Red Rider
12/10/2008, 14:34
Το επερχομενο σκανδαλο,με το "φιλετο" της Δραπετσωνας..
Ο τελευταιος "ελευθερος" χωρος του Πειραια
http://www.youtube.com/watch?v=J-oH_eOfEJE
και το παρελθον...
Εκτός από λιπάσματα παρήγαγε φυτοφάρμακα και γυαλί. Χαρακτηριστικό είναι
ότι σε κρυφές μετρήσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ την δεκαετία του 80, ευθυνόταν για το
80% των αέριων ρύπων του λεκανοπεδίου. Και μάλιστα, ειδικών ρύπων, όπως το
φθόριο που ενοχοποιείται για τον καρκίνο των οστών.
Δίπλα, εκτείνονταν οι εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, με κάθετη παραγωγή
τσιμέντου. Πιο κάτω το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ,
που χρησιμοποιούσε μαζούτ για τη λειτουργία του, ενώ λίγο πιο δίπλα από τα
λιπάσματα , οι δεξαμενές καυσίμων και ορυκτελαίων της SHELL (τώρα της BP),
το εργοστάσιο παραγωγής γύψου (γυψάδικο)και παραδίπλα τα «Ταμπάκικα», οι
βρομερές βιοτεχνίες επεξεργασίας δερμάτων. Έτσι έκλεινε το τοπίο της βιομηχανικής
ευδαιμονίας μεταπολεμικά, όπου η κόλαση του Δάντη ήταν μια νησίδα
περιβαλλοντικής ισορροπίας μπροστά σ΄ αυτό το σκηνικό. Όλες αυτές οι εγκαταστάσεις
σε απόσταση 1 χλμ, σε ευθεία γραμμή από το κέντρο του Πειραιά και
βέβαια, μέσα στη Δραπετσώνα και στο Κερατσίνι (περιοχή Χαραυγής).
Οι δε ιατρικές ειδικότητες που ευδοκίμησαν στις περιοχές, ήταν αυτές του
ειδικού πνευμονολόγου, οφθαλμίατρου και ειδικού παθολόγου για τους καρκί
νους. Χαρακτηριστικό για το φθόριο ήταν το εξής: Οι παιδίατροι της περιοχής
συνέστηναν - πάντα σε ατομικό επίπεδο -- στις μητέρες να αποφεύγουν τον θηλασμό
και να προτιμούν τα βιομηχανικά γάλατα, επειδή το φθόριο περνάει στο
μητρικό γάλα με απρόβλεπτες συνέπειες για τα μωρά. Λέμε σε ατομικό επίπεδο,
γιατί ποτέ δεν υπήρξε δημόσια φωνή καταγγελίας από γιατρό για την κατάσταση
αυτή, ποτέ δεν υπήρξε έρευνα και μελέτη από την μεριά του κράτους για
τις επιπτώσεις στην υγεία, τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα, των κατοίκων
αλλά και των εργαζομένων, που είχε η αναγκαστική έκθεσή τους στους ρύπους
των βιομηχανιών αυτών. Ένα παράδειγμα για την εγκληματική αποσιώπηση από
τη μεριά του κράτους, των φορέων του, αλλά και των δήμων, των επιπτώσεων
στην υγεία, είναι οι διάφοροι καρκίνοι, παθήσεις του αναπνευστικού και οφθαλμολογικές,
που πρόσβαλαν τους αγρότες μετά την εντατική χρήση λιπασμάτων
και φυτοφαρμάκων. Ας φανταστούμε τα μεγέθη στους ανθρώπους που ζούσαν
και εργάζονταν δίπλα και μέσα στη βιομηχανία παραγωγής αυτών των προϊόντων.
Περισσοτερα στο info του video και εδω
http://eniaioalsos.blogspot.com/
Ο τελευταιος "ελευθερος" χωρος του Πειραια
http://www.youtube.com/watch?v=J-oH_eOfEJE
και το παρελθον...
Εκτός από λιπάσματα παρήγαγε φυτοφάρμακα και γυαλί. Χαρακτηριστικό είναι
ότι σε κρυφές μετρήσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ την δεκαετία του 80, ευθυνόταν για το
80% των αέριων ρύπων του λεκανοπεδίου. Και μάλιστα, ειδικών ρύπων, όπως το
φθόριο που ενοχοποιείται για τον καρκίνο των οστών.
Δίπλα, εκτείνονταν οι εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, με κάθετη παραγωγή
τσιμέντου. Πιο κάτω το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ,
που χρησιμοποιούσε μαζούτ για τη λειτουργία του, ενώ λίγο πιο δίπλα από τα
λιπάσματα , οι δεξαμενές καυσίμων και ορυκτελαίων της SHELL (τώρα της BP),
το εργοστάσιο παραγωγής γύψου (γυψάδικο)και παραδίπλα τα «Ταμπάκικα», οι
βρομερές βιοτεχνίες επεξεργασίας δερμάτων. Έτσι έκλεινε το τοπίο της βιομηχανικής
ευδαιμονίας μεταπολεμικά, όπου η κόλαση του Δάντη ήταν μια νησίδα
περιβαλλοντικής ισορροπίας μπροστά σ΄ αυτό το σκηνικό. Όλες αυτές οι εγκαταστάσεις
σε απόσταση 1 χλμ, σε ευθεία γραμμή από το κέντρο του Πειραιά και
βέβαια, μέσα στη Δραπετσώνα και στο Κερατσίνι (περιοχή Χαραυγής).
Οι δε ιατρικές ειδικότητες που ευδοκίμησαν στις περιοχές, ήταν αυτές του
ειδικού πνευμονολόγου, οφθαλμίατρου και ειδικού παθολόγου για τους καρκί
νους. Χαρακτηριστικό για το φθόριο ήταν το εξής: Οι παιδίατροι της περιοχής
συνέστηναν - πάντα σε ατομικό επίπεδο -- στις μητέρες να αποφεύγουν τον θηλασμό
και να προτιμούν τα βιομηχανικά γάλατα, επειδή το φθόριο περνάει στο
μητρικό γάλα με απρόβλεπτες συνέπειες για τα μωρά. Λέμε σε ατομικό επίπεδο,
γιατί ποτέ δεν υπήρξε δημόσια φωνή καταγγελίας από γιατρό για την κατάσταση
αυτή, ποτέ δεν υπήρξε έρευνα και μελέτη από την μεριά του κράτους για
τις επιπτώσεις στην υγεία, τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα, των κατοίκων
αλλά και των εργαζομένων, που είχε η αναγκαστική έκθεσή τους στους ρύπους
των βιομηχανιών αυτών. Ένα παράδειγμα για την εγκληματική αποσιώπηση από
τη μεριά του κράτους, των φορέων του, αλλά και των δήμων, των επιπτώσεων
στην υγεία, είναι οι διάφοροι καρκίνοι, παθήσεις του αναπνευστικού και οφθαλμολογικές,
που πρόσβαλαν τους αγρότες μετά την εντατική χρήση λιπασμάτων
και φυτοφαρμάκων. Ας φανταστούμε τα μεγέθη στους ανθρώπους που ζούσαν
και εργάζονταν δίπλα και μέσα στη βιομηχανία παραγωγής αυτών των προϊόντων.
Περισσοτερα στο info του video και εδω
http://eniaioalsos.blogspot.com/