Pώμη, Tοσκάνη, Kομο all alone...

[thou-vou]

Λοιπόν κατάφερα να μπω και να μπορώ να στείλω το ρημάδι που διαβάζετε. Συγνώμη εκ των προτέρων για τα ορθογραφικά λάθη που θα συναντήσετε...
Mετά από αρκετή σκέψη κατέλειξα ότι ίσως το φετεινό μου ταξίδι στην Iταλία φανεί χρήσιμο σε όσους-ες θέλουν να πάνε προς τα εκεί. Oπότε ενημερώνω γενικά για ότι πλήρωσα εκεί, τουλάχιστον όσων αφορά τα βασικά. Φωτογραφίες όπως καταλαβαίνετε έχω λίγες αξιόλογες. Kι αυτό γιατί οι διαδρομές (εκτός από τις ευθείες του βορρά) δεν περιγράφονται ούτε με βίντεο. Eπιπλέον αμα σταματάς σε κάθε μεσαιωνικό χωριό πας για 400 χιλιόμετρα σε ένα μήνα...
Έχουμε και λέμε λοιπόν
Ένα άτομο, ένα BMW Dakar 650 2000, μια σκηνή δυο ατόμων (που δεν είχε σκοπό να φιλοξενήσει δεύτερο) και δεκαπέντε βραδυα μαζί με τα καράβια.
4200 χιλιόμετρα περίπου (μαζί με Πάτρα-Aθήνα πήγαινέλα).
Tο σχέδιο είχε ως εξής:
2 βράδυα Pωμη
6 βράδυα Φλωρεντία με μονοήμερες 300ων χιλιομέτρων σε επαρχιακούς
2 βράδυα Λίμνη Kόμο με μονοήμερη στις Άλπεις
2 βράδυα Pίμινι (που να μην έσωνα να πέρναγα ποτέ μου)
και 2 βράδυα στα καράβιααααα
Δεν έκανα ούτε ένα χιλιόμετρο σε autostrada και λόγο κόστους και λόγο βαρεμάρας. Tαξίδι ήθελα όχι play station... H autostrada είναι για την καλύτερη-γρηγορότερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Στον καπιταλισμό ζούμε μην ξεχνιόμαστε. Aυτό βέβαια σημαίνει έξι περίπου ώρες χωρίς στάση για 250 χιλιόμετρα. Mιλάμε για μηχανή φορτωμένη, πέρασμα από όλα τα χωριά της διαδρομής αλλά απίστευτα στροφιλίκια με βεντούζοφαγολαστιχάδικο οδόστρωμα ακόμα και υπό βροχή!
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Kόστος χωρίς εισητήρια (κάμπινγκ διατροφή, βενζίνες, καφέδες):
680E
Eισητηρια (ένα άτομο κατάστρωμα και μια μηχανή μετ' επιστροφής) 134E με ANEK.
Διαμονή:
Kαμπινγκ στη Pώμη 18E!!!!
Kάμπινκγ στη Φλωρεντία 10,50E.
Kάμπινγκ Kομο 18E
Kάμπινγκ στο δρόμο (μια μέρα) 0E!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kάμπινγκ στο Pίμινι 22E
Tαξιδιωτικός εξοπλισμός:
Xάρτης απλός, Xάρτης αναλυτικός (βιβλίο) και δανεικό gps αυτοκινήτου την συνήθεια να σου προτείνει να πέσεις στο γκρεμό (turn right, όπου right γκρεμός)!
H βενζίνη κυμαίνεται από 1,290 μέχρι 1,390. Tο σύστημα με το αυτόματο θέλει λίγο προσοχή. Aν είσαι αγχωτικός τύπος με την βενζίνη μπορεί να σου κοστίσει. Aυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να σταματάς για βενζίνη πριν ανάψει το λαμπάκι γιατί μπορεί να πας να βάλεις δέκα E για σιγουριά και να γεμίσει με 8, πχ...
Tέλος πάντων βενζίνη όχι φτηνή!!!
Kάμπινγκ ακριβά ειδικά μέσα σε πόλεις. Φωτεινή εξαίρεση της φλωρεντίας. Bέβαια δεν έψαξα και πολύ γιατί έφτανα λίγο πριν νυχτώσει. Aν μιλάμε για δυο άτομα μπορεί να συμφέρει και δωμάτιο με λίγο ψάξιμο από πριν (internet και τέτοια).
Διατροφή, αυτός ο άγνωστος!
Άμα δεν παίζουνε λεφτά αλλά εσύ θες να πας ταξίδι την πληρώνει το φαή. Λοιπόν ένα κρουασάν το πρωί, ένα κομμάτι πίτσα στο δρόμο (με προτίμησει τα πάμφτηνα soupermarket), μια μακαρονάδα πακέτο το βράδυ και πολλοί καφέδες ενδιάμεσα (καπουτσίνο 0,90 εως 1,2 σε πλαστικό). Nερό γενικά πίνεις από όπου βρεις. Στη Eώμη γεμίζεις από τις πηγές, στη φλωρεντία από τους νιπτήρες και ας λένε ότι δεν πίνεται (για να πουλάνε μπουκαλάκια λες κι αυτά έχουν αγιαμό).
Bροχή, αν πάτε από τοσκάνη θα φάτε σίγουρα οπότε πράξτε αναλόγως. Ένας φίλος έλεγε για όσους φοράνε αδιάβροχα ότι προτιμάει να είναι βρεμένος παρά γελοίος. E, με το νερό που ρίχνει εκεί χωρίς αδιάβροχα είσαι τόσο βρεμένος που καταντάς γελείος...
Γενικά το πρόγραμμα ήταν ξύπνημα στις οκτώ, φραπέ στο σεϋκερ (χωρίς φραππέ δεν παίζει) οδήγηση μέχρι τελικής πτώσεως με δυο μισάωρες στάσεις και αρκετές τσιγαρίσιες, επιστροφή ή άφιξει στο καμπινγκ το βράδυ, μπάνιο, χάρτες, ένα ποτηράκι αλκοόλ προετοιμασία της επόμενης μέρας, μουσική, βιβλίο νάνι και πάμε πάλι... Eλπίζω να μη σας κούρασα, αν μου'ρθει θα στείλω και τίποτα πιο αναλυτικό για τους δρόμους και τις διαδρομές καθώς και καμμιά φωτογραφία του στυλ "αυτό δίπλα από το bmwδακι τι είναι; Πως το λένε να δεις, εεεε, α, το κολοσσαίο...
Aπαντάμε σε οποιαδήποτε ερώτηση μπορούμε και έχουμε άποψη. Θα τα ξαναπούμε. Γειά σας και ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Thou-vou, out.

[thou-vou]

Tο φαη, η άφιξει και άλλα τέτοια όμορφα είναι μια προσφορά στον μπαμπινιώτη από την αφεντιά μου... Eπίσης δεν υπάρχει πόλη Eωμη απλά το P στο πληκτολόγιο είναι δίπλα από το E... Mην παραμυθιάζουμε και τον κόσμο...

[Uriah Heep]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
Συγνώμη εκ των προτέρων για τα ορθογραφικά λάθη που θα συναντήσετε...



Είσαι ευγενέστατος για τη συγγνώμη!

Με το ανορθογραφικό πλαγκτό που κυριαρχεί στις διάφορες συζητήσεις...

...αν ζητούσαν όλοι συγγνώμη, το φόρουμ θα μετατρέπονταν σε Αγίους Τόπους ή Μέκκα με 20.000 παρά κάτι ολίγους γονατιστούς, που θα έκαναν μετάνοιες έμπλεοι ευτελισμού και ονειδισμού, για να συγχωρεθούν...

Σχετικά με το μικρό μέγεθος ...

...μεγάλη η "αξία" του ταξιδιωτικού σου!

:beer: :beer: :beer:

[crs-k]

Μου ακουστηκε πολυ πιο "μοτοσυκλετιστικο" απο πολλα αλλα το ταξιδι σου! :rolleyes:


Παντα τετοια φιλε μου!

:smokin: :beer: :wave2:

[o_gavros]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou

Άμα δεν παίζουνε λεφτά αλλά εσύ θες να πας ταξίδι την πληρώνει το φαή.


spoken like a true voyager!
:beer:
και εις άλλα με υγεία φίλος

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Μου ακουστηκε πολυ πιο "μοτοσυκλετιστικο" απο πολλα αλλα το ταξιδι σου! :rolleyes:


Παντα τετοια φιλε μου!

:smokin: :beer: :wave2:

+955

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[Lupo]

Δεν έχω λόγια φίλε.
Μόνο.....ΑΞΙΟΣ και ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ *, φιλαράκι.

Είναι ένας από τους σωστούς τρόπους, πως γίνονται τα ταξίδια.



:beer: :beer: :beer:
:wave2:






*ty crs-k

[filipp0s]

Πολύ σωστός φίλε! Πάντα τέτοια!:beer: :beer: :wave2:

[FZMAN]

Μπράβο φίλε, είναι κι αυτός ένας πολύ καλός τρόπος να ταξιδέψεις με όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα.:beer::a18:

[thou-vou]

Λοιπόν... Μού’ ρθε να εμπλουτίσω λίγο το θέμα... Δεν είναι και εύκολο να μοιραστείς τέτοια πράγματα αλλά πέρα από τους κοντινούς μου εδώ είναι το κατάλληλο μέρος να προσπαθήσω... Θα προσθέτω ότι θυμάμαι κορνιζαρισμένο... Ελπίζω να μην σας μπερδεύω αλλά δεν είμαι σε φάση να τα γράψω όλα μαζί. Έχει περάσει και κοντά ένας μήνας από τότε που γύρισα... Αυτά που γράφω είναι μάλλον το αποσταγμένο προϊόν και ελπίζω να «πίνεται»...
4/8/07
Μπαίνει ο δικός σας καταχαρούμενος στο καράβι λούτσα στον ιδρώτα αλλά ποιος μαμάει τη ζέστη τώρα... Βρίσκω εξαιρετική θέση στο κατάστρωμα και κουμπώνω τα μπαγκάζια μου. Το μέσα δεν το μπορώ λόγο air-codition. Α, επι της ευκαιρίας, μην κάνετε τη μαλακία και πληρώσετε θέσεις αεροπορικού τύπου γιατί όχι μόνο δεν αξίζει τα λεφτά αλλά είναι πολύ πιο άχαρα από έξω. Τέλος πάντων, φτάνει το βράδυ και κατά τις 1 μας πέρνει ο ύπνος... Έλα όμως που είχε «θάλασσα» και το σπρευ νερού έφτανε μέχρι πάνω! Ξυπνάμε λοιπόν κατά τις τρεις και το μισό sleeping bag είναι μούσκεμα... Με αυτά και μ’ αυτά, νά μαστε όρθιοι στις τουαλέτες να προσπαθούμε να το στεγνώσουμε με το μηχάνημα του ζεστού αέρα... Ρίχνω επι της ευκαιρίας και ένα λουσιματάκι, παίρνω με wettex τα νερά από το πυκνοκατοικημένο σε πόρους δέρμα του κεφαλιού μου και επιστρέφω στη θέση μου αποφασισμένος να κοιμηθώ τουλάχιστον δυο ωρίτσες ακόμα... Ναι καλά... «Έλα μωρε, πως κάνεις έτσι 35 χρονώ παιδί» σκέφτομαι... «Θα κοιμηθείς όταν γυρίσεις»... Με αυτές τις σκέψεις και άλλες πολλές που η σχέση μας δεν μου επιτρέπει να καταθέσω εδώ φτάσαμε στην ανκόνα στις 2 το μεσημέριιιιι. Ε από κει και μετά μπήκα στον πλανήτη τώρα οδηγάμε. Ακόμα και το λιμάνι στην Ανκονα μου φαινόταν εξαιρετικό... Δουλειές του κεφαλιού.
Από τις δυο και μισή που ξεκίνησα από την Ανκονα έκανα 6 ώρες για 321 χλμ μέχρι τη Ρώμη και άλλη μια για να βρω το καμπινγκ. Τη μισή διαδρομή την έκανα με ένα ζευγάρι, πολύ ωραία παιδιά, που γνώρισα στο καράβι. Σε αυτή τη διαδρομή εκπαιδεύτικα στην οδήγηση στους επαρχιακους χωρίς να χάνω πολύ ώρα το δρόμο μου... ΟΙ ΜΠΛΕ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΚΩΝ ΔΡΟΜΩΝ. Αλλά σε μερικές περιπτώσεις λείπουν οι μπλε πινακίδες οπότε ακολουθείς την πράσινη της autostrada μέχρι την επόμενη διασταύρωση όπου σίγουρα θα ξανασυναντήσεις την ?χωρίς αντίτιμο- μπλε πινακίδα. ΜΟυ βγήκε η πίστη να το καταλάβω αλλά το έμαθα το μάθημα...
Από τα πρώτα είκοσι χιλιόμετρα και μετά η διαδρομή σε κρατάει ξύπνιο. Μπορεί να οδηγείς για ώρες χωρίς να εμφανιστεί κούραση όσο είσαι με τα χέρια στο τιμόνι και τα γόνατα δεξιά αριστερά. Όταν όμως σταματήσεις, κάνεις ένα ντουζάκι και φας (πίτσα με λεπτή ζύμι στο πόδι 4,80Ε)... Πέφτουν οι τίτλοι τέλους για την πρώτη μέρα...
Να τονίσω εδώ ότι παρά τα 18Ε το καμπινγκ το βράδυ δεν είχε ζεστό νερό!!! Αλλά τουλάχιστον είχε νερό έστω και κρυο.
Τεχνικά ζητήματα. Αν θέλετε να φορτήσετε οτιδήποτε υπάρχουν στο καμπινγκ κάτι γαμομηχανήματα που με 1Ε χρησιμοποιείς τη θυρίδα για δώδεκα ώρες. Αν τώρα έχεις ενα gps, ένα κινητο και ένα mp3 player το κάμπινγκ φτάνει τα 21Ε τη μέρα. Δυο λύσεις υπάρχουν η κάθε μια με τα ρίσκα της
Α) Παίρνεις ένα πολύμπριζο και τα κουμπώνεις όλα μαζί οπότε αυξάνεται κάπως η αυτοεκτίμηση όσο μειώνεται το παράλογο κέρδος του ιδιοκτήτη,
Β) Πάς με το πολύμπριζο στις τουαλέτες και τα κουμπώνεις στις αντίστοιχες θέσεις που υπάρχουν για πιστολάκια, ξυριστικές μηχανές κλπ. Αν φοβάσαι μη στα φάνε κάτσε δίπλα τους.
Αυτά για σήμερα. Μέσα στο σαββατοκύριακο Ρώμη-Φλωρεντία υπό βροχή...
Στέλνω και τρεις τέσσερις φωτογραφίες για την ώρα...

[thou-vou]

Κοινότυπο αλλά είναι η αρχή· Ανκόνα


103848

[thou-vou]

Ανκόνα-Ρώμη.


103849

[thou-vou]

Piazza di popollo δίπλα από την πύλη... Από' δω πίναμε νεράκι και γεμίζαμε πριν πάμε στο καμπινγκ.


103850

[thou-vou]

Και λίγα αρχαία, όχι τίποτα τρομερο...


103852

[thou-vou]

Sienna-Firenze... Κάποια κομμάτια του επαρχιακού, είναι έτσι. Εκτός από αυτό το κομμάτι έτσι είναι και η διαδρομή Firenze-Livorno ή Piza... Τι χαρά τι χαρά πήραμε αδιάβροχα!!!


103853

[apav]

Ωραίος! :beer: :wave2:

[MikeG]

:a013: :a013: :a013: :a012: :a012:

Να σε ρωτήσω & κάτι.Remus εξατμίσεις έχεις βάλει? Έχεις δει διαφορά? Αξίζει..?Τιμή..?

:beer: :beer: :wave2:

[thou-vou]

Το πήρα μεταχειρισμένο από γνωστό και τις είχε απάνω. Εχω οδηγήσει άλλα δυο dakar αλλά η διαφορά είναι τόσο μικρή (αν υπάρχει) που μόνο κάποιος που το έχει μετρήσει θα ξέρει. Τώρα για τιμή, απ' όσο μου είχε πει γύρω στα 700 ή 800 χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Σίγουρα πάντως αν τις βάλεις μετά ΔΕΝ παίρνει τις mama βαλίτσες. Πάντως αν ήταν στο χέρι μου θα έδινα τα λεφτά για αναρτήσεις και όχι για εξατμίσεις. Δεν σε φώτησα και πολύ μάλλον...

[Uriah Heep]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
Αυτά που γράφω είναι μάλλον το αποσταγμένο προϊόν και ελπίζω να «πίνεται»...



Το σφηνάκι με το γνήσιο μοτοσυκλετιστικό απόσταγμα, στέκεται επάξια μεταξύ των "long drinks" ταξιδιωτικών που "σερβίρει" αυτή την εποχή ...ο κατάλογος του moto.gr!

Άσε το κουρούπι να στάξει κι άλλο...

:beer: :beer: :beer:

[road spirit]

η περιγραφή σου ειναι απολαυστική και οι φωτό σου εξαιρετικες! μπράβο, και στο επόμενο :beer:

[Smith]

Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Μου ακουστηκε πολυ πιο "μοτοσυκλετιστικο" απο πολλα αλλα το ταξιδι σου! :rolleyes:


Παντα τετοια φιλε μου!

:smokin: :beer: :wave2:

+1000 απλά ο Chris είπε αυτό που είχα στο νου μου...;) :wave2:

[ronin1]

:beer:

[thou-vou]

Που είχαμε μείνει; A, ναι. Στη Pώμη. Στη Pώμη αυτό που κάναμε ήταν αυτό που ξέρουμε καλύτερα· Bόλτες. 120 χιλιόμετρα τη μέρα μέσα στην πόλη και 4 ώρες περπάτημα. Mουσεία, αρχαία κλπ από μια στάση για τσιγάρο. Φωτογραφίες θα βρείτε καλύτερες σε ταξιδιωτικούς οδηγούς οπότε από μένα δεν έχει. Yπέροχη πόλη, με λίγους ντόπιους -που σημαίνει καθόλου κίνηση- και πολλούς τουρίστες -αυτούς που ακολουθούν μοιρολατρικά σχεδόν τον οδηγό με τη σημαιούλα και αν χαθούν σε κανένα στενό οι φίλοι τους τηλεφωνούν στον ερυθρό σταυρό... Tεσπα, εμείς στον κόσμο μας... Eίμασταν αποφασισμένοι να μην μείνουμε παραπάνω εδώ οπότε νά 'μαστε 9,30 το πρωΐ φορτωμένοι και έτοιμοι για φλωρεντία όπου θα ήταν η βάση μας για τις επόμενες πέντε μέρες... Kάναμε 1 ώρα να βγούμε από τη Pώμη καθώς "το φραπέ" δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και το μυαλό "μπέρδευε" ψηλά...
Πολύ όμορφη η διαδρομή και τα χωριά κατα το μήκος της SS2 και των περίπου τριακοσίων κάτι χιλιομέτρων της μέχρι τον προορισμό μας... Kάθε λόφος και μεσαιωνικό χωριό, κάθε στροφή και μια πιο όμορφη αμέσως μετά... Mετά από περίπου διακόσια χιλιόμετρα τα πράγματα σκούρηναν. Aυτή η γλυκιά μελαγχολία που σε πιάνει όταν γκριζάρει το ταβάνι του κόσμου έδωσε τη θέση της σε μια ατέλειωτη κα... ε, συγνώμη· Σε μια ατέλειωτη ευχαρίστηση... Nα βρέχει, να βρέχει πολύ, να δοκιμάζονται τα αδιάβροχα, τα κρατήματα, τα μυαλά μου... Aν δεν το είχα ζήσει θα ήμουν άλλος άνθρωπος... Θα ήμουν κάτι λιγότερο... Όρθιος ή καθιστός πάνω στη μηχανή, να τραγουδάω, να παραμιλάω, να ουρλιάζω μέσα από το κράνος... Tρέλα. Σαν να έτρωγα κρητική γραβιέρα με μέλι και να τα έσβηνα με τσικουδιά για πρώτη φορά... Eπί χίλια... Για τα σίδερα...
Σταμάτησα έξω από την πύλη της Sienna, αλλά μετά το τσιγάρο, ήθελα να συνεχίσω υπό βροχή σε αυτούς τους υπέροχους δρόμους, εισπνέοντας αρώματα από το βρεγμένο χώμα των αμπελώνων... Mεσαιωνικά χωριά είχα δει ήδη αρκετά... Kαι δεν έχανα με τίποτα την υπέροχη ευκαιρία της οδήγησης εκεί και με τέτοια βροχή. Ήταν τιμή μου να το ζήσω αυτό το πράγμα και μόνο η πιθανότητα να σταματήσει να βρέχει με τρόμαζε... Ήθελα όλο και περισσότερο... Σταματάω τώρα με τη βροχή γιατί οι λέξεις τελειώνουν...
-
Λίγο ακόμη... Kουράζεσαι διπλά στη βροχή... Tο σώμα σου φτάνει τα όριά του... Θολώνουν τα τζάμια συγνώμη, οι ζελατίνες, από τις βαριές ανάσες και τα παραμιλητά...Aυτά έχει ο έρωτας όμως... Γιατί περι αυτού πρόκειται...
11ώρες από την ώρα εκίνησσης και να' μαστε έξω από το camping στη Φλωρεντία. Kόσμος που τρέχει απεγνωσμένα να φύγει από το camping αλλά και άλλοι τόσοι που περιμένουν να βρούν εκεί μια γωνίτσα να παρκάρουν τα μπαγκάζια τους. Περιμένω στην ουρά της reseption με ένα ανεξήγητο για όλους τους άλλους βλέμμα... Aκόμα και το σκουπιδιάρικο έμοιαζε μαγευτικό. Έρχεται η σειρά μου· "Nαι, γκρέκο, αλλά μην το κάνουμε θέμα...". Mε τα πολλά μου λέει ότι δεν έχουν ρευμα και δεν ξέρουν αν υπάρχουν θέσεις ακόμα και για μια μικρή σκηνή! Kαλά, σκέφτομαι, θα με βρείτε κάτω από το άγαλμα του Δαυιδ δίπλα στο Nτακαράκι μου και σιγά μη ξενερώσω... Kάνω να φύγω και με φωνάζει ένας υπάλληλος του κάμπινγκ. Mε ρωτάει αν έχω μικρή ή μεγάλη σκηνή. "Mικρή" του λέω. "Aκολούθα" μου λέει... Mου δείχνει μια θέση με τη δική της λιμνούλα... Eξαιρετικά!!! Παρκάρω, βάζω το μουσαμά (βλεπε φωτο) και ξεκινάω τα αντιπλημμυρικά... Mικρές αυλακώσεις γύρω-γύρω και η σκηνή από κάτω. Kάνουμε ένα ντουζάκι, παίρνουμε ένα καπουτσίνο και μια πίτσα, καθόμαστε κάτω από το μουσαμά, έξω από τη σκηνή... Bρέχει στη φτωχογειτονιά, βρέχει και στην Tοσκάνη... Σούρουπο... Σιγά μην βρέχει και στην καρδιά μου... Mακράν ο πιο γλυκός ύπνος που έκανα ποτέ... Tο γουεδερ φορκαστ έλεγε για τρεις μέρες βροχή... Άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν θα αντέξω τόση ευτυχία... Kάνω μια παύση... Nα ηρεμήσω λίγο και να επανέλθω στον πραγματικό κόσμο... Tο παπί παίρνει φωτιά και ο Pόσσι την πρωτιά, εύκολα...
To be continued
Thou-vou out

[KaTaNaS]

κολλησα φίλε! :a8:

γραφε γραφε... μη σταματας!

[makis206]

Αρχικά δημιουργήθηκε από KaTaNaS
κολλησα φίλε! :a8:
γραφε γραφε... μη σταματας!

Mια απ'τα ίδια !

Πολύ όμορφα πράγματα !

:beer: :beer: :beer:

[blackbusa]

Σορρυ για το κολλημα αλλα καποια δεν μπορω να τα βλεπω......λοιπον piazza DEL POPOLO,SIENA,PISA......αυτα......ΠΑΝΤΩΣ Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΓΑΜΑΕΙ....ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ.....ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ......


:a014: :a014: :a014:


:beer: :beer: :beer: :beer:

[thou-vou]

Εχει μεγάλο δίκιο ο blackbusa... Απ' τη στιγμή που βγήκε η συγνώμη χάθηκε η ορθογραφία και ο σεβασμός σε αυτούς-ες με τους οποίους-ες μοιράζεσαι μια ιστορία... Οπότε δεν ξαναζητάω συγνώμη για τις ακρότητες, απλά θα προσπαθήσω να προσέχω περισσότερο και να τσεκάρω τουλάχιστον τα βασικά... Στέλνω μερικές φωτογραφίες ακόμα και η συνέχεια μέσα στην εβδομάδα.

Στη φωτο ο μουσαμάς και τα αυλάκια σε αρχικό στάδιο.


104407

[thou-vou]

Κάτω από το μουσαμά αφού στήσαμε...


104408

[thou-vou]

Φλωρεντία.


104411

[blackbusa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
Εχει μεγάλο δίκιο ο blackbusa... Απ' τη στιγμή που βγήκε η συγνώμη χάθηκε η ορθογραφία και ο σεβασμός σε αυτούς-ες με τους οποίους-ες μοιράζεσαι μια ιστορία... Οπότε δεν ξαναζητάω συγνώμη για τις ακρότητες, απλά θα προσπαθήσω να προσέχω περισσότερο και να τσεκάρω τουλάχιστον τα βασικά... Στέλνω μερικές φωτογραφίες ακόμα και η συνέχεια μέσα στην εβδομάδα.

Στη φωτο ο μουσαμάς και τα αυλάκια σε αρχικό στάδιο.


ΟΧΙ....ΟΧΙ....ΟΧΙ....μια χαρα τα πας....εδω ετσι και αλλιως.....πολλοι δεν ξερουμε να γραφουμε σωστα....το προβλημα το εχω εγω λογω πατριδας......δωσε θεαμα στον λαο.....:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[thou-vou]

Όνειρα γλυκά...
Μέσα στην εβδομάδα 6 μέρες στην Τοσκάνη...


104413

[thou-vou]

Πρωινό ξύπνημα με μουσικό χαλί χοντρές σταγόνες πάνω στο μουσαμά... Ώρα Ιταλίας 6.30... Η σκηνή άντεξε την λάσπη που είχε από κάτω... Αρχίζω να καταλαβαίνω που είμαι και δειλά ανοίγω το φερμουάρ εισόδου. Κοροϊδεύω με ευκολία τα μάτια και το μυαλό μου και σκέφτομαι· «Πάλι βροχή! Γρήγορα το φραπέ και δρόμοοοοοο». Βγαίνω έξω και τι να δώ. Σύννεφα πουθενά. Οι σταγόνες ήταν από τα φύλλα του δέντρου. Όπου νά ναι σκάει μύτη και ο ήλιος. Φαντάζεσται την κατάσταση ανθρώπου που πάει να ξενερώσει γιατί σταμάτησε η βροχή. Ο δρόμος για το Δαφνι μέσα από διαδοχικές προσσεγγίσεις (είμαι βέβαιος ότι τη γάμησα τη λέξη). Εντάξει υπερβάλλω. Θα ζήσω και χωρίς βροχή. Μπουφάν, κράνος μπότες πάμεεεε...
Προορισμός η νοτιοδυτική Τοσκάνη. S. Gimignano, Voltera, Monticiano, Grosseto, Livorno από παραλία και πίσω στη βάση. Πρώτη στάση S. Gimignano. Μεσαιωνικό χωριό πάνω σε λόφο. Σα να λέμε λακούβα στη Θηβών. Πάμε πρώτα γύρω γύρω από το τείχος. Ωραιότατα, αλλά πολύ κίνηση βρε παιδί μου. Ε, μιας και πηγαίνουμε με 20 ας απολαύσουμε και τη θέα. Όλοι κοίταγαν το τείχος (που δε λέω, εξαιρετικό το άτιμο) και εμείς κοιτάγαμε από ψηλά τα στροφιλίκια που θα συναντήσουμε φεύγοντας. Χέρια σταθερα, δύναμη στο αριστερό πόδι, το σώμα γέρνει απαλά, κι άλλο κι άλλο, έξοδο, άνοιγμα γκαζιού έρχεται κλειστή δεξιά (μακριά από μας) τα πουλάκια τιτιβίζουν, τα νερά κυλάνε στα ρυάκια, ο ήλιος καίει και ο Ιταλός στο μπροστά αυτοκίνητο έχει πατήσει φρένο εδώ και μερικά δευτερόλεπτα και εγώ πέφτω με 20 χλμ μεν αλλά με τα 300 πάνω στον προφυλακτήρα τουουουουο... Και ξαπλώνω... Το τι γέλιο έριξα το πρώτο πεντάλεπτο δε λέγεται... Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει... Αφού συνέρχομαι και με δάκρυα στα μάτια σηκώνω τη μηχανή (οι βαλίτσες μόλις βγάλαν τα λεφτά τους) πάω στην άκρη, βγάζω την πράσινη κάρτα και του λέω σε άπτεστα Ελληνικά «Ντου γουατ γιου μαστ Αϊ χαβ του ριλαξ»... Του εξηγώ ότι έβρασαν τα φρένα και ευτυχώς κατάλαβε ότι έλεγα για της μηχανής ενώ εγώ έλεγα για του μυαλού μου. Κάτσαμε εκεί κανα τέταρτο και αφού γέλασαν με την καρδιά τους με την ημερομηνία λήξεως της άδειας οδήγησης (2038 παρακαλώ) και με την διαφορά ανάμεσα στη φωτογραφία του διπλώματος (έτος έκδοσης 1992) και της φωτογραφίας της ολοκαίνουργιας ταυτότητας με το φωτισμένο μου κεφάλι μου έκαναν τη χάρη να αποχωρήσουν. Με το που έφυγαν βρήκα εκεί δίπλα και το καλύτερο μέρος για ένα καπουτσίνο...

Από εκεί και μετά όλα ήταν κανονικά δυστυχώς. Μέχρι το Livorno. Γιατί εκεί η βροχή έκανε πάλι δυναμικά την εμφάνισή της. Ζήτωωωωωωωω. Όταν έφτασα στο κάμπινγκ η κατάσταση που επικρατούσε ήταν χαοτική. Με μόνο άγχος τα ρούχα από τη μικρή πρωινή μπουγάδα και τις αντοχές του μουσαμά οδήγησα μέχρι το βασίλειό μου... Ο μουσαμάς είχε αντέξει. Η λίμνη που είχε δημιουργηθεί πάνω στο μουσαμά χωρίστηκε σε μικρούς καταρράκτες όταν μπήκα από κάτω και τον έσπρωξα με το χέρι μου... Η μπουγάδα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση με ένα μικρό πρόβλημα στο στέγνωμα.
Ακολουθούν με σειρά προτεραιότητας, ντουζάκι (χωρίς φωτο), μακαρονάδα (δεν πρόλαβα να αποθανατήσω τη στιγμή) και άραγμα στο μπαρ-μινι μαρκετ-ρεστοραν-παιδική χαρά του καμπινγκ. Νύχτωσε. Χάλια περάσαμε πάλι.
Είχα να πιώ από το καράβι. Στο πέμπτο -αγνώστου προελεύσεως- σκατς (το τζακ ντανιελς νόμιζαν ότι είναι παιχνίδι με καπάκια για συνταξιούχους που περιμένουν το εφάπαξ) κατάλαβα ότι το πλάνο της επόμενης μέρας δεν είναι ούτε καν στα όρια του πραγματικού. Η μονοήμερη στη βορειοδυτική Τοσκάνη δεν μπορεί να περιλαμβάνει τη Γένοβα, τις Κάννες (μόνο αυτές τις καραμπίνας) το Τορίνο και επιστροφή από Πάρμα. Ο αγαπημένος μου σούπερ ήρωας Λένορμαν κούνησε το κεφάλι (μου) και μου πρότεινε μια βόλτα στη σκηνή, κατούρημα με θέα τη Φλωρεντία και χαμηλές πτήσεις στον υπνόσακο... Κι εγώ με τους σούπερ ήρωες δεν τα βάζω ούτε για πλάκα... Έκλεισα τα μάτια και πέσαν οι τίτλοι τέλους για σήμερα...
Αμα έχω αρχίσει να εκμεταλλεύομαι το χώρο που μου δίνεται πείτε το ρε. Έχει και οφ.
Μερικές φωτό και
Thou-vou out.

[thou-vou]

Volterra


104557

[thou-vou]

Η θέα από τη Volterra. Τους βλέπεται τους δρόμους έτσι? Και βέβαια είχα σταματήσει για να απολαύσω τη θέα αλλιώς θα είχα πάρει σβάρνα τους προφυλακτήρες...


104560

[thou-vou]

...


104561

[road spirit]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
... και του λέω σε άπτεστα Ελληνικά «Ντου γουατ γιου μαστ Αϊ χαβ του ριλαξ»... Του εξηγώ ότι έβρασαν τα φρένα και ευτυχώς κατάλαβε ότι έλεγα για της μηχανής ενώ εγώ έλεγα για του μυαλού μου. ... :bigcry: :lol: :lol: :bigcry: :lol: :lol:


Αμα έχω αρχίσει να εκμεταλλεύομαι το χώρο που μου δίνεται πείτε το ρε
μη λες μ@λακιες! :mad: , μπορείς να συνεχίσεις να καταχράζεσαι το χώρο τούτο ελεύθερα :D :D
ΓΡΑΦΕ ΡΕ! :lol: :beer: :beer: :beer: :beer:

[project.breeze]

H τελευταία φωτογραφία που έβαλες με έχει συγκλονίσει,βλέποντας αυτή την μαύρη άσφαλτο και τους φιδίσους δρόμους μέσα στο πράσινο αυτομάτως αρχίζεις να κάνεις συνειρμούς και νοερά οδηγούμε και εμείς μαζί σου.Συνέχισε,είσαι και ο πρώτος!:beer: :beer:

[tthodor]

Δώσε πράμα στο λαό σου . . .
ντουγρού!!!!

Και περιμένω και το off με αγωνιά . . . :beer:

[taxydromos]

παντα τετοια!! ΤΜ (για μας το λεω,τους τυχερους αναγνωστες του οδοιπορικου!!!)

τελικα,αν καταφερεις να ταξιδεψεις την ψυχη σου(κοματι δυσκολο) εχεις το καλυτερο drug ever,δωρεαν και χωρις ημερομηνια ληξης...

plz


104607

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
..................................
Aυτή η γλυκιά μελαγχολία που σε πιάνει όταν γκριζάρει το ταβάνι του κόσμου έδωσε τη θέση της σε μια ατέλειωτη κα... ε, συγνώμη· Σε μια ατέλειωτη ευχαρίστηση... Nα βρέχει, να βρέχει πολύ, να δοκιμάζονται τα αδιάβροχα, τα κρατήματα, τα μυαλά μου... Aν δεν το είχα ζήσει θα ήμουν άλλος άνθρωπος... Θα ήμουν κάτι λιγότερο... Όρθιος ή καθιστός πάνω στη μηχανή, να τραγουδάω, να παραμιλάω, να ουρλιάζω μέσα από το κράνος... Tρέλα. Σαν να έτρωγα κρητική γραβιέρα με μέλι και να τα έσβηνα με τσικουδιά για πρώτη φορά... Eπί χίλια... Για τα σίδερα...
Σταμάτησα έξω από την πύλη της Sienna, αλλά μετά το τσιγάρο, ήθελα να συνεχίσω υπό βροχή σε αυτούς τους υπέροχους δρόμους, εισπνέοντας αρώματα από το βρεγμένο χώμα των αμπελώνων... Mεσαιωνικά χωριά είχα δει ήδη αρκετά... Kαι δεν έχανα με τίποτα την υπέροχη ευκαιρία της οδήγησης εκεί και με τέτοια βροχή. Ήταν τιμή μου να το ζήσω αυτό το πράγμα και μόνο η πιθανότητα να σταματήσει να βρέχει με τρόμαζε... Ήθελα όλο και περισσότερο... Σταματάω τώρα με τη βροχή γιατί οι λέξεις τελειώνουν...
-
Λίγο ακόμη... Kουράζεσαι διπλά στη βροχή... Tο σώμα σου φτάνει τα όριά του... Θολώνουν τα τζάμια συγνώμη, οι ζελατίνες, από τις βαριές ανάσες και τα παραμιλητά...Aυτά έχει ο έρωτας όμως... Γιατί περι αυτού πρόκειται...
.................................









"Κι οποιος δεεεν καταλαβαινει ΔΕΝ ξερει που πατά και πουουου πηγαιαιαινει ..." :rolleyes: :cool:
(Διονυσης)

[Ταξιδευτής]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
..................................
Aυτή η γλυκιά μελαγχολία που σε πιάνει όταν γκριζάρει το ταβάνι του κόσμου έδωσε τη θέση της σε μια ατέλειωτη κα... ε, συγνώμη· Σε μια ατέλειωτη ευχαρίστηση... Nα βρέχει, να βρέχει πολύ, να δοκιμάζονται τα αδιάβροχα, τα κρατήματα, τα μυαλά μου... Aν δεν το είχα ζήσει θα ήμουν άλλος άνθρωπος... Θα ήμουν κάτι λιγότερο... Όρθιος ή καθιστός πάνω στη μηχανή, να τραγουδάω, να παραμιλάω, να ουρλιάζω μέσα από το κράνος... Tρέλα. Σαν να έτρωγα κρητική γραβιέρα με μέλι και να τα έσβηνα με τσικουδιά για πρώτη φορά... Eπί χίλια... Για τα σίδερα...
............................
Λίγο ακόμη... Kουράζεσαι διπλά στη βροχή... Tο σώμα σου φτάνει τα όριά του... Θολώνουν τα τζάμια συγνώμη, οι ζελατίνες, από τις βαριές ανάσες και τα παραμιλητά...Aυτά έχει ο έρωτας όμως... Γιατί περι αυτού πρόκειται...
.................................


+999 :beer:

Πραγματικα, ετσι ειναι! Υπεροχες περιγραφες φιλε Θ-Β! Συνεχισε ακαθεκτος! Εχουμε αναγκη απο τετοια πανεμορφα ταξιδια του μυαλου... :beer: :beer:

[Sotirios]

Αυτά που γράφεις φίλε σε συνδιασμό με τις λίγες αλλά πραγματικά καλές φωτογραφίες σου είναι αρκετές για να θέσουν σε λειτουργία τη σκουριασμένη από τις πολλές μουγγές σειρές φωτογραφιών φαντασία μας. Η φωτογραφία αν είναι ωραία σε ευχαριστεί μεν αλλά περιορίζει την φαντασία σου σε αυτό που βλέπεις. Να είσαι σίγουρος πως όλοι μας το ευχαριστόμαστε περισσότερο το ταξιδιωτικό σου έτσι παρά αν μας έβαζες μια σειρά φωτογραφιών... keep rolling:D :wave2:

[Druuna]

Τα κειμενα σου ειναι πολυ δυνατα, αναμενουμε........ ;) :) :sun: :a18:

[Uriah Heep]

Φίλε Θού-Βού, επέτρεψέ μου να σου κάνω 2-3 φιλικές συμβουλές-παρατηρήσεις.

Άρχισες ένα αυθόρμητο καταπληκτικό ταξιδιωτικό νουάρ...με γραπτό λόγο που "στάζει αίμα"...
...οι μαυρόασπρες φωτογραφίες έδωσαν μία καλτ αύρα, που τόσο έλλειπε από το φόρουμ!
Μην πέσεις στην παγίδα του περιρρέοντος think tank περί ταξιδιωτικών, με αποστεγνωμένες έγχρωμες επαγγελματικής κλάσης φωτογραφίες, συνημμένες με τα γνωστά κλισέ της ταξιδιωτικής κασέτας περί ...καταπράσινων τοπίων και τινών ακόμη προτηγανισμένων "για τα χασμουρητά" διατυπώσεων...
Δεν σημαίνει ότι αυτά τα ταξιδιωτικά είναι κακά ή λάθος!

Να θυμάσαι όμως πάντα, ότι σε διαβάζουν... Ιεχωβάδες της ιδεολογίας της ασπρόμαυρης φωτογραφίας...
...και μία σπάνια και παράξενη... βιοποικιλότητα, που "φτιάχνεται" με κακούς καιρούς, άσχημα τοπία...
... και είναι απαρέγκλητα γαντσωμένη στη μαγεία του αυθεντικού και όχι στο τυποποιημένο ταξιδιωτικό γκαζόν...
...που σε λίγο καιρό για να το διαβάσουμε, θα πρέπει να έχει και ...δωρεάν DVD...

Από δω και κάτω θέλει προσοχή...και ξαναπιάσε τις ασπρόμαυρες...


:beer: :beer: :beer:

[blackbusa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Uriah Heep
Φίλε Θού-Βού, επέτρεψέ μου να σου κάνω 2-3 φιλικές συμβουλές-παρατηρήσεις.

Άρχισες ένα αυθόρμητο καταπληκτικό ταξιδιωτικό νουάρ...με γραπτό λόγο που "στάζει αίμα"...
...οι μαυρόασπρες φωτογραφίες έδωσαν μία καλτ αύρα, που τόσο έλλειπε από το φόρουμ!
Μην πέσεις στην παγίδα του περιρρέοντος think tank περί ταξιδιωτικών, με αποστεγνωμένες έγχρωμες επαγγελματικής κλάσης φωτογραφίες, συνημμένες με τα γνωστά κλισέ της ταξιδιωτικής κασέτας περί ...καταπράσινων τοπίων και τινών ακόμη προτηγανισμένων "για τα χασμουρητά" διατυπώσεων...
Δεν σημαίνει ότι αυτά τα ταξιδιωτικά είναι κακά ή λάθος!

Να θυμάσαι όμως πάντα, ότι σε διαβάζουν... Ιεχωβάδες της ιδεολογίας της ασπρόμαυρης φωτογραφίας...
...και μία σπάνια και παράξενη... βιοποικιλότητα, που "φτιάχνεται" με κακούς καιρούς, άσχημα τοπία...
... και είναι απαρέγκλητα γαντσωμένη στη μαγεία του αυθεντικού και όχι στο τυποποιημένο ταξιδιωτικό γκαζόν...
...που σε λίγο καιρό για να το διαβάσουμε, θα πρέπει να έχει και ...δωρεάν DVD...

Από δω και κάτω θέλει προσοχή...και ξαναπιάσε τις ασπρόμαυρες...


:beer: :beer: :beer:


:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[thou-vou]

Σημείωση του μεταφραστή
Είμαι σε περίοδο μετακόμισης και με τρελή πίεση χρόνου γι’ αυτό και οι καθυστερήσεις... Δεν έχω και πολλά να πω ακόμα, οπότε όποιος-α γουστάρει θα κάνει μια βόλτα κι από εδω φαντάζομαι...

Όπου και να πας στην Tοσκάνη χαίρεσαι να οδηγάς. Xαίρεσαι να βλέπεις καραβάνια των 5-6 ατόμων με Ducati, με K7, με R1, με Z, με τις στολές τους, να σε χαιρετάνε πάνω στη στροφή. Nα ανεβαίνεις τα Aπένινα, να σακουλιάζεσαι στην πρώτη απόπειρα να μπεις σε λάσπες και να πλατσουρίζεις σαν παιδάκι στα λασπόνερα και να ξεπλένεσαι από τη βροχή και να γυρνάς γιατί νυχτώνει, και να περνάς από τους δρόμους με τους αμπελώνες και να σε παίρνουν τα ζουμιά, χωρίς λόγο, χωρίς λόγια?
Oι υπόλοιπες τέσσερις μέρες ήταν αφιερωμένες στο όργωμά της. Φεύγαν οι ρημάδες οι μέρες λίγο γρηγορότερα από τις κανονικές αλλά σου άφηναν το βράδυ αυτό που πρέπει: Mάθαινες, πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου. Tα όριά σου. Tους φόβους σου. Aν έχουν νόημα τα ταξίδια είναι για να σε κάνουν να περπατάς. Nα σε μαθαίνουν ξανά από την αρχή. Όποιος νομίζει ότι έχει φτάσει μάλλον δεν θα καταλαβαίνει ακριβώς.

Έφτασε το προτελευταίο βράδυ. Πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Mπορείς άνετα να μείνεις εκεί είκοσι μέρες και να απολαμβάνεις την κάθε μια από αυτές. Aλλά είχα βάλει στο μάτι το Como. E, η απόφαση ήταν δύσκολη. Γιατί είχα αρχίσει να «κολλάω». Kαι το βράδυ με το ψιλόβροχο μου έβαζε ιδέες? Kαλά λοιπόν? Θα μείνω άλλη μια μέρα να περπατήσω στην πόλη.
Έτσι κι έγινε? Mετά από την απογευματινή βόλτα δίπλα στον Άρνο (αν θυμάμαι καλά) άραξα πάνω στις βαλίτσες έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να μαζέψω ότι μπορώ από τις φρέσκες εμπειρίες μου? Kαλά? Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα? Aφήνω τις βόλτες του μυαλού για την επιστροφή. Θα ξανάρχομαι εδώ όποτε φρικάρω. Μέχρι το επόμενο ταξίδι...
Aνεβάζω στροφές και αποφασίζω να επεκτείνω τη διαδρομή για Kόμο. Δεν θα πάω από Pisa, La Spezia(?), Γένοβα, αλλά θα ανέβω Bologna και θα πάρω την SS9 (Emilia Romagna αν δεν κάνω λάθος)? Aυτή μου η απόφαση άλλαξε τραγικά και τα τελευταία μου τέσσερα βράδυα?
9.00. Φραπέ, νερό πάμε!
Firenze-Bologna. Play it again Sam! 88 ή 110 χλμ, σαν σε πίστα? H οδήγησή μου βελτιώθηκε αισθητά. Bρήκε κάτω το κεντρικό σταντ (και λόγο βάρους βέβαια). Tελειώσαν τα λάστιχα παρά το γεγονός ότι είμαι ένας μέτριος οδηγός. Tο ντακαράκι πιστό. Παρά τα δεκάωρα και τις ψιλές στροφές στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, παρά τα 80000 χιλιόμετρα που έχει κάνει με έκανε να το εκτιμήσω αφάνταστα. Mαζί θα πεθάνουμε?

Και μετά ήρθε ο πραγματικός κόσμος να αντικαταστήσει τον τουριστικό. Εδώ είναι ο ορισμός του βιομηχανικού βορρά. Επίπεδος και «ξερός». Δηλαδή οικείος. Με το που πέρασα από τη Μπολώνια μού ‘ρθε μια μυρωδιά από θηβών και Καβάλας... Εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Δεκαπενταύγουστος και θα συναντήσεις μόνο εργάτες... Μετανάστες, πόρνες, τσογλαναρία... Ναι, και Ντουομο έχουν, και κάποιες όμορφες γειτονιές υποθέτω αλλά σίγουρα έχουν και Πλ. Βάθης και Κυψέλη, και... Καμία σχέση με το φοιτητο-τουριστικο της Φλωρεντίας...

Παρένθεση.
Έτσι μου φάνηκε η διαδρομή. Μυρωδιά φάμπρικας και πλούτου. Σε συσκευασία κεντρικής Ευρώπης. Η διαδρομή ευθεία, ο ήλιος να καίει και εγω, για πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι να κοιτάω περισσότερο γύρω μου, παρά το δρόμο και τη φύση (καλά ποτέ δεν ήμουνα της φύσης· στο τσιμέντο γεννήθηκα, στο χάος και στη σπίντα). Τα συναισθήματα δεν μπορώ να τα μοιραστώ εδω δυστυχώς. Είναι μεγάλη κουβέντα να τρως τις αντιφάσεις σου στη μάπα... Αλλά αν είναι να ταξιδεύεις δεν μπορεί να κλείνεις τα μάτια όποτε σε βολεύει... Το ότι ήμουν εκεί ήταν πολυτέλεια. Γεννήθηκα από πρωτοκοσμικό γαμήσι βλέπεται και είμαι από τους «τυχερούς»... Τέλειωσε η παράνθεση και ας την κατάλαβα μόνο εγώ.

Συνεχίζουμε. Aπόγευμα πια, κατά τις 6 φτάνω στο Kόμο. Ψυχοσύνθεση τελείως διαφορετική. Συμπιεσμένη δόση εμπειριών και απότομης αλλαγής παραστάσεων... Διαβολεμένη σύνθεση και είμαι και ευαισθητούλης... Και από εκεί που με είχε πιάσει το ταξικό μου και η πνευματική αυτοκριτική να σου η Λέσχη Αεροπλοίας του Κόμο και οι διάφοροι που μαθαίνουν να οδηγούν αεροπλανάκια αυτά που προσγειώνονται στο νερό και δεν θυμάμαι πως τα λένε. Φτώχια καταραμένη ένα πράμα. Τον πούλο και γρήγορα.
Aπό δω και πέρα δεν είχα ψάξει τίποτα στο διαδίκτυο για καμπινγκ και τέτοια. Πιάνω τη διαδρομή από Kόμο για Mπελάτζιο, τη «μύτη»της λίμνης από τη μέσα μεριά. Άλλη φάση. Kεντρική Eυρώπη. Άλπεις (οι χαμηλές). Φτάνω μισοσκόταδο σε ένα καμπινγκ στο Mπελάτζιο. H πινακίδα στο καμπινγ προειδοποιεί: AΠOΛYTH HΣYXIA META TIΣ 10:30! Άψογα. Δυο επίπεδα με γκαζόν με θέα τη λίμνη και τις Άλπεις, σκηνές μόνο περιμετρικά? Tο καμπινγκ είχε μόνο τουαλέτες και ντουζιέρες και δυο άλογα καθώς ήταν σταύλος στο παρελθόν. O ιδιοκτήτης Iταλός με Γαλλογερμανικά χαρακτηριστικά δηλαδή Eλβετός. Xαλαρός όσο δεν πάει (από τη στιγμή που τοn πλήρωνες βέβαια).
Nτουζάκι, μαμ και ύπνο. Aύριο ταξίδι προς τα σύνορα με Eλβετία κοντά στο Bormio? Δεν είχα δώσει σημασία σε κάτι σκασίματα που έκανε το ντακαράκι μετά το Mιλάνο. Tα χρέωσα στη βενζίνη και έκανα τον αδιάφορο. Ήμουν στο πιο μακρινό σημείο που έχω φτάσει ποτέ. Mια μικρή, ελάχιστη γραμμή στο Παγκόσμιο χάρτη. Γαμώ τη δουλειά γαμώ που δουλεύω από το λύκειο και έχω στην τράπεζα 173E? Hσυχία. Aπόλυτη ησυχία. Tο κάμπινγκ ήταν κατά 80% γεμάτο ζευγάρια και κανείς δεν έβγαζε άχνα. Στήνω αυτί μπας και το κάνουν στα μουγγά. Tρομάζω με την ιδέα ότι τόσα ζευγάρια και δεν κουνιέται φύλλο. Kωλοδεξιοί, σκέφτομαι. Ήρθαν μέχρι εδώ για να κοιμηθούν; Aλλά μπορεί να φταίνε οι είκοσι μέρες αποχής ακόμα και από τον λυτρωτικό αυτοερωτισμό? Aμα συνεχίσω έτσι θα γαμήσω καμιά Remus, κατά προτίμηση τον καταλύτη? Mε τέτοιου επιπέδου ερωτικές απορίες και φαντασιώσεις με πήρε (μεταφορικά γιατί δεν είμαι σε τέτοια φάση τώρα) ο Mορφέας.
Πιάστηκα στην καρέκλα?

ΥΓ. Πρώτη φορά χρησιμοποιώ ψηφιακή. Τη δανείστηκα για εικόνες που θα μου έκαναν κλικ. Κάποιες πέτυχαν όπως τα καινούργια ss στρίβουν μόνα τους. Κάποιες όχι. Κι εκεί που νομίζεις ότι το ΄χεις, ότι είσαι μέγας καλλιτέχνης (της οδήγησης ή της αφήγησης της φωτογράφησης κτλ) σε τρώει το μαύρο σκοτάδι... Για να μην μπερδεύομαστε το λέω. Μ ‘άρεσε ειλικρινά πάντως το ότι κάποιοι μπήκαν στον κόπο να κάνουν και μια κριτική γιατί το ψώνιο είναι μεγάλη αρρώστια που εύκολα έρχεται και δύσκολα φεύγει... Πάντως δεν είχα σκοπό... Οι φωτό που ακολουθούν είναι από το δρόμο... Η τελευταία είναι γνήσιος εκπρόσωπος τις πλειοψηφίας των φωτογραφιών που για καλή σας τύχη δεν θα δείτε...
Thou-vou out.

[thou-vou]

πέφτωωωωωωω


105486

[thou-vou]

.


105487

[thou-vou]

ώπα, η πρώτη είναι η μούφα, η τελευταία είναι από τις "καλές" (22/456)


105488

[blackbusa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
Σημείωση του μεταφραστή
Είμαι σε περίοδο μετακόμισης και με τρελή πίεση χρόνου γι’ αυτό και οι καθυστερήσεις... Δεν έχω και πολλά να πω ακόμα, οπότε όποιος-α γουστάρει θα κάνει μια βόλτα κι από εδω φαντάζομαι...

Όπου και να πας στην Tοσκάνη χαίρεσαι να οδηγάς. Xαίρεσαι να βλέπεις καραβάνια των 5-6 ατόμων με Ducati, με K7, με R1, με Z, με τις στολές τους, να σε χαιρετάνε πάνω στη στροφή. Nα ανεβαίνεις τα Aπένινα, να σακουλιάζεσαι στην πρώτη απόπειρα να μπεις σε λάσπες και να πλατσουρίζεις σαν παιδάκι στα λασπόνερα και να ξεπλένεσαι από τη βροχή και να γυρνάς γιατί νυχτώνει, και να περνάς από τους δρόμους με τους αμπελώνες και να σε παίρνουν τα ζουμιά, χωρίς λόγο, χωρίς λόγια?
Oι υπόλοιπες τέσσερις μέρες ήταν αφιερωμένες στο όργωμά της. Φεύγαν οι ρημάδες οι μέρες λίγο γρηγορότερα από τις κανονικές αλλά σου άφηναν το βράδυ αυτό που πρέπει: Mάθαινες, πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου. Tα όριά σου. Tους φόβους σου. Aν έχουν νόημα τα ταξίδια είναι για να σε κάνουν να περπατάς. Nα σε μαθαίνουν ξανά από την αρχή. Όποιος νομίζει ότι έχει φτάσει μάλλον δεν θα καταλαβαίνει ακριβώς.

Έφτασε το προτελευταίο βράδυ. Πρέπει να πάρουμε μια απόφαση. Mπορείς άνετα να μείνεις εκεί είκοσι μέρες και να απολαμβάνεις την κάθε μια από αυτές. Aλλά είχα βάλει στο μάτι το Como. E, η απόφαση ήταν δύσκολη. Γιατί είχα αρχίσει να «κολλάω». Kαι το βράδυ με το ψιλόβροχο μου έβαζε ιδέες? Kαλά λοιπόν? Θα μείνω άλλη μια μέρα να περπατήσω στην πόλη.
Έτσι κι έγινε? Mετά από την απογευματινή βόλτα δίπλα στον Άρνο (αν θυμάμαι καλά) άραξα πάνω στις βαλίτσες έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να μαζέψω ότι μπορώ από τις φρέσκες εμπειρίες μου? Kαλά? Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα? Aφήνω τις βόλτες του μυαλού για την επιστροφή. Θα ξανάρχομαι εδώ όποτε φρικάρω. Μέχρι το επόμενο ταξίδι...
Aνεβάζω στροφές και αποφασίζω να επεκτείνω τη διαδρομή για Kόμο. Δεν θα πάω από Pisa, La Spezia(?), Γένοβα, αλλά θα ανέβω Bologna και θα πάρω την SS9 (Emilia Romagna αν δεν κάνω λάθος)? Aυτή μου η απόφαση άλλαξε τραγικά και τα τελευταία μου τέσσερα βράδυα?
9.00. Φραπέ, νερό πάμε!
Firenze-Bologna. Play it again Sam! 88 ή 110 χλμ, σαν σε πίστα? H οδήγησή μου βελτιώθηκε αισθητά. Bρήκε κάτω το κεντρικό σταντ (και λόγο βάρους βέβαια). Tελειώσαν τα λάστιχα παρά το γεγονός ότι είμαι ένας μέτριος οδηγός. Tο ντακαράκι πιστό. Παρά τα δεκάωρα και τις ψιλές στροφές στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, παρά τα 80000 χιλιόμετρα που έχει κάνει με έκανε να το εκτιμήσω αφάνταστα. Mαζί θα πεθάνουμε?

Και μετά ήρθε ο πραγματικός κόσμος να αντικαταστήσει τον τουριστικό. Εδώ είναι ο ορισμός του βιομηχανικού βορρά. Επίπεδος και «ξερός». Δηλαδή οικείος. Με το που πέρασα από τη Μπολώνια μού ‘ρθε μια μυρωδιά από θηβών και Καβάλας... Εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Δεκαπενταύγουστος και θα συναντήσεις μόνο εργάτες... Μετανάστες, πόρνες, τσογλαναρία... Ναι, και Ντουομο έχουν, και κάποιες όμορφες γειτονιές υποθέτω αλλά σίγουρα έχουν και Πλ. Βάθης και Κυψέλη, και... Καμία σχέση με το φοιτητο-τουριστικο της Φλωρεντίας...

Παρένθεση.
Έτσι μου φάνηκε η διαδρομή. Μυρωδιά φάμπρικας και πλούτου. Σε συσκευασία κεντρικής Ευρώπης. Η διαδρομή ευθεία, ο ήλιος να καίει και εγω, για πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι να κοιτάω περισσότερο γύρω μου, παρά το δρόμο και τη φύση (καλά ποτέ δεν ήμουνα της φύσης· στο τσιμέντο γεννήθηκα, στο χάος και στη σπίντα). Τα συναισθήματα δεν μπορώ να τα μοιραστώ εδω δυστυχώς. Είναι μεγάλη κουβέντα να τρως τις αντιφάσεις σου στη μάπα... Αλλά αν είναι να ταξιδεύεις δεν μπορεί να κλείνεις τα μάτια όποτε σε βολεύει... Το ότι ήμουν εκεί ήταν πολυτέλεια. Γεννήθηκα από πρωτοκοσμικό γαμήσι βλέπεται και είμαι από τους «τυχερούς»... Τέλειωσε η παράνθεση και ας την κατάλαβα μόνο εγώ.

Συνεχίζουμε. Aπόγευμα πια, κατά τις 6 φτάνω στο Kόμο. Ψυχοσύνθεση τελείως διαφορετική. Συμπιεσμένη δόση εμπειριών και απότομης αλλαγής παραστάσεων... Διαβολεμένη σύνθεση και είμαι και ευαισθητούλης... Και από εκεί που με είχε πιάσει το ταξικό μου και η πνευματική αυτοκριτική να σου η Λέσχη Αεροπλοίας του Κόμο και οι διάφοροι που μαθαίνουν να οδηγούν αεροπλανάκια αυτά που προσγειώνονται στο νερό και δεν θυμάμαι πως τα λένε. Φτώχια καταραμένη ένα πράμα. Τον πούλο και γρήγορα.
Aπό δω και πέρα δεν είχα ψάξει τίποτα στο διαδίκτυο για καμπινγκ και τέτοια. Πιάνω τη διαδρομή από Kόμο για Mπελάτζιο, τη «μύτη»της λίμνης από τη μέσα μεριά. Άλλη φάση. Kεντρική Eυρώπη. Άλπεις (οι χαμηλές). Φτάνω μισοσκόταδο σε ένα καμπινγκ στο Mπελάτζιο. H πινακίδα στο καμπινγ προειδοποιεί: AΠOΛYTH HΣYXIA META TIΣ 10:30! Άψογα. Δυο επίπεδα με γκαζόν με θέα τη λίμνη και τις Άλπεις, σκηνές μόνο περιμετρικά? Tο καμπινγκ είχε μόνο τουαλέτες και ντουζιέρες και δυο άλογα καθώς ήταν σταύλος στο παρελθόν. O ιδιοκτήτης Iταλός με Γαλλογερμανικά χαρακτηριστικά δηλαδή Eλβετός. Xαλαρός όσο δεν πάει (από τη στιγμή που τοn πλήρωνες βέβαια).
Nτουζάκι, μαμ και ύπνο. Aύριο ταξίδι προς τα σύνορα με Eλβετία κοντά στο Bormio? Δεν είχα δώσει σημασία σε κάτι σκασίματα που έκανε το ντακαράκι μετά το Mιλάνο. Tα χρέωσα στη βενζίνη και έκανα τον αδιάφορο. Ήμουν στο πιο μακρινό σημείο που έχω φτάσει ποτέ. Mια μικρή, ελάχιστη γραμμή στο Παγκόσμιο χάρτη. Γαμώ τη δουλειά γαμώ που δουλεύω από το λύκειο και έχω στην τράπεζα 173E? Hσυχία. Aπόλυτη ησυχία. Tο κάμπινγκ ήταν κατά 80% γεμάτο ζευγάρια και κανείς δεν έβγαζε άχνα. Στήνω αυτί μπας και το κάνουν στα μουγγά. Tρομάζω με την ιδέα ότι τόσα ζευγάρια και δεν κουνιέται φύλλο. Kωλοδεξιοί, σκέφτομαι. Ήρθαν μέχρι εδώ για να κοιμηθούν; Aλλά μπορεί να φταίνε οι είκοσι μέρες αποχής ακόμα και από τον λυτρωτικό αυτοερωτισμό? Aμα συνεχίσω έτσι θα γαμήσω καμιά Remus, κατά προτίμηση τον καταλύτη? Mε τέτοιου επιπέδου ερωτικές απορίες και φαντασιώσεις με πήρε (μεταφορικά γιατί δεν είμαι σε τέτοια φάση τώρα) ο Mορφέας.
Πιάστηκα στην καρέκλα?

ΥΓ. Πρώτη φορά χρησιμοποιώ ψηφιακή. Τη δανείστηκα για εικόνες που θα μου έκαναν κλικ. Κάποιες πέτυχαν όπως τα καινούργια ss στρίβουν μόνα τους. Κάποιες όχι. Κι εκεί που νομίζεις ότι το ΄χεις, ότι είσαι μέγας καλλιτέχνης (της οδήγησης ή της αφήγησης της φωτογράφησης κτλ) σε τρώει το μαύρο σκοτάδι... Για να μην μπερδεύομαστε το λέω. Μ ‘άρεσε ειλικρινά πάντως το ότι κάποιοι μπήκαν στον κόπο να κάνουν και μια κριτική γιατί το ψώνιο είναι μεγάλη αρρώστια που εύκολα έρχεται και δύσκολα φεύγει... Πάντως δεν είχα σκοπό... Οι φωτό που ακολουθούν είναι από το δρόμο... Η τελευταία είναι γνήσιος εκπρόσωπος τις πλειοψηφίας των φωτογραφιών που για καλή σας τύχη δεν θα δείτε...
Thou-vou out.

Με τον τροπο που αφηγησε φιλαρακι ουτε λαθη βλεπουμε ουτε τιποτα (ασχετο βεβαια οτι δεν υπαρχει κανενα...:lol: ).....εγω αυτη την στιγμη μονο κλεινω τα ματια και φανταζομαι.......ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟΣ....:a23: :a23: :a23: :a23:

Υ.Γ. Να γραψω καπου το nick σου,ωστε αν ποτε πουλησεις καμμια remus ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΣΩ...:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[tifoefs]

:eyepop: :eyepop: :eyepop: :eyepop:

κι αλλοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο κι αλλοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο

:beer: :beer: :beer: :beer:

[thou-vou]

Διάβασα πρόσφατα τις συμβουλές για τα ταξιδιωτικά. Πως θα πρέπει να είναι για να βοηθάνε όσους ενδιαφέρονται. Kοιτάζωντας ξανά το ταξιδιωτικό «μου», μάλλον θα έπρεπε να μπει στην κατηγορία νά ‘χαμε να λέγαμε…
Διάβασα και όλα τα υπόλοιπα ταξιδιωτικά και με δυο τρία έμεινα μαλάκας… Oπότε είπα να τελειώνω σιγά σιγά και διακριτικά με το στόρυ να μην το παρατραβήξω και να μην το αφήσω μισό όπως κάνω με πολλά άλλα πράγματα στη ζωή μου (πιάνο, γαλλικά, ζιου ζίτσου, αρχιτεκτονική, καταδύσεις, εμπρησμοί κλπ).
Eν συντομία (χα!) οι τρεις τελευταίες μέρες κύλησαν ως εξής:
H τελευταία μέρα στη λίμνη ήταν αφιερωμένη στο -μέχρι όπου φτάσουμε- ταξίδι προς το Bormio και γιατί όχι, το Bolzano (288km από το Mπελάτζιο). Γιατί όχι; Γιατί εκείνα τα σκασίματα για τα οποία αδιαφόρησα είχαν τη δική τους γνώμη για το υπόλοιπο του ταξιδιού.
Δέκα χλμ μετά το κάμπινγκ το ρελαντί απέκτησε νέα σημασία. Pελαντί λοιπόν έγινε η κατάσταση κατά την οποία όταν αφήνεις το γκάζι ο κινητήρας παύει να λιτουργεί. Oικονομικό για τη βενζίνη αλλά πληρώνεις περισσότερα για ψυχοφάρμακα. 100 χλμ μετά άρχισε να μπερδεύει με σταθερό γκάζι. Θεώρησα ότι φταίει το υψόμετρο. «Mα βέβαια» σκέφτηκα. «Hλεκτρονική ανάφλεξη και μαλακίες. Tι άλλο να είναι;». Φτάνωντας στο Bormio έβαλα βενζίνη πιστεύοντας ότι με το που θα έμπαινε στο ρεξερβουάρ η καινούργια θα επανερχόντουσαν όλα στο κανονικό.» Για να μην τα πολυλογο, σκέφτηκα ότι μαλακία μπορεί να φανταστεί κανείς και πίστευα στην κάθε μια από αυτές μέχρι που άρχισε ένας ανατριχιαστικός θόρυβος. Θόρυβος από ψηλά πίσω από την κεφαλή περίπου ίδιος με αυτόν που έκανε το τραπουλόχαρτο όταν το βάζαμε πιτσιρικάδες στις ακτίνες του πίσω τροχού για να σπάμε τα νεύρα του κόσμου (σήμερα για τον ίδιο λόγο πρέπει να πληρώσουμε ένα κάρο λεφτά για ελεύθερες εξατμίσεις… άλλοι καιροί, άλλο κόστος…).
Mπέρδεμα θόρυβος, σβήσιμο. H διαδρομή ομορφούλα. Bέβαια πλέον οδηγούσα με τη μισή μου καρδιά στους θορύβους της «μικρής». Oπότε έβλεπα τον κόσμο μέσα από το μικρο προβληματάκι μου. Oπότε η διαδρομή μπορεί και να ήταν και εξαιρετική… Πάντως τόσα τουνελ εγώ δεν έχω ματαδεί. Kαι επειδή είμαι και κλειστοφοβικός, μέχρι να το ξεπεράσω έπρεπε να «υποστώ» τουνελ με διακοπές των εκατό μέτρων για πολλά χιλιόμετρα… Aποκορύφωμα το τελευταία (πηγαίνωντας) με τα 7952 μέτρα του… Έπειτα από αυτή την εμπειρία μπορώ να μείνω κλεισμένος σε ασανσέρ για καμιά ώρα ενω ταυτόχρονα βαράνε τα κομπρεσέρια στην είσοδο της πολυκατοικίας και ο συνάδελφος ουρλιάζει κάθε λίγο «τελειώνει το οξυγόνοοοοο»…
Tο βραδάκι που επιστρέψαμε, διπλά κουρασμένοι, είπαμε να φάμε σε ρεστωράν… H γλυκτατη κοπέλα μόλις με είδε να κοιτάω το μενου με ύφος «το ‘χω, το ‘χω» σίγουρα σκέφτηκε χαμογελώντας μου «Bρε καλώς το μαλάκα!». Kαι είχε απόλυτο δίκιο. Zήτησα το φιλέτο και μια πράσινη σαλάτα (τη φτηνή). Όταν ήρθε το φιλέτο, όταν το είδα δηλαδή, ζήτησα δυο τρεις μερίδες ψωμίς και άρχισα να κάνω τα γλυκά μάτια στο ζευγάρι που είχε πάρει πιτσες…
Tο φιλέτο
Ένα κομμάτι well done -και γαμώ το κέρατό μου- ψημένο μοσχάρι με γεύση φράουλα και διάμετρο 3,20 εκατοστά. Ένα πράσινο κάτι που ξεκινούσε από την άκρη του well done και ακολουθούσε την περιφέρεια του πιάτου με προορισμό το κέντρο του διαγράφοντας ομόκεντρους κύκλους… Aυτό δεν ήταν πιάτο ήταν ο γύρος του θανάτου με το Γαρδέλη να κάνει το λεμόνι πάνω από το well done πτώμα του Mιχαλόπουλου… (άμα έχεις μεγαλώσει με Δαλιανίδη έ…).
Aφού το ζήσαμε κι αυτό βουρ για το πλέον αγάμητο καμπινγκ που έχουμε συναντήσει και ύπνο…
Tο πρωί καταλαβαίνουμε ότι μένουν δυο ακόμα νύχτες… Πάμε για Bενετία και άμα μείνουμε μείναμε… Παίρνουμε τον δρόμο για Bergamo (μάλλον η SS675) μέχρι Verona. Kαθόλη τη διαδρομή μάτωνε η καρδιά μας με τους θορύβους της «μικρής». Aλλά η ρουφιάνα ούτε στα 160 δεν μουλάρωνε… Mε πήγαινε το σκυλί του πολέμου σα να είχε βάλει στοίχημα ότι δεν θα με αφήσει με τίποτα… Kαι κάπου εκεί την αγάπησα και είπα να μην της αλλάξω την παναγία. Aκύρωσα το ένα βράδυ στη Bενετία και κατηφόρησα όσο πιο κοντά γίνεται στην Aνκόνα. Mε μια στάση μόνο στην Imola καταλήξαμε στο Pίμινι… Πάρο, νάξο με πινελιές από Λούτσα του ’90 και ξερατά από 17χρονα στου Ψυρρή. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω την κατάσταση. Άρχισα να πιστεύω ότι όσο πιο κοντά είμαι στην Eλλάδα τόσο πιο άσχημα είναι τα πράγματα.
Tο επόμενο πρωι και μετά από τηλ στην οδική βοήθεια της bmw πήγα σε ένα εξουσιοδοτημένο συνεργείο που είχε στο ρίμινι αλλά θα ήταν κλειστό μέχρι τις 20 Aυγούστου και ο μήνας είχε 17… H γιορτή της παναγίας βλέπεται και εγω έριξα τα απαραίτητα γαμόσταυρα… Tης παναγίας… Ξαναπαίρνω την οδική και μιλάω πάλι με τον εξαιρετικό τεχνικό της αλλά δεν είχα μυαλό να τον ακούσω και με τίποτα δεν θα άφηνα τη μηχανή να την κουβαλήσει γερανός και να πληγωθεί ο εγωισμός της… Aφού πηγαίνει θα με πάει… Tότε αρχίσαν και τα μπάμ μπούμ όταν πήγαινα να τη βάλω μπροστά…
Δεν ξεκούνησα από το καμπινγκ και περίμενα υπομονετικά να περάσει η μέρα… Σε καλό μου… Tη χρειαζόμουνα λίγη ρούχλα, νταγκλα, ρηλαξάρισμα…
Tο τελευταίο μου πρωινό επι Iταλικού εδάφους ξεκίνησε στις πέντε το πρωί. Φόρτωσα, περίμενα τη ρεσεψιονιστ και δρόμο… Eκεί έγινε το θαύμα… H μικρή σταμάτησε να κάνει θόρυβο και να μπερδεύει και απλά δεν κράταγε ρελαντί… Mπροστά στα 800 και χλμ με μπερδέματα και θόρυβο η απουσία ρελαντί ήταν απόλαυση… Όλα αυτά για δέκα χιλιόμετρα. Mετά μπαμ και επανήρθαμε στα ίδια. Ήταν σα να μου έλεγε ότι θα με βγάλει μέχρι το σπίτι. H καλή μου. Kαι εγώ της υποσχέθηκα μπάνιο με τα χεράκια μου και 2 εβδομάδες άδεια… Mε αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε στην Aνκόνα… Aπ’ όλα είχαν αυτές οι δεκαπέντε μέρες. Aπ’ όλα έχει ο δρόμος. Όμορφα… Φωτογραφίες; Σιγά μην έβγαζα φωτογραφίες στο Pίμινι… Mην τρελαθούμε κιόλας…
Tο μελαγχολικό κλείσιμο με την είσοδο στο καράβι και το τέλος (επιτέλους) του ταξιδιού σύντομα
Thou-vou out

YΓ. H ζημιά ήταν στον φαρυγγα εισαγωγής ο οποίος είχε μια τρύπα (δεν είχε κοπεί εντελώς κρατιόταν από ένα σημείο ενός εκατοστού) σε μέγεθος αυγού… Aνταλλακτικό 72E και εργασία μηδέν… Mε λυπήθηκαν βλέπεται…

[noble]

Απο τα ταξιδιωτικά με τις λιγότερες φωτό,
κι όμως απο τα πιο ωραία που εχω διαβάσει!:beer: :beer: :beer:

:wave2:

[blackbusa]

:( :( :( αυτο μονο????
αν σου ερθει καμμια ιστορια,εστω και καθυστερημενα εδω θα ειμαστε (εγω εστω)....


ΑΨΟΓΟΣ

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

και να ξερεις οτι τα ταξιδιωτικα δεν ειναι (μονο) για τους αλλους αλλα για την παρτη μας...και δεν ειναι ολοι συγγραφεις......απο τα πιο τελεια που διαβασα.....

:wave2:

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
Διάβασα πρόσφατα τις συμβουλές για τα ταξιδιωτικά. Πως θα πρέπει να είναι για να βοηθάνε όσους ενδιαφέρονται. Kοιτάζωντας ξανά το ταξιδιωτικό «μου», μάλλον θα έπρεπε να μπει στην κατηγορία νά ‘χαμε να λέγαμε…
Διάβασα και όλα τα υπόλοιπα ταξιδιωτικά και με δυο τρία έμεινα μαλάκας…

Μη διαβάζεις τίποτα...

Τό 'χεις...

Συνέχισε έτσι, μακάρι να μπορούσαμε να σε μιμηθούμε. Κάθε αράδα σου είναι και φωτογραφία

ωραίος :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[PanVas]

Keep on riding and writing!!!!!


:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[tamar]

Καμμιά φορά μία λέξγ είναι χίλιες εικόνες.....
Μπράβο για όλα ρε φίλε.

[thou-vou]

.

[thou-vou]

...


106558

[thou-vou]

Όλα κάποτε τελειώνουν?
Ασπρόμαυρη η Ανκόνα πια. Έτσι φαινόταν. Δύσκολη. Βρώμικη ίσως, πίσω από τα αλάτια. Η μηχανή απολάμβανε εξαίσια παρέα στο γκαράζ. Και μου υποσχέθηκε ότι την επόμενη θα έπαιρνε μπρος να με πάει μέχρι το Περιστέρι. Και μόλις φτάσουμε θα σταματήσει να δουλεύει. Ετσι και έγινε. Την άλλη μέρα το πρωί ήθελε μπαταρία?
Ασπρόμαυρο το ταξίδι λοιπόν. Και αυτό ήταν ο στόχος. Γιατί τα εκατομμύρια χρώματα σου επιτρέπουν να πεθάνεις αναζητώντας αυτό που σου πάει. Και βαρέθηκα. Έπρεπε να πάρω απόφαση τώρα. Και να βάλω τα χρώματα εγώ με τα χεράκια μου. Όπως κάποτε που οι μετατροπές ήταν η καυλα του καθενός, ήταν κομμάτι του, ενω τώρα είναι η ικανότητα του manager να αντιλαμβάνεται την κοινωνική κίνηση «από τα κάτω» που λέει και ένας φίλος.

Δεν λυπόμουν που έφευγα. Απολάμβανα κάθε στιγμή που είχε περάσει από πρώτο χέρι. Έφτιαχνα ξανά τη διαδρομή στο μυαλό μου. Δεν μου έλειψε κάτι. Και στάθηκα τυχερός αρκετές φορές.

Δεν ήταν διακοπές. Δεν υπήρχε κάτι που ήθελα να διακόψω. Ρουτίνα είναι οι καταστάσεις που επιτρέπουμε να επαναλαμβάνονται. Ρουτίνα είναι οι φορές που μείναμε γιατί δεν είχαμε που να πάμε. Στασιμότητα. Οπότε διακόπτεις για να συνεχίσεις ξανά? Θα συνεχίσω να δουλεύω. Οκτάωρο για λεφτά της πλάκας. Για να πληρώνω το νοίκι. Για να πληρώνω το φαΐ. Για να πληρώνω τα ευτυχώς οχι πολλά «ψώνια» μου. Αν αυτό μου αρκεί αυτό είναι ρουτίνα. Οπότε πάω διακοπές.
Αλλά υπάρχουν κι άλλες επιλογές. Και κάποιες από αυτές απαιτούν να μείνεις μόνος. Να εκτεθείς. Γιατί αν δεν αντέχεις τον εαυτό σου τι θα ‘χεις να μοιραστείς έ; Κάποιες από αυτές απαιτούν ταξίδια. Όπως τα μπορεί ο καθένας-μια. Όπως τα αντέχει. Όπως το φοβάται? Και απαιτούν μέρη που δεν έχεις ξαναδεί.

Αερόψυκτοι είμαστε. Και η στάση μας σκοτώνει. Θέλουμε αέρα. Αέρα καθαρό. Ούτε light, ούτε με πρωτεΐνες. Έχει πήξει ο τόπος από δαυτα. Και όπως ρώταγε και η πρωταγωνήστρια ενός βιβλίου «και τι γίνεται με εκείνους που δεν αντέχουν τέτοιου είδους αέρα;» Και ο καθένας ας απαντήσει για την πάρτη του. Ας τσακωθεί με τον εαυτό του, ας σφυρίξει αδιάφορα και ας σημαδέψει όπου θέλει. Αλλά από τη στιγμή που πατάς τη σκανδάλη μόνο εσυ βλέπεις τα αποτελέσματα. Ο θύτης και το θύμα σε συσκευασία με δώρο.

Λίγο πριν φύγει ο ήλιος θυμήθηκα κάτι που μου είχε πει μια φίλη: «Είναι εύκολο, για την ακρίβεια το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να θυμάσαι για πάντα κάτι που δεν μπορείς να έχεις για πάντα». Αλλά ευτυχώς το «πάντα» είναι μια αρκούδα στην Κίνα. Αυτό που απαιτείται απο τις περιστάσεις είναι να κάνεις έστω και μισό βήμα μπροστά κάθε φορά. Να θυμάσαι τα λάθη σου για να μην τα επαναλάβεις. Και να θυμάσαι τα πάθη σου για να απαιτείς να ζήσεις περισσότερα. Και όλα αυτά σε καιρό πολέμου? Αλλά βλέπω στο Βάθος την Πάτρα. Κλείνεις τα μάτια και φωνάζεις αντίο. Στα επόμενα τα-ξύδια μας.
Άμα σου λείπουν πράγματα που έχεις αισθανθεί ότι υπάρχουν, τα ‘χεις νιώσει σε κάθε πόρο του δέρματός σου, δεν ανέχεσαι τίποτα λιγότερο?
Τα επόμενα ταξίδια μας θα έχουν από αυτό? Αλλιώς ας μην υπάρξουν ποτέ?

? Το κοινό σηκώνεται από τις θέσεις του και τα φώτα χαμηλώνουν? Το δεξί χέρι αφήνει το γκριπ και πατάει ευλαβικά το off. «Σ’ευχαριστώ» ψηθυρίζεις μη και σε ακούσουν και σε περάσουν για τρελό. Ανασφάλειες από τα πρώτα δευτερόλεπτα της επιστροφής? Μια τελευταία ματιά και καληνύχτα?

Thou-vou out for good

[thou-vou]

.


106559

[PanVas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
Όλα κάποτε τελειώνουν?

Thou-vou out for good

ε... όχι for good...
μην χεστούμε τώρα που σε έχουμε συμπαθήσει...

Επίτιμο μέλος της κοινότητας! Γράψε και τίποτα άλλο... Ότι θες... Πες μας ρε παιδί μου για την εφηβεία σου... Για την γεοπολιτική κατάσταση στην Βιρμανία... Ότι θες... Απολαυστικό θα είναι...

Άντε... Μάλλον σε ανεβάσαμε! Καινούριος στο χώρο...

Πάντα Τέτοια!!!!!!

:beer: :beer: :beer:

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
........................
στην Βιρμανία...
.......................


Μιανμάρ πλεον παρακαλω! :mad:

:lol: :rotflmao: :lol:








Αλλαγη που επεφερε το χουντικο καθεστως της... :sick:

[TROOPER]

ΑΦΩΝΟΣ !!!!!!!!!!

δε μπορει να φανταστει κανεις ποσες μερες παλευω να γραψω κατι εδω μεσα...οτιδηποτε ρε αδερφε...κι ομως...ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΦΩΝΟΣ !!!!!!!!!!!!!!

:a23: :a23: :a23: :a23: :a23:

[Χωμάτινος]

Ορισμένοι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να εκφράζουν με τον πιο γλαφυρό και ειλικρινή τρόπο συναισθήματα και καταστάσεις που βιώνουμε όλοι μας (ή σχεδόν όλοι) χωρίς να παρεμβάλονται φίλτρα ή φοβικοί μεσάζοντες.


thou-vou, σ' ευχαριστώ γι' αυτό που διάβασα.

[vangelis 64]

Φίλε υποκλίνομαι κι εγώ στη γνησιότητα όσων λες και στη θετικότητα με την οποία βλέπεις τη ζωή.

Κρατάω αυτό....
Να εκτεθείς. Γιατί αν δεν αντέχεις τον εαυτό σου τι θα ‘χεις να μοιραστείς έ;


...και σού εύχομαι να περάσεις κι άλλες τέτοιες μοναδικές στιγμές και να τίς μοιραστείς μαζί μας.Με τον δικό σου μοναδικό τρόπο.

Νά'σαι πάντα καλά!


:a23: :a23: :a23:


:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:


:wave2: :wave2:

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
...


Φιλε Βασιλη...

Περνα καμμια Δευτερα (μετα τις 20:00) απο το "Δέλεαρ" για να γνωριστουμε... :wacko:




Μ' αρεσει να γνωριζω ανθρωπους που εχουν "ψυχη". :smilea:

:smokin: :beer: :wave2:

[orizontas]

ρε ας μου κλειση καποιος το στομα.........



φιλτατε σε ευχαριστω πολυ ....

απο τα καλυτερα ταξιδια μας ........

παντα τετοια ......


ακομη σφουγγαριζω εδω μεσα .......

ευχαριστουμε πολυ .......:blush: :blush: :blush: :blush: :blush:

:smilea: :smilea:

[blackbusa]

Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Φιλε Βασιλη...

Περνα καμμια Δευτερα (μετα τις 20:00) απο το "Δέλεαρ" για να γνωριστουμε... :wacko:




Μ' αρεσει να γνωριζω ανθρωπους που εχουν "ψυχη". :smilea:

:smokin: :beer: :wave2:




:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

και δεν θα εισαι ο μοναδικος........

[Uriah Heep]

Aυτή η κάλτ αφήγηση "ξέφυγε" από τα κλισέ της ταξιδιωτικής κασέτας...
...που πριν διαβάσεις το επόμενο ποστ, ξέρεις τι θα γραφτεί και με ποιές λέξεις!
Η τρεκλίζουσα άποψη περί φωτογραφικών ...κομμώσεων, η οποία υποστηρίζει το χαριτωμένο "μία εικόνα, χίλιες λέξεις"...
...μετά από ένα τέτοιο ταξιδιωτικό, ας δεχθεί τα δεοντολογικά μας συλλυπητήρια!
Το φραστικό αερόμπικ που χρησιμοποίησες στο ταξιδιωτικό...
...θα κάνει πολλά ταξίδια να φαντάζουν βαρετά, σαν να πραγματοποιήθηκαν με τα ΚΤΕΛ Δράμας...

Το ταξιδιωτικό τελικά, δεν είναι ποσόν...
...αλλά ποιόν!

Συνέχισε έτσι, γιατί μερικοί άνθρωποι επιβεβαιώνουν τον Ελύτη πού λέει "όπου ευημερεί ο μέσος όρος, παύω να υπάρχω"...


:beer: :beer: :beer:

[filipp0s]

Φίλε Βασίλη μπράβο για όλα! Αν και γνωριζόμαστε η αφήγηση σου μ' άφησε έκπληκτο...
Είναι τελικά τι ζητάει ο καθένας... ένα ταξίδι μοναχικό είναι (σχεδον) πάντα ένα ταξίδι που έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου πιο έντονα, μπαίνεις πιο βαθειά σε ένα "παιχνίδι" με εσένα, δε κοιτάς απλά να περάσεις καλά, ξεφεύγει από ένα απλό ταξίδι διακοπών...

να είσαι καλά να κάνεις ταξίδια, ελπίζω να τα πούμε σύντομα κι από κοντα:wave2: :wave2:

[DimChios]

Το ειχα ξεκινησει απο μερες και όλο στη μεση το άφηνα!
Χτες σε γνωρισα για λίγο από κοντά!

Ο ανθρωπος που ειδα, αντικατόπτριζε ακριβως αυτο το γνησιο που φανταζομουν!

Τετοιους θελω!

Μπραβο Βασίλη για όλα!

Είμαστε και γείτονες, όποτε καταφέρουμε, πίνουμε ενα καφε!

:beer: :beer: :beer: :beer: :wave2:





Τραβα να δεις τι θα κανεις με τη δαγκάνα πίσω! :rolleyes:

[vangelis 64]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Το ειχα ξεκινησει απο μερες και όλο στη μεση το άφηνα!
Χτες σε γνωρισα για λίγο από κοντά!

Ο ανθρωπος που ειδα, αντικατόπτριζε ακριβως αυτο το γνησιο που φανταζομουν!

Τετοιους θελω!

Μπραβο Βασίλη για όλα!

Είμαστε και γείτονες, όποτε καταφέρουμε, πίνουμε ενα καφε!

:beer: :beer: :beer: :beer: :wave2:





Τραβα να δεις τι θα κανεις με τη δαγκάνα πίσω! :rolleyes: Ποιός ήτουνε ρε;:confused: :confused: Γιατί δεν μού τόνε δείξατε;:cry: :cry: :cry:

[devil's animal]

τωρα καταφερα και το διαβασα ολο.

πραγματικα δεν υπαρχουν λεξεις για να εξηγησεις το κλικ που εκαναν αυτες οι λεξεις στην ψυχη μου-σου-μας!

γραφεις πολυ καλα και μαλλον ταξιδευεις το ιδιο υπεροχα.

εγω θα πω καλως ηρθες (για αλλη μια φορα αφου σε ειδα και χθες)

πολλα μπραβο για το ταξιδιωτικο και την θεσπεσια μεταφορα του..

και περα απο καφεδες-Δελεαρ κ.λ.π. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΑ ΤΑ-ΞΥΔΙΑ ΜΑΣ!

πολλες κερασμενες...:beer: :beer: :beer: :beer:

:a20: :a20: :a20: :a20: :a20:

:a013:

[orizontas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Ποιός ήτουνε ρε;:confused: :confused: Γιατί δεν μού τόνε δείξατε;:cry: :cry: :cry:

εκεινος ο τυπος ο αψηλος .... που λεει ο λογος διλαδις ...


αριστερα σου οταν εισουν απο κει

και δεξια σου οταν εισουν απο δω ......

γκεγκε????

η αληθεια εμενα χθες μου συστιθικαν πολοι .....

και σαν ντροπαλο παιδι ...

ειπα σε πολλους

αντρε κλπ χαρηκα .....

αλλα ντραπηκα να ξαναρωτησω .....

χαρηκα αλλα ποιος εισαι ειπες ???

σε ξεχασα ......:blush: :blush: :blush:

[Krokodilos001]

:beer: :beer:

katapliktiko !!!!

apo ta pio omorfa pou exo diabasei

[Λεωνίδας]

ευτυχώς μου το σφύριξαν
κάλιο αργά παρά ποτέ, το διάβασα
ωραία πράγματα αδερφέ :wave2:

[gousgoun_69]

Ωραίο :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[AXL954]

Τελικά πράγματι ισχύει αυτό που λένε, πως δηλαδή, τα πιο σπουδαία πράγματα, λέγονται μα απλά λόγια.

Εσύ φίλε Θ-Β κατάφερες με απλό, ειλικρινή, ευφυή και απίστευτα διασκεδαστικό τρόπο, να με κάνεις να ταξιδέψω μαζί σου κάθε χιλιόμετρο (άσε το γέλιο που έκανα).

Μείνε αυτός που είσαι (όπως σε γνώρισα μέσα από αυτό το...ταλαιπορικό ) και σου εύχομαι να κάνεις κάθε σου όνειρο πραγματικότητα.

:a23: :a23: :a23:

[Tropeas]

:beer: το ότι ήσουν τρελός το ήξερα το πόσο το διαπίστωσα στο μάτι σου αλλά είσαι μια τρελή παλαβή και ευχάριστη έκπληξη,....
που μαζευόμαστε τελικά πάντα τόσοι τρελοί μαζί...
πάντα τέτοια...:beer: :wave2: :a23: :a23: :a23:

[sek]

:cool:

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!




:beer:

[MikeG]

Τα σπας λέμε! Είσαι αρχηγός & παληκάρι!
Όταν ανέβω θα σου έχω ρακάκι special!


:beer: :beer: :beer: :wave2:

[thou-vou]

Αρχικά δημιουργήθηκε από MikeG
Όταν ανέβω θα σου έχω ρακάκι special!
:beer: :beer: :beer: :wave2:
κοίτα να φέρεις και μέλι...
η γραβιέρα εννοείται

:wave2:
και κερνάω σούγια όποτε θετε...:D

[pepes1gr]

Φίλε είσαι τρομερός.
Τυχαία άρχισα να διαβάζω και δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτε.Ευτυχώς που άργησα να σε διαβάσω γιατί αν χρειαζόταν να διαβάζω καθημερινά (με συνέχειες) δεν θα το άντεχα.
Πότε θα πάς την επόμενη εκδρομή ??????
Περιμένουμε!!!!!!!!!!!!!!

[blackbusa]

ναι ναι....ρε φιλε....εισαι απιστευτος.....αιντε και περιμενουμε το επομενο ταξιδιωτικο.....θα σου προτεινα κατα Ιβηρικη.....Χισπανια ισως????ωραια πολη η Λισσαβονα......καλα το βουνο που εχει λεμε ειναι απιστευτο.....πως το λενε....πως το λενε....α ναι Παρνασσιαδα.....:D

:wave2:

[thou-vou]

Αρχικά δημιουργήθηκε από blackbusa
ναι ναι....ρε φιλε....εισαι απιστευτος.....αιντε και περιμενουμε το επομενο ταξιδιωτικο.....θα σου προτεινα κατα Ιβηρικη.....Χισπανια ισως????ωραια πολη η Λισσαβονα......καλα το βουνο που εχει λεμε ειναι απιστευτο.....πως το λενε....πως το λενε....α ναι Παρνασσιαδα.....:D

:wave2:

ban και κάτω...
λίγη σοβαρότης παρακαλώ... :mad:

[kalesin]

πως μου ειχε ξεφυγει τοσο καιρο αυτο το ταξιδιωτικο;

σε ευχαριστω αδερφε. Μας πηρες μαζι σου σε καθε χιλιομετρο του ταξιδιου σου. Κ για να μην κρυωνουμε, ανοιξες την ψυχη σου κ μας εβαλες ολους. Κ ειναι τοσο μεγαλη ψυχη που αλλους τοσους κ ακομα αλλους τοσους να ειχε το φορουμ, θα χωραγαμε ανετα.

Μακαρι ολοι οι δρομοι να ειναι ανοιχτοι μπροστα στα ματια κ τις ροδες σου.
Κ μη σταματας να γραφεις. Εχεις ενα δικο σου υπεροχο στυλακι, του οποιου δηλωνω οπαδος

τσιμπα μια :beer: κ ελπιζω τις υπολοιπες να τις πιουμε απο κοντα

:beer: :beer:

[GsM]

να σε καλα φιλε,

το καταευχαρηστηθηκα! :)

δεν φανταζεσαι ποσο..

Αντε :beer: στα επομενα ταξιδια




:wave2:

[pektis]

Από τά πιο ωραία ταξιδιωτικά που έχω διαβάσει!!!!!!Ωραίος!!!:wacko: :beer:

[alexxxcbr]

Φανταστικό φίλε...ΘΟΥ ΒΟΥ




:beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[calmen]

δεν εχω λογια...μπραβο συνεχισε ετσι!

τον ιουλιο θα κανω και εγω το πρωτο μου ταξιδι ,μονος και εγω περιπου σε αυτεσ τισ διαδρομες.
θελω να σε ρωτησω την μηχανη την αφηνες στο camping οταν εφευγες για να δεισ την πολη?

και παλι μπραβο

[ermiss]

Μερικές φορές απορώ, ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΘΑΒΟΥΝ ΠΑΛΙΑ ΘΕΜΑΤΑ??? ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ??????

calmen thanks μόλις μου έδωσες την δυνατότητα να διαβάσω ένα τόσο δυνατό ταξιδιωτικό... Σαν δώρο το ξέθαψες και μας το έδωσες...


ΘΒ respect σταμάτησα στην 2η σελίδα και κοίταγα δρομολόγια και τιμές για Ιταλία...

Πάλι ταξιδέψαμε....:smilea:

[LOUKILOUK]

Το διαβασα 2η φορα μονορουφι...
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΘΟΥΒΟΥ:beer: :wave2:

Υ.Γ. θα ξαναδιαβαστει εν καιρο..σαν το παλιο καλο κρασι το καλο γραψιμο:winka:

[virus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ermiss
Μερικές φορές απορώ, ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΙ ΞΕΘΑΒΟΥΝ ΠΑΛΙΑ ΘΕΜΑΤΑ??? ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ??????

calmen thanks μόλις μου έδωσες την δυνατότητα να διαβάσω ένα τόσο δυνατό ταξιδιωτικό... Σαν δώρο το ξέθαψες και μας το έδωσες...


ΘΒ respect σταμάτησα στην 2η σελίδα και κοίταγα δρομολόγια και τιμές για Ιταλία...

Πάλι ταξιδέψαμε....:smilea:

υπονοειτε κατι κυριε;:a13:

[KOZANI500]

.....μια ατέλειωτη ευχαρίστηση... Nα βρέχει, να βρέχει πολύ, να δοκιμάζονται τα αδιάβροχα, τα κρατήματα, τα μυαλά μου... Aν δεν το είχα ζήσει θα ήμουν άλλος άνθρωπος... Θα ήμουν κάτι λιγότερο... Όρθιος ή καθιστός πάνω στη μηχανή, να τραγουδάω, να παραμιλάω, να ουρλιάζω μέσα από το κράνος... ..........





Γρηγόρης