Όμορφη εκδήλωση

[trumpet]

Μου το έστειλε ένας φίλος και νομίζω ότι αξίζει για όσους είναι ή θα είναι στην Θεσσαλονίκη...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ ΘΕΡΜΗΣ

ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ

ΜΟΥΣΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΜΕ ΘΕΜΑ

ΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ



Κυριακή 2 Νοεμβρίου | Ώρα 20:30 | ΕΊΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου Θέρμης.

Χορηγός επικοινωνίας | 95.8 FM |



Την εκδήλωση θα προλογίσει ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης.

Στην εκδήλωση θα παρουσιαστούν μελοποιημένα έργα του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη και Γιώργου Τσαγκάρη, καθώς επίσης και πρωτότυπες μελοποιήσεις ποιημάτων του από σπουδαστές και καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Θέρμης.

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς η φαγκοτίστα Μαρία Παπαδημητρίου και ο πιανίστας Μανώλης Γερεμπακάνης, μέλη του μουσικού σχήματος “Same Diffriends” θα πραγματοποιήσουν έναν σύγχρονο αυτοσχεδιασμό βασισμένο σε ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη, ενώ ο κιθαρίστας Πάνος Μεγαρχιώτης θα αφιερώσει ένα σύγχρονο κομμάτι για κιθάρα στη μνήμη του μεγάλου ποιητή.

Τα βιογραφικά σημειώματα που θα πλαισιώσουν την εκδήλωση επιμελήθηκε η Άλκηστις Γιωγιού και η σκηνοθεσία είναι της Όλγας Παπαδοπούλου, ενώ οι προβολές φέρουν τις υπογραφές του Γιώργου Κωλέτη και του Γιώργου Μπακάλη.

Στο χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει ενημερωμένη βιβλιογραφία η οποία θα προσφέρεται σε χαμηλές τιμές.

Πληροφορίες email| sysdoth@yahoo.gr, odeio@thermi.gr

[avlihos]

για όποιον δεν ξέρει ή δεν έχει διαβάσει Λειβαδίτη (εκτός του ότι δεν ξέρει τί χάνει) ας ρίξει μια ματιά εδώ http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=index&sort=alpha&lyricist_id=71

Κι ένα από τα πιο γνωστά του.... ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

-----------------------------------------------------------------------------
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουμε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ' αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα νάγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ' ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

[Uriah Heep]

Ευχαριστώ τα παιδιά που έθιξαν το θέμα στο φόρουμ.

Εξ αιτίας τους πέρασα μιά μαγική βραδυά!

Δεν ασχολούμαι με την ποίηση.
Το ότι θα προλόγιζε την εκδήλωση ο Σκαμπαρδώνης (του οποίου είμαι "σκληρός" φαν) καθώς και η φευγάτη ιδέα των σπουδαστών του Δημοτικού Ωδείου, ήταν αρκετά για να μην ξαναδώ για 5η φορά την ταινία του Γούντυ Άλλεν στην ΕΤ1, να καβαλήσω τη "βασίλισσα" και να πάω μεγαλοπρεπώς στην εκδήλωση.

Εκτός από ...
..."ακράπες"...
..."τούμπανο R1 στούκαρε με 200 σε νταλίκα...ελπίζω νάναι καλά το παλληκάρι... να φοράτε κράνος ρε"...
... καθώς και από ποικίλη εναλλασσόμενη ευδαιμονίζουσα παπαρολογία ...

...υπάρχουν θέματα που πραγματικά, έχουν ΚΑΤΙ να δώσουν!

Νάστε καλά παίδες!



:beer: :beer: :beer:

[Εχετλαίος]

:beer: :a18: :a19:

[trumpet]

Παίδες χαίρομαι που σας άρεσε αυτή η ξεχωριστή βραδιά!

Ήμουν κι εγώ εκεί!!

Αλλά...






















Είναι δυνατόν να είμαστε συμφορουμίτες εκεί και να μην γνωριστούμε???


Δεν πειράζει, την επόμενη φορά...



:beer:

trumpet