PDA

View Full Version : Η Ιστορία ενός nick



el_hymador
04/04/2008, 00:17
Πίσω στο μακρινό πλέον 2004, τα οικονομικά μου ήταν σαφώς καλύτερα από ότι τώρα (η απλώς δεν με ένοιαζε και τόσο) όποτε είχα μπει στην διαδικασία του να αλλάξω το Cagiva Canyon 500 που είχε πλέον διαλύσει.(τι περίμενες..... )

Τα έβαλα κάτω μελετώντας οικονομοτεχνικά το θέμα και εξετάζοντας μοντέλα τα οποία θα ανταποκρινόντουσαν καλύτερα στις ανάγκες μου...το θέμα είναι ότι δεν ήξερα ποιες ακριβώς είναι οι ανάγκες μου και μπερδευόμουν με γελοία διλήμματα του στυλ SS ή roadster, Sport Touring ή Classic κτλ.

Σε μία ξαφνική αναλαμπή ενδεικτική του άστατου χαρακτήρα μου σηκώθηκα ένα πρωινό και όπως ξαφνικά είχα αγοράσει το Canyon πήγα και κατέθεσα ξανά τον οβολό μου στην Hellinmoto, κλείνοντας ένα KTM LC4 640...

Την είδα χωμάτινος λοιπόν...(δεν ήξερες; δεν ρώταγες; )

Chapter 1 - Τα πρώτα βήματα

Η μέχρι τότε εμπειρία μου στο χώμα απαριθμούσε πολλές βόλτες στους δασικούς της Πάρνηθας και της ορεινής Κορινθίας με το AX-1 και το Canyon...εν ολίγοις ήμουν άσχετος!
...άρχισα λοιπόν τις πρώτες χωμάτινες βόλτες με το KTM...στην αρχή με την «πολιτική» Cordura, το «πολιτικό» κράνος και τα άρβυλα από τον στρατό.

Καθόλου δεν με βόλευε το KTM! Ψηλό, σκληρό, βαρύ και ιδιότροπο, απείχε κατά πολύ από αυτό που είχα στο μυαλό μου....πήγαινα σιγά και οι WP ίσα που δούλευαν....έπεφτα συχνά προσπαθώντας να κουμαντάρω το θεριό, ειδικά σε ελιγμούς με μικρή ταχύτητα στο χώμα ήταν δράμα η κατάσταση.

Δεν το έβαλα όμως κάτω!

Συνέχισα να πέφτω αλλά άρχισα να μαθαίνω τα βασικά. Κατάλαβα ότι οι χύμες είναι μέρος της εκμάθησης και από την στιγμή που είχα αρχίσει να εξοπλίζομαι με μπότες, θώρακες και τα σχετικά, αισθανόμουν και λίγο πιο ασφαλής πράγμα που με έκανε να ξεθαρρέψω και να επεκτείνω σιγά - σιγά το όρια μου.

Συνέχισα να τρώω βρόντους, αλλά μάθαινα όλο και περισσότερα πράγματα...ακόμα και να τα μάθαινα με λάθος τρόπο, τουλάχιστον είχα μάθει να πέφτω! (κάτι είναι και αυτό... )

Με τον καιρό ξανά - ανακάλυψα την Βαρυμπόμπη, την Πάρνηθα και τα Βασιλικά.
Λέω ξανά - ανακάλυψα, γιατί το να χώνεσαι και να χάνεσαι μέσα στα μονοπάτια στην καρδιά του δάσους, απέχει κατά πολύ από την απλή περιήγηση στους δασικούς χωματόδρομους.

Την πάλευα πλέον και με τις ρυθμίσεις στις αναρτήσεις , είχα καταλάβει επιτέλους τι παίζει αλλά δεν μπορούσα να το εφαρμόσω ώστε να με βοηθήσει....στην πραγματικότητα ήμουν πιο αργός και από τον σχηματισμό σταλακτίτη, οπότε ότι και να έκανα στις έρμες τις αναρτήσεις, απλά δεν είχα την απαιτούμενη ταχύτητα ώστε αυτές να αρχίσουν να δουλεύουν κανονικά, όπως πρέπει και όπως τους αξίζει...σημειωτέον δε, ότι ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό πως το 640, ίσως να μην είναι και το καταλληλότερο μηχανάκι για μονοπατάδες....

Πλέον όμως είχα πωρωθεί για τα καλά...έπεφτε στα χέρια μου κάποιο Road Book (έβαζε τότε το 0-300) και ξαμολιόμουν σχεδόν κάθε απόγευμα προς τα μέρη εκείνα ανακαλύπτοντας διαδρομές.

Παρένθεση...(Απίστευτα επικίνδυνο και απίστευτα ηλίθιο εκ μέρους μου το γεγονός ότι πάντα πήγαινα μόνος...άγνοια κινδύνου... )

Εκτός από την ικανοποίηση και την ευεξία που αντλούσα από την νέα μου ενασχόληση, πλασαριζόμουν στην παρέα μου και ειδικά στα θήλεα( όλοι και όλες άσχετοι με την μοτοσικλέτα) ως Endurας...

-A, έχεις μηχανή;

>Ναι (ξερά... )

-Τι μηχανη;

>Μία εκτός δρόμου...κάνω enduro...(η δήλωση αυτή συνοδευόταν πάντα από άναμμα τσιγάρου και απόμακρο βλέμμα που εστίαζε κάπου στο άπειρο...πάντως οι περισσότερες με πέρναγαν για μέγα ψώνιο...όχι ότι δεν ήμουν βέβαια...)

el_hymador
04/04/2008, 00:25
Chapter 2 - Οι αγώνες (λέμε τώρα... )

Σε κάποια άλλη αναλαμπή μου, θώρησα ότι θα ήταν καλά να κοινωνικοποιηθώ λίγο (παρ ότι μονόχνοτος και στριμμένος) γνωρίζοντας άλλα βαμμένα παιδάκια που αρέσκονται στο να κοπανιούνται στις πέτρες και να λασπώνονται σαν τα γουρούνια.

Έπρεπε να βρω endurαδικη παρέα!


Θες σύμπτωση, θες συμπαντική ( ή σατανική) συνομωσία, ο τρόπος για να επιτευχθεί ο στόχος μου βρισκόταν σε κάποια από της σελίδες του 0-300, στο Dirty Section του περιοδικού…
«Trail Ride…Αττική…Για αρχάριους…Εύκολη διαδρομή…την τάδε ημέρα στο τάδε μέρος…δηλώστε συμμετοχή…δωρεάν…»

Είσοδος σε σκουληκότρυπα, μετάβαση μία ώρα πριν από το πρώτο μου Trail Ride.

Ξεκινάω το πρωί για την γέφυρα της Βαρυμπόμπης…προορισμός οι γνωστές γραμμές, συναντάω και άλλους στην διαδρομή προς τα εκεί και μεταβαλλόμαστε σε ένα πολύχρωμο λεφούσι που σκορπά ντεσιμπέλ και διχρονόλαδο στο διάβα του…δεν έχω κλείσει μάτι όλη την νύχτα, αλλά δεν νυστάζω καθόλου…με έχει προβληματίσει λίγο το γεγονός πως οι συνοδοιπόροι δεν ανταποκρίνονται ακριβώς στον ορισμό του «αρχάριου» endurα, αλλά σκέφτομαι πως θα έπεσα σε τίποτα γρήγορους και εμπειρους…

Φτάνουμε στο σημείο συνάντησης και καταλαβαίνω πως η προηγούμενη μου σκέψη είναι εντελώς αβάσιμη…δεκάδες καθαρόαιμα enduro, αναβάτες πλήρως εξοπλισμένοι και εγώ ακόμα με το πολιτικό κράνος, την πολιτική Cordura, αλλά τουλάχιστον με θώρακα, προστατευτικά και μπότες…
Τα ευαίσθητα ψυχοτροπικά μου αισθητήρα, αντιλαμβάνονται άμεσα την «πολεμική» ατμόσφαιρα που επικρατεί…έχω ψιλοχεστεί πάνω μου…θα με φάνε ζωντανό σκέφτομαι…κΧούντρα…κ.Αθανασουλόπουλε…που είναι οι αρχάριοι αναβάτες;

Σκανάρω όλους του συμμετέχοντες έναν-έναν…τζίφος…όλα καθαρόαιμα…ανακαλύπτω μονάχα άλλον ένα ταλαίπωρο με ένα ADV 620…υπάρχουν και χειρότερα λέω από μέσα μου και αυτό με καθησυχάζει λίγο.

Ξεμπερδεύω με τα διαδικαστικά (γραμματεία – τοποθέτηση Road Book κτλ)και αναμειγνύομαι με το πλήθος.

Βρίσκω δύο παλικάρια με του οποίους φτάσαμε μαζί…κάποια μ@λ@κία σκαρφίστηκα και πιάνουμε κουβέντα… «πρώτη φορά» τους λέω… «μην μασάς» μου απαντούν αυτοί… «το θέμα είναι να ανοίγεις το γκάζι» συμπληρώνουν…τι ήταν να το πουν αυτό;

Συνεχίσαμε να λέμε διάφορα, αλλά εμένα στο κεφάλι μου έκανε γκέλες με ηχώ η συμβουλή «το θέμα είναι να ανοίγεις το γκάζι…το θέμα είναι να ανοίγεις το γκάζι….το θέμα είναι να ανοίγεις το γκάζι»…

Από την συζήτηση μας κράτησα την παραπάνω συμβουλή, το σχόλιο για το βάρος του KTM μου (καλοπροαίρετα το έιπαν…νομίζω: «και που πας ρε φιλε με το βαρίδι;») και το ότι μου πρότεινα να ξεκινήσουμε μαζί το TR για να ξεψαρώσω (ξεκινάγαμε ανά τριάδες).

Είμαι πλέον στην εκκίνηση…μας λένε «παμε!!»…φεύγουμε…η μάλλον φεύγουν, εγώ τρώω σκόνη, πέτρες και κομμάτια ελαστικού, αφού οι άλλοι δύο έχουν ξεκινήσει «αεροπορία»…

Συνεχίζουμε έτσι…είναι μια μεγάλη ευθεία και απλώς βλέπω την σκόνη που σηκώνουν οι δυο τους…ακολουθώ όσο μπορώ από κοντά.
Σε μία φάση βλέπω τον ένα στην άκρη του δρόμου, μου κάνει σήμα να σταματήσω.

-Που είσαι ρε φίλε;

>Πίσω σας…σας βλέπω…

-Άνοιξε το ρε συ, μην μασάς!

>…..

-Κοίταξε να δεις…την διαδρομή την ξέρω…εδώ πιο κάτω έχει ένα μεγάλο νεροφάγωμα κάθετα στον δρόμο…άνοιξε το όσο μπορείς και μόλις φτάσεις εκεί έχε το νου σου! …Τσίμπα λίγο συμπλέκτη ώστε να σουζάρει το μηχανάκι σου και να το περάσεις, ok; ..πάμε μαζί μέχρι έκει…

Ξεκινάμε…ανοίγει λίγο και μου κάνει νόημα με τον καρπό του να ανοίξω και εγώ…τον ακούω…
Σε κάποια στιγμή μου δείχνει με το χέρι του μπροστά. Βλέπω απλά μια σκούρα λωρίδα να τέμνει τον δρόμο. Εν κινήσει μου φωνάζει…

-Μηηην μασαααας!

Απομακρύνεται και απλά παρατηρώ ότι το μηχανάκι του κάνει μια μικρή διαμήκη ταλάντωση περνώντας από την σκούρα λωρίδα-νεροφάγωμα…πλησιάζω και εγώ προς τα εκεί…

«Το θέμα είναι να ανοίγεις το γκάζι…το θέμα είναι να ανοίγεις το γκάζι…»

…λίγα μέτρα ακόμα…να το!…τώρα!!!….τσιμπάω τον συμπλέκτη…το KTM παντιάζει αντί να σουζάρει (ξέχασε να μου πει για την θέση του σώματος!!)…πέφτει μέσα ο μπροστινός τροχός και εγώ φεύγω πάνω από το μηχανάκι ακολουθώντας πορεία παράλληλη προς το έδαφος…..εγώ πέρασα…το μηχανάκι όχι.

Λίγες γρατζουνιές στα πλαστικά και ένα σκισμένο στον ώμο Jacket o απολογισμος..

-Τι έγινε ρε φίλε;

>Μήπως κατάλαβα;…τσίμπησα τον συμπλέκτη και μου έφυγε δεξιά …δεν σούζαρε πάντως…

Κάπου εκεί με χαιρέτησε λέγοντας μου ότι θα τα πούμε στον τερματισμό…πολύ αισιόδοξος άνθρωπος…

(Συνεχίζεται)

el_hymador
05/04/2008, 16:03
Ήμουν πλέον μόνος μου…ξεκίνησα ξανά ελπίζοντας κάποια στιγμή να τελειώσουν οι γ@μημένες οι φλαταδούρες και να μπούμε σε κάνα μονοπάτι όπου ήταν το στοιχείο μου (έτσι νόμιζα… )

Η ανοιχτωσιά κάποια στιγμή τελείωσε, αλλά στην άκρη της υπήρχε κάτι που δεν μου άρεσε καθόλου…

Ένα χάσιμο 50 – 60μέτρων όπου κατέβαινες από ένα στριφογυριστό δρομάκι με κυλιόμενη πέτρα...ξεκινάω να το κατέβω, μπλοκάρει ο πίσω τροχός από φρένα και κυλάω με το πλάι…χύμα…σηκώνω το μηχανάκι το γυρνάω κάθετα προς την κίση και καβαλάω...πάω να ισιώσω, ζήτημα να έκανα 5 μέτρα… ξανά φρένα …χύμα…για να μην μακρήγορο πρέπει να κατέβηκα την κατηφόρα περισσότερο χυμάρωντας παρά οδηγώντας…

Πλέον είχα αρχίσει να κουράζομαι, αφού το συνεχές σήκωμα του 640 μου είχε κόψει χέρια, πόδια, μέση…τα πάντα!…ήταν και Μάιος μήνας θυμάμαι ζέστη πολύ.

Εν πάση περιπτώσει συνεχίζω…το τερέν είναι πλέον πιο επίπεδο και την παλεύω κάπως…με έχουν περάσει δεκάδες οδηγοί, αλλά δεν με ενδιαφέρει…το σημαντικό για μένα είναι να τερματίσω.

Σε κάποια φάση το σκηνικό αλλάζει,…η ξεραΐλα με τους θάμνους δίνει την θέση της σε ένα μαγικό δάσος με παχιά σκιά και μαύρο νοτισμένο χώμα κάτω…απίστευτο…για κάτι τέτοια είχα κολλήσει με το enduro, για τα όμορφα σημεία που αντικρίζεις.

Είμαι μέσα στο δάσος και συνεχίζουν να με περνάνε οδηγοί, σε κάποια φάση με προφταίνει όπως ήταν φυσικό η σκούπα του αγώνα αποτελούμενη από τρεις αναβάτες …ο «doc» Αθανασουλόπουλος, άλλος ένα τύπος και μία κοπελιά!

Με ρωτάνε αν τα καταφέρνω, τους λέω την παλεύω ακόμα και ξεκινάμε όλοι μαζί...

Συνεχίζουμε με αργό ρυθμό, η παρουσία της σκούπας με έχει απαλλάξει και από τον μπελά του διαβάσματος του road book και είναι σίγουρα μια ψυχολογική υποστήριξη…

Ώσπου φτάνουμε με τα πολλά σε αυτό (http://www.youtube.com/watch?v=-hJtUrmaBcU)... πιστεύω ότι οι endurαδες της Αττικής αναγνώρισαν το σημείο…

Είναι και άλλα πέντε – έξι μηχανάκια στην κορυφή και το σκέφτονται για το κατέβασμα – ανέβασμα…ο doc μας λέει τι πρέπει να κάνουμε για να τα βγάλουμε πέρα…ένας τύπος με ένα 450 λέει εγώ δεν κατεβαίνω και την κάνει…από αλλού…σκέφτομαι να τον ακολουθήσω, αλλά δεν θέλω να χάσω την παρουσία της σκούπας.

Εν τω μεταξύ φτάνει και ο τύπος με το ADV 620 με το δεύτερο γκρουπ σκούπας…

Ο κοινός πόνος λέει ενώνει τους ανθρώπους…πιάνουμε αμέσως κουβέντα…

-Δεν είναι ρε γαμώτο μηχανάκια για τέτοια πράγματα αυτά που έχουμε

>Όντως…με έχει κουράσει πολύ -του λέω-…είναι πολύ βαρύ…

-Άστα και εγώ ο μ@λ@κ@ς πήγα το πρωί και φούλαρα το ρεζερβουάρ μέχρι πάνω –μου απαντά αυτός-

Μας πιάσαν ταυτοχρόνως τα γέλια…

-Δεν κατεβαίνω εδώ κάτω με τίποτα -μου λέει αυτός- εσύ θα συνεχίσεις;

>Θα προσπαθήσω…

Με χαιρετά και δηλώνει στις σκούπες την εγκατάλειψη του…φεύγει μαζί του ένας σκουπάς για να τον βγάλει στην πλησιέστερη άσφαλτο.

Έχει έρθει η σειρά μου να κατέβω εκεί κάτω….ξεκινάω…ακολουθώ την πορεία που μου έχουν υποδείξει, αλλά σε κάποια φάση βγαίνω εκτός λίγο πριν από τον «πυθμένα» αυτού του πράγματος και πέφτω μέσα σε κάτι χορτάρια που είχαν απίστευτη λασπουριά από κάτω…

Το μηχανάκι δεν ξεκολλάει με τίποτα…φθάνει ο doc και αρχίζουμε και οι δύο να προσπαθούμε να το ξεκολλήσουμε…με τα πολλά τα καταφέρνουμε, αλλά εγώ είμαι στα όρια μου από κούραση…

Ανεβαίνω από την άλλη πλευρά του ρέματος και προς έκπληξη μου τα καταφέρνω μια χαρά!!

Έρχονται και οι σκούπες και ξανα-ματα ξεκινάμε…φτάνουμε σε ένα ρεματάκι με πλατάνια και πολύ δύσκολο μονοπάτι παράλληλα με αυτό..

Πρέπει να έπεσα και δέκα φορές…ευτυχώς σήκωνα το KTM υπό την σκιά των πλατανιών τουλάχιστον…έφτασα σε ένα βράχο και ξάπλωσα πάνω του σαν το iguana…η καρδιά μου χτύπαγε στα κόκκινα και είχα μείνει από ανάσες…έπρεπε να ξεκουραστώ λίγο…

Μετά δεν θυμάμαι και πολλά…συνέχισα για καμία 5 χιλιόμετρα ακόμα και αποφάσισα να εγκαταλείψω…μου έδειξαν ένα δρομάκι που έβγαζε στην άσφαλτο και το ακολούθησα…με το που βγήκα στην άσφαλτο σταμάτησα κάτω από ένα μεγάλο πεύκο, ήπια ένα μπουκάλι νερό και έριξα άλλο ένα πάνω μου…πέταξα το Jacket, έβγαλα τις μπότες και ξάπλωσα λίγο να συνέλθω…το σπαστικό ήταν ότι όσοι περνούσαν με ρώταγαν αν είμαι καλά…χτύπησες; έπεσες; είσαι καλά;

Αυτό ήταν το πρώτο μου αποτυχημένο Trail Ride.

el_hymador
05/04/2008, 16:08
α ναι ...εχει συνεχεια...

p@nos
15/04/2008, 10:23
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
α ναι ...εχει συνεχεια... Η συνεχεια που ειναι???


:smokin:

marulis
15/04/2008, 10:41
Αρχικά δημιουργήθηκε από p@nos
Η συνεχεια που ειναι???


:smokin: Οεο?

:smokin:

byron
15/04/2008, 10:46
Αρχικά δημιουργήθηκε από p@nos
Η συνεχεια που ειναι???


:smokin:

+++1

:winka:

yannis24
15/04/2008, 11:08
....., ήπια ένα μπουκάλι νερό και έριξα άλλο ένα πάνω μου…πέταξα το Jacket, έβγαλα τις μπότες και ξάπλωσα λίγο να συνέλθω…το σπαστικό ήταν ότι όσοι περνούσαν με ρώταγαν αν είμαι καλά…χτύπησες; έπεσες; είσαι καλά;



ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!

αυτο θα ηθελα να το δω.....

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

KaTaNaS
15/04/2008, 12:21
Αρχικά δημιουργήθηκε από marulis
Οεο?

:smokin:

γεια σου ρε μαρουλάκι!

:wave2: το καλυτερο σεχ! αν και ξεμεινατε και εσεις απο νερο και διπλα στο δρομο!:sick:

:beer:
(ασχετο με το θρεντ το ξερω ... αλλα τωρα το θυμηθηκα)

marios8
15/04/2008, 15:51
Αρχικά δημιουργήθηκε από KaTaNaS

:wave2: το καλυτερο σεχ!
(ασχετο με το θρεντ το ξερω ... αλλα τωρα το θυμηθηκα)

Ποιό καλύτερο ρε Σταύρο ??

1 ώρα έκανε να μου δώσει την καρτέλα :smokin: :smokin:

Γειά σου ρε marulis :beer: :beer: :beer: :wave2:


Υγ (ασχετο με το θρεντ το ξερω ... αλλα τωρα το θυμηθηκα)

el_hymador
15/04/2008, 16:24
ε λοιπον να πω και την συνεχεια...

ακολουθησαν αλλα Trail - rides τοτε που ακομη ο θεσμος ηταν ερασιτεχνικος και η διοργανωση γινοταν κοντα στην Αθηνα...

εν ταχει,

Trail Ride Ξυλοκαστρου...το πρωτο που δεν επεσα (με εμβολισε ενας αλλος βεβαια οποτε δεν θεωρειτε δικο μου φταιξιμο). Τα πηγα και σχετικα καλα, αλλα ενα συρμα περιφραξης που μπλεχτηκε στον πισω τροχο με καθυστερησε πολυ.

Trail Ride Ψαχνα Ευβοιας...το πιο ωραιο που ετρεξα και η καλυτερη επιδοση μου αφου τερματισα μεσα στον προβλεπομενο χρονο. Κολησσαμε απο την αρχη με εναν αναβατη τοπικο που ειχε ενα 200ρι ΚΤΜ και πηγαμε ολη την διαδρομη αερα...πρωτη φορα που ευχαριστηθηκα αγωνα, πραγματικα το καταδιασκεδασα. Πρωτη φορα επισης καταλλαβα πως επρεπε να οδηγω το LC4640...χωρις φοβο και με τσαμπουκα! Αξεχαστη θα μου μεινει η φαση που σε φλαταδουρα συναντησα κοτρωνι μεγαλου μεγεθους χωρις να εχω περιθωριο να το αποφυγω...το μηχανακι το καταπιε φιλοδορωντας με με ενα γερο τρανταγμα μεν, συνεχιζοντας αταραχο την πορεια του δε...εμεινα μ@λ@κ@ς...περιμενα οτι θα επεφτα 110%!!!

Trail Ride Αττικης...μετα απο την διακοπη του καλοκαιριου ηταν το πρωτο TR της σεζον...εγω ειχα λυσσαξει ολο το καλοκαιρι πηγιανοντας σχεδον καθημερινα Βαρυμποπη κτλ. και το περιμενα πως και πως...Η διαδρομη ηταν προς Ελευσινα - Μεγαρα και στο ορος Πατερας, ενω ηταν και το πρωτο TR στο οποιο δινοταν κοινη εκκινηση για μοτοσικλετες και 4 Χ 4, πραγμα το οποιο αποδειχτηκε καταστροφικο για εμενα...

Ξεκινησαμε λοιπον και η διαδρομη αρχικα ηταν στενβος χωματοδρομος με πυκνη βλαστηση δεξια και αριστερα...ειμασταν ενα κομβοϊ απο 5- 6 μηχανες και συντομα πιασαμε τα πρωτα τετρακινητα χωρις να μπορουμε να τα περασουμε αφου εκλειναν ολον τον δρομο....πηγαιναμε λοιπον σαν τον επιταφιο για αρκετη αποσταση και ειχαμε εκνευριστει. (μεγα λαθος των διοργανωτων η κοινη εκκινηση και μεγα η μ@λ@κι@ των τζιπατων που δεν μας αφηνα να περασουμε...anyway..) σε καποια φαση ειμαστα κολλητα εγω και ενα WR400 πισω απο ενα τζιπ, ωσπου η διαδρομη ανοιγει λιγο και δεξια μας εχει ενα ομοαλο πρανες χωρις βλαστηση....

λες και ειμασταν συνενοημενοι εγω και ο τυπος με το wr ανεβαινουμε πανω απο την πλαγια και περναμε ενα μεγαλο κομβοϊ 4 Χ 4.... και να μαστε μονοι μας με το πεδιο ανοιχτο....και οταν λεμε ανοιχτο, μιλαμε οτι βρεθηκαμε σε δρομο φλατ, ενα κλικ πριν την ασφαλτοστρωση με ωραια στρωμενο χαλικακι....ξεκιναμε να ανοιγουμε και οι δυο απολαμβάνωντας τις παντες....εκει εκανα την μαλακια και την ειδα ανταγωνιστικα αποφασιζοντας να περασω τον αλλο αναβατη και ανοιξα το γκαζι υπερβολικα...

σε μια στροφη και ενω εχω περασει μπροστα, το KTM μου εκανε κατι σαν tank-slapping...ειχα ανοιξει πολυ τοι γκαζι και ο τροχος ξαναβρηκε αποτομα προσφυση...ειχα πολλα χιλιομετρα και το σφαλιαρισμα της μηχανης με ξεκολησε πεταγοντες με αρκετα ψηλα...εσκασα κατω πρωτα με το αριστερο χερι και καταλαβα οτι ειχα κανει κινηση αντιθετη προς την κλειδωση συνοδευομενη απο το γνωστο "κρακ" που περισσοτερο το νοιωθεις παρα το ακους...στην συνεχεια βρηκα με την λεκανη κατω και αρχισα να σερνομαι και να κουτρουβαλαω για αρκετα μετρα...ουτε ξερω ποσα, αλλα πλαναρα πανω στο χαλικα και πηγαινα...και πηγαινα...νομιαζα οτιο δεν θα σταμτησω ποτε...

ευτυχως το σουρσιμο μου εγινε στην ευθεια του δρομου και σταματησα στην ακρη χωρις α χτυπησω σε κανα δεντρο η βραχο.

Το μηχανακι ειχε φερει και αυτο τουμπες και ειχε σταματησει λιγο πιο πισω.

Συνερχομαι και προσπαθω να εκτιμησω την κατασταση...το χερι δεν με ποναει σχεδον καθολου και μπορω να το κουνησω...η λεκανη ομως με πεθαινει στον πονο...ψιλοχεστηκα νομιζοντας οτι μπορει να την εχω σπασει για να ειμαι ειλικρινης.

Εχει σταματησει και το παιδι με το wr 400 και ερχεται γρηγορα κοντα, απο το υφος του και απο τις επιμονες ερωτησεις του αν αιθανομαι καλα, καταλαβαινω οτι πρεπeι να εχω σαβουρδιαστει big-time...

sapila racing
15/04/2008, 16:55
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
Εχει σταματησει και το παιδι με το wr 400 και ερχεται γρηγορα κοντα, απο το υφος του και απο τις επιμονες ερωτησεις του αν αιθανομαι καλα, καταλαβαινω οτι πρεπeι να εχω σαβουρδιαστει big-time...

ωχ ωχ πόνεσα και που το διάβασα.... αντε συνέχισε!!!

el_hymador
15/04/2008, 17:04
σιγα - σιγα σηκωνομαι και ο πονος στην λεκανη αρχιζει να υποχωρει αλλα το χερι που δεν με πονουσε εχει αρχισει να ποναει υπερβολικα....

βγαζω το μπουφαν...καθολου πρηξιμο, αλλα δεν μπορω να γυρισω τον αγκωνα μου με τιποτα, αφου ο πονος σε καθε προσπαθεια ειναι οξυτατος.

Αρχιζω να συνειδητοποιω οπι φθηνα την γλυτωσα αφου η λεκανη δεν φαινεται να αποτελει προβλημα, το χερι σιγουρα εχει ζημια ομως.

Ο τυπος με το WR ειναι συνεχως διπλα μου και εχει ειδοποιησει διερχομενους αναβατες να ενημερωσουν την διοργανωση για την χυμα μου

Ποναω αλλα ειμαι καλα, καπνιζω και ενα τσιγαρο για να διωξω καπως την ενταση...οταν ηρεμω καπως μου λεει ο τυπος που παρακολουθησε ολη την χυμα απο πισω..."φιλαρακι χεστηκα πανω μου!!! νομιζα οτι θα εχεις παθει πολυ μεγαλη ζημια!!!....σερνοσουν κατω, μαλιστα σε καπιοια φαση με το κεφαλι κατω και τα ποδια σου γυρναγανε απο πανω σαν ελικοπτερο!!!...ευτυχως που εισαι καλα!!"

μου φανηκε αστεια η περιγραφη του και γ@μηθηκα στο γελιο (το ιδιο και αυτος) ενεδεικτικο του ποσο ενδορφινη κυλουσε στο αιμα μου εκεινη την στιγμη...

εν πασει περιπωση σε μια φαση σηκωσαμε την μηχανη και αποφασιασα να καβαλησω για να παω οσο μπορω μεχρι το πρωτο ΣΕΧ. Αισθανομουν πολυ καλυτερα αλλα δουλευα τον συμπλεκτη με πολυ δυσκολια...μια δευτερα μεσα λοιπον και σιγα - σιγα...

Εφτασα στο ΣΕΧ και δηλωσα πως δεν μορω να συνεχισω...καποιος προσφερθηκε να με παει στο νοσοκομειο με αυτοκινητο, αλλα ως γνησιος μαλακας ειπα οτι θα παω μονος μου σπιτι μου! Το χερι μου ποναγε μεν δεν εχει πρηστει καθολου δε, αρα συμερανα πως δεν εχει σπασει...

και ξεκινησα για το σπιτι βγαινοντας απο χωμα στο υψος της Μανδρας...οσο ηταν ανοιχτος ο δρομος ηταν καλα....μετα στην κινηση της Αθηνας ομως αναγκαζομουν να παταω τον συμπελκτη και γ@μιομουν στον πονο...

φθανω στην Πευκη επιτελους και ειδοποιω να ερθει ενας φιλος μου να παμε στο νοσοκομειο...

παμε στο ΚΑΤ και με περιλαβαινουν καποιοι τυποι ειδικευομενοι μαλλον...διαγνωση:

"εχεις σπασει τον αγκωνα εσωτερικα της κλειδωσης και εχεις καραμπινατη θλαση...ευτυχως εχει αποκοληθει ενα μικρο κομματι και δεν χρειαζεσαι ολοκληρο ναρθηκα, θα σου βαλουμε μισο να ακινητοποιηθει το χερι μονο. Σε κανα μηνα θα εισαι ενταξει"

Αξιζει να σας πω ομως το κωμικοτραγικο της υποθεσης απο εδω και επειτα...

εχω ρεντεβου μετα απο 15 ημερες για να ξαναβγαλουν ακτινογραφιες και να δουν την πορεια της ιασης.

Εν τω μεταξυ εγω μετα απο καμια εβδομαδα δεν αισθανομαι καθολου πονο στο χερι και βγαζω τον ναρθηκα κρατωντα το μονο δεμενο και ακινητοποιημενο...

παω σε δεκαπνετε μερες σε ενα γιατρο πλαι στο ΚΑΤ...διαβαζει την διαγνωση, βλεπει τις πρωτες ακτινογραφιες και με ρωταει:

-Που ειναι ο ναρθηκας σου;

>Τον εβγαλα...

-Γιατι;

>Το αισθανομαι πολυ καλυτερα το χερι μου και τον εβγαλα γιατι δεν καταλαβαιναι πιο λογο εξυπηρετει...

-Α ετσι; ...μαλιστα...

οποτε φωναζει στην γραμματεα του...

-Μαρια!! εχουμε γιατρο εδω οποτε δεν χρειαζομαστε μαλλον εμεις! παμε για καφε...:lol: :lol: :lol:

εν πασει περιπτωση με εστειλε εμφανως τσαντσιμενος να ξαναβγαλω ακτιονογραφιες....και εδω ξεκινα το πραγματικα αστειο κομματι της υποθεσης...

το ακτινολογικο του ΚΑΤ μια σειρα καθιμσταων στην οποια καθονται οι κουλοι κουτσοι κτλ περιμενωντα ςν αμπουν για ακτινογραφιε ςκαι μια σειρα καθισματων στην οποια περιμενεις την εμφανιση των ακτιονογραφιων...

καθομαι και εγω περιμενωντας...μπροστα μου ενας Αλβανος ο οποιος εχει γυψο σε αριστερη παλαμη και αριστερη πατουσα...δεν κρατιεμαι και τον ρωταω...

>Πως το πεαθες φιλε μου αυτο;

-Αστα, ντουλευω σε μια εταιρεια, οπου εχει αυτοματη πορτα πολυ μεγκαλη σιδερενια και καπνιζα και ειχα στηριχτει με χερι στην κασα....και καποιο μαλακα εκλεισε την πορτα και μου πηρε κερι και ποδι...

μετα βιας συγκαρτησα το γελιο μου (ντροπη...)

φωναζουν τον Αλβανο μεσα και μετα απο λιγο φωναζουν και εμενα...βγαζω ακτινογραφιες και πλεον περιμενω εξω για να τις παρω στα χερια μου.

Μπροστα μου παντα προηγειτε ο Αλβανος...τον φωναζουν και του δινουν ενα φακελλο και ακολουθως περνω και εγω εναν...

παω στο γιατρο και βαζει την ακτινογραφια νατην δει σε αυτο το φωτεινο πλαισιο....κοιταω και εγω και βλεπω ενα ποδι!!! μεχρι που να συνειδητοποιησω τι βλεπω εχω χεστει επανω πιστευωντας οτι εχω παθει ανεπανορθωτη ζημια στον αγκωνα... :lol:

''ρε συ!!!'' μου λέει ο γιατρος....''το ποδι σου πηγες και εβγαλες''

οχι του λεω εγω!! τον αγκωνα μου εβγαλα...

προφανως οι ηλιθιοι που μοιραζαν τις ακτινογραφιες, συνηθισμενοι να δινουν απο μια σε καθε ασθενη ειχαν δωσει στον Αλβανο το χερι του, σε εμενα το ποδι του, ενω την δικη μου ακτινογραφια ειχε ο επομενος μετα απο εμενα ασθενης που εβγαλε ακτινοπγραφια και την δικη του την ειχε ο μεθεπομενος κτλ-κτλ :lol: :bawl: :lol:

οι σκηνες που ακολουθησαν ηταν απειρου καλους αφου κουτσοι εψαχνα κουλους και το αναποδο στους διαδρομους του ΚΑΤ,προκειμενου να ανταλλαξουν ακτινογραφιες...

απιστευτο γελιο!!! μου θυμισε οταν ειμασταν πιτσιρικαδες που ειχαμε τα αλπουμ της panini με το μουντιαλ και ανταλαζαμε χρατακια... εχω διπλο ενα χερι, το ανταλασεις με ενα ποδι;:lol: :lol: :lol:

Τελικα αφου βρηκα την ακτινογραφια, ο γιατρος μου ειπε οτι ειχε γινει λαθος διαγνωση και το σπασιμο ηταν απο την εξωτερικη πλευρα του αγκωνα (!!!!) οποτε ουτως η αλλως ο ναρθηκας δεν ηταν χρησιμος οντως....ευτυχως το κοκκαλο που ειχα αποκοληθει ειχε αρχισει να δενει και δεν θα υπηρχε προβλημα...

el_hymador
15/04/2008, 17:05
συνεχεια σε λιγο για το τελευταιο κομματι :wave2:

DimChios
15/04/2008, 19:44
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador

οι σκηνες που ακολουθησαν ηταν απειρου καλους αφου κουτσοι εψαχνα κουλους και το αναποδο στους διαδρομους του ΚΑΤ,προκειμενου να ανταλλαξουν ακτινογραφιες...

απιστευτο γελιο!!! μου θυμισε οταν ειμασταν πιτσιρικαδες που ειχαμε τα αλπουμ της panini με το μουντιαλ και ανταλαζαμε χρατακια... εχω διπλο ενα χερι, το ανταλασεις με ενα ποδι;:lol: :lol: :lol:




ΜΕ ΕΠΝΙΞΕΣ ΜΛΚ!!!!!

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

hercul
15/04/2008, 19:59
Αρχικά δημιουργήθηκε από el_hymador
απιστευτο γελιο!!! μου θυμισε οταν ειμασταν πιτσιρικαδες που ειχαμε τα αλπουμ της panini με το μουντιαλ και ανταλαζαμε χρατακια... εχω διπλο ενα χερι, το ανταλασεις με ενα ποδι;:lol: :lol: :lol:




:bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: :lol: :rotflmao: Tέλειο!!!

DimChios
15/04/2008, 20:02
Αρχικά δημιουργήθηκε από hercul
:bigcry: :bigcry: :bigcry: :bigcry: :lol: :rotflmao: Tέλειο!!!



ΜΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ ΡΕ????? :mad: :mad: :mad:




Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
ΜΕ ΕΠΝΙΞΕΣ ΜΛΚ!!!!!

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

hercul
15/04/2008, 20:06
Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
ΜΕ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ ΡΕ????? :mad: :mad: :mad:

εεεε :dizzy: όχι αφεντικό!!! :lol: :lol:

Πραγματικά έλιωσα ρε στο συγκεκριμένο σημείο!!

el_hymador
15/04/2008, 21:13
over and out...

μετα λοιπον απο τον τραυματισμο μου, σταματησα να πηγαινω στο χωμα :sad:

το χερι μου οταν ηταν τεντωμενο δεν γυρνουσε οταν περιεστρεφα τον καρπο μου φυσιολγικα...σαν να ειχε stop ενα πραμα.

Χρειαστηκε κανα τριμηνο φυσιοθεραπειας για να υπαρξει βελτιωση και ο γιατρος μου απογορευσε ρητα την περιπτωση να φαω αλλη τουμπα, παραγμα που ηταν παραπανω απο σιγουρο αμα ξαναεμπαινα στα χωματα.

για να επανελθει πληρως μου πηρε 2 χρονια.

anyway ο τραυματισμος αλλα και ο φοβος που ειχα τσεπωσει απο την τουμπα δρουσαν ανασταλτικα για μεγαλο διαστημα...οποτε τα παρατησα...

πουλησα και το KTM και πηρα το σημερινο μου μηχανακι CBF600S.

Το KTMι ηταν μακραν το πιο διασκεδαστικο μηχανακι που ειχα ποτε. Με εμαθε πολλα, ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΕ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΖΗΜΙΑ και το καταευχαριστηθηκα. Pure μοτοσικλετα με τα ολα της, πηγαινε στο χωμα πολυ καλα αν ειχες τα χερια, αλλα και στο στροφιλικι δεν πιανοταν παρα τα φαγωμενα χωματινα ελαστικα της...

Ως οδηγος εξελιχθηκα απιστευτα στο χωμα και η εμπειρια που αποκομισα εχει σαφεστατα αντικρυσμα και στην ασφαλτο...αν δεν ειχε υπαρξει αυτη η ερασιτεχνικη εστω ενασχοληση με το enduro θα ημουν πολυ πισω σημερα.

(παρενθεση)

Οσοι θελετε να βελτιωσετε συνολικα την αποδοση σας στην οδηγηση πηγαινετε στο χωμα!....δεν εννοω οτι μετα θα πηγαινετε ταπα στην ασφαλτο (που θα πατε...) αλλα στο οτι θα γινετε 200% τουλαχιστον πιο ασφαλεις οδηγοι για την παρτη σας αλλα και για τους γυρω σας.

ο ελεγχος της μηχανης και οι ακουσιες αντιδρασεις που καταγραφει ο εγκεφαλος στο χωμα, θα σας σωσουν απο πολλες δυσλκολες καταστασεις στην ασφαλτο εγγυημενα.

απλα πηγαινετε, ειναι το καλυτερο και το μεγαλυτερο σχολειο για την οδηγηση μοτοσικλετας, ειναι τζαμπα και ειναι και ασφαλες αφου οι ταχυτητες ειναι μικρες....σιγουρα ειναι πολυ πιο ασφαλες απο το να δοκιμαζεις τα ορια σου σε δημοσιο δρομο με τετραπλασιες ταχυτητες.

(κλεισιμο παρενθεσης)


Μερικες φορες κοιτουσα τον θωρακα και τις μποτες στην ντουλαπα και με επιανε παραγματικη νοσταλγια για την συντομη, αλλα περιεκτικοτατη σε εμπειριες και αγνη μοτοσικλετιστικη αισθηση ενασχοληση μου με τα χωματα.

Πολλες φορες δε προγραμματισα την επανεισοδο μου, αλλα αυτη απαιτει ενα καθαροαιμο μηχανακι πρωτιστως και τα οικονομικα δεν...

Συνεχεια με τρωει ομως...που θα παει...κανα διχρονακι μτχ, ισως και το καινουργιο WR250R που πολυ το ζαχαρωνω...θα μου κατσει σε καποια φαση και θα ξαναροβολησω στις πλαγιες και στα μονοπατια

once in dirt, always in dirt...

Και το Nick που κολλαει;

Το λοιπον ολο αυτον τον καιρο που ανακατευομουν με τα χωματα ενας φιλος μου ειχε βαρεθει να ακουει τις δiηγησεις μου για τις χυμες...τοτε επαιζε μια διαφημιση της tequila ''el jimador'' που ελεγε "el jimador...η δικη σου τεκιλα!" οποτε σε μια ακομα διηγηση μου για μια χυμα μου ειπε την ιστορικη ατακα:

-Μαλακα εσυ δεν πινεις el jimador....el hymador πρεπει να πινεις...el_hymador...η δικη σου τεκιλα!

:wave2:

el_hymador
15/04/2008, 21:15
.


127705

hercul
15/04/2008, 21:23
Πολυ ωραία δοσμένη η ιστορία του Nick σου! :beer: :beer:

Ακόμα και από πολύ δυσάρεστα συμβάντα πάντως μετά από καιρό τα βλέπουμε χιουμοριστικά τα πράγματα!

El Hymador πάντα υγιής και σύντομα ξανά μέσα στις λάσπες!! :beer: :beer: :wave2:

caesarsk
15/04/2008, 21:44
Ρε φίλε μου δεν σε ξέρω...







ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ




να σαι καλά!!!!!

STOYBI
15/04/2008, 22:19
Φοβερος Κωστη......... :D :a18:

Αψογος..!!!



:beer: :beer: :beer:


Οταν το ξανααποφασισεις και αποφασισεις και μπεις στα βρωμικα περιμενω πμ.. :winka:

( α... και ποτε δεν μιλαω για ποδοσφαιρο οταν κανω βολτα...) :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

:beer: :beer:

:wave2:

kordix
15/04/2008, 22:41
Πολύ ωραίο γράψιμο, φοβερό χιούμορ, απίθανες ιστορίες...

Λίγο πολύ οι χωμάτινοι έχουμε μπόλικες ιστορίες να λέμε στα παιδιά μας από χύμες και στούκες.
(με μπόλικη σάλτσα βέβαια, σα τους παλιούς ναυτικούς)


Και αν κάποιοι δεν είμαστε ικανοποιημένοι...

έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας να ζήσουμε τις νέες θεαματικές και λασπωμένες περιπέτειές μας... :hypnotize (και όχι μόνο).

akamarinos
15/04/2008, 23:30
καλογραμμενο μπραβο

καιρο ειχα να διαβασω κατι που να με βαζει κατευθειαν στο πετσι του πρωταγωνιστη
(μαλλων πρεπει να αρχισω κανα βιβλιο)

apav
16/04/2008, 11:29
:beer: :beer: :beer:

kalesin
16/04/2008, 11:33
τελειωσε κιολας;

το αναγνωστικο κοινο απαιτει τη συνεχιση των ιστοριων
κ αν δεν εχεις αλλες χωματινες, μπορεις να αρχισεις να μας περιγραφεις πως περασες στο δημοτικο, την πρωτη σου κοπανα... οτι θελεις

φτανει να συνεχισεις να γραφεις

:beer: :beer: :beer: :beer: :beer:

ullyses
16/04/2008, 22:43
μου άρεσε η αίσθηση του χιούμορ!! :a46:

έτσι βγαίνουν τα ψευδώνυμα!! :bigcry: :lol:

:beer:

SpineshankD
17/04/2008, 00:29
γεια σου ρε Κωστα,σαν να το εζησα εγω!

..και τωρα με το bike συνεχιζεις ακαθεκτος! (δεν ξεχνιεται η τεχνη!)

:beer: :beer: :beer: :beer:

Papas0uzas
17/04/2008, 03:10
Ρε el_hymador εσύ έγραψες ολόκληρο βιβλίο για να πεις την ιστορία του Nick σου...
Εμένα πάντως το δικό μο βγήκε από την ταινία με τον κλασσικό Παπασούζα του 80:lol: :lol:
Το πρώτο φορουμ που είχα γραφτεί ήταν το off-road.gr και λίγο πριν μπω είχε το έργο στην τηλεόραση και μου ήρθε η ιδέα...
Από τότε με φωνάζουν όλοι έτσι:lol: :lol: :lol:

Πάντως πέθανα στο γέλιο με την ιστορία στο ΚΑΤ:rotflmao: :rotflmao:

:beer: :beer: :wave2:

CIRUS
17/04/2008, 09:56
πολύ ωραία ιστορία , να σαι καλά, πολύ γέλασα με το κατ!!!!!

:beer: :beer: :beer:

υ.γ. πριν ή μετα τη χύμα έγινες βαζελάκος??:lol: :lol:

vaska
26/11/2015, 12:01
εγώ τώρα γιατί το είχα χάσει αυτό το διαμαντάκι??

Γεια σου Κωστή!

:beer::beer:

zannisvel
26/11/2015, 12:26
εγώ τώρα γιατί το είχα χάσει αυτό το διαμαντάκι??

Γεια σου Κωστή!

:beer::beer:

Και χάρη σε σενα το βρηκαμε και εμεις.!!!:beer:

GFawkes
26/11/2015, 13:02
Kostas Uber Alles....

για ατελειωτες ωρες ξεχασιας!!!

Pan (dvs)
26/11/2015, 13:16
Απολαυστικοτατος οπως παντα.:beer:

Λευκάδιος
26/11/2015, 14:04
:bawl::rotflmao:

:beer:

Panos76
26/11/2015, 14:18
Παρέα με το Nick μη ξεχνάμε και την πλέον επική φωτογραφία (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=103503&page=31&p=2660469&viewfull=1#post2660469) - που άγνωστο γιατί πέρασε απαρατήρητη, ενώ θα έπρεπε να είναι στο πάνθεον των παγκόσμιων φωτογραφικών memes.

teogtp
26/11/2015, 14:47
Παρέα με το Nick μη ξεχνάμε και την πλέον επική φωτογραφία (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=103503&page=31&p=2660469&viewfull=1#post2660469) - που άγνωστο γιατί πέρασε απαρατήρητη, ενώ θα έπρεπε να είναι στο πάνθεον των παγκόσμιων φωτογραφικών memes.

Υπάρχει και μια αλλη που ειναι ντυμενος Σπαρτιάτης. ...

Bob_o_mastoras
26/11/2015, 16:04
Φοβερο thread!!!
Μπραβο Χυμαδορη!!!! :beer::beer:

bulmont
26/11/2015, 18:13
εγώ τώρα γιατί το είχα χάσει αυτό το διαμαντάκι??





Δεν είσαι ο μόνος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


:beer:

Johny the Fox
26/11/2015, 18:34
Απολαυσα την δυναμικη της εικονας που μεταφερει ο γραπτος σου λογος. Εισαι οντως καλος :a23:

daz
26/11/2015, 19:18
Βασκα ευχαριστούμε! :beer:

Το κειμενάκι ήταν απόλαυση. :beer:

Nostradamus
26/11/2015, 19:21
εγώ τώρα γιατί το είχα χάσει αυτό το διαμαντάκι??

Γεια σου Κωστή!

:beer::beer:

Επι λεξη οτι ηθελα να γραψω....

BLiTzER
26/11/2015, 20:15
Άλλοι κουράστηκαν, άλλοι παίρνουν τη δόξα!!!111

el-Gatto
26/11/2015, 20:45
Ρε Χυμαδόρη... :a20:
Τα κείμενά σου ήταν πιό σπαρταριστά κι απ'τις τούμπες σου.:a18:
Διάβαζα ,και ήταν σα να βλέπω καλομονταρισμένο video με τις χωμάτινες περιπέτειές σου.:)
Να'σαι καλά ρε φίλε.:beer:


ΥΓ: Vaska ,σ'ευχαριστούμε που το ξέθαψες απο το χρονοντούλαπο. :beer:

camen
27/11/2015, 01:49
Παρέα με το Nick μη ξεχνάμε και την πλέον επική φωτογραφία (http://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=103503&page=31&p=2660469&viewfull=1#post2660469) - που άγνωστο γιατί πέρασε απαρατήρητη, ενώ θα έπρεπε να είναι στο πάνθεον των παγκόσμιων φωτογραφικών memes.

Κλαίω στο πάτωμα :rotflmao::rotflmao::rotflmao:

vaska
27/11/2015, 02:35
Άλλοι κουράστηκαν, άλλοι παίρνουν τη δόξα!!!111

δατς δε ριαλ λαιφ μαι φρεντ
:wave2:

Desperado
27/11/2015, 09:34
Φοβερή περιγραφή, γλαφυρός λόγος, έχω λιώσει στα γέλια με τις χύμες και με την φωτό!! Μπράβο ρε χυμαδόρη για την ιστορία και ένα ευχαριστώ στον Vaska για το ξέθαμα 346355

buckley
27/11/2015, 11:00
Ένα μπράβο κι από μένα στον κάθε άλλο παρά Χυμαδόρη για την γραφή.
Μετά λύπης μου πάντως διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι που έγραφαν παλιά έχουν κρεμάσει και δεν έχουν(με) διάθεση για πολλά πολλά λόγια, κρίμα .
ΥΓ Βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που δυστυχώς παρατηρούνται συχνά πυκνά μόνο στις αντιπαραθέσεις...
O tempora o mores !

camen
27/11/2015, 11:04
Όπως ειπώθηκε δυστυχώς (και το εχω συζητήσει πολλάκις με το vaska) πολλα άτομα που έδιναν ψυχη εδω μεσα κ ηταν μορφές εχουν πλέον αποσυρθεί και ειναι κρίμα ! Ας ειναι καλα όπου κ αν ειναι !

MG-KTiNoS
28/11/2015, 06:21
346416