vadam
26/11/2007, 16:33
Ανοίγω αυτό το thread απλά και μόνο για να πω πόσο όμορφο είναι να είσαι μηχανόβιος και να αισθάνεσαι μέλος μιας πιό ευρείας κοινότητας με κοινά προβλήματα, έγνοιες, αλλά και καλής διάθεσης χωρίς ανταμοιβής...
Η ιστοριούλα αυτή δεν είναι μια ιστορία εξαιρετική... Φαντάζομαι πως γίνεται συχνά πυκνά από φιλότιμους και ευγενικούς ανθρώπους που απλώς σταματάνε στο πρόβλημα του άλλου και δεν προσπερνάνε... Αυτό είναι και το δύσκολο στις μέρες μας... και γι' αυτό και οι ιστορίες αυτές θα πρέπει απλώς να λέγονται...
Πριν λοιπόν από λίγες εβδομάδες πήγαινα στον Ασπρόπυργο για μια δουλειά. Ο καιρός ήταν βροχερός και πολύ το σκεφτόμουνα γιατί να κάνω τόσα χιλιόμετρα μέσα στην βροχή... κάτι μέσα μου έλεγε να μην πήγαινα... λίγο το κρύο, λίγο η βροχή αλλά πολύ το γεγονός ότι είχα παραμελήσει τα λάστιχά μου και είχαν σλικάρει τόσο που λίγο ακόμα θα φαινόντουσαν τα λινά...
Τέλος πάντων, κάπως πρέπει να βγαίνει και το μεροκάματα, και στο δρόμο που πήγαινα κάποια στιγμή άρχισα να μην αισθάνομαι το μπροστινό σε σημείο που σε μια σχετικά ομαλή στροφή να βρεθώ στο απέναντι ρεύμα και ευτυχώς που δεν περνούσε κανένας από εκεί γιατί... κλάφτε τον τον μακαρίτη... Τελικά σταματάω την μηχανή και βλέπω τη φλαταδούρα στο μπροστινό λάστιχο... Ασπρόπυργος τώρα... δεν έχω ιδέα για την περιοχή και εγώ μέσα στην βροχή να σέρνω την μηχανή στα χέρια για να βρώ κανένα βενζινάδικο για fast... Στο πρώτο βενζινάδικο που βρήκα, ρωτάω αλλά δεν είχε... Ρωτάω που θα βρώ και δεν ξέρανε... ούτε όμως που ίδρωσε και καθόλου το αυτί τους... φουσκώνω πάλι το λάστιχο μπας και κρατήσει μέχρι το επόμενο βενζινάδικο αλλά ελάχιστα μέτρα παραπέρα βρέθηκα πάλι με την μηχανή στα χέρια και η βρόχα να πέφτει right through... Τελικά σταματάει αυτοκίνητο (μια σακαράκα στρογγυλεμένη στις γωνιές) και βγαίνει ένας τύπος που με φωνάζει και μου λέει "συνάδελφε που πας μες την βροχή?"
Αναρωτιέμαι μήπως τον ήξερα τον τύπο... Μην γίνουμε και ρεζίλι δηλαδή... αλλά τίποτα... αλλά να πεις ότι έκανα κανένα σινιάλο για βοήθεια... μόνος του σταμάτησε ο άνθρωπος... Πάντως μέσα μου αισθανόμουν αγαλλίαση... τουλάχιστον έλεγα να μου πει που να πάω... αν είναι μακρυά ή κοντά για να δω τι θα κάνω την μηχανή...
Λοιπόν ο τύπος αυτός με πήρε με το αυτοκίνητό του με πήγε σε ένα βενζινάδικο πού ήξερε ότι είχε fast, με γύρισε στη μηχανή και με συνόδευσε στο κοντινότερο βουλκανιζατέρ για να αλλάξω σαμπρέλα ριχνοντάς μου την σχετική κατσάδα για την κατάντια των ελαστικών μου...
Το τελευταίο που μου είπε ήταν για αυτό το forum που το είχα ακουστά αλλά δεν είχα εγγραφτεί από αμέλεια και κάποια στιγμή μου σφύριξε και το username του... Αφού μου έριξε ένα βλέμμα λύπης αλλά και προτροπής που δεν ήξερα ούτε το forum, μου είπε ένα γειά και έφυγε για την δουλειά του κανονικά σαν να μην συνέβει και τίποτα...
Αυτό ήταν... τέλος η ιστορία, το μόνο που μένει είναι αυτή η αίσθηση της καλής διάθεσης και της συναδελφικότητας... δεν χρειάζεται και τίποτα άλλο...
Να είσαι καλά katanas είσαι σπαθί...
Υσ. Πολύ φιλόξενα είναι εδώ πέρα ρε παιδιά... Το ότι εγγράφτηκα εδώ πέρα ήταν το κερασάκι στην τούρτα πρέπει να το πω και αυτό...
Η ιστοριούλα αυτή δεν είναι μια ιστορία εξαιρετική... Φαντάζομαι πως γίνεται συχνά πυκνά από φιλότιμους και ευγενικούς ανθρώπους που απλώς σταματάνε στο πρόβλημα του άλλου και δεν προσπερνάνε... Αυτό είναι και το δύσκολο στις μέρες μας... και γι' αυτό και οι ιστορίες αυτές θα πρέπει απλώς να λέγονται...
Πριν λοιπόν από λίγες εβδομάδες πήγαινα στον Ασπρόπυργο για μια δουλειά. Ο καιρός ήταν βροχερός και πολύ το σκεφτόμουνα γιατί να κάνω τόσα χιλιόμετρα μέσα στην βροχή... κάτι μέσα μου έλεγε να μην πήγαινα... λίγο το κρύο, λίγο η βροχή αλλά πολύ το γεγονός ότι είχα παραμελήσει τα λάστιχά μου και είχαν σλικάρει τόσο που λίγο ακόμα θα φαινόντουσαν τα λινά...
Τέλος πάντων, κάπως πρέπει να βγαίνει και το μεροκάματα, και στο δρόμο που πήγαινα κάποια στιγμή άρχισα να μην αισθάνομαι το μπροστινό σε σημείο που σε μια σχετικά ομαλή στροφή να βρεθώ στο απέναντι ρεύμα και ευτυχώς που δεν περνούσε κανένας από εκεί γιατί... κλάφτε τον τον μακαρίτη... Τελικά σταματάω την μηχανή και βλέπω τη φλαταδούρα στο μπροστινό λάστιχο... Ασπρόπυργος τώρα... δεν έχω ιδέα για την περιοχή και εγώ μέσα στην βροχή να σέρνω την μηχανή στα χέρια για να βρώ κανένα βενζινάδικο για fast... Στο πρώτο βενζινάδικο που βρήκα, ρωτάω αλλά δεν είχε... Ρωτάω που θα βρώ και δεν ξέρανε... ούτε όμως που ίδρωσε και καθόλου το αυτί τους... φουσκώνω πάλι το λάστιχο μπας και κρατήσει μέχρι το επόμενο βενζινάδικο αλλά ελάχιστα μέτρα παραπέρα βρέθηκα πάλι με την μηχανή στα χέρια και η βρόχα να πέφτει right through... Τελικά σταματάει αυτοκίνητο (μια σακαράκα στρογγυλεμένη στις γωνιές) και βγαίνει ένας τύπος που με φωνάζει και μου λέει "συνάδελφε που πας μες την βροχή?"
Αναρωτιέμαι μήπως τον ήξερα τον τύπο... Μην γίνουμε και ρεζίλι δηλαδή... αλλά τίποτα... αλλά να πεις ότι έκανα κανένα σινιάλο για βοήθεια... μόνος του σταμάτησε ο άνθρωπος... Πάντως μέσα μου αισθανόμουν αγαλλίαση... τουλάχιστον έλεγα να μου πει που να πάω... αν είναι μακρυά ή κοντά για να δω τι θα κάνω την μηχανή...
Λοιπόν ο τύπος αυτός με πήρε με το αυτοκίνητό του με πήγε σε ένα βενζινάδικο πού ήξερε ότι είχε fast, με γύρισε στη μηχανή και με συνόδευσε στο κοντινότερο βουλκανιζατέρ για να αλλάξω σαμπρέλα ριχνοντάς μου την σχετική κατσάδα για την κατάντια των ελαστικών μου...
Το τελευταίο που μου είπε ήταν για αυτό το forum που το είχα ακουστά αλλά δεν είχα εγγραφτεί από αμέλεια και κάποια στιγμή μου σφύριξε και το username του... Αφού μου έριξε ένα βλέμμα λύπης αλλά και προτροπής που δεν ήξερα ούτε το forum, μου είπε ένα γειά και έφυγε για την δουλειά του κανονικά σαν να μην συνέβει και τίποτα...
Αυτό ήταν... τέλος η ιστορία, το μόνο που μένει είναι αυτή η αίσθηση της καλής διάθεσης και της συναδελφικότητας... δεν χρειάζεται και τίποτα άλλο...
Να είσαι καλά katanas είσαι σπαθί...
Υσ. Πολύ φιλόξενα είναι εδώ πέρα ρε παιδιά... Το ότι εγγράφτηκα εδώ πέρα ήταν το κερασάκι στην τούρτα πρέπει να το πω και αυτό...