τότε έχασα οπτική επαφή από τον κόσμο που την … περικύκλωσε και της έκανε προτάσεις…γάμου! )


102285

[road spirit]

στα 250 ο νικητης Lorenzo ηρθε ντημένος μονομάχος και κάρφωσε τη σημαία του ακριβώς μπροστά μου!


102286

[road spirit]

να σε παει μια δικαβαλη στη πιστα? εισαι τρελός?, ε ναι! mamola!


102287

[road spirit]

αγώνας τέλος, μια αναμνηστική και φύγαμε...


102288

[road spirit]

Κλείνοντας τη μέρα του αγώνα, μια σκέψη μου για το φαινόμενο Ροσσι. Αυτή η ατμόσφαιρα που επικρατεί σήμερα στα motogp οφείλεται ως επί το πλείστον σε αυτόν τον άνθρωπο (κάποιοι θα ισχυριστουν ότι οφείλεται αποκλειστικά σε αυτόν. Ισως να εχουν δίκιο). Το αντιλαμβάνεσαι όταν βρεθείς εκεί. Πως γίνεται ένα ολόκληρο «γήπεδο» να ζητωκραυγάζει και να υποκλίνεται σε ΕΝΑΝ μόνο? Πως γίνεται να βλέπεις παντού «κίτρινο», και κόσμο να βάζει τα κλάματα όταν εγκαταλείπει ο Ροσσι? Ακόμα και οι εξέδρες των σουζούκι, χοντα, ντουκάτι, χειροκροτούσαν και επευφημούσαν το γιατρό στο πέρασμα του, περισσότερο από ότι έκαναν στους δικούς τους αναβάτες.
Το έβλεπα στα πρόσωπα τους, όλων δίπλα μου. Τον λατρεύουν, τον έχουν θεό τους. Άνδρες, γυναίκες, παιδία - στις εξέδρες ήταν οικογένειες ολόκληρες, εξάλλου δεν έτρεχε απλά ένας ιταλός, έτρεχε το δικό τους παιδί, το δικό τους «χωριανάκι» από την Tavullia (απέχει από το μιζανο λίγα χλμ). Θαρρείς πως όλο αυτό το πανηγύρι, ο θίασος των motogp, δεν υπάρχει πρωταρχικά για τους αγώνες, ούτε για την τεχνολογική εξέλιξη, ούτε για δίψα του ανθρώπου για διάκριση και δόξα, ούτε για τα λεφτά. Υπάρχει μόνο για ένα φαινόμενο. Τον Rossi…

Όταν ο Βαλεντίνο σταματήσει, το motogp δεν θα είναι ποτέ ίδιο ξανά … τρέξτε να προλάβετε να το ζήσετε από κοντά, όσο είναι ακόμα καιρός …

Έχοντας επιστρέψει στο Ρίμινι, πίτσα, μακαρονάδες και μπύρα Nastro Azzuro!
Σας λέει κάτι το όνομα ? ήταν χορηγός του vale παλιότερα…


102289

[road spirit]

Δευτέρα 3/9

Το μεσημέρι της Δευτέρας αναχωρούσαμε από Ανκόνα για Ελλάδα. Έπρεπε να είμαστε στο λιμάνι κατά τις 3.

Πρωινό ξύπνημα στις 8 και πάμε να επισκεφτούμε το San Marino. To κάστρο απέχει ~ 24 χλμ από το Ρίμινι, και φυσικά δεν θέλαμε να δούμε την ευρύτερη περιοχή του κρατιδίου αλλά να ανεβούμε στη μεσαιωνική πόλη. Το ανέβασμα προς τη μεσαιωνική πόλη από τη δρόμο S72 είναι εντυπωσιακό από απόψεως … χάραξης και ασφάλτου, ξανά! Κάτι σαν το paso d. Muraglione αλλά εντός πόλης! Καθώς ανεβαίναμε, αναπόφευκτα το μυαλό κάνει συγκρίσεις με την ελληνική πραγματικότητα και προς στιγμήν νιώθω να μιζεριάζω… Έλεος πια!


102290

[road spirit]

Πλησιάζοντας το κάστρο αρχίζουν τα διάφορα πάρκινγκ. Τα προσπερνάμε ένα ένα και συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε ελπίζοντας να φτάσουμε μέχρι το τελευταίο όσο πιο ψηλά γίνεται και να βρούμε εκεί θέσεις ώστε να αποφύγουμε το περπάτημα σε ατελείωτο ανήφορο. Όντως τελικά τα καταφέρνουμε και παρκάρουμε, ψάχνουμε να πληρώσουμε για να δούμε ότι οι μοτο παρκάρουν δωρεάν!

Φωτό : μα καλά ρε ιταλέ, σανμαρινέζε, πας και παίρνεις 998 σε χρώμα κυπαρισσί?


102291

[road spirit]

Ε, αμα είναι η περιορισμένη έκδοση matrix reloaded, …


102292

[road spirit]

:ZZZ: ώρα για ύπνο :ZZZ: :ZZZ: συνεχίζω το ποστάρισμα αύριο, αναμονή

[Tropeas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από road spirit
Φωτό : παντού πολλές θέσεις για μοτο (όπως Ελλάντα)! Την μέρα δεν βρίσκεις να βάλεις τη δικιά σου…


Αρχικά δημιουργήθηκε από road spirit
Φωτό : ο κόσμος κυκλοφορεί πολύ με ποδήλατα. Φυσικά σε αυτό βοηθά το εκτεταμένο δίκτυο ποδηλατόδρομων (σχεδόν κάθε πεζοδρόμιο φέρει σήμανση ποδηλατόδρομου), ο τρόπος με το οποίο οι οδηγοί αυτοκινήτων σέβονται τα σήματα, τις διαβάσεις, και τους πεζούς, και υποθέτω η ανάλογη παιδεία…

Τέτοιες σιδεριές-θέσεις πάρκινγκ ποδηλάτων υπήρχαν παντού, σε όλη τη πόλη. Ακόμα και τα ξενοδοχεία διέθεταν δικά τους ποδήλατα, αριθμημένα, τα οποία οι ένοικοι τα χρησιμοποιούσαν για να μετακινούνται στη πόλη

άστα αυτά δεν θα τα δούμε Ελλάδα...
δυστυχώς...



Αρχικά δημιουργήθηκε από road spirit
Από εκεί έχουν περάσει στο παρελθόν και άλλοι δικοί μας. Στο σνακ μπαρ, η τζαμαρία του στέκεται ως αναμνηστικό των μηχανόβιων που τίμησαν τη διαδρομή. Διακρίνετε τα ελληνικά σήματα ? έπρεπε να υπάρχει και ένα moto.gr... 3 j;erv poy ;exoyn per;asei apo eke;i... :wacko:

[road spirit]

Το μεσαιωνικό κάστρο του San Marino έχει μετατραπεί σήμερα σε μια τουριστική ατραξιόν. Εντός των τειχών βλέπεις μαγαζιά κάθε λογής και κόσμο να κάνει τα ψώνια του. Εστιατόρια και καφέ πολλά, επισκέπτες από άκρη σε άκρη …
Υπάρχουν και λίγα σπίτια, τουλάχιστον λίγα είδαμε εμείς στην 1 ώρα που το περπατήσαμε και που σίγουρα δεν ήταν αρκετή για να το δούμε όλο. Αν μαλιστα θέλαμε να μπούμε και σε μερικά από τα μουσεία και σε όλους τους πύργους τότε θα χρειαζόμασταν μια μέρα ολόκληρη


102300

[road spirit]

φωτο : η είσοδος εντός των τειχών απο το σημείο που παρκάραμε τις μοτο


102301

[road spirit]

strumenti di tortura ... πολύ βασανηστήριο !


102302

[road spirit]

garibaldi


102303

[road spirit]

.


102304

[road spirit]

ανεβαίνοντας προς τον ένα απο τους 3 πύργους, τον Guaita


102306

[road spirit]

ο πύργος Montale (φωτό : Αντώνης)


102307

[road spirit]

η θέα απο το κάστρο ειναι μοναδική. Άποψη του πύργου guaita (φωτό : Αντώνης)


102308

[road spirit]

και ξαφνικά κανονιοβολισμοί! κάθε μισή ώρα τα κανόνια ρίχναν! δυνατα!


102311

[road spirit]

da vinci


102313

[road spirit]

,


102314

[road spirit]

μουσείο όπλων. Τα όπλα αποτελούν τουριστικό σουβενίρ για το san marino. Υπήρχαν προς πώληση σε μαγαζάκια απο σπαθιά μέχρι πανέμορφες ρέπλικες όπλων 18ου αιώνα


102315

[road spirit]

basilica di san marino


102316

[road spirit]

,


102317

[road spirit]

το palazzo pubblico


102318

[road spirit]

προς όποια κατεύθυνση και αν κοίταζες είχες αυτή τη θέα


102319

[road spirit]

,


102320

[road spirit]

... αταίριαστο με το όλο περιβάλλον, αλλά κοντοστάθηκα και το κοίταξα θλιμμένος. Η πλάκα δεξιά γράφει : "dedicated to the children of Besslan (Ossezia, Russia) who died in the tragedy of september 2004"


102321

[road spirit]

ο λόγος που μας έφερε εξαρχής στο san marino


102322

[road spirit]

Αφήσαμε το San Marino στις 1 το μεσημέρι, κατηφορίσαμε το βουνό από τον ίδιο στριφτερό και εκπληκτικό δρόμο, βγήκαμε autostrada A14 και φύγαμε για ανκόνα …


102323

[road spirit]

Διάφορες χρηστικές πληροφορίες για το ταξίδι στην Ιταλία

- Πλοίο : ταξιδέψαμε με ΑΝΕΚ. Το πλοίο οριακά ανεκτό ως προς τους διαθέσιμους χώρους του στο πήγαινε (θεωρητικά high season), στην επιστροφή άδειο (έχουμε μπει πλέον σε low season).- το ταξίδι διαρκεί 22 ώρες! Καλή υπομονή να έχετε! Απαιτείται καλή παρέα και διάθεση.
- Θες να φας στο εστιατόριο self service? Καλά να πάθεις, ας πρόσεχες, μια μπριζόλα μοσχαρίσια 14 ευρώ! Αίσχος κύριοι! Και ίσα που τρωγότανε…
- Τουλάχιστον στο έξω κατάστρωμα σερβίρανε “traditional pita gyros”, σε πιάτο, όχι τυλιχτό. Τιμή 6 ευρώ η μερίδα αλλά καλή ποιότητα και χορταστικό.

-Ξενοδοχείο
Μείναμε στο BiancaMano, 3 αστέρια. Τπτ το σπουδαίο, παλιό κτίριο, αποδεκτή εξυπηρέτηση. Δεν μας ένοιαζε ιδιαίτερα, έτσι και αλλιώς μόνο για το κρεβάτι και το μπάνιο το θέλαμε, δεν είχαμε σκοπό να περάσουμε το χρόνο μας εκεί μέσα. Οπότε στην τιμή που το βρήκαμε και δεδομένου ότι τις μοτο τις βάζαμε μέσα σε πάρκινγκ που έκλεινε το βράδυ, είμαστε ικανοποιημένοι.

- διόδια στην Ιταλία :
- εφαρμόζεται το σύστημα όπου στην είσοδο παίρνεις χαρτάκι και πληρώνεις στην έξοδο αναλόγως διανυθέντων χιλιομέτρων.
- Είναι ακριβά! Συνολικά, για 475 χιλιόμετρα autostrada πληρώσαμε 23,80 ευρώ.
- Θέλει προσοχή όταν εισέρχεσαι στα διόδια να διαλέξεις το σωστό «ταμείο», όπου η πληρωμή γίνεται με μετρητά και όχι με κάρτα ή telepass.
- Στα διόδια εισόδου το χαρτάκι βγαίνει από το μηχάνημα αυτόματα, μόλις σταθείς μπροστά του. Το παίρνεις και τότε η μπάρα ανοίγει. Αν δεν σου βγάλει χαρτάκι αυτόματα πατάς ένα κόκκινο κουμπί για να σου βγάλει.
- Υπάλληλος δεν υπάρχει, οπότε αν προκύψει πρόβλημα (πχ έχεις μπει σε λάθος slot, ή δεν ξέρεις πως θα βγει το χαρτάκι), θα έχεις καθυστέρηση και ταλαιπωρία μέχρι να έρθει κάποιος από το κεντρικό κτίριο του συγκεκριμένου σταθμού διοδίων, και εν τω μεταξύ πίσω σου έχεις προκαλέσει κομφούζιο με αυτοκίνητα που κάνουν όπισθεν για να μπουν σε άλλο slot! (σε εμάς συνέβει&#8230 )

- φαγητό
- ακριβό! Το φτηνότερο γεύμα μας ήρθε στα 17 ευρώ το άτομο, σε μια πιτσαρία. Αν θες να την βγάλεις με σάντουιτς, υπολόγιζε από 4 ευρώ το κάθε ένα.
- Οι πίτσες και οι μακαρονάδες τους είναι σούπερ, έφαγα την πιο νόστιμη καρμπονάρα που έχω δοκιμάσει ποτέ.
- Τα φιλέτα (“steak” τα γράφουν, δηλαδή μπριτζόλα για εμάς, αλλά εννοούν φιλέτο), είναι στάνταρ ελαφρώς άψητα, με το αίμα μέσα. Πρέπει να το ζητήσεις να είναι καλοψημένα.

- νερό
ακριβό και αυτό! Το μικρό (500 μλ) 1 ευρώ. Αλλά προσοχή, ζητάς πάντα «naturale», διαφορετικά σου φέρνουν με ανθρακικό και είναι ακόμα ακριβότερο.

- Καφές
ε αμα θες να πιεις καλό εσπρεσσο, στην Ιταλία θα τον πιεις. Και πιο φτηνός από Ελλάδα.

- τσιγάρα:
μήπως πρέπει να κόψεις το κάπνισμα? 4,90 ευρω το πακέτο… Πάρε από το πλοίο πριν κατέβεις αφορολόγητα με 1,90. Εξαίρεση : στο San marino το πακέτο είναι στα 3,70 (λιγότεροι φόροι)

- δρόμοι
- για την ποιότητα των δρόμων τα είπαμε. Θα παραμιλάς.
- Η σήμανση είναι πλήρης, τόσο εντός όσο και εκτός πόλης. Πας παντού σχετικά εύκολα ακόμα και χωρίς χάρτη.
- Η τήρηση του κοκ, ειδικά μέσα στη πόλη κάνει εντύπωση. Προσπάθησε να θυμάσαι πάντα ότι οι πεζοί έχουν την απόλυτη προτεραιότητα, αλλιώς θα μπλέξεις σε κανένα ατύχημα εκεί που δεν το περιμένεις γιατί οι Ιταλοι το τηρούν ευλαβικά.

- στην πίστα :
- αν δεν έχεις εισιτήριο σε εξέδρα, αλλά στα γρασίδια, και θες να ελπίζεις ότι θα βρεις καλή θέση πρέπει να είσαι στην πίστα από τις 7 το πρωί. Να είσαι εκεί! Όχι να ξεκινάς 7…. Η πίστα ανοίγει από τις 5!
- φρόντισε να πάρεις προμήθειες από το προηγούμενο βράδυ, γιατί οι ώρες που θα είσαι στην πίστα είναι πολλές, και οι ουρές στα εκεί κιόσκια ατελείωτες. Νερό, φαγώσιμα, καπελάκι για τον ήλιο.
- Κιόσκια με αναμνηστικά: υπάρχουν αρκετά. Τιμές : έβρισκες μπλουζάκια από 10 ευρώ, μέχρι και 80! (κάτι καλά πουκάμισα με ραφτά σήματα και στάμπες χορηγών). Καπελάκια αναμνηστικά στα 20 ευρώ. Και εκεί μεγάλες ουρές, οπότε υπολόγισε το χρονικό σημείο που θα πας, αν δεν θες να χάσεις αγώνα.

- βενζίνη
- τιμές: εδώ υπήρχε μεγάλη διακύμανση. Στο ρίμινι βάλαμε με 1,48 την απλή! Στη Bologna με 1,28 την σούπερ αμόλυβδη! Όχι, δεν τα έχω γράψει ανάποδα, καλά διαβάζεις!
- Από σχετικά νωρίς το απόγευμα σχεδόν όλα τα βενζινάδικα κλείνουν και δουλεύουν σελφ σερβις. Μην ψάχνεις να βρεις άλλο, μπες στο πρώτο που θα βρεις όταν το χρειαστείς.
- Εδώ προσοχή : το μηχάνημα ΔΕΝ δίνει ρέστα. Βάλε ακριβώς τη ποσότητα που θες, ή λιγότερο.
Εναλλακτικά, αν στη παρέα είναι και άλλη μηχανή εκτός της δικιάς σου, ότι περισσέψει το βάζεις σε εκεί, τι φίλος είσαι?
- Επίσης, στη περίπτωση σελφ σερβις, μιας και δεν γράφουν πουθενά αγγλικά, πας σε αντλία με την πράσινη μάνικα. Αυτή είναι η αμόλυβδη ("senza piombo"). Είναι παντού έτσι, τυποποιημένα, δεν υπάρχει περίπτωση να βάλεις λάθος.
- Δεν έχουν όλα τα βενζινάδικα όλες τις βενζίνες. Κάποια έχουν μόνο απλή, άλλα έχουν μόνο σούπερ αμόλυβδη. Μη σκας, η απλή ιταλική παίζει να είναι καλύτερη από τη δική μας «100 οκτανίων»…


άντε και στο επόμενο ! :beer: :wave2:

[apav]

Και του χρόνου ε; :D :wave2:

ΥΓ Πόσο στοίχισε το ταξίδι και πόσα χλμ ήταν;

[SPORAKIAS]

πολυ ωραια εκδρομη....:beer: :beer: :beer:

που θα παει...του χρονου....:winka:

παντα τετοια....

:beer: :wave2:

[road spirit]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
ΥΓ Πόσο στοίχισε το ταξίδι και πόσα χλμ ήταν;

το ταξίδι κανονίστηκε για ένα γκρούπ 13 ατόμων, και αυτό έχει σημασία γιατί μας είχαν πει αρχικά πως άλλες τιμές θα παιρναμε στο ξενοδοχείο για <10 άτομα.

εισητήρια αγωνα (θέση tribuna D με εξέδρα και video wall) : 139
πλοίο : πήγαινε 99 deck, moto 40 / επιστροφή 49 deck, moto 20
ξενοδοχείο : 160 δικλινο, 3 διανυκτερευσεις με πρωινο

τα υπόλοιπα έξοδα αναλόγως ορέξεως, και λαμβάνοντας υπόψην τις παραπάνω παρατηρήσεις για τις τιμές (διόδια, βενζίνες, φαγητό κλπ)... Συνολικά μου πηγε περίπου στα 800 χωρίς διάθεση για περιορισμό

[FZMAN]

Σίγουρα εκπληκτική εμπειρία. Πάντως αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι πηγαίνοντας σε τέτοιες χώρες βλέπεις για άλλη μια φορά πόσο πίσω είμαστε.:(

[vassilis88]

την κυριακη ημασταν μαζι με το road spirit.. θα ποσταρω κ γω καποιες φωτος να μην ανοιγω αλλο τοστ. να πω εδω οτι απλα δν συγκρινεται η κερκιδα με το γρασιδι..:D καθεσαι δε λεω αλλα τι να το κανεις ειναι ξενερωτα. στο γρασιδι που ημουν το σαββατο γινοταν Ο χαμος!

[filipp0s]

Μπράβο ρε παιδιά πολύ ωραία! :beer: :beer:


Νοσταλγώ συνέχεια την Ιταλία αν και ήμουν εκεί πριν ένα μήνα (και λιγότερο)...και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο 3 φορές...το να οδηγάς σ' αυτούς τους δρόμους είναι απλά το κάτι άλλο, και πραγματικά όλα αυτά που λέμε κατα καιρούς για το πως να στρίβεις... στην Ιταλία μπορείς να τα κάνεις πράξη με ασφάλεια!




Υ.Γ.πολύ κοντά στο σαν μαρίνο βρίσκεται και το san leo, ένα πολύ όμορφο χωριουδάκι, πάνω σε λόφο και με ένα εκπληκτικό κάστρο στην κορυφή του. Μάλιστα μέσα στο κάστρο υπάρχει και μουσείο βασανιστηρίων της Ιεράς εξέτασης :sick: αξίζει να το επισκεφθείτε αν τυχον ξαναβρεθείτε εκεί...


ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ :wave2: :wave2:

[Λεωνίδας]

ωραία πράγματα Γιάννη :D
πάντα τέτοια :wave2:

:beer: :beer: :beer: