Βόρεια Ελλάδα 03-10 Φεβρουαρίου 2008

[apapadop]

Η αρχική ιδέα αυτής της εκδρομής υπήρχε εδώ και πολύ καιρό, αλλά πάντα κάτι προέκυπτε. Ξέρετε τώρα, τη μία ο καιρός δεν ήταν ιδανικός, την άλλη δεν υπήρχε παρέα, τη τρίτη δε μπορούσαν όλοι οι συμμετέχοντες να πάρουν άδεια ταυτόχρονα, μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε και το κατάλληλο μηχανάκι... μ'αυτά και μ'αυτά τα χρόνια πέρασαν και εγώ δεν είχα δει τίποτα από τη Βόρεια Ελλάδα και αυτή η κατάσταση δε μου άρεσε.

Οπότε είπα, ΤΩΡΑ που είμαι ελεύθερος. ΤΩΡΑ που δε με πιέζει καμμία δουλειά, ΤΩΡΑ που έχω το σωστό μηχανάκι... θα πάω ό,τι και να γίνει.

Η πενθήμερη άδεια υπογράφηκε τη Πέμπτη, και έτσι είχα 2 ημέρες προετοιμασίας μπροστά μου. Όλα έγιναν πολύ βιαστικά, το Σάββατο πέρασε με το ανοιγόκλειμα των ματιών με βόλτα στο βουνό με ποδήλατα, το "τελευταίο γεύμα" με την οικογένεια, ένα βιαστικό συναπάντημα με εκλεκτούς φίλους... έτσι έφτασα 6 η ώρα το πρωί της Κυριακής να ετοιμάζω ακόμα τα πράγματά μου, να στέλνω email σε CouchSurfers (http://www.couchsurfing.com) και να παίρνω παραπάνω πράγματα απ'όσα θα χρειαζόμουν, μόνο και μόνο επειδή δεν είχα το χρόνο να υπολογίσω τις ακριβείς ανάγκες μου.

07:30 ήμουν στο δρόμο, με το Vstrom ζεσταμένο και φορτωμένο. Μηδένισα το Trip B (το A είναι reserved για να υπολογίζω την αυτονομία σε καύσιμο) και βουρ!

[apapadop]

Βγήκα στην Εθνική με σχετικά καλές συνθήκες, έπιασα χαλαρό ρυθμό ταξιδιού (5.500 σαλ) και έφυγα. Η ψυχολογία περίεργη, η απομάκρυνσή μου από την Αθήνα διστακτική, πολλά πράγματα να με κρατάνε ακόμα στη πόλη. Ένιωθα πως δεν είμαι έτοιμος να φύγω, πως έχουν μείνει σημαντικές εκκρεμότητες, πως ίσως τελικά ο χρόνος να ήταν λάθος...

Στο ύψος της Θήβας τρώω το πρώτο γερό κρύο το οποίο ευτυχώς μετά από μερικά χιλιόμετρα υποχωρεί.

Πρώτη στάση στις Θερμοπύλες, απ'όπου πολλές φορές έχω περάσει, καμμία φορά όμως δεν έχω σταματήσει για να μελετήσω τα μνημεία. Για όσους έχουν κάνει τα ίδια, ιδού η ενημερωτική επιγραφή:


120413

[apapadop]

To Vstrom ξεκουράζεται δίπλα στην Ε.Ο. Αθηνών-Λαμίας.


120414

[apapadop]

Καθαρό και γυαλιστερό προς το παρόν...


120415

[apapadop]

Στη δεύτερη μεγάλη (άνω των 5') στάση μετά τη Κατερίνη, κάνω κάποια τηλέφωνα σε φίλους και μοιράζομαι τον ενθουσιασμό τους για την αρχή ενός φανταστικού ταξιδιού. Η διάθεσή μου φτιάχνει αμέσως και βγαίνω απ'το ΣΕΑ άλλος άνθρωπος.

Αυτός είναι ο Πύργος Απολλωνίας, σε μια όμορφη τοποθεσία λίγο πριν τα φοβερά στροφιλίκια της Εγνατίας Οδού που περνούν έξω απ'τη Καβάλα.


120416

[apapadop]

Επειδή έφτασα νωρίς (κατά τις 16:30) στη Ξάνθη (όπου και θα διανυκτέρευα), έκανα μια βόλτα προς Σμίνθη και Εχίνο, για μια πρώτη γεύση της Ανατολικής Ροδόπης.


120417

[apapadop]

Ψόφα για τη πατρίδα!
Διδακτική πλακέτα στο κέντρο της Ξάνθης, με την οποία γελάσαμε αρκετά με τον Σοφοκλή (τον ευγενέστατο φίλο που με ξενάγησε και φιλοξένησε στη Ξάνθη).


120418

[apapadop]

Δευτέρα πρωί, εκκίνηση από Ξάνθη μετά τις σχετικές μπουγάτσες κατά τις 09:00. Trip B στα 780km. Κατευθύνομαι προς Πόρτο Λάγος ακολουθώντας τη παρότρυνση του Anty12.


120419

[apapadop]

Πολλή ομίχλη, απίστευτη υγρασία...


120420

[apapadop]

Το Πόρτο Λάγος.


120421

[apapadop]

Η υγρασία χειροτερεύει, και παρόλο που δε βρέχει είναι σαν να οδηγάς μέσα σε πισίνα.


120422

[apapadop]

...και η ομίχλη πανταχού παρούσα.


120423

[apapadop]

Περνάω από Γλυφάδα, αλλά πριν φτάσω στον ίμερο, και ενώ ο δρόμος έχει ήδη γίνει λασπόδρομος...


120424

[apapadop]

...βρίσκομαι αντιμέτωπος με ένα ρηχό αλλά ορμητικότατο ρυάκι! Σταματάω, κάνω μερικά βήματα μέσα του να δω το έδαφος, όσο φαινόταν πέρναγε. Αρχίζω να ζυγίζω το ρίσκο και τις πιθανές επιπτώσεις.

ΑΠΟΚΑΡΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ:

* Αν δεν ήμουν μόνος, τουλάχιστον θα υπήρχε κάποιος να τραβήξει ένα αστείο video που θα έσκιζε στο youTube με τίτλο "Vstrom going down the drain"
* Αν δεν ήμουν μόνος και έπεφτα, κάποιος θα με βοηθούσε να το βγάλουμε απ'το ρυάκι.
* Είναι η 2η μέρα του ταξιδιού. Δε θέλω να κυνηγάω επιπλέουσες σπασμένες βαλίτσες από τώρα...

ΕΜΨΥΧΩΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ:

* Σιγά μη μασήσω με λίγο νεράκι. Το μηχανάκι θα περάσει απροβλημάτιστα και μετά θα το παίζω και ατομάκι που διάσχισα "ποτάμι".
* Αν περάσει κανένας άνθρωπος θα του πω να περιμένει λίγο, να επιχειρήσω να περάσω, ώστε αν πέσω να με βοηθήσει να το ψαρέψω.


...και ΤΣΟΥΠ, νασου ο άνθρωπος με ένα παλιό Golf που έρχεται απ'την άλλη μεριά του ρυακιού-Σηκουάνα, περνάει σιγά σιγά και προσεκτικά και μετά σταματάει δίπλα μου. Ακολουθεί η εξής στοιχομυθία:

ΕΓΩ: Καλημέρα.
ΣΩΤΗΡΑΣ: Καλημέρα. Πρόσεχε εδώ!
Ε: Ναι, το σκέφτομαι.
Σ: Έχει πρασινάδες από κάτω που δε φαίνονται.
Ε: Α-χα! (ήχος τρομπέτας υποχώρησης ιππικού) Σε αυτή την περίπτωση θα κάνω μια θεσπέσια επιτόπου.
Σ: Καλά θα κάνεις.


120425

[apapadop]

...και έτσι σηκώθηκα και έφυγα. Δεν ήταν βαθύ, άλλα ήταν πολύ ορμητικό το άτιμο...


120426

[apapadop]

Γυρίζω λοιπόν προς Κομοτηνή, πιάνω την Εγνατία, βγαίνει και ένας ήλιος, στεγνώνει η ατμόσφαιρα, ο καιρός μούρλια, μια γκαζιά ως Αλεξανδρούπολη. Παρκάρω στο λιμάνι και πίνω ένα τσαγάκι με μέλι σπέσιαλ σε ένα καφενείο, κοιτάω λίγο το χάρτη, η ώρα έχει πάει 14:00.


120427

[apapadop]

Φεύγω από Αλεξανδρούπολη προς Φέρες, φτάνω στο Δάσος της Δαδιάς (25540 32263 & 32209) κατά τις 3 παρά. Μέχρι να μπω να συνεννοηθώ μου λένε πως μάλλον έχω χάσει το δημοτικό λεωφορείο που ανεβαίνει στο παρατηρητήριο για να δω τα προστατευόμενα πτηνά και έτσι έχω δύο επιλογές:

1. Να ανέβω με τα πόδια (45' πήγαινε, άλλο τόσο έλα)
2. Να περιμένω ως τις 15:30 το επόμενο λεωφορείο.

Επειδή και τα δύο μου κατέστρεφαν το πρόγραμμα, απλά ευχαρίστησα για τις πληροφορίες και έφυγα.

Πήρα το δρόμο προς τη πόλη του μεταξίου (Σουφλί) και φτάνω ως το Διδυμότοιχο με πολύ καλές συνθήκες.


120428

[apapadop]

Έβρος


120429

[apapadop]

Κόβω δεξιά στη Μάνδρα, προς Μικρό Δέρειο. Πολλές όμορφες εικόνες σε αυτή τη πανέμορφη ορεινή διαδρομή...


120430

[apapadop]

.


120431

[apapadop]

..


120432

[apapadop]

Βρύα;


120433

[apapadop]

Κρόκος;


120434

[apapadop]

Μέγα Δέρειο, Λεπτοκαρυά, Άβαντα και επιστροφή προς Αλεξανδρούπολη.


120435

[apapadop]

Παλιό οχυρό;


120436

[apapadop]

Μετά επέστρεψα στη Ξάνθη και πάλι από Εγνατία και βρέθηκα με τον H.A.Balafoutre και άλλα μέλη της μοτοσυκλετιστικής λέσχης Ξάνθης για λίγη χαλαρή κουβεντούλα που έβγαλε πολύ γέλιο. Μετά τις 22:30, πτώμα πια, επιστροφή στο σπίτι για φαγητό, μπανάκι και ύπνο.

[apapadop]

Τρίτη πρωί και πάλι εκκίνηση από Ξάνθη. Trip B στα 1350km. Παίρνω τον ορεινό δρόμο προς Σταυρούπολη, Παρανέστι και εκεί κατά τύχη στρίβω δεξιά προς Τέμενος και βγαίνω σε έναν απίθανο έρημο ασφαλτόδρομο που πάει προς δύο Υδρο Ηλεκτρικές Εγκαταστάσεις (ΥΗΕ) της ΔΕΗ. Λυσσάω να βγάζω φωτογραφίες του πανέμορφου Νέστου.


120437

[apapadop]

Κάθε φορά που βγάζω στάντ και γάντια για να βγάλω ακόμα μία φωτογραφία υπόσχομαι στον εαυτό μου να είναι η τελευταία για τα επόμενα 2-3 χιλιόμετρα για να φτάσω κάποτε όπου πηγαίνω, αλλιώς με αυτό το ρυθμό... θα νυχτώσουμε!


120438

[apapadop]

Νέστος.


120439

[apapadop]

Και πάλι...


120440

[apapadop]

Κάποια στιγμή φτάνω και στη δεύτερη ΥΗΕ (Πλατανόβρυσης), όπου το βουνό έχει παραδοθεί στο τσιμέντο δημιουργώντας ένα απόκοσμο αποτέλεσμα.


120441

[apapadop]

Στη πύλη ρωτάω το φύλακα για το πώς συνεχίζει ο δρόμος. Η στοιχομυθία πάει κάπως έτσι:

ΕΓΩ: Καλημέρα! Ο δρόμος συνεχίζει από εδώ;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ: Ναι ναι, πάει για Σιδηρόνερο σε καμμιά 30αριά χιλιόμετρα.
Ε: Σε καλή κατάσταση ο χωματόδρομος;
ΑΘ: Μια χαρά είναι, δε θα έχεις κανένα πρόβλημα. Σε ένα σημείο μόνο περνάνε νερά και έχει νεροφαγώματα αλλά δε θα'χεις πρόβλημα.
Ε: Χμ, έχει βρέξει πολύ αυτές τις μέρες;
ΑΘ: Όχι μην ανησυχείς, ο δρόμος είναι μια χαρά.

Έφυγα και γω ο έρμος ορεξάτος για το πρώτο χωματάκι και μετά από ένα (το πολύ) χιλιόμετρο, και αφού έχω διασταυρωθεί με ένα βοσκό και τις 3 αγελάδες του που με κοιτάει και κουνάει το κεφάλι, πέφτω σε ένα θεσπέσιο αμμώδες τερραίν το οποίο με το που το πατάω καταλαβαίνω ότι πρόκειται να κολλήσω.


120445

[apapadop]

Για δεύτερη φορά κοτεύω και κάνω επιτόπου, επιστρέφοντας στο φράγμα. Χαιρετάω τον ΑΘ χωρίς να κόψω και κατηφορίζω από άσφαλτο από Τέμενος και Νικηφόρο προς Δράμα.


120446

[apapadop]

Στη Δράμα σταματώ μόνο και μόνο για να βάλω αδιάβροχα επειδή ο καιρός φαίνεται να μουλιάζει σιγά σιγά. Βγαίνω από τη Δράμα προς Μοναστηράκι, Ταξιάρχες, Λιβαδερό, περνάω το Σιδηρόνερο και φτάνω ως τη Σκαλωτή.


120447

[apapadop]

Στην επιστροφή θαυμάζω το χιονισμένο όρος Φαλακρό...


120448

[apapadop]

Κάνω μια στάση στις "Γέφυρες", ένα μικροσκοπικό στέκι με μια σόμπα-φλογοβόλο που έχει φτιάξει εσωτερική θερμοκρασία σάουνας και με το που μπαίνω βγάζω τα πάντα και μένω με το φουτεράκι. Ανεφοδιάζομαι με ένα ωραίο χωριάτικο λουκάνικο, λίγες πατάτες και μια σαλάτα και φεύγω προς Σέρρες.

Τελικός προορισμός Τρίτης: Η λίμνη Κερκίνη. Φτάνω απογευματάκι, κατηφορίζω προς τη λίμνη και αρχικά απογοητεύομαι από την ερημιά και τη φαινομενική εγκατάλειψη...


120449

[apapadop]

Σύντομα όμως γοητεύομαι από την ομορφιά του τοπίου.


120450

[apapadop]

Λόγω ώρας και εποχής, δε βρίσκω τη φωτεινή, γεμάτη ζωή λίμνη που περίμενα. Βρίσκω κάτι διαφορετικό, πιο σκοτεινό, ίσως πιο μαγευτικό...


120451

[apapadop]

Έχει πια σκοτεινιάσει και κατευθύνομαι προς το χωριό Κερκίνη, όπου και νοικιάζω ένα δωμάτιο στο πρώτο ξενοδοχείο που βρίσκω ("Οικοπεριηγητής" (http://www.oikoperiigitis.gr) , ?40 το βράδυ με πρωινό, πολύ κυριλέ) . Αφήνω κάποια πράγματα και αμέσως βγαίνω για μια βόλτα με τα πόδια.

Πάω μια βόλτα στο χωριό και μετά παίρνω ένα δρόμο που υποθέτω πως οδηγεί στη λίμνη (αν και μέσα στο σκοτάδι δε τη διακρίνω). Εκεί, στη βρεγμένη άσφαλτο, συναντώ ένα κοινωνικότατο βατραχάκι.


120452

[apapadop]

Μετά από 1-2 ώρες επιστρέφω στο δωμάτιο για service και ύπνο.

Τετάρτη πρωί στη λίμνη Κερκίνη. Trip B στα 1725km.
Ξυπνάω με 4 γάτες έξω απ'τη μπαλκονόπορτα και τα πάντα έξω μούσκεμα. Πρέπει να έβρεξε αρκετά το βράδυ. Κατόπιν πρωινού κάνω το λάθος να "πάω μια βολτίτσα" με πολιτικά, χωρίς εξοπλισμό, με το μηχανάκι γύρω απ'τη λίμνη. Έχει ένα ανάχωμα που ακολουθεί το μεγαλύτερο μέρος της ακτογραμμής και προσφέρει πολύ ωραία θέα.


120453

[apapadop]

Λίγα απ'τα άφθονα πουλιά της Κερκίνης. Δυστυχώς, ακόμα και το σχετικά αθόρυβο Vstrom τα αναστάτωνε αρκετά. Πήγαινα με 2η σχέση και 4000σαλ και πάλι, τα περισσότερα σηκώνονταν να φύγουν όταν ο θόρυβος του κινητήρα τους πλησίαζε...


120454

[apapadop]

Στο δυτικό ανάχωμα, βόρειο άκρο, μια φάρμα με βουβάλια τα οποία έδειξαν ανησυχητικά έντονο ενδιαφέρον με τη παρουσία μου. Σταμάτησαν ό,τι έκαναν και απλά με κοιτούσαν ακίνητα. Μπρρρρ...


120455

[apapadop]

Βέβαια η ένδυση τζινάκι-παπουτσάκι δεν είναι ό,τι καλύτερο όταν έχεις νερόλακους και γενικότερα λασπωμένη διαδρομή σε ένα τοπίο με 90% υγρασία. Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν πως έγινα μέσα στις λάσπες και συνειδητοποίησα πως είχα πολύ άγχος. Μη λερωθώ, μη χαθώ/κολλήσω και δε γυρίσω στην ώρα μου να κάνω checkout απ'το δωμάτιο... άι στο κόρακα!


120456

[apapadop]

Γύρισα στο ξενοδοχείο, έβαλα το παντελόνι πάνω σε ένα καλοριφέρ να στεγνώνει όπως όπως και μέχρι να πληρώσω το δωμάτιο και να πακετάρω είχε κάπως συνέλθει. Έβαλα μπότες, παντελόνι μηχανής, αδιάβροχα κτλ, φόρτωσα το μηχανάκι και έφυγα και πάλι για τη λίμνη, αυτή τη φορά μακράν πιο ξένοιαστος


120457

[apapadop]

Κοντά στην ανατολική όχθη της λίμνης, πάνω στο ανάχωμα. Διακρίνεται το χιονισμένο όρος Κερκίνη (Μπέλες) προς Βορράν.


120458

[apapadop]

Όρος Κερκίνη (Μπέλες)


120459

[apapadop]

Συναπάντημα με αγελάδες. Έκανα πάνω από 5 λεπτά να τις πείσω να φύγουν απ'τη μέση για να περάσω. Ήταν πολλές και ογκώδεις και ήμουν μόνος και έρμος. Δε θα ήθελα να τις τσαντίσω... έτσι περιορίστικα σε πολύ ευγενικά μαρσαρίσματα για να χωθώ ανάμεσά τους και να συνεχίσω το δρόμο μου.


120460

[apapadop]

Αφού έκανα όλο το ανατολικό ανάχωμα (http://www.touristorama.com/05/LKerkiniMap.html) και ήμουν πανευτυχής και μέσ'τις λάσπες, βγήκα στο δρόμο στη Βυρώνεια και πήρα την ανηφόρα προς Προμαχώνα (Βουλγαρικά σύνορα) για ένα καυτό χαμάμ στο Άγκιστρο (http://www.athinorama.gr/articles/print.aspx?i=1528&c=spa) . Στο δρόμο προς Προμαχώνα είδα ταμπέλα "ΡΟΥΠΕΛ" και αναφώνησα από χαρά επειδή ήθελα πολύ να δω το φημισμένο οχυρό (http://www.roupel.gr/history.html) αλλά δεν είχα υποψιαστεί ότι ήταν εκεί! Η απογοήτευση ήρθε όταν έφτασα στη πύλη του στρατοπέδου και ο σκοπός πύλης με ενημέρωσε πως είναι 3 άτομα όλα κι όλα στο στρατόπεδο και έτσι δεν υπάρχει κανείς να με ξεναγήσει στο οχυρό, άρα και δε μπορούσα να περάσω. Μετά από λίγη συζήτηση αποφάσισα να μη το πιέσω το θέμα, μιας και έχω πρόσφατη τη ψυχολογία του καημένου του φαντάρου που έχει "εμπλοκή" και πήζει στις άσκοπες υπηρεσίες... χαιρέτησα και έφυγα. Σα να λέμε, πήγα στη πηγή και δεν ήπια νερό!

Ευτυχώς το χαμάμ στο Άγκιστρο ήταν πολύ κοντά (τηλ. ξενοδοχείου 23230 41420, τιμή ?5 το άτομο για 30 λεπτά), και κατά τις 13:00 ήμουν μέσα στο ζεστό ιαματικό νερό, απολαμβάνοντας τα δεκάδες λίτρα το δευτερόλεπτο ζεστού νερού που έπεφταν πάνω στο κεφάλι μου...


120461

[apapadop]

Μετά το Άγγιστρο, προς Δυσμάς και πάλι. Στάση για μεσημεριανό στην Άνω Πορόια (http://www.poroia.de/)

Εδώ η πλατεία.


120462

[apapadop]

Ένα μνημείο σε 4 ρόδες!


120463

[apapadop]

Μετά τη στάση στη Α.Πορόια συνεχίζω δυτικά προς τη λίμνη Δοϊράνη. Φτάνω πριν τις 15:00 αλλά απογοητεύομαι ελαφρώς επειδή δεν υπάρχει πρόσβαση στη λίμνη όπως στη Κερκίνη - βρίσκω μόνο κάτι σαν εγκαταλελειμμένο μώλο που ξεφεύγει λίγο απ'τα δεκάδες φορτηγά που περιμένουν λίγα μέτρα πιο κει για να περάσουν τα σύνορα προς Σκόπια.


120464

[apapadop]

Ο καιρός πάντως μου έκανε τη χάρη - ήταν γενικά μουντός, αλλά είδα ακόμα και ουράνιο τόξο πάνω απ'τη λίμνη και φυσικά τις πανέμορφες βουνοκορφές του όρους (πιστεύω) Μπέλες.


120466

[apapadop]

Αφού χορταίνω να κοιτάζω (από μακρυά...) τη Δοϊράνη και κυκλοφορώ λίγο για να βεβαιωθώ πως δεν υπάρχει κανένας προφανής τρόπος πρόσβασης στη λίμνη που μου ξεφεύγει, αναχωρώ προς Κιλκίς.


120467

[apapadop]

Είχα διαβάσει το πρωί σε ένα ταξιδιωτικό περιοδικό κάτι για μια λίμνη λέει που τη λένε Πικρολίμνη και που έχει ιαματικές ιδιότητες και κέντρο πηλοθεραπείας κτλ. Όλα αυτά ακούγονταν ενδιαφέροντα και φυσικά πετάχτηκα να ρίξω μια ματιά.

Έφτασα στο χωριό Ξυλοκερατιά αρκετά αργά (μετά τις 18:00), με τα σύννεφα να επιδεικνύουν την ομορφιά τους και τον ήλιο να τα γαργαλάει γλυκά.


120468

[apapadop]

Κέντρο πηλοθεραπείας Πικρολίμνης λοιπόν... 30km απ'τη Θεσσαλονίκη, τηλέφωνο 23410 29971. Πλήρης εγκατάλειψη στις εγκαταστάσεις, όλα μοιάζουν παλιά και βρώμικα, και το ξενοδοχείο είναι ακόμα χειρότερο απ'το πηλοθεραπευτήριο... βέβαια η φύση της δουλειάς είναι ελαφρώς βρωμερή (λάσπη), αλλά η εγκατάλειψη και η έλλειψη συντήρησης φαίνεται σε όλα.

Αφού λοιπόν με ενημέρωσαν για τις τιμές, παροχές κτλ, αποφάσισα να κάνω δύο λασπόλουτρα (βουτάς μέσα σε πισίνα που έχει λάσπη αραιωμένη με ζεστό νερό που ανανεώνεται διαρκώς - για 30') και ένα "ολικό μασάζ" μιας και δεν είχα ξαναδοκιμάσει κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Άλλα 30' αυτό, ειδικά μετά το ζεστό λασπόλουτρο ήταν φανταστικό και το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Συνολικό κόστος ?40 για την καλοπέραση!

Έμεινα στο ξενοδοχείο αφού δε κάνει να γίνουν στο καπάκι τα λασπόλουτρα (έχει θειάφι και διάφορα βαρειά μέταλλα ο πηλός και δεν επιτρέπεται να κάνεις πάνω από δύο μισάωρα μέσα στην ίδια μέρα) στο οποίο αν δεν είχα super ψυχολογία θα υπέφερα. Δεν είχε θέρμανση της προκοπής (μόνο ένα κλιματιστικό το οποίο έπρεπε να δουλεύει όλο το βράδυ για να κρατάει τη θερμοκρασία σε υποφερτά επίπεδα και ξέρετε τι υγιεινό και ευχάριστο που είναι αυτό...) το δωμάτιο ήταν και αυτό ψιλοελεεινό και γενικά διάβασα λίγο, είδα ένα ωραίο ντοκιμαντέρ στην ΕΤ3 και μετά έπεσα ψόφιος για ύπνο (ευτυχώς κουβέρτες είχε μπόλικες).


120469

[apapadop]

Ένα ζευγάρι παγωνιών κυκλοφορεί.


120470

[apapadop]

Το αρσενικό μας δείχνει τον πισινό του.


120471

[apapadop]

Πέμπτη πρωί, Trip B στα 2000km

Είχα να κάνω ένα λουτρό ακόμα, το οποίο θα άνοιγε στις 9. Οπότε ξύπνησα στις 8, ετοίμασα τα πράγματά μου, έφαγα ένα γερό πρωινό και... με σταματήσαν στη πόρτα λέγοντάς μου πως δε πρέπει να μπει κανείς στο πηλό με γεμάτο στομάχι. Έβρισα από μέσα μου θεούς και δαίμονες επειδή φυσικά ΠΟΥ να το φανταστώ και τώρα θα έχανα μια ώρα απλά περιμένοντας. Μια ώρα που μου έλειψε στο τέλος της ημέρας...

Τέλος πάντων πλατσουρίζω 10:00-10:30 στη λάσπη, κάνω ντουζ, πληρώνω (?35 το δωμάτιο με πρωινό) και φεύγω.

Είναι ήδη 11 το πρωί, μόλις έχω βγει στο δρόμο και έχω μια πολύ αόριστη ιδέα του πού θέλω να πάω. Φτάνω Θεσσαλονίκη από Διαβάτα και στρίβω προς Χαλκηδόνα. Θυμάμαι πως οι γονείς μου είχαν πει καλά λόγια για το μουσείο των βασιλικών τάφων του Φιλίππου του Β' (πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου) στη Βεργίνα. Κατευθύνομαι λοιπόν προς Βέροια από ένα δρόμο φρίκη, με λακούβες, φορτηγά, καμμία ομορφιά στο τοπίο... ένα αίσχος. Μόλις φτάνω όμως Βεργίνα (κατά τις 13:30) και μπαίνω στον τύμβο του Φιλίππου αποζημιώνομαι.

Όταν πάτε (που αξίζει 100%!) θα πληρώσετε ?8 είσοδο για το μουσείο των τάφων. Ζητήστε να σας βάλουν μια σύντομη ταινία (20') στην οποία εμφανίζεται ο ίδιος ο Μανώλης Ανδρόνικος (http://en.wikipedia.org/wiki/Manolis_Andronikos) να εξηγεί τα της εύρεσης των ταφών. Σας προτείνω να δείτε πρώτα αυτό το εισαγωγικό video και μετά να περιπλανηθείτε στο ημίφως του εσωτερικού του τύμβου, ώστε να καταλάβετε καλύτερα τι είναι τα εκθέματα που βλέπετε. Απολύτως δικαιολογημένα συγκαταλέγεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς (http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_World_Heritage_Sites_in_Europe#Greece.2817.29)

Εδώ η είσοδος στο τύμβο.


120472

[apapadop]

Μετά το σοκ του τύμβου ήμουν πανευτυχής που είχα πάει στη Βεργίνα. Στις 15:30 ξεκίνησα την άνοδο προς Βορρά. Πέρασα Βέροια, την εντυπωσιακά ανηφορική Έδεσσα, τη Φλώρινα και ακολούθησα το φοβερό δρόμο προς Πρέσπες...


120473

[apapadop]

...και πάλι η πολύ ευπρόσδεκτη ησυχία στο δρόμο, μακρυά από νταλίκες/ΙΧ που πήζουν το κεντρικό επαρχιακό δίκτυο.


120474

[apapadop]

Κοντά στο χιονοδρομικό του όρους Βαρνούς έφαγα το πρώτο χιόνι! Το πώς αλλάζει ο καιρός με το υψόμετρο είναι ασύλληπτο...


120475

[apapadop]

Στρίβοντας προς Πρέσπες συνειδητοποίησα πως δε θα προλάβαινα να δω τις λίμνες με το φως της ημέρας (εκεί ήταν που μου έλειψε η μία ώρα που έχασα το πρωί...) και έτσι έβγαλα απλά μια φωτογραφία από μακρυά (καμμιά 20αριά χιλιόμετρα) και υποσχέθηκα να επισκεφθώ τις λίμνες αύριο πριν κάνω οτιδήποτε άλλο!


120476

[apapadop]

Έφτασα στη Καστοριά βραδάκι, όπου και με φιλοξένησε στον καναπέ του ο ευγενέστατος Νίκος, μέλος της κοινότητας του CouchSurfing.com (http://www.couchsurfing.com) .


120477

[apapadop]

Κυκλοφορήσαμε μαζί στην όμορφη Καστοριά, ανεβήκαμε με αυτοκίνητο στους λόφους δίπλα στη λίμνη για να θαυμάσουμε τη βραδινή Καστοριά από ψηλά και φάγαμε σ'ένα ταβερνάκι. Κατά τις 23:00, εξουθενωμένος πια, έπεσα για ύπνο.


120478

[apapadop]

Παρασκευή, εκκίνηση από Καστοριά. Trip B στα 2330km. Μετά από πρωινή βόλτα γύρω απ'τη χερσόνησο της Καστοριάς με το Νίκο, χαιρετώ και φεύγω για Πρέσπες και μετά προς Νότο. Θέλω να αρχίσω να κατηφορίζω, σκέφτομαι να επισκεφτώ τον Σμόλικα ή κάποιο άλλο βουνό της Πίνδου που δεν έχω πάει, και το βράδυ αν όλα πάνε καλά ίσως μείνω με τους φίλους μου στα Τζουμέρκα, στο ορειβατικό καταφύγιο Πραμάντων. Πού να'ξερα τι με περιμένει...

Ενώ μέχρι τη Πέμπτη ο καιρός ήταν πολύ γλυκός, τη Παρασκευή έπιασε ένας χιονιάς, ένα κρύο, ένας αέρας απίστευτος. Προσπάθησα να πάω ξανά στις Πρέσπες αλλά ήταν αδύνατο, ο δρόμος πολύ σύντομα έγινε μες το χιόνι, χιόνιζε κιόλας, έκανε κρύο...


120479

[apapadop]

Πολύ χιόνι...


120480

[apapadop]

Αποφάσισα πως δεν είχε νόημα να πάω στις λίμνες με τόσο αντίξοες συνθήκες, μιας και δε θα έβλεπα και τίποτα.


120481

[apapadop]

Άρα επέστρεψα Καστοριά και πήρα το δρόμο που από Νεστόριο πιάνει το δρόμο για Κόνιτσα, για να κατευθυνθώ προς το Σμόλικα. Καμμία σχέση, ο δρόμος ήταν γεμάτος χιόνι, γύρισα πίσω προβληματισμένος. Αποφάσισα να δοκιμάσω πιο mainstream προσέγγιση και πήγα από Νεάπολη. Όλα καλά και ανθηρά, μόνο που μετά από πολλά χιλιόμετρα και πολλές στροφές, στο Πεντάλοφο και αφού οι συνθήκες ήταν αρκετά άσχημες για τα τελευταία χιλιόμετρα (χιόνι στο δρόμο, χιονόπτωση, αέρας κτλ) σταμάτησα και κοίταξα προβληματισμένος μπροστά μου.

Ο δρόμος πλέον είχε χιόνι. Δε φαινόταν παγωμένο, αλλά δεν υπήρχε πουθενά καθαρό πέρασμα... έπρεπε είτε να συνεχίσω πάνω στο χιόνι και όσο πήγαινα μέχρι να γκρεμιστώ, είτε να ξαναγυρίσω πολλά δύσκολα χιλιόμετρα πίσω (για 3η φορά σήμερα!) και να πάρω την Εγνατία από Κοζάνη προς Ιωάννινα.

Κοίταξα λίγο καλύτερα το χάρτη προσπαθώντας να υπολογίσω τον καιρό... το επόμενο χωριό, το Επταχώρι, φαινόταν να βρίσκεται σε σημείο του δρόμου που περνούσε από ισοϋψή γραμμή *χαμηλότερη* από αυτή που βρισκόμουν. Άρα, σε 15km το πολύ ο δρόμος κατηφόριζε. Άρα, αποφάσισα να συνεχίσω.

Δεν έχω φωτογραφίες από τις συνθήκες εκεί πάνω, επειδή η κατάστασή μου ήταν αρκετά κακή και δεν είχα μυαλό για φωτογραφίες.

Ένιωθα τα χέρια μου (ολόκληρους τους βραχίονες) να τρέμουν ενώ οδηγούσα και δεν ήξερα το λόγο. Ήταν από το κρύο; Από τη κούραση; Από το διαρκές σφίξιμο του τιμονιού που έπρεπε να κόβει τέλεια αρμονικές πορείες στις χιονισμένες στροφές; Από το φόβο ατυχήματος; Δεν έχω καταλάβει ακόμα.

Το θέμα είναι ότι μετά από καμμιά ώρα (επειδή φυσικά πήγαινα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ, είχε και ομίχλη, πήγαινα με τα alarm αναμένα για να μη πέσει πάνω μου κανένας) ο δρόμος όντως άρχισε να κατηφορίζει, το χιόνι όντως άρχισε να αραιώνει και σύντομα έφτασα στο Επταχώρι.

Έκανα μια σύντομη στάση για να ξεμουδιάσουν λίγο τα χέρια μου, ευχαρίστησα τη τύχη μου και χαμογέλασα ξανά, μετά από πολλή ώρα. Στη κατηφόρα μετά τη Κόνιτσα βγήκε και ένας ήλιος αρχοντικός, ζεστάθηκαν και πάλι τα δάχτυλά μου, όλα έδειχναν πως τα δύσκολα είχαν πια περάσει.


120482

[apapadop]

Πλησιάζοντας στα Ιωάννινα, κοντά στο Καλπάκι, πρόσεξα αυτό το μνημείο για τους στρατιώτες του Β'Παγκοσμίου Πολέμου. Βρίσκεται σε ένα λόφο που έχει πολύ ωραία ιέα του κάμπου, ο καιρός ήταν τέλειος, ε, ανέβηκα για μια φωτογραφία.


120483

[apapadop]

Έξω απ'τα Γιάννενα έπιασε ένας αέρας δαιμονισμένος! Ξεκίνησε με γενική φυσηχτερότητα που θεώρησα πως το Vstrom με το στήσιμό του αλλά και το βάρος του (ήμουν γύρω στα 350kg με όλα τα παρελκόμενα) θα την αντιμετώπιζε χωρίς πρόβλημα... και τότε άρχισαν οι ριπές.

Η οδήγηση στη στενή επίπεδη ευθεία μεταξύ Καλπακίου και Ιωαννίνων έγινε δύσκολη υπόθεση. Είχα ανάψει και πάλι alarm και πήγαινα σε οχτάρια, έχοντας κόψει σε 90-100km/h, ελπίζοντας πως τα αυτοκίνητα πίσω μου θα έδειχναν μια στοιχειώδη καταννόηση... μάταια! Στη χειρότερη στιγμή μου, τη μία και μοναδική στιγμή σε όλο το ταξίδι που σκέφτηκα "τώρα έπεσα", όταν μια ριπή διαρκείας με έσπρωξε έξω απ'το δρόμο και βρέθηκα γερμένος 20 μοίρες προς τα αριστερά και να κρατάω το μηχανάκι οριακά σε ευθεία, να οδηγώ έξω απ'τη λευκή γραμμή, λίγους πόντους απ'το χωράφι και τη σίγουρη σαβούρδα, ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ τη στιγμή, ο κάφρος με τη μωβ BMW πίσω μου θεώρησε καλή ιδέα το να με περάσει (αφού είχα βγει απ'το δρόμο, βολικότατο!) και να μου κόψει τη χολή.

Δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο το να είσαι γερμένος όσο μπορείς χωρίς να πέσεις, να βρίσκεσαι σε μια λεπτή ισορροπία με έναν άνεμο που το επόμενο δευτερόλεπτο μπορεί να κοβόταν και να σε προσπερνάει ξυστά ένα αυτοκίνητο απ'τη μεριά του ανέμου!

Ευτυχώς επιβίωσα και αυτού. Διέσχισα τα Γιάννενα και από Κατσικά, Κουτσελιό, Ελληνικό Καλέτζι, γέφυρα Πλάκας και Άγναντα, έφτασα τελικά στα Πράμαντα. Οι φίλοι μου στο ορειβατικό καταφύγιο (10km έξω απ'το χωριό) μου είχαν πει πως ο χωματόδρομος ήταν ανοιχτός, εκτός από ένα προβληματάκι στη τελευταία στροφή. Ήμουν τόσο κουρασμένος από τα όσα είχα τραβήξει όλη μέρα, που όταν έφτασα με το τελευταίο φως (18:00) σε εκείνη τη τελευταία χιονισμένη στροφή, δε το σκέφτηκα καν, κράτησα σταθερό το γκάζι, και πετώντας νωχελικά λίγο το πίσω μέρος το Vstrom πλασαρίστηκε στη τελική ευθεία για το καταφύγιο. ΕΙΧΑ ΦΤΑΣΕΙ!


120484

[apapadop]

Αφού έκατσα στο καταφύγιο καμμιά ωρίτσα να συνέλθω, έφαγα κτλ, έπρεπε να λυθεί και το πρόβλημα του παρκαρίσματος. Βλέπετε, οι άνεμοι που έπνεαν έξω έκαναν το Vstrom με όλες τις βαλίτσες κτλ πάνω του να κάνει τραμπάλα μπρος-πίσω στο ΔΙΠΛΟ stand... αυτό δε μου άρεσε και ιδιαίτερα.

Ο πολυμήχανος Μπάμπης έδωσε ακόμα μια φορά τη λύση, βοηθώντας με να σφηνώσουμε το μπροστινό τροχό με ένα κορμό δέντρου, με τη σειρά του σφηνωμένο στη θέση του με άλλα κομμάτια ξύλου. Έτσι το Vstrom καθόταν διαρκώς σούζα και δε κουνιόταν ούτε εκατοστό προς καμμία κατεύθυνση. Άψογο!


120485

[apapadop]

Ο πολυμήχανος Μπάμπης διεκπεραιώνει το τζάκι, ενώ η Πολίτσα αράζει ανάμεσα σε δύο μαξιλάρες.


120486

[apapadop]

Γούφ!


120487

[apapadop]

Τα νερά που κυλούν απ'τη κορυφή Στρογκούλα σχηματίζουν ένα πανέμορφο καταρράκτη. Εδώ τον βλέπουμε εξωτερικά παγωμένο, ενώ νερό εξακολουθεί να κυλάει από μέσα του και να τροφοδοτεί το καταφύγιο.


120488

[apapadop]

Ήρθε πια το Σάββατο. Στο καταφύγιο (http://wikimapia.org/#lat=39.508776&lon=21.124724&z=18&l=14&m=a&v=2) έχει διανυκτερεύσει η ορειβατική σχολή του Παναγιώτη Κοτρωνάρου. Επιχειρούν το Σάββατο το πρωί να φτάσουν κορφή στη Στρογκούλα και λόγω του ανέμου επιστρέφουν. Ο Παναγιώτης υπολογίζει τη ταχύτητα του ανέμου περί τα 80km/h...

Με τέτοιο άνεμο, παρόλο που δεν έχει ωραίο ήλιο, ο δρόμος έχει παγώσει για τα καλά. Πού να φύγω το Σάββατο! Πάω μια βόλτα με τα πόδια στη περιοχή και θαυμάζω την ομορφιά και τη παραξενιά της φύσης...


120489

[apapadop]

Μια βόλτα με τα πόδια στο χωματόδρομο το Σάββατο δείχνει πως ο αέρας έχει κάνει δουλειά... τα έχει παγώσει σχεδόν όλα!


120490

[apapadop]

...και φυσικά τη κρίσιμη τελευταία στροφή πριν το καταφύγιο. Δε κατεβαίνω με τί-πο-τα.


120491

[apapadop]

Το βράδυ η ατμόσφαιρα είναι πεντακάθαρη και επιχειρώ να βγάλω κάποιες φωτογραφίες, αλλά φυσάει τόσο πολύ που ακόμα και ακουμπώντας σε σταθερό σημείο μου είναι αδύνατο να κρατήσω τη κάμερα αρκετά σταθερή...


120492

[apapadop]

Κυριακή πλέον, η μέρα της επιστροφής! Από χθες έχουμε κάνει ένα πέρασμα με το τζιπ του Μπάμπη και έχουμε ρίξει μπόλικο αλάτι στο χωματόδρομο, δημιουργώντας έτσι μια ροδιά χωρίς πάγο, αλλά μερικά σημεία παραμένουν παγωμένα.

Περπατάω τα πρώτα 500-600 μέτρα και παρατηρώ πως υπάρχουν τρία σημεία χωρίς πέρασμα. Οπότε παρακαλάω τον Μπάμπη να ξανακάνουμε ένα πέρασμα με αλάτι, ρίχνοντας σε αυτά τα συγκεκριμένα σημεία, για να μπορέσω να φύγω.

Είναι πια 4 το απόγευμα, ο ήλιος έχει λιώσει ό,τι ήταν να λιώσει, και φίλοι του Μπάμπη έχουν έρθει στο καταφύγιο (με τα τζιπ τους) να τον ευχηθούν για τη γιορτή του. Όταν τους εξηγεί πως πρέπει να λείψει για λίγο για να πάμε μαζί να ρίξουμε αλάτι στο χωματόδρομο, γεννάται η σπίθα για την παρακάτω επική στοιχομυθία:

ΜΠΑΜΠΗΣ: Ο φίλος μας τίμησε με την επίσκεψή του με αυτές τις δύσκολες συνθήκες, αλλά τώρα πρέπει να φύγει και γι'αυτό θα πεταχτούμε να ρίξουμε λίγο αλάτι να ανοίξουμε το δρόμο.

ΑΣΧΕΤΟΣ Α: Ανοιχτός είναι ο δρόμος ρε παιδιά!

ΕΓΩ: Είμαι με το μηχανάκι και σε μερικά σημεία έχει πάγο και θα γκρεμιστώ αν πάω να περάσω.

ΑΣΧΕΤΟΣ Β: (κοιτάζοντας έξω απ'το παράθυρο) Το Vstrom έξω έχεις; Αυτό περνάει άνετα!

Ε: Δυστυχώς το περπάτησα το δρόμο πριν λίγη ώρα και υπάρχουν ακόμα 2-3 σημεία τελείως παγωμένα, χωρίς πέρασμα.

Α.Β: (επιμένοντας): Αφού περνάει ρε φίλε... να το πάρω εγώ να το κατεβάσω;

Ε: (μικρή παύση λόγω καμμένης ασφάλειας) Κοίτα... (κι'άλλη παύση για να ανανείψω από το σοκ) Αν αναλαμβάνεις να πληρώσεις τα ανταλλακτικά μετά, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να στο δώσω.

Α.Α: (δείχνοντας τον Α.Β.) Φιλαράκι αυτός εδώ που τον βλέπεις έχει τρέξει στο Παρίσι-Ντακάρ!

Α.Β: (απλά λάμπει)

Ε: (δυσκολεύομαι να ανταπεξέλθω) (απευθυνόμενος στον Α.Β): Αλήθεια; Πριν πόσα χρόνια;

Α.Β: (μη έχοντας πιάσει την ελαφριά κακία για την ηλικία του) Καμμιά δεκαριά.

Ε: Μπράβο, αλλά εγώ και πάλι με τον πάγο δε περνάω, οπότε θα πεταχτούμε να ρίξουμε λίγο αλατάκι.

Βγαίνουμε έξω και πάμε να κάνουμε τη δουλειά μας με το Μπάμπη, εγώ να βράζω απ'το κακό μου και ο Μπάμπης να μου λέει να μη δίνω σημασία.

Εγώ είχα συγχιστεί επειδή απ'όσο ξέρω εκτός απ'τον Ορφανό που πήγε και το σήκωσε το 2003 (http://youtube.com/watch?v=mAd4jxN6McU) , το Γιαννακούλη που τερμάτισε μαζί του και το Χούντρα που έφαγε τα μούτρα του μερικά χρόνια νωρίτερα, στο Dakar δεν έχει εμφανιστεί άλλος Έλληνας.

Και μου την έλεγε τώρα ο κάθε άσχετος που έτρεξε υποτίθεται στο Dakar επειδή δε μπορούσα να περάσω 350 κιλά που στηρίζονταν σε δυο BattleWing δρόμου πάνω από κατηφορικό πάγο; Γκρρρ...

Τέλος πάντων, έδωσα τόπο στην οργή, και αργότερα (και τώρα) που το σκέφτομαι γελάω με τη καρδιά μου!

Τελικά ρίξαμε αλάτι, και μετά από 1+ ώρα που έφυγα δεν είχα κανένα πρόβλημα. Είχα ξεφουσκώσει και τα λάστιχα για καλύτερη πρόσφυση και λιγότερα χοροπηδήματα πάνω στα χαλίκια, ώστε να μπορώ να ακολουθώ τη ξεπαγωμένη ροδιά με την απαραίτητη ακρίβεια (μιας και ήταν στενή η ροδιά) και πράγματι κατέβηκα χωρίς πρόβλημα.


120493

[apapadop]

Στο βενζινάδικο στα Πράμαντα ξαναφούσκωσα τα λάστιχά μου. Είχα μπροστά 22 και πίσω 30 στο χωματόδρομο. Καλά ήταν για ξεφούσκωμα στα τυφλά! Γέμισα το ντεπόζιτο και μετά από πεντέμιση ώρες ήμουν σπίτι μου στην Αθήνα.

Το μόνο που παρεμβλήθηκε ήταν μια αστεία συνομιλία με τον zikpol - ήμουν πριν τη γέφυρα στο Αντίρριο και τον πήρα τηλέφωνο να δω μπας και βρισκόμασταν. Μου είπε ότι δε μπορούσε και όταν του είπα ότι ετοιμάζομαι να περάσω τη γέφυρα με τον αέρα που είχε, μου είπε "ΟΚ, καλό δρόμο και χάρηκα που σε γνώρισα!"

Τελικά πέρασα χωρίς κανένα πρόβλημα και έφτασα γρήγορα σπίτι μου. Μου είχε κολλήσει ένα καταραμένο χαμόγελο που δεν έφευγε με τίποτα. Ένιωσα ίσως ευτυχής, και είπα πως ήθελα να θυμάμαι αυτή την ευεξία...


120494

[apapadop]

Γενικές σκέψεις που δεν κολλούσαν πουθενά αλλού:

1. Ξήλωσαν την όμορφη πλατειούλα με τη προτομή του ποιητή στη Πλατανούσσα! Ελπίζω να φτιάξουν κάτι εξίσου όμορφο, στενοχωρέθηκα που το είδα έτσι...

2. Έξω απ'το καταφύγιο βρήκαμε ίχνη που κάποιοι είπαν ότι ταιριάζουν σε μια μεγάλη αρκούδα και το αρκουδάκι της. Όλοι χάρηκαν που υπάρχουν ακόμα τέτοια ζώα, παρόλο το ρυθμό που τα καταστρέφουμε...

3. Με έφτιαχναν πολύ οι νταλικέρηδες που έβγαζαν δεξί φλας για να μου δείξουν ότι κάνουν άκρη για να περάσω, και μου έκαναν μετά φώτα για να χαιρετίσουν αφού τους είχα προσπεράσει και χαιρετήσει με το χέρι.

4. Στενοχωρήθηκα που δε μπόρεσα να χαιρετήσω έτσι ένα Daihatsu Ι.Χ. γκρίζο που έκανε άκρη να περάσω. Φίλε μου, με τον αέρα που είχε δε τόλμησα να ξεκολλήσω το χέρι απ'το τιμόνι!

5. Η αξία του CouchSurfing δεν είναι μόνο οικονομική. Άλλο πράγμα να σου δείχνει κάποιος τον τόπο του, να γνωρίζεστε και να σε φιλοξενεί σπίτι του και άλλη η κρυάδα του ξενοδοχείου.

6. Συνολικό κόστος ταξιδιού για 8 ημέρες: Περί τα ?600.

7. Χιλιόμετρα που διανύθηκαν: 3200km

8. Ο εξοπλισμός έχει μεγάλη σημασία. Είχα συγχιστεί που είχα δώσει τόσα λεφτά για τις πλαϊνές βαλίτσες, αλλά τελικά και τέλεια ταιριάζουν στο μηχανάκι (θέλουν κολπάκι που δεν ήξερα) και η λειτουργικότητά τους υπό κακές συνθήκες παραμένει υποδειγματική. Ακόμα και το διπλό stand που είναι έξτρα σε αυτό το μηχανάκι αξίζει μόνο και μόνο για κάτι τέτοιες φάσεις με 80km/h ανέμου...

9. Δεν υπάρχει μηχανάκι που να μπορεί να κάνει τα πάντα καλά. Το Vstrom είναι
+ άνετο (τροχοί, αναρτήσεις, γκάζι, προστασία από αέρα, σέλα, φώτα)
+ παρέχει ενεργητική ασφάλεια (τροχοί, αναρτήσεις, γκάζι, φώτα, φρένα)
+ είναι διακριτικό (θόρυβος - όταν ήμουν στο ανάχωμα της Κερκίνης σκεφτόμουν γνωστούς που έχουν πληρώσει απίστευτα ποσά για να αγοράσουν κομμένο αριστερό καπάκι (πηνείου;) για το Ducati τους, για να κάνει *ακόμα* περισσότερο θόρυβο - ε δε θα έβλεπες και πολλά πουλιά στη λίμνη έτσι)
+ προσφέρει αυτονομία και ταυτόχρονα οικονομία (σχεδόν 400km με 22lt με οικονομική οδήγηση)

Σε αρκετές φάσεις off-road λαχταρούσα ένα DRZ 400 που να μπορεί να οργώσει χωρίς δεύτερη σκέψη, ή έστω ένα λάστιχο πιο χωμάτινο από τα BattleWing, αλλά τελικά η άνεση και η ασφάλεια που παρείχε το υπάρχον πακέτο σε συνθήκες θυελλωδών ανέμων, βροχής και χιονιού (με φορτωμένο μηχανάκι φυσικά) ήταν πιο σημαντικές ιδιότητες.

Τη Παρασκευή, αφού είχα αφήσει πίσω τα Γιάννενα και κατευθυνόμουν προς το καταφύγιο πάνω στα Τζουμέρκα, είχε ακόμα φοβερό αέρα, και σε ένα σημείο όπου ο δρόμος έγλυφε ένα σκαμμένο βράχο είδα ξαφνικά ένα κομμάτι βράχου να ξεκολλάει. Είχα δει πολλές πέτρες πεσμένες στην άσφαλτο, αλλά ποτέ να γίνεται μπροστά μου... ένιωσα σα σε διαφήμιση SUV, που το χτυπάνε τα κύματα και πέφτουν πέτρες και αυτό τα αποφεύγει/αποκρούει όλα και σε κρατάει ασφαλή. Ευτυχώς με το Vstrom δε χρειάστηκε να κάνω κάποια ιδιαίτερη τιμονιά επειδή το κομμάτι του βράχου που αποκολλήθηκε έσκασε 15 μέτρα μπροστά μου και θρυμματίστηκε σε 3 μεγάλες κοτρόνες, καμμία εκ των οποίων δεν συνέπιπτε με την ακριβή τροχιά μου. Αλλά επειδή είχα το Vstrom δε τρόμαξα όσο πχ αν είχα το παλιό GPZ μου, χωρίς ABS, χωρίς αναρτήσεις, χωρίς ελαστικότητα για ελιγμούς...

Νομίζω πως το στήσιμο του Vstrom αποτελεί ιδανικό συμβιβασμό για το τερραίν της Ελλάδας, και σε συνδυασμό με τη τιμή του εξηγεί το γιατί έχει βρωμίσει ο τόπος με Vstrom :-)

ΤΕΛΟΣ

[Sapadak]

Πολυ ομορφα



Σ'ωραιος


:beer: :beer:

[makis206]

Πολύ όμορφη η βόλτα σου φίλε, ζήλεψα με τις εικόνες που πήρες από πρώτο χέρι !

Νά'σαι καλά και στην επόμενη με το καλό !!

:beer: :beer: :beer: :beer:

[Stergios69]

Πολύ ωραίο ταξίδι και μάλιστα χειμώνα...
Ρεσπεκτ λέμε! :D :wave2:

[TOMASKTM]

ανάβεις φωτιές!!!!!!!!
:beer:

[x-rider]

μπραβο ρε συ

ωραιες φωτογραφιες μερη ,και αψογη αφηγηση


υ.γ το ηξερες για το καιρο η αγνοια κινδυνου?(εννοω χειμωνιατικα σε αυτα τα μερη)






:sun: :beer: :beer: :sun:

[Ταξιδευτής]

Hταν ενα ταξιδιωτικο που ΔΕΝ ηθελα να διαβασω... :sad:
Τελικα Αλεξανδρε ειχες δεν ειχες με εκανες να ΣΚΑΣΩ απο τη ζηλια μου που δεν ηρθα μαζι σου.... :bigcry:

Το σκεφτομουν αλλα κατι η δουλεια, κατι ο καιρος που προβλεποταν βαρυς, τελικα δεν τα καταφερα.

Παντως στα σοβαρα το ταξιδιωτικο αυτο το απολαυσα οσο ελαχιστα. Δεν ξερω τι ηταν.
Η φοβερη και λεπτα χιουμοριστικη περιγραφη;
Οι φωτογραφιες ΑΠΕΙΡΟΥ καλλους;
Η αισθηση που εξεπεμπε, μιας μεγαλης διαθεσης για ταξιδι και περιπετεια;

Οτι και αν ηταν παντως δεν χορταινω να το διαβαζω ξανα και ξανα και να θελω διακαως να κανω και εγω την ιδια διαδρομη... :winka:

Χιλια μπραβο φιλε για το ταξιδι και αλλα τοσα που μας πηρες "μαζι σου".... :wave2:

Θελω και γω λεμεεεεεεεεε!!!! :bawl: :bawl: :bawl: :bawl:

[Meyaleleth]

respect...

:beer: :beer:

oti kai na pw einai ligo....

[apapadop]

Αρχικά δημιουργήθηκε από x-rider
υ.γ το ηξερες για το καιρο η αγνοια κινδυνου?(εννοω χειμωνιατικα σε αυτα τα μερη)

Ας το ονομάσουμε "αισιοδοξία" :-)

Κυριακή με Πέμπτη βράδυ ο καιρός ήταν τέλειος για ταξίδι, πρακτικά δε χρησιμοποίησα τα αδιάβροχά μου. Τη Παρασκευή με έσκισε...

[road spirit]

respect!

:beer:

[sniper]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apapadop
Ψόφα για τη πατρίδα!
Διδακτική πλακέτα στο κέντρο της Ξάνθης, με την οποία γελάσαμε αρκετά με τον Σοφοκλή (τον ευγενέστατο φίλο που με ξενάγησε και φιλοξένησε στη Ξάνθη).


Ωραίο το ταξιδάκι σου αλλά για το παραπάνω δεν υπάρχουν λόγια....

Τουλάχιστον αν δεν σου έκανε, μπορείς να το προσπεράσεις χωρίς σχόλια... τα οποία και μπορείς να κρατήσεις για τον εαυτό σου!

[mpou]

Αρχικά δημιουργήθηκε από sniper
Ωραίο το ταξιδάκι σου αλλά για το παραπάνω δεν υπάρχουν λόγια....

Τουλάχιστον αν δεν σου έκανε, μπορείς να το προσπεράσεις χωρίς σχόλια... τα οποία και μπορείς να κρατήσεις για τον εαυτό σου!

+1 (αν και τοσα χρονια δεν ηξερα οτι υπαρχει αυτη η "πλακετα")

[sniper]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apapadop
Έβρος

Ερυθροπόταμος (παραπόταμος του Εβρου)

[Anty12]

:a18:

[apav]

Ωραίος! :beer:

[FZMAN]

Μπράβο φίλε πολύ ωραίος. Κάποια απ΄τα μέρη που πήγες τα γύρισα κι εγώ το καλοκαίρι κι έχω τις καλύτερες εντυπώσεις:http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=42013&perpage=15&pagenumber=1 Nα είσαι πάντα καλά και να ταξιδεύεις.:beer:

[MikeG]

Συγχαρητήρια για τη βόλτα σου!
Να είσαι πάντα δυνατός & γερός να ταξιδεύεις όλο & περισσότερο!!


:beer: :beer: :wave2:

[Uriah Heep]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apapadop
Ψόφα για τη πατρίδα!
Διδακτική πλακέτα στο κέντρο της Ξάνθης, με την οποία γελάσαμε αρκετά με τον Σοφοκλή (τον ευγενέστατο φίλο που με ξενάγησε και φιλοξένησε στη Ξάνθη).

Δεν είμαι σίγουρος ότι ξεπατώθηκαν τ΄άντερα από τον καγχασμό για το αστειάκι, στους υπόλοιπους αναγνώστες του φόρουμ!

Προφανώς έχετε μπερδέψει τα λήμματα ...με τα λύματα!
Να πληροφορήσω τους αρχιφωστήρες του κοπροδόχου αυτού αγλαϊσματος, ότι επί τόσους αιώνες ιστορίας αυτό ήταν το σλόγκαν των Ελλήνων...
...και όχι το σλόγκαν της WIND ..."τα θέλω όλα"!
Δεν παραμείναμε Έλληνες χρησιμοποιώντας ...εντομοαπωθητικά!
Να επισημάνω επίσης στους, κατά Σεφέρη, "πνευματικώς νεόπλουτους" με το νεοεποχίτικο εξέκιουτιβ στιλάκι, που βλέπουν την ιστορία τους με συγκατάβαση, ότι δεν είναι ο καταλληλότερος χώρος, αυτός των "Ταξιδιωτικών" για τέτοια φραστικά ξεβρακώματα.

Καταδικάζω το ατυχές βαναυσούργημα, συμπλέοντας στα λόγια του Ελύτη*...

..."Συμβαίνει να είμαι όχι συμπτωματικά μόνον αλλά και οργανικά Έλληνας, από την άποψη ότι κατοικώ το ίδιο ανάλλαχτον ομηρικό τοπίο και ότι έχω στο αίμα μου τον Πλάτωνα. Αυτός είναι ο λόγος που μ΄έκανε από μιάς αρχής, να καταδικάζω μέσα μου ολόκληρο το συγκρότημα των εκφραστικών τρόπων που η Αναγέννηση κληροδότησε στον Δυτικό μας πολιτισμό..."

Ας μη βιαστούν τυχόντες βαθυνούστατοι νόες του φόρουμ, να με κατηγορήσουν για ...εθνικισμό.

Καλά χιλιόμετρα στα ταξίδια σου!

*Οχι, δεν είναι παίκτης ριάλιτυ...


:beer: :beer: :beer:

[crs-k]

Ομορφα... :rolleyes: :sad:














Παντα τετοια!

:smokin: :beer: :wave2:

[filipp0s]

Ωραίος ρε φίλε! Και μπράβο που έκανες το ταξίδι με τέτοιο καιρό! Ισως αυτό βέβαια, να σε κάνει να το θυμάσαι πιο έντονα!

Μπράβο και για τις όμορφες φωτογραφίες που απολαύσαμε!


:beer: :beer: :beer: :wave2: :wave2: :wave2: