tai
06/02/2005, 12:11
Μαγκαζίνο : Ταυτοποίηση Ηλεκτρονικών Συναλλαγών
Άρθρο από didalas στις 6/2/05 8:00
Με την υπ' αριθμ. 1963-2004 σημαντική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών προσδιορίζεται η αποδεικτική δύναμη των ηλεκτρονικών μηνυμάτων...
A. ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Κατά την αποστολή ενός μηνύματος μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η δήλωση βουλήσεως του αποστολέα ταυτίζεται με την ηλεκτρονική του διεύθυνση, αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο, ώστε να καταστεί δυνατή τεχνικά η παραλαβή της από τον παραλήπτη και είναι ήσσονος σημασίας η μορφή ή η διάταξη με την οποία απεικονίζεται μηχανικά στο έντυπο.
Ο καθορισμός συνεπώς της ηλεκτρονικής διεύθυνσης κατά τρόπο μοναδικό από τον ίδιο το χρήστη και η δήλωση της σε κάθε αποστελλόμενο ηλεκτρονικό μήνυμα συνιστά απόδειξη της ταυτότητας του εκδότη του και κατ' αναλογίαν με τα οριζόμενα για το παραδοσιακό έγγραφο του αρ. 443 ΚΠολΔ, η μηχανική του απεικόνιση του σε έντυπο εμπίπτει στην έννοια του ιδιωτικού εγγράφου, με αποδεικτική δύναμη εις βάρος του εκδότη του, διότι αυτή ακριβώς η μοναδική για κάθε χρήστη ηλεκτρονική διεύθυνση, που έχει ορισθεί και εφαρμοστεί από τον ίδιο τον αποστολέα, έχει τον χαρακτήρα της ιδιόχειρης υπογραφής, έστω και αν δεν έχει την παραδοσιακή μορφή της τελευταίας.
Τα ανωτέρω ισχύουν ανεξαρτήτως της θέσεως στην οποία εμφανίζεται η ηλεκτρονική διεύθυνση του αποστολέα σε σχέση με το κείμενο, το οποίο συνοδεύει, κατά την εμφάνισή του στην οθόνη του υπολογιστή, ή τη μηχανική του απεικόνιση σε χαρτί. Έτσι το επικυρωμένο κατά το νόμο αντίγραφο του αποσταλέντος ηλεκτρονικού μηνύματος, το οποίο περιέχεται στο σκληρό δίσκο του παραλήπτη αποτελεί πλήρη απόδειξη ότι η περιλαμβανόμενη σε αυτό δήλωση προέρχεται από τον εκδότη - αποστολέα του.
Η λειτουργία του συστήματος κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα, είναι δυνατόν να υποκρύπτει τον κίνδυνο ότι η αποστολή του συγκεκριμένου μηνύματος έγινε από άλλο πρόσωπο από αυτό στο οποίο ανήκει η συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση, κάνοντας χρήση αυτής (με οποιαδήποτε τρόπο) χωρίς την έγκρισή του.
Η ελαττωματικότητα αυτή του μηνύματος που εστάλη ευθέως παραπέμπει στις διατάξεις περί πλαστότητας του ΚΠολΔ, εγκαθιστώντας αναστροφή του βάρους αποδείξεως στον επικαλούμενο αυτήν, για τον λόγο ότι η λειτουργία του συστήματος του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παρέχει εγγυήσεις για την πιστότητά της και η οποιαδήποτε παθολογία εμφανίζεται δεν προέρχεται από ελάττωμα του συστήματος, αλλά από επέμβαση τρίτου σε αυτό, γεγονός το οποίο ανήκει στη σφαίρα επιρροής του φερόμενου ως αποστολέα.
Πηγή : ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Β. ΕΓΚΥΡΗ ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Με την υπ' αριθμ. 1963-2004 σημαντική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών προσδιορίζεται η αποδεικτική δύναμη των ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Σύμφωνα με την απόφαση, ως ηλεκτρονικό έγγραφο θεωρείται το σύνολο των έγγραφων δεδομένων στο δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή, τα οποία, αφού γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας από την κεντρική μονάδα, αποτυπώνονται με βάση τις εντολές του προγράμματος, κατά τρόπο αναγνώσιμο από τον άνθρωπο, είτε στην οθόνη του μηχανήματος είτε στον προσαρτημένο εκτυπωτή του.
Το ηλεκτρονικό έγγραφο δεν συγκεντρώνει μεν τα στοιχεία του (παραδοσιακού) εγγράφου, λόγω κυρίως της έλλειψης σταθερότητας κατά τηνενσωμάτωση του σε υλικό που παρουσιάζει διάρκεια ζωής, είναι όμως μια ενδιάμεση μορφή, την οποία ο νομοθέτης εξομοιώνει με τα ιδιωτικά έγγραφα.
Σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, για τη λειτουργία του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) ως μέσου επικοινωνίας στο Διαδίκτυο απαιτείται, εκτός από τη σύνδεση με κάποιον διαμετακομιστή, ο οποίος παρέχει την υπηρεσία αυτή, και η χρήση ενός ειδικού κωδικού, βάσει του οποίου αναγνωρίζεται (ο χρήστης) στο σύστημα, είτε ως αποστολέας είτε ως λήπτης ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
Ο κωδικός αυτός αποτελεί την ηλεκτρονική διεύθυνση (email) του χρήστη, έτσι όπως αυτή διαμορφώνεται κατά πρωτότυπο τρόπο από τον ίδιο με τη χρήση χαρακτήρων της επιλογής του, οι οποίοι συνδυάζονται με το σύμβολο @ και με χαρακτήρες που θέτει ο διαμετακομιστής. Ο συνδυασμός γίνεται κατά τέτοιον τρόπο ώστε αφορά μόνο το χρήστη, χωρίς να είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί νόμιμα από άλλον. Η απεικόνιση της διεύθυνσης του αποστολέα πάνω στο μήνυμα καθιστά αυτόν απολύτως συγκεκριμένο για τον παραλήπτη, έτσι ώστε να μην είναι δυνατόν να επέλθει σύγχυση του με άλλον χρήστη του ιδίου συστήματος, ενώ η ταύτιση του με το περιεχόμενο του μηνύματος είναι άρρηκτη.
Η τεχνική της αποστολής οδηγεί υποχρεωτικά στην ταύτιση μηνύματος και αποστολέα, ώστε να είναι μη μεταβιβάσιμο το μήνυμα αν δεν συνοδεύεται από την ηλεκτρονική διεύθυνση του αποστολέα και, βεβαίως, αν δεν έχει και υπαρκτό παραλήπτη. Η πιστοποίηση του προσώπου του αποστολέα και η δέσμευση του με τη δήλωση βουλήσεως που περιλαμβάνει το μήνυμα προκαλούνται από τη συνολική οργάνωση της συγκεκριμένης διαδικασίας, με την έννοια ότι το οποιοδήποτε κείμενο ως ηλεκτρονικό σήμα συνδυάζεται μόνο με τη συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση σ' ένα ενιαίο σύνολο, ανεξάρτητα από το με ποιες μορφές μπορεί αυτό να απεικονιστεί με μηχανικό τρόπο.
Τα παραπάνω, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, έχουν τις ακόλουθες συνέπειες:
1) ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα εξομοιώνεται πλήρως με ιδιωτικό έγγραφο,
2) ότι το έγγραφο αυτό έχει την ίδια αποδεικτική δύναμη με εκείνη των παραδοσιακών ιδιωτικών εγγράφων σε κάθε δικαστική διαδικασία,
3) ότι σε περίπτωση που η αποστολή του μηνύματος έγινε από άλλο πρόσωπο χωρίς την έγκριση του δικαιούχου της ηλεκτρονικής διεύθυνσης έχουμε πλαστότητα εγγράφου, όπως αυτή προβλέπεται από τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
Πηγή : Ο Κόσμος του Επενδυτή 4-1-2005
Υπό την επιμέλεια του Δικηγόρου Ζαχαρία Παπαδόπουλου
Γ. ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Άρα, προσέχουμε τι γράφουμε στα email μας! Από εμπειρική σκοπιά και χωρίς να έχω Νομικές σπουδές θα σας συμβούλευα όταν θα θελήσετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο email ως αποδεικτικό στοιχείο να φροντίσετε να ενισχύσετε τα "Νομικά σας επιχειρήματα". Καλέστε ένα δικηγόρο και 2-3 έμπιστους και αξιόπιστους φίλους - μάρτυρες που θα δουν στον υπολογιστή σας το ηλεκτρονικό μήνυμα, θα εκτυπωθεί παρουσία τους και θα βεβαιώσουν εγγράφως (επί της εκτυπωμένης σελίδας) την "εγκυρότητα - γνησιότητα" του.
"didalas"
Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2005
Άρθρο από didalas στις 6/2/05 8:00
Με την υπ' αριθμ. 1963-2004 σημαντική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών προσδιορίζεται η αποδεικτική δύναμη των ηλεκτρονικών μηνυμάτων...
A. ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Κατά την αποστολή ενός μηνύματος μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η δήλωση βουλήσεως του αποστολέα ταυτίζεται με την ηλεκτρονική του διεύθυνση, αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο, ώστε να καταστεί δυνατή τεχνικά η παραλαβή της από τον παραλήπτη και είναι ήσσονος σημασίας η μορφή ή η διάταξη με την οποία απεικονίζεται μηχανικά στο έντυπο.
Ο καθορισμός συνεπώς της ηλεκτρονικής διεύθυνσης κατά τρόπο μοναδικό από τον ίδιο το χρήστη και η δήλωση της σε κάθε αποστελλόμενο ηλεκτρονικό μήνυμα συνιστά απόδειξη της ταυτότητας του εκδότη του και κατ' αναλογίαν με τα οριζόμενα για το παραδοσιακό έγγραφο του αρ. 443 ΚΠολΔ, η μηχανική του απεικόνιση του σε έντυπο εμπίπτει στην έννοια του ιδιωτικού εγγράφου, με αποδεικτική δύναμη εις βάρος του εκδότη του, διότι αυτή ακριβώς η μοναδική για κάθε χρήστη ηλεκτρονική διεύθυνση, που έχει ορισθεί και εφαρμοστεί από τον ίδιο τον αποστολέα, έχει τον χαρακτήρα της ιδιόχειρης υπογραφής, έστω και αν δεν έχει την παραδοσιακή μορφή της τελευταίας.
Τα ανωτέρω ισχύουν ανεξαρτήτως της θέσεως στην οποία εμφανίζεται η ηλεκτρονική διεύθυνση του αποστολέα σε σχέση με το κείμενο, το οποίο συνοδεύει, κατά την εμφάνισή του στην οθόνη του υπολογιστή, ή τη μηχανική του απεικόνιση σε χαρτί. Έτσι το επικυρωμένο κατά το νόμο αντίγραφο του αποσταλέντος ηλεκτρονικού μηνύματος, το οποίο περιέχεται στο σκληρό δίσκο του παραλήπτη αποτελεί πλήρη απόδειξη ότι η περιλαμβανόμενη σε αυτό δήλωση προέρχεται από τον εκδότη - αποστολέα του.
Η λειτουργία του συστήματος κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα, είναι δυνατόν να υποκρύπτει τον κίνδυνο ότι η αποστολή του συγκεκριμένου μηνύματος έγινε από άλλο πρόσωπο από αυτό στο οποίο ανήκει η συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση, κάνοντας χρήση αυτής (με οποιαδήποτε τρόπο) χωρίς την έγκρισή του.
Η ελαττωματικότητα αυτή του μηνύματος που εστάλη ευθέως παραπέμπει στις διατάξεις περί πλαστότητας του ΚΠολΔ, εγκαθιστώντας αναστροφή του βάρους αποδείξεως στον επικαλούμενο αυτήν, για τον λόγο ότι η λειτουργία του συστήματος του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παρέχει εγγυήσεις για την πιστότητά της και η οποιαδήποτε παθολογία εμφανίζεται δεν προέρχεται από ελάττωμα του συστήματος, αλλά από επέμβαση τρίτου σε αυτό, γεγονός το οποίο ανήκει στη σφαίρα επιρροής του φερόμενου ως αποστολέα.
Πηγή : ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Β. ΕΓΚΥΡΗ ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ
Με την υπ' αριθμ. 1963-2004 σημαντική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών προσδιορίζεται η αποδεικτική δύναμη των ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Σύμφωνα με την απόφαση, ως ηλεκτρονικό έγγραφο θεωρείται το σύνολο των έγγραφων δεδομένων στο δίσκο του ηλεκτρονικού υπολογιστή, τα οποία, αφού γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας από την κεντρική μονάδα, αποτυπώνονται με βάση τις εντολές του προγράμματος, κατά τρόπο αναγνώσιμο από τον άνθρωπο, είτε στην οθόνη του μηχανήματος είτε στον προσαρτημένο εκτυπωτή του.
Το ηλεκτρονικό έγγραφο δεν συγκεντρώνει μεν τα στοιχεία του (παραδοσιακού) εγγράφου, λόγω κυρίως της έλλειψης σταθερότητας κατά τηνενσωμάτωση του σε υλικό που παρουσιάζει διάρκεια ζωής, είναι όμως μια ενδιάμεση μορφή, την οποία ο νομοθέτης εξομοιώνει με τα ιδιωτικά έγγραφα.
Σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, για τη λειτουργία του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) ως μέσου επικοινωνίας στο Διαδίκτυο απαιτείται, εκτός από τη σύνδεση με κάποιον διαμετακομιστή, ο οποίος παρέχει την υπηρεσία αυτή, και η χρήση ενός ειδικού κωδικού, βάσει του οποίου αναγνωρίζεται (ο χρήστης) στο σύστημα, είτε ως αποστολέας είτε ως λήπτης ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
Ο κωδικός αυτός αποτελεί την ηλεκτρονική διεύθυνση (email) του χρήστη, έτσι όπως αυτή διαμορφώνεται κατά πρωτότυπο τρόπο από τον ίδιο με τη χρήση χαρακτήρων της επιλογής του, οι οποίοι συνδυάζονται με το σύμβολο @ και με χαρακτήρες που θέτει ο διαμετακομιστής. Ο συνδυασμός γίνεται κατά τέτοιον τρόπο ώστε αφορά μόνο το χρήστη, χωρίς να είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί νόμιμα από άλλον. Η απεικόνιση της διεύθυνσης του αποστολέα πάνω στο μήνυμα καθιστά αυτόν απολύτως συγκεκριμένο για τον παραλήπτη, έτσι ώστε να μην είναι δυνατόν να επέλθει σύγχυση του με άλλον χρήστη του ιδίου συστήματος, ενώ η ταύτιση του με το περιεχόμενο του μηνύματος είναι άρρηκτη.
Η τεχνική της αποστολής οδηγεί υποχρεωτικά στην ταύτιση μηνύματος και αποστολέα, ώστε να είναι μη μεταβιβάσιμο το μήνυμα αν δεν συνοδεύεται από την ηλεκτρονική διεύθυνση του αποστολέα και, βεβαίως, αν δεν έχει και υπαρκτό παραλήπτη. Η πιστοποίηση του προσώπου του αποστολέα και η δέσμευση του με τη δήλωση βουλήσεως που περιλαμβάνει το μήνυμα προκαλούνται από τη συνολική οργάνωση της συγκεκριμένης διαδικασίας, με την έννοια ότι το οποιοδήποτε κείμενο ως ηλεκτρονικό σήμα συνδυάζεται μόνο με τη συγκεκριμένη ηλεκτρονική διεύθυνση σ' ένα ενιαίο σύνολο, ανεξάρτητα από το με ποιες μορφές μπορεί αυτό να απεικονιστεί με μηχανικό τρόπο.
Τα παραπάνω, σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, έχουν τις ακόλουθες συνέπειες:
1) ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα εξομοιώνεται πλήρως με ιδιωτικό έγγραφο,
2) ότι το έγγραφο αυτό έχει την ίδια αποδεικτική δύναμη με εκείνη των παραδοσιακών ιδιωτικών εγγράφων σε κάθε δικαστική διαδικασία,
3) ότι σε περίπτωση που η αποστολή του μηνύματος έγινε από άλλο πρόσωπο χωρίς την έγκριση του δικαιούχου της ηλεκτρονικής διεύθυνσης έχουμε πλαστότητα εγγράφου, όπως αυτή προβλέπεται από τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
Πηγή : Ο Κόσμος του Επενδυτή 4-1-2005
Υπό την επιμέλεια του Δικηγόρου Ζαχαρία Παπαδόπουλου
Γ. ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Άρα, προσέχουμε τι γράφουμε στα email μας! Από εμπειρική σκοπιά και χωρίς να έχω Νομικές σπουδές θα σας συμβούλευα όταν θα θελήσετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο email ως αποδεικτικό στοιχείο να φροντίσετε να ενισχύσετε τα "Νομικά σας επιχειρήματα". Καλέστε ένα δικηγόρο και 2-3 έμπιστους και αξιόπιστους φίλους - μάρτυρες που θα δουν στον υπολογιστή σας το ηλεκτρονικό μήνυμα, θα εκτυπωθεί παρουσία τους και θα βεβαιώσουν εγγράφως (επί της εκτυπωμένης σελίδας) την "εγκυρότητα - γνησιότητα" του.
"didalas"
Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2005