BlaSen
12/12/2007, 09:02
Κάποτε σε ένα χωριό στο οποίο κατοικούσαν αγρότες, εμφανίστηκε ένας
ξένος ο οποίος ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να αγοράσει πιθήκους
προσφέροντας Rs10 (υποθετικό τοπικό νόμισμα) για κάθε πίθηκο.
Οι χωρικοί καθότι ήξεραν ότι υπήρχαν άπειροι πίθηκοι στο δάσος παράτησαν
τις γεωργικές εργασίες τους και ξεχύθηκαν στο δάσος να τους μαζέψουν.
Ο ξένος - τηρώντας την υπόσχεση του - αγόρασε όλους τους χιλιάδες
πιθήκους που του προμήθευσαν, προς Rs10 το κεφάλι.
Η προσφορά όμως άρχισε να μειώνεται. Βλέπετε, οι χωρικοί τους είχαν
πιάσει σχεδόν όλους.
Βλέποντάς το ο ξένος αυτό, τους ανακοίνωσε ότι τώρα θα πλήρωνε Rs20 για
κάθε πίθηκο.
Αυτό ήταν αρκετό για τους χωρικούς να προσπαθήσουν ακόμα πιο σκληρά να
βρουν και να πιάσουν τους πιθήκους εκείνους που τους είχαν ξεφύγει ή
είχαν κρυφτεί στα πιο απίθανα και απομακρυσμένα μέρη.
Σύντομα η προσφορά έπεσε σε τόσο χαμηλά επίπεδα που δεν είχε νόημα να
κυνηγούν πιθήκους. Έτσι επέστρεψαν σιγά-σιγά στις αρχικές γεωργικές
εργασίες τους.
Η προσφορά αγοράς αυξήθηκε ακόμα σε πιο ψηλά επίπεδα! Rs25 για κάθε
πίθηκο και τώρα πια η προσφορά πιθήκων ήταν τόσο χαμηλή πού ήταν σχεδόν
αδύνατο να δει κανείς πίθηκο στο δάσος. Πόσο δε να τον πιάσει...
Και εκεί που φαινόταν ότι η ιστορία με τους πιθήκους θα τελείωνε, ο
ξένος έκανε την πιο απίστευτη προσφορά: θα πλήρωνε Rs50 για κάθε νέο
πίθηκο που θα κατάφερναν να του παραδώσουν!
Όμως επειδή θα απουσίαζε απο την πόλη για κάποιες δουλειές, θα άφηνε την
βοηθό του για την πληρωμή.
Εν τη απουσία του αφεντικού της η πονηρή βοηθός έκανε μια πρόταση στους
χωρικούς: «Κοιτάξτε όλους αυτούς τους πιθήκους στα κλουβιά που έχει
μαζέψει το αφεντικό μου. Αντί να ψάχνετε να βρείτε καινούργιους σας
πουλάω αυτούς προς Rs35 τον έναν. Όταν επιστρέψει το αφεντικό θα σας
τους αγοράσει προς Rs50 τον έναν.»
Ήταν μοναδική ευκαιρία! Οι χωρικοί μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και
αγόρασαν τους πιθήκους.
Από τότε δεν ξαναείδαν ούτε τη βοηθό, ούτε το αφεντικό, αλλά έβλεπαν
καθημερινά μόνο τους πιθήκους που είχαν κατακλύσει το χωριό τους.
ξένος ο οποίος ανακοίνωσε ότι ενδιαφερόταν να αγοράσει πιθήκους
προσφέροντας Rs10 (υποθετικό τοπικό νόμισμα) για κάθε πίθηκο.
Οι χωρικοί καθότι ήξεραν ότι υπήρχαν άπειροι πίθηκοι στο δάσος παράτησαν
τις γεωργικές εργασίες τους και ξεχύθηκαν στο δάσος να τους μαζέψουν.
Ο ξένος - τηρώντας την υπόσχεση του - αγόρασε όλους τους χιλιάδες
πιθήκους που του προμήθευσαν, προς Rs10 το κεφάλι.
Η προσφορά όμως άρχισε να μειώνεται. Βλέπετε, οι χωρικοί τους είχαν
πιάσει σχεδόν όλους.
Βλέποντάς το ο ξένος αυτό, τους ανακοίνωσε ότι τώρα θα πλήρωνε Rs20 για
κάθε πίθηκο.
Αυτό ήταν αρκετό για τους χωρικούς να προσπαθήσουν ακόμα πιο σκληρά να
βρουν και να πιάσουν τους πιθήκους εκείνους που τους είχαν ξεφύγει ή
είχαν κρυφτεί στα πιο απίθανα και απομακρυσμένα μέρη.
Σύντομα η προσφορά έπεσε σε τόσο χαμηλά επίπεδα που δεν είχε νόημα να
κυνηγούν πιθήκους. Έτσι επέστρεψαν σιγά-σιγά στις αρχικές γεωργικές
εργασίες τους.
Η προσφορά αγοράς αυξήθηκε ακόμα σε πιο ψηλά επίπεδα! Rs25 για κάθε
πίθηκο και τώρα πια η προσφορά πιθήκων ήταν τόσο χαμηλή πού ήταν σχεδόν
αδύνατο να δει κανείς πίθηκο στο δάσος. Πόσο δε να τον πιάσει...
Και εκεί που φαινόταν ότι η ιστορία με τους πιθήκους θα τελείωνε, ο
ξένος έκανε την πιο απίστευτη προσφορά: θα πλήρωνε Rs50 για κάθε νέο
πίθηκο που θα κατάφερναν να του παραδώσουν!
Όμως επειδή θα απουσίαζε απο την πόλη για κάποιες δουλειές, θα άφηνε την
βοηθό του για την πληρωμή.
Εν τη απουσία του αφεντικού της η πονηρή βοηθός έκανε μια πρόταση στους
χωρικούς: «Κοιτάξτε όλους αυτούς τους πιθήκους στα κλουβιά που έχει
μαζέψει το αφεντικό μου. Αντί να ψάχνετε να βρείτε καινούργιους σας
πουλάω αυτούς προς Rs35 τον έναν. Όταν επιστρέψει το αφεντικό θα σας
τους αγοράσει προς Rs50 τον έναν.»
Ήταν μοναδική ευκαιρία! Οι χωρικοί μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και
αγόρασαν τους πιθήκους.
Από τότε δεν ξαναείδαν ούτε τη βοηθό, ούτε το αφεντικό, αλλά έβλεπαν
καθημερινά μόνο τους πιθήκους που είχαν κατακλύσει το χωριό τους.