Captain Haddock

[Cpt. Haddock]

Πρέπει να ήταν το καλοκαίρι του '77 ή '78. Μια γαλλίδα τουρίστρια, κοιτώντας τον πατέρα μου (που τότε είχε ακόμα μαύρα γένια) είπε με τη χαρακτηριστική προφορά των γάλλων στα αγγλικά:

"Mon Capitain, you look exactly like Captain Haddock of Tin-Tin"

Έπεσε το σχετικό γέλιο και έκτοτε η παρομοίωση έμεινε σαν εσωτερικό οικογενειακό αστείο, από τη μεριά μου σαν συνεχές πείραγμα σε διάφορες στιγμές γέλιου αλλά και έντασης, από τη πλευρά της μητέρας μου επίσης σαν πείραγμα αλλά και με κάποια δόση ζήλιας «για εκείνο το τσουλί που γλυκοκοίταζε τον άντρα της»....

Τα χρόνια πέρασαν, το αστείο παρέμενε, ακόμα κι αν βγήκε η σύνταξη, ακόμα κι αν τα γένια έγιναν γκρίζα κι αν τα πολλά θαλασσινά ταξίδια αραίωσαν.

Όταν γράφτηκα στο moto το θεώρησα σαν κάτι το αυτονόητο να υιοθετήσω αυτό το nickname, θυμάμαι μάλιστα ότι γέλασαν και οι δύο γονείς μου όταν τους το είπα. Ο πατέρας μου διαβάζοντας το φόρουμ είχε δει που με προσφωνείτε πολλοί «Καπετάνιο» και είχε κρυφογελάσει... είναι η ίδια προσφώνηση που είχαν γι' αυτόν οι φίλοι του.

...................................................................

Ενάμισυ χρόνο πριν, 23 Ιουλίου του 2006, ο πατέρας μου έβγαινε από ένα σκάφος, αισθάνθηκε να μην πατάει γερά στα πόδια του. Νοσοκομεία, εξετάσεις και, για πρώτη φορά στη ζωή μου άκουγα σε πρώτο, άμεσο χρόνο τη λέξη «καρκίνος», το βάρος έπεφτε σ’ εμένα πλέον.
Είδα και τη μαγνητική τομογραφία, είδα το τέρας φωλιασμένο μέσα στον εγκέφαλο να τον κατατρώει σιγά-σιγά, άκουσα το «είναι πολύ δύσκολη περίπτωση», «κακοήθης», «μη εγχειρήσιμος», «δε γίνεται τίποτα», και το χειρότερο όλων «φροντίστε να έχει μια ποιότητα ζωής».

Κατάλαβα και γύρισα στο θάλαμο προσπαθώντας να φορέσω το χαμόγελο του «όλα θα πάνε καλά, μην ανησυχείς, δεν είναι τίποτα, τόσες φουρτούνες πέρασες, θα περάσει κι αυτή».

Έξι μήνες ήταν η πρόβλεψη. Έξι δύσκολοι μήνες, με μια ζωή να ανατρέπεται απ’ όλες τις απόψεις, με τη μυρωδιά του νοσοκομείου, των φαρμάκων να έχει ποτίσει μέσα μου. Έξι μήνες να βλέπεις την κατάρρευση ενός ανθρώπου που, το ίδιο καλοκαίρι στα 75 χρόνια του, ήταν κυβερνήτης σε σκάφος στην ιστιοπλοϊκή ρεγκάτα της Πρέβεζας στα πλαίσια της Ναυτικής Εβδομάδας.

Με παρακάλεσε να «επιταχύνω» τα πράγματα, «θέλω αξιοπρέπεια, να πεθάνω όρθιος σα δέντρο κι όχι έτσι» μου είπε. Του εξήγησα.... κατάλαβε, έκανα ό,τι μπορούσα.

Πέρασαν οι έξι μήνες και ήρθε η 23η Ιανουαρίου 2007. Για άλλη μια φορά, για τελευταία υπήρξε συνεπής στο ραντεβού του. Σαν σήμερα ένα χρόνο πριν, «σάλπαρε» και η μητέρα μου στερήθηκε τον για 50 χρόνια σύντροφό της κι εγώ στερήθηκα μεταξύ άλλων έναν συνομιλητή.

...............................................................................................

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που άφησε, αυτός και η γυναίκα που αγαπούσε, μια τυποποιημένη ζωή, μια καριέρα στη δικηγορία ή στη δημοσιογραφία για να ακολουθήσει το όνειρό του που ήταν η θάλασσα και μου χάρισε έτσι μια απίστευτη παιδική ηλικία, μοναδική σε βιώματα και εμπειρίες με ταξίδια σε όλα σχεδόν τα ελληνικά νησιά αλλά και αλλού.

Ακολούθησε και το δεύτερό του όνειρο και έτσι μένει ακόμα κοντά μας, τρόπον τινά.

Θα θυμάμαι πάντα τις μπύρες και τα ούζα που πίναμε τα απογέματα όταν πιάναμε λιμάνι, σχολιάζοντας αυτούς που πέρναγαν στην προκυμαία και καμαρώνοντας που πολύς κόσμος συνωστίζονταν στην πρύμνη να βγάλει φωτογραφία το «πειρατικό», θα κουβαλάω πάντα τις γνώσεις που μου μετέδωσες για τη θάλασσα, για τα βιβλία τις τέχνες και για τόσα άλλα.

Θα θυμάμαι πάντα τους καυγάδες και τις διαφωνίες που είχαμε για τόσα ζητήματα.

Θα θυμάμαι πάντα τους τόσους πολλούς ανθρώπους που εξ' αιτίας σου/σας γνώρισα, τον Νικ, την Κάρεν, τον Άλλαν, τη Σαντάλ, τη Ντενίζ, τον Φιλ, την Έλεν, τον Ίαν, την Κατίνκα, τη Βερένα, τους «Mr. & Mrs Bouri», τον Χενκ, την Έστερ, τη ταβέρνα του Μάρκου στη Σύμη και τη Ρεγγίνα «ο μπαμπας μου είναι φυλακή» στο Μεγανήσι, τον τρελό «το βαποοοόρι έρχεται» στην Ερμιόνη, την Ύδρα επί εποχής Λαγουδέρας και τον Πόρο επί εποχής Σκορπιού...
Την ταβέρνα της Τασίας πριν γίνει γνωστή και το μπαράκι "Captain's Cabin" στο Φισκάρδο

Θα θυμάμαι πάντα το λιμάνι του Γέρακα στην Πελοπόννησο και το αντίστοιχο διήγημα του Καρκαβίτσα που μου έδωσες να διαβάσω, το νυχτερινό διάπλου της διώρυγας Κορίνθου με τα φλας να αστράφτουν πάνω στη γέφυρα αλλά και τα νυχτερινά περάσματα του Ευρίπου....

Θα θυμάμαι πάντα το βλέμμα σου όταν ανέβηκες στη μηχανή μου το Πάσχα του 2006 και θα μετανιώνω που δεν στην έδωσα να κάνεις λίγα μέτρα.



Ευχαριστώ για όλα Καπετάνιε.





Captain Haddocks, junior and senior στη γέφυρα του ιστιοφόρου «Ανδρομέδα» κάπου στο Ιόνιο Πέλαγος, στα τέλη της δεκαετίας του '70


117988

[Nik0s]

:a23:


No comment...

[gousgoun_69]

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

[kalesin]

ποσα κ ποσα συγκινησιακα μοιρολογια περι αναπαυσεως κ υστεροφημιας θα μπορουσα να γραψω..

ομως ουτε στο δικο σου στυλ ειναι, ουτε στο Καπετανιου. Κ σιγουρα ουτε κ στο δικο μου

Γι αυτο, σταξε του ενα ουζο στη θαλασσα, πιες κ εσυ αλλο ενα κ πειτε τα.
Οπως τα λεγατε.
Ετσι κ αλλιως ειναι διπλα σου κ σε ακουει παντα


:wave2:

[Ζεύκας]

Ηλία είμαι ακόμα πολύ μικρός για να γράψω ένα σοφό σχόλιο ή ευχή περί του θέματος.

Σε ευχαριστώ πολύ που διαβάζοντας το κείμενο σου μου έρχονταν στο μυαλό οι θύμισες όλων όσων έχω ζήσει με τον πατέρα μου και ελπίζω να συνεχίσω να ζώ για πολλά χρόνια ακόμη...

[Gandalf dr685sm]

δυστυχώς μόνο όταν φύγουν , καταλαβαίνουμε πόσο μας λείπουν και μας ολοκληρώνουν.

Gandalf

[Χωμάτινος]

Σκαρίμπας, Μαγκλής, Βλάχος και Καρκαβίτσας όλα σ' ένα . .



Αδερφέ, ο πατέρας σου τα κατάφερε περίφημα.



:beer:

[sapila racing]

Καπετάνιε ευχαριστω που μοιράστηκες αυτη την ιστορία μαζί μας.

Εχω κι εγω μια πολύ παρόμοια ιστορία με τον πατέρα μου...μέχρι και σε λεπτομέρειες.

Τωρα εχω τις 2 BMW που ηταν δικές του, τις εχω ξαναφτιάξει και τον θυμάμαι συνέχεια.

Ετσι εχω στο μυαλό μου μια ωραία εικόνα, να καβαλάει τη μηχανή και να μην καταλαβαινει τίποτα.

Καβαλούσε την 750 μεχρι τα 72 του, που τον εριξε η καταραμένη αρρώστεια. :(

[BELZEBOYLIS]

Καπετανιε να ζήσεις να τους θυμάσαι !! Είσαι πολύ τυχερός που τους είχες γονείς και αυτοί που σε είχαν γιό !!!!!


:beer: :beer: :wave2:

[Stergios69]

:wave2:

[makis206]

Ναι είσαι πάντα καλά Καπετάνιε !

:beer: :beer: :) :beer: :beer:

[byron]

Όμορφη και γεμάτη ζωή είχε ο πατέρας σου Ηλία.
Θα μπορούσε να την χαρεί ακόμα λίγα χρόνια, αλλά τουλάχιστον δεν την σπατάλησε.

Μακάρι να έχει θάλασσα εκεί που ξεκουράζεται.....

[Druuna]

Μπορει να πεταξε για την" κοιλαδα του Ιναχου", εκει στον ¨"καμπο με τα ονειρα¨",αλλα ειναι παντα διπλα σου..........

[devil's animal]

Ηλια να εισαι καλα,να τον θυμασαι και να τον θαυμαζεις...
:a10:

[vangelis 64]

Δεν μού'ρχεται να γράψω κάτι ρε Ηλία...δε μού'ρχεται.Εκτός από έναν κόμπο στο στήθος...

[Ταξιδευτής]

Ηλια.... Εισαι τυχερος που ειχες τετοιο πατερα και τυχερος εκεινος που ειχε τετοιο γιο. Οι ανθρωποι δεν πεθαινουν, οταν ζουνε μεσα μας...

Ανοιχτοι οριζοντες καπτ.....

[sergiosm]

Να σαι καλά να τον θυμάσαι ...

[Dodok edessa]

:sad: Τι να πεις ρε ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ τετοια ωρα ?:(

[Operater]

Πρέπει να ήταν τουλάχιστον σπουδαίος ο πατέρας σου και ενάρετος καπετάνιε...
Να τον θυμάσαι... :)

[MikeG]

Να είσαι πάντα υγιείς να θυμάσαι. :wave2: :beer:

[xampos]

:beer:

[alex14]

Σε καταλαβαινω απολυτα Ηλια.
Ιδια χρονιά, ιδια αρρωστια, 10 χρονια νεωτερος, ιδια ταλαιπωρια :(

Μηχανοβιος και αυτος και το πενηνταρακι του το εχω κρατησει
για αναμνηση.

Το καλυτερο που εχουμε να κανουμε ειναι να τους θυμομαστε.

[road spirit]

Καπετάνιε :beer:

[KaTaNaS]

καπετανιε και απο εμένα :beer: :beer: :beer:


φίλε έχεις λουστει την υπαρξη του πάντως... αυτα που σου εχει δωσει κανουν μπαμ πανω σου :sun: :wave2:

[catmaster]

Ρε κερατά Ηλία ...... βούρκωσα μεσημεριάτικα....

Να ζεις την ζωή και να την πιεις στο ποτήρι όπως έκανε ο πατέρας σου ρε φίλε .... μακάρι όταν κλείσω τα μάτια μου και εγώ να έχω ένα παιδί που θα μιλήσει έτσι για μένα ....

Clear Horizons Captain....


118005

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από χωμάτινος

Αδερφέ, ο πατέρας σου τα κατάφερε περίφημα.
:beer:

αυτο ακριβως.
σε ευχαριστουμε.

[lilipoua]

Άνθρωποι σαν τον πατέρα σου, σε κερδίζουν με την πρώτη ματιά!

Ειλικρινές, ζεστό χαμόγελο, δυνατή χειραψία και η αίσθηση πως τον ξέρεις χρόνια, πως δεν είναι η πρώτη φορά που πίνεις καφέ σπίτι του, που μπαίνεις στην κουζίνα του να φτιάξεις μόνη σου τον καφέ, γιατί νιώθεις άνετα!

Δεν θα ξεχάσω την έκπληξη στο πρόσωπό του, όταν γυρίζαμε από το ταξίδι και με βλέπει στο κατάστρωμα με τα γάντια και το σχοινί στα χέρια, έτοιμη να πηδήξω έξω για να δέσω! - Πέτα! Θα σας δέσω εγώ!! Και γάντια? Οργανωμένη σε βλέπω! (Περηφάνια εγώ, για την καλή εντύπωση της ναυτοσύνης μου!!)


Άνθρωπος, που παρά το πολύ μικρό διαστημα που συναναστράφηκα μαζί του, άφησε το «ίχνος» του πάνω μου! Και νιώθω πολύ τυχερή που είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω!Σ' ευχαριστώ!




Κανείς δεν φεύγει, αν δεν τον αφήσουμε να φύγει από μέσα μας!


Ντία

[mixalakis]

Πολύ συγκινητικό!

Να τον θυμάσαι.

[Prince-Garbage]

:sad:

[alximistis]

Είσαι τυχερός που έχεις τέτοιες μνήμες από εκείνον και τόσο σεβασμό γι αυτόν! Να τον θυμάσαι και να τιμήσεις την παρακαταθήκη του.
Καλή συνέχεια...

[taxydromos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Ο πατέρας μου διαβάζοντας το φόρουμ είχε δει που με προσφωνείτε πολλοί «Καπετάνιο» και είχε κρυφογελάσει... είναι η ίδια προσφώνηση που είχαν γι' αυτόν οι φίλοι του.


και τωρα σιγουρα οταν διαβαζει θα κρυφογελαει περηφανος...


118022

[Tpap]

φιλε, ηλια..
εχθες γιορταζα την ονομαστικη μου εορτη, και εσυ σημερα ειχες μια τοσο οδυνηρη επετειο.

Οι αντιθεσεις που χαρακτηριζουν την ανθρωπινη ζωη...

Δεν θα αργησουμε πολυ να τους συναντησουμε κι εμεις.
Οπως κι εμας θα ελθουν αργοτερα να μας βρουν.

Δυστυχως ή ευτυχως δεν ξερω, αλλα σιγουρα θα τα ΛΕΜΕ και ΜΕΤΑ

απλα ΤΟΤΕ, θα ξερουμε..

[gkmaggas]

Φιλε να τους θυμασαι και να φορας παντα το χαμογελο τους!!!!!

[PanVas]

Ηλία. Ηλία... Ηλία....
Τι να πω.

Να μαστε καλά να έχουμε να θυμόμαστε!

Είσαι τυχερός! Να το θυμάσαι πάντα αυτό.

Και το καλοκαίρι κανόνισε εξόρμηση μέχρι τον Πόρο με ιστιοπλοϊκό και σημαία moto.gr.

:sun: :beer: :beer: :beer: :beer: :sun:

[trigger]

....
Tρελλός Μουσώνας ράγισε μεσονυχτίς τα ρέλια.
Στο χέρι σου χλωρό κλαρί, χαρτί κι ένα φτερό.
Τέσσεροι κάμανε καιροί τα ρούχα σου κουρέλια.
Να σε σκεπάσω θέλησα, γλιστράς και δε μπορώ....



Ηλία το έχω περάσει το λούκι και δυστυχώς δεν έχω πολλά να θυμάμαι γιατί ήμουν μικρός και δεν πρόλαβα... :sad:

Εύχομαι άλμπουρα βαριά και ένα γερό σκαρί να τον συντροφεύουν...


Καλές θάλασσες Cpt!

[hidefnick]

Και στους δύο σας :a19: τίποτα άλλο............

[filipp0s]

Φίλε Ηλία τι να πω? Εγώ τον δικό μου τον έχασα πριν τρία χρόνια -ταλαιπωρήθηκε- μπορώ να πω ότι ανακουφίστικα κιόλας, μάλλον ανακουφίστηκε κι αυτός.... Δεν έχω τετοιες εμπειρίες από τον δικό μου πατέρα. Η σχέση μας ήταν περισσότερο τυπικη. Ξέρεις αυτό το πατέρας-γιος που συναισθηματικά τελικά υπάρχει (?) ότι κι αν έχει συμβεί... Ομως σε καταλαβαίνω, πέρασε ένας χρόνος... Θυμάμαι σαν χθες που στη πίτα του moto ρώτησα τον Χρήστο -Που είναι ο Ηλίας? Και μου απάντησε ότι πέθανε πατέρας του... Δεν γνωριζόμασταν τότε... Τώρα που έστω και λίγο σε ξέρω, καταλαβαίνω: Οταν μιλάς για κάτι το εννοείς... Κέρασες σήμερα τα ποτά στη μνήμη του... και ήπια στη μνήμη του, χωρίς να τον γνώρισα ποτέ... αλλά γνωρίζω εσένα και καταλαβαίνω... τι ήταν ο πατέρας σου, τι είναι να είσαι καπετάνιος στη ζωή σου να τα φέρνεις βόλτα στα δύσκολα... να μη μασας στις φουρτούνες και πάνω απο όλα να παραμένεις αληθινός... σε πάω ρε φίλε... και γουστάρω που ήπια τις ρακές για την πάρτη του/σου.

[crs-k]

Δε γ@μιεσαι ρε Ηλια λεω εγω... :mad: :sad:








Χαλαλι οι ρακες στην μνημη του... :(

[Tropeas]

Λιάκο, εχω ακούσει ιστορίες...
...περιμένω και άλλες ...
να μας συνοδοιπορίσουνε και να μας συντροφεύσουνε σε όμορφους προορισμούς με όμορφες εμπειρίες,
και προπάντων να μας υπενθυμήσουν όμορφες μοναδικές αναμνήσεις!
με συγκίνησες αδερφέ...
ήθελα να μάθω...ξέρεις τι... αλλά πλέον...
ήθελα και να τον γνωρίσω απο τον τρόπο που μίλαγες ,
απο τον τρόπο που περιέγραφες...
αυτο που φαινόταν στην έκφρασή σου ήταν απερίγραπτο!

[Cpt. Haddock]

.....

Είναι περίεργο πως, ενώ βρήκα σχετικά εύκολα τα λόγια που ήθελα να γράψω για τον πατέρα μου, δε βρίσκω ευκολα αντίστοιχα λόγια για όλους εσάς που γράψατε εδώ...

Το κάθε τι, οι δύο κουβέντες, η μια φωτό, οι αναφορές σε συγγραφείς (λες και τον ήξερες ρε Μάνο), η μαρτυρία της γνωριμίας, οι στίχοι ακομα κι ενα απλο εμοτικον είχαν τη σημασία τους... Όσο ξαναέβλεπα τη λέξη "Καπετάνιε" τόσο βούρκωνα

Μετράνε πολλά στη ζωή. Να τη ζήσεις, να αφησεις ίσως μια παρακαταθήκη.
Αλλα για μένα χθες μέτρησε το οτι γράφοντας εδώ για τον πατέρα μου ήξερα οτι έχω φίλους που θα το διαβάσουν και θα νιώσουν μαζί μου - δε θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο "μνημόσυνο" - κι ούτε κι ο ίδιος πιστεύω.


Ενα απλό ευχαριστώ είναι δύσκολο, αλλά είναι ταυτόχρονα και το λιγότερο που μπορώ να πω για όσα γράψατε εδώ ή μου είπατε απο κοντά χθες όταν υψώσαμε τα ρακοπότηρα "στη μνήμη των απόντων"

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΕΙΤΕ ΤΗ ΖΩΗ!


Sea Fever

by John Masefield

I must down to the seas again, to the lonely sea and the sky,
And all I ask is a tall ship and a star to steer her by,
And the wheel's kick and the wind's song and the white sail's shaking,
And a grey mist on the sea's face, and a grey dawn breaking.

I must down to the seas again, for the call of the running tide
Is a wild call and a clear call that may not be denied;
And all I ask is a windy day with the white clouds flying,
And the flung spray and the blown spume, and the sea-gulls crying.

I must down to the seas again, to the vagrant gypsy life,
To the gull's way and the whale's way where the wind's like a whetted knife;
And all I ask is a merry yarn from a laughing fellow-rover
And quiet sleep and a sweet dream when the long trick's over.

[doctor x]

........

[mpou]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock

Αλλα για μένα χθες μέτρησε το οτι γράφοντας εδώ για τον πατέρα μου ήξερα οτι έχω φίλους που θα το διαβάσουν και θα νιώσουν μαζί μου - δε θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο "μνημόσυνο" - κι ούτε κι ο ίδιος πιστεύω.


Καπετανιο
Να ξερεις οτι ειναι παρα πολλοι εδω μεσα που το διαβασαν, βουρκωσαν, αλλα ηταν δυσκολο να γραψουν κατι. Αν μετρησεις και αυτους, τοτε σιγουρα ηταν μακραν το καλυτερο "μνημοσυνο".

[johnpan]

Eisai poly tyxeros pou eixes tetoio patera mpagasa Hlia. Syllypoumai, alla se zhleuw kiolas, me thn kalh ennoia

[LINA]

Καπταιν εμαθες πολλα απ αυτον τον ανθρωπο , ενιωσες πολλα και εζησες ακομα περισσοτερα. Φαινεται οτι ηταν ενας ανθρωπος που στηριζοσουν καθε στιγμη , ευχαριστη , προβληματισμενη ή αποφασεων, και ετσι ειναι ενας σωστος πατερας. Σιγουρα οσοι περνουν τετοια ποιοτικα χρονια με τους γονεις τους ειναι γεματοι και ηρεμοι.
Λοιπον , εξοπλισμενος οπως εισαι απο εμπειριες, σκεψεις, γνωσεις και ελπιδες ΖΗΣΕ τη ζωη σου οσο καλυτερα μπορεις και εκεινος θα ειναι ικανοποιημενος για τον γιο που αφησε πισω του.

Εγω θα σου ευχηθω να αποκτησεις ενα (και δυο και τρια οσα θες τελοσπαντων) παιδι/α και να τους δωσεις τη κληρονομια της οικογενειας σου , να ζησεις οσα εζησες και συ με τον πατερα σου και τοτε πιστεψε με .... θα εισαι γεματος και ικανοποιημενος ανθρωπος !

Εχεις πολλα να δωσεις Καπταιν....

Keep Walking


118144

[Gares']

O Captain! my Captain! our fearful trip is done;
The ship has weather’d every rack, the prize we sought is won;
The port is near, the bells I hear, the people all exulting,
While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring:

But O heart! heart! heart!
O the bleeding drops of red,
Where on the deck my Captain lies,

Fallen cold and dead.

O Captain! my Captain! rise up and hear the bells;
Rise up—for you the flag is flung—for you the bugle trills;
For you bouquets and ribbon’d wreaths—for you the shores a-crowding;
For you they call, the swaying mass, their eager faces turning;

Here Captain! dear father!
This arm beneath your head;
It is some dream that on the deck,

You’ve fallen cold and dead.

My Captain does not answer, his lips are pale and still;
My father does not feel my arm, he has no pulse nor will;
The ship is anchor’d safe and sound, its voyage closed and done;
From fearful trip, the victor ship, comes in with object won;

Exult, O shores, and ring, O bells!
But I, with mournful tread,
Walk the deck my Captain lies,

Fallen cold and dead.



May he rest in peace

[tati]

Μια απο τις ομορφότερες σχέσεις που μπορούν να υπάρξουν... μεταξύ γονιού και παιδιού, όπου υπάρχουν μόνο αγνά συναισθήματα χωρίς αντίτιμα.

Είσαι τυχερός καπετάνιε μου, που έζησες τον πατέρα σου και αυτός εσένα, οι στιγμές αυτές ειναι μοναδικές και δυστυχώς για διάφορους λόγους οχι πολλοί άνθρωποι "παίρνουν" αυτά που θα πρεπε απο τους γονείς τους.

ευχαριστούμε που μοιράστηκες....

[MUSTILI]

Θα σκιζει τις θολες γραμμες των οριζοντων...

[Λεωνίδας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από mpou
Καπετανιο
Να ξερεις οτι ειναι παρα πολλοι εδω μεσα που το διαβασαν, βουρκωσαν, αλλα ηταν δυσκολο να γραψουν κατι. Αν μετρησεις και αυτους, τοτε σιγουρα ηταν μακραν το καλυτερο "μνημοσυνο". indeed :a35:

[tai]

χωρις να έχω λόγια να εκφράσω αυτο που εσθάνομαι,
σου λέω απλά οτι εισαι τυχερός που τον είχες και αυτός περφανος που σε καμάρωσε.
:beer: στην μνήμη του

[TROOPER]

κοιτα ψηλα...:sun:

:wave2:

[Jo.Da.]

Φίλε μου δε σε ξέρω, αλλά από την περιγραφή σου μου έρχεται να βουρκώσω...
Ο πατέρας σου πρέπει να ήταν ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ Ανθρωπος, και είμαι σίγουρος πως είχες (και έχεις) το ιδανικό πρότυπο...Φρόντισε να γίνεις κι εσύ ιδανικό πρότυπο όταν έρθει η ώρα....
''Στη μνήμη των απόντων'' λοιπόν....:beer: (τη μπύρα κάνε την ρακί) :wave2:

[nakedorange]

«Γέρο, σου πρέπει μοναχά το σίδερο στα πόδια,
δυο μέτρα καραβόπανο, κι αριστερά τιμόνι.
Μια μέδουσα σε αντίκρισε γαλάζια και σιμώνει
κι ένας βυθός που βόσκουνε σαλάχια και χταπόδια»


:wave2:

[gian_nykt]

Καπετάνιο, να 'στε όλοι καλά να τον θυμάστε......!! :) :) :)

[mako]

:( :beer: :beer: :beer: :beer: :beer: :sad:

[Da.Vintage]

Ηλία κανείς δεν φεύγει αν τον κρατάμε μεσα στο μυαλό μας και στη καρδιά μας...:beer:

[sober]

Καπετανιο respect κι απο μενα...

:beer: :)

[project.breeze]

Άργησα να δω το thread.Καπετάνιε,δεν έχω τίποτα να σου πω.Είσαι τυχερός που έζησες τόσο παραμυθένια παιδικά χρόνια και ο πατέρας σου ήταν τυχερός που είχε έναν γιο πρόθυμο να τον ακολουθήσει παντού.Respect και από μένα και στους δυο σας:a23: :a23: :a23:




Αλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό
έπαιρνες, τρείς μήνες στην αράδα,
με του καπετάνιου τη μιγάδα,
μάθημα πορείας νυχτερινό.

Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be
πήρες το μαχαίρι, δυό σελλίνια,
μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή.

Κάτου στις αχτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι.
Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
και τ' ωραίο γλυκό της Κυριακής

[latris mixanis]

Καπετάνιε, δυστυχώς δεν πρόλαβα να γνωρίσω τον πάτερα σου, αλλά είναι σα να τον γνωρίζωω(μέσα απ τις ιστορίες σου)....

Aφιερωμένο...

Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι.

Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια.
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι.
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπυ τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει.

Απ' το ποδόσταμο πηδάνε ως τη γαλέτα.
-Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατήρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
ποιος ρήγα γιός θε να την πιεί σ' ένα ποτήρι.

Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του νότου αστέρι
σωρός να πέσει να σκορπίσει στα σπιράγια,
και πες του κάτω από ένα δέντρο να με φέρει.

Ο Τοτ, του λείπει το ένα χέρι μα όλο γνέθει,
τούτο το απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρούθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
- Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
- Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε.
Με τη βροχή, με τον καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ΄έναν αυλό με νανουρίζει.

Κουφός ο Σάλαχ το κατάστρωμα σαρώνει.
- Μ' ένα ξυστρι καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
- Γιέ μου πού πας; Μάνα, θα πάω στα καράβια.

[bugsbunny]

Αν και δεν είχαμε την ευκαιρία να συνταξιδέψουμε και να μοιραστούμε την ίδια "γέφυρα" μαζί με ένα μπουκάλι ρούμι, γι' αυτόν ήμουν πάντα ο Ύπαρχος! Όποτε με είπες με το όνομα μου δεν κατάλαβε για ποιον έλεγες...


Αντε τώρα Bashi-bazouk, Pirate, Doryphore, Savage, Heretic, Wrecker, Vandal, Vampire, Kleptomaniac, Visigoth, Aborigine, Coconut, Traitor, Caterpillar, Parasite, Pachyrhizus, Ectoplasm, Cyclone, Nest of rattlesnakes, Troglodyte, Nyctalop, Rat, Hooligan, Iconoclast, Orangoutang, Ostrogoth, Anthropophagus, Cro-Magnon, φίλε μου

:beer:

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bugsbunny
Αντε τώρα Bashi-bazouk, Pirate, Doryphore, Savage, Heretic, Wrecker, Vandal, Vampire, Kleptomaniac, Visigoth, Aborigine, Coconut, Traitor, Caterpillar, Parasite, Pachyrhizus, Ectoplasm, Cyclone, Nest of rattlesnakes, Troglodyte, Nyctalop, Rat, Hooligan, Iconoclast, Orangoutang, Ostrogoth, Anthropophagus, Cro-Magnon, φίλε μου

:beer:

:rotflmao: :rotflmao:


:beer: :beer: :beer:

[ΙΠΠΕΑΣ]

Να είστε καλά να τον θυμάστε.
Η ψυχή είναι αθάνατη.














Πλέοντας ανοιχτά και πλησιάζοντας την Οδησσό (http://el.wikipedia.org/wiki/οδησσός)
Θα μετανιώνω πάντα γιατί δεν αγόρασα το γούνινο στρατιωτικό πηλίκιο με το σφυροδρέπανο, στις σκάλες του Ποτέμκιν...


119017

[@bsolut!!]

...capt. συλλυπητηρια!:( εισαι τυχερος που εζησες τον πατερα σου τοσο εντονα γιατι οσο θα ξεθαβεις τις αναμνησεις σου απο δω και περα τοσο πιο ευτυχισμενος θα νιωθεις..επισης με την ευκαιρια να πω πως οταν μπηκα σε αυτο το site (αρκετα προσφατα) πιστευα πως ηταν απλα ενα site που ολοι ασχολουνται με το ποιος εχει την πιο γρηγορη μηχανη και το ποσες κοντρες εβαλε την περασμενη βδομαδα...εκανα λαθος παντως! εναι τελειως διαφορετικα και πραγματικα πιστευω πως υπαρχουν φοβερα ατομα και πολλοι με αχουν βοηθησει να μαθω καποια πραγματα..τεσπα, λιγο ακυρο ηταν αλλα ηθελα να το πω...οσο για σενα να εισαι καλα και ειμαι σιγουρος πως θα τον εχεις παντα συνοδηγο σου!...:wave2: :beer:

[Cpt. Haddock]

Μερικά λόγια που μου ήρθαν χθες με email απο έναν άνθρωπο που δούλεψε και έμαθε μαζί με τον πατέρα μου και τώρα συνεχίζει στα χνάρια του.

Δημήτρης:

Πολλές οι εικόνες, περισσότερες οι μνήμες. Δεν είμαι καλός στα λόγια, θυμάμαι όμως πράγματα που θα τα κρατήσω μέσα μου για πάντα.
Είμαι από τους λίγους τυχερούς που έζησαν με αυτόν τον άνθρωπο, τέσσερα χρόνια και παραπάνω, τις μικρές καθημερινές στιγμές, τις δυσκολίες,
τα προβλήματα, τις επιτυχίες, τις περιπέτειες στη θάλασσα, την αγάπη για τα σκάφη, την καλοσύνη, την ηρεμία, την τέχνη της κάθε στιγμής, τη λογοτεχνία κάθε λέξης,
την ερμηνεία των απλών πραγμάτων, τον μύθο του αέρα και του πανιού, τις ιστορίες που αγαπήσαμε, τις ιστορίες που ήταν έτοιμες και περίμεναν να αφηγηθούν......

Όλα αυτά τα χρόνια αφουγκράστηκα και κέρδισα όλα αυτά που μου είπε, που μου έμαθε, που μου εμπιστεύτηκε.
Τον ευγνωμονώ και για άλλα τόσα, τα οποία κουβαλάω ακόμη πάνω μου, και τα έχω οδηγό, ειδικά σε αυτή την περίεργη και επικίνδυνη φάση της ζωής μου.

Και τώρα, απλά, δεν είναι εδώ.

Ποτέ δεν μπόρεσα να τον ευχαριστήσω για όλα αυτά, δεν νομίζω να τα κατάφερνα ποτέ να το κάνω. Δεν μπόρεσα ποτέ να δεχτώ ότι αυτός ο άνθρωπος θα έπαυε να υπάρχει.

Και τώρα, απλά, δεν είναι εδώ.

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να προσπαθεί να ξεπεράσει αυτές τις αναμνήσεις, να τις ξεχάσει, να τις αφήσει να χάσουν το δρόμο τους, αλλά ποτέ δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Γιατί όλα αυτά είναι ριζωμένα μέσα μου, και δεν θα φύγουν ποτέ.

Και πονάει ακόμη πολύ, που απλά δεν είναι τώρα εδώ.

Στο καράβι των αναμνήσεών μου, είναι ο καπετάνιος.
Καπετάνιε………………
Θα είσαι πάντα ο καπετάνιος της καρδιάς μας.


.....................................................................................

Ευχαριστώ Δημήτρη και όλα να πάνε πριμα
:wave2:

[apav]

Καπετάνιε :a10:

[kaps]

.......................................:a10:

[Uriah Heep]

Σε μια εποχή που ταλανίζεται μεταξύ προτύπων πρωταγωνιστών σίριαλ και συνιδιοκτητών με τράπεζες πανάκριβων SUV...

...και το μέγεθος της ανθρώπινης αξίας εξαρτάται από το αν θα γίνεις ...ring tone...

...είναι υπέροχο να διαβάζεις τα λόγια του Captain!

Το να αναγνωρίζεις σαν "ήρωά" σου ένα δικό σου πρόσωπο, είναι συγκλονιστικό!






Captain Haddock jr θα έχεις στη ζωή ένα τέλειο "συγκυβερνήτη"...

Captain Haddock senior, το σκάφος είναι σε καλά χέρια!



:beer: :beer: :beer:

[evvou]

sigkinisi & sigi...

Na sai panta kala na ton thimasai...



1000 sorry gia ta greeklish s'ena toso simantiko-trifero-omorfo-sigkinitiko thread, alla den exo ellinika sto kinito

[adam_tsouk]

δεν υπαρχουν λογια, το παν ειναι να τους κανουμε περηφανους και εσυ πιστευω τον κανεις να ειναι.

:wave2:

[siraxanz]

Υγεία σε σένα να ζήσεις να τον θυμάσε!

[Λεωνίδας]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
...να βλέπεις την κατάρρευση ενός ανθρώπου ... πολύ άσχημο Ηλία ... κάθε μέρα που περνάει το καταλαβαίνω καλύτερα...

:a35:

[palios_er500]

Καπετάνιε εύχομαι να τον κρατήσεις ζωντανό μες στην καρδιά σου..
Πολύ όμορφα και συγκινητικά όλα όσα έχουν γραφτεί. Σε κάνουν να θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος...
Για όσους αντιμέτωπίζουν το ίδιο πρόβλημα στο σπίτι κουράγιο ...

[675]

Αρχικά δημιουργήθηκε από vangelis 64
Δεν μού'ρχεται να γράψω κάτι ρε Ηλία...δε μού'ρχεται.Εκτός από έναν κόμπο στο στήθος...


κι εγω ρε καπετανιε....

πραγματικα πολυ ομορφο αυτο που εγραψες κι ας το βλεπω πρωτη φορα τωρα...:wave2:

[Meni0s]

Δεν ... δεν...


απλα!




καλο ταξιδι....


125409

[Smith]

ουδεν σχόλιον...

εκτιμώ ειλικρινά που το μοιράστηκες..:sad:

[sotpag]

:( :( :(



να σε καλα ρε Ηλια να τον θυμασαι

[mystique]

Αρχικά δημιουργήθηκε από mpou
Καπετανιο
Να ξερεις οτι ειναι παρα πολλοι εδω μεσα που το διαβασαν, βουρκωσαν, αλλα ηταν δυσκολο να γραψουν κατι. Αν μετρησεις και αυτους, τοτε σιγουρα ηταν μακραν το καλυτερο "μνημοσυνο".

...

[MIXALHS 400SF R]

ΟΚ εντάξει έχω ανατριχιάσει όσο δεν πάει... κι έχω ακούσει πολλές ιστορίες.... Ανατρίχιασαν και οι φίλοι που διάβασαν... δεν λέμε τίποτα... Σιωπή που τα λέει όμως όλα...

[XJR_Billy]

Καπετάνιε μου, επειδή κι εγώ έχω χάσει και τους δύο γονείς μου σε μικρότερη ηλικία, σε καταλαβαίνω απόλυτα....

.................................................................................................... ..........

[Road67]

Καπετανιε δε σε ξερω κι ειμαι καινουργιος σ' αυτο τον ιστοχωρο. Δυστυχως ομως στο sport των θανατων αγαπημενων προσωπων εχω εμπειρια. Οι φιλοι μου με θεωρουν κουραστικο γιατι σε καθε γιορτη και γεννεθλια εγω ευχομαι απλως ''χρονια ποιοτικα'' ειναι το σημαντικοτερο για 'μενα υστερα απο οσα εχω ζησει.
Θα ηταν πολυ ασφαλες και αφελες να σου πω πως ο πατερας σου την εζησε τη ζωη του. Ειναι ομως και λαθος και αδικο. Και θα το ελεγα με γνωμονα την πικρια για τους δικους μου που ηταν πολυ μικροτεροι. Οποιος και να χασεις ειναι πολυ οδυνηρο για σενα, για μενα καθαρα εγωιστικα. Δεν ξερω αν πανε σε καλυτερο τοπο η οχι. Ξερω ομως πως δε βασανιζονται πια. Αν και ειμαι σιγουρος πως θα ηθελαν να ζουν.
Δεν ηθελα να σου απαντησω σε αυτο το θεμα και το απεφυγα. Αλλα κατι με ετρωγε να σου γραψω εστω και δυο λεξεις. Δυο λεξεις απο εναν ξενο που συμπασχει, που σε καταλαβαινει.
Να εισαι υγιης, να εχεις αγαπη στη ζωη σου και να μην τον ξεχασεις.

[VASOS]

Ρε μπαγάσα μόλις τώρα το διάβασα και με πήραν τα ζουμιά εν ώρα εργασίας, να είσαι πάντα καλά και σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτά τα πράγματα, σίγουρα σε βλέπει από ψηλά και πρέπει να είναι πολύ περήφανος για σένα.

[Cpt. Haddock]

Να 'σαι καλά ρε φιλε :a013:

[George_M.]

Αρχικά δημιουργήθηκε από VASOS
Ρε μπαγάσα μόλις τώρα το διάβασα και με πήραν τα ζουμιά εν ώρα εργασίας, να είσαι πάντα καλά και σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτά τα πράγματα, σίγουρα σε βλέπει από ψηλά και πρέπει να είναι πολύ περήφανος για σένα.

αν δεν ηταν ο φιλος ουτε κ εγω θα ειχα παρει χαμπαρι ενα απο τα πιο σοβαρα ποστ που εχουν γραφτει εδω.
κρατα την φιγουρα του στην πλωρη κ συνεχισε να ταξιδευεις (οπως κανεις αλλωστε) με τον δικο σου τροπο.σιγουρα σε βλεπει κ χαμογελα κατω απο τα γενια του καθε φορα που ξεκινας για εναν νεο προορισμο.
αν μπορω να διακρινω τα χειλη του οταν σε κοιτα θα ελεγα οτι σιγοψιθιριζει καποιο ποιημα του Καβαδια.....:beer:

[Shaolin Monk]

Και εγω τωρα το διαβασα...:sad:
Να τον θυμασαι παντα, πολυ ωραιο κειμενο, ομορφες αναμνησεις, ευχαριστουμε που το μοιραστηκες, κατι περνουμε ολοι μας απ'αυτο: οτι οι ανθρωποι γυρω μας ειναι οτι πιο πολυτιμο εχουμε και μακαρι να μην το καταλαβουμε οταν ειναι αργα...

Να'σαι καλα Καπετανιε...

[camen]

Cpt να σε εχει καλα ο Θεος και παντα να γυρνας ολο τον κοσμο:beer: :beer: :beer: :beer:


Κ ενα ευχαριστω στον παραπανω φιλο που το ξεθαψε και μπορεσα να το διαβαζω...:beer: :beer: :beer:

[Cpt. Haddock]

Να 'στε καλά ρε παίδες, όλοι σας....

:wave2: :beer: :wave2:

[granazi]

ποσα θα ηθελα να πω σημερα στον δικο μου πατερα που εφυγε ετσι.......
στον μεγαλο μου αδερφο..........
ο ανθρωπος ειναι οτι θυμαται κ οτι αγαπα τελικα μαλλον....

[nobody]

κι εγω μολις τωρα το διαβασα καπετανιε...

να ζησεις να τον θυμασαι,σε ομορφες στιγμες να σαλπαρετε παρεα και ετσι αγερωχο να τον φερνεις στην θυμηση σου

[Allst@rf]

να ξερουμε και απο που ερχονται τα nick του καθενος.
προσωπικα πιστευω οτι τα nick πρεπει να εχουν μια ιστορια αλλα και να στο κολλανε οι αλλοι.το δικο σου ειναι απο της πιο ωραιες που εχω ακουσει και επισης εχει και εναν συγκηνησιακο χαρακτηρα.
πολλες :beer: καπετανιο για την ιστορια αλλα και για τον γερο σου .οι ναυτικοι εχουν "χτησει" αυτοι τη χωρα,τους θαυμαζω πολυ και γιατι ειναι συνεχιστες της παναρχαιας ιστοριας αυτου του τοπου.:wave2:

[konsttanttinos]

Εισαι τυχερος που εχεις τοσες αναμηνησεις απο τον πατερα σου.
Ηταν τυχερος που κυνηγησε το ονειρο του και το εκανε πραγματικοτητα.
Μια ζωη γεματη κ πληρης.
Μην σκεφτεσαι το τελος, αλλα ολη την δειαρκεια του ταξιδιου σας.
Να'σαι παντα καλα να τον θυμασαι και να κανεις και κανενα ταξιδακι για παρτη του.
:beer: :beer: :beer: Στην υγεια σας.

[vaska]

Με συγκίνησες ρε Ηλία, ετεροχρονισμένα μεν αλλά συγκινήθηκα. Να 'σαι πάντα καλά και να τον θυμάσαι. Έχω την ίδια σχέση με τον δικό μου πατέρα και δεν θέλω να σκέφτομαι καν την απώλεια.

[Pardalotzatziki]

Να ΄σαι καλα και να τον θυμασαι...

Οι γονεις μου μπορει να μην ειχανε σκαφος, απλα ενα ταπεινο ford escort 1100 του '81

Παρεδωσε πνευμα το 2006 με 125.000 χλμ...και που δε μας πηγε....

Με ταξιδεψαν παρα πολυ και δεν εννοω μονο χιλιομετρικα...

Γι΄αυτο η μεγαλυτερη χαρα μας ειναι το ιδιο το ταξιδι και οχι αφετηριες και προορισμοι...

Αλλες εποχες, ζησαμε παιδικη ηλικια γεματη, χτυπησαμε, λερωσαμε, ματωσαμε, ταξιδεψαμε...

Μπορεις να τα κανεις ολα αυτα με playstation??

Γονεις, βγαλτε τα παιδια σας στη φυση να λερωθουν λιγο.....και μετα να μην τους βαλετε betadin στα χερια....ολα θα πανε καλα...

:wave2: :wave2: :wave2:

[takis-kk]

...... Τυχερός ο γερο καπετάνιος που ταξίδεψε στις θάλασσες που αγάπησε ....
...... Και άξιος ταξιδευτής ....
...... Τυχερός κι εσύ "Δόκιμε" με την κληρονομιά των σκέψεων και του βλέματός του....

Ολα τα ταξείδια τελειώνουν κάποτε... Ε και?


Με ένα χαμόγελο συμπάθειας απο μένα ... αν και όταν συναντηθούμε.....


Τάκης Κ.

[VALES]

Εάν αξιοθώ να έχω ένα παιδί σαν και του λόγου σου, ας φύγω. Θα ξέρω όμως πως την δυσκολότερη αποστολή του ανθρώπινου είδους, την εξετέλεσα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.


Ευχαριστώ ρε Καπετάνιο... γιατί τέτοια κείμενα από τέτοιους ανθρώπους, μόνο καλύτερους μας κάνουν.

Πραγματικά άξιος γονιός.

[DimChios]

Αν και το εχω διαβασει τοτε, το ξαναδιαβαζω και συγκινηθηκα και με αυτο:


Αρχικά δημιουργήθηκε από χωμάτινος
Σκαρίμπας, Μαγκλής, Βλάχος και Καρκαβίτσας όλα σ' ένα . .



Αδερφέ, ο πατέρας σου τα κατάφερε περίφημα.



:beer:


:sad:

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Αν και το εχω διαβασει τοτε, το ξαναδιαβαζω και συγκινηθηκα και με αυτο:
:sad:

γμσε τα ρε Μητσο... κι εγω το ίδιο επαθα προχθες που το ξαναδιαβασα... :sad:

[DimChios]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
γμσε τα ρε Μητσο... κι εγω το ίδιο επαθα προχθες που το ξαναδιαβασα... :sad:


Εχει μια "γλύκα" ομως αυτη η συγκινηση δε νομιζεις?

Ειδικα για σενα, φανταζομαι περισσοτερη μιας και ειχατε τοσα πολλα περασει παρεα!

http://www.youtube.com/watch?v=SPdOnWmPkjU

[DimChios]

επισης μια ΣΥΓΓΝΩΜΗ Ηλια αλλα ειχα την εντυπωση οτι τοτε ειχα γραψει! Δεν ομως... δε ξερω τελικα γιατι!

Συγνωμη!

Ετσι κι αλλιως ομως δε νομιζω να εγραφα κατι αξιολογοτερο και πιο ουσιωδες απ οσα εχουν πει!

Να εισαι καλα να τον θυμασαι αν και τον εχεις στο "ειναι" σου και φαινεται!

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
επισης μια ΣΥΓΓΝΩΜΗ Ηλια αλλα ειχα την εντυπωση οτι τοτε ειχα γραψει! Δεν ομως... δε ξερω τελικα γιατι!
Συγνωμη!

Σιγά ρε Μητσο, δε χρειάζονται συγγνώμες :wave2:

Ξαναδιάβασα αυτά που έγραψα για τον Πατέρα μου (και σας ευχαριστώ και πάλι), μετά είδα το ποστ του Μάνου και εκεί ενιωσα τη ΜΕΓΑΛΗ αδικία... (κι αν μ' ακουγε ο πατέρας μου θα καταλάβαινε)

Αλλο να φύγεις στα 76, αλλο στα 37 ρε γαμώτο...

[Ichigo]

Πω ρε κάπτεν τώρα το είδα αυτό! :eyepop:
Έζησε μια γεμάτη ζωή θα έλεγα και έκανε τα περισσότερα όνειρά του πραγματικότητα. Κρίμα που δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω... :sad: :sad: :sad: :sad:
Δε βρίσκω τι άλλο να πω πραγματικά. :sad:

[zolotas]

τι να γραψεις .......καλυτερα ενα τραγουδακι (απο τον blackbusa το θυμηθηκα )..

:beer: :beer: :beer: :beer:

http://www.youtube.com/watch?v=9BdFUrCwhqc