Yamaha maniac
09/11/2008, 13:44
Σα βρεθείς περιδιαβάζοντας κατά τα μέρη του Αλμυρού μην ξεχάσεις να πεταχτείς ως το Κουρί. Πρέπει οπωσδήποτε να το επισκεφθείς. Διαφορετικά θα χάσεις την ευκαιρία να ζήσεις μέσα σε μια παρθενική και πρωτόγνωρη φυσική ομορφιά. Και στην εποχή μας κάτι σαν το Κουρί του Αλμυρού όλο και πιο σπάνια μπορεί να το συναντήσει κάποιος. Ακόμα και στα πιο όμορφα δασωμένα βουνά μας κάπου θα βρεις να τα πληγώνει βάναυσα μια "αυθαίρετη" βίλα. Το Κουρί όμως του Αλμυρού -κατακαμπίς στο κάμπο- παραμένει παρθένο και ανέγγιχτο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ανόθευτη η ομορφιά του. Γαλήνιο μέσα στο θόρυβο, ησυχαστήριο μέσα σε πυκνοκατοικημένο μέρος.
Σ' αυτή την απρογραμμάτιστη και ευκαιριακή σου επίσκεψη δε θα μπορέσεις να χορτάσεις βέβαια την ομορφιά του. Η απόλυτη ομορφιά δεν χορταίνεται σε διαλείμματα ανάμεσα σε βιοτικές μέριμνες. Θα σου δοθεί όμως η δυνατότητα να σκεφθείς ότι για μια τέτοια απόλαυση πρέπει να διώξεις, έστω για λίγο, "πάσαν την βιοτικήν μέριμναν" και να σεργιανίσεις σ' αυτόν τον παράδεισο για ώρα πολλή και πολλές πολλές φορές.
Κι είναι -λέει- το Κουρί του Αλμυρού το "μοναδικό στα Βαλκάνια πεδινό αυτοφυές δάσος". Κι είναι -λέει- το Κουρί του Αλμυρού "ένα ζωντανό ακόμα υπόλειμμα των προϊστορικών θεσσαλικών δρυμώνων". Και μόνο αυτά τα δύο "μοναδικό στα Βαλκάνια αυτοφυές πεδινό δάσος", και "ζωντανό ακόμη μέχρι σήμερα υπόλειμμα των προϊστορικών θεσσαλικών δρυμώνων" αν ήταν θα πρέπει -θα έπρεπε από καιρό- να προσέχετε ιδιαίτερα. Κι είναι το Κουρί λέξη που σημαίνει "πεδινό δάσος" και "αλσύλλιο αφιερωμένο" στους Θεούς. Κάποτε, εδώ και πολλά χρόνια, ήταν πολύ μεγαλύτερο. Απλωνόταν ως κάτω στη θάλασσα. Κάποιες τοποθεσίες στην πεδιάδα του Αλμυρού, όπως τα "Δεντράκια", τα "Δέντρα του Καρκαλιά", "τα δέντρα του Αι Γιαννάκη" στον Πλάτανο και άλλες τέτοιες φανερώνουν με το όνομά τους μικρές οάσεις αυτού του παλιού τεράστιου "Κουρί".
Ποιος να ξέρει σήμερα σε ποιους θεούς το είχαν αφιερώσει τότε οι παλιοί κάτοικοι του τόπου. Στην Άρτεμη, στον Πάνα, στις Νύμφες, στην Ιτωνία Αθηνά; Να ήταν άραγε μέσα σ' αυτό κάποτε και το ιερό του Λαφύστιου Δία, που το σεβάστηκε και ο ίδιος ο Ξέρξης, περνώντας από τα μέρη τούτα προς τις Θερμοπύλες; Οι σύγχρονοι, ωστόσο κυνηγοί, έχουν κτίσει στο Κουρί, εδώ και πολλά χρόνια μια θαυμάσια εκκλησία, αφιερωμένη στον Άγιο Σεραφείμ. Οι Βλάχοι του Αλμυρού έχουν στεριώσει εκεί βλάχικες καλύβες για να θυμίζουν έτσι τη ζωή των προγόνων τους και μια μικρούλα εκκλησία ακόμα για να μοιάζει το σύνολο με παλιό δικό τους οικισμό. Έχει και η δημοτική αρχή του τόπου μας βάλει το χέρι της εκεί: τρενάκι για τη βόλτα των πιτσιρικάδων, λιμνούλες, ζώα ελεύθερα και διαδρόμους για περίπατο ή και άσκηση δρόμου. Κι ένα κέντρο, το "Αρχοντικό", όνομα και πράγμα τόσο για τον εξωτερικό και εσωτερικό διάκοσμο όσο και για την αρχοντικιά περιποίηση των επισκεπτών ολοκληρώνει τις σύγχρονες επεμβάσεις. Υπάρχει και Λαογραφικό Μουσείο εκεί, ιδρυμένο από το Σύλλογο Βλάχων και τη Φιλάρχαιο Εταιρεία Αλμυρού. Όλα αυτά για να θυμίσουν στον σύγχρονο επισκέπτη, ότι ζει στη σημερινή εποχή.
Μα δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα αυτά για να χαρείς την ατόφια και αυθεντική ομορφιά του δάσους. Ίσως μάλιστα αν τα σκέφτεσαι και τα επισκεφτείς να μη σε αφήνόυν να αφεθείς στη γαλήνη και να ξεχαστείς στην ομορφιά που βρίσκεται τριγύρω σου. Χωρίς τέτοιες σκέψεις - και ακόμα καλύτερα χωρίς καθόλου σκέψεις - περπάτησε μέσα στο Κουρί. Δες πρώτα το Κουρί κι ύστερα όλα τ' άλλα. Περπάτησε σιωπηλός, περπάτησε μοναχός. Απομακρύνσου από αυτά. Μην ξεχαστείς από αυτά και δεν δεις το Κουρί. Άφησέ τα για το τέλος. Και μην κάνεις βιαστική την επίσκεψή σου. Θα χάσεις πολλά. Ίσως όλα. Άφησε τα αυτιά σου και τα μάτια σου μόνο ανοιχτά. Και σεργιάνίσε. Χίλια στρέμματα δάσους είναι ολόκληρος κόσμος. Άφησε όλες σου καλύτερα τις αισθήσεις ανοιχτές. Να μπει η ομορφιά μέσα σου από όλα τα παράθυρα που σου χάρισε ο Θεός. Άφησε τη φυλακωμένη στο σώμα σου ψυχή να ακούσει, να ιδεί, να γευθεί, να οσφρανθεί, να ψαύσει την ατόφια ομορφιά που σκόρπισε τόσο απλόχερα, τόσο αγαπητικά ο Θεός τριγύρω σου. Και μη βιαστείς να γυρίσεις πίσω. Μείνε μόνος σου. Περπάτησε μόνος σου, όπως ο Αδάμ και η Εύα, πριν ανταμώσουν κάτω από τη μηλιά. Τριγύρισε ξεμοναχιασμένα. Χίλια στρέμματα δάσους είναι αυτά. Χωρούν όλους, τον καθένα απόμακρα από τους άλλους. Άσε τη δική σου Εύα ή τον δικό σου Αδάμ να κάνουν το δικό τους μοναχικό περίπατο και απομακρύνσου μόνος σου γιατί θα σε παρασύρουν με την κουβέντα και θα φράξουν τα παράθυρα της ψυχής σου στην αληθινή ομορφιά. Μη βιαστείς να ανταμώσεις μαζί του για να σου δείξει ή να του δείξεις τάχα κάποια ομορφιά που δεν την πρόσεξες ο ένας από τους δυο. Μην τους φωνάξεις κοντά σου να τους δείξεις κάτι δικό σου όμορφο. Κοίταξε με τα δικά σου μάτια μόνο. Ο καθένας μέσα στο Κουρί βρίσκει το δικό του παράδεισο. Κι είναι πολλοί στο Κουρί οι παράδεισοι. Για τον καθένα κι ένας διαφορετικός. Θα νιώσεις το μεγαλείο της φύσης να σε πιρουνιάζει και να σε πλημμυρίζει ως τα μύχια του μέσα σου κόσμου. Έτσι μόνο θα νιώσεις στην πληρότητα τι ήταν εκείνος ο παράδεισος που έχασαν οι πρωτόπλαστοι σαν άρχισαν να σκέπτονται.
Και όταν χορτάσεις όλη αυτή την ομορφιά στην ολότητά της, όταν γεμίσουν όλες σου οι αισθήσεις από την ομορφιά πήγαινε στο "Αρχοντικό" το κέντρο που δέθηκε αρμονικά με το δάσος Κουρί, να καθίσεις. Κάπου την ίδια ώρα θα έχει γυρίσει σίγόυρα και η δική σου Εύα και ο δικός σου Αδάμ. Την ίδια με σένα ώρα. Όλοι οι άνθρωποι, όταν αφεθούν ολοκληρωτικά στην παιδική, την προπτωτική τους αγνότητα, χορταίνουν το μεγαλείο και την ομορφιά ταυτόχρονα και επιστρέφουν. Άναψε τότε κι ένα κεράκι στον άγιο Σεραφείμ και νιώσε την ευτυχία ότι στο ίδιο αυτό δάσος πάντοτε οι άνθρωποι λάτρευαν και ευχαριστούσαν κάποιο Θεό γιατί τους το χάρισε.
Πηγές: φωτογραφίες http://2tee-almyr.mag.sch.gr/sxolikes_drastiriotites/ekp_prog/per_ekp/kouri2.htm http://www.arhontiko-kouri.gr/index.htm Αντιγραφή κειμένου: http://www.arhontiko-kouri.gr/index.htm
Σ' αυτή την απρογραμμάτιστη και ευκαιριακή σου επίσκεψη δε θα μπορέσεις να χορτάσεις βέβαια την ομορφιά του. Η απόλυτη ομορφιά δεν χορταίνεται σε διαλείμματα ανάμεσα σε βιοτικές μέριμνες. Θα σου δοθεί όμως η δυνατότητα να σκεφθείς ότι για μια τέτοια απόλαυση πρέπει να διώξεις, έστω για λίγο, "πάσαν την βιοτικήν μέριμναν" και να σεργιανίσεις σ' αυτόν τον παράδεισο για ώρα πολλή και πολλές πολλές φορές.
Κι είναι -λέει- το Κουρί του Αλμυρού το "μοναδικό στα Βαλκάνια πεδινό αυτοφυές δάσος". Κι είναι -λέει- το Κουρί του Αλμυρού "ένα ζωντανό ακόμα υπόλειμμα των προϊστορικών θεσσαλικών δρυμώνων". Και μόνο αυτά τα δύο "μοναδικό στα Βαλκάνια αυτοφυές πεδινό δάσος", και "ζωντανό ακόμη μέχρι σήμερα υπόλειμμα των προϊστορικών θεσσαλικών δρυμώνων" αν ήταν θα πρέπει -θα έπρεπε από καιρό- να προσέχετε ιδιαίτερα. Κι είναι το Κουρί λέξη που σημαίνει "πεδινό δάσος" και "αλσύλλιο αφιερωμένο" στους Θεούς. Κάποτε, εδώ και πολλά χρόνια, ήταν πολύ μεγαλύτερο. Απλωνόταν ως κάτω στη θάλασσα. Κάποιες τοποθεσίες στην πεδιάδα του Αλμυρού, όπως τα "Δεντράκια", τα "Δέντρα του Καρκαλιά", "τα δέντρα του Αι Γιαννάκη" στον Πλάτανο και άλλες τέτοιες φανερώνουν με το όνομά τους μικρές οάσεις αυτού του παλιού τεράστιου "Κουρί".
Ποιος να ξέρει σήμερα σε ποιους θεούς το είχαν αφιερώσει τότε οι παλιοί κάτοικοι του τόπου. Στην Άρτεμη, στον Πάνα, στις Νύμφες, στην Ιτωνία Αθηνά; Να ήταν άραγε μέσα σ' αυτό κάποτε και το ιερό του Λαφύστιου Δία, που το σεβάστηκε και ο ίδιος ο Ξέρξης, περνώντας από τα μέρη τούτα προς τις Θερμοπύλες; Οι σύγχρονοι, ωστόσο κυνηγοί, έχουν κτίσει στο Κουρί, εδώ και πολλά χρόνια μια θαυμάσια εκκλησία, αφιερωμένη στον Άγιο Σεραφείμ. Οι Βλάχοι του Αλμυρού έχουν στεριώσει εκεί βλάχικες καλύβες για να θυμίζουν έτσι τη ζωή των προγόνων τους και μια μικρούλα εκκλησία ακόμα για να μοιάζει το σύνολο με παλιό δικό τους οικισμό. Έχει και η δημοτική αρχή του τόπου μας βάλει το χέρι της εκεί: τρενάκι για τη βόλτα των πιτσιρικάδων, λιμνούλες, ζώα ελεύθερα και διαδρόμους για περίπατο ή και άσκηση δρόμου. Κι ένα κέντρο, το "Αρχοντικό", όνομα και πράγμα τόσο για τον εξωτερικό και εσωτερικό διάκοσμο όσο και για την αρχοντικιά περιποίηση των επισκεπτών ολοκληρώνει τις σύγχρονες επεμβάσεις. Υπάρχει και Λαογραφικό Μουσείο εκεί, ιδρυμένο από το Σύλλογο Βλάχων και τη Φιλάρχαιο Εταιρεία Αλμυρού. Όλα αυτά για να θυμίσουν στον σύγχρονο επισκέπτη, ότι ζει στη σημερινή εποχή.
Μα δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα αυτά για να χαρείς την ατόφια και αυθεντική ομορφιά του δάσους. Ίσως μάλιστα αν τα σκέφτεσαι και τα επισκεφτείς να μη σε αφήνόυν να αφεθείς στη γαλήνη και να ξεχαστείς στην ομορφιά που βρίσκεται τριγύρω σου. Χωρίς τέτοιες σκέψεις - και ακόμα καλύτερα χωρίς καθόλου σκέψεις - περπάτησε μέσα στο Κουρί. Δες πρώτα το Κουρί κι ύστερα όλα τ' άλλα. Περπάτησε σιωπηλός, περπάτησε μοναχός. Απομακρύνσου από αυτά. Μην ξεχαστείς από αυτά και δεν δεις το Κουρί. Άφησέ τα για το τέλος. Και μην κάνεις βιαστική την επίσκεψή σου. Θα χάσεις πολλά. Ίσως όλα. Άφησε τα αυτιά σου και τα μάτια σου μόνο ανοιχτά. Και σεργιάνίσε. Χίλια στρέμματα δάσους είναι ολόκληρος κόσμος. Άφησε όλες σου καλύτερα τις αισθήσεις ανοιχτές. Να μπει η ομορφιά μέσα σου από όλα τα παράθυρα που σου χάρισε ο Θεός. Άφησε τη φυλακωμένη στο σώμα σου ψυχή να ακούσει, να ιδεί, να γευθεί, να οσφρανθεί, να ψαύσει την ατόφια ομορφιά που σκόρπισε τόσο απλόχερα, τόσο αγαπητικά ο Θεός τριγύρω σου. Και μη βιαστείς να γυρίσεις πίσω. Μείνε μόνος σου. Περπάτησε μόνος σου, όπως ο Αδάμ και η Εύα, πριν ανταμώσουν κάτω από τη μηλιά. Τριγύρισε ξεμοναχιασμένα. Χίλια στρέμματα δάσους είναι αυτά. Χωρούν όλους, τον καθένα απόμακρα από τους άλλους. Άσε τη δική σου Εύα ή τον δικό σου Αδάμ να κάνουν το δικό τους μοναχικό περίπατο και απομακρύνσου μόνος σου γιατί θα σε παρασύρουν με την κουβέντα και θα φράξουν τα παράθυρα της ψυχής σου στην αληθινή ομορφιά. Μη βιαστείς να ανταμώσεις μαζί του για να σου δείξει ή να του δείξεις τάχα κάποια ομορφιά που δεν την πρόσεξες ο ένας από τους δυο. Μην τους φωνάξεις κοντά σου να τους δείξεις κάτι δικό σου όμορφο. Κοίταξε με τα δικά σου μάτια μόνο. Ο καθένας μέσα στο Κουρί βρίσκει το δικό του παράδεισο. Κι είναι πολλοί στο Κουρί οι παράδεισοι. Για τον καθένα κι ένας διαφορετικός. Θα νιώσεις το μεγαλείο της φύσης να σε πιρουνιάζει και να σε πλημμυρίζει ως τα μύχια του μέσα σου κόσμου. Έτσι μόνο θα νιώσεις στην πληρότητα τι ήταν εκείνος ο παράδεισος που έχασαν οι πρωτόπλαστοι σαν άρχισαν να σκέπτονται.
Και όταν χορτάσεις όλη αυτή την ομορφιά στην ολότητά της, όταν γεμίσουν όλες σου οι αισθήσεις από την ομορφιά πήγαινε στο "Αρχοντικό" το κέντρο που δέθηκε αρμονικά με το δάσος Κουρί, να καθίσεις. Κάπου την ίδια ώρα θα έχει γυρίσει σίγόυρα και η δική σου Εύα και ο δικός σου Αδάμ. Την ίδια με σένα ώρα. Όλοι οι άνθρωποι, όταν αφεθούν ολοκληρωτικά στην παιδική, την προπτωτική τους αγνότητα, χορταίνουν το μεγαλείο και την ομορφιά ταυτόχρονα και επιστρέφουν. Άναψε τότε κι ένα κεράκι στον άγιο Σεραφείμ και νιώσε την ευτυχία ότι στο ίδιο αυτό δάσος πάντοτε οι άνθρωποι λάτρευαν και ευχαριστούσαν κάποιο Θεό γιατί τους το χάρισε.
Πηγές: φωτογραφίες http://2tee-almyr.mag.sch.gr/sxolikes_drastiriotites/ekp_prog/per_ekp/kouri2.htm http://www.arhontiko-kouri.gr/index.htm Αντιγραφή κειμένου: http://www.arhontiko-kouri.gr/index.htm