free rider
07/12/2004, 22:47
http://www.geocities.com/SunsetStrip/Gala/6643/asimos.html
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ημερών μας είναι ο Αχαχαμπαχανισμός. Με αχαχαμπαχανιστές δεν κάνω παρέα, ούτε και με όσους αχαχαμπαχανίζουν μαζί τους αχαχαμπαχάνιστα..."
(ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ)
Εκείνο που μας έδωσε πάνω από όλα ο Νικόλας Άσιμος είναι η δύναμη να φτύνουμε τους δούλους πριν από τα αφεντικά. Και ήταν μάγκας γιατί το έκανε σε καιρούς που οι άλλοι γλύφανε τους μαζανθρώπους. "Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω... δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω..". Κρίμα που δεν άντεξε ο Νικόλας. Απογοητεύθηκε γιατί κάπου έκανε το λάθος να γοητευθεί. Από τους δήθεν και τους τάχα.
Αλλά και να άντεχε τι θα κέρδιζε άραγε; Η αηδία για τα οντάρια των μέσων της δεκαετίας του 80 σε τι συμπαντικά μεγέθη θα τον τύλαγε στις υπερξεφτιλισμένες μέρες μας; Ίσως ήταν καλύτερα για αυτόν που έφυγε τότε. Πριν δει τους "αριστερούς" και τους ψευτοανάρχες να φοράνε κομποσχοίνια και να κάνουν μετάνοιες μπροστά στην άρνηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας. "Αριστερός και χριστιανός" δήλωσε πριν από κάνα-δύο χρόνια ο ψευτοροκάς που του εξαργύρωσε την ψυχή.
Να σαι καλά εκεί που βρίσκεσαι Νικόλα αιώνιε. Όταν συναντηθούμε, όποτε το επιθυμήσουν για εμένα οι Θεοί, θα τα ξαναπούμε όπως τα λέγαμε τότε παλιά, την εποχή της αθωότητας και του ονείρου, μπροστά στα κάγκελα "του Ιδρύματος", τότε που πούλαγες την "Ανοιχτή Πόλη" και το "Underground Press" μου.
"Δεν παν να μας χτυπάν, με όλμους και κανόνια..."
Από το αποχαιρετιστήριο κείμενο στον Νικόλα, όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ανοιχτή Πόλη", τεύχος 15
6380
"Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ημερών μας είναι ο Αχαχαμπαχανισμός. Με αχαχαμπαχανιστές δεν κάνω παρέα, ούτε και με όσους αχαχαμπαχανίζουν μαζί τους αχαχαμπαχάνιστα..."
(ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ)
Εκείνο που μας έδωσε πάνω από όλα ο Νικόλας Άσιμος είναι η δύναμη να φτύνουμε τους δούλους πριν από τα αφεντικά. Και ήταν μάγκας γιατί το έκανε σε καιρούς που οι άλλοι γλύφανε τους μαζανθρώπους. "Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω... δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω..". Κρίμα που δεν άντεξε ο Νικόλας. Απογοητεύθηκε γιατί κάπου έκανε το λάθος να γοητευθεί. Από τους δήθεν και τους τάχα.
Αλλά και να άντεχε τι θα κέρδιζε άραγε; Η αηδία για τα οντάρια των μέσων της δεκαετίας του 80 σε τι συμπαντικά μεγέθη θα τον τύλαγε στις υπερξεφτιλισμένες μέρες μας; Ίσως ήταν καλύτερα για αυτόν που έφυγε τότε. Πριν δει τους "αριστερούς" και τους ψευτοανάρχες να φοράνε κομποσχοίνια και να κάνουν μετάνοιες μπροστά στην άρνηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας. "Αριστερός και χριστιανός" δήλωσε πριν από κάνα-δύο χρόνια ο ψευτοροκάς που του εξαργύρωσε την ψυχή.
Να σαι καλά εκεί που βρίσκεσαι Νικόλα αιώνιε. Όταν συναντηθούμε, όποτε το επιθυμήσουν για εμένα οι Θεοί, θα τα ξαναπούμε όπως τα λέγαμε τότε παλιά, την εποχή της αθωότητας και του ονείρου, μπροστά στα κάγκελα "του Ιδρύματος", τότε που πούλαγες την "Ανοιχτή Πόλη" και το "Underground Press" μου.
"Δεν παν να μας χτυπάν, με όλμους και κανόνια..."
Από το αποχαιρετιστήριο κείμενο στον Νικόλα, όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ανοιχτή Πόλη", τεύχος 15
6380