VFoR_VEngines
24/09/2007, 00:46
Σαββάτο απογευματάκι κι ότι ήμουν πάνω σ’ ένα γλυκό υπνάκι , χτυπάει τηλέφωνο ο κολλητός μου : «άντε ρέ ψοφίμι πού κοιμάσαι , πάμε να βγάλουμε τσάρκα τά μηχανάκια Χαλκιδική μαχαλά…» . Και μόλις μ’ είχε πάρει ο φούστης ο ύπνος – είχα αρκετό καιρό να κοιμηθώ – αλλά ή πρότασις δελεαστική… Ο.Κ. βούρ του λέω και ξεκινάμε . 500 Kh ( παρά κάτι δηλ. καμιά 50αριά-60αριά ) το κοντέρ και λέω , άντε , αφού στρώθηκε άς δούμε τι κάμνει κιόλας . Στην ανηφοριά της Καρδίας , από τα 120 Kh περίπου το ανοίγω τέρμα και φυσικά τον τάπωσα , μέχρι τα 225 ( πάντα για κοντέρ μιλάμε ) οπότε και τερμάτισε και φυσικά μετά από λίγα δευτερόλεπτα με περνούσε αυτός , R6 γάρ... Φαντάζομαι ότι σε ισιάδι και χωρίς κόντρα ανέμους κι αν…στρωθεί κι άλλο η μηχανή ( μετά τις 8000 τράνταζε σαν μπετονιέρα με φτωχό μίγμα ) θ’ ανοίγει περισσότερο . Χώρια πού μέσα σε 100 Kh μού ‘φαγε μισό ρεζερβουάρ τ’ αφιλότιμο αδηφάγο πράγμα… Πιστεύω αυτό οφείλεται στην καινουργίλα κι αν όχι…τι να κάνουμε…shit happens…Θα φτιάξω ποιο μεγάλες τσέπες στα παντελόνια να χώνεται ποιο βαθιά το χέρι . Είναι αυτό πού λένε , πληρώνεις κατί τις παραπάνω αλλά το φχαριστιέσε το πράγμα ;-)
Ένυγουέι , κάναμε την τσάρκα μας κι επιστρέφαμε Θεσσαλονίκη , οπότε συμβαίνει το παράδοξο : στήν κατηφοριά τής Καρδίας ξαφνικά ο δικός μου τά δίνει όλα . Έ , άς ακολουθήσω κι εγώ λέω . Ήμουν στήν κεντρική λωρίδα πίσω από ένα αμάξι πού ‘χε καμιά 140-150 Kh . Ισιάζω την μηχανή για να τον περάσω από αριστερά και δίνω ελαφρά γκάζι , οπότε αντικρύζω κάτι πού δεν μ’ άρεσε καθόλου επάνω στην πορεία μου , ένα χτυπημένο σκυλί . Κανονίζω να περάσω ανάμεσα από σκυλί κι αμάξι και ξαναπλαγιάζω δεξιά την μηχανή , ποιο πολύ αυτή τη φορά γιατί άρχιζε η στροφή να κλείνει πολύ δεξιά πλέον . Κι ακριβώς σε κείνο το σημείο…πετάει μπάντα το μηχανάκι !!! Περριτό να πώ , μού ‘φυγε όλο το αίμα από πάνω μου , πρωτόγνωρη γάρ κατάσταση για μένα γιατί για να το φέρω στην πορεία του βρέθηκα ξαφνικά να κατευθύνομαι προς την μπαριέρα με 160 Kh !!! Τώρα αυτή τη στιγμή δεν ξέρω τι ακριβώς έκανα και το ‘σωσα – τώρα εγώ ήμουν…κάποιος άλλος ήταν…θα σας γελάσω… - αλλά μετά βάλθηκα να καταλάβω πώς στα τσακίδια έγινε αυτό… Πρώτη σκέψη : κολολάστιχα γ@μώ το χαϊρι τους τα’ αχαϊρευτο . Δεύτερη σκέψη : να δείς πού πάτησα αίματα απ’ το σκυλί , αλλά πάλι…τά πάτησε μόνον ό πισινός τροχός??? Πώς διάολο έγινε αυτό ? Κοντά να φτάσω Θεσσαλονίκη άναψε μια λάμπα πάνω απ’ το κεφάλι μου ( φωτεινή ιδέα ) και λέω ΦΤΟΥ να πάρει η οργή νά πάρει…Το ρημάδι το Vtec ήτανε και βρήκε το μαμημένο ώρα να εμπλακεί !!!
Άρα , ηθικόν δίδαγμα : οί Βέφες μάλλον δεν είναι για newbies… Για να μην πώ και δεύτερο : άμα δεν σε παίρνει μην κάνεις μακαλίες ! Αλλά η δύναμη πού κρύβεται στο δεξί χέρι ( ή στο δεξί πόδι για τ’ αυτοκίνητα ) είναι μεγάλος πειρασμός ή ρουφιάνα… Know how or not , είναι σίγουρο , αργά ή γρήγορα κάποτε θα το «σανιδώσεις» , ελπίζω μόνο όπως έμεινα εγώ όρθιος μέχρι τώρα έτσι να παραμείνουν όλοι…
Ένυγουέι , κάναμε την τσάρκα μας κι επιστρέφαμε Θεσσαλονίκη , οπότε συμβαίνει το παράδοξο : στήν κατηφοριά τής Καρδίας ξαφνικά ο δικός μου τά δίνει όλα . Έ , άς ακολουθήσω κι εγώ λέω . Ήμουν στήν κεντρική λωρίδα πίσω από ένα αμάξι πού ‘χε καμιά 140-150 Kh . Ισιάζω την μηχανή για να τον περάσω από αριστερά και δίνω ελαφρά γκάζι , οπότε αντικρύζω κάτι πού δεν μ’ άρεσε καθόλου επάνω στην πορεία μου , ένα χτυπημένο σκυλί . Κανονίζω να περάσω ανάμεσα από σκυλί κι αμάξι και ξαναπλαγιάζω δεξιά την μηχανή , ποιο πολύ αυτή τη φορά γιατί άρχιζε η στροφή να κλείνει πολύ δεξιά πλέον . Κι ακριβώς σε κείνο το σημείο…πετάει μπάντα το μηχανάκι !!! Περριτό να πώ , μού ‘φυγε όλο το αίμα από πάνω μου , πρωτόγνωρη γάρ κατάσταση για μένα γιατί για να το φέρω στην πορεία του βρέθηκα ξαφνικά να κατευθύνομαι προς την μπαριέρα με 160 Kh !!! Τώρα αυτή τη στιγμή δεν ξέρω τι ακριβώς έκανα και το ‘σωσα – τώρα εγώ ήμουν…κάποιος άλλος ήταν…θα σας γελάσω… - αλλά μετά βάλθηκα να καταλάβω πώς στα τσακίδια έγινε αυτό… Πρώτη σκέψη : κολολάστιχα γ@μώ το χαϊρι τους τα’ αχαϊρευτο . Δεύτερη σκέψη : να δείς πού πάτησα αίματα απ’ το σκυλί , αλλά πάλι…τά πάτησε μόνον ό πισινός τροχός??? Πώς διάολο έγινε αυτό ? Κοντά να φτάσω Θεσσαλονίκη άναψε μια λάμπα πάνω απ’ το κεφάλι μου ( φωτεινή ιδέα ) και λέω ΦΤΟΥ να πάρει η οργή νά πάρει…Το ρημάδι το Vtec ήτανε και βρήκε το μαμημένο ώρα να εμπλακεί !!!
Άρα , ηθικόν δίδαγμα : οί Βέφες μάλλον δεν είναι για newbies… Για να μην πώ και δεύτερο : άμα δεν σε παίρνει μην κάνεις μακαλίες ! Αλλά η δύναμη πού κρύβεται στο δεξί χέρι ( ή στο δεξί πόδι για τ’ αυτοκίνητα ) είναι μεγάλος πειρασμός ή ρουφιάνα… Know how or not , είναι σίγουρο , αργά ή γρήγορα κάποτε θα το «σανιδώσεις» , ελπίζω μόνο όπως έμεινα εγώ όρθιος μέχρι τώρα έτσι να παραμείνουν όλοι…