Quijote
15/05/2008, 23:31
Δεν ηξερα που να το γραψω ,εδω καλα μου φαινεται
Καλως σας βρηκα
Ειμαι αργος πολυ αργος. Ειμαι τοσο αργος που μια φορα με ειχε προσπερασει μια νεκρη . Γενικα κι αλλοι νεκροι με εχουν προσπερασει αλλα μονο σ'αυτην ειχα δωσει σημασια.
Οκ.Εγω τους λεω νεκρους.Μπορει να μην ειναι.Μοιαζουν ομως...
Μοναχα στον υπνο μου ειδα μια φορα πως προπορευομουν.Αν κρινει κανεις πως με τα ονειρα ισχυουν τα αναποδα! Πχ τα σκατα σημαινουν λεφτα! Χαος.
Μπορει και να μαι εγω τελικα ο νεκρος.Δεν αγχωνομαι , καποτε θα το μαθω.
Με προσπερνουν κι αλλοι.Οχι νεκροι αλλα ουτε ακριβως ζωντανοι. Γενικα , μη φυσιολογικοι. Απο’οσο θυμαμαι δεν εχω συναντησει κανενα εντελως φυσιολογικο στην ζωη μου. Αυτη η φυσιολογικοτητα ειναι μια συμβαση
Η μη φυσιολογικοτητα, ονομαζεται αλλωτε χαρακτηρας, αλλωτε προσωπικοτητα, αλλωτε διαφορετικοτητα κι αλλωτε ιδιαιτεροτητα. Η δε φυσιολογικοτητα δεν ειναι τιποτε αλλο απο μια μεση τιμη ιδιοτητων. Πως τα λεω!
Αργος στη ζωη, αναγκαστηκα γρηγορος στην μηχανη. Οσο πιο ακινητος ειμαι τοσο πιο γρηγορα παω.Οσο πιο πολυ σπαταλαω ακινητος τον πολυτιμο χρονο μου ,τοσο τον συμπιεζω στις μετακινησεις μου. Αυτο δεν ειναι και τοσο φυσιολογικο σκεφτωμαι!
Με τη μηχανη ειμαι σβελτος στα σιγουρα,σβελτος και αορατος.Δεν φταινε για τουτο ομως οι αλλοι αλλα εγω. Το καμουφλαζ, βλεπετε, ειναι αλλη μια υψηλη μου δεξιοτητα (κομπασμος) .Το ασκω χρονια και τολμω να πω πως ειμαι τοσο καλος πια που οι ανθρωποι με προσπερνουν σα να μην υπαρχω. Ειναι το καμουφλαζ τοσο συνυφασμενο με την υπαρξη μου που εχει καταληξει το καμουφλαζ να φιλοξενει την υπαρξη μου.Η δεξιοτητα οχι μονο αυτονομηθηκε αλλα και κυριαρχισε πανω στον δεξιοτεχνη.Ετσι συμβαινει να ειμαι αορατος ακομα κι αν δεν το θελω. Τοσο αορατος που οταν καμια φορα ριχνω καμια καρπαζια, ετσι για γουστο, ο αποδεκτης δεν ξερει τι τον χτυπησε.Κοιτα σαστισμενος δεξια αριστερα τον αερα, και παντα δε χτυπα πισω τον αερα ,γιατι τοτε θα φαινοταν γελοιος. Στους ανθρωπους δεν αρεσει να φαινονται γελοιοι. Αρκουνται να ειναι.
....
Καλως σας βρηκα
Ειμαι αργος πολυ αργος. Ειμαι τοσο αργος που μια φορα με ειχε προσπερασει μια νεκρη . Γενικα κι αλλοι νεκροι με εχουν προσπερασει αλλα μονο σ'αυτην ειχα δωσει σημασια.
Οκ.Εγω τους λεω νεκρους.Μπορει να μην ειναι.Μοιαζουν ομως...
Μοναχα στον υπνο μου ειδα μια φορα πως προπορευομουν.Αν κρινει κανεις πως με τα ονειρα ισχυουν τα αναποδα! Πχ τα σκατα σημαινουν λεφτα! Χαος.
Μπορει και να μαι εγω τελικα ο νεκρος.Δεν αγχωνομαι , καποτε θα το μαθω.
Με προσπερνουν κι αλλοι.Οχι νεκροι αλλα ουτε ακριβως ζωντανοι. Γενικα , μη φυσιολογικοι. Απο’οσο θυμαμαι δεν εχω συναντησει κανενα εντελως φυσιολογικο στην ζωη μου. Αυτη η φυσιολογικοτητα ειναι μια συμβαση
Η μη φυσιολογικοτητα, ονομαζεται αλλωτε χαρακτηρας, αλλωτε προσωπικοτητα, αλλωτε διαφορετικοτητα κι αλλωτε ιδιαιτεροτητα. Η δε φυσιολογικοτητα δεν ειναι τιποτε αλλο απο μια μεση τιμη ιδιοτητων. Πως τα λεω!
Αργος στη ζωη, αναγκαστηκα γρηγορος στην μηχανη. Οσο πιο ακινητος ειμαι τοσο πιο γρηγορα παω.Οσο πιο πολυ σπαταλαω ακινητος τον πολυτιμο χρονο μου ,τοσο τον συμπιεζω στις μετακινησεις μου. Αυτο δεν ειναι και τοσο φυσιολογικο σκεφτωμαι!
Με τη μηχανη ειμαι σβελτος στα σιγουρα,σβελτος και αορατος.Δεν φταινε για τουτο ομως οι αλλοι αλλα εγω. Το καμουφλαζ, βλεπετε, ειναι αλλη μια υψηλη μου δεξιοτητα (κομπασμος) .Το ασκω χρονια και τολμω να πω πως ειμαι τοσο καλος πια που οι ανθρωποι με προσπερνουν σα να μην υπαρχω. Ειναι το καμουφλαζ τοσο συνυφασμενο με την υπαρξη μου που εχει καταληξει το καμουφλαζ να φιλοξενει την υπαρξη μου.Η δεξιοτητα οχι μονο αυτονομηθηκε αλλα και κυριαρχισε πανω στον δεξιοτεχνη.Ετσι συμβαινει να ειμαι αορατος ακομα κι αν δεν το θελω. Τοσο αορατος που οταν καμια φορα ριχνω καμια καρπαζια, ετσι για γουστο, ο αποδεκτης δεν ξερει τι τον χτυπησε.Κοιτα σαστισμενος δεξια αριστερα τον αερα, και παντα δε χτυπα πισω τον αερα ,γιατι τοτε θα φαινοταν γελοιος. Στους ανθρωπους δεν αρεσει να φαινονται γελοιοι. Αρκουνται να ειναι.
....