free rider
03/01/2005, 22:42
Φίλε μου σου φαίνονται αστεία όσα γράφω, αλλά πέραν του ότι εσύ είσαι έμπειρος και εγώ δεν είμαι, άλλο επιχείρημα δεν εκφέρεις. Δεν χρειάζεται να έχει περάσει κανείς 10 μηχανάκια για να καταλάβει πώς λειτουργεί ο Έλληνας μηχανόβιος. Βλέποντας τα μηνύματα του φόρουμ φτάνει και παραφτάνει. Βλέπω τα παιδιά που, ενώ έχουν μια χαρά μηχανή, ξερογλείφονται για το νέο καραμουράτο μοντέλο. Δεν λένε ότι η μηχανή τους έχει αρχίσει να χαλάει, ούτε ότι δεν τους αρκεί, απλά ότι βλέπουν το νέο μοντέλο και τρελαίνονται. Σχεδόν κάθε μέρα βλέπουμε τέτοια μηνύματα. Γι' αυτό και οι αγγελίες είναι γεμάτες από πωλήσεις μοντέλων 2001-2003. Και οι περισσότεροι που θέλουν να αναβαθμίσουν σε κυβικά κοιτάνε σε καινούριο μοντέλο, όχι σε μοντέλο 3-4 χρόνων. Κι αυτό παρότι συχνά δεν έχουν τα φράγκα να το πληρώσουν, και παρότι την τωρινή τους θα την πουλήσουν (σκοτώσουν) σε τιμή σαφώς χαμηλώτερη της αντικειμενικής της αξίας! Και μετά έρχεται ο δύστυχος που του κλέψανε τη μηχανή τις προάλλες και γράφει ότι την κλεμμένη θα την ξεχρεώσει σε τρισήμισυ χρόνια...
Με αφορμή αυτό που διάβασα σκέφτηκα να γράψω αυτό… απλά θέλω να διευκρινίσω ότι δεν αποτελεί απάντηση αλλά σκόρπιες σκέψεις…
Πριν από κάποια χρόνια μια παρέα από παιδιά κατηφόριζαν την εθνική προς Ωροπο μεριά, πιτσιρίκια όλοι τους με παπιά εξωτικά της εποχής τότε και πενηντάρια ξεχειλωμένα και άλλα πιο καλά, στην μέση της εθνικής κοντά στα 100 σήμερα εργοστάσια επίπλων σταματήσανε γιατί ένα από τα παπιά έσπασε…
Ωπ οι καλοί σου ρε παιδί μου κατεβήκανε μαζευτήκαν και ο ένας έβγαλε από την τσάντα τα εργαλεία ο άλλος από μια σακούλα έναν κύλινδρο 72cc και ένα ημιτασιόν πιστόνι. Ευτυχώς το παπί που έσπασε δεν είχε ποδιά και η δουλειά έγινε πολύ γρήγορα .δυο παξιμάδια η εξάτμηση δύο ο λαιμός με το καρμπυρατέρ από ss τέσσερα στο καπάκι της κεφαλής ένα από πλάι για να βγει το γρανάζι και η καδένα και άλλα τρία για να λύσει το γρανάζι δύο δεκαρίτσες βίδες για να φύγει κεφαλή και κύλινδρος..δεν θυμάμαι μπορεί να ξέχασα καμιά ..τες πα.. και βάλανε το παπί μπρος και φτάσανε Λάρισα …αφού κοιμηθήκανε με τα σακούλια τους στα τέμπη λίγο μετά γυρίσανε και η όρεξη ήταν στο φούλ. .βρε καλέ μου τι όνειρο ήταν αυτό καμιά μέσα σπασμένη από την κούραση το κρύο καμιά ζαλάδα φθινόπωρο λέμε τίποτααα…
Μεγαλώσανε λοιπόν τα πιτσιρίκια και μπήκαν στο παιχνίδι της ζωής κι αυτά και άλλα…..ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του και όπου τον βγάλει ο Τάσος έκανε συνεργείο στον Περισσό μετά δεν άντεξε την τρέλα και πυροβόλησε το μυαλό του ο Νίκος σταμάτησε κάτω από μια φρέζα ο Αλέξης έγινε οικογενειάρχης και καλό παιδί…ο Φάνης στην Τρίπολη μπαράκι
και πάει λέγοντας ο κατάλογος ούτε και τους θυμάμαι όλους..
Και φτάσαμε με αυτά κι εκείνα στις μέρες μας και λέμε ρε γαμότο πολύ έχουμε ζήσει και είναι πολύ ωραία αλλά πριν περάσει για τα καλά η ηλικία που μπορείς να σκεφτείς ότι θα τρέξεις και λίγο λέμε να μην ζητήσεις την πολυτέλεια από τον εαυτό σου ….έστω σαν μια χάρη προς την ωρίμανση (δεν λέω τέλος) της μοτοσικλετιστής εποχής? Θυμάμαι κάτι παιδιά που κολλάγανε τις μύτες τους όταν πρωτοάνοιξε το μαγαζί ο Εθυμίου στα Πατήσια και λέγανε ιστορίες..
Εμα τώρα όμως υπάρχουν και τα φράγκα …
α τι καλά και κοιτάς το γυαλιστερό γλειφιτζούρι στην βιτρίνα και λες ρε συυυυ τώρα μπορώ να ι μπορώ να το πάρω …
Ε λοιπόν ξέρεις τι παίρνεις ? ένα εισιτήριο για να νιώσεις λίγο πιο καλά ότι έβγαλες τα απωθημένα που ήθελες να μπορείς να κάνεις μια ζωή..
Και δεν ξέρω αν κάποιος έχει τόσα απωθημένα μέσα του ώστε να φτάνει στο σημείο να δανείζεται αλλά μαγκιά του που τολμά να τινάζει τον οικονομικό προυπολογισμό στον αέρα.. Και ξέρεις γιατί? Έστω και λίγο ξέφυγε από τα στενά πλαίσια της μιζέριας και τρελάθηκε λιγάκι..
Τώρα για να είμαι ειλικρινής από λογικής απόψεως δεν χρειάζεται να αγοράσει κανένας καινούργιο σπίτι καινούργιο πλυντήριο καινούργια ρούχα γιατί μπορεί να περάσει με τα παλιά αλλά τότε έχει κουβαλήσει μέσα του αυτό που λέμε κατοχικό σύνδρομο…
Το όλο παραλήρημα γράφτηκε για να δικαιολογήσω στον εαυτό μου γιατί θέλω να αλλάξω το πολύ καλά στημένο μηχανάκι μου και να πάρω ένα καλογυαλισμένο γλειφιτζούρι από την βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου ..ενα gsxr …k 4 ή έστω κ4…
Λίγο με νοιάζει αν μπορώ να το οδηγήσω ..
απλά το γλυκό μου θέλω
πολλά χρόνια το περίμενα γιατι να μην το πάρω τωρα..?
:beer: :beer:
Με αφορμή αυτό που διάβασα σκέφτηκα να γράψω αυτό… απλά θέλω να διευκρινίσω ότι δεν αποτελεί απάντηση αλλά σκόρπιες σκέψεις…
Πριν από κάποια χρόνια μια παρέα από παιδιά κατηφόριζαν την εθνική προς Ωροπο μεριά, πιτσιρίκια όλοι τους με παπιά εξωτικά της εποχής τότε και πενηντάρια ξεχειλωμένα και άλλα πιο καλά, στην μέση της εθνικής κοντά στα 100 σήμερα εργοστάσια επίπλων σταματήσανε γιατί ένα από τα παπιά έσπασε…
Ωπ οι καλοί σου ρε παιδί μου κατεβήκανε μαζευτήκαν και ο ένας έβγαλε από την τσάντα τα εργαλεία ο άλλος από μια σακούλα έναν κύλινδρο 72cc και ένα ημιτασιόν πιστόνι. Ευτυχώς το παπί που έσπασε δεν είχε ποδιά και η δουλειά έγινε πολύ γρήγορα .δυο παξιμάδια η εξάτμηση δύο ο λαιμός με το καρμπυρατέρ από ss τέσσερα στο καπάκι της κεφαλής ένα από πλάι για να βγει το γρανάζι και η καδένα και άλλα τρία για να λύσει το γρανάζι δύο δεκαρίτσες βίδες για να φύγει κεφαλή και κύλινδρος..δεν θυμάμαι μπορεί να ξέχασα καμιά ..τες πα.. και βάλανε το παπί μπρος και φτάσανε Λάρισα …αφού κοιμηθήκανε με τα σακούλια τους στα τέμπη λίγο μετά γυρίσανε και η όρεξη ήταν στο φούλ. .βρε καλέ μου τι όνειρο ήταν αυτό καμιά μέσα σπασμένη από την κούραση το κρύο καμιά ζαλάδα φθινόπωρο λέμε τίποτααα…
Μεγαλώσανε λοιπόν τα πιτσιρίκια και μπήκαν στο παιχνίδι της ζωής κι αυτά και άλλα…..ο καθένας τράβηξε τον δρόμο του και όπου τον βγάλει ο Τάσος έκανε συνεργείο στον Περισσό μετά δεν άντεξε την τρέλα και πυροβόλησε το μυαλό του ο Νίκος σταμάτησε κάτω από μια φρέζα ο Αλέξης έγινε οικογενειάρχης και καλό παιδί…ο Φάνης στην Τρίπολη μπαράκι
και πάει λέγοντας ο κατάλογος ούτε και τους θυμάμαι όλους..
Και φτάσαμε με αυτά κι εκείνα στις μέρες μας και λέμε ρε γαμότο πολύ έχουμε ζήσει και είναι πολύ ωραία αλλά πριν περάσει για τα καλά η ηλικία που μπορείς να σκεφτείς ότι θα τρέξεις και λίγο λέμε να μην ζητήσεις την πολυτέλεια από τον εαυτό σου ….έστω σαν μια χάρη προς την ωρίμανση (δεν λέω τέλος) της μοτοσικλετιστής εποχής? Θυμάμαι κάτι παιδιά που κολλάγανε τις μύτες τους όταν πρωτοάνοιξε το μαγαζί ο Εθυμίου στα Πατήσια και λέγανε ιστορίες..
Εμα τώρα όμως υπάρχουν και τα φράγκα …
α τι καλά και κοιτάς το γυαλιστερό γλειφιτζούρι στην βιτρίνα και λες ρε συυυυ τώρα μπορώ να ι μπορώ να το πάρω …
Ε λοιπόν ξέρεις τι παίρνεις ? ένα εισιτήριο για να νιώσεις λίγο πιο καλά ότι έβγαλες τα απωθημένα που ήθελες να μπορείς να κάνεις μια ζωή..
Και δεν ξέρω αν κάποιος έχει τόσα απωθημένα μέσα του ώστε να φτάνει στο σημείο να δανείζεται αλλά μαγκιά του που τολμά να τινάζει τον οικονομικό προυπολογισμό στον αέρα.. Και ξέρεις γιατί? Έστω και λίγο ξέφυγε από τα στενά πλαίσια της μιζέριας και τρελάθηκε λιγάκι..
Τώρα για να είμαι ειλικρινής από λογικής απόψεως δεν χρειάζεται να αγοράσει κανένας καινούργιο σπίτι καινούργιο πλυντήριο καινούργια ρούχα γιατί μπορεί να περάσει με τα παλιά αλλά τότε έχει κουβαλήσει μέσα του αυτό που λέμε κατοχικό σύνδρομο…
Το όλο παραλήρημα γράφτηκε για να δικαιολογήσω στον εαυτό μου γιατί θέλω να αλλάξω το πολύ καλά στημένο μηχανάκι μου και να πάρω ένα καλογυαλισμένο γλειφιτζούρι από την βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου ..ενα gsxr …k 4 ή έστω κ4…
Λίγο με νοιάζει αν μπορώ να το οδηγήσω ..
απλά το γλυκό μου θέλω
πολλά χρόνια το περίμενα γιατι να μην το πάρω τωρα..?
:beer: :beer: