Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1980

[nimbus]

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε
να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες
μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι
περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και
αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι
και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης» Δεν είχαμε
πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα
παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε
ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι
είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς
μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το
πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού
είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει.
Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε
κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.
Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός
σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να
το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν
έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες
μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν
κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για
να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η
τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες
ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και
κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και
πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν
υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια
από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς
κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος
έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν
ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες
ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και
χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά
κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε
τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα
αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα
σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...

[WebD]

Ευτυχώς τα προλάβαμε αυτά......
αλλά ωριμάζουμε αγκαλιά με την τεχνολογία.

Μάλλον ξεμείναμε από τύχη :)

[gousgoun_69]

Το έχω διαβάσει αρκετές φορές και σε άλλα φόρα αλλά πάντα μου αρέσει να το ξαναδιαβάζω.



:beer: :beer: :beer: :wave2:

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε
να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες
μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι
περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και
αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι
και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης» Δεν είχαμε
πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα
παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε
ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι
είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς
μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το
πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού
είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει.
Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε
κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.
Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός
σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να
το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν
έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες
μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν
κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για
να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η
τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλες
ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και
κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και
πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν
υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια
από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς
κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος
έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν
ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες
ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και
χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά
κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε
τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα
αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα
σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...

Πραγματι ειναι να απορεις πως με ολα αυτα που ζησαμε γιναμε τοοοοσο μαλακες

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:σχωρα με νιμπουσακι δε μπορεσα να κρατηθω

[stavrogin]

αλλα κι επι της ουσιας.

Οι πριν του 70 μας θεωρουν εμας φλωρους
Οι πριν του 60 θεωρουν φλωρους ολους τους μετα

Οσο για τους πριν του 50 τι να πουν ,πετρινα χρονια ηταν εκεινα

Συμπερασμα η καθε γενια ευλογαει τα γενια της, φτηνει τις επομενες αλλα, κουβεντα για τις προηγουμενες

Ε ρε ΕΜΟ που σας χρειαζεται :rotflmao:

[el_hymador]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
αλλα κι επι της ουσιας.

Οι πριν του 70 μας θεωρουν εμας φλωρους
Οι πριν του 60 θεωρουν φλωρους ολους τους μετα

Οσο για τους πριν του 50 τι να πουν ,πετρινα χρονια ηταν εκεινα

Συμπερασμα η καθε γενια ευλογαει τα γενια της, φτηνει τις επομενες αλλα, κουβεντα για τις προηγουμενες

Ε ρε ΕΜΟ που σας χρειαζεται :rotflmao:


+1000

[Krokodilos001]

tha egrafa kati apantisis...alla den eimaste stous problimatismous.


ante kales giortes

[mats8282]

Εγω ειμαι το 81 και το διαβασα.....Συγνωμη :(

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
Πραγματι ειναι να απορεις πως με ολα αυτα που ζησαμε γιναμε τοοοοσο μαλακες

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:σχωρα με νιμπουσακι δε μπορεσα να κρατηθω


για αυτό το έβαλα εδώ, για να γελάσεις οσο θες:winka:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stavrogin
αλλα κι επι της ουσιας.

Οι πριν του 70 μας θεωρουν εμας φλωρους
Οι πριν του 60 θεωρουν φλωρους ολους τους μετα

Οσο για τους πριν του 50 τι να πουν ,πετρινα χρονια ηταν εκεινα

Συμπερασμα η καθε γενια ευλογαει τα γενια της, φτηνει τις επομενες αλλα, κουβεντα για τις προηγουμενες

Ε ρε ΕΜΟ που σας χρειαζεται :rotflmao:


μια χαρά τα λες:wave2:

(η μαμά μου με φωνάζει εμο:lol: γιατί λέει οτι κουρεύτηκα σαν κι αυτούς:rotflmao: )

[trigger]

Μια χαρά τα λες και ας γεννήθηκα το '82 εγώ έτσι τα γνώρισα... :)

[dammed_kittin]

ρε παιδια κ εγω που γεννηθηκα το 87 τα ιδια εζησα
το μονο ηλεκτρονικο που θυμαμαι κ ημουν κ μεγαλη αρκετα ηταν το αταρι
κ τοτε τα ηλεκτρονικα παιχνιδια ηταν sonic, χελωνονιτζακια, αστυνομος σαινης κτλ.


αλλα αυτοι που νιωθουν ωραια για τα παιδικα τους χρονια
αυτοι φτιαξαν τα χαζοπαιχνιδια που παιζουν τα παιδια σημερα



κ κριμα που δεν σκεφτονται οπως η nimbus:sad:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dammed_kittin
ρε παιδια κ εγω που γεννηθηκα το 87 τα ιδια εζησα
το μονο ηλεκτρονικο που θυμαμαι κ ημουν κ μεγαλη αρκετα ηταν το αταρι
κ τοτε τα ηλεκτρονικα παιχνιδια ηταν sonic, χελωνονιτζακια, αστυνομος σαινης κτλ.


αλλα αυτοι που νιωθουν ωραια για τα παιδικα τους χρονια
αυτοι φτιαξαν τα χαζοπαιχνιδια που παιζουν τα παιδια σημερα



κ κριμα που δεν σκεφτονται οπως η nimbus:sad:



:lol: :lol: :lol:

το 87 ε?:dizzy: :look: :hypnotize εγώ το 79:lol: σούπερ θείτσα Εμο:lol: :rotflmao: λέμεεεε:winka:

[irinia]

Θα ήθελα να κάνω μια διόρθωση.
Το κείμενο αναφέρεται σε αυτούς που έζησαν τα παιδικά τους χρόνια
το 80 ,και τη δεκαετία του 70 και 80 και οχι

ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΤΟ 1980.
Γιατί η εφηβεία αυτών ήταν μετά το 90.
Λίγο αργά για να ζήσουν τέτοιες στιγμές.
Εξ'ου και τα σχόλια μερικών.
Αν είχαν ζήσει αυτά τα χρόνια ,
ΜΟΝΟ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΘΑ ΕΒΓΑΖΑΝ.


Άνοιξε μια πολύ μεγάλη κουβέντα ή φίλη ή ο φίλος.
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΦΟΡΑ
ΧΩΡΙΣ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ.


:wave2:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Terens
Θα ήθελα να κάνω μια διόρθωση.
Το κείμενο αναφέρεται σε αυτούς που έζησαν τα παιδικά τους χρόνια
το 80 ,και τη δεκαετία του 70 και 80 και οχι

ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΤΟ 1980.
Γιατί η εφηβεία αυτών ήταν μετά το 90.
Λίγο αργά για να ζήσουν τέτοιες στιγμές.
Εξ'ου και τα σχόλια μερικών.
Αν είχαν ζήσει αυτά τα χρόνια ,
ΜΟΝΟ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΘΑ ΕΒΓΑΖΑΝ.


Άνοιξε μια πολύ μεγάλη κουβέντα ή φίλη ή ο φίλος.
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΦΟΡΑ
ΧΩΡΙΣ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ.


:wave2:


δεν ξέρω για τους αλλους συνομίλικους:wacko: αλλά εγω προσωπικά είχα πολύ όμορφα παιδικά χρόνια:D

καλημέρα:wave2:

[devil's animal]

ομορφες στιγμες....

τα θυμαμαι ολα αυτα και ας ειμαι του '82!:D :a08: :a44:

[tifoefs]

Δε γραφει για μαχες με πετρες !!!

Οποιος δεν επαιξε πετροπολεμο ειναι φλωρος !!!

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[Lupo]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tifoefs
Δε γραφει για μαχες με πετρες !!!

Οποιος δεν επαιξε πετροπολεμο ειναι φλωρος !!!

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
Ραντεβού στην αλάνα δίπλα στο ποτάμι, σε μία ώρα, με παρέες.:mad:
Που θα με πεις φλώρο!:mad:


:lol: :lol: :lol:

[zman]

Μια χαρα ειμαστε.
Ειμαστε η μονη γενια που τα εχει δει ΟΛΑ.
Την ιδιωτικη τηλεοραση/ραδιοφωνο, δρομους χωρις αμαξια, μηδενικη εγκληματικοτητα, παρτυ σε σπιτια μεχρι το πρωι, παρτυ σε κλαμπ διημερα+, ουτε ματσοι, κρανη, διπλωματα κλπ. internet στα καλυτερα μας χρονια, το ευρω, τουριστριες στην Κρητη πριν απο το AIDS, χωρις αλκοτεστ, ρανταρ, ντεσιμπελομετρα και traction control, τουρμπο Formula 1 και Group A τερατα...
Αδυνατον να τελειωσει η λιστα. Και το καλυτερο ειναι οτι τωρα που τα πραγματα εξελισσονται με ταχεις ρυθμους εχουμε ακομα αντοχη να προσαρμοστουμε και εμπειρια να τα εκμεταλλευτουμε. Ολοι οι αλλοι ειναι η γερασμενοι η στερουνται σημειου αναφορας.
Δεν την αλλαζα την ηλικια μου με τιποτα!

[taxydromos]

τοτε που τα 'γυμνα' τετρακυλινδρα γιαπωνεζικα προκαλουσαν δεος..
τα διχρονα yamaha(350-500)-suzuki(250) ηταν τα πρωτα streetfighter..
τα αυτοματα με πεταλια ηταν τα πιο προσιτα μηχανακια..
τα τριταχυτα ημιαυτοματα παπια-charly ηταν το ονειρο του καθε πιτσιρικα..
τo xl185s ηταν η πιο καλοπουλημενη ψευδοεντουρο και η xl500 ηταν το τερας..
το ιδιο το dt200-125 μαζι με το xt500..
τα διχρονα επικρατουσαν στους αγωνες οπου τα τετραχρονα μικρου κυβισμου σερνονταν..
ο τασουλης με dt ειχε παρει πρωταθλημα, ο χουντρας εδινε ρεστα και οι αφοι σπυριδοπουλοι οργιαζαν στα +500 με τετραχρονα χασκυ..
ο τοτε 2ημερος αγωνας της λεμοτ ηταν ο κορυφαιος χωματινος αγωνας..
o βουλγαρος rangelof(νομιζω) μας επαιρνε τα σωβρακα στο mx ενω ο ευθυμιου αρτι αφιχθεις απο την αμερικη σταματαγε να πιει νερο στη μεση του αγωνα..
ο μπαξεβανης κυριαρχουσε στα 125 ενω ο 'Ναμνα' ηταν θρυλος..
ο παπανδρεου του motorsport ηταν κορυφαιος στο τατοι..
τοτε ηταν που μπηκαν 2 sachs εντουρο στο τατοι παιρνοντας μια πολυ καλη θεση......ο προαγγελος του motard..
δεν υπηρχαν τα φορουμ και ολοι μαζευονταν στα γνωστα στεκια κυριως το βραδυ..

[Giorgos19]

Aφου ειμαστε στα ανεκδοτα....

Γεια σας ωρε παπουδες και γιαγιαδες!:lol: :lol: :lol: :lol:

(γεννηθης το 86)


Εγω ξαναγραψει την αποψη μου σε παρομοιο θεμα παλιοτερα.Γενικα...Αυτο το " Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί... " μου φαινεται πολυ βαρυ.Απλα σκεφτειτε οτι χρησιμοποιωντας το ιδιο σκεπτικο αυτοι του 70 ηταν πιο πολυ "παιδια" απο αυτους του 80,αυτοι του 60 πιο πολυ απο αυτους του 70 και ουτο καθε εξης.
Ειτε το θελουμε ειτε οχι η τεχνολογια ειναι ενα αναποσπαστο κοματι της ζωης μας,και οσο αναπτυσεται και διευρυνει τους οριζοντες της τοσο θα επηρεαζει και την εκαστοτε γεννια...


Ειναι αδικο να συκρινουμε το πως μεγαλωσε ο καθενας μας,μιας και οι απαιτησεις απο τα παιδια (και μελλοντικους ενηλικους) αυξανονται απο εποχη σε εποχη,και το καθε παιδι οποιασδηποτε γεννιας θα εχει διαφορετικα πραγματα να ικανοποιουν τις ψυχικες του αναγκες απο αυτα που ειχατε εσεις,εγω....







:wave2: :wave2:

[tifoefs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Lupo
Ραντεβού στην αλάνα δίπλα στο ποτάμι, σε μία ώρα, με παρέες.:mad:
Που θα με πεις φλώρο!:mad:


:lol: :lol: :lol:

Θα φερω και το μπαμπη το γκαμπουρη να δεις το θεο με γκλιτσα !


:lol: :lol: :lol:

[taxydromos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tifoefs
Θα φερω και το μπαμπη το γκαμπουρη να δεις το θεο με γκλιτσα !


:lol: :lol: :lol:

πες του γκαμπουρη να φτυσει να δει αν κολυμπαει........ταδε εφη Μπαμπης ο 'σουγιας'...

:rotflmao:

[stratosZX10]

αχ τι ωραια χρονια μου θυμισες............
με εκανες να αναρωτηθω που παω και τι κανω τωρα στην ζωη μου......
η αληθεια ειναι οτι το μονο αληθινο παιχνιδι που εχει μεινει σε μας τους
τριανταρηδες ειναι η βολτα και η απολαυση της μηχανης, τουλαχιστον σε εμενα.....
τετοια ανεμελια που ειχαμε τοτε μακαρι να μπορουσαμε να την ξαναφερουμε στην ζωη μας.....