panagiotis dim
08/11/2008, 18:22
Είχε ανοίξει τα μάτια του και κοίταγε μπροστά και έβλεπε... λάθος βέβαια γιατι το μέλλον θα τον διέψευδε... πως για τίποτα δεν θα έπρεπε να ανησυχεί.
Ηταν ένας μικρός πιλότος που ξεκινούσε απο τα P3 και αργά η γρήγορα θα μεταπηδούσε στα F. Oi σκέψεις ποτέ δεν ήσαν τετραγωνισμένες. Πολλές φορές η λόγική ( αυτό το ήξερε) δεν είχε καμμία ακολουθία με το συναίσθημα.
Αυτό τον οδηγούσε βάση αυτού σκόπευε βάση αυτού που πιστά ακολουθούσε βάδιζε .Και ΄έκανε!!!! οχι σωστά . μόνο λάθη. δεν μετάνιωνε . γιατι πάντα έλεγε πως ηταν λάθος αλλα το επέλεξε γιατί το ήθελε . και αυτό τον δικαίωνε. τα λάθη συνεχιζόντουσαν και αυτά πέρνανε μαζί τους και άλλους/ στην δίνη του λάθους και με γνώμονα τοσυναίσθημα πουλούσε ακριβά το φούμαρο/ και όσο ποιο εικονικό οσο πιό κραυγαλέαααα ψεύτικο ήταν το φούμαρο τόσο η αδρεναλίνη ξεχυλιζε/ και το κακό που έκανε δεν τον ένοιαζε . αρκεί αυτός ο πιλότος να αισθανόταν ότι έτσι γέμιζε την ζωή του . με σκατά και φούμαρα .δεν τον ΄΄ενοιαζε.. και μεγάλωνε και ένιωθε πως σιγά σιγά οπως το έστρωσε ετσι θα ξαπλώσει. απλά η τύχη του πίστευε ότι θα του δώσει αυτό που του χρωστούσε/Ηταν δυνατόν ????? να μην του επιφυλλάσει η τύχη για αυτόν τον μέγιστο τα καλύτερα μελλούμενα..?????τα χρόνια του πέρασαν / και τα φούμαρα του τελείωσαν / οτι εφτοιαξε ....το κατόρθωσε και το χάλασε. το ρητό του η ζωή είναι μικρή έγινε λαικό άσμα. οσο καταστροφή έσπερνε τόσο η κάτω βόλτα ήταν κολλητή του. Σήμερα ζεί μόνος του/ χωρίς φίλους/χωρίς ανάγκες για χαρά/χωρίς οίκτο για τον ίδιο του τον εαυτό / με νύχτες που τον ξυπνάνε πρίν να ξημερώσει/ αγέλαστος/ να περιμένει από κάτι να τον κάνει να πείσει τους πάντες πως αναπέπταται ακόμα ανα τους αιθέρες/ ο πιλότος το σκέφτεται / ισως αργότερα να μήν νιώθει πλέον την ανάγκη για αλλες αναζητήσεις/ εχει ακόμα υποχρεώσεις/ αυτές παρόλο που τον βασανίζουν τον κρατάνε σε redinness/ είναι βάσανο μεγάλο να σκέφτεται ταλόγια του καβάφη /.......απ τες εννιά που έσβησε η λάμπα η ώρα πήγε δώδεκα ///ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕΝ Η ΏΡΑ?????? ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ?????
Είχε έναν αδελφό παλιά /πέθανε μικρός .σκεφτόταν πως αν τον είχε τώρα θα αγαπιόντουσαν. είχε ένα φίλο . ο φίλος είχε μηχανή . μαζί γυρνούσαν . μαζί μιλούσαν . πέθανε και αυτός μιά μερα στο γυρολόγιο στα μέγαρα. πήγε στο τάφο του να τον κλαψει και ένα περιστέρι ασπρο ήρθε και καθισε στο σταυρό. αχ ρε ΣΟΦΟΚΛΗ ΦΙΛΕ!!!!
Ηταν ένας μικρός πιλότος που ξεκινούσε απο τα P3 και αργά η γρήγορα θα μεταπηδούσε στα F. Oi σκέψεις ποτέ δεν ήσαν τετραγωνισμένες. Πολλές φορές η λόγική ( αυτό το ήξερε) δεν είχε καμμία ακολουθία με το συναίσθημα.
Αυτό τον οδηγούσε βάση αυτού σκόπευε βάση αυτού που πιστά ακολουθούσε βάδιζε .Και ΄έκανε!!!! οχι σωστά . μόνο λάθη. δεν μετάνιωνε . γιατι πάντα έλεγε πως ηταν λάθος αλλα το επέλεξε γιατί το ήθελε . και αυτό τον δικαίωνε. τα λάθη συνεχιζόντουσαν και αυτά πέρνανε μαζί τους και άλλους/ στην δίνη του λάθους και με γνώμονα τοσυναίσθημα πουλούσε ακριβά το φούμαρο/ και όσο ποιο εικονικό οσο πιό κραυγαλέαααα ψεύτικο ήταν το φούμαρο τόσο η αδρεναλίνη ξεχυλιζε/ και το κακό που έκανε δεν τον ένοιαζε . αρκεί αυτός ο πιλότος να αισθανόταν ότι έτσι γέμιζε την ζωή του . με σκατά και φούμαρα .δεν τον ΄΄ενοιαζε.. και μεγάλωνε και ένιωθε πως σιγά σιγά οπως το έστρωσε ετσι θα ξαπλώσει. απλά η τύχη του πίστευε ότι θα του δώσει αυτό που του χρωστούσε/Ηταν δυνατόν ????? να μην του επιφυλλάσει η τύχη για αυτόν τον μέγιστο τα καλύτερα μελλούμενα..?????τα χρόνια του πέρασαν / και τα φούμαρα του τελείωσαν / οτι εφτοιαξε ....το κατόρθωσε και το χάλασε. το ρητό του η ζωή είναι μικρή έγινε λαικό άσμα. οσο καταστροφή έσπερνε τόσο η κάτω βόλτα ήταν κολλητή του. Σήμερα ζεί μόνος του/ χωρίς φίλους/χωρίς ανάγκες για χαρά/χωρίς οίκτο για τον ίδιο του τον εαυτό / με νύχτες που τον ξυπνάνε πρίν να ξημερώσει/ αγέλαστος/ να περιμένει από κάτι να τον κάνει να πείσει τους πάντες πως αναπέπταται ακόμα ανα τους αιθέρες/ ο πιλότος το σκέφτεται / ισως αργότερα να μήν νιώθει πλέον την ανάγκη για αλλες αναζητήσεις/ εχει ακόμα υποχρεώσεις/ αυτές παρόλο που τον βασανίζουν τον κρατάνε σε redinness/ είναι βάσανο μεγάλο να σκέφτεται ταλόγια του καβάφη /.......απ τες εννιά που έσβησε η λάμπα η ώρα πήγε δώδεκα ///ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΕΝ Η ΏΡΑ?????? ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ?????
Είχε έναν αδελφό παλιά /πέθανε μικρός .σκεφτόταν πως αν τον είχε τώρα θα αγαπιόντουσαν. είχε ένα φίλο . ο φίλος είχε μηχανή . μαζί γυρνούσαν . μαζί μιλούσαν . πέθανε και αυτός μιά μερα στο γυρολόγιο στα μέγαρα. πήγε στο τάφο του να τον κλαψει και ένα περιστέρι ασπρο ήρθε και καθισε στο σταυρό. αχ ρε ΣΟΦΟΚΛΗ ΦΙΛΕ!!!!