Σιγά τους "μικρούς θεούς" ... τρομάρα μας.

[Gandalf dr685sm]

Για να μην το αντιγράφω εδώ , ας βάλω καλύτερα το Link να μην φορτώνω και την βάση του forum..:D

http://pigadi-tis-skepsis.blogspot.com/2008/11/blog-post.html

Κάθε σχόλιο φυσικά δεκτό και επιθυμητό.


Gandalf

[SnakeMJK]

Με την λογική "ζήσε την μέρα σου σα να είναι η τελευταία" δεν νομίζω ο άνθρωπος να κατάφερνε ποτέ τίποτα. Όλα είναι χρήσιμα και απαραίτητα σε αυτή τη ζωή, στον "δανεικό" χρόνο που λες, και τα άγχη και η εργασία, αλλά και η τεμπελιά και η χαρά. Αυτό που χρειάζεται να μείνει είναι ότι θα πρέπει να εκμεταλευόμαστε πλήρως τον ελεύθερο μας χρόνο... Πρώτο βήμα είναι να πετάξουμε την τηλεόραση απ το σπίτι! Όλα θα φαίνονται πιο ωραία μετά!

[the_passenger]

Ενδιαφέρον!

Πιάνει αρκετά θέματα.. Αυτό όμως στο οποίο θέλει να καταλήξει, πιστεύω, είναι..

"Keep Perspective" ;)

Ας μή χανόμαστε μέσα στα καθημερινά μικροπροβλήματα και κάνουμε το μικρόκοσμό μας να είναι ο κόσμος όλος.. γιατι δεν είναι, παρά ένα απειροελάχιστο κομάτι του..

και, ακόμα, σεβασμός και δέος μπορστά στα αναπάντητα ερωτήματα του Είναι...

οπότε.. keep perspective και χαλαρά το τιμόνι!..


:beer:

[stavrogin]

Εγω νομιζω οτι ειναι σοφια της πλακας.Πχ

"δεν μπορείς να κατανοήσεις το πόσο μικροί είμαστε σαν μέγεθος σε αυτό το αχανές σύμπαν"

Αυτη η προταση εχει σφαλμα,επειδη ζητα να κατανοησουμε το συμπαν και τη μικρη μας θεση με βαση τα δικα μας μετρα.
Μια ομως ευρητερη κι εξυπνοτερη αντιληψη των "εγω" μας δε θα ζητουσε απο εμας να εγκαταλειψουμε πρωτα τον δικο μας τροπο αντιληψης του κοσμου;.
Αν υπαρχει κατι που μας παγιδευει στο μικροκοσμο μας ειναι ακριβως η αντιληψη δια των αισθησεων .Δηλ. τα δικα μας μετρα,γιατι μονο συμφωνα με αυτα ειμαστε μικροι.Αλλιωτικα μπορει και να ειμαστε τεραστιοι ή μπορει το μεγεθος μας να μην εχει καμια σημασια αν απλα ειμαστε μερος αναποσπαστο του κοσμου ή ο κοσμος ειμαστε εμεις ,Αλλα μονο φυσικα σε μια ιδιαιτερη κατασταση της συνειδησης.
Αλλιωτικα η γειτονια το δεντρο ο διπλανος τα μικροπροβληματα,η βιοπαλη,ο ερωτας ,η τεχνη...οσο μικροι ειμαστε μεσα στο τεραστιο (σιγα τα αυγα) συμπαν τοσο μικρα γινονται κι ολα αυτα που απαρτιζουν τη ζωη μας. Ολο αυτο αντιβαινει στην έννοια της ολότητας.

Αυτο που λεει ο τυπος αλλα δε νομιζω οτι το εχει αντιληφθεί ειναι η αναγκη της αποστασης απο τον μικροκοσμο για να μην αφανιστουμε μεσα σε αυτον. Κι εδω δεν υπαρχουν απαντησεις παρα μονο ερωτηματα. Το να ζεις ειναι ενα μειγμα απόστασης κι εγγύτητας .Κι η αποσταση κρυβει τον κίνδυνο να αφανιστεις εκτος του μικροκοσμου σου αφου θα εξοστρακιστεις για παντα απο αυτον.Χωρις ερωτες ,βιοπαλες,φιλους κλπ.Αυτος ειναι ο κινδυνος ενος υπερτατου σοφου πχ.

Στην τελικη ποια η διαφορα της σοφιας του Αλ.Νικλαν με αυτη του μαζεστιξ των γαλατων;
Ο Αλ.Νικλαν λεει οτι καποτε ενας μετεωριτης επεσε πανω σε ενα πλανητη και τον πηδηξε==> αρα ειμαστε μικροι

Ο Μαζεστιξ ελεγε φοβαται μην του πεσει ο ουρανος στο κεφαλι ==>αρα ειμαστε μικροι

[Gandalf dr685sm]

em....χαχαχαχαχαχα... ο Αλ. Νίκλαν.. είμαι εγώ φίλε...Gandalf=Αλ.Νίκλαν..χεχεχεχεχεχε.. κατά τα άλλα ...


Αυτο που λεει ο τυπος αλλα δε νομιζω οτι το εχει αντιληφθεί ειναι η αναγκη της αποστασης απο τον μικροκοσμο για να μην αφανιστουμε μεσα σε αυτον.

έπεσες 100% μέσα.

Όσο για τους Γαλάτες και το κλασσικό "θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι .. μα τον Τουτατή"... έχει κανείς αμφιβολία για την "σοφία" της φράσης;

Αλλά πέρα απο όσα είπες παραπάνω σκέψου και λίγο παραπέρα... οπως το οτι θεωρούμε βάσει του πεπερασμένου των αισθήσεων και των αντιλήψεων μας, όπως πολύ σωστά έθεσες, το πως αντιλαμβανόμαστε την υπόσταση μας σε σχέση με τον χωροχρόνο που ζούμε.
Επίσης το πως θεωρούμε και πάλι οτι ώς "μικροί θεοί" πρέπει να αντιληφθούμε και να μάθουμε τα πάντα ... και αν δεν μπορούμε να το κάνουμε .. τότε απλά δεν υπάρχουν.

Gandalf

[Road67]

Μικρόκοσμος για 'μας είναι ο κόσμος της χημείας με τα μόρια και τα άτομα. Για τον κόσμο των μορίων και των ατόμων μικρόκοσμος είναι τα νετρόνια. Για το σύμπαν μικρόκοσμος είμαστε εμείς.

[stavrogin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm

Όσο για τους Γαλάτες και το κλασσικό "θα μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι .. μα τον Τουτατή"... έχει κανείς αμφιβολία για την "σοφία" της φράσης;

...το πως αντιλαμβανόμαστε την υπόσταση μας σε σχέση με τον χωροχρόνο που ζούμε.
Gandalf


Για την σοφια της φρασης εχω σοβαρη αμφιβολια,οπως κι ο κομικογραφος που την αποδιδει στον Μαζεστιξ κι οχι στον Δρυιδη ή τον Αστεριξ πχ. Ωστοσο για την χρησιμοτητα της δεν εχω αμφιβολια.


Το οτι θεωρουμε βασει του πεπερασμενου των αισθησεων κι αντιληψεων μας...

Εδω εχω να πω πολλα παραδοξα και σχεδον ελαχιστα κατανοητα, οχι ομως λιγοτερο αληθειες.

1."θεωρουμε" ειναι μερος του "εκφερουμε λογο" ,
Επισης εκφερουμε λογο ,μιλωντας ,γραφωντας,ερωτευομενοι και με ολες τις πραξεις, συμπεριφορες και συναισθηματα μας

Εδω το κλειδι ειναι ο "λογος" εμπεριεχει ολη την αντιληψη συνειδηση συμπεριφορα.

2."Πεπερασμενο" επειδη αντιλαμβανομαστε πως δεν αρκουν οι αισθησεις για την "ερμηνεια" της πραγματικοτητας.Προσεξε. Οχι για να κατακτησουμε την πραγματικοτητα, μοναχα να την ερμηνευσουμε.
Επισης η λεξη "πεπερασμενο" εκφραζει "επιθυμία" που ειναι το ενα απο τα δυο συστατικα του λογου

Κι εδω πεφτουμε στο βαρυ σκοπελο. Τι ειναι πραγματικοτητα; μονο εικασίες ,μονο ερμηνείες.
Αυτο ειναι τα ενα ανθρωπινο μετρο.ο Λογος.Υπαρχει ακομα ενα.

Ο χωροχρόνος ειναι η τελευταια κατακτηση του λογικου δεν ειναι κατακτηση της επιστημης μοναχα. Δεν ειναι καν νεο. Δεκαδες "θεοπνευστοι", "πνευματικοι","αγιοι","αγγελοι","απολυτα ερωτευμενοι",αλλα και "ανθρωποι που εχασαν το δρομο" ηρθαν σε επαφη με αυτο το παραδοξο.Ακομα κι εγω τολμω να πω πως δε μου ειναι αγνωστος.


Επίσης το πως θεωρούμε και πάλι οτι ώς "μικροί θεοί" πρέπει να αντιληφθούμε και να μάθουμε τα πάντα ... και αν δεν μπορούμε να το κάνουμε .. τότε απλά δεν υπάρχουν.

Κανονικοι θεοι και με τη βουλα,αλλα μονο εν δυνάμει

Εδω το κλειδι ειναι το "δεν υπαρχουμε".Σου ευχομαι καλο δρομο.Εχεις διαλεξει δυσκολο δρομο.Κοινως την π@@τσησες .Δεν ειναι ο μονος δρομος αλλοι ανθρωποι διαλεξαν αλλους. Εγω διαλεξα τον ιδιο,και τρομαξα για να ξεπερασω το λογο του manfred του byron

"θλιψη ειναι η γνωση,οποιος πιοτερα γνωριζει πιοτερο για την μοιραιαν αληθεια κλαιει.Το δεντρο της ζωης δεν ειναι αυτο της γνωσης"

Παντως να ξερεις πως την υπαρξη μας μπορουμε το πολυ να την "ορισουμε".

Το προβλημα με την γνωση ειναι οτι την φτανουμε μονο στην ωρα της ,ουτε νωρητερα ουτε αργοτερα.Χρονος.

θα σου θεσω και ενα εξαιρετικό ερωτημα:

"Αν δεν ερωτευομαστε αυτο που ερωτευομαστε, τοτε τι ερωτευομαστε;"
Μπορει να ειπωθεί κι αλλιως

"Αν δεν επιθυμούμε αυτο που επιθυμούμε, τοτε τι επιθυμούμε;"
ή κι αλλιως:
"Αν δεν φοβόμαστε αυτο που φοβόμαστε, τοτε τι φοβόμαστε;"

Αυτο ειναι ενα απο τα ultimate ερωτηματα.

[ΚΑΠΛΑΝΙ]

ΜΥΑΛΟ..

Δωστε μου ενα ενχειριδιο λειτουργιας και θα σας λυσω ολα τα προβληματα..

[Gandalf dr685sm]

stavrogin...

κάθε ταξίδι διαφορετικό, κάθε οπτική διαφορετική, κάθε αντίληψη διαφορετική... όλα όμως είναι ανθρώπινα περιορισμένα σε χρόνο και ικανότητα.

Για αυτό και μένω στο σωστό που είπες "ορίζω την ύπαρξη μου" ή όπως θα το έθετα με το δικό μου μυαλό "γνωρίζω τον εαυτό μου σώμα και ψυχή.".

Η σύνδεση με όσα έγραψα στο Blog έχει να κάνει οτι το παραπάνω χάνεται εφόσον αφομειωνόμαστε στον μικρόκοσμο μας και στο κυνήγι χιμαιρών μέσα απο επιθυμίες που πολύ λίγο έχουν να κάνουν με το παραπάνω. Κάποια στιγμή όταν περάσουν τα χρόνια, τότε διαπιστώνουμε οτι έχουμε χάσει πολύ καιρό απο την ζωή μας μην γνωρίζοντας ποιοί πραγματικά είμαστε.

Ευχαριστώ πάντως φίλε εσένα και τους προλαλήσαντες για τον διάλογο/σχόλια.
Gandalf