LIBYKOS
03/12/2008, 09:19
Μία δημοσιογράφος αποφασίζει να
> κάνει μία έρευνα για τα
> απομακρυσμένα χωριά της
> Ελλάδας.
>
> Μία μέρα λοιπόν και ενώ
> βρίσκεται σε ένα ορεινό δρόμο
> μένει το αυτοκίνητο της. Κοιτάει
> γύρω της και βλέπει έναν βοσκό,
> του εξηγεί την κατάσταση και του
> ζητάει να την σπρώξει, εκείνος
> την σπρώχνει και το αυτοκίνητο
> παίρνει μπροστά, αυτή κατεβαίνει
> αμέσως και δεν ξέρει πως να τον
> ευχαριστήσει.
>
> - Κάτι μπορείς να κάνεις, λέει ο
> βοσκός όλο νόημα και της κλείνει
> το μάτι.
> - Μα τι λες; λέει αυτή δεν
> γίνονται αυτά τα πράγματα.
> Ο βοσκός επιμένει, αυτή
> συνεχίζει να αρνείται ώσπου
> κάποια στιγμή το σκέφτεται πιο
> ψύχραιμα. 'Μόνοι μας
> είμαστε', λέει από μέσα της,
> 'ο βοσκός είναι παιδαράς, άσε
> που θα είναι και πιο
> εμπεριστατωμένη η έρευνά μου.'
>
> Οπότε πάνε πίσω από έναν θάμνο,
> κάνουν τι κάνουν και κάποια
> στιγμή σηκώνονται.
> - Πω πω, λέει η κυρία όλο έκσταση.
> Πώς το κάνεις έτσι;!
> - Έλα τώρα, λέει ο βοσκός
> τινάζοντας τα χώματα από πάνω
> του, δεν ήταν τίποτα!
> - Μα τι λες, λέει η κυρία δεν μου
> το έχουν κάνει ποτέ έτσι, έλα να
> σε πάρω μαζί μου στην Αθήνα.
> - Δεν έρχομαι, λέει ο βοσκός, δεν
> μου αρέσει η Αθήνα, εγώ την έχω
> καταβρεί εδώ στη φύση με τα
> προβατάκια μου.
> - Μα τι λες, λέει η κυρία, τώρα που
> σε βρήκα δεν σε αφήνω.
> - Κοίτα να δεις, λέει ο βοσκός, αν
> θέλεις πάρε το αδελφό μου.
> Αυτουνού του αρέσει η Αθήνα.
> - Τον αδελφό σου!!!;;; Και δεν μου
> λες, ο αδελφός σου το κάνει όπως
> και εσύ;
> - Δεν ξέρω αν το κάνει όπως και
> εγώ, λέει ο βοσκός, πάντως πέρυσι
> πήδηξε μία αρκούδα και ακόμη μας
> φέρνει μέλι!
> κάνει μία έρευνα για τα
> απομακρυσμένα χωριά της
> Ελλάδας.
>
> Μία μέρα λοιπόν και ενώ
> βρίσκεται σε ένα ορεινό δρόμο
> μένει το αυτοκίνητο της. Κοιτάει
> γύρω της και βλέπει έναν βοσκό,
> του εξηγεί την κατάσταση και του
> ζητάει να την σπρώξει, εκείνος
> την σπρώχνει και το αυτοκίνητο
> παίρνει μπροστά, αυτή κατεβαίνει
> αμέσως και δεν ξέρει πως να τον
> ευχαριστήσει.
>
> - Κάτι μπορείς να κάνεις, λέει ο
> βοσκός όλο νόημα και της κλείνει
> το μάτι.
> - Μα τι λες; λέει αυτή δεν
> γίνονται αυτά τα πράγματα.
> Ο βοσκός επιμένει, αυτή
> συνεχίζει να αρνείται ώσπου
> κάποια στιγμή το σκέφτεται πιο
> ψύχραιμα. 'Μόνοι μας
> είμαστε', λέει από μέσα της,
> 'ο βοσκός είναι παιδαράς, άσε
> που θα είναι και πιο
> εμπεριστατωμένη η έρευνά μου.'
>
> Οπότε πάνε πίσω από έναν θάμνο,
> κάνουν τι κάνουν και κάποια
> στιγμή σηκώνονται.
> - Πω πω, λέει η κυρία όλο έκσταση.
> Πώς το κάνεις έτσι;!
> - Έλα τώρα, λέει ο βοσκός
> τινάζοντας τα χώματα από πάνω
> του, δεν ήταν τίποτα!
> - Μα τι λες, λέει η κυρία δεν μου
> το έχουν κάνει ποτέ έτσι, έλα να
> σε πάρω μαζί μου στην Αθήνα.
> - Δεν έρχομαι, λέει ο βοσκός, δεν
> μου αρέσει η Αθήνα, εγώ την έχω
> καταβρεί εδώ στη φύση με τα
> προβατάκια μου.
> - Μα τι λες, λέει η κυρία, τώρα που
> σε βρήκα δεν σε αφήνω.
> - Κοίτα να δεις, λέει ο βοσκός, αν
> θέλεις πάρε το αδελφό μου.
> Αυτουνού του αρέσει η Αθήνα.
> - Τον αδελφό σου!!!;;; Και δεν μου
> λες, ο αδελφός σου το κάνει όπως
> και εσύ;
> - Δεν ξέρω αν το κάνει όπως και
> εγώ, λέει ο βοσκός, πάντως πέρυσι
> πήδηξε μία αρκούδα και ακόμη μας
> φέρνει μέλι!