Θάνατος Φίλου

[kostaspits]

Έχασα ένα φίλο και ο,τι και να πω θα είναι λίγο. Πέρασε ένα μήνας για να μπορέσω να ξαναβρω τον εαυτό μου. Αυτός ο άνθρωπος ήταν για μένα παραπάνω απο αδερφός. Δεν περιγράφεται με λόγια ξύλινα κανένα κενό.

Πόσοι άνθρωποι πρέπει να αφήσουν τη ζωή τους στο δρόμο ;
Πότε θα καταλάβουν οι καρεκλοκένταυροι οτι η ανθρώπινη ζωή δεν γυρνάει πίσω με τίποτα και οτι είναι δολοφόνοι των ανθρώπων που κυβερνούν με την πλήρη αδιαφορία τους για την οδική ασφάλεια και την κυκλοφοριακή αγωγή; Είμαστε παντελώς αδύναμοι μπροστά τους και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σώσει ο καθένας τον εαυτό του και τους γύρω του.

Τη δική μου μηχανή την πούλησα πριν μια εβδομάδα. Θα κυκλοφορώ με αυτοκίνητο. Τώρα έπιασα και δουλειά για να βοηθήσω την αδερφή του Αντώνη. Δούλευε εκείνος και με την σύνταξη της μάνας του βγάζαν τα έξοδα της μικρής. Τώρα κάποιος έπρεπε να δώσει μια ανάσα σε αυτή την καταστροφή.

Είμαι 21 χρονών και είναι η δεύτερη φορά που αναγκάζομαι να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Δεν βγαίνω στο δρόμο να ζητιανέψω και οι σπουδές μου που θα καθυστερήσουν είναι το λιγότερο μπροστά στον τεράστιο ανθρώπινο πόνο που κρύβεται πίσω απο μια στιγμή. Μια στιγμή αρκεί να φέρει τον κόσμο ανάποδα και να σημαδέψει ολόκληρες ζωές.
Ευχαριστώ που με ακούσατε. Προστατέψτε τον εαυτό σας. Κάθε κουβέντα σας είναι ευπρόσδεκτη.

[nassosxlvbros]

έχασα και γω ένα φιλαράκι πριν από 4 χρόνια...:(
έχω χάσει μάνα,πατέρα πριν από χρόνια,και μου λείπουν αφάνταστα...αλλά ο πόνος ενός φίλου είναι αφόρητος ρε γαμώτ...κάθε μέρα τον σκέφτομαι...6 μήνες παντρεμένος έφυγε στα 33 του από έναν μαλάκα που βιαζόταν να δει το γαμωμουντιαλ...

[Tropeas]

:sad:

[ares_tz]

Συλληπητήρια...:sad:

[ktmakis]

Κάνε αυτό που μπορείς και ένα χαμόγελο μπορεί να σου δώσει απίστευτη δύναμη. Αυτοι που φύγαν έφυγαν. Εδώ είναι ο κόσμος , η ζωή , οι πίκρες και οι χαρές. Δώσε όσο πιο πολλά μπορείς για το χαμόγελο αυτών που έμειναν πίσω και οταν κάνεις τον απολογισμό σου θα είσαι σίγουρα κερδισμένος. Η ζωή είναι μικρή και αυτά που αξίζουν είναι λίγα. Τυχεροί αυτοί που μάθαν να δίνουν.

[TOLISTOLAROS]

Ζωή στην αδερφή του φίλου σου Αντώνη,στη μητέρα του και σε όλους μας παιδιά...
Μπράβο σου που τις βοηθάς,θέλει κότσια κάτι τέτοιο:a19:

[AntoD]

Η απώλεια οποιουδήποτε αγαπημένου, συντελεί μια τρομακτική αλλαγή και σοκ στον καθένα....

Να μείνει πάντα στην μνήμη σου στην καλύτερη στιγμή του....έτσι όπως πρέπει να τον θυμάσαι...

[Ταξιδευτής]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ktmakis
Κάνε αυτό που μπορείς και ένα χαμόγελο μπορεί να σου δώσει απίστευτη δύναμη.

Αυτο.
Κρατα τις καλες στιγμες, παρε δυναμη απο την αναμνηση του κ οταν πεφτεις μην ξεχνας οτι και αυτος θα ηθελε να εισαι δυνατος κ να συνεχισεις!
Ζησε τη ζωη 2 φορες πιο δυνατα: μια για σενα και μια για τον φιλο που χαθηκε.

Κουραγιο... Ο χρονος ειναι μεγαλος γιατρος... Πιστεψε με ξερω....

[DimChios]

δυστυχως ολοι λιγο πολυ τα εχουμε περασει!

Κι εγω "βασανιζομαι" ακομα και δε θα τελειωσει ετσι ευκολα! Βλεπω τα διδυμα ομως που αφησε πισω του και παιρνω δυναμη γι αυτα!

:beer: :beer: :beer: :wave2:

[kostaspits]

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας. Η ανάμνηση είναι το μόνο πράγμα που μου δίνει δύναμη. Σε αυτόν τον άνθρωπο αξίζαν τα καλύτερα και επειδή εκείνος δεν είναι πια εδω για να τα ζήσει, τα καλύτερα παίρνουν σώμα και ψυχή στη μορφή της μικρής. Ας είμαστε όλοι καλά να καταφέρουμε να βγει πέρα ο αγώνας της ζωής μας.

Να είστε καλά!

[nassosxlvbros]

κρατάω τις τελευταίες αναμνήσεις όταν ρυθμίσαμε μαζύ τις βαλβίδες του BROS του...και έκανε σαν παιδί! δεν είχε ξανακούσει το μοτόρι να δουλεύει έτσι! (οι μαστόροι είχαν κάνερι απίστευτα πράματα στο BROS του...:rolleyes: ) το παρκάρουμε στο πεζόδρομο να πιούμε καμιά μπύρα στο τρίκυκλο,τόβαζε μπροστα,με αγκάλιαζε,τόσβηνε...ξανά το ίδιο! "ρε θα μας παρεξηγήσουνε" τον πείραζα. "μαλάκααα...μα πως δούλευε τόσο καιρό; και δεν έπαθε τίποτα! και τη βενζίνη να δεις πως τη ρούφαγε και μία δεν πήγαινε...μα τόσο δύσκολο ήταν να το ρυθμίσουν ρε συ; " "άσε ρε Κώστα...εδώ όταν πήρα το δικό μου έκαναν μεγάλο σέρβις σε... 2 ώρες που τους το πήγα!πότε κρύωνε πότε το έδεσαν...άσε".......
.................................................................
.................................................................
και μας άφησε... :(

αγαπούσε το BROS του το λάτρευε...αλλά δυστυχώς δεν το χάρηκε όσο θα έπρεπε...

[kostaspits]

Καλησπέρα σας,

με τη δουλειά δεν προλαβαίνω πλέον να μπαίνω συχνά οπότε εξαφανίστηκα πάλι.

Επειδή έμαθα δυστυχώς οτι η μικρή ξεκινάει φροντιστήρια φέτος το σεπτέμβρη (κάτι που δεν είχα φανταστεί δυστυχώς), θα ήθελα να βρω μια συμπληρωματική εργασία (4-5 ώρες) για απογευματινή-βραδινή ώρα. Αν έχει κάποιος κάτι υπόψιν του ας μου πει παρακαλώ έστω σε ένα προσωπικό μήνυμα.

Επίσης έχω ανοίξει ένα λογαριασμό στην τράπεζα γιατί δεν ξέρω ακριβώς πότε θα βρεθεί αυτή η δουλειά και ο Σεπτέμβρης είναι κοντά δυστυχώς. Όποιος μπορεί και θέλει να βοηθήσει μπορεί να μου στείλει προσωπικό μήνυμα για να του δώσω τα στοιχεία του λογαριασμού.

Ευχαριστώ για το χρόνο και τα λόγια σας..

[xampos]

συληπητηρια φιλε και μην το βαζεις κατω , ασε να περασει λιγος καιρος και ξαναπαρε μηχανη μετα αν το νιωθεις !

εχασα και γω τον κολητο μου πριν 2 χρονια :( ηταν αδερφος ,19 χρονων αλλα μην το βαζεις κατω η ζωη συνεχιζεται:beer: :beer: :beer:

[kostaspits]

Ευχαριστώ φίλε!

Να τι μου είπαν σε άλλο forum έτσι για να φανεί πόσο εύκολα πληγώνει ο κόσμος..


Κωνσταντίνε, άνοιξε μια εφημερίδα, υπάρχουν πολλές δουλειές για ημιαπασχόληση. Όσο για το λογαριασμό το βρίσκω λίγο άκυρο, οπότε θα σε συμβούλευα να απευθυνθεις στο Χαμόγελο του παιδιού και να συζητήσεις το πρόβλημα της μικρής. .


Θεοφανία ευχαριστώ για την απάντηση.
Όταν έρθουν τα δύσκολα κάνεις οτι μπορείς οπότε καμία λύση δεν θεωρώ οτι είναι άκυρη. Αν είσαι έξω απο το πρόβλημα κρίνεις και πιο εύκολα. Λογικό είναι.
Εφημερίδα παίρνω κάθε τρίτη παρασκευή και κυριακή που βγαίνει, απλά μέχρι τώρα βρίσκω εκμετάλευση. Το να δουλέψεις 4 ώρες το βράδυ (αφου έχεις δουλέψει άλλες 8) με 3 ευρω την ώρα για να κλείσει η μέρα σου με 12 ευρώ το βρίσκω πολύ άδικο. Θα καταλήξω στο delivery για το βράδυ αν δεν βρεθεί κάτι πιο καλό απο αυτά που βρίσκω. Απλά το delivery θέλει να είμαι πάλι σε δυο ρόδες κάτι που αποφεύγω τώρα.
Θα πάρω ένα τηλέφωνο στο χαμόγελο του παιδιού να δω τι θα μου πουν, δεν το είχα σκεφτεί. Πάντως δεν νομίζω όταν δεν είχαμε χρήματα και δούλευαν οι γονείς μου δυο δουλειές να μπορούσε να με σπουδάσει το χαμόγελο του παιδιού αντί για εκείνους. Ο κόσμος είναι σκληρός και με σκληράδα βγαίνει πέρα.
Ευχαριστώ και πάλι ....

Πάρτε και αυτό έτσι για να μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι το "status":
http://img49.imageshack.us/img49/747/eyesws2.jpg

Καλή συνέχεια σε ο,τι κάνετε..